The Pseudo-Oecumenian Catena on Romans: Synopsis of Scholia Photiana, created by Jacopo Marcon

Unit 1Ph (Rom.1.1-Rom.1.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Παῦλος Προέταξε τὸ Παῦλος , μηδὲ διαίρειν στόμα ἄνευ τοῦ μεμνῆσθαι τῆς δεσποτικῆς εὐεργεσίας βουλόμενος , οἷον · Παῦλος , φησίν , ὁ καὶ αὐτὴν τὴν κλῆσιν ἐξ εὐεργεσίας , ἐκ χάριτος , ἐκ φιλοτιμίας ἔχων δεσποτικῆς · Παῦλος , ὁ πάντα φέρων ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ , τὴν κλῆσιν , τὴν χάριν , τὴν πολιτείαν . ∆οῦλος · αὐτῷ γὰρ ὅλος πέπραμαι , ἐλευθερωθεὶς ἀπὸ τοῦ νόμου καὶ τῆς ἁμαρτίας . δοῦλος · τοῦτο μου τὸ ἀξίωμα , ἀπὸ τούτου βούλομαι πᾶσι γνωρίζεσθαι . οἱ μὲν ἐν κόσμῳ ἀναστρεφομενοι ἀπὸ τῶν ἐν κόσμῳ ἀξιωμάτων δηλοῦσθαι βούλονται , ὑπάτους ἑαυτοὺς καὶ στρατηγοὺς ἀναγράφοντες , Παύλῳ δὲ ἀρκεῖ εἰς μέγεθος ἀξιώματος τὸ δοῦλος εἶναι Χριστοῦ .
9169rΦωτι(ου) * Προταττει δὲ τὸ οἰκεῖον ὄνομα ἡ κατὰ συνήθειαν αρχαιαν οἷον Κλαύδιος Λυσίας τῶι κρατίστωι ἡγεμόνι Φιλεκι χαίρειν Προέταξε τὸ Παῦλος μηδὲ διαίρειν στόμα ἄνευ τοῦ μεμνῆσθαι τῆς δεσποτικῆς οἷον Παῦλος φησὶν ὁ καὶ αὐτὴν τὴν κλῆσιν ἐξ εὐεργεσίας ὁ καὶ φιλοτιμίας ἔχων δεσποτικῆς Παῦλος ὁ πάντα φέρων ἀπὸ Χριστοῦ τὴν κλῆσιν τὴν χάριν τὴν πολιτείαν ἡ ἀποῦσι γραφῶν εἰκοτως αὐτοῦ τὸ ὄνομα προέταξε διὰ τοῦτο δὲ ἀπὸ Σαύλου εἰς Παῦλον μετεσθη ἵνα μὴ δ' ἐν τοῦτω φανῇ ἡ ἔλαττον εχωντων ἀποστόλων μηδ αὐτοῦ τοῦ κορυφαίου Πέτρου
62771r
1862159r
19233rΦωτ(ιου) Παῦλος Προέταξε τὸ Παῦλος μηδὲ διαίρειν στόμα ἄνευ τοῦ μεμνῆσθαι τῆς δεσποτικῆς εὐεργεσίας βουλόμενος οἷον Παῦλος φησὶν ὁ καὶ αὐτὴν τὴν κλῆσιν ἐξ εὐεργεσίας ἐκ χάριτος ἐκ φιλοτιμίας ἔχων δεσποτικῆς Παῦλος ὁ πάντα φέρων ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ τὴν κλῆσιν τὴν χάριν τὴν πολιτείαν ∆οῦλος αὐτῷ γὰρ ὅλος πέπραμαι ἐλευθερωθεὶς ἀπὸ τοῦ νόμου καὶ τῆς ἁμαρτίας δοῦλος τοῦτο μου τὸ ἀξίωμα ἀπὸ τούτου βούλομαι πᾶσι γνωρίζεσθαι οἱ μὲν ἐν κόσμῳ ἀναστρεφομενοι ἀπὸ τῶν ἐν κόσμῳ ἀξιωμάτων δηλοῦσθαι βούλονται ὑπάτους ἑαυτοὺς καὶ στρατηγοὺς ἀναγράφοντες Παύλῳ δὲ ἀρκεῖ εἰς μέγεθος ἀξιώματος τὸ δοῦλος εἶναι Χριστοῦ
198064r
19976r

Unit 5Ph (Rom.1.1-Rom.1.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰς εὐαγγέλιον θεοῦ Εὐαγγέλιον θεοῦ , ὅτι θεὸν εὐηγγελίζετο · θεὸς γὰρ ὁ Χριστὸς ὃν ὁ Παῦλος εὐηγγελίζετο . μᾶλλον δὲ θεοῦ τοῦ πατρὸς λέγει · οὗτος γὰρ διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ περὶ τοῦ ἀληθῶς υἱοῦ αὐτοῦ ἐλάλησεν
9169r
62771r
1862159r
19191v
19233rΦωτ(ιου) εἰς εὐαγγέλιον θεοῦ Εὐαγγέλιον θεοῦ ὅτι θεὸν εὐηγγελίζετο θεὸς γὰρ ὁ Χριστὸς ὃν ὁ Παῦλος εὐηγγελίζετο μᾶλλον δὲ θεοῦ τοῦ πατρὸς λέγει οὗτος γὰρ διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ περὶ τοῦ ἀληθῶς υἱοῦ αὐτοῦ ἐλάλησεν
198064v
19976r

Unit 9Ph (Rom.1.4-Rom.1.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῦ ὁρισθέντος υἱοῦ θεοῦ Τοῦ ὁρισθέντος ἐπιγνωσθέντος , εἰς γνῶσιν ἀνθρώποις ἐλθοντος · εἰώθαμεν γὰρ δι' ὁρισμῶν τινων ἐπιγινώσκειν ἃ βεβαίως καὶ οὐκ ἐν δισταγμῷ ἐπιστάμεθα . εἶτα πῶς οὖν ὡρίσθη ; πῶς εἰς γνῶσιν ἧκεν ; ἐκ προφητικῶν χρησμῶν , ἐκ τῶν δυνάμεων ἃς ἐπετέλει , ἐκ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου ὃ παρεῖχεν τοῖς εἰς αὐτὸν πεπιστευκόσιν , ἐκ τοῦ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν · τούτων γὰρ ἡ συνδρομὴ διορίζει αὐτὸν ἐκ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν κατὰ χάριν κληθέντων υἱῶν , καὶ δείκνυσιν αὐτὸν καὶ διδάσκει πάντας αὐτὸν εἶναι τὸν ἀληθῆ καὶ φύσει υἱὸν τοῦ θεοῦ καὶ θεόν . ὅθεν δυνάμεθα καὶ κατ' εὐθείαν ταῦτα συνείραντες , τό τε ἐξαίρετον τῆς υἱοτητος αὐτοῦ καὶ ἀκοινώνητον παραστῆσαι καὶ τὴν περὶ αὐτοῦ γνῶσιν σαφῆ τοῖς πιστοῖς παρασχέσθαι , οἷον λέγοντες · Χριστὸς ἐστιν ὁ διὰ τῶν προφητῶν μὲν προκηρυχθείς , γενόμενος δὲ κατὰ σάρκα ἐκ σπέρματος ∆αυίδ , δυνάμεσι δὲ καὶ πνεύματος ἁγίου χορηγίᾳ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος εὐεργετῶν καὶ διὰ τῆς οἰκείας ἀναστάσεως θάνατον νεκρώσας καὶ συναναστήσας τοὺς ἀπ' αἰῶνος νεκρούς · οὗτος ἐστιν ὁ Χριστός , οὗτος ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ , ὡς ἔστιν ἐν ἀφορισμῷ καὶ συνοψει εἰπεῖν . πρόσθες εἰ βούλει πρὸς ἐξάπλωσιν σαφεστέραν , δι' οὗ καὶ Παῦλος ἔλαβε χάριν ἀποστολῆς , εἰς τὸ πεῖσαι τὰ βάρβαρα ἔθνη καὶ παρασκευάσαι ὑπακοῦσαι τῇ πίστει τῇ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ , τοῦτ' ἔστι πιστεῦσαι εἰς αὐτὸν καὶ λατρεύειν αὐτῷ ὡς ἀληθινῷ θεῷ καὶ υἱῷ .
9169r* τούτων γὰρ ἡ συνδρομὴ διορίζει αὐτὸν ἐκ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν κατὰ χάριν κληθέντων υἱῶν διὸ καί τις τοῦ ὁρισθέντος ἐπιγνωσθέντος φησι καὶ εἰς γνῶσιν ἀνθρώποις ἐλθοντος εἰώθαμεν γὰρ δι' ὁρισμῶν τινων ἐπιγινώσκειν ἃ βεβαίως καὶ οὐκ ἐν δισταγμῷ ἐπιστάμεθα
62771r
1862159r
19192r
19233rΦωτ(ιου) τοῦ ὁρισθέντος υἱοῦ θεοῦ Τοῦ ὁρισθέντος ἐπιγνωσθέντος εἰς γνῶσιν ἀνθρώποις ἐλθοντος εἰώθαμεν γὰρ δι' ὁρισμῶν τινων ἐπιγινώσκειν ἃ βεβαίως καὶ οὐκ ἐν δισταγμῷ ἐπιστάμεθα εἶτα πῶς οὖν ὡρίσθη πῶς εἰς γνῶσιν ἧκεν ἐκ προφητικῶν χρησμῶν ἐκ τῶν δυνάμεων ἃς ἐπετέλει ἐκ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου ὃ παρεῖχεν τοῖς εἰς αὐτὸν πεπιστευκόσιν ἐκ τοῦ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν τούτων γὰρ ἡ συνδρομὴ διορίζει αὐτὸν ἐκ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν κατὰ χάριν κληθέντων υἱῶν καὶ δείκνυσιν αὐτὸν καὶ διδάσκει πάντας αὐτὸν εἶναι τὸν ἀληθῆ καὶ φύσει υἱὸν τοῦ θεοῦ καὶ θεὸν ὅθεν δυνάμεθα καὶ κατ' εὐθείαν ταῦτα συνείραντες τό τε ἐξαίρετον τῆς υἱοτητος αὐτοῦ καὶ ἀκοινώνητον παραστῆσαι καὶ τὴν περὶ αὐτοῦ γνῶσιν σαφῆ τοῖς πιστοῖς παρασχέσθαι οἷον λέγοντες Χριστὸς ἐστιν ὁ διὰ τῶν προφητῶν μὲν προκηρυχθεὶς γενόμενος δὲ κατὰ σάρκα ἐκ σπέρματος ∆αυὶδ δυνάμεσι δὲ καὶ πνεύματος ἁγίου χορηγίᾳ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος εὐεργετῶν καὶ διὰ τῆς οἰκείας ἀναστάσεως θάνατον νεκρώσας καὶ συναναστήσας τοὺς ἀπ' αἰῶνος νεκροὺς οὗτος ἐστιν ὁ Χριστὸς οὗτος ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ὡς ἔστιν ἐν ἀφορισμῷ καὶ συνοψει εἰπεῖν πρόσθες εἰ βούλει πρὸς ἐξάπλωσιν σαφεστέραν δι' οὗ καὶ Παῦλος ἔλαβε χάριν ἀποστολῆς εἰς τὸ πεῖσαι τὰ βάρβαρα ἔθνη καὶ παρασκευάσαι ὑπακοῦσαι τῇ πίστει τῇ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦτ' ἔστι πιστεῦσαι εἰς αὐτὸν καὶ λατρεύειν αὐτῷ ὡς ἀληθινῷ θεῷ καὶ υἱῷ
198064v
19976r

Unit 12Ph (Rom.1.4-Rom.1.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) δι'ου ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολήν Χάριν καὶ ἀποστολὴν ἀντὶ τοῦ χάριν εἰς ἀποστολήν . ἔστι δὲ παρὰ πολλοῖς τὸ τοιοῦτον σχῆμα τοῦ λόγου , καὶ μάλιστα παρὰ τῇ θεοπνεύστῳ γραφῇ ὡς ἐπίπαν ὁ καὶ παρέλκει .
9169r* χάριν καὶ ἀποστολὴν ἀντὶ τοῦ χάριν εἰς ἀποστολήν
62771r
1862159r
19192r
19233vΦωτ(ιου) δι'οὗ ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολήν Χάριν καὶ ἀποστολὴν ἀντὶ τοῦ χάριν εἰς ἀποστολὴν ἔστι δὲ παρὰ πολλοῖς τὸ τοιοῦτον σχῆμα τοῦ λόγου καὶ μάλιστα παρὰ τῇ θεοπνεύστῳ γραφῇ ὡς ἐπίπαν ὁ καὶ παρέλκει
198064v
19976r

Unit 14Ph (Rom.1.5-Rom.1.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) πίστεως ἡ πίστις εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ γέγονεν · αὐτὸν γὰρ τὰ ἔθνη οὐκ ἐθεάσαντο , ἀλλὰ μόνου κηρυττομένου τοῦ ὀνοματος ἐκεῖνοι ἐπίστευον . ὄντως πλήρης ἦν χάριτος ἡ ἀποστολὴ τῶν μαθητῶν , ὅτι ἔπεισαν ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη τῷ Χριστῷ , καὶ τό τε ἄνθρωποι καὶ ἁλιεῖς καὶ ἀγράμματοι .
9169r* ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ * ἡ πίστις εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ γέγονεν αὐτὸν γὰρ τὰ ἔθνη οὐκ ἐθεάσαντο ἀλλὰ μόνου κηρυττομένου τοῦ ὀνοματος ἐκεῖνοι ἐπίστευον ὄντως πλήρης ἦν χάριτος ἡ ἀποστολὴ τῶν μαθητῶν ὅτι ἔπεισαν ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη τῷ Χριστῷ καὶ τό τε ἄνθρωποι καὶ ἁλιεῖς καὶ ἀγράμματοι
62771r
1862159v
19192r
19233vΦωτ(ιου) πίστεως ἡ πίστις εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ γέγονεν αὐτὸν γὰρ τὰ ἔθνη οὐκ ἐθεάσαντο ἀλλὰ μόνου κηρυττομένου τοῦ ὀνοματος ἐκεῖνοι ἐπίστευον ὄντως πλήρης ἦν χάριτος ἡ ἀποστολὴ τῶν μαθητῶν ὅτι ἔπεισαν ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη τῷ Χριστῷ καὶ τό τε ἄνθρωποι καὶ ἁλιεῖς καὶ ἀγράμματοι
198065r
19976r

Unit 21Pha (Rom.1.7-Rom.1.7)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) κλητοῖς ἁγίοις πόθεν ἐκλήθητε ; ἐκ ποίων πόνων ; ἐκ ποίων κατορθωμάτων ; πόθεν ἐστὲ ἅγιοι ; ἀλλ' ἢ ἐκ μονης τῆς ἀγάπης θεοῦ · αὐτὸς γὰρ δωρεὰν ἀγαπήσας ὑμᾶς καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ὑπὲρ ἡμῶν ἐκχέας , ἐκάλεσεν ἡμᾶς εἰς ἁγιασμὸν καὶ κληρονομίαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ . ἁγίους δὲ τοὺς πιστοὺς καλεῖ πάντας
9169v* πόθεν ἐκλήθητε φησιν ἐκ ποίων πόνων ἐκ ποίων κατορθωμάτων πόθεν ἐστὲ ἅγιοι ἀλλ' ἢ ἐκ μόνης τῆς ἀγάπης θεοῦ αὐτὸς γὰρ δωρεὰν ἀγαπήσας ὑμᾶς καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ὑπὲρ ἡμῶν ἐκχέας ἐκάλεσεν ἡμᾶς εἰς ἁγιασμὸν καὶ κληρονομίαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ
62771r
1862159v
19192r
19233vΦωτ(ιου) κλητοῖς ἁγίοις πόθεν ἐκλήθητε ἐκ ποίων πόνων ἐκ ποίων κατορθωμάτων πόθεν ἐστὲ ἅγιοι ἀλλ' ἢ ἐκ μόνης τῆς ἀγάπης θεοῦ αὐτὸς γὰρ δωρεὰν ἀγαπήσας ὑμᾶς καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ὑπὲρ ἡμῶν ἐκχέας ἐκάλεσεν ἡμᾶς εἰς ἁγιασμὸν καὶ κληρονομίαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἁγίους δὲ τοὺς πιστοὺς καλεῖ πάντας
198065r
19976r

Unit 21Phb (Rom.1.7-Rom.1.7)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώμῃ Πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώμῃ ἀγαπητοῖς ἐξ αὐτῆς τῆς προσφωνήσεως ταπεινοφρονεῖν αὐτοὺς προοιμιάζεται · εἰπὼν γὰρ πᾶσι καὶ μὴ μερίσας εἰς ἄρχοντας καὶ ἀρχομένους , δούλους καὶ ἐλευθέρους , ὁμοτίμους ἀλλήλους ἡγεῖσθαι λεληθοτως συμβουλεύει . εἶτα , ἵνα μὴ εἴπωσιν · τὶ οὖν ; πάντας ὁμοτίμους ἡγῇ , καὶ ἀγαθοὺς καὶ φαύλους , καὶ πιστοὺς καὶ ἀπίστους ; ἐπισυνῆψε · κλητοῖς ἁγίοις · ἅπαντες γὰρ αὐτῷ οἱ ἅγιοι ὁμοτιμοι , καὶ διαστολὴ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς
9169v* εἶτα ἐπειδὴ εἶπεν ἵνα μὴ εἴπωσιν τὶ οὖν πάντας ὁμοτίμους ἡγῇ καὶ ἀγαθοὺς καὶ φαύλους καὶ πιστοὺς καὶ ἀπίστους ἐπισυνῆψε κλητοῖς ἁγίοις ἅπαντες γὰρ αὐτῷ οἱ ἅγιοι ὁμοτιμοι καὶ διαστολὴ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς
62771r
1862159v
19192r
19233vΦωτ(ιου) πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώμῃ Πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώμῃ ἀγαπητοῖς ἐξ αὐτῆς τῆς προσφωνήσεως ταπεινοφρονεῖν αὐτοὺς προοιμιάζεται εἰπὼν γὰρ πᾶσι καὶ μὴ μερίσας εἰς ἄρχοντας καὶ ἀρχομένους δούλους καὶ ἐλευθέρους ὁμοτίμους ἀλλήλους ἡγεῖσθαι λεληθότως συμβουλεύει εἶτα ἵνα μὴ εἴπωσιν τὶ οὖν πάντας ὁμοτίμους ἡγῇ καὶ ἀγαθοὺς καὶ φαύλους καὶ πιστοὺς καὶ ἀπίστους ἐπισυνῆψε κλητοῖς ἁγίοις ἅπαντες γὰρ αὐτῷ οἱ ἅγιοι ὁμοτιμοι καὶ διαστολὴ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς
198065r
19976r

Unit 37Ph (Rom.1.12-Rom.1.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῦτο δέ ἐστι συμπαρακληθῆναι Τὸ μεταδοῦναι ὑμῖν χάρισμα οὐκ ἔστιν ἐμὸν μόνον , ἀλλὰ τῆς διακονίας μὲν τῆς ἐμῆς , τῆς δὲ ὑπουργίας τῆς ὑμετέρας · ἵνα γὰρ μὴ ἀκούσαντες ὅτι εἰσὶν ἐνδεεῖς , καὶ ὅτι δέονται στηριχθῆναι , ἔτι δυσανασχετήσωσι , κοινοποιεῖται καὶ τὸ χάρισμα τὸ πνευματικὸν καὶ τὸ στηριχθῆναι αὐτούς . καὶ οὐκ ἔστι , φησί , τὸ ταῦτα γενέσθαι ἐμα ἢ τῆς ἐμῆς μονης προαιρέσεως καὶ διακονίας , ἀλλὰ κοινὰ ἐστιν ὑμῶν τε καὶ ἐμοῦ · καὶ οὐδὲ τό τε ἁπλῶς , ἀλλὰ διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως . πῶς καὶ τίνα τρόπον ; ἐὰν αὐτοὶ ἔχητε , φησί , πίστιν τοῦ λαβεῖν τὸ χάρισμα , ἐγώ τε πάλιν πίστιν τοῦ δοῦναι ὑμῖν , τότε δὴ καὶ τὸ χάρισμα πνευματικὸν ὑπάρχον διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ἐνεργεῖται καὶ δίδοται · ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὲν πίστιν ἔχω τοῦ δοῦναι καὶ πολὺν ἀγῶνα καὶ σπουδήν , ὑμεῖς δὲ οὐκ ἔχητε πίστιν τοῦ λαβεῖν , οὐδ' ἐπιθυμίαν καὶ ἐπιμέλειαν περὶ τὸ λαβεῖν , οὐ παραγίνεται ὑμῖν , κἂν ἐγὼ βούλωμαι , τὸ χάρισμα τὸ πνευματικόν . δεῖ οὖν ἀμφοτερα συνδραμεῖν , καὶ τὸ ἐξ ἐμοῦ καὶ τὸ ἐξ ὑμῶν · ἀλλὰ τὸ ἐξ ἐμοῦ πάρεστιν ἐγὼ γὰρ οὐ μόνον ἁπλῶς κρίνω δεῖν ὑμᾶς λαβεῖν τὴν δωρεὰν ἀλλὰ καὶ ἐπιποθῶ , λοιπὸν ἐστι τὸ ἐξ ὑμῶν . τοῦτο δὲ παραγίνεται δι' ἔργων ἀγαθῶν καὶ καρπῶν ἀξίων τῆς δωρεᾶς · τότε γὰρ αὐτοὶ πίστιν ἕξετε τοῦ λαβεῖν καὶ ἐπιθυμίαν , ὅτε ἀξίους ἑαυτοὺς παρασκευασοιτε τῆς δωρεᾶς · καὶ τότε ἔτι μᾶλλον κἀγὼ πλέον ἕξω πίστιν καὶ ἐπιποθησιν τοῦ δοῦναι , ὥστε πανταχόθεν ἐξ ὑμῶν ὑπάρχει τὸ λαβεῖν ὑμᾶς . λαμβανοντων δὲ ὑμῶν τὸ χάρισμα , κοινὸν γίνεται τὸ κέρδος , καὶ δηλονοτιπαρακαλούμεθα καὶ εὐφραινομεθα ἐν ἀλλήλοις .
9169v* ἡ οὕτως Τὸ μεταδοῦναι ὑμῖν χάρισμα οὐκ ἔστιν ἐμὸν μόνον ἢ τῆς ἐμῆς προαιρέσεως καὶ διακονίας ἀλλὰ κοινὸν ἐμοῦ τε καὶ ὑμῶν τῆς διακονίας μὲν τῆς ἐμῆς τῆς δὲ ὑπουργίας τῆς ὑμετέρας καὶ οὐδὲ τό τε ἁπλῶς ἀλλὰ διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως πῶς καὶ τίνα τρόπον ἐὰν αὐτοὶ ἔχητε φησὶ πίστιν τοῦ λαβεῖν τὸ χάρισμα ἐγώ τε πάλιν πίστιν τοῦ δοῦναι ὑμῖν τότε δὴ καὶ τὸ χάρισμα πνευματικὸν ὑπάρχον διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ἐνεργεῖται καὶ δίδοται ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὲν πίστιν ἔχω τοῦ δοῦναι καὶ πολὺν ἀγῶνα καὶ σπουδὴν ὑμεῖς δὲ οὐκ ἔχητε πίστιν τοῦ λαβεῖν οὐδ' ἐπιθυμίαν καὶ ἐπιμέλειαν περὶ τὸ λαβεῖν οὐ παραγίνεται ὑμῖν κἂν ἐγὼ βούλωμαι τὸ χάρισμα τὸ πνευματικὸν δεῖ οὖν ἀμφοτερα συνδραμεῖν καὶ τὸ ἐξ ἐμοῦ καὶ τὸ ἐξ ὑμῶν τότε γὰρ αὐτοὶ πίστιν ἕξετε τοῦ λαβεῖν καὶ ἐπιθυμίαν ὅτε ἀξίους ἑαυτοὺς παρασκευασετε τῆς δωρεᾶς δι' ἔργων ἀγαθῶν λαμβανόντων δὲ ὑμῶν τὸ χάρισμα δῆλον ὅτι παρακαλούμεθα καὶ εὐφραινομεθα ἐν ἀλλήλοις κοινὸν γὰρ τὸ κέρδος πολλῶν γὰρ πιστῶν συνοδος μεγίστην ἐργάζεται παράκλησιν
62771v
1862160r
19193r
19234vΦωτ(ιου) τοῦτο δὲ ἐστι συμπαρακληθῆναι Τὸ μεταδοῦναι ὑμῖν χάρισμα οὐκ ἔστιν ἐμὸν μόνον ἀλλὰ τῆς διακονίας μὲν τῆς ἐμῆς τῆς δὲ ὑπουργίας τῆς ὑμετέρας ἵνα γὰρ μὴ ἀκούσαντες ὅτι εἰσὶν ἐνδεεῖς καὶ ὅτι δέονται στηριχθῆναι ἔτι δυσανασχετήσωσι κοινοποιεῖται καὶ τὸ χάρισμα τὸ πνευματικὸν καὶ τὸ στηριχθῆναι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἔστι φησὶ τὸ ταῦτα γενέσθαι ἐμα ἢ τῆς ἐμῆς μόνης προαιρέσεως καὶ διακονίας ἀλλὰ κοινὰ ἐστιν ὑμῶν τε καὶ ἐμοῦ καὶ οὐδὲ τό τε ἁπλῶς ἀλλὰ διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως πῶς καὶ τίνα τρόπον ἐὰν αὐτοὶ ἔχητε φησὶ πίστιν τοῦ λαβεῖν τὸ χάρισμα ἐγώ τε πάλιν πίστιν τοῦ δοῦναι ὑμῖν τότε δὴ καὶ τὸ χάρισμα πνευματικὸν ὑπάρχον διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ἐνεργεῖται καὶ δίδοται ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὲν πίστιν ἔχω τοῦ δοῦναι καὶ πολὺν ἀγῶνα καὶ σπουδὴν ὑμεῖς δὲ οὐκ ἔχητε πίστιν τοῦ λαβεῖν οὐδ' ἐπιθυμίαν καὶ ἐπιμέλειαν περὶ τὸ λαβεῖν οὐ παραγίνεται ὑμῖν κἂν ἐγὼ βούλωμαι τὸ χάρισμα τὸ πνευματικὸν δεῖ οὖν ἀμφοτερα συνδραμεῖν καὶ τὸ ἐξ ἐμοῦ καὶ τὸ ἐξ ὑμῶν ἀλλὰ τὸ ἐξ ἐμοῦ πάρεστιν ἐγὼ γὰρ οὐ μόνον ἁπλῶς κρίνω δεῖν ὑμᾶς λαβεῖν τὴν δωρεὰν ἀλλὰ καὶ ἐπιποθῶ λοιπὸν ἐστι τὸ ἐξ ὑμῶν τοῦτο δὲ παραγίνεται δι' ἔργων ἀγαθῶν καὶ καρπῶν ἀξίων τῆς δωρεᾶς τότε γὰρ αὐτοὶ πίστιν ἕξετε τοῦ λαβεῖν καὶ ἐπιθυμίαν ὅτε ἀξίους ἑαυτοὺς παρασκευάσοιτε τῆς δωρεᾶς καὶ τότε ἔτι μᾶλλον κἀγὼ πλέον ἕξω πίστιν καὶ ἐπιποθησιν τοῦ δοῦναι ὥστε πανταχόθεν ἐξ ὑμῶν ὑπάρχει τὸ λαβεῖν ὑμᾶς λαμβανόντων δὲ ὑμῶν τὸ χάρισμα κοινὸν γίνεται τὸ κέρδος καὶ δηλονοτιπαρακαλούμεθα καὶ εὐφραινομεθα ἐν ἀλλήλοις
198065v
19976v

Unit 38Ph (Rom.1.13-Rom.1.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ∆ιὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ὑμῶν μὲν διὰ τοῦ παραλαβεῖν καὶ παραδέξασθαι τὴν πίστιν , ἐμοῦ δὲ διὰ τοῦ κηρύξαι καὶ παραδοῦναι ταύτην · ἢ καὶ ὑμῶν μὲν ἀξιοπιστον εἰς τὸ κηρύξαι καὶ διδάξαι με ὑπολαμβανοντων , ἐμοῦ δὲ πάλιν ἀξιοπίστους εἰς τὸ ἐμπιστευθῆναι τὰ λόγια τοῦ θεοῦ καὶ τὴν τελειοτέραν κρίναντος διδασκαλίαν · ἢ ἐμοῦ μὲν ὁρῶντος προθύμως ὑποδεχομένους ὑμᾶς καὶ ἐξ ἑτοίμου τὸ κήρυγμα , ὑμῶν δὲ πάλιν τὴν ἐμὴν σπουδὴν καὶ τὴν περὶ αὐτὸ ἐπιμέλειαν αὐτῇ παραλαμβανοντων ὄψει · μέγα γὰρ εἰς παράκλησιν μαθητῶν σπουδὴ διδασκάλου , καὶ πάλιν εἰς διδασκάλου παράκλησιν μαθητῶν ἑτοιμοτης καὶ προθυμία . συντελεῖ δὲ τοῦτο καὶ εἰς μείζονα πληροφορίαν τῆς πίστεως ἑκατέροις , ὅταν ὁ μὲν κηρύσσων ὁρᾷ τὰς τῶν ἀνθρώπων ψυχὰς παραδοξως εἰς ὑπακοὴν ἑλκομένας μᾶλλον γὰρ τὴν θειοτητα καὶ τὸ μεγαλεῖον τῆς πίστεως ἀποθαυμάζει καὶ μᾶλλον ῥώννυται εἰς τὸ κηρύσσειν ταύτην , καὶ ὅταν πάλιν ὁρῶσιν οἱ μαθηταὶ εὐτονως καὶ σὺν ἐλπίδι βεβαίᾳ τὸν κήρυκα τὴν πίστιν παραδιδόντα · μᾶλλον γὰρ ὑποδέχονται ταὐτὴν καὶ μᾶλλον στηρίζονται ἐν αὐτῇ , καὶ διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως οὕτως ἑκάτεροι παρακαλοῦνται .
9169v* ἢ ὑμῶν μὲν ἀξιοπιστον εἰς τὸ κηρύξαι καὶ διδάξαι με ὑπολαμβανοντων ἐμε ἐμε δὲ πάλιν ἀξιοπίστους εἰς τὸ ἐμπιστευθῆναι τὰ λόγια τοῦ θεοῦ καὶ τὴν τελειοτέραν κρίναντος διδασκαλίαν ἢ ἐμοῦ μὲν ὁρῶντος προθύμως ὑποδεχομένους ὑμᾶς καὶ ἐξ ἑτοίμου τὸ κήρυγμα ὑμῶν δὲ πάλιν ορωντων τὴν ἐμὴν περὶ αὐτὸ ἐπιμέλειαν καὶ σπουδὴν συντελεῖ δὲ τοῦτο καὶ εἰς μείζονα πληροφορίαν τῆς πίστεως ἑκατέροις ὅταν ὁ μὲν κηρύσσων ὁρᾷ τὰς τῶν ἀνθρώπων ψυχὰς παραδόξως εἰς ὑπακοὴν ἑλκομένας μᾶλλον γὰρ ῥώννυται εἰς τὸ κηρύσσειν καὶ ὅταν πάλιν ὁρῶσιν οἱ μαθηταὶ σὺν ἐλπίδι βεβαίᾳ τὸν κήρυκα τὴν πίστιν παραδιδόντα μᾶλλον ὑποδέχονται ταὐτὴν καὶ οὕτως διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ἑκάτεροι παρακαλοῦνται
62771v
1862160r
19193r
19234vΦωτ(ιου) ∆ιὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ὑμῶν μὲν διὰ τοῦ παραλαβεῖν καὶ παραδέξασθαι τὴν πίστιν ἐμοῦ δὲ διὰ τοῦ κηρύξαι καὶ παραδοῦναι ταύτην ἢ καὶ ὑμῶν μὲν ἀξιοπιστον εἰς τὸ κηρύξαι καὶ διδάξαι με ὑπολαμβανοντων ἐμοῦ δὲ πάλιν ἀξιοπίστους εἰς τὸ ἐμπιστευθῆναι τὰ λόγια τοῦ θεοῦ καὶ τὴν τελειοτέραν κρίναντος διδασκαλίαν ἢ ἐμοῦ μὲν ὁρῶντος προθύμως ὑποδεχομένους ὑμᾶς καὶ ἐξ ἑτοίμου τὸ κήρυγμα ὑμῶν δὲ πάλιν τὴν ἐμὴν σπουδὴν καὶ τὴν περὶ αὐτὸ ἐπιμέλειαν αὐτῇ παραλαμβανόντων ὄψει μέγα γὰρ εἰς παράκλησιν μαθητῶν σπουδὴ διδασκάλου καὶ πάλιν εἰς διδασκάλου παράκλησιν μαθητῶν ἑτοιμοτης καὶ προθυμία συντελεῖ δὲ τοῦτο καὶ εἰς μείζονα πληροφορίαν τῆς πίστεως ἑκατέροις ὅταν ὁ μὲν κηρύσσων ὁρᾷ τὰς τῶν ἀνθρώπων ψυχὰς παραδόξως εἰς ὑπακοὴν ἑλκομένας μᾶλλον γὰρ τὴν θειότητα καὶ τὸ μεγαλεῖον τῆς πίστεως ἀποθαυμάζει καὶ μᾶλλον ῥώννυται εἰς τὸ κηρύσσειν ταύτην καὶ ὅταν πάλιν ὁρῶσιν οἱ μαθηταὶ εὐτονως καὶ σὺν ἐλπίδι βεβαίᾳ τὸν κήρυκα τὴν πίστιν παραδιδόντα μᾶλλον γὰρ ὑποδέχονται ταὐτὴν καὶ μᾶλλον στηρίζονται ἐν αὐτῇ καὶ διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως οὕτως ἑκάτεροι παρακαλοῦνται
198065v
19976v

Unit 41Ph (Rom.1.13-Rom.1.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἵνα τινα καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν καθώς Ἵνα τινα καρπὸν σχῶ Τὸ ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καθ' ὑπερβατὸν κεῖται · τὸ γὰρ ἀκολουθον εἴη ἄν · πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς , ἵνα καρπόν τινα σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν , ἀλλ' ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο . ἀλλ' εἴποι τις ὅτι εἰ ἡ πίστις αὐτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ κατηγγέλλετο , τίνα καρπὸν αὐτὸς ἤθελε παραγενόμενος παρασχεῖν ; ἀλλὰ πολὺν μὲν οὖν ἐροῦμεν · εἰ γὰρ καὶ ἐπεπιστεύκεισαν , παμπολλων ὅμως ἐδέοντο . καὶ τοῦτο δηλοῦται καὶ δι' ὅλης τῆς ἐπιστολῆς καὶ πρὸ ὀλίγου λέγοντος εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑμᾶς , καὶ ἡνίκα μὴ κρίνειν ἀλλήλους παραινεῖ , καὶ ἡνίκα ἐκκλίνειν τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα , καὶ μυρία . οὐδὲν οὖν ἀπεικὸς καὶ τὴν πίστιν αὐτῶν καταγγέλλεσθαι καὶ αὐτοὺς ἔτι πολλῆς δεῖσθαι τῆς Παύλου ἐπικουρίας καὶ τῆς δι' αὐτοῦ καρποφορίας . ὅρα δὲ πῶς φησίν · ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν ; τοῦτο μὲν δεικνύς , ὅτι ὁ ἐκείνων καρπὸς οἰκεῖος ἐλογίζετο τῷ Παύλῳ καρπός , καὶ οὕτως ἔχαιρεν ἐν τοῖς τῶν πλησίον κατορθώμασιν , ὥστε καὶ αὐτὸς ἔχειν ἡγεῖτο τὸν καρπόν . τοῦτο δὲ πάλιν δεικνύς , ὅτι ἕνεκεν τῆς αὐτῶν ὠφελείας τὴν πρὸς αὐτοὺς ἔσπευδε στείλασθαι πορείαν , ἂλλ' ὥστε δὲ καὶ Παύλου καρπὸς ἦν ἀληθῶς ὁ ἐκείνων καρπός · ἔργον γὰρ ἦν καὶ σπουδὴ τὸ καρποφορεῖν τὰ ἔθνη . καλῶς οὖν φησιν · ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ , ἀμφοτερα δηλῶν , καὶ τὸ ἐκείνους τὴν ἀρετὴν καρποφορεῖν καὶ τὸ ἐκεῖνον αὐτοὺς τούτους · ἐν γὰρ τῇ ἐκείνων καρποφορίᾳ ἡ τοῦ Παύλου ἐδείκνυτο καρποφορία . ἀλλ' οὕτω μὲν ταῦτα . Ἔστι δὲ καὶ μὴ καθ' ὑπερβατὸν τὸ χωρίον ἐκλαβομένους , ἀλλ' ὡς ἔχει τάξεως , παρειληφοτας τοιοῦτον ἐν αὐτῷ θηρᾶσαι τὸν νοῦν · ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο · διὰ τί ; φησίν . ἵνα μὴ θᾶττον ἐλθὼν ἀκάρπους ὑμᾶς ἔτι καταλήψωμαι , διὸ ἀνεβαλομην τὴν παρουσίαν , ἕως οὗ καὶ ἐν ὑμῖν καρπόν τινα βλαστάνοντα τῆς πίστεως ἄξιον καὶ τελεσφορούμενον μάθω . τὶ οὖν ἂν καὶ καρποφορῶσιν ; τὶς ἡ χρεία τῆς Παύλου παρουσίας ; πολλὴ μὲν οὖν · οὐ γὰρ πάντα τὸν καρπὸν ἀνέμενεν Παῦλος αὐτοὺς καρποφορῆσαι , ἀλλὰ τινά . καὶ μάλα εἰκοτως · ὥσπερ γὰρ περιττὸν τὸ τὸν τελείους καρποφοροῦντα εἰς καρποφορίαν παραινεῖν , οὕτως ἐπίπονον καὶ ὄκνον ἐμποιεῖ τὸ μὴ πρὸς καρπογονίαν εὔχρηστον καὶ παρέχον ἐλπίδας χρηστάς . εἰ δὲ καὶ καρπὸς τὶς ἦν καὶ οὗτος τέλειος , οὐδ' οὕτως ἁπλῶς ἐνεκοπτετο τὴν παρουσίαν ὁ Παῦλος · ὀφειλέτην γὰρ αὐτὸν ἀποκαλεῖ ὥστε , εἰ καὶ τοῖς ἔργοις ἐκομων , αὐτὸς ἂν τὸ αὐτοῦ οὐκ ἀπέστη ποιῶν . Ἔστι δὲ καὶ ἄλλως τὸ νόημα συνιδεῖν . ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο · διὰ τί ; ὅτι καρπόν τινα ἔτι μοι συνέλεγον λείποντα . καὶ ταύτην τὴν ἔννοιαν ἐπὶ τέλει τῆς ἐπιστολῆς ὥσπερ τὰ προοιμιασθέντα ἐπιλογιζομένου τοῦ ἀποστολου ἔστι βεβαιουμένην τῶν ἄλλων ἑρμηνειῶν μᾶλλον ἰδεῖν · καὶ γάρ φησιν · διὸ καὶ ἐνεκοπτομην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς , νυνὶ δὲ μηκέτι ἔχων τόπον ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις , ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς . ὥστε ὁ ἕως τοῦ νῦν ἐλπιζομενος εἰς συλλογὴν καρπὸς ἐν τοῖς ἄλλοις κλίμασιν ἐκώλυεν αὐτὸν ἐπὶ Ῥώμην δραμεῖν , ἀτέλεστον ἐν ἐκείνοις τὸ ἔργον καταλείποντα . εἶτα τὸ καὶ ἐν ὑμῖν καὶ τὰ ἐφεξῆς ὥσπερ ἀντιπίπτοντος λύσις ἐστίν , οἷον · τί ; φησίν , ἐν ἡμῖν οὐ μέλει σοι καρπὸν σχεῖν ; ναί , φησί , καὶ ἐν ὑμῖν τοῦτο σπεύδω , τοῦτο ἐπιζητῶ , ὀφειλέτης εἰμί , χρεωστῶ πᾶσι .
9170r* ἡ οὕτως Τὸ ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καθ' ὑπερβατὸν κεῖται τὸ γὰρ ἀκολουθον εἴη ἂν πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἵνα καρπόν τινα σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν ἀλλ' ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο ἀλλ' εἴποι τις ὅτι εἰ ἡ πίστις αὐτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ κατηγγέλλετο τίνα καρπὸν αὐτὸς ἤθελε παραγενόμενος παρασχεῖν ἀλλὰ πολὺν μὲν οὖν ἐροῦμεν εἰ γὰρ καὶ ἐπεπιστεύκεισαν παμπόλλων ὅμως ἐδέοντο καὶ τοῦτο δηλοῦται καὶ δι' ὅλης τῆς ἐπιστολῆς καὶ πρὸ ὀλίγου λέγοντος εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑμᾶς καὶ ἡνίκα μὴ κρίνειν ἀλλήλους παραινεῖ καὶ ἀλλὰ μυρία ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ τοῦτο μὲν δεικνὺς ὅτι ὁ ἐκείνων καρπὸς οἰκεῖος ἐλογίζετο καρπὸς τῶι Παύλωι οὕτως γὰρ ἔχαιρεν ἐν τοῖς τοῦ πλησίον κατορθώμασιν ὥστε αὐτὸς ἔχειν ἡγεῖτο τὸν καρπὸν τοῦτο δὲ ὅτι ἕνεκεν τῆς αὐτῶν ὠφελείας τὴν πρὸς αὐτοὺς ἔσπευδε στείλασθαι πορείαν ἂλλ' ὥστε καὶ Παύλου καρπὸς ἦν ἀληθῶς ὁ ἐκείνων καρπὸς ἐπεὶ γὰρ ἔργον ἦν αὐτῶι καὶ σπουδὴ τὸ καρποφορεῖν τὰ ἔθνη καλῶς ἐν τῇ ἐκείνων καρποφορίᾳ ἡ τοῦ Παύλου ἐδείκνυτο καρποφορία ἀλλ' οὕτω μὲν ταῦτα Ἔστι δὲ καὶ μὴ καθ' ὑπερβατὸν τὸ χωρίον ἐκλαβομένους ἀλλ' ὡς ἔχει τάξεως παρειληφότας τοιοῦτον ἐν αὐτῷ θηρᾶσαι τὸν νοῦν ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο διὰ τὶ φησὶν ἵνα μὴ θᾶττον ἐλθὼν ἀκάρπους ὑμᾶς ἔτι καταλαβων διὸ ἀνεβαλομην τὴν παρουσίαν ἕως οὗ καὶ ἐν ὑμῖν καρπόν τινα βλαστάνοντα τῆς πίστεως ἄξιον καὶ τελεσφορούμενον μάθω Ἔστι δὲ καὶ ἄλλως τὸ νόημα συνιδεῖν ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο διὰ τὶ ὅτι καρπόν τινα ἔτι μοι συνέλεγον λείποντα καὶ ταύτην τὴν ἔννοιαν ἐπὶ τέλει τῆς ἐπιστολῆς ἔστι βεβαιουμένην ἰδεῖν ὥσπερ ἐπιλογιζομένου τοῦ ἀποστολου τὰ προοιμιασθέντα καὶ γάρ φησιν διὸ καὶ ἐνεκοπτομην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς νυνὶ δὲ μηκέτι ἔχων τόπον ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς ὥστε ὁ ἕως τοῦ νῦν ἐλπιζομενος εἰς συλλογὴν καρπὸς ἐν τοῖς ἄλλοις κλίμασιν ἐκώλυσεν αὐτὸν ἐπὶ Ῥώμην δραμεῖν ἀτέλεστον ἐν ἐκείνοις τὸ ἔργον καταλίποντα εἶτα τὸ καὶ ἐν ὑμῖν καὶ τὰ εξῆς ὥσπερ ἀντιπίπτοντος λύσις ἐστὶν οἷον τὶ φησὶν ἐν ἡμῖν οὐ μέλλει σοι καρπὸν σχεῖν ναὶ φησὶ καὶ ἐν ὑμῖν τοῦτο σπεύδω τοῦτο ἐπιζητῶ ὀφειλέτης εἰμὶ χρεωστῶ πᾶσι
62771v
1862160r
19193v
19235rΦωτ(ιου) ἵνα τινα καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν καθώς Ἵνα τινα καρπὸν σχῶ Τὸ ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καθ' ὑπερβατὸν κεῖται τὸ γὰρ ἀκολουθον εἴη ἂν πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἵνα καρπόν τινα σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν ἀλλ' ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο ἀλλ' εἴποι τις ὅτι εἰ ἡ πίστις αὐτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ κατηγγέλλετο τίνα καρπὸν αὐτὸς ἤθελε παραγενόμενος παρασχεῖν ἀλλὰ πολὺν μὲν οὖν ἐροῦμεν εἰ γὰρ καὶ ἐπεπιστεύκεισαν παμπόλλων ὅμως ἐδέοντο καὶ τοῦτο δηλοῦται καὶ δι' ὅλης τῆς ἐπιστολῆς καὶ πρὸ ὀλίγου λέγοντος εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑμᾶς καὶ ἡνίκα μὴ κρίνειν ἀλλήλους παραινεῖ καὶ ἡνίκα ἐκκλίνειν τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα καὶ μυρία οὐδὲν οὖν ἀπεικὸς καὶ τὴν πίστιν αὐτῶν καταγγέλλεσθαι καὶ αὐτοὺς ἔτι πολλῆς δεῖσθαι τῆς Παύλου ἐπικουρίας καὶ τῆς δι' αὐτοῦ καρποφορίας ὅρα δὲ πῶς φησὶν ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν τοῦτο μὲν δεικνὺς ὅτι ὁ ἐκείνων καρπὸς οἰκεῖος ἐλογίζετο τῷ Παύλῳ καρπὸς καὶ οὕτως ἔχαιρεν ἐν τοῖς τῶν πλησίον κατορθώμασιν ὥστε καὶ αὐτὸς ἔχειν ἡγεῖτο τὸν καρπὸν τοῦτο δὲ πάλιν δεικνὺς ὅτι ἕνεκεν τῆς αὐτῶν ὠφελείας τὴν πρὸς αὐτοὺς ἔσπευδε στείλασθαι πορείαν ἂλλ' ὥστε δὲ καὶ Παύλου καρπὸς ἦν ἀληθῶς ὁ ἐκείνων καρπὸς ἔργον γὰρ ἦν καὶ σπουδὴ τὸ καρποφορεῖν τὰ ἔθνη καλῶς οὖν φησιν ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ ἀμφοτερα δηλῶν καὶ τὸ ἐκείνους τὴν ἀρετὴν καρποφορεῖν καὶ τὸ ἐκεῖνον αὐτοὺς τούτους ἐν γὰρ τῇ ἐκείνων καρποφορίᾳ ἡ τοῦ Παύλου ἐδείκνυτο καρποφορία ἀλλ' οὕτω μὲν ταῦτα Ἔστι δὲ καὶ μὴ καθ' ὑπερβατὸν τὸ χωρίον ἐκλαβομένους ἀλλ' ὡς ἔχει τάξεως παρειληφότας τοιοῦτον ἐν αὐτῷ θηρᾶσαι τὸν νοῦν ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο διὰ τὶ φησὶν ἵνα μὴ θᾶττον ἐλθὼν ἀκάρπους ὑμᾶς ἔτι καταλήψωμαι διὸ ἀνεβαλομην τὴν παρουσίαν ἕως οὗ καὶ ἐν ὑμῖν καρπόν τινα βλαστάνοντα τῆς πίστεως ἄξιον καὶ τελεσφορούμενον μάθω τὶ οὖν ἂν καὶ καρποφορῶσιν τὶς ἡ χρεία τῆς Παύλου παρουσίας πολλὴ μὲν οὖν οὐ γὰρ πάντα τὸν καρπὸν ἀνέμενεν Παῦλος αὐτοὺς καρποφορῆσαι ἀλλὰ τινὰ καὶ μάλα εἰκοτως ὥσπερ γὰρ περιττὸν τὸ τὸν τελείους καρποφοροῦντα εἰς καρποφορίαν παραινεῖν οὕτως ἐπίπονον καὶ ὄκνον ἐμποιεῖ τὸ μὴ πρὸς καρπογονίαν εὔχρηστον καὶ παρέχον ἐλπίδας χρηστὰς εἰ δὲ καὶ καρπὸς τὶς ἦν καὶ οὗτος τέλειος οὐδ' οὕτως ἁπλῶς ἐνεκοπτετο τὴν παρουσίαν ὁ Παῦλος ὀφειλέτην γὰρ αὐτὸν ἀποκαλεῖ ὥστε εἰ καὶ τοῖς ἔργοις ἐκομων αὐτὸς ἂν τὸ αὐτοῦ οὐκ ἀπέστη ποιῶν Ἔστι δὲ καὶ ἄλλως τὸ νόημα συνιδεῖν ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο διὰ τὶ ὅτι καρπόν τινα ἔτι μοι συνέλεγον λείποντα καὶ ταύτην τὴν ἔννοιαν ἐπὶ τέλει τῆς ἐπιστολῆς ὥσπερ τὰ προοιμιασθέντα ἐπιλογιζομένου τοῦ ἀποστολου ἔστι βεβαιουμένην τῶν ἄλλων ἑρμηνειῶν μᾶλλον ἰδεῖν καὶ γάρ φησιν διὸ καὶ ἐνεκοπτομην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς νυνὶ δὲ μηκέτι ἔχων τόπον ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς ὥστε ὁ ἕως τοῦ νῦν ἐλπιζομενος εἰς συλλογὴν καρπὸς ἐν τοῖς ἄλλοις κλίμασιν ἐκώλυεν αὐτὸν ἐπὶ Ῥώμην δραμεῖν ἀτέλεστον ἐν ἐκείνοις τὸ ἔργον καταλείποντα εἶτα τὸ καὶ ἐν ὑμῖν καὶ τὰ ἐφεξῆς ὥσπερ ἀντιπίπτοντος λύσις ἐστὶν οἷον τὶ φησὶν ἐν ἡμῖν οὐ μέλει σοι καρπὸν σχεῖν ναὶ φησὶ καὶ ἐν ὑμῖν τοῦτο σπεύδω τοῦτο ἐπιζητῶ ὀφειλέτης εἰμὶ χρεωστῶ πᾶσι
198066r
19977r

Unit 47Ph (Rom.1.16-Rom.1.16)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἰουδαίῳ δὲ πρῶτον ὁ γὰρ Ἰουδαῖος ἀπαιτεῖται πρῶτον πιστεύειν , ἅτε δὴ κατηχημένος τὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ ἐκ νόμου καὶ τῶν προφητῶν μᾶλλον τῶν ἐθνῶν , καὶ ὅτι , εἰ καὶ ἐπὶ κοινῇ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων σωτηρίᾳ ἐπεδήμησεν ὁ Χριστός , ἀλλ' οὖν ἐν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ ἐγεννήθη καὶ ἐπολιτεύσατο καὶ ἐδίδαξε καὶ τὰς θεοσημείας ἐν αὐτοῖς εἰργάσατο · δι' ἃ πάντα ὀφειλέται εἰσὶν Ἰουδαῖοι πρῶτοι πιστεύειν εἰς Χριστὸν ἤπερ τὰ ἔθνη .
9170v* ὁ γὰρ Ἰουδαῖος ἀπαιτεῖται πρῶτον πιστεύειν ἅτε δὴ κατηχημένος τὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ ἐκ νόμου καὶ τῶν προφητῶν μᾶλλον τῶν ἐθνῶν καὶ ὅτι εἰ καὶ ἐπὶ κοινῇ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων σωτηρίᾳ ἐπεδήμησεν ὁ Χριστὸς ἀλλ' οὖν ἐν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ ἐγεννήθη καὶ ἐπολιτεύσατο καὶ ἐδίδαξε καὶ τὰς θεοσημείας ἐν αὐτοῖς εἰργάσατο δι' ἃ πάντα ὀφειλέται εἰσὶν Ἰουδαῖοι πρῶτοι πιστεύειν εἰς Χριστὸν ἤπερ τὰ ἔθνη
62771v
1862160r
19194r
19235vΦωτ(ιου) Ἰουδαίῳ δὲ πρῶτον ὁ γὰρ Ἰουδαῖος ἀπαιτεῖται πρῶτον πιστεύειν ἅτε δὴ κατηχημένος τὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ ἐκ νόμου καὶ τῶν προφητῶν μᾶλλον τῶν ἐθνῶν καὶ ὅτι εἰ καὶ ἐπὶ κοινῇ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων σωτηρίᾳ ἐπεδήμησεν ὁ Χριστὸς ἀλλ' οὖν ἐν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ ἐγεννήθη καὶ ἐπολιτεύσατο καὶ ἐδίδαξε καὶ τὰς θεοσημείας ἐν αὐτοῖς εἰργάσατο δι' ἃ πάντα ὀφειλέται εἰσὶν Ἰουδαῖοι πρῶτοι πιστεύειν εἰς Χριστὸν ἤπερ τὰ ἔθνη
198066r
19977r

Unit 49Ph (Rom.1.17-Rom.1.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Δικαιοσύνη γὰρ θεοῦ ἐν αὐτῶι ∆ικαιοσύνη γὰρ θεοῦ , φησίν , ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ἀποκαλύπτεται , τοῦτ' ἔστιν ἅπασα ἡ ἀρετὴ διὰ τοῦ εὐαγγελίου φανεροῦται · δικαιοσύνην γὰρ πολλάκις εἴωθε πᾶσαν λέγειν τὴν ἀρετήν . πῶς δὲ ἀποκαλύπτεται καὶ τίσι ; τοῖς ἐκ πίστεως τῷ εὐαγγελίῳ προσιοῦσι · πᾶσι μὲν γὰρ κηρύττει τὴν ἀρετὴν τὸ εὐαγγέλιον καὶ πᾶσι παραινεῖ ἀντέχεσθαι τῆς ἀρετῆς , ἐκείνοις δὲ ἀποκαλύπτει τὸ κάλλος τῆς ἀρετῆς , καὶ ἐκείνους ποιεῖ ἐραστὰς αὐτῆς , τοὺς μετὰ πίστεως προσιοντας . τὶ οὖν ; παύεται ἡ πίστις τῆς ἀρετῆς κατορθουμένης ; οὐμενοῦν , ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ τελειότερὸν καὶ ὑψηλοτερον προεισιν . ἐπίστευσεν , πράττει διὰ τοῦτο τὴν ἀρετήν · ἀρετὴν κατορθοῖ , εἰς τελειοτέραν προκοπτει πίστιν · ἡ μὲν γὰρ πρώτη πίστις κατάνυξίς τις ψυχῆς ἦν καὶ προθυμία , ἡ δὲ τῇ τῶν ἀρετῶν ἐργασίᾳ συναυξηθεῖσα καὶ τελειωθεῖσα πίστις βεβαίωσὶς ἐστιν ἀμετάπιστος καὶ πληροφορία . καὶ ἡ μὲν ἔοικε καταβολῇ σπέρματος , ἡ δὲ τῶν ἀρετῶν ἐργασίᾳ καρποφορίᾳ , ἡ δὲ δι' αὐτῶν συναυξηθεῖσα καὶ τελειωθεῖσα πίστις ἀπολαύσει καὶ εὐδαιμονίᾳ . οὕτως οὖν δικαιοσύνη θεοῦ ἀποκαλύπτεται ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ἐκ πίστεως εἰς πίστιν . καλεῖ δὲ θεοῦ δικαιοσύνην τὴν ἀρετήν , ὅτι θεῖον τὶ ἐστιν ἡ ἀρετή , καὶ ὅτι πάντα τὰ ἀγαθὰ ἐκ θεοῦ
9170v* Δικαιοσύνη γὰρ θεοῦ φησὶν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ἀποκαλύπτεται τοῦτ' ἔστιν ἅπασα ἡ ἀρετὴ διὰ τοῦ εὐαγγελίου τελειοῦται δικαιοσύνην γὰρ πολλάκις εἴωθε πᾶσαν λέγειν τὴν ἀρετὴν πῶς δὲ ἀποκαλύπτεται καὶ τίσι τοῖς ἐκ πίστεως τῷ εὐαγγελίῳ προσιοῦσι πᾶσι μὲν γὰρ κηρύττει τὴν ἀρετὴν τὸ εὐαγγέλιον καὶ πᾶσι παραινεῖ ἀντέχεσθαι τῆς ἀρετῆς ἐκείνοις δὲ ἀποκαλύπτει τὸ κάλλος τῆς ἀρετῆς καὶ ἐκείνους ποιεῖ ἐραστὰς αὐτῆς τοὺς μετὰ πίστεως προσιόντας τὶ οὖν παύεται ἡ πίστις τῆς ἀρετῆς κατορθουμένης οὐμενοῦν ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ τελειότερὸν καὶ ὑψηλοτερον πρόεισιν ἡ μὲν γὰρ πρώτη πίστις κατάνυξίς τις ἦν καὶ προθυμία ψυχῆς ἡ δὲ τῇ τῶν ἀρετῶν ἐργασίᾳ συναυξηθεῖσα καὶ τελειωθεῖσα πίστις βεβαίωσὶς ἐστιν ἀμετάπιστος καὶ πληροφορία καὶ ἡ μὲν ἔοικε καταβολῇ σπέρματος ἡ δὲ καρποφορίᾳ ἡ τῶν ἀρετῶν ἐργασίᾳ ἡ δὲ δι' αὐτῶν τελειωθεῖσα πίστις ἀπολαύσει καὶ εὐδαιμονίᾳ οὕτως οὖν δικαιοσύνη θεοῦ ἀποκαλύπτεται ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ἐκ πίστεως εἰς πίστιν καλεῖ δὲ θεοῦ δικαιοσύνην τὴν ἀρετὴν ὅτι θεῖον τὶ ἐστιν ἡ ἀρετὴ καὶ ὅτι πάντα τὰ ἀγαθὰ ἐκ θεοῦ
62772r
1862160r
19194r
19236rΦωτ(ιου) Δικαιοσύνη γὰρ θεοῦ ἐν αὐτῶι ∆ικαιοσύνη γὰρ θεοῦ φησὶν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ἀποκαλύπτεται τοῦτ' ἔστιν ἅπασα ἡ ἀρετὴ διὰ τοῦ εὐαγγελίου φανεροῦται δικαιοσύνην γὰρ πολλάκις εἴωθε πᾶσαν λέγειν τὴν ἀρετὴν πῶς δὲ ἀποκαλύπτεται καὶ τίσι τοῖς ἐκ πίστεως τῷ εὐαγγελίῳ προσιοῦσι πᾶσι μὲν γὰρ κηρύττει τὴν ἀρετὴν τὸ εὐαγγέλιον καὶ πᾶσι παραινεῖ ἀντέχεσθαι τῆς ἀρετῆς ἐκείνοις δὲ ἀποκαλύπτει τὸ κάλλος τῆς ἀρετῆς καὶ ἐκείνους ποιεῖ ἐραστὰς αὐτῆς τοὺς μετὰ πίστεως προσιόντας τὶ οὖν παύεται ἡ πίστις τῆς ἀρετῆς κατορθουμένης οὐμενοῦν ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ τελειότερὸν καὶ ὑψηλοτερον πρόεισιν ἐπίστευσεν πράττει διὰ τοῦτο τὴν ἀρετὴν ἀρετὴν κατορθοῖ εἰς τελειοτέραν προκόπτει πίστιν ἡ μὲν γὰρ πρώτη πίστις κατάνυξίς τις ψυχῆς ἦν καὶ προθυμία ἡ δὲ τῇ τῶν ἀρετῶν ἐργασίᾳ συναυξηθεῖσα καὶ τελειωθεῖσα πίστις βεβαίωσὶς ἐστιν ἀμετάπιστος καὶ πληροφορία καὶ ἡ μὲν ἔοικε καταβολῇ σπέρματος ἡ δὲ τῶν ἀρετῶν ἐργασίᾳ καρποφορίᾳ ἡ δὲ δι' αὐτῶν συναυξηθεῖσα καὶ τελειωθεῖσα πίστις ἀπολαύσει καὶ εὐδαιμονίᾳ οὕτως οὖν δικαιοσύνη θεοῦ ἀποκαλύπτεται ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ἐκ πίστεως εἰς πίστιν καλεῖ δὲ θεοῦ δικαιοσύνην τὴν ἀρετὴν ὅτι θεῖον τὶ ἐστιν ἡ ἀρετὴ καὶ ὅτι πάντα τὰ ἀγαθὰ ἐκ θεοῦ
198066r
19977r

Unit 50Pha (Rom.1.17-Rom.1.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἐκ πίστεως εἰς πίστιν πιστεύειν γὰρ δεῖ ὅτι θεὸς ἐφάνη ἐπὶ γῆς μετὰ σαρκός , ὅπερ ἐστὶν ἀρχή · καὶ πάλιν ὅτι ἔσται τοῖς πιστεύσασιν εἰς κλῆρον ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν , ὅπερ ἐστὶ πίστεως τέλος .
9170v* πιστεύειν γὰρ δεῖ ὅτι θεὸς ἐφάνη ἐπὶ γῆς μετὰ σαρκὸς ὅπερ ἐστὶν ἀρχὴ καὶ πάλιν ὅτι ἔσται τοῖς πιστεύσασιν εἰς κλῆρον ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ὅπερ ἐστὶ πίστεως τέλος
62772r
1862160r
19194r
19236rΦωτ(ιου) Ἐκ πίστεως εἰς πίστιν πιστεύειν γὰρ δεῖ ὅτι θεὸς ἐφάνη ἐπὶ γῆς μετὰ σαρκὸς ὅπερ ἐστὶν ἀρχὴ καὶ πάλιν ὅτι ἔσται τοῖς πιστεύσασιν εἰς κλῆρον ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ὅπερ ἐστὶ πίστεως τέλος
198066v
19977r

Unit 50Phb (Rom.1.17-Rom.1.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τὸ δὲ ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται μαρτυρία μὲν ἐστι τῶν εἰρημένων καὶ ἀποδειξις · προφητικὴ γὰρ ἡ ῥῆσις εἰρημένη τῷ Ἀμβακούμ , τοιοῦτον δὲ τί φησιν · καλῶς εἶπον , φησί , τὸν σπουδαῖον ἐκ πίστεως εἰς πίστιν δι' ἀρετῆς προϊέναι , καὶ γὰρ ὁ Ἀμβακούμ , φησίν , ἄνωθεν τοῦτο διὰ τοῦ αὐτοῦ πνεύματος βοᾷ , ὅτι ὁ σπουδαῖος ἄνθρωπος ἐκ πίστεως ζῇ , τοῦτ' ἔστι πᾶσαν τὴν ζωὴν αὐτοῦ πίστει παρατεινομένην ἔχει . ἢ οἰκειοτερον · ἐπεὶ ζωὴ ἀληθινὴ τῷ δικαίῳ τὸ θάλλειν καὶ ἀναζῆν ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀρετῶν , ὁ δίκαιος , φησίν , ἤτοι ὁ σπουδαῖος ἐκ πίστεως ζήσεται τὴν κατὰ τὰς ἀρετὰς ζωήν · ζωῆς γὰρ ἐνταῦθα τοῦ ῥητοῦ τῆς ῥεούσης καὶ επικηρου . οὐ λίαν ὁ λόγος οἰκεῖος , καὶ εἴη ἂν τὸ ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται κατασκευαστικὸν τοῦ ἀποκαλύπτεται δικαιοσύνη ἐκ πίστεως . ἀλλ' οὕτω μὲν ταῦτα . Εἰ δὲ τὸ δικαιοσύνη θεοῦ οὐχὶ τὴν ἐν ἀνθρώπῳ παρὰ θεοῦ διδομένην ἐκλάβοι τις , ἀλλ' , ἐγγύτερον τῆς λέξεως , τὴν ἐνοῦσαν τῷ θεῷ καὶ ἐνεργουμένην ὑπ' αὐτοῦ , τοιοῦτον τινά μοι δοκεῖ ἀνακύπτειν τὸν ἀποστολικὸν νοῦν , ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη ἣν περὶ ἡμᾶς ἐπιδείκνυται φιλανθρωπίας ὅρῳ καὶ νόμῳ , ἐν τῷ εὐαγγελίῳ αὐτοῦ δείκνυται . πῶς καὶ τίνα τρόπον ; ὅτι ἐκ μονης πίστεως ἡμᾶς σώζει καὶ νεκρωθέντας ἤδη ζωοποιεῖ , μὴ προεπιδειξαμένους ἔργα . καὶ τοῦτο καὶ προϊὼν ὁ Παῦλος ἐμφανέστερον περιστᾷ ἐν οἷς φησιν · καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως , καὶ πάλιν · δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως , καὶ πάλιν · ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στοματί σου κύριον Ἰησοῦν , εἶτα καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου , σωθήσῃ . τοῦτο οὖν δικαιοσύνης θεοῦ νικώσης φιλανθρωπίαν ἀνθρωπίνην , τὸ ἐκ μονης πίστεως νεκρωθέντας ἡμᾶς τῆς ἁμαρτίαις ἤδη ἀνεγεῖραι καὶ ζωοποιῆσαι , ὥστε καλῶς προεῖπεν ὅτι δύναμὶς ἐστι τὸ εὐαγγέλιον εἰς σωτηρίαν τῷ πιστεύοντι · καὶ γὰρ δυναμοῦται ὁ πιστεύσας διὰ τῆς ἐν αὐτῷ ἀποκαλυπτομένης δικαιοσύνης ἀναστῆναι τοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν πτώματος καὶ ζωοποιηθῆναι . Καλῶς δὲ εἶπεν · ἀποκαλύπτεται · τοῖς μὲν γὰρ μὴ πιστεύουσι κέκρυπται ἡ τοιαύτη τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη , διὰ δὲ τῶν πιστευόντων ἀποκαλύπτεται καὶ φανεροῦται . ἀλλ' εἰς τὶ ζωοποιεῖται , φησίν , ὁ πιστεύσας εἰς τὴν τελειοτάτην καὶ κατ' ἀμετάπιστον ἕξεως ἰσχὺν πίστιν · ἐκ γὰρ πίστεως εἰς πίστιν ἡ ζωοποίησις . δυνατὸν δὲ καὶ ἄλλως κατὰ νοῆσαι · ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἀποκαλύπτεται , ὅτι λαμβάνων παρ' ἡμῶν ἀρχὴν μόνον καὶ σπέρμα πίστεως , αὐτὸς αὐξάνει καὶ ἑδράζει καὶ τελειοποιεῖ ἡμᾶς εἰς αὐτὴν ταύτην . τοῦτο δικαιοσύνης ὡς ἀληθῶς θεοῦ , τὸ μόνον ἀφορμὴν προαιρέσεως λαβόντα αὐτὸν ἀπαρτίσαι τὸ πᾶν · ἵνα γὰρ μήτις εἴπῃ , ἀνωτέρω λέγοντος τοῦ Παύλου ὅτι δύναμὶς ἐστι τῷ πιστεύοντι εἰς σωτηρίαν τὸ εὐαγγέλιον · καὶ πῶς ἔνι πιστεῦσαι ἀκούοντα σταυρόν , ἀκούοντα θάνατον , ἀκούοντα πάθη ; ἐπάγει τὸ δικαιοσύνη θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται . μὴ ἔστω , φησί , ταῦτα πρόφασις · ἐὰν γὰρ μόνον προαιρεθῇς , τότε μᾶλλον ἔχεις θαυμάσαι τὴν τοῦ θεοῦ περὶ σὲ κηδεμονίαν καὶ πρόνοιαν , ὅτι τὴν ἀπὸ γνώμης πίστιν λαβών , αὐτος σοι χορηγεῖ τὴν ἐκ πληροφορίας πίστιν καὶ βεβαίωσιν . ἀλλὰ τῶν ἀπίστων μέν τις τοῦτο οὐκ ἂν ἐπιγνῷ , μυριάκις ἑρμηνευομενος , τῶν δὲ πιστῶν μονης δεῖται ἀναμνήσεως · οἶδεν γὰρ τοῦτο τῇ πείρᾳ ὅτι τὴν ἐκ προαιρέσεως κατ' ἀρχὰς πίστιν αὐτὸς προβαλλομενος , ἐκ ταύτης εἰς τὴν κατὰ γνῶσιν καὶ τελειότητα πίστιν ἀνατρέχει καὶ ἀναβιβάζεται . Εἶτα ἵνα μὴ νομίσῃς ὅτι καινόν τι λέγει καὶ πρόσφατον , τὸν προφήτην παράγει μάρτυρα · τὸ αὐτο μοι , φησί , καὶ ὁ προφήτης Ἀμβακοὺμ ἔκπαλαι , ὅτι ἡ τοῦ δικαίου ζωὴ πίστει περιλαμβάνεται καὶ περατοῦται , ἀρχομένη μὲν ἀπὸ τῆς κατὰ προαίρεσιν πίστεως , τελειουμένη δὲ καὶ προϊοῦσα εἰς τὴν κατὰ θείαν συνεργίαν καὶ ἀποκάλυψιν πίστιν . διόπερ ἀεὶ ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζῇ . τὸ δὲ ζήσεται καλῶς εἴρηται , τοῦτ' ἔστιν ὁ δίκαιος οὐ ζῇ μὲν ἐκ πίστεως , παύεται δέ , ἀλλὰ διὰ παντὸς ζήσεται ἐν αὐτῇ προκοπτων καὶ στηριζομενος . ζήσεται δὲ εἶπεν , οὐκ ἄλλο τι οἷον ἐκ πίστεως προκοπτει ἢ στηρίζεται ἢ ἄλλο τι , τὴν ἐπιτεταμένην διάθεσιν δηλῶν , ὅτι οὐδὲ ζῆν αἱρήσεται οὐδ' ἀναπνεῖν χωρὶς πίστεως . εἰ οὖν καὶ δύναμὶς ἐστιν εἰς σωτηρίαν τῷ πιστεύσαντι τὸ εὐαγγέλιον , καὶ πιστεῦσαι ῥᾷον προαιρέσεως γὰρ μονης δεῖται , καὶ πιστεύσαντα ἔνι κατὰ τὴν πίστιν ἑδρασθῆναι ὑπὸ θεοῦ καὶ τελειωθῆναι . καὶ τελειωθεῖσι κατὰ τὴν πίστιν ἔρως καὶ ἡδονὴ ἐμφύεται περὶ αὐτήν , ὥστε μηδὲ ζῆν αἱρεῖσθαι ἄνευ ταύτης . δεῖ ἄρα προθύμως διὰ ταῦτα πάντα καὶ μετὰ σπουδῆς προσιέναι τῷ κηρύγματι τοῦ εὐαγγελίου . καλῶς δὲ ἄρα καὶ Παῦλος ἔλεγεν · οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ τοσούτων ἀγαθῶν θεσαυρον ἡμῖν προξενοῦν .
9170v* μαρτυρία παράγει τῶν εἰρημένων καὶ ἀποδειξις τὴν προφητικὴ ῥῆσιν τὴν τῶι Ἀββακοὺμ εἰρημένη τοιοῦτον δὲ τί φησιν καλῶς εἶπον τὸν σπουδαῖον ἐκ πίστεως εἰς πίστιν προϊέναι δι' ἀρετῆς καὶ γὰρ ὁ Ἀββακοὺμ φησὶν ἄνωθεν τοῦτο διὰ τοῦ αὐτοῦ πνεύματος βοᾷ ὅτι ὁ σπουδαῖος ἄνθρωπος ἐκ πίστεως ζῇ τοῦτ' ἔστι πᾶσαν τὴν ζωὴν αὐτοῦ πίστει παρατεινομένην ἔχει ἢ οἰκειοτερον ἐπεὶ ζωὴ ἀληθινὴ τῷ δικαίῳ τὸ θάλλειν καὶ ἀναζῆν ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀρετῶν ὁ δίκαιος φησὶν ἤτοι ὁ σπουδαῖος ἐκ πίστεως ζήσεται τὴν κατὰ τὰς ἀρετὰς ζωὴν καὶ εἴη ἂν τὸ ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται κατασκευαστικὸν τοῦ ἀποκαλύπτεται δικαιοσύνη ἐκ πίστεως ἀλλ' οὕτω μὲν ταῦτα Εἰ δὲ τὸ δικαιοσύνη θεοῦ οὐχὶ τὴν ἐν ἀνθρώπῳ παρὰ θεοῦ διδομένην ἐκλάβοι τις ἀλλ' ἐγγύτερον τῆς λέξεως τὴν ἐνοῦσαν τῷ θεῷ καὶ ἐνεργουμένην ὑπ' αὐτοῦ τοιοῦτον τινά μοι δοκεῖ ἀνακαλύπτειν νοῦν ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη ἣν περὶ ἡμᾶς ἐπιδείκνυται φιλανθρωπίας ὅρῳ καὶ νόμῳ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ αὐτοῦ δείκνυται πῶς καὶ τίνα τρόπον ὅτι ἐκ μόνης πίστεως ἡμᾶς σώζει καὶ νεκρωθέντας ἤδη ζωοποιεῖ μὴ προεπιδειξαμένους ἔργα καὶ τοῦτο προϊὼν καὶ ὁ Παῦλος ἐμφανέστερον παριστᾷ ἐν οἷς φησιν καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως καὶ πάλιν δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως καὶ πάλιν ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στοματὶ κύριον Ἰησοῦν εἶτα καὶ πιστεύσεις ἐν τῇ καρδίᾳ σου σωθήσῃ τοῦτο οὖν δικαιοσύνης θεοῦ νικώσης φιλανθρωπίαν ἀνθρωπίνην τὸ ἐκ μόνης πίστεως νεκρωθέντας ἡμᾶς τῆς ἁμαρτίαις ἤδη ἀνεγεῖραι καὶ ζωοποιῆσαι ὥστε καλῶς προεῖπεν ὅτι δύναμὶς ἐστι τὸ εὐαγγέλιον εἰς σωτηρίαν τῷ πιστεύοντι καὶ γὰρ δυναμοῦται ὁ πιστεύσας διὰ τῆς ἐν αὐτῷ ἀποκαλυπτομένης δικαιοσύνης διὰ δὲ τῶν πιστευόντων ἀποκαλύπτεται καὶ φανεροῦται ἀλλ' εἰς τὶ ζωοποιεῖται φησὶν ὁ πιστεύσας εἰς τὴν τελειοτάτην καὶ κατ' ἀμετάπειστον ἕξεως ἰσχὺν πίστιν ἐκ γὰρ πίστεως εἰς πίστιν ἡ ζωοποίησις δυνατὸν δὲ καὶ ἄλλως κατὰ νοῆσαι ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἀποκαλύπτεται ὅτι λαμβάνων παρ' ἡμῶν ἀρχὴν μόνον καὶ σπέρμα πίστεως αὐτὸς αὐξάνει καὶ ἑδράζει καὶ τελειοποιεῖ ἡμᾶς εἰς αὐτὴν ταύτην τοῦτο δικαιοσύνης ὡς ἀληθῶς θεοῦ τὸ μόνον ἀφορμὴν προαιρέσεως λαβόντα αὐτὸν ἀπαρτίσαι τὸ πᾶν ἀνωτέρω λέγοντος τοῦ Παύλου ὅτι δύναμὶς ἐστι τῷ πιστεύοντι εἰς σωτηρίαν τὸ εὐαγγέλιον ἵνα μήτις εἴπῃ καὶ πῶς ἔνι πιστεῦσαι ἀκούοντα σταυρὸν ἀκούοντα θάνατον ἀκούοντα πάθη ἐπάγει τὸ δικαιοσύνη θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται μὴ οὖν φησὶ ταῦτα προφασιζου ἐὰν γὰρ μόνον προαιρεθῇς τότε μᾶλλον ἔχεις θαυμάσαι τὴν τοῦ θεοῦ περὶ σὲ κηδεμονίαν καὶ πρόνοιαν ὅτι τὴν ἀπὸ γνώμης πίστιν λαβὼν αὐτος σοι χορηγεῖ τὴν ἐκ πληροφορίας πίστιν καὶ βεβαίωσεω Εἶτα ἵνα μὴ νομίσῃς ὅτι καινόν τι λέγει καὶ πρόσφατον τὸν προφήτην παράγει μάρτυρα τὸ αὐτο μοι φησὶ καὶ ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ ἔκπαλαι ὅτι ἡ τοῦ δικαίου ζωὴ πίστει περιλαμβάνεται καὶ περατοῦται ἀρχομένη μὲν ἀπὸ τῆς κατὰ προαίρεσιν πίστεως τελειουμένη δὲ καὶ προϊοῦσα εἰς τὴν κατὰ θείαν συνεργίαν καὶ ἀποκάλυψιν πίστιν διόπερ ἀεὶ ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζῇ τὸ δὲ ζήσεται καλῶς εἴρηται τοῦτ' ἔστιν ὁ δίκαιος οὐ ζῇ μὲν ἐκ πίστεως παύεται δὲ ἀλλὰ διὰ παντὸς ζήσεται ἐν αὐτῇ προκόπτων καὶ στηριζόμενος ζήσεται δὲ εἶπεν οὐκ ἄλλο τι οἷον ἐκ πίστεως προκόπτει ἢ στηρίζεται ἢ ἄλλο τι τὴν ἐπιτεταμένην διάθεσιν δηλῶν ὅτι οὐδὲ ζῆν αἱρήσεται οὐδ' ἀναπνεῖν χωρὶς πίστεως
62772r
1862160r
19194r
19236rΦωτ(ιου) Τὸ δὲ ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται μαρτυρία μὲν ἐστι τῶν εἰρημένων καὶ ἀποδειξις προφητικὴ γὰρ ἡ ῥῆσις εἰρημένη τῷ Ἀμβακοὺμ τοιοῦτον δὲ τί φησιν καλῶς εἶπον φησὶ τὸν σπουδαῖον ἐκ πίστεως εἰς πίστιν δι' ἀρετῆς προϊέναι καὶ γὰρ ὁ Ἀμβακοὺμ φησὶν ἄνωθεν τοῦτο διὰ τοῦ αὐτοῦ πνεύματος βοᾷ ὅτι ὁ σπουδαῖος ἄνθρωπος ἐκ πίστεως ζῇ τοῦτ' ἔστι πᾶσαν τὴν ζωὴν αὐτοῦ πίστει παρατεινομένην ἔχει ἢ οἰκειοτερον ἐπεὶ ζωὴ ἀληθινὴ τῷ δικαίῳ τὸ θάλλειν καὶ ἀναζῆν ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀρετῶν ὁ δίκαιος φησὶν ἤτοι ὁ σπουδαῖος ἐκ πίστεως ζήσεται τὴν κατὰ τὰς ἀρετὰς ζωὴν ζωῆς γὰρ ἐνταῦθα τοῦ ῥητοῦ τῆς ῥεούσης καὶ ἐπικήρου οὐ λίαν ὁ λόγος οἰκεῖος καὶ εἴη ἂν τὸ ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται κατασκευαστικὸν τοῦ ἀποκαλύπτεται δικαιοσύνη ἐκ πίστεως ἀλλ' οὕτω μὲν ταῦτα Εἰ δὲ τὸ δικαιοσύνη θεοῦ οὐχὶ τὴν ἐν ἀνθρώπῳ παρὰ θεοῦ διδομένην ἐκλάβοι τις ἀλλ' ἐγγύτερον τῆς λέξεως τὴν ἐνοῦσαν τῷ θεῷ καὶ ἐνεργουμένην ὑπ' αὐτοῦ τοιοῦτον τινά μοι δοκεῖ ἀνακύπτειν τὸν ἀποστολικὸν νοῦν ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη ἣν περὶ ἡμᾶς ἐπιδείκνυται φιλανθρωπίας ὅρῳ καὶ νόμῳ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ αὐτοῦ δείκνυται πῶς καὶ τίνα τρόπον ὅτι ἐκ μόνης πίστεως ἡμᾶς σώζει καὶ νεκρωθέντας ἤδη ζωοποιεῖ μὴ προεπιδειξαμένους ἔργα καὶ τοῦτο καὶ προϊὼν ὁ Παῦλος ἐμφανέστερον περιστᾷ ἐν οἷς φησιν καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως καὶ πάλιν δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως καὶ πάλιν ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στοματί σου κύριον Ἰησοῦν εἶτα καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου σωθήσῃ τοῦτο οὖν δικαιοσύνης θεοῦ νικώσης φιλανθρωπίαν ἀνθρωπίνην τὸ ἐκ μόνης πίστεως νεκρωθέντας ἡμᾶς τῆς ἁμαρτίαις ἤδη ἀνεγεῖραι καὶ ζωοποιῆσαι ὥστε καλῶς προεῖπεν ὅτι δύναμὶς ἐστι τὸ εὐαγγέλιον εἰς σωτηρίαν τῷ πιστεύοντι καὶ γὰρ δυναμοῦται ὁ πιστεύσας διὰ τῆς ἐν αὐτῷ ἀποκαλυπτομένης δικαιοσύνης ἀναστῆναι τοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν πτώματος καὶ ζωοποιηθῆναι Καλῶς δὲ εἶπεν ἀποκαλύπτεται τοῖς μὲν γὰρ μὴ πιστεύουσι κέκρυπται ἡ τοιαύτη τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη διὰ δὲ τῶν πιστευόντων ἀποκαλύπτεται καὶ φανεροῦται ἀλλ' εἰς τὶ ζωοποιεῖται φησὶν ὁ πιστεύσας εἰς τὴν τελειοτάτην καὶ κατ' ἀμετάπιστον ἕξεως ἰσχὺν πίστιν ἐκ γὰρ πίστεως εἰς πίστιν ἡ ζωοποίησις δυνατὸν δὲ καὶ ἄλλως κατὰ νοῆσαι ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἀποκαλύπτεται ὅτι λαμβάνων παρ' ἡμῶν ἀρχὴν μόνον καὶ σπέρμα πίστεως αὐτὸς αὐξάνει καὶ ἑδράζει καὶ τελειοποιεῖ ἡμᾶς εἰς αὐτὴν ταύτην τοῦτο δικαιοσύνης ὡς ἀληθῶς θεοῦ τὸ μόνον ἀφορμὴν προαιρέσεως λαβόντα αὐτὸν ἀπαρτίσαι τὸ πᾶν ἵνα γὰρ μήτις εἴπῃ ἀνωτέρω λέγοντος τοῦ Παύλου ὅτι δύναμὶς ἐστι τῷ πιστεύοντι εἰς σωτηρίαν τὸ εὐαγγέλιον καὶ πῶς ἔνι πιστεῦσαι ἀκούοντα σταυρὸν ἀκούοντα θάνατον ἀκούοντα πάθη ἐπάγει τὸ δικαιοσύνη θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται μὴ ἔστω φησὶ ταῦτα πρόφασις ἐὰν γὰρ μόνον προαιρεθῇς τότε μᾶλλον ἔχεις θαυμάσαι τὴν τοῦ θεοῦ περὶ σὲ κηδεμονίαν καὶ πρόνοιαν ὅτι τὴν ἀπὸ γνώμης πίστιν λαβὼν αὐτος σοι χορηγεῖ τὴν ἐκ πληροφορίας πίστιν καὶ βεβαίωσιν ἀλλὰ τῶν ἀπίστων μέν τις τοῦτο οὐκ ἂν ἐπιγνῷ μυριάκις ἑρμηνευομενος τῶν δὲ πιστῶν μόνης δεῖται ἀναμνήσεως οἶδεν γὰρ τοῦτο τῇ πείρᾳ ὅτι τὴν ἐκ προαιρέσεως κατ' ἀρχὰς πίστιν αὐτὸς προβαλλόμενος ἐκ ταύτης εἰς τὴν κατὰ γνῶσιν καὶ τελειότητα πίστιν ἀνατρέχει καὶ ἀναβιβάζεται Εἶτα ἵνα μὴ νομίσῃς ὅτι καινόν τι λέγει καὶ πρόσφατον τὸν προφήτην παράγει μάρτυρα τὸ αὐτο μοι φησὶ καὶ ὁ προφήτης Ἀμβακοὺμ ἔκπαλαι ὅτι ἡ τοῦ δικαίου ζωὴ πίστει περιλαμβάνεται καὶ περατοῦται ἀρχομένη μὲν ἀπὸ τῆς κατὰ προαίρεσιν πίστεως τελειουμένη δὲ καὶ προϊοῦσα εἰς τὴν κατὰ θείαν συνεργίαν καὶ ἀποκάλυψιν πίστιν διόπερ ἀεὶ ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζῇ τὸ δὲ ζήσεται καλῶς εἴρηται τοῦτ' ἔστιν ὁ δίκαιος οὐ ζῇ μὲν ἐκ πίστεως παύεται δὲ ἀλλὰ διὰ παντὸς ζήσεται ἐν αὐτῇ προκόπτων καὶ στηριζόμενος ζήσεται δὲ εἶπεν οὐκ ἄλλο τι οἷον ἐκ πίστεως προκόπτει ἢ στηρίζεται ἢ ἄλλο τι τὴν ἐπιτεταμένην διάθεσιν δηλῶν ὅτι οὐδὲ ζῆν αἱρήσεται οὐδ' ἀναπνεῖν χωρὶς πίστεως εἰ οὖν καὶ δύναμὶς ἐστιν εἰς σωτηρίαν τῷ πιστεύσαντι τὸ εὐαγγέλιον καὶ πιστεῦσαι ῥᾷον προαιρέσεως γὰρ μόνης δεῖται καὶ πιστεύσαντα ἔνι κατὰ τὴν πίστιν ἑδρασθῆναι ὑπὸ θεοῦ καὶ τελειωθῆναι καὶ τελειωθεῖσι κατὰ τὴν πίστιν ἔρως καὶ ἡδονὴ ἐμφύεται περὶ αὐτὴν ὥστε μηδὲ ζῆν αἱρεῖσθαι ἄνευ ταύτης δεῖ ἄρα προθύμως διὰ ταῦτα πάντα καὶ μετὰ σπουδῆς προσιέναι τῷ κηρύγματι τοῦ εὐαγγελίου καλῶς δὲ ἄρα καὶ Παῦλος ἔλεγεν οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ τοσούτων ἀγαθῶν θεσαυρον ἡμῖν προξενοῦν
198066v
19977r

Unit 55Ph (Rom.1.18-Rom.1.18)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ καλυπτοντων , γνώμης πονηρίᾳ ἐπισκοτιζοντων · ῥᾷον γάρ , εἴπερ ἐβούλοντο , ἀπὸ τῶν ὁρωμένων καὶ ἑαυτοὺς καὶ ἑτέρους ὠφελῆσαι εἰς θεογνωσίαν . οἱ δὲ μᾶλλον δι' αὐτῶν τούτων συνεκάλυψαν καὶ κατέσχον μὴ διαλάμψαι τὴν θεογνωσίαν , αὐτὰ ταῦτα θεοποιήσαντες , καὶ ἀδικήσαντες , τὸ ὅσον ἐπ' αὐτοῖς , τήν τε τῆς θεογνωσίας ἀλήθειαν καὶ ἑαυτοὺς καὶ αὐτά γε δὴ ἅπερ τιμᾶν ἔδοξαν . δῆλον δὲ ὅτι τοὺς τῶν Ἑλλήνων σοφοὺς ἐπιπλήττει καὶ τοὺς ὁμοίους ἐκείνοις
9171r* ἡ καλυπτοντων γνώμης πονηρίᾳ ἐπισκοτιζοντων ῥᾷον γὰρ εἴπερ ἐβούλοντο ἀπὸ τῶν ὁρωμένων καὶ ἑαυτοὺς καὶ ἑτέρους ὠφελῆσαι εἰς θεογνωσίαν οἱ δὲ μᾶλλον δι' αὐτῶν τούτων συνεκάλυψαν καὶ κατέσχον μὴ διαλάμψαι τὴν θεογνωσίαν αὐτὰ ταῦτα θεοποιήσαντες καὶ ἀδικήσαντες τὸ ὅσον ἐπ' αὐτοῖς τήν τε τῆς θεογνωσίας ἀλήθειαν καὶ ἑαυτοὺς καὶ αὐτά γε δὴ ἅπερ τιμᾶν ἔδοξαν δῆλον δὲ ὅτι τοὺς τῶν Ἑλλήνων σοφοὺς ἐπιπλήττει καὶ τοὺς ὁμοίους ἐκείνοις
62772r
1862160v
19194r* ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων καλυπτοντων γνώμης πονηρίᾳ ἐπισκοτιζοντων ῥᾷον γὰρ εἴπερ ἐβούλοντο ἀπὸ τῶν ὁρωμένων καὶ ἑαυτοὺς καὶ ἑτέρους ὠφελῆσαι εἰς θεογνωσίαν οἱ δὲ μᾶλλον δι' αὐτῶν τούτων συνεκάλυψαν καὶ κατέσχον μὴ διαλάμψαι τὴν θεογνωσίαν αὐτὰ ταῦτα θεοποιήσαντες καὶ ἀδικήσαντες τὸ ὅσον ἐπ' αὐτοῖς τήν τε τῆς θεογνωσίας ἀλήθειαν καὶ ἑαυτοὺς καὶ αὐτά γε δὴ ἅπερ τιμᾶν ἔδοξαν δῆλον δὲ ὅτι τοὺς τῶν Ἑλλήνων σοφοὺς ἐπιπλήττει καὶ τοὺς ὁμοίους ἐκείνοις
19237rΦωτ(ιου) Τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ καλυπτοντων γνώμης πονηρίᾳ ἐπισκοτιζοντων ῥᾷον γὰρ εἴπερ ἐβούλοντο ἀπὸ τῶν ὁρωμένων καὶ ἑαυτοὺς καὶ ἑτέρους ὠφελῆσαι εἰς θεογνωσίαν οἱ δὲ μᾶλλον δι' αὐτῶν τούτων συνεκάλυψαν καὶ κατέσχον μὴ διαλάμψαι τὴν θεογνωσίαν αὐτὰ ταῦτα θεοποιήσαντες καὶ ἀδικήσαντες τὸ ὅσον ἐπ' αὐτοῖς τήν τε τῆς θεογνωσίας ἀλήθειαν καὶ ἑαυτοὺς καὶ αὐτά γε δὴ ἅπερ τιμᾶν ἔδοξαν δῆλον δὲ ὅτι τοὺς τῶν Ἑλλήνων σοφοὺς ἐπιπλήττει καὶ τοὺς ὁμοίους ἐκείνοις
198066v
19977v

Unit 56Ph (Rom.1.19-Rom.1.19)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextὅπερ ἐστιν αὐτοῦ δυνατὸν γνωσθηναι ὅτι ποιητὴς ὅτι προνοητὴς καὶ τὰ ὁμοία
9171r* Τὸ γνωστὸν ὅπερ δυνατὸν ἐστιν γνωσθῆναι ὅτι ποιητὴς ὅτι προνοητὴς καὶ τὰ ὁμοία
62772r
1862160vὅπερ ἐστιν αὐτοῦ δυνατὸν γνωσθῆναι ὅτι ποιητὴς ὅτι προνοητὴς καὶ τὰ ὁμοία
19194v* διότι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ ὅπερ αὐτοῦ δυνατὸν γνωσθῆναι ὅτι ποιητὴς ὅτι προνοητὴς καὶ τὰ ὁμοία
19237rὅπερ ἐστιν αὐτοῦ δυνατὸν γνωσθῆναι ὅτι ποιητὴς ὅτι προνοητὴς καὶ τὰ ὁμοία
198066v
19977v

Unit 59Ph (Rom.1.20-Rom.1.20)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τὰ γὰρ ἀορατα αὐτοῦ Τὰ γὰρ ἀορατα αὐτοῦ , οἷον ἄγγελοι καὶ αἱ ἄλλοι ἀσώματοι οὐσίαι , ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως καταλαμβάνεται καὶ καθορᾶται . πῶς ; καὶ αὐτὰ ἐν τοῖς ποιήμασι νοούμενα καὶ συναριθμούμενα . καθ' ὑπερβατὸν οὖν ἡ σύνταξις · ἢ τοῖς ποιήμασι νοούμενα , ἀντὶ τοῦ ἐν αὐτοῖς τοῖς ποιήμασιν ἐνεῖναι καὶ τῇ τοῦ θεοῦ βουλήσει ὑπηρετεῖν καὶ πληροῦν τὰ κελευομενα · ἢ ἀορατα αὐτοῦ λέγει αὐτὸ τὸ ἀορατον αὐτου τῆς οὐσίας . καὶ πῶς ἔνι , φησί , τὸ θεῖον ἀορατον ὂν κατιδεῖν καὶ κατανοῆσαι ; ναὶ ἐστι , φησίν , ἀπὸ τῶν κτισμάτων αὐτοῦ κατιδεῖν αὐτοῦ τὴν θειοτητα καὶ τὴν δύναμιν
9171r* οἷον ἄγγελοι καὶ αἱ ἄλλοι ἀσώματοι οὐσία
9171r* ἡ ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως καταλαμβάνεται καὶ καθορᾶται πῶς καὶ αὐτὰ ἐν τοῖς ποιήμασι νοούμενα καὶ συναριθμούμενα καθ' ὑπερβατὸν οὖν ἡ σύνταξις ἢ τοῖς ποιήμασι νοούμενα ἀντὶ τοῦ ἐν αὐτοῖς τοῖς ποιήμασιν ἐνεῖναι καὶ τῇ τοῦ θεοῦ βουλήσει ὑπηρετεῖν καὶ πληροῦν τὰ κελευόμενα ἢ ἀορατα αὐτοῦ λέγει αὐτὸ τὸ ἀορατον αὐτου τῆς οὐσίας καὶ πῶς ἔνι φησὶ τὸ θεῖον ἀορατον ὂν κατιδεῖν καὶ κατανοῆσαι ναὶ ἐστι φησὶν ἀπὸ τῶν κτισμάτων αὐτοῦ κατιδεῖν αὐτοῦ τὴν θειότητα καὶ τὴν δύναμιν
62772r
1862160v
19194v* Τὰ γὰρ ἀορατα αὐτοῦ οἷον ἄγγελοι καὶ ἄλλοι ἀσώματοι οὐσίαι αὐτοῖς τοῦ κόσμου κτίσεως καταλαμβάνεται καὶ καθορᾶται πῶς καὶ αὐτὰ ἐν τοῖς ποιήμασι νοούμενα καὶ συναριθμούμενα καθ' ὑπερβατὸν οὖν ἡ σύνταξις ἢ τοῖς ποιήμασι νοούμενα ἀντὶ τοῦ ἐν αὐτοῖς τοῖς ποιήμασιν ἐνεῖναι καὶ τῇ τοῦ θεοῦ βουλήσει ὑπηρετεῖν καὶ πληροῦν τὰ κελευόμενα ἢ ἀορατα αὐτοῦ λέγει αὐτὸ τὸ ἀορατον αὐτου τῆς οὐσίας καὶ πῶς ἔνι φησὶ τὸ θεῖον ἀορατον ὂν κατιδεῖν καὶ κατανοῆσαι ναὶ ἐστι φησὶν ἀπὸ τῶν κτισμάτων αὐτοῦ κατιδεῖν αὐτοῦ τὴν θειότητα καὶ τὴν δύναμιν
19237rΦωτ(ιου) Τὰ γὰρ ἀορατα αὐτοῦ Τὰ γὰρ ἀορατα αὐτοῦ οἷον ἄγγελοι καὶ αἱ ἄλλοι ἀσώματοι οὐσίαι ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως καταλαμβάνεται καὶ καθορᾶται πῶς καὶ αὐτὰ ἐν τοῖς ποιήμασι νοούμενα καὶ συναριθμούμενα καθ' ὑπερβατὸν οὖν ἡ σύνταξις ἢ τοῖς ποιήμασι νοούμενα ἀντὶ τοῦ ἐν αὐτοῖς τοῖς ποιήμασιν ἐνεῖναι καὶ τῇ τοῦ θεοῦ βουλήσει ὑπηρετεῖν καὶ πληροῦν τὰ κελευόμενα ἢ ἀορατα αὐτοῦ λέγει αὐτὸ τὸ ἀορατον αὐτου τῆς οὐσίας καὶ πῶς ἔνι φησὶ τὸ θεῖον ἀορατον ὂν κατιδεῖν καὶ κατανοῆσαι ναὶ ἐστι φησὶν ἀπὸ τῶν κτισμάτων αὐτοῦ κατιδεῖν αὐτοῦ τὴν θειότητα καὶ τὴν δύναμιν
198066v
19977v

Unit 60Ph (Rom.1.20-Rom.1.20)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἡ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις πῶς ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ θειότης τοῦ θεοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις γινώσκεται ; εἶδέν τις τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ ἀστέρων κάλλη , μέγεθος καὶ δρόμον σελήνης καὶ ἡλίου τάξιν καὶ εἱρμὸν ἀπαράβατον · οὐχ ἡμέραν σελήνη ποιεῖ οὐδὲ τὴν νύκτα ὁ ἥλιος , αἱ νύκτες εὐτάκτως ταῖς ἡμέραις ἐξίστανται , καὶ αἱ ἡμέραι ταῖς νυξὶ παραχωροῦσι τὸ ἀνάλογον . ὁ αἰθὴρ τὸν οἰκεῖον τόπον φυλάττει , καὶ ὁ ἀὴρ ὑφίσταται , καὶ οὔτε ἐκεῖνος τὴν ἀλλοτρίαν ὑπέρχεται χώραν , οὔτε ὁ ἀὴρ εἰς τὰ ὑπὲρ αὐτὸν ἐπεκτείνεται . ἕστηκεν ἡ γῆ , οὐκ ἔχουσα τὸν ὑπερείδοντα βάρος ἄπειρον καὶ μηδὲ δυναμένη ἐπερείδεσθαι , ἐγκέχυται αὐτῇ τὸ ὕδωρ καὶ περικέχυται προσθήκῃ θαύματος · τοῦ τε γὰρ βάρους προσθήκην ποιεῖ καὶ εὐδιάλυτον καὶ πρὸς τὸ καταφέρεσθαι πολυπλάσιον τὸ αἴτιον , ἀλλ' ὅμως ἀκίνητος ἕστηκεν , φωνῆς ἁπάσης λαμπροτερον τὴν κατέχουσαν ἀνακηρύττουσα δύναμιν . φέρει καρποὺς μυρίους , μυρίαις ἰδέαις ἐξαλλάττοντας , μυρίαις δυνάμεσι διαφέροντας , χρώμασι , μεγέθεσι , μία οὖσα , γῆ οὖσα . τρέφει ζῴων γένη ἄπειρα , ἥμερα , ἄγρια , ζῳοτοκα , ᾠοτοκα , ἄπειρον ἄλλην διαφορὰν καὶ ἀνομοιοτητα κατὰ γένεσιν ἔχοντα , ἰοβολα , ἀλεξιτήρια , ἕρποντα , ἱπτάμενα , βαδίζοντα , νηχομενα . τὶ ἄν τις ἐπιχειροίη λέγειν τὰς διαφορὰς ὧν εἰς πέρας οὐ στήσεται ; ἀλλὰ καιρῶν εὐτάκτους μεταβολάς , ἀλλ' ὑετοὺς ἐτησίους , ἀλλὰ καὶ τὰ δοκοῦντα πάθη , σεισμούς , κεραυνούς , ἀλλ' εἴ τι τούτων ἐπισκοπήσεις , εἰς τὸν δημιουργὸν παραπέμπει τὸν προσέχοντα · τὶ τὸ συνέχον ; τὶ τὸ συγκρατοῦν ; πῶς κυβερνᾶται ; πῶς διασώζεται ; ἔστιν ἄρα γνῶναι σαφῶς ἀπὸ τῆς κτίσεως , ὅτι ἔστι δημιουργός , ὅτι προνοητής , ὅτι παντοδύναμος , ὅτι ἀγαθος ἀγαθοῦ γὰρ καὶ ἡ δημιουργία καὶ ἡ προνοια , ὅτι ἀΐδιος · τῷ γὰρ παντοδυνάμῳ τὶς ἐπιβουλεύσει ; καὶ εἰ μὴ οὗτος ἀΐδιος , ὑπ' ἄλλου πάντως ἀϊδίου καὶ συνέχεται καὶ προήχθη · καὶ τοῦτο ἐπάπειρον , ὥστε καὶ ἀΐδιος . οὕτως οὖν ἡ θειότης αὐτοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις ἐν τοῖς ποιήμασι καθορᾶται , οὕτως ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ τοῦ θεοῦ γνῶσις τοῖς ἀνθρώποις ἐγγίνεται , οὕτως τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ἐν πᾶσιν ἐφανέρωσεν · τὸ γὰρ γνωστὸν τοῦ θεοῦ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτὰ ἐστιν , οὐσία δὲ καὶ φύσις παντελῶς πᾶσιν ἄληπτα . ταῦτα καὶ Ἕλληνες ἔγνωσαν , ἀλλὰ γνόντες οὐχ ὡς θεὸν ἐδοξασαν . ἀλλ' ὦ πολλῆς ματαιότητος καὶ μωρίας · ἅπερ ὡς περὶ θεοῦ θεοπρεπῶς ἐφαντάσθησαν , ταῦτα εἰδώλοις καὶ δαίμοσι καὶ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτοῦ λίαν ἀθλίως καὶ δυσσεβῶς περιέθηκαν , ἀλλάξαντες τὴν τοῦ θεοῦ δόξαν εἰδώλων δόξῃ . καὶ ἀντὶ τοῦ σέβειν θεὸν ἐσεβάσθησαν εἰδώλοις , καὶ φθαρτῶν εἰδώλοις ἐπίτασις πωρώσεως καὶ ἀνοίας , καὶ ἔτι τὸ κακὸν ὑπερβολὴν οὐκ ἔχον ἑρπετῶν καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων εἰδώλοις . ἴδε μανίαν , μᾶλλον δὲ ἴδε πρᾶξιν ἧς οὐκ ἔστιν οὐδ' ἄξιον ὄνομα εὐπορῆσαι . ἀλλ' ὅτι μὲν ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ ἀΐδιος τοῦ θεοῦ δύναμις καὶ θειότης καθορᾶται , καὶ ὅτι γνόντες τὸν θεὸν οὐχ ὡς θεὸν ἐδοξασαν , δῆλον . πῶς δὲ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν ; ποίων γὰρ διαλογισμῶν προσκυνεῖν λίθοις καὶ ξύλοις ; ποίων διαλογισμῶν δημιουργοὺς καὶ θεοὺς καὶ ἀϊδίους καὶ κηδεμονας ταῦτα καλεῖν ; τὶ οὖν ἀπορεῖς , ὅτι οὐ προσεκύνησαν , ὅτι οὐκ ἐθεοποίησαν ; ἢ τοῦτο μὲν δῆλον . ποίοις δὲ ζητεῖς λογισμοῖς ; ἀλλ' ἔχεις καὶ τοῦτο · ματαίοις γὰρ καὶ ἐσκοτισμένοις καὶ μωροῖς .
9171rΦ(ω)τ(ιου) * ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ θειότης τοῦ θεοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις γινώσκεται εἶδέν τις τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ ἀστέρων κάλλη μέγεθος καὶ δρόμον σελήνης καὶ ἡλίου τάξιν καὶ εἱρμὸν ἀπαράβατον οὐχ ἡμέραν σελήνη ποιεῖ οὐδὲ τὴν νύκτα ὁ ἥλιος ὁ αἰθὴρ τὸν οἰκεῖον τόπον φυλάττει καὶ ὁ ἀὴρ ἕστηκεν ἡ γῆ οὐκ ἔχουσα τὸν ὑπερείδοντα βάρος ἄπειρον ἐγκέχυται αὐτῇ τὸ ὕδωρ καὶ περικέχυται προσθήκῃ βάρους προσθήκην ἀλλ' ὅμως ἕστηκε ἀκίνητος τὴν κατέχουσαν ἀνακηρύττουσα δύναμιν φέρει καρποὺς μυρίους καὶ ἰδέαις δυνάμεσι διαφέροντας μία οὖσα γῆ οὖσα τρέφει ζῴων γένη ἄπειρα ἀλλὰ καιρῶν εὐτάκτους μεταβολὰς καὶ ὑετοὺς ἐτησίους ἀλλὰ καὶ τὰ δοκοῦντα πάθη σεισμοὺς κεραυνοὺς ἀλλ' εἴ τι τούτων ἐπισκοπήσεις εἰς τὸν δημιουργὸν παραπέμπει τὸν προσέχοντα τὶ τὸ συνέχον τὶ τὸ συγκρατοῦν ἔστιν ἄρα γνῶναι σαφῶς ἀπὸ τῆς κτίσεως ὅτι ἔστι δημιουργὸς ὅτι προνοητὴς ὅτι παντοδύναμος ὅτι ἀγαθος ἀγαθοῦ γὰρ καὶ ἡ δημιουργία καὶ ἡ πρόνοια ὅτι ἀΐδιος τῷ γὰρ παντοδυνάμῳ τὶς ἐπιβουλεύει οὕτως οὖν ἡ θειότης αὐτοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις ἐν τοῖς ποιήμασι καθορᾶται οὕτως ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ τοῦ θεοῦ γνῶσις τοῖς ἀνθρώποις ἐγγίνεται οὕτως τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ἐν πᾶσιν ἐφανέρωσεν τὸ γὰρ γνωστὸν τοῦ θεοῦ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτὰ ἐστιν οὐσία δὲ φύσις παντελῶς πᾶσιν ἄληπτα ταῦτα καὶ Ἕλληνες ἔγνωσαν ἀλλὰ γνόντες οὐχ ὡς θεὸν ἐδοξασαν
62772r
1862160v
19194v* ἡ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης πῶς ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ θειότης τοῦ θεοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις γινώσκεται εἶδέν τις τὸν κόσμον καὶ ἐν αὐτῷ ἀστέρων κάλλη δρόμον σελήνης καὶ ἡλίου τάξιν καὶ εἱρμὸν ἀπαράβατον οὐχ ἡμέραν σελήνη ποιεῖ οὐδὲ τὴν νύκτα ὁ ἥλιος αἱ νύκτες εὐτάκτως ταῖς ἡμέραις ἐξίστανται καὶ αἱ ἡμέραι ταῖς νυξὶ παραχωροῦσι τὸ ἀνάλογον ὁ αἰθὴρ τὸν οἰκεῖον τόπον φυλάττει καὶ ὁ ἀὴρ ὑφίσταται καὶ οὔτε ἐκεῖνος τὴν ἀλλοτρίαν ὑπέρχεται χώραν οὔτε ὁ ἀὴρ εἰς τὰ ὑπὲρ αὐτὸν ἐπεκτείνεται ἕστηκεν ἡ γῆ οὐκ ἔχουσα τὸν ὑπερείδοντα βάρος ἄπειρον καὶ μηδὲ δυναμένη ἐπερείδεσθαι ἐκκέχυται αὐτῇ τὸ ὕδωρ καὶ περικέχυται προσθήκῃ θαύματος τοῦ τε γὰρ βάρους προσθήκην ποιεῖ καὶ εὐδιάλυτον καὶ πρὸς τὸ καταφέρεσθαι πολυπλάσιον τὸ αἴτιον ἀλλ' ὅμως ἀκίνητος ἕστηκεν φωνῆς ἁπάσης λαμπρότερον τὴν κατέχουσαν ἀνακηρύττουσα δύναμιν φέρει καρποὺς μυρίαις ειδέαις ἐξαλλάττοντας μυρίαις δυνάμεσι διαφέροντας χρώμασι μεγέθεσι μία οὖσα γῆ οὖσα τρέφει ζῴων γένη ἄπειρα ἥμερα ἄγρια ζῳοτοκα ᾠοτοκα ἄπειρον ἄλλην διαφορὰν καὶ ἀνομοιοτητα κατὰ γένεσιν ἔχοντα ἰοβολα ἀλεξιτήρια ἕρποντα ἱπτάμενα βαδίζοντα νηχόμενα τὶ ἄν τις ἐπιχειροίη λέγειν τὰς διαφορὰς ὧν εἰς πέρας οὐ στήσεται ἀλλὰ καιρῶν εὐτάκτους μεταβολὰς ἀλλ' ὑετοὺς ἐτησίους ἀλλὰ καὶ τὰ δοκοῦντα πάθη σεισμοὺς κεραυνοὺς ἀλλ' εἴ τι τούτων ἐπισκοπήσεις εἰς τὸν δημιουργὸν παραπέμπει τὸν προσέχοντα τὶ τὸ συνέχον τὶ τὸ συγκρατοῦν πῶς κυβερνᾶται πῶς διασώζεται ἔστιν ἄρα γνῶναι σαφῶς ἀπὸ τῆς κτίσεως ὅτι ἔστι δημιουργὸς ὅτι προνοητὴς ὅτι παντοδύναμος ὅτι ἀγαθος ἀγαθοῦ γὰρ καὶ ἡ δημιουργία καὶ ἡ πρόνοια ὅτι ἀΐδιος τῷ γὰρ παντοδυνάμῳ τὶς ἐπιβουλεύσει καὶ εἰ μὴ οὗτος ἀΐδιος ὑπ' ἄλλου πάντως ἀϊδίου καὶ συνέχεται καὶ προήχθη καὶ τοῦτο ἐπάπειρον ὥστε καὶ ἀΐδιος οὕτως οὖν ἡ θειότης αὐτοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις ἐν τοῖς ποιήμασι καθορᾶται οὕτως ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ τοῦ θεοῦ γνῶσις τοῖς ἀνθρώποις ἐγγίνεται οὕτως τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ἐν πᾶσιν ἐφανέρωσεν τὸ γὰρ γνωστὸν τοῦ θεοῦ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτὰ ἐστιν οὐσία δὲ καὶ φύσις παντελῶς πᾶσιν ἄληπτα ταῦτα καὶ Ἕλληνες ἔγνωσαν ἀλλὰ γνόντες οὐχ ὡς θεὸν ἐδοξασαν ἀλλ' ὦ πολλῆς ματαιότητος καὶ μωρίας ἅπερ ὡς περὶ θεοῦ θεοπρεπῶς ἐφαντάσθησαν ταῦτα εἰδώλοις καὶ δαίμοσι καὶ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτοῦ λίαν ἀθλίως καὶ δυσσεβῶς περιέθηκαν ἀλλάξαντες τὴν τοῦ θεοῦ δόξαν εἰδώλων δόξῃ καὶ ἀντὶ τοῦ σέβειν θεὸν ἐσεβάσθησαν εἰδώλοις καὶ φθαρτῶν εἰδώλοις ἐπίτασις πωρώσεως καὶ ἀνοίας καὶ ἔτι τὸ κακὸν ὑπερβολὴν οὐκ ἔχον ἑρπετῶν καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων εἰδώλοις ἴδε μανίαν μᾶλλον δὲ ἴδε πρᾶξιν ἧς οὐκ ἔστιν οὐδ' ὄνομα εὐπορῆσαι πῶς δὲ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν ποίων γὰρ διαλογισμῶν προσκυνεῖν λίθοις καὶ ξύλοις καὶ διαλογισμῶν δημιουργοὺς θεοὺς καὶ ἀϊδίους καὶ κηδεμονας ταῦτα καλεῖν
19237vΦωτ(ιου) ἡ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις πῶς ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ θειότης τοῦ θεοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις γινώσκεται εἶδέν τις τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ ἀστέρων κάλλη μέγεθος καὶ δρόμον σελήνης καὶ ἡλίου τάξιν καὶ εἱρμὸν ἀπαράβατον οὐχ ἡμέραν σελήνη ποιεῖ οὐδὲ τὴν νύκτα ὁ ἥλιος αἱ νύκτες εὐτάκτως ταῖς ἡμέραις ἐξίστανται καὶ αἱ ἡμέραι ταῖς νυξὶ παραχωροῦσι τὸ ἀνάλογον ὁ αἰθὴρ τὸν οἰκεῖον τόπον φυλάττει καὶ ὁ ἀὴρ ὑφίσταται καὶ οὔτε ἐκεῖνος τὴν ἀλλοτρίαν ὑπέρχεται χώραν οὔτε ὁ ἀὴρ εἰς τὰ ὑπὲρ αὐτὸν ἐπεκτείνεται ἕστηκεν ἡ γῆ οὐκ ἔχουσα τὸν ὑπερείδοντα βάρος ἄπειρον καὶ μηδὲ δυναμένη ἐπερείδεσθαι ἐγκέχυται αὐτῇ τὸ ὕδωρ καὶ περικέχυται προσθήκῃ θαύματος τοῦ τε γὰρ βάρους προσθήκην ποιεῖ καὶ εὐδιάλυτον καὶ πρὸς τὸ καταφέρεσθαι πολυπλάσιον τὸ αἴτιον ἀλλ' ὅμως ἀκίνητος ἕστηκεν φωνῆς ἁπάσης λαμπρότερον τὴν κατέχουσαν ἀνακηρύττουσα δύναμιν φέρει καρποὺς μυρίους μυρίαις ἰδέαις ἐξαλλάττοντας μυρίαις δυνάμεσι διαφέροντας χρώμασι μεγέθεσι μία οὖσα γῆ οὖσα τρέφει ζῴων γένη ἄπειρα ἥμερα ἄγρια ζῳοτοκα ᾠοτοκα ἄπειρον ἄλλην διαφορὰν καὶ ἀνομοιοτητα κατὰ γένεσιν ἔχοντα ἰοβολα ἀλεξιτήρια ἕρποντα ἱπτάμενα βαδίζοντα νηχόμενα τὶ ἄν τις ἐπιχειροίη λέγειν τὰς διαφορὰς ὧν εἰς πέρας οὐ στήσεται ἀλλὰ καιρῶν εὐτάκτους μεταβολὰς ἀλλ' ὑετοὺς ἐτησίους ἀλλὰ καὶ τὰ δοκοῦντα πάθη σεισμοὺς κεραυνοὺς ἀλλ' εἴ τι τούτων ἐπισκοπήσεις εἰς τὸν δημιουργὸν παραπέμπει τὸν προσέχοντα τὶ τὸ συνέχον τὶ τὸ συγκρατοῦν πῶς κυβερνᾶται πῶς διασώζεται ἔστιν ἄρα γνῶναι σαφῶς ἀπὸ τῆς κτίσεως ὅτι ἔστι δημιουργὸς ὅτι προνοητὴς ὅτι παντοδύναμος ὅτι ἀγαθος ἀγαθοῦ γὰρ καὶ ἡ δημιουργία καὶ ἡ πρόνοια ὅτι ἀΐδιος τῷ γὰρ παντοδυνάμῳ τὶς ἐπιβουλεύσει καὶ εἰ μὴ οὗτος ἀΐδιος ὑπ' ἄλλου πάντως ἀϊδίου καὶ συνέχεται καὶ προήχθη καὶ τοῦτο ἐπάπειρον ὥστε καὶ ἀΐδιος οὕτως οὖν ἡ θειότης αὐτοῦ καὶ ἀΐδιος δύναμις ἐν τοῖς ποιήμασι καθορᾶται οὕτως ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ τοῦ θεοῦ γνῶσις τοῖς ἀνθρώποις ἐγγίνεται οὕτως τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ἐν πᾶσιν ἐφανέρωσεν τὸ γὰρ γνωστὸν τοῦ θεοῦ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτὰ ἐστιν οὐσία δὲ καὶ φύσις παντελῶς πᾶσιν ἄληπτα ταῦτα καὶ Ἕλληνες ἔγνωσαν ἀλλὰ γνόντες οὐχ ὡς θεὸν ἐδοξασαν ἀλλ' ὦ πολλῆς ματαιότητος καὶ μωρίας ἅπερ ὡς περὶ θεοῦ θεοπρεπῶς ἐφαντάσθησαν ταῦτα εἰδώλοις καὶ δαίμοσι καὶ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτοῦ λίαν ἀθλίως καὶ δυσσεβῶς περιέθηκαν ἀλλάξαντες τὴν τοῦ θεοῦ δόξαν εἰδώλων δόξῃ καὶ ἀντὶ τοῦ σέβειν θεὸν ἐσεβάσθησαν εἰδώλοις καὶ φθαρτῶν εἰδώλοις ἐπίτασις πωρώσεως καὶ ἀνοίας καὶ ἔτι τὸ κακὸν ὑπερβολὴν οὐκ ἔχον ἑρπετῶν καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων εἰδώλοις ἴδε μανίαν μᾶλλον δὲ ἴδε πρᾶξιν ἧς οὐκ ἔστιν οὐδ' ἄξιον ὄνομα εὐπορῆσαι ἀλλ' ὅτι μὲν ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου κτίσεως ἡ ἀΐδιος τοῦ θεοῦ δύναμις καὶ θειότης καθορᾶται καὶ ὅτι γνόντες τὸν θεὸν οὐχ ὡς θεὸν ἐδοξασαν δῆλον πῶς δὲ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν ποίων γὰρ διαλογισμῶν προσκυνεῖν λίθοις καὶ ξύλοις ποίων διαλογισμῶν δημιουργοὺς καὶ θεοὺς καὶ ἀϊδίους καὶ κηδεμονας ταῦτα καλεῖν τὶ οὖν ἀπορεῖς ὅτι οὐ προσεκύνησαν ὅτι οὐκ ἐθεοποίησαν ἢ τοῦτο μὲν δῆλον ποίοις δὲ ζητεῖς λογισμοῖς ἀλλ' ἔχεις καὶ τοῦτο ματαίοις γὰρ καὶ ἐσκοτισμένοις καὶ μωροῖς
198066v
19977v

Unit 63Pha (Rom.1.21-Rom.1.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) διότι γνόντες τὸν θεὸν τοῦτ' ἐστι τι ποτε ἐστι θεός τι ὀφείλει υπολαμβανεσθαι θεὸς τοῦτο γνόντες τοῖς ἐφ' ἑξῆς ἑκοντες εσφαλησηαν
9171vΦ(ω)τ(ιου) * γνόντες τὸν θεὸν τουτέστι τι ποτε ἐστι θεός τι ὀφείλει υπολαμβάνεσθαι θεὸς τοῦτο γνόντες ἑκοντες εσφαλησηαν
62772r
1862160v
19195r
19238rΦωτ(ιου) διότι γνόντες τὸν θεὸν τοῦτ' ἐστι τι ποτε ἐστι θεός τι ὀφείλει υπολαμβάνεσθαι θεὸς τοῦτο γνόντες τοῖς ἐφ' ἑξῆς ἑκοντες εσφαλησηαν
198067r
19977v

Unit 63Phb (Rom.1.21-Rom.1.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ∆ιοτι γνόντες τὸν θεόν , τοῦτ' ἔστι γνῶναι δυνηθέντες , εἴπερ ἠθέλησαν . γνόντες δέ , φησίν , ὅτι ὅσον ἀπὸ τῆς τῶν ὁρωμένων διδασκαλίας ἔγνωσαν , καὶ ἀπήρτιστο αὐτῶν ἡ γνῶσις . ἢ γνόντες , φησί , κυρίως , ὅτι καὶ ἔγνωσαν τὸν θεὸν καθ' ὅσον ἐστὶν αὐτοῦ τοῖς ἀνθρώποις γνωστόν · διὸ καὶ ἔλεγεν ὅτι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ φανερὸν ἐστιν ἐν αὐτοῖς . τὶ οὖν ἐστι τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ; ὅτι προνοητικος , ὅτι δημιουργικος , ὅτι ἀγαθος , ὅτι δεσπότης , ὅτι ἐξουσιαστής · ταῦτα οὗτοι ὅτι εἶναι δεῖ τῷ θεῷ ἔγνωσαν , καὶ ὅτι δεῖ σέβεσθαι αὐτον · γνόντες δ' ἐν τούτῳ τὸν θεὸν καὶ μέχρι τούτου προελθόντες καλῶς , ἐξετράπησαν τοῦ λοιποῦ καὶ τῆς ἀληθείας ἀπηνέχθησαν · ταῦτα γὰρ τὰ ὑψηλὰ καὶ ἀξιοπρεπῆ περὶ θεοῦ φαντασθέντες , ἐφ' ἑξῆς οὐχ ὡς προσῆκον θεῷ , οὐδ' ὡς θεὸν ὑπέλαβον καὶ ἐδοξασαν , ἀλλὰ κατηνέχθησαν εἰς ἀλογους παντελῶς καὶ ματαίους ἐννοίας , εἴδωλον φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀλογων ζῴων τὸν θεὸν εἶναι φαντασιωθέντες καὶ ἀνατυπώσαντες . συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τοῦτο τὸ πάθος καὶ ἡ ἐσχάτη ἀπώλεια , ὅτι λογισμοῖς ἐπίστευον τὸ πᾶν τῆς περὶ θεὸν καταλήψεως . εἰς τοῦτο δὲ πάλιν περιῆλθον ἐκ τοῦ νομίζειν αὐτοὺς ὅτι σοφοὶ εἰσι καὶ ἱκανοὶ εἰς τὸ θηρᾶσαι πᾶν ὅπερ ἐστὶν ἀνθρώποις καταληπτον . ὦ πόσον ἡ οἴησις κακόν . διὸ καὶ τελείως μωρανθέντες ἔλαβον τὰς θεοπρεπεῖς ἐννοίας καὶ ὀνομασίας , οἷον τὰ εἰρημένα · τὸ δημιουργικος , τὸ ἀγαθος , τὸ προνοητικος , τὸ δεσποτικος , τὸ ἐξουσιαστής , τὸ σεβαστὸς καὶ τὰ ὅμοια , καὶ περιῆψαν αὐτὰ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν , ἀλλάξαντες τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ ἐν ὁμοιώματι καὶ ἑξῆς . ἀλλ' ὅρα τὴν τιμωρίαν , σκοπεῖ τὴν ἀντιμισθίαν · ἐγκατελείφθησαν ὑπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἐγένοντο εἰς πάθη ἀτιμίας παραδεδομένοι , προοίμιον ταῦτα τῆς ἐκεῖθεν ἀτελευτήτου κολάσεως ἑαυτοῖς ὑποστησάμενοι .
9171v* ἡ γνόντες τὸν θεὸν τοῦτ' ἔστι γνῶναι δυνηθέντες εἴπερ ἠθέλησαν ἡ ὅτι ὅσον ἀπὸ τῆς τῶν ὁρωμένης κτίσεως καὶ διδασκαλίας ἔγνωσαν καὶ ἀπήρτιστο αὐτῶν ἡ γνῶσις ὅτι καὶ ἔγνωσαν τὸν θεὸν καθ' ὅσον ἐστὶν αὐτοῦ τοῖς ἀνθρώποις γνωστὸν διὸ καὶ ἔλεγεν ὅτι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ φανερὸν ἐστιν ἐν αὐτοῖς τὶ οὖν ἐστι τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ὅτι δημιουργικὸς ὅτι προνοητικὸς ὅτι ἀγαθος ὅτι δεσπότης καὶ ὅτι δεῖ σέβεσθαι ταῦτα γνόντες καὶ μέχρι τούτου προελθόντες καλῶς ἐξετράπησαν τὰ γὰρ ὑψηλὰ ταῦτα περὶ θεοῦ φαντασθέντες ἐφ' ἑξῆς οὐχ ὡς προσῆκον θεῷ οὐδ' ὡς θεὸν ὑπέλαβον καὶ ἐδοξασαν
62772r
1862160v
19195r
19238rΦωτ(ιου) ∆ιότι γνόντες τὸν θεὸν τοῦτ' ἔστι γνῶναι δυνηθέντες εἴπερ ἠθέλησαν γνόντες δὲ φησὶν ὅτι ὅσον ἀπὸ τῆς τῶν ὁρωμένων διδασκαλίας ἔγνωσαν καὶ ἀπήρτιστο αὐτῶν ἡ γνῶσις ἢ γνόντες φησὶ κυρίως ὅτι καὶ ἔγνωσαν τὸν θεὸν καθ' ὅσον ἐστὶν αὐτοῦ τοῖς ἀνθρώποις γνωστὸν διὸ καὶ ἔλεγεν ὅτι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ φανερὸν ἐστιν ἐν αὐτοῖς τὶ οὖν ἐστι τὸ γνωστὸν αὐτοῦ ὅτι προνοητικὸς ὅτι δημιουργικὸς ὅτι ἀγαθος ὅτι δεσπότης ὅτι ἐξουσιαστὴς ταῦτα οὗτοι ὅτι εἶναι δεῖ τῷ θεῷ ἔγνωσαν καὶ ὅτι δεῖ σέβεσθαι αὐτον γνόντες δ' ἐν τούτῳ τὸν θεὸν καὶ μέχρι τούτου προελθόντες καλῶς ἐξετράπησαν τοῦ λοιποῦ καὶ τῆς ἀληθείας ἀπηνέχθησαν ταῦτα γὰρ τὰ ὑψηλὰ καὶ ἀξιοπρεπῆ περὶ θεοῦ φαντασθέντες ἐφ' ἑξῆς οὐχ ὡς προσῆκον θεῷ οὐδ' ὡς θεὸν ὑπέλαβον καὶ ἐδοξασαν ἀλλὰ κατηνέχθησαν εἰς ἀλογους παντελῶς καὶ ματαίους ἐννοίας εἴδωλον φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀλογων ζῴων τὸν θεὸν εἶναι φαντασιωθέντες καὶ ἀνατυπώσαντες συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τοῦτο τὸ πάθος καὶ ἡ ἐσχάτη ἀπώλεια ὅτι λογισμοῖς ἐπίστευον τὸ πᾶν τῆς περὶ θεὸν καταλήψεως εἰς τοῦτο δὲ πάλιν περιῆλθον ἐκ τοῦ νομίζειν αὐτοὺς ὅτι σοφοὶ εἰσι καὶ ἱκανοὶ εἰς τὸ θηρᾶσαι πᾶν ὅπερ ἐστὶν ἀνθρώποις καταληπτον ὦ πόσον ἡ οἴησις κακὸν διὸ καὶ τελείως μωρανθέντες ἔλαβον τὰς θεοπρεπεῖς ἐννοίας καὶ ὀνομασίας οἷον τὰ εἰρημένα τὸ δημιουργικὸς τὸ ἀγαθος τὸ προνοητικὸς τὸ δεσποτικὸς τὸ ἐξουσιαστὴς τὸ σεβαστὸς καὶ τὰ ὅμοια καὶ περιῆψαν αὐτὰ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν ἀλλάξαντες τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ ἐν ὁμοιώματι καὶ ἑξῆς ἀλλ' ὅρα τὴν τιμωρίαν σκοπεῖ τὴν ἀντιμισθίαν ἐγκατελείφθησαν ὑπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἐγένοντο εἰς πάθη ἀτιμίας παραδεδομένοι προοίμιον ταῦτα τῆς ἐκεῖθεν ἀτελευτήτου κολάσεως ἑαυτοῖς ὑποστησάμενοι
198067r
19977v

Unit 65Ph (Rom.1.21-Rom.1.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextξϛ /Φωτ(ιου) ἂλλ εμεαταιωθησαν ἐκ τῶν ὁρατῶν καὶ ἐκ τῶν νοητῶν , φησίν , ἃ ἔκτισεν ὁ θεός , ἠδύναντο τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ θειοτητα κατιδεῖν καὶ ἐπιγνῶναι , ἀλλ' οὐκ ἠβουλήθησαν . διὸ αὐτοὶ ἑαυτοὺς ἀναπολογήτους κατέστησαν · ποῖον γὰρ ἦν εὐκολώτερον , κύκλους καὶ ζώδια εἰδωλοποιῆσαι ἐν οὐρανῷ καὶ ἀτράκτους καὶ νήματα καὶ εἱμαρμένην καὶ λοξὸν καὶ τέμνοντα καὶ πολους καὶ ἀντίποδας καὶ ἀντώμους καὶ μακρὰν φλυαρίαν , ἢ τὸ γνῶναι ὅτι ἔστι ταύτης τῆς ὁρωμένης καὶ ὑπερφυοῦς καλλονῆς δημιουργὸς καὶ κηδεμὼν καὶ πηδαλιοῦχος
9171vΦ(ω)τ(ιου) * ποῖον γὰρ ἦν εὐκολώτερον κύκλους καὶ ζώδια εἰδωλοποιῆσαι ἐν οὐρανῷ ἢ τὸ γνῶναι ὅτι ἔστι ταύτης τῆς ὁρωμένης καὶ ὑπερφυοῦς καλλονῆς δημιουργὸς καὶ κηδεμὼν καὶ πηδαλιοῦχος
62772rἂλλ εμεαταιωθησαν
1862160v
19195r
19238rξϛ /Φωτ(ιου) * ἂλλ εμεαταιωθησαν ἐκ τῶν ὁρατῶν καὶ ἐκ τῶν νοητῶν φησὶν ἃ ἔκτισεν ὁ θεὸς ἠδύναντο τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ θειότητα κατιδεῖν καὶ ἐπιγνῶναι ἀλλ' οὐκ ἠβουλήθησαν διὸ αὐτοὶ ἑαυτοὺς ἀναπολογήτους κατέστησαν ποῖον γὰρ ἦν εὐκολώτερον κύκλους καὶ ζώδια εἰδωλοποιῆσαι ἐν οὐρανῷ καὶ ἀτράκτους καὶ νήματα καὶ εἱμαρμένην καὶ λοξὸν καὶ τέμνοντα καὶ πόλους καὶ ἀντίποδας καὶ ἀντώμους καὶ μακρὰν φλυαρίαν ἢ τὸ γνῶναι ὅτι ἔστι ταύτης τῆς ὁρωμένης καὶ ὑπερφυοῦς καλλονῆς δημιουργὸς καὶ κηδεμὼν καὶ πηδαλιοῦχος
198067r
19978r

Unit 72Ph (Rom.1.24-Rom.1.24)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν ἑαυτούς Τὸ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεός , τοῦτ' ἔστιν ἡ εἰς τὸν θεὸν πλημμέλεια καὶ παροινία · καὶ ἐπὶ τοῦ ἐναντίου γὰρ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι ἀπώλεσεν αὐτὸν τὸ ἀργύριον , καίτοι οὐ τὸ ἀργύριον ἀπολλυσιν ἀλλ' ἡ ἄσωτος αὐτοῦ καὶ ἐπὶ κακῷ χρῆσις . καὶ διέφθειρεν αὐτὸν τῶν κολάκων τὸ πλῆθος , καίτοι οὐκ ἐκεῖνοι διαφθείρουσιν ἀλλὰ τὸ προσέχειν καὶ πείθεσθαι τούτοις · τὸ μὲν γὰρ εἶναι κολακας ἢ μὴ εἶναι οὐκ ἐν ἐμοί , τὸ δὲ πείθεσθαι τούτοις ἢ μὴ ἐν τῇ γνώμῃ τῇ ἐμῇ . καὶ μυρία ἐστὶν ἡ τοιαύτη χρῆσις , ἔν τε τῇ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλίᾳ καὶ τῇ τῶν συγγραμμάτων ἑρμηνείᾳ , οὐ τῶν καθ' ἡμᾶς μόνον , ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἔξω τῆς ἡμετέρας ἑστηκοτων αὐλῆς
9171vΦ(ω)τ(ιου) * Τὸ δὲ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς τοῦτ' ἔστιν ἡ εἰς θεὸν πλημμέλεια καὶ παροινία
9171vΦ(ω)τι(ου) * καὶ ἐπὶ τοῦ ἐναντίου γὰρ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι ἀπώλεσεν αὐτὸν τὸ ἀργύριον καίτοι οὐ τὸ ἀργύριον ἀπολλυσιν ἀλλ' ἡ ἄσωτος αὐτοῦ καὶ ἐπὶ κακῷ χρῆσις καὶ διέφθειρεν αὐτὸν τῶν κολάκων τὸ πλῆθος καίτοι οὐκ ἐκεῖνοι διαφθείρουσιν ἀλλὰ τὸ προσέχειν καὶ πείθεσθαι τούτοις·οπερ ἐστι ἐν τῇ γνώμῃ τὸ πείθεσθαι ἡ μή
62772v
1862161r
19195v
19238vΦωτ(ιου) διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν ἑαυτούς Τὸ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς τοῦτ' ἔστιν ἡ εἰς τὸν θεὸν πλημμέλεια καὶ παροινία καὶ ἐπὶ τοῦ ἐναντίου γὰρ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι ἀπώλεσεν αὐτὸν τὸ ἀργύριον καίτοι οὐ τὸ ἀργύριον ἀπολλυσιν ἀλλ' ἡ ἄσωτος αὐτοῦ καὶ ἐπὶ κακῷ χρῆσις καὶ διέφθειρεν αὐτὸν τῶν κολάκων τὸ πλῆθος καίτοι οὐκ ἐκεῖνοι διαφθείρουσιν ἀλλὰ τὸ προσέχειν καὶ πείθεσθαι τούτοις τὸ μὲν γὰρ εἶναι κολακας ἢ μὴ εἶναι οὐκ ἐν ἐμοὶ τὸ δὲ πείθεσθαι τούτοις ἢ μὴ ἐν τῇ γνώμῃ τῇ ἐμῇ καὶ μυρία ἐστὶν ἡ τοιαύτη χρῆσις ἔν τε τῇ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλίᾳ καὶ τῇ τῶν συγγραμμάτων ἑρμηνείᾳ οὐ τῶν καθ' ἡμᾶς μόνον ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἔξω τῆς ἡμετέρας ἑστηκοτων αὐλῆς
198067v
19978r

Unit 93Ph (Rom.1.32-Rom.1.32)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) επιγινοντες ὅτι οἱ τὰ τοιαυτά Τοῦτο γὰρ ὁ νόμος ὁ Μωϋσαϊκὸς τρανῶς καὶ ἀποτομως διακελεύεται , ἀξίους θανάτου κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας
9172r* ὁ γὰρ νόμος ὁ Μωϋσαϊκὸς τρανῶς καὶ ἀποτομως διακελεύεται ἀξίους θανάτου κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας
62773r
1862161v
19197v* Τοῦτο γὰρ ὁ νόμος ὁ Μωϋσαϊκὸς τρανῶς καὶ ἀποτομως διακελεύεται ἀξίους θανάτου κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας
192310rΦωτ(ιου) επιγινοντες ὅτι οἱ τὰ τοιαυτά Τοῦτο γὰρ ὁ νόμος ὁ Μωϋσαϊκὸς τρανῶς καὶ ἀποτομως διακελεύεται ἀξίους θανάτου κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας
198068r
19979v

Unit 96Ph (Rom.2.1-Rom.2.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
9172vΦ(ω)τι(ου) * Ὑπερβολὴν παρανομίας λέγει καὶ ἔπραττον αὐτοὶ τὰ παράνομα καὶ συνέτρεχον τοῖς πράττουσιν καὶ ἐπειδ' ἄν τις ἁλοὺς ὑπο τινος ἐπὶ κρίσιν ἤγετο αὐτοὶ ἐκαθέζοντο καὶ κατέκρινον ἐκεῖνον οὗ τὰ ἴσα αὐτοὶ ἔπραττον καὶ ᾧ εἰς τὸ πράττειν συνέτρεχον καὶ ὅμως κατέκρινον οὕτως ᾔδεισαν ὅτι ἁμαρτάνουσιν ὥστε πολλῷ μᾶλλον ἑαυτοὺς προκατέκρινον

Unit 99Ph (Rom.2.1-Rom.2.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) διὸ ἀναπολόγητος εἰ ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων ἐν ὧι γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον διὸ ἀναπολόγητος εἰ ὦ ἄνθρωπε Ὑπερβολὴν παρανομίας λέγει · καὶ ἔπραττον αὐτοὶ τὰ παράνομα καὶ συνέτρεχον τοῖς πράττουσιν , καὶ ἐπειδ' ἄν τις ἁλοὺς ὑπο τινος ἐπὶ κρίσιν ἤγετο , αὐτοὶ ἐκαθέζοντο καὶ κατέκρινον ἐκεῖνον οὗ τὰ ἴσα αὐτοὶ ἔπραττον καὶ ᾧ εἰς τὸ πράττειν συνέτρεχον , καὶ ὅμως κατέκρινον αὐτον . οὕτως ᾔδεισαν ὅτι ἁμαρτάνουσιν , ὥστε πολλῷ μᾶλλον ἑαυτοὺς προκατέκρινον
62773r
1862162r
19198r* διὸ ἀναπολόγητος εἰ ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων ἐν ὧι γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον διὸ ἀναπολόγητος εἰ Ὑπερβολὴν παρανομίας λέγει καὶ ἔπραττον αὐτοὶ τὰ παράνομα καὶ συνέτρεχον τοῖς πράττουσιν καὶ ἐπειδ' ἄν τις ἁλοὺς ὑπο τινος ἐπὶ κρίσιν ἤγετο αὐτοὶ ἐκαθέζοντο καὶ κατέκρινον ἐκεῖνον οὗ τὰ ἴσα καὶ αὐτοὶ ἔπραττον καὶ ᾧ εἰς τὸ πράττειν συνέτρεχον
192310vΦωτ(ιου) διὸ ἀναπολόγητος εἰ ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων ἐν ὧι γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον διὸ ἀναπολόγητος εἰ ὦ ἄνθρωπε Ὑπερβολὴν παρανομίας λέγει καὶ ἔπραττον αὐτοὶ τὰ παράνομα καὶ συνέτρεχον τοῖς πράττουσιν καὶ ἐπειδ' ἄν τις ἁλοὺς ὑπο τινος ἐπὶ κρίσιν ἤγετο αὐτοὶ ἐκαθέζοντο καὶ κατέκρινον ἐκεῖνον οὗ τὰ ἴσα αὐτοὶ ἔπραττον καὶ ᾧ εἰς τὸ πράττειν συνέτρεχον καὶ ὅμως κατέκρινον αὐτον οὕτως ᾔδεισαν ὅτι ἁμαρτάνουσιν ὥστε πολλῷ μᾶλλον ἑαυτοὺς προκατέκρινον
198068v
19979v

Unit 106Ph (Rom.2.7-Rom.2.7)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῖς μὲν καθ' ὑπομονὴν ἔργου Ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀποδώσει · ὃς καὶ ἀποδώσει · ἀποδώσει γὰρ τοῖς μὲν τὰ ἀγαθά , τοῖς δὲ ἀποδοθήσεται θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ τὰ ὅμοια . ἔστι δὲ διπλοῦν τὸ σχῆμα τοῦ λόγου · καὶ ἀπὸ κοινοῦ γὰρ καὶ ζεῦγμα . σκοπεῖ δὲ ὅτι τὰ μὲν ἀγαθὰ ἀποδώσει , φησί , τὴν δὲ κόλασιν οὐκ ἀποδώσει ἀλλ' ἀποδοθήσεται · καὶ οὐδὲ τοῦτο κατὰ λέξιν εἶπεν , ἀλλ' ἀφῆκεν συνεπινοηθῆναι . οὕτως οἶδε τὸ μὲν δικαιοῦν καὶ σώζειν οἰκεῖον θεοῦ , τὸ δὲ τιμωρεῖν αὐτὸν καὶ κολάζειν ἀπὸ τῆς τῶν ἁμαρτανοντων πωρώσεως καὶ τοῦ μὴ μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν
9172vΦ(ω)τ(ιου) * Ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀποδώσει ὃς καὶ ἀποδώσει ἀποδώσει γὰρ τοῖς μὲν τὰ ἀγαθὰ τοῖς δὲ ἀποδοθήσεται θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ τὰ ὅμοια ἔστι δὲ διπλοῦν τὸ σχῆμα τοῦ λόγου καὶ ἀπὸ κοινοῦ γὰρ καὶ ζεῦγμα σκοπεῖ δὲ ὅτι τὰ μὲν ἀγαθὰ ἀποδώσει φησὶ τὴν δὲ κόλασιν οὐκ ἀποδώσει ἀλλ' ἀποδοθήσεται καὶ οὐδὲ τοῦτο κατὰ λέξιν εἶπεν ἀλλ' ἀφῆκεν συνεπινοηθῆναι οὕτως οἶδε τὸ μὲν δικαιοῦν καὶ σώζειν οἰκεῖον θεοῦ τὸ δὲ τιμωρεῖν αὐτὸν καὶ κολάζειν ἀπὸ τῆς τῶν ἁμαρτανοντων πωρώσεως καὶ τοῦ μὴ μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν
62773v
1862162v
19198v* τοῖς μὲν καθ' ὑπομονὴν ἔργου τοῖς μὲν καθ' ὑπομονὴν ἔργου Ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀποδώσει ὃς καὶ ἀποδώσει ἀποδώσει γὰρ τοῖς μὲν τὰ ἀγαθὰ τοῖς δὲ ἀποδοθήσεται θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ τὰ ὅμοια ἔστι δὲ διπλοῦν τὸ σχῆμα τοῦ λόγου καὶ ἀπὸ κοινοῦ γὰρ καὶ ζεῦγμα σκοπεῖ δὲ ὅτι τὰ μὲν ἀγαθὰ ἀποδώσει φησὶ τὴν δὲ κόλασιν οὐκ ἀποδώσει ἀλλ' ἀποδοθήσεται καὶ οὐδὲ τοῦτο κατὰ λέξιν εἶπεν ἀλλ' ἀφῆκεν συνεπινοηθῆναι οὕτως οἶδε τὸ μὲν δικαιοῦν καὶ σώζειν οἰκεῖον θεοῦ τὸ δὲ τιμωρεῖν αὐτὸν καὶ κολάζειν ἀπὸ τῆς τῶν ἁμαρτανοντων πωρώσεως καὶ τοῦ μὴ μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν
192311rΦωτ(ιου) τοῖς μὲν καθ' ὑπομονὴν ἔργου Ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀποδώσει ὃς καὶ ἀποδώσει ἀποδώσει γὰρ τοῖς μὲν τὰ ἀγαθὰ τοῖς δὲ ἀποδοθήσεται θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ τὰ ὅμοια ἔστι δὲ διπλοῦν τὸ σχῆμα τοῦ λόγου καὶ ἀπὸ κοινοῦ γὰρ καὶ ζεῦγμα σκοπεῖ δὲ ὅτι τὰ μὲν ἀγαθὰ ἀποδώσει φησὶ τὴν δὲ κόλασιν οὐκ ἀποδώσει ἀλλ' ἀποδοθήσεται καὶ οὐδὲ τοῦτο κατὰ λέξιν εἶπεν ἀλλ' ἀφῆκεν συνεπινοηθῆναι οὕτως οἶδε τὸ μὲν δικαιοῦν καὶ σώζειν οἰκεῖον θεοῦ τὸ δὲ τιμωρεῖν αὐτὸν καὶ κολάζειν ἀπὸ τῆς τῶν ἁμαρτανοντων πωρώσεως καὶ τοῦ μὴ μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν
198069r
199710r

Unit 124Ph (Rom.2.16-Rom.2.16)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἡ καὶ ἀπολογουμένων ἐν ἡμέραι ὅτε κρίνει ὁ θεός Τὸ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν καθ' ὑπερβατὸν εἴρηται · ἐφεξῆς γὰρ ἐστι τοῦ οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ θεῷ , ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται · ἑρμηνεία γὰρ ἐστι , πῶς οἱ μὲν οὐ δικαιοῦνται , οἱ δὲ δικαιοῦνται . καί φησιν ὅτι οὐ δεομένου τοῦ κριτηρίου μαρτύρων , οὔ τινων ἔξωθεν ἀποδείξεων , ἀλλ' οἴκοθεν ἐξ αὐτῶν τῶν λογισμῶν καὶ ἡ ἁμαρτία παρίσταται καὶ ἡ ἀρετὴ ἐπίδηλος γίνεται . διὸ κἂν ἄνθρωποι ἐνταῦθα ἀθῳουσιν , οὐ δεῖ τούτοις θαρρεῖν · οὐδὲν γὰρ ἐκείνους ὠφελήσουσιν . κἂν πάλιν κατακρίνωσιν , οὐ χρὴ φροντίζειν · οὐδὲν γὰρ ἐκεῖ βλάψουσιν , ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ εἰς κατάκρισιν καὶ εἰς ἀθῴωσιν ἡ τῶν οἰκείων συλλογισμῶν συναίσθησις καὶ μαρτυρία . διὰ τὶ δὲ εἰπὼν κατηγορούντων τῶν λογισμῶν , οὐκ εἶπε καὶ δικαιούντων ; οὕτω γὰρ ἂν ἐδηλοῦντο οἱ κολαζομενοί τε διὰ τοῦ κατηγορούντων , καὶ οἱ σωζόμενοι διὰ τοῦ δικαιούντων . νῦν δὲ ὡς ἐπὶ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ προτρέπεται νοεῖν ἡ ἀκολουθία , καὶ τὸ κατηγορούντων καὶ τὸ ἀπολογουμένων . φαμὲν οὖν ὅτι οὐ δεῖ ἐπὶ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ ἀμφοτερα λαβεῖν , ἀλλὰ κατηγορούντων μὲν τῶν λογισμῶν ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν κολασθησομένων , ἀπολογουμένων δὲ ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν σωθησομένων . διὰ τὶ οὐκ εἶπεν · δικαιούντων καὶ κατακρινοντων ; ὅτι οὐ δικαιοῦσιν οὗτοι οὐδὲ τιμωροῦνται , ἀλλὰ κατηγοροῦσι μὲν ἢ ἀπολογοῦνται · τὴν δὲ κρίσιν τῆς τιμωρίας ἢ τῆς δικαιώσεως ὁ κριτὴς ἐπάγει . καλῶς οὖν φησιν · τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων . Πάλιν ἔστιν εἰπεῖν · τὶ οὖν ; πῶς ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος ; τὸ γὰρ κατηγορούντων εἴρηται , ὅτι ἐπὶ τῶν κολασθησομένων δεῖ λαβεῖν , τὸ δὲ ἀπολογουμένων ἐπὶ τῶν δικαιωθησομένων καλῶς εἴρηται . πῶς οὖν ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος ; κατηγοροῦσι καὶ ἐνταῦθα οὐ γὰρ ἔστιν , οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ἄνευ ἁμαρτίας ἐκεῖθεν ὀφθῆναι , ἀλλ' ἡ κατηγορία , ἐπεὶ οὐκ ἔστι βάρος ἔχοντα καὶ ὄγκον τὰ ἁμαρτήματα , οὐκ ἔστι σφοδρὰ οὐδὲ ἀπαράγραπτος · ἀλλ' ἀπολογίαν προάγουσι πρὸς αὐτὴν οἱ λογισμοί , τὸ εὐολισθον τῆς φύσεως , τὸ ἀσθενές , τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν , τὸν ἔλεον . καὶ παύεται μὲν ἐκείνη , νικᾷ δὲ ἡ ἀπολογία . ἀπὸ τῆς ἀπολογίας οὖν εἰσιν , κἂν ἡ κατηγορία προηγήσατο , ἄξιοι οὗτοι σημαίνεσθαι . ἐπειδὴ δὲ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἄτοπα μὲν καὶ χαλεπὰ τὰ ἁμαρτήματα , σφοδρὰ δὲ καὶ ἀπαραίτητος ἡ κατηγορία , οὐδαμοῦ δὲ ἡ ἀπολογία , τίθησι πάλιν μόνον ἐπ' αὐτῶν τὸ κατηγορούντων . εἰσὶ δὲ συγγνωστὰ μὲν ἃ κατὰ λογισμοὺς ἡμάρτομεν , ἀσύγγνωστα δὲ ἃ μέχρι πράξεων παρειλκύσαμεν · καὶ πάλιν συγγνωστὰ μὲν ἃ διὰ μετανοίας καθηράμεθα , ἀσύγγνωστα δὲ οἷς μηδὲ τὸ διὰ ταύτης ἰατήριον καὶ τὴν θεραπείαν προσενηνοχαμεν . ∆ύναται δὲ καὶ ὡς ἔχει τάξεως ἡ λέξις , τοῦ ῥητοῦ ἡ διάνοια παραληφθῆναι , οἷον · οἱ μὲν τὸν νόμον λαβόντες καὶ τὸν νόμον καὶ τὴν συνείδησιν ἔχουσιν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνουσι κατηγοροῦσαν . οἱ δὲ μὴ παρειληφοτες , φησί , τὸν νόμον , πράττοντες δὲ ἀπὸ συνειδήσεως τὰ τοῦ νόμου , οὗτοι τὴν συνείδησιν προβάλλονται μάρτυρα τῆς ἀγαθοεργίας · ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ · οὐκοῦν κατὰ τύχην πράττουσι τὸ ἀγαθον , εἰ μὴ νόμῳ πράττουσιν , οὐμενοῦν , φησίν , ἀλλὰ μετὰ συνειδήσεως , διδάσκαλον ταύτην καὶ μάρτυρα ἔχοντες τῆς ἀγαθοεργίας . διὸ καὶ μείζονος ἄξιοι ἀποδοχῆς , καὶ μείζονα τὸν ἔλεγχον κατὰ τῶν μετὰ νόμου ἁμαρτανοντων ἐπάγονται . εἶτα ἐπειδὴ οὐ πάντες οἱ χωρὶς νόμου ἀγαθοεργοῦσιν , ἀλλ' εἰσὶν οἳ καὶ πλημμελοῦσιν , δείκνυσιν οὐδ' αὐτοὺς ἐσομένους ἀτιμωρήτους · εἰ γὰρ καὶ μὴ νόμον ἔχουσι , φησί , τὸν κατηγοροῦντα , ἀλλὰ καὶ οὗτοι δίκας ὑφέξουσι μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων . τὸ δὲ ἢ καὶ ἀπολογουμένων πίστωσὶς ἐστιν ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπαγομένη , ὡσανεὶ ἔλεγεν ὅτι , ὥσπερ ἀπολογουμένων τῶν λογισμῶν ἀθῴωσις ἀκολουθεῖ τοῦ νόμου χωρίς , οὕτω κατηγορούντων πάλιν χωρὶς τοῦ νόμου ἡ κατάκρισις ἕπεται . ποτε δὲ ταῦτα ; ἐν τῇ δευτέρᾳ παρουσίᾳ .
9173rΦ(ω)τ(ιου) * Τὸ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν καθ' ὑπερβατὸν εἴρηται ἐφεξῆς γὰρ ἐστι τοῦ οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ θεῷ ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται ἑρμηνεία γὰρ ἐστι πῶς οἱ μὲν δικαιοῦνται οἱ δὲ οὐ δικαιοῦνται καί φησιν ὅτι οὐ δεομένου τοῦ κριτηρίου μαρτύρων οὔ τινων ἔξωθεν ἀποδείξεων ἀλλ' οἴκοθεν ἐξ αὐτῶν τῶν λογισμῶν καὶ ἡ ἁμαρτία παρίσταται καὶ ἡ ἀρετὴ ἐπίδηλος γίνεται διὸ κἂν ἄνθρωποι ἐνταῦθα ἀθῳωσιν οὐ δεῖ τούτοις θαρρεῖν οὐδὲν γὰρ ἐκείθεν ὠφελήσουσιν κἂν πάλιν κατακρίνωσιν οὐ χρὴ φροντίζειν οὐδὲν γὰρ ἐκεῖ βλάψουσιν ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ εἰς κατάκρισιν καὶ εἰς ἀθῴωσιν ἡ τῶν οἰκείων λογισμῶν συναίσθησις καὶ μαρτυρία διὰ τὶ δὲ εἰπὼν κατηγορούντων τῶν λογισμῶν οὐκ εἶπε καὶ δικαιούντων οὕτω γὰρ ἂν ἐδηλοῦντο οἱ κολαζομενοί τε διὰ τοῦ κατηγορούντων καὶ οἱ σωζόμενοι διὰ τοῦ δικαιούντων νῦν δὲ ὡς ἐπὶ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ προτρέπεται νοεῖν ἡ ἀκολουθία καὶ τὸ κατηγορούντων καὶ τὸ ἀπολογουμένων φαμὲν οὖν ὅτι οὐ δεῖ ἐπὶ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ ἀμφοτερα λαβεῖν ἀλλὰ κατηγορούντων μὲν τῶν λογισμῶν ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν κολασθησομένων ἀπολογουμένων δὲ ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν σωθησομένων διὰ τὶ οὐκ εἶπεν δικαιούντων καὶ κατακρινοντων ὅτι οὐ δικαιοῦσιν οὗτοι οὐδὲ τιμωροῦνται ἀλλὰ κατηγοροῦσι μὲν ἢ ἀπολογοῦνται τὴν δὲ κρίσιν τῆς τιμωρίας ἢ τῆς δικαιώσεως ὁ κριτὴς ἐπάγει καλῶς οὖν φησιν τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων Πάλιν ἔστιν εἰπεῖν τὶ οὖν πῶς ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος τὸ γὰρ κατηγορούντων εἴρηται ὅτι ἐπὶ τῶν κολασθησομένων δεῖ λαβεῖν τὸ δὲ ἀπολογουμένων ἐπὶ τῶν δικαιωθησομένων καὶ καλῶς εἴρηται πῶς οὖν ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος κατηγοροῦσι καὶ ἐνταῦθα οὐ γὰρ ἔστιν οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ἄνευ ἁμαρτίας ἐκεῖθεν ὀφθῆναι ἀλλ' ἡ κατηγορία ἐπεὶ οὐκ ἔστι βάρος ἔχοντα καὶ ὄγκον τὰ ἁμαρτήματα οὐκ ἔστι σφοδρὰ οὐδὲ ἀπαράγραπτος ἀλλ' ἀπολογίαν προάγουσι πρὸς αὐτὴν οἱ λογισμοὶ τὸ εὐολισθον τῆς φύσεως τὸ ἀσθενὲς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν τὸν ἔλεον καὶ παύεται μὲν ἐκείνη νικᾷ δὲ ἡ ἀπολογία ἀπὸ τῆς ἀπολογίας οὖν εἰσιν κἂν ἡ κατηγορία προηγήσατο ἄξιοι οὗτοι σημαίνεσθαι ἐπειδὴ δὲ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἄτοπα μὲν καὶ χαλεπὰ τὰ ἁμαρτήματα σφοδρὰ δὲ καὶ ἀπαραίτητος ἡ κατηγορία οὐδαμοῦ δὲ ἡ ἀπολογία τίθησιν ἐπ' αὐτῶν πάλιν μόνον τὸ κατηγορούντων εἰσὶ δὲ συγγνωστὰ μὲν ἃ κατὰ λογισμοὺς ἡμάρτομεν ἀσύγγνωστα δὲ ἃ μέχρι πράξεων παρειλκύσαμεν καὶ πάλιν συγγνωστὰ μὲν ἃ διὰ μετανοίας καθηράμεθα ἀσύγγνωστα δὲ οἷς μηδὲ τὸ διὰ ταύτης ἰατήριον καὶ τὴν θεραπείαν προσενηνόχαμεν ∆ύναται δὲ καὶ ὡς ἔχει τάξεως ἡ λέξις τοῦ ῥητοῦ ἡ διάνοια παραληφθῆναι οἷον ὁ μὲν τὸν νόμον λαβόντες καὶ τὸν νόμον καὶ τὴν συνείδησιν ἔχουσιν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνουσι κατηγοροῦσαν οἱ δὲ μὴ παρειληφότες φησὶ τὸν νόμον πράττοντες δὲ ἀπὸ συνειδήσεως τὰ τοῦ νόμου οὗτοι τὴν συνείδησιν προβάλλονται μάρτυρα τῆς ἀγαθοεργίας ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ οὐκοῦν κατὰ τύχην πράττουσι τὸ ἀγαθον εἰ μὴ νόμῳ πράττουσιν οὐμενοῦν φησὶν ἀλλὰ μετὰ συνειδήσεως διδάσκαλον ταύτην καὶ μάρτυρα ἔχοντες τῆς ἀγαθοεργίας διὸ καὶ μείζονος ἄξιοι ἀποδοχῆς καὶ μείζονα τὸν ἔλεγχον κατὰ τῶν μετὰ νόμου ἁμαρτανοντων ἐπάγονται εἶτα ἐπειδὴ οὐ πάντες οἱ χωρὶς νόμου ἀγαθοεργοῦσιν ἀλλ' εἰσὶν οἳ καὶ πλημμελοῦσιν δείκνυσιν οὐδ' αὐτοὺς ἐσομένους ἀτιμωρήτους εἰ γὰρ καὶ μὴ νόμον ἔχουσι φησὶ τὸν κατηγοροῦντα ἀλλὰ καὶ οὗτως δίκας ὑφέξουσι μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων τὸ δὲ ἢ καὶ ἀπολογουμένων πίστωσὶς ἐστιν ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπαγομένη ὡσανεὶ ἔλεγεν ὅτι ὥσπερ ἀπολογουμένων τῶν λογισμῶν ἀθῴωσις ἀκολουθεῖ τοῦ νόμου χωρὶς οὕτω κατηγορούντων πάλιν χωρὶς τοῦ νόμου ἡ κατάκρισις ἕπεται ποτε δὲ ταῦτα ἐν τῇ δευτέρᾳ παρουσίᾳ
62774r
1862163v
191910r* καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν διὰ τὶ εἰπὼν κατηγορούντων οὐκ εἶπε καὶ δικαιούντων οὕτω γὰρ ἂν ἐδηλοῦντο οἱ κολαζομενοί τε διὰ τοῦ κατηγορούντων καὶ οἱ σωζόμενοι διὰ τοῦ δικαιούντων νῦν δὲ ὡς ἐπὶ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ προτρέπεται νοεῖν ἡ ἀκολουθία καὶ τὸ κατηγορούντων καὶ τὸ ἀπολογουμένων φαμὲν οὖν ὅτι οὐ δεῖ ἐπὶ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ ἀμφοτερα λαβεῖν ἀλλὰ κατηγορούντων μὲν τῶν λογισμῶν ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν κολασθησομένων ἀπολογουμένων δὲ ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν σωθησομένων διὰ τὶ οὐκ εἶπεν δικαιούντων καὶ κατακρινοντων ὅτι οὐ δικαιοῦσιν οὗτοι οὐδὲ τιμωροῦνται ἀλλὰ κατηγοροῦσι μὲν ἢ ἀπολογοῦνται τὴν δὲ κρίσιν ὁ κριτὴς ἐπάγει Πάλιν ἔστιν εἰπεῖν τὶ οὖν πῶς ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος εἰ τὸ μὲν ἐπὶ τῶν σωζομένων τὸ δὲ ἐπὶ τῶν δὲ απολλυμενων τέτακταὶ κατηγοροῦσι καὶ ἐνταῦθα οὐ γὰρ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ἄνευ ἁμαρτίας ἐκεῖθεν ὀφθῆναι ἀλλ' ἡ κατηγορία ἐπεὶ οὐκ ἔστι βάρος ἔχοντα καὶ ὄγκον τὰ ἁμαρτήματα οὐκ ἔστι σφοδρὰ οὐδὲ ἀπαράγραπτος ἀλλ' ἀπολογίαν προάγουσην πρὸς αὐτὴν οἱ λογισμοὶ τὸ εὐολισθον τῆς φύσεως τὸ ἀσθενὲς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν τὸν ἔλεον καὶ παύεται μὲν ἐκείνη νικᾷ δὲ ἡ ἀπολογία ἀπὸ τῆς ἀπολογίας οὖν εἰσιν ἄξιοι τοῦ σημαίνεσθαι κἂν ἡ κατηγορία προηγήσατο ἐπειδὴ δὲ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἄτοπα μὲν καὶ χαλεπὰ τὰ ἁμαρτήματα σφοδρὰ δὲ καὶ ἀπαραίτητος ἡ κατηγορία οὐδαμοῦ δὲ ἡ ἀπολογία τίθησι πάλιν μόνον ἐπ' αὐτῶν τὸ κατηγορούντων εἰσὶ δὲ συγγνωστὰ μὲν ἃ κατὰ λογισμοὺς ἡμάρτομεν ἀσύγγνωστα δὲ ἃ μέχρι πράξεων παρειλκύσαμεν καὶ πάλιν συγγνωστὰ μὲν ἃ διὰ μετανοίας εκαθηράμεθα ἀσύγγνωστα δὲ οἷς μηδὲ τὸ διὰ ταύτης ἰατήριον καὶ τὴν θεραπείαν προσενηνόχαμεν
191910r* εἰς μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λόγων ∆ύναται ὡς ἔχει τάξεως ἡ λέξις τοῦ ῥητοῦ ἡ διάνοια παραληφθῆναι οἷον οἱ μὲν τὸν νόμον λαβόντες καὶ τὸν νόμον καὶ τὴν συνείδησιν ἔχουσιν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνουσι κατηγοροῦσαν οἱ δὲ μὴ παρειληφότες φησὶ τὸν νόμον πράττοντες δὲ ἀπὸ συνειδήσεως τὰ τοῦ νόμου οὗτοι τὴν συνείδησιν προβάλλονται μάρτυρα τῆς ἀγαθοεργίας ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ οὐκοῦν κατὰ τύχην πράττουσι τὸ ἀγαθον εἰ μὴ νόμῳ πράττουσιν οὐμενοῦν φησὶν ἀλλὰ μετὰ συνειδήσεως διδάσκαλον ταύτην καὶ μάρτυρα ἔχοντες τῆς ἀγαθοεργίας διὸ καὶ μείζονος ἄξιοι ἀποδοχῆς καὶ μείζονα τὸν ἔλεγχον κατὰ τῶν μετὰ νόμου ἁμαρτανοντων ἐπάγονται εἶτα ἐπειδὴ οὐ πάντες οἱ χωρὶς νόμου ἀγαθοεργοῦσιν ἀλλ' εἰσὶν οἳ καὶ πλημμελοῦσιν δείκνυσιν οὐδ' αὐτοὺς ἐσομένους ἀτιμωρήτους εἰ γὰρ καὶ μὴ νόμον ἔχουσι φησὶ τὸν κατηγοροῦντα ἀλλὰ καὶ οὗτοι δίκας ὑφέξουσι μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων τὸ δὲ ἢ καὶ ἀπολογουμένων πίστωσὶς ἐστιν ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπαγομένη ὡσανεὶ ἔλεγεν ὅτι ὥσπερ ἀπολογουμένων τῶν λογισμῶν ἀθῴωσις ἀκολουθεῖ τοῦ νόμου χωρὶς οὕτω κατηγορούντων πάλιν χωρὶς τοῦ νόμου ἡ κατάκρισις ἕπεται ποτε δὲ ταῦτα ἐν τῇ δευτέρᾳ παρουσίᾳ
192312rΦωτ(ιου) μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἡ καὶ ἀπολογουμένων ἐν ἡμέραι ὅτε κρίνει ὁ θεός Τὸ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν καθ' ὑπερβατὸν εἴρηται ἐφεξῆς γὰρ ἐστι τοῦ οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ θεῷ ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται ἑρμηνεία γὰρ ἐστι πῶς οἱ μὲν οὐ δικαιοῦνται οἱ δὲ δικαιοῦνται καί φησιν ὅτι οὐ δεομένου τοῦ κριτηρίου μαρτύρων οὔ τινων ἔξωθεν ἀποδείξεων ἀλλ' οἴκοθεν ἐξ αὐτῶν τῶν λογισμῶν καὶ ἡ ἁμαρτία παρίσταται καὶ ἡ ἀρετὴ ἐπίδηλος γίνεται διὸ κἂν ἄνθρωποι ἐνταῦθα ἀθῳουσιν οὐ δεῖ τούτοις θαρρεῖν οὐδὲν γὰρ ἐκείνους ὠφελήσουσιν κἂν πάλιν κατακρίνωσιν οὐ χρὴ φροντίζειν οὐδὲν γὰρ ἐκεῖ βλάψουσιν ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ εἰς κατάκρισιν καὶ εἰς ἀθῴωσιν ἡ τῶν οἰκείων συλλογισμῶν συναίσθησις καὶ μαρτυρία διὰ τὶ δὲ εἰπὼν κατηγορούντων τῶν λογισμῶν οὐκ εἶπε καὶ δικαιούντων οὕτω γὰρ ἂν ἐδηλοῦντο οἱ κολαζομενοί τε διὰ τοῦ κατηγορούντων καὶ οἱ σωζόμενοι διὰ τοῦ δικαιούντων νῦν δὲ ὡς ἐπὶ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ προτρέπεται νοεῖν ἡ ἀκολουθία καὶ τὸ κατηγορούντων καὶ τὸ ἀπολογουμένων φαμὲν οὖν ὅτι οὐ δεῖ ἐπὶ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ ἀμφοτερα λαβεῖν ἀλλὰ κατηγορούντων μὲν τῶν λογισμῶν ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν κολασθησομένων ἀπολογουμένων δὲ ἐφ' ἑτέρων ἤτοι τῶν σωθησομένων διὰ τὶ οὐκ εἶπεν δικαιούντων καὶ κατακρινοντων ὅτι οὐ δικαιοῦσιν οὗτοι οὐδὲ τιμωροῦνται ἀλλὰ κατηγοροῦσι μὲν ἢ ἀπολογοῦνται τὴν δὲ κρίσιν τῆς τιμωρίας ἢ τῆς δικαιώσεως ὁ κριτὴς ἐπάγει καλῶς οὖν φησιν τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων Πάλιν ἔστιν εἰπεῖν τὶ οὖν πῶς ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος τὸ γὰρ κατηγορούντων εἴρηται ὅτι ἐπὶ τῶν κολασθησομένων δεῖ λαβεῖν τὸ δὲ ἀπολογουμένων ἐπὶ τῶν δικαιωθησομένων καλῶς εἴρηται πῶς οὖν ἀπολογοῦνται μηδενὸς κατηγοροῦντος κατηγοροῦσι καὶ ἐνταῦθα οὐ γὰρ ἔστιν οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ἄνευ ἁμαρτίας ἐκεῖθεν ὀφθῆναι ἀλλ' ἡ κατηγορία ἐπεὶ οὐκ ἔστι βάρος ἔχοντα καὶ ὄγκον τὰ ἁμαρτήματα οὐκ ἔστι σφοδρὰ οὐδὲ ἀπαράγραπτος ἀλλ' ἀπολογίαν προάγουσι πρὸς αὐτὴν οἱ λογισμοὶ τὸ εὐολισθον τῆς φύσεως τὸ ἀσθενὲς τὴν τοῦ θεοῦ φιλανθρωπίαν τὸν ἔλεον καὶ παύεται μὲν ἐκείνη νικᾷ δὲ ἡ ἀπολογία ἀπὸ τῆς ἀπολογίας οὖν εἰσιν κἂν ἡ κατηγορία προηγήσατο ἄξιοι οὗτοι σημαίνεσθαι ἐπειδὴ δὲ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἄτοπα μὲν καὶ χαλεπὰ τὰ ἁμαρτήματα σφοδρὰ δὲ καὶ ἀπαραίτητος ἡ κατηγορία οὐδαμοῦ δὲ ἡ ἀπολογία τίθησι πάλιν μόνον ἐπ' αὐτῶν τὸ κατηγορούντων εἰσὶ δὲ συγγνωστὰ μὲν ἃ κατὰ λογισμοὺς ἡμάρτομεν ἀσύγγνωστα δὲ ἃ μέχρι πράξεων παρειλκύσαμεν καὶ πάλιν συγγνωστὰ μὲν ἃ διὰ μετανοίας καθηράμεθα ἀσύγγνωστα δὲ οἷς μηδὲ τὸ διὰ ταύτης ἰατήριον καὶ τὴν θεραπείαν προσενηνόχαμεν ∆ύναται δὲ καὶ ὡς ἔχει τάξεως ἡ λέξις τοῦ ῥητοῦ ἡ διάνοια παραληφθῆναι οἷον οἱ μὲν τὸν νόμον λαβόντες καὶ τὸν νόμον καὶ τὴν συνείδησιν ἔχουσιν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνουσι κατηγοροῦσαν οἱ δὲ μὴ παρειληφότες φησὶ τὸν νόμον πράττοντες δὲ ἀπὸ συνειδήσεως τὰ τοῦ νόμου οὗτοι τὴν συνείδησιν προβάλλονται μάρτυρα τῆς ἀγαθοεργίας ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ οὐκοῦν κατὰ τύχην πράττουσι τὸ ἀγαθον εἰ μὴ νόμῳ πράττουσιν οὐμενοῦν φησὶν ἀλλὰ μετὰ συνειδήσεως διδάσκαλον ταύτην καὶ μάρτυρα ἔχοντες τῆς ἀγαθοεργίας διὸ καὶ μείζονος ἄξιοι ἀποδοχῆς καὶ μείζονα τὸν ἔλεγχον κατὰ τῶν μετὰ νόμου ἁμαρτανοντων ἐπάγονται εἶτα ἐπειδὴ οὐ πάντες οἱ χωρὶς νόμου ἀγαθοεργοῦσιν ἀλλ' εἰσὶν οἳ καὶ πλημμελοῦσιν δείκνυσιν οὐδ' αὐτοὺς ἐσομένους ἀτιμωρήτους εἰ γὰρ καὶ μὴ νόμον ἔχουσι φησὶ τὸν κατηγοροῦντα ἀλλὰ καὶ οὗτοι δίκας ὑφέξουσι μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων τὸ δὲ ἢ καὶ ἀπολογουμένων πίστωσὶς ἐστιν ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπαγομένη ὡσανεὶ ἔλεγεν ὅτι ὥσπερ ἀπολογουμένων τῶν λογισμῶν ἀθῴωσις ἀκολουθεῖ τοῦ νόμου χωρὶς οὕτω κατηγορούντων πάλιν χωρὶς τοῦ νόμου ἡ κατάκρισις ἕπεται ποτε δὲ ταῦτα ἐν τῇ δευτέρᾳ παρουσίᾳ
198070r
199711r

Unit 134Ph (Rom.2.20-Rom.2.20)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῶι νόμωι Μορφοῦται τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἐν τῷ νόμῳ ἀληθείας ὁ εἰδὼς αὐτὸν καὶ πολιτευομενος κατ' αὐτον · τέθεικε γὰρ τὸ μὲν μόρφωσιν γνώσεως ἐπὶ τοῦ εἰδέναι , τὸ δὲ μόρφωσιν ἀληθείας ἐπὶ τοῦ πράττειν · ἐκεῖνος γὰρ ἀληθῆ τὴν ἐν τῷ νόμῳ γνῶσιν δεικνύει , ὁ διὰ τῶν ἔργων πληρῶν αὐτήν , ἐκεῖνος πιστήν . σὺ δέ , φησί , πέποιθας μὲν σεαυτὸν εἶναι παιδευτὴν καὶ ὁδηγὸν καὶ διδάσκαλον , οὐχ ἁπλῶς , ἀλλ' ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς ἐν τῷ νόμῳ γνώσεως καὶ τῆς ἐν τῷ νόμῳ ἀληθείας · οὕτως δὲ πολιτεύῃ ὡς μηδὲ διδασκαλίας νομικῆς πω ἀκούσας . ὁ οὖν τὴν μόρφωσιν πεποιθὼς ἔχειν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας , ὁ τῶν ἀφρονων παιδευτὴς εἶναι πεποιθώς , ὁ ὁδηγος , ὁ διδάσκαλος εἶναι πεποιθώς , πρῶτον σεαυτὸν δίδαξον · διδάξεις δέ , ὅτε ἐπὶ τοῖς ἔργοις δείξεις ἀληθεύουσαν τὴν διδασκαλίαν .
9173vΦ(ω)τ(ιου) * Μορφοῦται τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἐν τῷ νόμῳ ἀληθείας ὁ εἰδὼς αὐτὸν καὶ πολιτευόμενος κατ' αὐτον τέθεικε γὰρ τὸ μὲν μόρφωσιν γνώσεως ἐπὶ τοῦ εἰδέναι τὸ δὲ μόρφωσιν ἀληθείας ἐπὶ τοῦ πράττειν ἐκεῖνος γὰρ ἀληθῆ τὴν ἐν τῷ νόμῳ γνῶσιν δεικνύει ὁ διὰ τῶν ἔργων πληρῶν αὐτὴν ἐκεῖνος πιστὴν σὺ δὲ φησὶ πέποιθας μὲν σεαυτὸν εἶναι παιδευτὴν καὶ ὁδηγὸν καὶ διδάσκαλον οὐχ ἁπλῶς ἀλλ' ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς ἐν τῷ νόμῳ γνώσεως καὶ τῆς ἐν τῷ νόμῳ ἀληθείας οὕτως δὲ πολιτεύῃ ὡς μηδὲ διδασκαλίας νομικῆς πως ἀκούσας ὁ οὖν τὴν μόρφωσιν πεποιθὼς ἔχειν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ὁ τῶν ἀφρονων παιδευτὴς εἶναι πεποιθὼς ὁ ὁδηγος ὁ διδάσκαλος εἶναι πεποιθὼς πρῶτον σεαυτὸν δίδαξον διδάξεις δὲ ὅτε ἐπὶ τοῖς ἔργοις δείξεις ἀληθεύουσαν τὴν διδασκαλίαν
62774r
1862164r
191910v
192313rΦωτ(ιου) ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῶι νόμωι Μορφοῦται τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἐν τῷ νόμῳ ἀληθείας ὁ εἰδὼς αὐτὸν καὶ πολιτευόμενος κατ' αὐτον τέθεικε γὰρ τὸ μὲν μόρφωσιν γνώσεως ἐπὶ τοῦ εἰδέναι τὸ δὲ μόρφωσιν ἀληθείας ἐπὶ τοῦ πράττειν ἐκεῖνος γὰρ ἀληθῆ τὴν ἐν τῷ νόμῳ γνῶσιν δεικνύει ὁ διὰ τῶν ἔργων πληρῶν αὐτὴν ἐκεῖνος πιστὴν σὺ δὲ φησὶ πέποιθας μὲν σεαυτὸν εἶναι παιδευτὴν καὶ ὁδηγὸν καὶ διδάσκαλον οὐχ ἁπλῶς ἀλλ' ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς ἐν τῷ νόμῳ γνώσεως καὶ τῆς ἐν τῷ νόμῳ ἀληθείας οὕτως δὲ πολιτεύῃ ὡς μηδὲ διδασκαλίας νομικῆς πω ἀκούσας ὁ οὖν τὴν μόρφωσιν πεποιθὼς ἔχειν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ὁ τῶν ἀφρονων παιδευτὴς εἶναι πεποιθὼς ὁ ὁδηγος ὁ διδάσκαλος εἶναι πεποιθὼς πρῶτον σεαυτὸν δίδαξον διδάξεις δὲ ὅτε ἐπὶ τοῖς ἔργοις δείξεις ἀληθεύουσαν τὴν διδασκαλίαν
198070v
199711v

Unit 136Ph (Rom.2.22-Rom.2.22)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὁ βδελυσσόμενος τὰ ειδολα ἱεροσυλεῖς εἰ γάρ τις βδελύσσεται τὰ εἴδωλα , ὡς τῶν οἰκείων ἐθῶν καὶ νομίμων καὶ ἱερῶν ἀκριβὴς φύλαξ , ἔπειτα τὰ οἰκεῖα ἱερὰ ἀποσυλᾷ , ποσης οὗτος οὐκ ἔστιν ἄξιος τιμωρίας ; δι' ὧν μὲν προσποιεῖται ἀποστρέφεσθαι τὰ εἴδωλα , τιμᾶν καὶ περιπτύσσεσθαι δοκῶν τὴν οἰκείαν λατρείαν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν ἱερά , δι' ὧν δὲ τολμηρὰν καὶ κλέπτουσαν χεῖρα ἐπαφίησιν αὐτοῖς , μᾶλλον τῶν εἰδώλων ἐξυβρίζων καὶ εἰς τὸ μηδὲν ἡγούμενος αὐτά , παραπλήσιος ἐστιν οὗτος ὡς ἀληθῶς τῷ λέγοντι μὲν ἑτέροις μὴ δεῖ κλέπτειν , πράττοντι δὲ τὰ τῶν κλεπτοντων · ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος ἐναντία τοῖς λόγοις διὰ τῶν ἔργων πράττων ἐπιδείκνυται , οὕτω καὶ οὗτος ἐναντία τοῦ βδελύσσεσθαι τὰ εἴδωλα δι' ὧν ἱεροσυλεῖ διαπράττεται , διὰ τῆς εἰς τὰ ἱερὰ κλοπῆς καὶ ὕβρεως θεραπεύων τοὺς δαίμονας ὧν ἦσαν τὰ εἴδωλα οἰκητήρια .
9174rΦ(ω)τ(ιου) * εἰ γάρ τις βδελύσσεται τὰ εἴδωλα ὡς τῶν οἰκείων ἐθῶν καὶ νομίμων καὶ ἱερῶν ἀκριβὴς φύλαξ ἔπειτα τὰ οἰκεῖα ἱερὰ ἀποσυλᾷ πόσης οὗτος οὐκ ἔστιν ἄξιος τιμωρίας δι' ὧν μὲν προσποιεῖται ἀποστρέφεσθαι τὰ εἴδωλα τιμᾶν καὶ περιπτύσσεσθαι δοκῶν τὴν οἰκείαν λατρείαν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν ἱερὰ δι' ὧν δὲ τολμηρὰν καὶ κλέπτουσαν χεῖρα ἐπαφίησιν αὐτοῖς μᾶλλον τῶν εἰδώλων ἐξυβρίζων καὶ εἰς τὸ μηδὲν ἡγούμενος αὐτὰ παραπλήσιος ἐστιν οὗτος ὡς ἀληθῶς τῷ λέγοντι μὲν ἑτέροις μὴ δεῖ κλέπτειν πράττοντι δὲ τὰ τῶν κλεπτόντων ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος ἐναντία τοῖς λόγοις διὰ τῶν ἔργων πράττειν ἐπιδείκνυται οὕτω καὶ οὗτος ἐναντία τοῦ βδελύσσεσθαι τὰ εἴδωλα δι' ὧν ἱεροσυλεῖ διαπράττεται διὰ τῆς εἰς τὰ ἱερὰ κλοπῆς καὶ ὕβρεως θεραπεύων τοὺς δαίμονας ὧν ἦσαν τὰ εἴδωλα οἰκητήρια
62774r
1862164r
191911r
192313vΦωτ(ιου) ὁ βδελυσσόμενος τὰ ειδολα ἱεροσυλεῖς εἰ γάρ τις βδελύσσεται τὰ εἴδωλα ὡς τῶν οἰκείων ἐθῶν καὶ νομίμων καὶ ἱερῶν ἀκριβὴς φύλαξ ἔπειτα τὰ οἰκεῖα ἱερὰ ἀποσυλᾷ πόσης οὗτος οὐκ ἔστιν ἄξιος τιμωρίας δι' ὧν μὲν προσποιεῖται ἀποστρέφεσθαι τὰ εἴδωλα τιμᾶν καὶ περιπτύσσεσθαι δοκῶν τὴν οἰκείαν λατρείαν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν ἱερὰ δι' ὧν δὲ τολμηρὰν καὶ κλέπτουσαν χεῖρα ἐπαφίησιν αὐτοῖς μᾶλλον τῶν εἰδώλων ἐξυβρίζων καὶ εἰς τὸ μηδὲν ἡγούμενος αὐτὰ παραπλήσιος ἐστιν οὗτος ὡς ἀληθῶς τῷ λέγοντι μὲν ἑτέροις μὴ δεῖ κλέπτειν πράττοντι δὲ τὰ τῶν κλεπτόντων ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος ἐναντία τοῖς λόγοις διὰ τῶν ἔργων πράττων ἐπιδείκνυται οὕτω καὶ οὗτος ἐναντία τοῦ βδελύσσεσθαι τὰ εἴδωλα δι' ὧν ἱεροσυλεῖ διαπράττεται διὰ τῆς εἰς τὰ ἱερὰ κλοπῆς καὶ ὕβρεως θεραπεύων τοὺς δαίμονας ὧν ἦσαν τὰ εἴδωλα οἰκητήρια
198070v
199711v

Unit 142Pha (Rom.2.25-Rom.2.25)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἐὰν δὲ παραβάτης ἧς ἡ περιτομή Ἐπεὶ οὖν σημεῖον ἐστιν ἡ περιτομὴ παθῶν ἐκκοπῆς , ἥτις οὐκ ἐκκέκοπται τὰ πάθη , δηλονότι ἀκροβυστος ἐστι , κἂν τὸ σημεῖον ἐπὶ τοῦ σώματος φέρῃ · τοὐναντίον γὰρ οὐ μόνον οὐδὲν ὠφελεῖται οὗτος ἀλλὰ καὶ πλέον βλάπτεται , ψευδομενος τε κατὰ τῆς ἀληθοῦς περιτομῆς ἧς ἦν σύμβολον ἡ κατὰ σάρκα , καὶ αὐτὴν ταύτην ὑβρίζων ὡς ἄχρηστον ποιῶν καὶ μηδὲν σημαίνουσαν ὧν ἐδοθη σημεῖον εἶναι . εἰ δέ τις ἐκκέκοπται τὰ πάθη , κἂν τὸ σημεῖον οὐκ ἐντετύπωται τῇ σαρκί , οὐδὲν ἧττον περιτέτμηται τὴν ἀληθινὴν περιτομήν , εἰ μὴ καὶ μᾶλλον ὅσῳ μηδὲ δεηθεὶς τῆς αἰσθητῆς , ἥτις χάριν παρελαμβάνετο μνήμης καὶ σύμβολο .
9174rΦ(ω)τ(ιου) * Ἐπεὶ οὖν σημεῖον ἐστιν ἡ περιτομὴ παθῶν ἐκκοπῆς εἰ τις οὐκ ἐκκέκοπται τὰ πάθη δηλονότι ἀκροβυστος ἐστι κἂν τὸ σημεῖον ἐπὶ τοῦ σώματος φέρῃ τοὐναντίον γὰρ οὐ μόνον οὐδὲν ὠφελεῖται οὗτος ἀλλὰ καὶ πλέον βλάπτεται ψευδόμενός τε κατὰ τῆς ἀληθοῦς περιτομῆς ἧς ἦν σύμβολον ἡ κατὰ σάρκα καὶ αὐτὴν ταύτην ενὑβρίζων ὡς ἄχρηστον ποιῶν καὶ μηδὲν σημαίνουσαν ὧν ἐδοθη σημεῖον εἶναι εἰ δέ τις ἐκκέκοπται τὰ πάθη κἂν τὸ σημεῖον οὐκ ἐντετύπωται τῇ σαρκὶ οὐδὲν ἧττον περιτέτμηται τὴν ἀληθινὴν περιτομὴν εἰ μὴ καὶ μᾶλλον ὅσῳ μηδὲ δεηθεὶς τῆς αἰσθητῆς ἥτις χάριν παρελαμβάνετο μνήμης καὶ σύμβολο
62774v
1862164r
191911r
192314rΦωτ(ιου) * ἐὰν δὲ παραβάτης ἧς ἡ περιτομή Ἐπεὶ οὖν σημεῖον ἐστιν ἡ περιτομὴ παθῶν ἐκκοπῆς ἥτις οὐκ ἐκκέκοπται τὰ πάθη δηλονότι ἀκροβυστος ἐστι κἂν τὸ σημεῖον ἐπὶ τοῦ σώματος φέρῃ τοὐναντίον γὰρ οὐ μόνον οὐδὲν ὠφελεῖται οὗτος ἀλλὰ καὶ πλέον βλάπτεται ψευδόμενός τε κατὰ τῆς ἀληθοῦς περιτομῆς ἧς ἦν σύμβολον ἡ κατὰ σάρκα καὶ αὐτὴν ταύτην ὑβρίζων ὡς ἄχρηστον ποιῶν καὶ μηδὲν σημαίνουσαν ὧν ἐδοθη σημεῖον εἶναι εἰ δέ τις ἐκκέκοπται τὰ πάθη κἂν τὸ σημεῖον οὐκ ἐντετύπωται τῇ σαρκὶ οὐδὲν ἧττον περιτέτμηται τὴν ἀληθινὴν περιτομὴν εἰ μὴ καὶ μᾶλλον ὅσῳ μηδὲ δεηθεὶς τῆς αἰσθητῆς ἥτις χάριν παρελαμβάνετο μνήμης καὶ σύμβολο
198071r
199712r

Unit 142Phb (Rom.2.25-Rom.2.25)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextεις του αυτου Ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία γέγονεν , τοῦτ' ἔστι βδελυκτὸν κατὰ τὸν ἐκείνων νοῦν · βδελυκτὸν γὰρ ἐκεῖνοι τὸν ἀκροβυστον ἡγοῦντο . ἐὰν οὖν , φησίν , οὐ φυλάττῃς οὐδὲ πράττῃς τὰ τοῦ νόμου , ἡ περιτομή σου ὅπερ ἦν θεάρεστον , γέγονε βδελυκτὸν καὶ ἀποβλητον . ἐὰν δὲ ὁ ἀκροβυστος τὰ δικαιώματα φυλάττῃ τοῦ νόμου , ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ ὅπερ ἦν βδελυκτόν , θεάρεστον καὶ θεοφιλὲς λογισθήσεται αὐτῷ τῷ νομοθέτῃ καὶ δημιουργῷ , καὶ τοσοῦτον θεάρεστον καὶ ἀποδεκτον ὅσον καὶ σὲ διὰ αὐτοῦ ἐλέγχεσθαι καὶ κατακρίνεσθαι . σκοπεῖ δὲ πῶς σοφῶς καὶ δριμέως φησίν · ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ , καὶ οὐκ εἶπε τὸν νόμον φυλάττῃ , ἵνα γὰρ μὴ εἴπῃ ὁ Ἰουδαῖος · καὶ πῶς ἔνι τὸν ἀκροβυστον φυλάττειν τὸν νόμον αὐτῷ τούτῳ παραβαίνοντα , τῷ ἀκροβυστον εἶναι ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβήν , οὐχ οὕτως φησὶν ἀλλὰ τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου . καὶ ἐπὶ μὲν αὐτῶν ἐκείνων τὸν νόμον φησίν , ἐπὶ δὲ τῶν ἀκροβύστων τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου . οὐ πάντα , φησί , τὸν νόμον εἶπον ἀλλὰ τὰ δικαιοῦντα μόνα , ἅμα σοφῶς ὑπεμφαίνων ὅτι οὐ πάντα τὰ ἐν τῷ νόμῳ ἦσαν δικαιοῦντα , ἀλλὰ τὰ μὲν δικαιώματα ἦσαν καὶ ἐδικαίου ὅσα συνεφώνει τῇ χάριτι , τὰ δὲ ἕνεκα μονης τῆς ἐκείνων ἀσθενείας ἦσαν δεδομένα .
9174rτου αυτ(ου) * ἄλλο Ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία γέγονεν τοῦτ' ἔστι βδελυκτὸν κατὰ τὸν ἐκείνων νοῦν βδελυκτὸν γὰρ ἐκεῖνοι τὸν ἀκροβυστον ἡγοῦντο ἐὰν οὖν φησὶν οὐ φυλάττῃς οὐδὲ πράττῃς τὰ τοῦ νόμου ἡ περιτομή σου ὅπερ ἦν θεάρεστον γέγονε βδελυκτὸν καὶ ἀποβλητον ἐὰν δὲ ὁ ἀκροβυστος τὰ δικαιώματα φυλάττῃ τοῦ νόμου ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ ὅπερ ἦν βδελυκτὸν θεάρεστον καὶ θεοφιλὲς λογισθήσεται αὐτῷ τῷ νομοθέτῃ καὶ δημιουργῷ καὶ τοσοῦτον θεάρεστον καὶ ἀποδεκτον ὅσον καὶ σὲ διὰ αὐτοῦ ἐλέγχεσθαι καὶ κατακρίνεσθαι σκοπεῖ δὲ πῶς σοφῶς καὶ δρομέως φησὶν ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ καὶ οὐκ εἶπε τὸν νόμον φυλάσσῃ ἵνα γὰρ μὴ εἴπῃ ὁ Ἰουδαῖος καὶ πῶς ἔνι τὸν ἀκροβυστον φυλάττειν τὸν νόμον αὐτῷ τούτῳ παραβαίνοντα τὸν νόμον τῷ ἀκροβυστον εἶναι ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβὴν οὐχ οὕτως φησὶν ἀλλὰ τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου καὶ ἐπὶ μὲν αὐτῶν ἐκείνων τὸν νόμον φησὶν ἐπὶ δὲ τῶν ἀκροβύστων τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου οὐ πάντα φησὶ τὸν νόμον εἶπον ἀλλὰ τὰ δικαιοῦντα μόνα ἅμα σοφῶς ὑπεμφαίνων ὅτι οὐ πάντα τὰ ἐν τῷ νόμῳ ἦσαν δικαιοῦντα ἀλλὰ τὰ μὲν δικαιώματα ἦσαν καὶ ἐδικαίου ὅσα συνεφώνει τῇ χάριτι τὰ δὲ ἕνεκα μόνης τῆς ἐκείνων ἀσθενείας ἦσαν δεδομένα
62774v
1862164r
191911r
192314rεις του αυτου Ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία γέγονεν τοῦτ' ἔστι βδελυκτὸν κατὰ τὸν ἐκείνων νοῦν βδελυκτὸν γὰρ ἐκεῖνοι τὸν ἀκροβυστον ἡγοῦντο ἐὰν οὖν φησὶν οὐ φυλάττῃς οὐδὲ πράττῃς τὰ τοῦ νόμου ἡ περιτομή σου ὅπερ ἦν θεάρεστον γέγονε βδελυκτὸν καὶ ἀποβλητον ἐὰν δὲ ὁ ἀκροβυστος τὰ δικαιώματα φυλάττῃ τοῦ νόμου ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ ὅπερ ἦν βδελυκτὸν θεάρεστον καὶ θεοφιλὲς λογισθήσεται αὐτῷ τῷ νομοθέτῃ καὶ δημιουργῷ καὶ τοσοῦτον θεάρεστον καὶ ἀποδεκτον ὅσον καὶ σὲ διὰ αὐτοῦ ἐλέγχεσθαι καὶ κατακρίνεσθαι σκοπεῖ δὲ πῶς σοφῶς καὶ δριμέως φησὶν ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ καὶ οὐκ εἶπε τὸν νόμον φυλάττῃ ἵνα γὰρ μὴ εἴπῃ ὁ Ἰουδαῖος καὶ πῶς ἔνι τὸν ἀκροβυστον φυλάττειν τὸν νόμον αὐτῷ τούτῳ παραβαίνοντα τῷ ἀκροβυστον εἶναι ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβὴν οὐχ οὕτως φησὶν ἀλλὰ τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου καὶ ἐπὶ μὲν αὐτῶν ἐκείνων τὸν νόμον φησὶν ἐπὶ δὲ τῶν ἀκροβύστων τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου οὐ πάντα φησὶ τὸν νόμον εἶπον ἀλλὰ τὰ δικαιοῦντα μόνα ἅμα σοφῶς ὑπεμφαίνων ὅτι οὐ πάντα τὰ ἐν τῷ νόμῳ ἦσαν δικαιοῦντα ἀλλὰ τὰ μὲν δικαιώματα ἦσαν καὶ ἐδικαίου ὅσα συνεφώνει τῇ χάριτι τὰ δὲ ἕνεκα μόνης τῆς ἐκείνων ἀσθενείας ἦσαν δεδομένα
198071r
199712r

Unit 146Ph (Rom.2.27-Rom.2.27)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐχὶ ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ εἰς περιτομὴν λέγει καὶ κρίνει ἐλέγξει σε , φησίν , ὁ τὸ σημεῖον μὲν μὴ ἔχων , τὰ δὲ τοῦ σημείου κατορθώσας , ὡς μὴ κατορθώσαντα , καίτοι δέον , ἐπεὶ καὶ ὑπέσχου διὰ τοῦ σημείου , μᾶλλον ἐκείνου τὸ κατόρθωμα ἐπιδεικνύναι
9174vΦ(ω)τ(ιου) * ἡ ἐλέγξει σε φησὶν ὁ τὸ σημεῖον μὲν μὴ ἔχων τὰ δὲ τοῦ σημείου κατορθώσας ὡς μὴ κατορθώσαντα καίτοι δέον ἐπεὶ καὶ ὑπέσχου διὰ τοῦ σημείου μᾶλλον ἐκείνου τὸ κατόρθωμα ἐπιδεικνύναι
62774v
1862164r
191911v
192314rΦωτ(ιου) * οὐχὶ ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ εἰς περιτομὴν λέγει καὶ κρίνει ἐλέγξει σε φησὶν ὁ τὸ σημεῖον μὲν μὴ ἔχων τὰ δὲ τοῦ σημείου κατορθώσας ὡς μὴ κατορθώσαντα καίτοι δέον ἐπεὶ καὶ ὑπέσχου διὰ τοῦ σημείου μᾶλλον ἐκείνου τὸ κατόρθωμα ἐπιδεικνύναι
198071r
199712r

Unit 147Ph (Rom.2.27-Rom.2.27)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τὸν νόμον τελοῦσα κατ' ἐκεῖνο δηλονότι καθὸ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ φυλάττει . σκοπεῖ δέ · πρῶτον μὲν δικαιώματα νόμου εἰπὼν καὶ οὐκ αὐτὸν τὸν νόμον , νῦν αὐτὸν τὸν νόμον τελεῖν φησιν , ὑποδηλῶν ὅτι ταῦτὰ ἐστι κυρίως νόμος , ἡ δὲ περιτομὴ καὶ τὰ τοιαῦτα οὐδὲ κυρίως νόμος .
9174vΦ(ω)τ(ιου) τὸν νόμον τελοῦσα κατ' ἐκεῖνο δηλονότι καθὸ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ φυλάττει σκοπεῖ δὲ πρῶτον μὲν δικαιώματα νόμου εἰπὼν καὶ οὐκ αὐτὸν τὸν νόμον νῦν αὐτὸν τὸν νόμον τελεῖν φησιν ὑποδηλῶν ὅτι ταῦτὰ ἐστι κυρίως νόμος ἡ δὲ περιτομὴ καὶ τὰ τοιαῦτα οὐδὲ κυρίως νόμος
62774v
1862164r
191911v
192314vΦωτ(ιου) * Τὸν νόμον τελοῦσα κατ' ἐκεῖνο δηλονότι καθὸ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ φυλάττει σκοπεῖ δὲ πρῶτον μὲν δικαιώματα νόμου εἰπὼν καὶ οὐκ αὐτὸν τὸν νόμον νῦν αὐτὸν τὸν νόμον τελεῖν φησιν ὑποδηλῶν ὅτι ταῦτὰ ἐστι κυρίως νόμος ἡ δὲ περιτομὴ καὶ τὰ τοιαῦτα οὐδὲ κυρίως νόμος
198071r
199712r

Unit 158Pha (Rom.3.4-Rom.3.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τι γὰρ εἰ ἠπίστησαν τινες μὴ ἡ ἀπιστία Ἀντιπίπτον λύει · τὶ γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες ; ἀπορήσειε γὰρ ἄν τις ὅτι ἐνεπιστεύθησαν μὲν τὰ λόγια τοῦ θεοῦ , τὰ δὲ λόγια τοῦ θεοῦ μεγάλας μὲν δωρεὰς καὶ εὐεργεσίας ὑπισχνεῖτο , ἀλλ' ἐν τῇ τῶν παραδεξαμένων πίστει καὶ παραφυλακῇ αὗται τὴν ὑποστασιν καὶ τὴν ἔκβασιν εἶχον . πολλῶν δὲ ἀπιστησάντων καὶ παραβεβηκοτων ἀκολουθον κεκωλύσθαι μὲν τὰς ὑποσχέσεις εἰς πέρας ἐξελθεῖν , μάτην δὲ καὶ τὰ λόγια τοῦ θεοῦ καταπιστευθῆναι τούτοις , εἰς μηδὲν δὲ χρήσιμον καὶ τὴν περιτομὴν ἐξελεγχθῆναι , εἴ γε ἡ μὲν περιτομὴ διὰ τὰ λόγια , τὰ λόγια δὲ διὰ τὰς δωρεάς , αἱ δὲ δωρεαὶ διὰ τῆς πίστεως ἐλάμβανον πέρας · τὴν πίστιν δὲ ἠθέτησαν οἱ παραβεβηκοτες , ὥστε οὐδεμία , φησίν , ὠφέλεια τῆς περιτομῆς . ταύτην οὖν ἐπιλυομενος τὴν ἀπορίαν φησίν · τὶ γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες ; μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ θεοῦ καταργήσει ; τοῦτ' ἔστι τὸ πιστὸν τῶν ὑποσχέσεων αὐτοῦ , τὸ ἀληθές , τὸ ἀμετάθετον . μὴ γένοιτο , φησί , διὰ τὴν ἐκείνων ἀπιστίαν ἢ τὸ ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν αὐτοῦ πιστὸν καὶ ἀληθὲς μάταιον ἀπελεγχθῆναι , ἢ τῆς περιτομῆς τὴν νομοθεσίαν εἰς μηδὲν ὠφέλιμον χρηματίσαι · τὴν γὰρ αἰτίαν ἔχειν οὐκ ἄλλος ἀλλ' οἱ παραβεβηκοτες εἰσὶ δίκαιοι . ἢ οὕτως · μὴ γένοιτο ὑπερισχύσαι τὴν ἀπιστίαν ἐκείνων , ὥστε δι' ἐκείνων καταργηθῆναι καὶ ἀτελὲς καὶ ἀνέκβατον ὀφθῆναι τὸ ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν αὐτοῦ πιστὸν καὶ πανάληθες · κἂν γὰρ ἐκεῖνοι ἠπίστησαν , αὐτὸς οὐδὲν ἔλαττον τὸ ἑαυτοῦ ἐποίησεν καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐξεπλήρωσεν . δυνατὸν δὲ πίστιν θεοῦ ἐκλαβεῖν καὶ τὴν ἐν τοῖς μὴ παραβεβηκοσι διαμείνασαν πίστιν · αὕτη γὰρ θεοῦ πίστις , ὡς εἰς θεὸν οὖσα καὶ ἐκ θεοῦ αὐτοῖς διαφυλαχθεῖσα · ἡ μὲν γὰρ ἀπιστία τῆς μοχθηρίας τῶν ἀπιστησάντων , ἡ δὲ πίστις ἐκ θεοῦ ἑδράζεται τοῖς ἀξίοις . ἡ οὖν ἐκείνων ἀπιστία , μὴ γένοιτο , φησίν , ὅτι εκνικᾷ τὴν εἰς θεὸν καὶ διὰ θεοῦ μεμενηκυῖαν πίστιν · ὥστε τέλος ἕξουσιν αἱ ἐπαγγελίαι , ὥστε ἐστὶν ὠφέλεια καὶ τῆς περιτομῆς .
9174vΦ(ω)τ(ιου) * Ἄλλος Ἀντιπίπτον λύει τὶ γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες ἀπορήσειε γὰρ ἄν τις ὅτι ἐνεπιστεύθησαν μὲν τὰ λόγια τοῦ θεοῦ τὰ δὲ λόγια τοῦ θεοῦ μεγάλας μὲν δωρεὰς καὶ εὐεργεσίας ὑπισχνεῖται ἀλλ' ἐν τῇ τῶν παραδεξαμένων πίστει καὶ παραφυλακῇ αὗται τὴν ὑποστασιν καὶ τὴν ἔκβασιν εἶχον πολλῶν δὲ ἀπιστησάντων καὶ παραβεβηκότων ἀκολουθον κεκωλύσθαι μὲν τὰς ὑποσχέσεις εἰς πέρας ἐξελθεῖν μάτην δὲ τὰ λόγια τοῦ θεοῦ καταπιστευθῆναι τούτοις εἰς μηδὲν δὲ χρήσιμον καὶ τὴν περιτομὴν ἐξελεγχθῆναι εἴγε ἡ μὲν περιτομὴ διὰ τὰ λόγια τὰ λόγια δὲ διὰ τὰς δωρεὰς αἱ δὲ δωρεαὶ διὰ τῆς πίστεως ἐλάμβανον πέρας τὴν πίστιν δὲ ἠθέτησαν οἱ παραβεβηκότες ὥστε οὐδεμία φησὶν ὠφέλεια τῆς περιτομῆς ταύτην οὖν ἐπιλυομενος τὴν ἀπορίαν φησὶν τὶ γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ θεοῦ καταργήσει τοῦτ' ἔστι τὸ πιστὸν τῶν ὑποσχέσεων αὐτοῦ τὸ ἀληθὲς τὸ ἀμετάθετον μὴ γένοιτο φησὶ διὰ τὴν ἐκείνων ἀπιστίαν ἢ τὸ ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν αὐτοῦ πιστὸν καὶ ἀληθὲς μάταιον ἀπελεγχθῆναι ἢ τῆς περιτομῆς τὴν νομοθεσίαν εἰς μηδὲν ὠφέλιμον χρηματίσαι τὴν γὰρ αἰτίαν ἔχειν οὐκ ἄλλος ἀλλ' οἱ παραβεβηκότες εἰσὶ δίκαιοι ἢ μᾶλλον οὕτως μὴ γένοιτο ὑπερισχύσαι τὴν ἀπιστίαν ἐκείνων ὥστε δι' ἐκείνων καταργηθῆναι καὶ ἀτελὲς καὶ ἀνέκβατον ὀφθῆναι τὸ ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν αὐτοῦ πιστὸν καὶ πανάληθες κἂν γὰρ ἐκεῖνοι ἠπίστησαν αὐτὸς οὐδὲν ἔλαττον τὸ ἑαυτοῦ ἐποίησε καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐξεπλήρωσεν δυνατὸν δὲ πίστιν θεοῦ ἐκλαβεῖν καὶ τὴν ἐν τοῖς μὴ παραβεβηκόσι διαμείνασαν πίστιν αὕτη γὰρ θεοῦ πίστις ὡς εἰς θεὸν οὖσα καὶ ἐκ θεοῦ αὐτοῖς διαφυλαχθεῖσα ἡ μὲν γὰρ ἀπιστία τῆς μοχθηρίας τῶν ἀπιστησάντων ἡ δὲ πίστις ἐκ θεοῦ ἑδράζεται τοῖς ἀξίοις ἡ οὖν ἐκείνων ἀπιστία μὴ γένοιτο φησὶν ὅτι εκνικᾷ τὴν εἰς θεὸν καὶ διὰ θεοῦ μεμενηκυῖαν πίστιν ὥστε τέλος ἕξουσιν αἱ ἐπαγγελίαι ὥστε ἐστὶν ὠφέλεια καὶ τῆς περιτομῆς
62775r
1862165r
191912v
192315rΦωτ(ιου) * τι γὰρ εἰ ἠπίστησαν τινες μὴ ἡ ἀπιστία Ἀντιπίπτον λύει τὶ γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες ἀπορήσειε γὰρ ἄν τις ὅτι ἐνεπιστεύθησαν μὲν τὰ λόγια τοῦ θεοῦ τὰ δὲ λόγια τοῦ θεοῦ μεγάλας μὲν δωρεὰς καὶ εὐεργεσίας ὑπισχνεῖτο ἀλλ' ἐν τῇ τῶν παραδεξαμένων πίστει καὶ παραφυλακῇ αὗται τὴν ὑποστασιν καὶ τὴν ἔκβασιν εἶχον πολλῶν δὲ ἀπιστησάντων καὶ παραβεβηκότων ἀκολουθον κεκωλύσθαι μὲν τὰς ὑποσχέσεις εἰς πέρας ἐξελθεῖν μάτην δὲ καὶ τὰ λόγια τοῦ θεοῦ καταπιστευθῆναι τούτοις εἰς μηδὲν δὲ χρήσιμον καὶ τὴν περιτομὴν ἐξελεγχθῆναι εἴ γε ἡ μὲν περιτομὴ διὰ τὰ λόγια τὰ λόγια δὲ διὰ τὰς δωρεὰς αἱ δὲ δωρεαὶ διὰ τῆς πίστεως ἐλάμβανον πέρας τὴν πίστιν δὲ ἠθέτησαν οἱ παραβεβηκότες ὥστε οὐδεμία φησὶν ὠφέλεια τῆς περιτομῆς ταύτην οὖν ἐπιλυομενος τὴν ἀπορίαν φησὶν τὶ γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ θεοῦ καταργήσει τοῦτ' ἔστι τὸ πιστὸν τῶν ὑποσχέσεων αὐτοῦ τὸ ἀληθὲς τὸ ἀμετάθετον μὴ γένοιτο φησὶ διὰ τὴν ἐκείνων ἀπιστίαν ἢ τὸ ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν αὐτοῦ πιστὸν καὶ ἀληθὲς μάταιον ἀπελεγχθῆναι ἢ τῆς περιτομῆς τὴν νομοθεσίαν εἰς μηδὲν ὠφέλιμον χρηματίσαι τὴν γὰρ αἰτίαν ἔχειν οὐκ ἄλλος ἀλλ' οἱ παραβεβηκότες εἰσὶ δίκαιοι ἢ οὕτως μὴ γένοιτο ὑπερισχύσαι τὴν ἀπιστίαν ἐκείνων ὥστε δι' ἐκείνων καταργηθῆναι καὶ ἀτελὲς καὶ ἀνέκβατον ὀφθῆναι τὸ ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν αὐτοῦ πιστὸν καὶ πανάληθες κἂν γὰρ ἐκεῖνοι ἠπίστησαν αὐτὸς οὐδὲν ἔλαττον τὸ ἑαυτοῦ ἐποίησεν καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐξεπλήρωσεν δυνατὸν δὲ πίστιν θεοῦ ἐκλαβεῖν καὶ τὴν ἐν τοῖς μὴ παραβεβηκόσι διαμείνασαν πίστιν αὕτη γὰρ θεοῦ πίστις ὡς εἰς θεὸν οὖσα καὶ ἐκ θεοῦ αὐτοῖς διαφυλαχθεῖσα ἡ μὲν γὰρ ἀπιστία τῆς μοχθηρίας τῶν ἀπιστησάντων ἡ δὲ πίστις ἐκ θεοῦ ἑδράζεται τοῖς ἀξίοις ἡ οὖν ἐκείνων ἀπιστία μὴ γένοιτο φησὶν ὅτι εκνικᾷ τὴν εἰς θεὸν καὶ διὰ θεοῦ μεμενηκυῖαν πίστιν ὥστε τέλος ἕξουσιν αἱ ἐπαγγελίαι ὥστε ἐστὶν ὠφέλεια καὶ τῆς περιτομῆς
198071v
199713r

Unit 158Phb (Rom.3.4-Rom.3.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Γινέσθω δὲ ὁ θεὸς ἀληθὴς πᾶς δὲ ανθρωπο ψευδης καθὼς γεγρπται ὁ πᾶς ἂν δικαιωθεν Γινέσθω ὑμῖν , φησίν , ὁ θεὸς ἀληθής · λογιζέσθω , νοείσθω , φρονείσθω ὅτι ὁ θεὸς ἀληθής , καὶ ὅτι πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης . εἰ οὖν τοῦτο , εἰ καί τινες ἠπείθησαν , οὐδὲν ἧττον ὁ θεὸς ἃ ἐπηγγείλατο τῷ Ἀβραὰμ εἰς τέλος ἄξει . πῶς οὖν , φησί , καὶ ἀπιστοῦσι καὶ παρανομοῦσιν ; ναί , φησίν · τὰς γὰρ οἰκείας ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐπάγοντος , ἐκείνων παραβεβηκοτων καὶ ἡμαρτηκοτων , καὶ τὸ ἐκείνων ἄγνωμον καὶ ἀχάριστον ἐλέγχεται μᾶλλον . οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπερβάλλον τῆς εὐεργεσίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ καὶ δικαιοσύνης ἐπίπλεον ἀπογυμνοῦται καὶ ἐπιδείκνυται , καὶ νίκη αὐτῷ λαμπρὰ ἐκ τούτου περιγίνεται , ὡς καὶ ὁ ∆αυὶδ μαρτυρεῖ λέγων · ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε . ὥστε εἰ ἐκ τῆς ἐπαγγελίας τὸ πέρας τῆς ἐπαγγελίας , ταύτην δὲ κατεπιστεύθησαν οἱ Ἰουδαῖοι , πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου , εἰ καί τινες αὐτῶν γεγόνασι παραβάται . εἶτα τὶ οὖν , φησίν , εἰ ἐκ τῆς ἡμῶν ἀδικίας νίκη γίνεται τῷ θεῷ .
9175rΦ(ω)τ(ιου) * ἄλλος Γινέσθω ὑμῖν φησὶν ὁ θεὸς ἀληθὴς λογιζέσθω νοείσθω φρονείσθω ὅτι ὁ θεὸς ἀληθὴς καὶ ὅτι πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης εἰ οὖν τοῦτο εἰ καί τινες ἠπείθησαν οὐδὲν ἧττον ὁ θεὸς ἃ ἐπηγγείλατο τῷ Ἀβραὰμ εἰς τέλος ἄξει πῶς οὖν φησὶ καὶ ἀπιστοῦσι καὶ παρανομοῦσιν ναὶ φησὶν τὰς γὰρ οἰκείας ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐπάγων ἐκείνων παραβεβηκότων καὶ ἡμαρτηκοτων καὶ τὸ ἐκείνων ἄγνωμον καὶ ἀχάριστον ἐλέγχεται οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπερβάλλον τῆς εὐεργεσίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ καὶ δικαιοσύνης ἐπίπλεον ἀπογυμνοῦται καὶ ἐπιδείκνυται καὶ νίκη αὐτῷ λαμπρὰ ἐκ τούτου περιγίνεται ὡς καὶ ὁ ∆αυὶδ μαρτυρεῖ λέγων ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ὥστε εἰ ἐκ τῆς ἐπαγγελίας τὸ πέρας τῆς ἐπαγγελίας ταύτην δὲ κατεπιστεύθησαν οἱ Ἰουδαῖοι πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου εἰ καί τινες αὐτῶν γεγόνασι παραβάται εἶτα τὶ οὖν φησὶν εἰ ἐκ τῆς ἡμῶν ἀδικίας ἡμῶν νίκη γίνεται τῷ θεῷ
62775r
1862165r
191912v
192315rΦωτ(ιου) * Γινέσθω δὲ ὁ θεὸς ἀληθὴς πᾶς δὲ ανθρωπο ψευδὴς καθὼς γεγρπται ὁ πᾶς ἂν δικαιωθεν Γινέσθω ὑμῖν φησὶν ὁ θεὸς ἀληθὴς λογιζέσθω νοείσθω φρονείσθω ὅτι ὁ θεὸς ἀληθὴς καὶ ὅτι πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης εἰ οὖν τοῦτο εἰ καί τινες ἠπείθησαν οὐδὲν ἧττον ὁ θεὸς ἃ ἐπηγγείλατο τῷ Ἀβραὰμ εἰς τέλος ἄξει πῶς οὖν φησὶ καὶ ἀπιστοῦσι καὶ παρανομοῦσιν ναὶ φησὶν τὰς γὰρ οἰκείας ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐπάγοντος ἐκείνων παραβεβηκότων καὶ ἡμαρτηκοτων καὶ τὸ ἐκείνων ἄγνωμον καὶ ἀχάριστον ἐλέγχεται μᾶλλον οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπερβάλλον τῆς εὐεργεσίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ καὶ δικαιοσύνης ἐπίπλεον ἀπογυμνοῦται καὶ ἐπιδείκνυται καὶ νίκη αὐτῷ λαμπρὰ ἐκ τούτου περιγίνεται ὡς καὶ ὁ ∆αυὶδ μαρτυρεῖ λέγων ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ὥστε εἰ ἐκ τῆς ἐπαγγελίας τὸ πέρας τῆς ἐπαγγελίας ταύτην δὲ κατεπιστεύθησαν οἱ Ἰουδαῖοι πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου εἰ καί τινες αὐτῶν γεγόνασι παραβάται εἶτα τὶ οὖν φησὶν εἰ ἐκ τῆς ἡμῶν ἀδικίας νίκη γίνεται τῷ θεῷ
198071v
199713r

Unit 160Ph (Rom.3.5-Rom.3.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ δὴ ἡ ἀδικία ἡμῶν θεοῦ διακοσυνη Ἀπορίαν διὰ τούτων μεγάλην ἀνακινεῖ καὶ ἐπιλύεται λίαν σοφῶς καὶ ἐμφρονως . εἰ μὴ ἥμαρτον , φησίν , ἐροῦσί τινες , οὐκ ἂν ὁ θεὸς ἐφάνη ἀληθής , οὐκ ἂν δίκαιος , οὐκ ἂν ἐνίκησεν . πρὸς οὓς λέγει · εἰ σὺ τῆς νίκης αὐτῷ καὶ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης αἴτιος , πῶς σε κολάζει ἁμαρτάνοντα ; πῶς σε τιμωρεῖται ; μὴ ἄδικον αὐτὸν ἐρεῖς ; καὶ ποίας δικαιοσύνης αὐτοῦ σαυτὸν ἔλεγες αἴτιον ; τοῦτο γὰρ οἶμαι δηλοῦν αὐτὸν διὰ τοῦ εἰπεῖν · ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ θεὸς τὸν κόσμον ; ἀντὶ τοῦ πῶς αὐτὸν δίκαιον ἔλεγες καὶ κριτήν ; δι' ὧν γὰρ σαυτὸν αἴτιον ἔλεγες τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ , κριτὴν ἀνωμολογεις αὐτὸν καὶ δίκαιον · δικαιοσύνη γὰρ τέλος κρίσεως . εἰ οὖν ἐπάγει ὀργὴν τοῖς ἁμαρτάνουσιν , πῶς αἴτιοι τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ; ἀλλ' ἄδικον ἐρεῖς , φησίν , ἀλλ' οὐκ ἔχεις εἰπεῖν · δίκαιον γὰρ δι' ὧν ἠπορεις , ἀνωμολογησας . ὥστε οὒκ εἰσιν οἱ ἁμαρτάνοντες οὔτε τῆς νίκης οὔτε τῆς ἀληθείας οὔτε τῆς δικαιοσύνης αἴτιοι . εἶτα προάγει καὶ ἑτέρως τὸ ἐπιχείρημα · εἰ διὰ τοῦ ἐμοῦ ψεύδους , δοξάζεται ὁ θεὸς ἀληθής , οὐ κατακρίσεως ἀλλὰ τιμῆς ἀπολαύειν μᾶλλον ὤφειλον . καὶ πλέον ψεύδεσθαι καὶ ἁμαρτάνειν ἔδει με , ἵνα πλέον ἐδοξάζετο ὁ θεὸς καὶ πλέον ἀπέλαυον ἐγὼ τῶν ἀγαθῶν . ἀλλὰ μὴν οὐδεὶς ἂν τοῦτο τολμήσειε λέγειν · δῆλον γὰρ τὸ ἄτοπον . διὸ καὶ εἴ τινες λέγουσι περὶ ἡμῶν , ὅτι φρονοῦμεν ὡς ἐν τῇ πράξει τῶν κακῶν ἔρχεται ἡμῖν τὰ ἀγαθά , ἀπαραίτητον κρίμα ἕξουσιν , ὅτι εἰς τηλικαύτην συκοφαντίαν ἡμᾶς διασύρουσιν . καὶ ὅρα σοφίαν · αὐξῆσαι γὰρ θέλων τὸ ἄτοπον , οὐδὲ τοὺς ἀποροῦντας ταῦτα τοῦτο λέγοντας εἰσάγει ἀλλ' ἑτέρους τινάς , καὶ βλασφημίαν αὐτὸ καλεῖ · καθὼς γάρ , φησί , βλασφημούμεθα . εἰ οὖν οἱ λέγοντες τοῦτο καθ' ἡμῶν ἀπαραίτητον ἕξουσι τὴν δίκην , πολλῷ μᾶλλον οὐκ ἂν τολμήσαιμεν ἡμεῖς οὐδ' εἰς νοῦν παραδέξασθαι , ὅτι ἐν τῇ πράξει τῶν κακῶν παραγίνεται τὰ ἀγαθά . εἰ δὲ μὴ τοῦτο , οὐδ' ὅτι ἐπίπλεον ἁμαρτάνειν δεῖ , ἵνα πλεῖον δοξασθῇ ὁ θεός · εἰ δὲ μηδὲ τοῦτο , δῆλον ὡς οὐδὲ τὸ λέγειν ὅτι διὰ τοῦ ἐμοῦ ψεύσματος δοξάζεται ὁ θεὸς ἀληθής . οὐδεὶς ἄρα αἴτιος θεῷ οὔτε τῆς ἀληθείας αὐτοῦ οὔτε τῆς δικαιοσύνης οὔτε τῆς νίκης αὐτοῦ .
9175rΦ(ω)τ(ιου) * Ἀπορίαν διὰ τούτων μεγάλην ἀνακινεῖ καὶ ἐπιλύεται λίαν σοφῶς καὶ ἐμφρονως εἰ μὴ ἥμαρτον φησὶν ἐροῦσί τινες οὐκ ἂν ὁ θεὸς ἐφάνη ἀληθὴς οὐκ ἂν δίκαιος οὐκ ἂν ἐνίκησεν πρὸς οὓς λέγει εἰ σὺ τῆς νίκης αὐτῷ καὶ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης αἴτιος πῶς σε κολάζει ἁμαρτάνοντα πῶς σε τιμωρεῖται μὴ ἄδικον αὐτὸν ἐρεῖς καὶ ποίας δικαιοσύνης αὐτοῦ σαυτὸν ἔλεγες αἴτιον τοῦτο γὰρ οἶμαι δηλοῦν αὐτὸν διὰ τοῦ εἰπεῖν ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ θεὸς τὸν κόσμον ἀντὶ τοῦ πῶς αὐτὸν δίκαιον ἔλεγες καὶ κριτὴν δι' ὧν γὰρ σαυτὸν αἴτιον ἔλεγες τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ κριτὴν ἀνωμολογεις καὶ δίκαιον δικαιοσύνη γὰρ τέλος κρίσεως εἰ οὖν ἐπάγει ὀργὴν τοῖς ἁμαρτάνουσιν πῶς αἴτιοι τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἀλλ' ἄδικον ἐρεῖς φησὶν ἀλλ' οὐκ ἔχεις εἰπεῖν δίκαιον γὰρ δι' ὧν ἠπορεις ἀνωμολογησας ὥστε οὒκ εἰσιν οἱ ἁμαρτάνοντες οὔτε τῆς νίκης οὔτε τῆς ἀληθείας οὔτε τῆς δικαιοσύνης αἴτιοι εἶτα προάγει καὶ ἑτέρως τὸ ἐπιχείρημα εἰ διὰ τοῦ ἐμοῦ ψεύδους ὡς λέγεις δοξάζεται ὁ θεὸς ἀληθὴς οὐ κατακρίσεως ἀλλὰ τιμῆς ἀπολαύειν μᾶλλον ὤφειλον καὶ πλέον ψεύδεσθαι καὶ ἁμαρτάνειν ἔδει με ἵνα πλέον ἐδοξάζετο ὁ θεὸς καὶ πλέον ἀπέλαυον ἐγὼ τῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ μὴν οὐδεὶς ἂν τοῦτο τολμήσειε λέγειν δῆλον γὰρ τὸ ἄτοπον διὸ καὶ εἴ τινες λέγουσι περὶ ἡμῶν ὅτι φρονοῦμεν ὡς ἐν τῇ πράξει τῶν κακῶν ἔρχεται ἡμῖν τὰ ἀγαθὰ ἀπαραίτητον κρίμα ἕξουσιν ὅτι εἰς τηλικαύτην συκοφαντίαν ἡμᾶς διασύρουσιν καὶ ὅρα σοφίαν αὐξῆσαι γὰρ θέλων τὸ ἄτοπον οὐδὲ τοὺς ἀποροῦντας ταῦτα τοῦτο λέγοντας εἰσάγει ἀλλ' ἑτέρους τινὰς καὶ βλασφημίαν αὐτὸ καλεῖ καθὼς γὰρ φησὶ βλασφημούμεθα εἰ οὖν οἱ λέγοντες τοῦτο καθ' ἡμῶν ἀπαραίτητον ἕξουσι τὴν δίκην πολλῷ μᾶλλον οὐκ ἂν τολμήσαιμεν ἡμεῖς οὐδ' εἰς νοῦν παραδέξασθαι ὅτι ἐν τῇ πράξει τῶν κακῶν παραγίνεται τὰ ἀγαθὰ εἰ δὲ μὴ τοῦτο οὐδ' ὅτι ἐπίπλεον ἁμαρτάνειν δεῖ ἵνα πλεῖον δοξασθῇ ὁ θεὸς εἰ δὲ μηδὲ τοῦτο δῆλον ὡς οὐδὲ τὸ λέγειν ὅτι διὰ τοῦ ἐμοῦ ψεύσματος δοξάζεται ὁ θεὸς ἀληθὴς οὐδεὶς ἄρα αἴτιος θεῷ οὔτε τῆς ἀληθείας αὐτοῦ οὔτε τῆς δικαιοσύνης οὔτε τῆς νίκης αὐτοῦ
62775r
1862165r
191913r
192315vΦωτ(ιου) εἰ δὴ ἡ ἀδικία ἡμῶν θεοῦ διακοσυνη Ἀπορίαν διὰ τούτων μεγάλην ἀνακινεῖ καὶ ἐπιλύεται λίαν σοφῶς καὶ ἐμφρονως εἰ μὴ ἥμαρτον φησὶν ἐροῦσί τινες οὐκ ἂν ὁ θεὸς ἐφάνη ἀληθὴς οὐκ ἂν δίκαιος οὐκ ἂν ἐνίκησεν πρὸς οὓς λέγει εἰ σὺ τῆς νίκης αὐτῷ καὶ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς δικαιοσύνης αἴτιος πῶς σε κολάζει ἁμαρτάνοντα πῶς σε τιμωρεῖται μὴ ἄδικον αὐτὸν ἐρεῖς καὶ ποίας δικαιοσύνης αὐτοῦ σαυτὸν ἔλεγες αἴτιον τοῦτο γὰρ οἶμαι δηλοῦν αὐτὸν διὰ τοῦ εἰπεῖν ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ θεὸς τὸν κόσμον ἀντὶ τοῦ πῶς αὐτὸν δίκαιον ἔλεγες καὶ κριτὴν δι' ὧν γὰρ σαυτὸν αἴτιον ἔλεγες τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ κριτὴν ἀνωμολογεις αὐτὸν καὶ δίκαιον δικαιοσύνη γὰρ τέλος κρίσεως εἰ οὖν ἐπάγει ὀργὴν τοῖς ἁμαρτάνουσιν πῶς αἴτιοι τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἀλλ' ἄδικον ἐρεῖς φησὶν ἀλλ' οὐκ ἔχεις εἰπεῖν δίκαιον γὰρ δι' ὧν ἠπορεις ἀνωμολογησας ὥστε οὒκ εἰσιν οἱ ἁμαρτάνοντες οὔτε τῆς νίκης οὔτε τῆς ἀληθείας οὔτε τῆς δικαιοσύνης αἴτιοι εἶτα προάγει καὶ ἑτέρως τὸ ἐπιχείρημα εἰ διὰ τοῦ ἐμοῦ ψεύδους δοξάζεται ὁ θεὸς ἀληθὴς οὐ κατακρίσεως ἀλλὰ τιμῆς ἀπολαύειν μᾶλλον ὤφειλον καὶ πλέον ψεύδεσθαι καὶ ἁμαρτάνειν ἔδει με ἵνα πλέον ἐδοξάζετο ὁ θεὸς καὶ πλέον ἀπέλαυον ἐγὼ τῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ μὴν οὐδεὶς ἂν τοῦτο τολμήσειε λέγειν δῆλον γὰρ τὸ ἄτοπον διὸ καὶ εἴ τινες λέγουσι περὶ ἡμῶν ὅτι φρονοῦμεν ὡς ἐν τῇ πράξει τῶν κακῶν ἔρχεται ἡμῖν τὰ ἀγαθὰ ἀπαραίτητον κρίμα ἕξουσιν ὅτι εἰς τηλικαύτην συκοφαντίαν ἡμᾶς διασύρουσιν καὶ ὅρα σοφίαν αὐξῆσαι γὰρ θέλων τὸ ἄτοπον οὐδὲ τοὺς ἀποροῦντας ταῦτα τοῦτο λέγοντας εἰσάγει ἀλλ' ἑτέρους τινὰς καὶ βλασφημίαν αὐτὸ καλεῖ καθὼς γὰρ φησὶ βλασφημούμεθα εἰ οὖν οἱ λέγοντες τοῦτο καθ' ἡμῶν ἀπαραίτητον ἕξουσι τὴν δίκην πολλῷ μᾶλλον οὐκ ἂν τολμήσαιμεν ἡμεῖς οὐδ' εἰς νοῦν παραδέξασθαι ὅτι ἐν τῇ πράξει τῶν κακῶν παραγίνεται τὰ ἀγαθὰ εἰ δὲ μὴ τοῦτο οὐδ' ὅτι ἐπίπλεον ἁμαρτάνειν δεῖ ἵνα πλεῖον δοξασθῇ ὁ θεὸς εἰ δὲ μηδὲ τοῦτο δῆλον ὡς οὐδὲ τὸ λέγειν ὅτι διὰ τοῦ ἐμοῦ ψεύσματος δοξάζεται ὁ θεὸς ἀληθὴς οὐδεὶς ἄρα αἴτιος θεῷ οὔτε τῆς ἀληθείας αὐτοῦ οὔτε τῆς δικαιοσύνης οὔτε τῆς νίκης αὐτοῦ
198072r
199713r

Unit 168Pha (Rom.3.9-Rom.3.9)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τι οὖν προεχομεθὰ οὐ πάντως Τὶ οὖν ; προεχομεθά ; οὐ πάντως τὶ οὖν ἔχομεν , φησίν , ἡμεῖς οἱ Ἰουδαῖοι πλέον ; τί ; οὐδέν . τὶ δήποτε ; ὅτι πάντες ὑφ' ἁμαρτίαν ἐσμὲν Ἰουδαῖοι καὶ Ἕλληνες . διὰ τοῦ νόμου , φησί , καὶ τῆς περιτομῆς οὐδὲν προκατέχομεν πλέον ὧν ἔχομεν . Τὸ χωρίον τοῦτο διττῶς δύναται ἀναγνωσθῆναι καὶ δύο καὶ τὰς ἐννοίας ἔχειν · μίαν μὲν ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων προτεινομενον , ἑτέραν δὲ ὡς ἀπὸ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν προβαλλομενον . εἰ μὲν οὖν ἀναγνῶμεν τὶ οὖν προεχομεθά ; ἅμα συνείροντες τῷ ἐρωτηματικῷ μορίῳ τὸ προεχομεθά , ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων δηλοῦται προτεινομενον , καὶ ἔννοιαν ἔχοι ἂν τοιαύτην · τὶ οὖν , φησίν , προέχομεν ; καὶ τὶ ἐκερδήσαμεν προκριθέντες τῶν ἀκροβύστων ; πρὸς οὓς τὸ οὐ πάντως ἀποκρισις ἀποδίδοται , τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐκ παντὸς τρόπο κέρδος ὑμῖν τοῦτο · μὴ φυλάξασι γὰρ τὰ ἐμπιστευθέντα οὐδεμία διαφορὰ οὐδὲ κέρδος , ἀλλὰ καὶ ἡ τιμωρία μείζων . οὕτῳ μέν , εἰ ἐν συνεπείᾳ τὸ τὶ οὖν μετὰ τοῦ προεχομεθά τις ἀναγνῷ . εἰ δὲ κατὰ διαστολὴν ἄμφω ποιῶν ἐρωτηματικὰ καὶ τὸ τὶ οὖν ; καὶ τὸ προεχομεθά ; ὡς ἀπὸ τῶν ἀκροβύστων πιστῶν εἴη ἂν διαπορούμενον . ἐπειδὴ γὰρ προεῖπεν ὅτι πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου , ἐπάγει ὁ ἀκροβυστος διαπορῶν καὶ λέγων · τὶ οὖν ; προεκρίθησαν ἐκεῖνοι ; προέλαβον ; ἡμεῖς προεληφθημεν ; προεχομεθά ; ποῦ ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη ; πρὸς οὓς ὁ θεῖος Παῦλος φησιν · μὴ γένοιτο · οὐ πάντως γάρ , φησί , τοῦτ' ἔστι μὴ κατορθώσαντες μὲν ὑπαίτιοὶ εἰσιν ὥσπερ καὶ ὑμεῖς μὴ κατορθώσαντες · κατορθωσάντων δὲ ἑκατέρων ἴση ἡ σωτηρία . ὥστε οὐ προέχεσθε .
9176rπροεχομεθά Τὸ χωρίον τοῦτο διττῶς δύναται ἀναγνωσθῆναι καὶ δύο καὶ τὰς ἐννοίας ἔχειν μίαν μὲν ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων προτεινόμενον ἑτέραν δὲ ὡς ἀπὸ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν προβαλλομενον εἰ μὲν γὰρ ἀναγνῶμεν τὶ οὖν προεχομεθὰ ἅμα συνείροντες τῷ ἐρωτηματικῷ μορίῳ τὸ προεχομεθὰ ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων δηλοῦται προτεινόμενον καὶ ἔννοιαν ἔχοι ἂν ταύτην τὶ οὖν φησὶν προέχομεν καὶ τὶ ἐκερδήσαμεν προκριθέντες τῶν ἀκροβύστων πρὸς οὓς τὸ οὐ πάντως ἀποκρισις ἀποδίδοται τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐκ παντὸς τρόπο κέρδος ὑμῖν τοῦτο μὴ φυλάξασι γὰρ τὰ ἐμπιστευθέντα οὐδεμία διαφορὰ οὐδὲ κέρδος ἀλλὰ καὶ ἡ τιμωρία μείζων οὕτῳ μὲν εἰ ἐν συνεπείᾳ τὸ τὶ οὖν μετὰ τοῦ προεχομεθά τις ἀναγνῷ εἰ δὲ κατὰ διαστολὴν ἄμφω ποιῶν ἐρωτηματικὰ καὶ τὸ τὶ οὖν καὶ τὸ προεχομεθὰ καὶ ἀπὸ τῶν ἀκροβύστων πιστῶν εἴη ἂν διαπορούμενον ἐπειδὴ γὰρ προεῖπεν ὅτι πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου ἐπάγει ὁ ἀκροβυστος διαπορῶν καὶ λέγων τὶ οὖν προεκρίθησαν ἐκεῖνοι προέλαβον ἡμεῖς προελήφθημεν προεχομεθὰ ποῦ ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη πρὸς οὓς ὁ θεῖος Παῦλος φησιν μὴ γένοιτο οὐ πάντως γὰρ φησὶ τοῦτ' ἔστι μὴ κατορθώσαντες μὲν ὑπαίτιοὶ εἰσιν ὥσπερ καὶ ὑμεῖς μὴ κατορθώσαντες κατορθωσάντων δὲ ἑκατέρων ἴση ἡ σωτηρία ὥστε οὐ προέχεσθε
62775r
1862165v
191914rαλλ(ως) το αυτό * Τὸ χωρίον τοῦτο διττῶς δύναται ἀναγνωσθῆναι καὶ δύο καὶ τὰς ἐννοίας ἔχειν μίαν μὲν ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων προτεινόμενον ἑτέραν δὲ ὡς ἀπὸ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν προβαλλομενον εἰ μὲν γὰρ ἀναγνῶμεν τὶ οὖν προεχομεθὰ ἅμα συνείροντες τῷ ἐρωτηματικῷ μορίῳ τὸ προεχομεθὰ ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων δηλοῦται προτεινόμενον καὶ ἔννοιαν ἔχοι ἂν τοιαύτην τὶ οὖν φησὶν προέχομεν καὶ τὶ ἐκερδήσαμεν προκριθέντες τῶν ἀκροβύστων πρὸς οὓς τὸ οὐ πάντως ἀποκρισις ἀποδίδοται τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐκ παντὸς τρόπο κέρδος ὑμῖν τοῦτο μὴ φυλάξασι γὰρ τὰ ἐμπιστευθέντα οὐδεμία διαφορὰ οὐδὲ κέρδος ἀλλὰ καὶ ἡ τιμωρία μείζων οὕτῳ μὲν εἰ ἐν συνεπείᾳ τὸ τὶ οὖν μετὰ τοῦ προεχομεθά τις ἀναγνῷ εἰ δὲ κατὰ διαστολὴν ἄμφω ποιῶν ἐρωτηματικὰ καὶ τὸ τὶ οὖν καὶ τὸ προεχομεθὰ ὡς ἀπὸ τῶν ἀκροβύστων πιστῶν εἴη ἂν διαπορούμενον ἐπειδὴ γὰρ προεῖπεν ὅτι πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου ἐπάγει ὁ ἀκροβυστος διαπορῶν καὶ λέγων τὶ οὖν προεκρίθησαν ἐκεῖνοι προέλαβον ἡμεῖς προελήφθημεν προεχομεθὰ ποῦ ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη πρὸς οὓς ὁ θεῖος Παῦλος φησιν μὴ γένοιτο οὐ πάντως γὰρ φησὶ μὴ κατορθώσαντες μὲν ὑπαίτιοὶ εἰσιν ὥσπερ καὶ ὑμεῖς μὴ κατορθώσαντες κατορθωσάντων δὲ ἑκατέρων ἴση ἡ σωτηρία ὥστε οὐ προέχομεθα
192316vΦωτ(ιου) τι οὖν προεχομεθὰ οὐ πάντως Τὶ οὖν προεχομεθὰ οὐ πάντως τὶ οὖν ἔχομεν φησὶν ἡμεῖς οἱ Ἰουδαῖοι πλέον τὶ οὐδὲν τὶ δήποτε ὅτι πάντες ὑφ' ἁμαρτίαν ἐσμὲν Ἰουδαῖοι καὶ Ἕλληνες διὰ τοῦ νόμου φησὶ καὶ τῆς περιτομῆς οὐδὲν προκατέχομεν πλέον ὧν ἔχομεν Τὸ χωρίον τοῦτο διττῶς δύναται ἀναγνωσθῆναι καὶ δύο καὶ τὰς ἐννοίας ἔχειν μίαν μὲν ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων προτεινόμενον ἑτέραν δὲ ὡς ἀπὸ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν προβαλλομενον εἰ μὲν οὖν ἀναγνῶμεν τὶ οὖν προεχομεθὰ ἅμα συνείροντες τῷ ἐρωτηματικῷ μορίῳ τὸ προεχομεθὰ ὡς ἀπὸ τῶν Ἰουδαίων δηλοῦται προτεινόμενον καὶ ἔννοιαν ἔχοι ἂν τοιαύτην τὶ οὖν φησὶν προέχομεν καὶ τὶ ἐκερδήσαμεν προκριθέντες τῶν ἀκροβύστων πρὸς οὓς τὸ οὐ πάντως ἀποκρισις ἀποδίδοται τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐκ παντὸς τρόπο κέρδος ὑμῖν τοῦτο μὴ φυλάξασι γὰρ τὰ ἐμπιστευθέντα οὐδεμία διαφορὰ οὐδὲ κέρδος ἀλλὰ καὶ ἡ τιμωρία μείζων οὕτῳ μὲν εἰ ἐν συνεπείᾳ τὸ τὶ οὖν μετὰ τοῦ προεχομεθά τις ἀναγνῷ εἰ δὲ κατὰ διαστολὴν ἄμφω ποιῶν ἐρωτηματικὰ καὶ τὸ τὶ οὖν καὶ τὸ προεχομεθὰ ὡς ἀπὸ τῶν ἀκροβύστων πιστῶν εἴη ἂν διαπορούμενον ἐπειδὴ γὰρ προεῖπεν ὅτι πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου ἐπάγει ὁ ἀκροβυστος διαπορῶν καὶ λέγων τὶ οὖν προεκρίθησαν ἐκεῖνοι προέλαβον ἡμεῖς προελήφθημεν προεχομεθὰ ποῦ ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνη πρὸς οὓς ὁ θεῖος Παῦλος φησιν μὴ γένοιτο οὐ πάντως γὰρ φησὶ τοῦτ' ἔστι μὴ κατορθώσαντες μὲν ὑπαίτιοὶ εἰσιν ὥσπερ καὶ ὑμεῖς μὴ κατορθώσαντες κατορθωσάντων δὲ {τερων /ἑκατέρων }* ἴση ἡ σωτηρία ὥστε οὐ προέχεσθε
198072v
199713v

Unit 168Phb (Rom.3.9-Rom.3.9)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextαλλως τι οὖν προεχομεθὰ οὐ πάντως Μάχεσθαι δοκεῖ τὸ τὶ οὖν ; προεχομεθά ; καὶ ἑξῆς πρὸς τὸ προειρημένον , ὅτι πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τῶν Ἰουδαίων καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς · λέγει γὰρ ἐκεῖ μὲν πολὺ προκεκρίσθαι καὶ πλέον τοὺς περιτετμημένους τῶν ἀκροβύστων ἔχειν , ἐνταῦθα δὲ οὐδὲν προέχειν . ἢ οὐκ ἔστι μαχομενον · ἐκεῖ μὲν γὰρ πλέον ἔχειν φησὶν ἀπὸ τῆς φιλανθρωπίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ , ὅτι τὰ λόγια κατεπίστευσεν , ὅτι τὰς ὑποσχέσεις ἐπλήρωσεν μὴ κωλυθεὶς ὑπὸ τῶν ἀπιστησάντων , ἐνταῦθα δὲ αὐτὰ καθ' ἑαυτὰ τὰ πρόσωπα συγκρίνει τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν περιτετμημένων , καὶ λέγει αὐτοὺς μηδὲν ἑτέρους ἑτέρων προέχειν . οἵ τε γὰρ κατορθοῦντες τὴν ἀρετήν , ὁποίας ἂν εἴησαν τάξεως , ὁμοίως τῆς εὐεργεσίας ἀπολαύσουσιν · οἵ τε πάλινπαραβαίνοντες , κἄν τε τῶν ἀκροβύστων εἶεν , κἄν τε τῶν ἐμπεριτομων , τὴν ὁμοίαν τιμωρίαν ἑαυτοῖς ἐπισπάσονται . ὥστε οὐ μάχεται τὸ οὐδὲν προεχομεθὰ καὶ τὸ πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς · κατ' ἄλλον γὰρ τρόπον ἐκεῖ εἴρηται καὶ κατ' ἄλλον νῦν ἡ σύγκρισις παρείληπται .
9176r* ἄλλο Μάχεσθαι δοκεῖ τὸ τὶ οὖν προεχομεθὰ καὶ ἑξῆς πρὸς τὸ προειρημένον ὅτι πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τῶν Ἰουδαίων καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς λέγει γὰρ ἐκεῖ μὲν προκεκρίσθαι καὶ πλέον τοὺς περιτετμημένους τῶν ἀκροβύστων ἔχειν ἐνταῦθα δὲ οὐδὲν προέχειν ἢ οὐκ ἔστι μαχόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ πλέον ἔχειν φησὶν ἀπὸ τῆς φιλανθρωπίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ ὅτι τὰ λόγια κατεπίστευσεν ὅτι τὰς ὑποσχέσεις ἐπλήρωσεν μὴ κωλυθεὶς ὑπὸ τῶν ἀπιστησάντων ἐνταῦθα δὲ αὐτὰ καθ' ἑαυτὰ τὰ πρόσωπα συγκρίνει τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν περιτετμημένων καὶ λέγει αὐτοις μηδὲν ἑτέρους ἑτέρων προέχειν οἵ τε γὰρ κατορθοῦντες τὴν ἀρετὴν ὁποίας ἂν εἴη συντάξεως ὁμοίως τῆς εὐεργεσίας ἀπολαύσουσιν οἵ τε πάλινπαραβαίνοντες κἄν τε τῶν ἀκροβύστων εἶεν κἄν τε τῶν ἐμπεριτομων τὴν ὁμοίαν τιμωρίαν ἑαυτοῖς ἐπισπάσονται ὥστε οὐ μάχεται τὸ οὐδὲν προεχομεθὰ καὶ τὸ πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς κατ' ἄλλον γὰρ τρόπον ἐκεῖ εἴρηται καὶ κατ' ἄλλον νῦν ἡ σύγκρισις παρείληπται
62775r
1862165v
191914rΦωτ(ιου) * Τὶ οὖν προεχομεθὰ οὐ πάντως Μάχεσθαι δοκεῖ τὸ τὶ οὖν προεχομεθὰ καὶ ἑξῆς πρὸς τὸ προειρημένον ὅτι πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τῶν Ἰουδαίων καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς λέγει γὰρ ἐκεῖ μὲν πολὺ προκεκρίσθαι καὶ πλέον τοὺς περιτετμημένους τῶν ἀκροβύστων ἔχειν ἐνταῦθα δὲ οὐδὲν προέχειν ἢ οὐκ ἔστι μαχόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ πλέον ἔχειν φησὶν ἀπὸ τῆς φιλανθρωπίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ ὅτι τὰ λόγια κατεπίστευσεν ὅτι τὰς ὑποσχέσεις ἐπλήρωσεν μὴ κωλυθεὶς ὑπὸ τῶν ἀπιστησάντων ἐνταῦθα δὲ αὐτὰ καθ' ἑαυτὰ τὰ πρόσωπα συγκρίνει τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν περιτετμημένων καὶ λέγει αὐτοὺς μηδὲν ἑτέρους ἑτέρων προέχειν οἵ τε γὰρ κατορθοῦντες τὴν ἀρετὴν ὁποίας ἂν εἴησαν τάξεως ὁμοίως τῆς εὐεργεσίας ἀπολαύουσιν οἵ τε πάλιν παραβαίνοντες κἄν τε τῶν ἀκροβύστων εἶεν κἄν τε τῶν ἐμπεριτομων τὴν ὁμοίαν τιμωρίαν ἑαυτοῖς ἐπισπάσονται ὥστε οὐ μάχεται τὸ οὐδὲν προεχομεθὰ καὶ τὸ πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς κατ' ἄλλον γὰρ τρόπον ἐκεῖ εἴρηται καὶ κατ' ἄλλον νῦν ἡ σύγκρισις παρείληπται
192316vαλλως τι οὖν προεχομεθὰ οὐ πάντως Μάχεσθαι δοκεῖ τὸ τὶ οὖν προεχομεθὰ καὶ ἑξῆς πρὸς τὸ προειρημένον ὅτι πολὺ κατὰ πάντα τρόπον τὸ περισσὸν τῶν Ἰουδαίων καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς λέγει γὰρ ἐκεῖ μὲν πολὺ προκεκρίσθαι καὶ πλέον τοὺς περιτετμημένους τῶν ἀκροβύστων ἔχειν ἐνταῦθα δὲ οὐδὲν προέχειν ἢ οὐκ ἔστι μαχόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ πλέον ἔχειν φησὶν ἀπὸ τῆς φιλανθρωπίας καὶ ἀληθείας τοῦ θεοῦ ὅτι τὰ λόγια κατεπίστευσεν ὅτι τὰς ὑποσχέσεις ἐπλήρωσεν μὴ κωλυθεὶς ὑπὸ τῶν ἀπιστησάντων ἐνταῦθα δὲ αὐτὰ καθ' ἑαυτὰ τὰ πρόσωπα συγκρίνει τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν περιτετμημένων καὶ λέγει αὐτοὺς μηδὲν ἑτέρους ἑτέρων προέχειν οἵ τε γὰρ κατορθοῦντες τὴν ἀρετὴν ὁποίας ἂν εἴησαν τάξεως ὁμοίως τῆς εὐεργεσίας ἀπολαύσουσιν οἵ τε πάλινπαραβαίνοντες κἄν τε τῶν ἀκροβύστων εἶεν κἄν τε τῶν ἐμπεριτομων τὴν ὁμοίαν τιμωρίαν ἑαυτοῖς ἐπισπάσονται ὥστε οὐ μάχεται τὸ οὐδὲν προεχομεθὰ καὶ τὸ πολὺ τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου καὶ ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς κατ' ἄλλον γὰρ τρόπον ἐκεῖ εἴρηται καὶ κατ' ἄλλον νῦν ἡ σύγκρισις παρείληπται
198072v
199713v

Unit 178Ph (Rom.3.19-Rom.3.19)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetext[Φωτ(ιου)] Καὶ ὑποδικος γένηται ὑποχρεως εἰς τὸ πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ · εἰ γὰρ τοῖς ὑπὸ νόμον εἴρηται ὑπ' αὐτῶν τῶν προφητῶν , ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσιν ἀλλὰ πόρρω τῆς ὀρθῆς βαδίζουσι πολιτείας , τὰ δὲ ἔθνη πολλῷ μᾶλλον ὑπάρχει ἐν ἀπωλείᾳ καὶ πλάνῃ , δηλονότι πᾶς ὁ κόσμος ὑποχρεὼς ἐστι πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ , τῷ μόνῳ δυναμένῳ ῥύσασθαι καὶ Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας καὶ πάντα τὸν κόσμον διὰ τῆς οἰκείας χάριτος ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων αὐτῶν καὶ τῆς μακρᾶς πλάνης καὶ ἀπωλείας αὐτῶν . εἶτα πάλιν ὥσπερ ἀντιπίπτον λύει . ἴνα γὰρ μή τις εἴπῃ · τὶ οὖν ; ὁ νόμος οὐδὲν ὠφέλησεν ; ἐπάγει · διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σάρξ , ὡσεὶ ἔλεγεν ὅτι ὠφέλει ἂν ἴσως ὁ νόμος , εἰ ἐφύλαξαν οἱ παρειληφοτες τὰ προστάγματα αὐτοῦ . ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἐφύλαξαν , ἐκ περιστάσεως καὶ ἔβλαψεν , οὐ τῇ ἑαυτοῦ φύσει , ἀλλὰ τῇ τῶν μὴ φυλαξάντων γνώμῃ .
9176v* Καὶ ὑποδικος ὑποχρεως εἰς τὸ πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ εἰ γὰρ τοῖς ὑπὸ νόμον εἴρηται ὑπ' αὐτῶν τῶν προφητῶν ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσιν ἀλλὰ πόρρω τῆς ὀρθῆς βαδίζουσι πολιτείας τὰ δὲ ἔθνη πολλῷ μᾶλλον ὑπάρχει ἐν ἀπωλείᾳ καὶ πλάνῃ δηλονότι πᾶς ὁ κόσμος ὑποχρεὼς ἐστι πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ τῷ μόνῳ δυναμένῳ ῥύσασθαι καὶ Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας καὶ πάντα τὸν κόσμον διὰ τῆς οἰκείας χάριτος ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων αὐτῶν καὶ τῆς μακρᾶς πλάνης καὶ ἀπωλείας αὐτῶν εἶτα πάλιν ὥσπερ ἀντιπίπτον λύει ἴνα γὰρ μή τις εἴπῃ τὶ οὖν ὁ νόμος οὐδὲν ὠφέλησεν ἐπάγει διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ὡσεὶ ἔλεγεν ὅτι ὠφέλει ἂν ἴσως ὁ νόμος εἰ ἐφύλαξαν οἱ παρειληφότες τὰ προστάγματα αὐτοῦ ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἐφύλαξαν ἐκ περιστάσεως καὶ ἔβλαψεν οὐ τῇ ἑαυτοῦ φύσει ἀλλὰ τῇ τῶν μὴ φυλαξάντων γνώμῃ
62775v
1862166r
191915r* Καὶ ὑποδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῶ θεῶ ὑποχρεως εἰς τὸ πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ τῷ μόνῳ δυναμένῳ ῥύσασθαι καὶ Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας καὶ πάντα τὸν κόσμον διὰ τῆς οἰκείας χάριτος ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων αὐτῶν καὶ τῆς μακρᾶς πλάνης καὶ ἀπωλείας αὐτῶν εἶτα πάλιν ὥσπερ ἀντιπίπτον λύει ἴνα γὰρ μή τις εἴπῃ τὶ οὖν ὁ νόμος οὐδὲν ὠφέλησεν ἐπάγει διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ὡσεὶ ἔλεγεν ὅτι ὠφέλει ἂν ὁ νόμος εἰ ἐφύλαξαν οἱ παρειληφότες τὰ προστάγματα αὐτοῦ ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἐφύλαξαν ἐκ περιστάσεως καὶ ἔβλαψεν οὐ τῇ ἑαυτοῦ φύσει ἀλλὰ τῇ τῶν μὴ φυλαξάντων γνώμῃ
192317v[Φωτ(ιου)] * Καὶ ὑποδικος γένηται ὑποχρεως εἰς τὸ πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ εἰ γὰρ τοῖς ὑπὸ νόμον εἴρηται ὑπ' αὐτῶν τῶν προφητῶν ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσιν ἀλλὰ πόρρω τῆς ὀρθῆς βαδίζουσι πολιτείας τὰ δὲ ἔθνη πολλῷ μᾶλλον ὑπάρχει ἐν ἀπωλείᾳ καὶ πλάνῃ δηλονότι πᾶς ὁ κόσμος ὑποχρεὼς ἐστι πιστεῦσαι Χριστῷ τῷ θεῷ τῷ μόνῳ δυναμένῳ ῥύσασθαι καὶ Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας καὶ πάντα τὸν κόσμον διὰ τῆς οἰκείας χάριτος ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων αὐτῶν καὶ τῆς μακρᾶς πλάνης καὶ ἀπωλείας αὐτῶν εἶτα πάλιν ὥσπερ ἀντιπίπτον λύει ἴνα γὰρ μή τις εἴπῃ τὶ οὖν ὁ νόμος οὐδὲν ὠφέλησεν ἐπάγει διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ὡσεὶ ἔλεγεν ὅτι ὠφέλει ἂν ἴσως ὁ νόμος εἰ ἐφύλαξαν οἱ παρειληφότες τὰ προστάγματα αὐτοῦ ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἐφύλαξαν ἐκ περιστάσεως καὶ ἔβλαψεν οὐ τῇ ἑαυτοῦ φύσει ἀλλὰ τῇ τῶν μὴ φυλαξάντων γνώμῃ
198073v
199714v

Unit 186Ph (Rom.3.22-Rom.3.22)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη θεοῦ πεφανερωσται ∆ικαιοσύνη θεοῦ ἡ ἀπὸ θεοῦ δικαίωσις καὶ ἀθῴωσις καὶ ἀπαλλαγὴ τῶν ἁμαρτιῶν ὧν ὁ νόμος οὐκ ἴσχυσεν ἀπαλλάξαι .
9176vΦ(ω)τ(ιου) * Ἡ δικαιοσύνη θεοῦ ἡ ἀπὸ θεοῦ δικαίωσις καὶ ἀθῴωσις καὶ ἀπαλλαγὴ τῶν ἁμαρτιῶν ὧν ὁ νόμος οὐκ ἴσχυσεν ἀπαλλάξαι
62775v
1862166r
191915v* ∆ικαιοσύνη θεοῦ ἡ ἀπὸ θεοῦ δικαίωσις καὶ ἀθῴωσις καὶ ἀπαλλαγὴ τῶν ἁμαρτιῶν ὧν ὁ νόμος οὐκ ἴσχυσεν ἀπαλλάξαι
192318rΦωτ(ιου) * νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη θεοῦ πεφανερωσται ∆ικαιοσύνη θεοῦ ἡ ἀπὸ θεοῦ δικαίωσις καὶ ἀθῴωσις καὶ ἀπαλλαγὴ τῶν ἁμαρτιῶν ὧν ὁ νόμος οὐκ ἴσχυσεν ἀπαλλάξαι
198073v
199714v

Unit 189Pha (Rom.3.24-Rom.3.24)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ Ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ θεοῦ κατοπιν ἐγένοντο , οὐκ ἔφθασαν τοῦ δοξάζειν τὸν θεόν . ἐκπεπτώκασιν ἅπαντες τοῦ τιμᾶν αὐτον , οἱ μὲν Ἰουδαῖοι παραβάται γινόμενοι τῶν διὰ τοῦ νόμου ἐντολῶν , οἱ δὲ ἐθνικοὶ εἰδώλοις λατρεύσαντες · διὸ πάντες πιστεύοντες εἰς Χριστὸν δωρεὰν δικαιοῦνται , τὸ πιστεύειν μόνον συνεισάγοντες . πῶς δὲ δικαιούμεθα ; ἀπολυτρούμενοι τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν . διὰ τίνος δὲ ἀπολυτρούμεθα ; διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ . πῶς λυτροῦντος ἐκείνου ; τῷ ἰδίῳ αἵματι .
9176v* Ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ θεοῦ κατόπιν ἐγένοντο οὐκ ἔφθασαν τοῦ δοξάζειν τὸν θεὸν ἐκπεπτώκασιν ἅπαντες τοῦ τιμᾶν αὐτον οἱ μὲν Ἰουδαῖοι παραβάται γινόμενοι τῶν διὰ τοῦ νόμου ἐντολῶν οἱ δὲ ἐθνικοὶ εἰδώλοις λατρεύσαντες διὸ πάντες πιστεύσαντες εἰς Χριστὸν δωρεὰν δικαιοῦνται τὸ πιστεύειν μόνον συνεισάγοντες πῶς δὲ δικαιούμεθα ἀπολυτρούμενοι τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν διὰ τίνος δὲ ἀπολυτρούμεθα διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ πῶς λυτροῦντος ἐκείνου τῷ ἰδίῳ αἵματι
62775v
1862166r
191916r* καὶ Ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ θεοῦ κατόπιν ἐγένοντο οὐκ ἔφθασαν τοῦ δοξάζειν τὸν θεὸν ἐκπεπτώκασιν ἅπαντες τοῦ τιμᾶν αὐτον οἱ μὲν Ἰουδαῖοι παραβάται γινόμενοι τῶν διὰ τοῦ νόμου ἐντολῶν οἱ δὲ ἐθνικοὶ εἰδώλοις λατρεύσαντες διὸ πάντες πιστεύοντες εἰς Χριστὸν δωρεὰν δικαιοῦνται τὸ πιστεύειν μόνον συνεισάγοντες πῶς δὲ δικαιούμεθα ἀπολυτρούμενοι τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν διὰ τίνος δὲ ἀπολυτρούμεθα διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ πῶς λυτροῦντος ἐκείνου τῷ ἰδίῳ αἵματι
192318vΦωτ(ιου) * καὶ Ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ θεοῦ κατόπιν ἐγένοντο οὐκ ἔφθασαν τοῦ δοξάζειν τὸν θεὸν ἐκπεπτώκασιν ἅπαντες τοῦ τιμᾶν αὐτον οἱ μὲν Ἰουδαῖοι παραβάται γινόμενοι τῶν διὰ τοῦ νόμου ἐντολῶν οἱ δὲ ἐθνικοὶ εἰδώλοις λατρεύσαντες διὸ πάντες πιστεύοντες εἰς Χριστὸν δωρεὰν δικαιοῦνται τὸ πιστεύειν μόνον συνεισάγοντες πῶς δὲ δικαιούμεθα ἀπολυτρούμενοι τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν διὰ τίνος δὲ ἀπολυτρούμεθα διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ πῶς λυτροῦντος ἐκείνου τῷ ἰδίῳ αἵματι
198074r
199715r

Unit 189Phb (Rom.3.24-Rom.3.24)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextἪ καὶ οὕτω νοητέον · ἧς αὐτοὺς δοξάζει πιστεύοντας · υἱοθεσίας γὰρ ἀξιοῖ καὶ κληρονόμους τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἀποφαίνεται , ἧς δηλονότι ἐξ ὧν ἡμάρτομεν , πάντες ὁμοίως ὑστερούμεθα · διὸ δωρεὰν ἡμᾶς τούτων ἀξιοῖ .
9176v* ἡ καὶ οὕτως θεὸς αὐτοὺς δοξάζει πιστεύοντας υἱοθεσίας γὰρ ἀξιοῖ καὶ κληρονόμους τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἀποφαίνει ἧς δηλονότι ἐξ ὧν ἡμάρτομεν πάντες ὁμοίως ὑστερούμεθα διὸ δωρεὰν ἡμᾶς τούτων ἀξιοῖ
62775v
1862166r
191916rἪ καὶ οὕτω ἧς αὐτοὺς δοξάζει πιστεύοντας υἱοθεσίας γὰρ ἀξιοῖ καὶ κληρονόμους τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἀποφαίνεται ἧς δηλονότι ἐξ ὧν ἡμάρτομεν πάντες ὁμοίως ὑστερούμεθα διὸ δωρεὰν ἡμᾶς τούτων ἀξιοῖ
192318v* Ἢ καὶ οὕτω νοητέον ἧς αὐτοὺς δοξάζει πιστεύοντας υἱοθεσίας γὰρ ἀξιοῖ καὶ κληρονόμους τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἀποφαίνεται ἧς δηλονότι ἐξ ὧν ἡμάρτομεν πάντες ὁμοίως ὑστερούμεθα διὸ δωρεὰν ἡμᾶς τούτων ἀξιοῖ
198074r
199715r

Unit 194Ph (Rom.3.25-Rom.3.25)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) διὰ τὴν πάρεσιν τῶν πρὸ γεγονότων Παρείθημεν ταῖς ἁμαρτίαις καὶ παρελελύμεθα · εἶτα δέον τῆς παρέσεως ἀπαιτηθῆναι δίκας , ἀνοχῆς καὶ φιλανθρωπίας ἐτύχομεν . ἀλλὰ καὶ τῆς ἀνοχῆς τυχοντες , δέον μετανοεῖν καὶ τὰ φθάσαντα ἐξιλεοῦσθαι , ἔτι τοῖς αὐτοῖς ἐγκαλινδούμεθα . τὶ οὖν ἔδει τότε καὶ τὸν λίαν φιλάνθρωπον κριτὴν πρᾶξαι ; πάντως κολάσαι καὶ τιμωρήσασθαι ὑπὲρ ὧν τε ἐξ ἀρχῆς ἡμάρτομεν , καὶ ὑπὲρ ὧν ἀνοχῆς τυχοντες οὐ μετεμελήθημεν , καὶ ὑπὲρ ὧν οὐ μόνον οὐ μετεμελήθημεν ἀλλὰ καὶ τὴν κακίαν ἐπετείνομεν . ὁ δὲ τὶ ποιεῖ ; τότε λύτρον δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν , καὶ οὐ μόνον ἐξαρπάζει τῆς τιμωρίας , ἀλλὰ καὶ δικαιοῖ καὶ σώζει καὶ κληρονόμους αὐτοῦ ποιεῖται τῆς βασιλείας . ὄντως χάρις μέτρον οὐκ ἔχουσα , ὄντως τοῦτο δωρεά , δωρεᾶς ἁπάσης νικῶσα τὴν δύναμιν . τοῦτο ἔνδειξις ὡς ἀληθῶς ἀφάτου δικαιοσύνης , καὶ δικαιοσύνης οὐκ ἀνθρωπίνης ἀλλὰ θείας καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον . διὸ καὶ αὐτὸς εἰπὼν εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης , οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ αὐτοῦ φησιν , τοῦτ' ἔστι αὐτοῦ μόνου ἡ τοιαύτη καὶ τοσαύτη δικαιοσύνη · ἐν ᾧ γὰρ ἔδει καιρῷ κολασθῆναι , τότε ἠξίωσε τῆς εὐεργεσίας . ὦ παράστασις ἄφατος δικαιοσύνης , ὦ ἀποδειξις παντὸς δύναμιν λόγου ἐλέγχουσα
9177rΦ(ω)τ(ιου) * καὶ οὕτως Παρείθημεν ταῖς ἁμαρτίαις καὶ παρελελύμεθα εἶτα δέον τῆς παρέσεως ἀπαιτηθῆναι δίκας ἀνοχῆς καὶ φιλανθρωπίας ἐτύχομεν ἀλλὰ καὶ τῆς ἀνοχῆς τυχόντες δέον μετανοεῖν καὶ τὰ φθάσαντα ἐξιλεοῦσθαι ἔτι τοῖς αὐτοῖς ἐγκαλινδούμεθα τὶ οὖν ἔδει τότε καὶ τὸν λίαν φιλάνθρωπον κριτὴν πρᾶξαι πάντως κολάσαι καὶ τιμωρήσασθαι ὑπὲρ ὧν τε ἐξ ἀρχῆς ἡμάρτομεν καὶ ὑπὲρ ὧν ἀνοχῆς τυχόντες οὐ μετεμελήθημεν καὶ ὑπὲρ ὧν οὐ μόνον οὐ μετεμελήθημεν ἀλλὰ καὶ τὴν κακίαν ἐπετείνομεν ὁ δὲ τὶ ποιεῖ τότε λύτρον ἑαυτὸν δίδωσιν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ οὐ μόνον ἐξαρπάζει τῆς τιμωρίας ἀλλὰ καὶ δικαιοῖ καὶ σώζει καὶ κληρονόμους αὐτοῦ ποιεῖται τῆς βασιλείας ὄντως χάρις μέτρον οὐκ ἔχουσα ὄντως τοῦτο δωρεὰ δωρεᾶς ἁπάσης νικῶσα τὴν δύναμιν τοῦτο ἔνδειξις ὡς ἀληθῶς ἀφάτου δικαιοσύνης καὶ δικαιοσύνης οὐκ ἀνθρωπίνης ἀλλὰ θείας καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον διὸ καὶ αὐτὸς εἰπὼν εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ αὐτοῦ φησιν τοῦτ' ἔστι αὐτοῦ μόνου ἡ τοιαύτη καὶ τοσαύτη δικαιοσύνη ἐν ᾧ γὰρ ἔδει καιρῷ κολασθῆναι τότε ἠξίωσε τῆς εὐεργεσίας
62776r
1862166v
191916vδιὰ τὴν πάρεσιν Παρείθημεν ταῖς ἁμαρτίαις καὶ παρελελύμεθα εἶτα δέον τῆς παρέσεως ἀπαιτηθῆναι δίκας ἀνοχῆς καὶ φιλανθρωπίας ἐτύχομεν ἀλλὰ καὶ τῆς ἀνοχῆς τυχόντες δέον μετανοεῖν καὶ τὰ φθάσαντα ἐξιλεοῦσθαι ἔτι τοῖς αὐτοῖς ἐγκαλινδούμεθα τὶ οὖν ἔδει τότε καὶ τὸν λίαν φιλάνθρωπον κριτὴν πρᾶξαι πάντως κολάσαι καὶ τιμωρήσασθαι ὑπὲρ ὧν τε ἐξ ἀρχῆς ἡμάρτομεν καὶ ὑπὲρ ὧν ἀνοχῆς τυχόντες οὐ μετεμελήθημεν καὶ ὑπὲρ ὧν οὐ μόνον οὐ μετεμελήθημεν ἀλλὰ καὶ τὴν κακίαν ἐπετείνομεν ὁ δὲ τὶ ποιεῖ τότε λύτρον ἑαυτὸν δίδωσιν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ οὐ μόνον ἐξαρπάζει τῆς τιμωρίας ἀλλὰ καὶ δικαιοῖ καὶ σώζει καὶ κληρονόμους αὐτοῦ ποιεῖται τῆς βασιλείας ὄντως χάρις μέτρον οὐκ ἔχουσα
192318vΦωτ(ιου) * διὰ τὴν πάρεσιν τῶν πρὸ γεγονότων Παρείθημεν ταῖς ἁμαρτίαις καὶ παρελελύμεθα εἶτα δέον τῆς παρέσεως ἀπαιτηθῆναι δίκας ἀνοχῆς καὶ φιλανθρωπίας ἐτύχομεν ἀλλὰ καὶ τῆς ἀνοχῆς τυχόντες δέον μετανοεῖν καὶ τὰ φθάσαντα ἐξιλεοῦσθαι ἔτι τοῖς αὐτοῖς ἐγκαλινδούμεθα τὶ οὖν ἔδει τότε καὶ τὸν λίαν φιλάνθρωπον κριτὴν πρᾶξαι πάντως κολάσαι καὶ τιμωρήσασθαι ὑπὲρ ὧν τε ἐξ ἀρχῆς ἡμάρτομεν καὶ ὑπὲρ ὧν ἀνοχῆς τυχόντες οὐ μετεμελήθημεν καὶ ὑπὲρ ὧν οὐ μόνον οὐ μετεμελήθημεν ἀλλὰ καὶ τὴν κακίαν ἐπετείνομεν ὁ δὲ τὶ ποιεῖ τότε λύτρον δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ οὐ μόνον ἐξαρπάζει τῆς τιμωρίας ἀλλὰ καὶ δικαιοῖ καὶ σώζει καὶ κληρονόμους αὐτοῦ ποιεῖται τῆς βασιλείας ὄντως χάρις μέτρον οὐκ ἔχουσα ὄντως τοῦτο δωρεὰ δωρεᾶς ἁπάσης νικῶσα τὴν δύναμιν τοῦτο ἔνδειξις ὡς ἀληθῶς ἀφάτου δικαιοσύνης καὶ δικαιοσύνης οὐκ ἀνθρωπίνης ἀλλὰ θείας καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον διὸ καὶ αὐτὸς εἰπὼν εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ αὐτοῦ φησιν τοῦτ' ἔστι αὐτοῦ μόνου ἡ τοιαύτη καὶ τοσαύτη δικαιοσύνη ἐν ᾧ γὰρ ἔδει καιρῷ κολασθῆναι τότε ἠξίωσε τῆς εὐεργεσίας ὦ παράστασις ἄφατος δικαιοσύνης ὦ ἀποδειξις παντὸς δύναμιν λόγου ἐλέγχουσα
198074r
199715r

Unit 195Ph (Rom.3.26-Rom.3.26)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης Πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ εἰπών , ἐπήγαγεν · ἐν τῷ νῦν καιρῷ · ἡ γὰρ ἐν τῷ νῦν καιρῷ δικαιοσύνη τοῦ θεοῦ , τοῦτ' ἔστιν ἐν ᾧ τὴν ἀπολύτρωσιν ἡμῶν εἰργάσατο , πλήρης ἦν φιλανθρωπίας , πλήρης δωρεᾶς , πλήρης χάριτος . διὸ καὶ ἔλεγεν · οὐ γὰρ ἦλθον κρῖναι τὸν κόσμον , ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος . ἡ δὲ μέλλουσα δικαιοσύνη οὐκέτι ὁμοίως , ἀλλ' ἀνταποδοσὶς ἐστιν ἑκάστῳ τῶν βεβιωμένων , ὡς καὶ αὐτὸς πάλιν φησίν · ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ καὶ ἑξῆς . Ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον · ἔνδειξις γέγονεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ ἀνοχὴ αὐτοῦ καὶ ἡ δωρεὰ καὶ ἡ χάρις τῆς μελλούσης δικαιοσύνης . πῶς καὶ τίνα τρόπον ; εἰ γὰρ τοσοῦτον μακροθυμήσας , τοσοῦτον χαρισάμενος , τοσαύτης δωρεᾶς ἀξιώσας οὐκ ἐπέστρεψεν οὐδ' ἔσχεν βελτιωθέντας , μετὰ πολλῆς ἄρα δικαιοσύνης ἐκεῖθεν ἐπάγει τὰς τιμωρίας .
9177rΦ(ω)τ(ιου) ἐν τῶι νυν καιρῶι Πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ εἰπὼν ἐπήγαγεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ γὰρ ἐν τῷ νῦν καιρῷ δικαιοσύνη τοῦ θεοῦ τοῦτ' ἔστιν ἐν ᾧ τὴν ἀπολύτρωσιν ἡμῶν εἰργάσατο πλήρης ἦν φιλανθρωπίας πλήρης δωρεᾶς πλήρης χάριτος διὸ καὶ ἔλεγεν οὐκ ἦλθον κρῖναι τὸν κόσμον ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος ἡ δὲ μέλλουσα δικαιοσύνη οὐκέτι ὁμοίως ἀλλ' ἀνταποδοσὶς ἐστιν ἑκάστῳ τῶν βεβιωμένων ὡς καὶ οὕτως πάλιν φησὶν ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ καὶ ἑξῆς Ἢ οὕτως ἐκληπτέον ἔνδειξις γέγονεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ ἀνοχὴ αὐτοῦ καὶ ἡ δωρεὰ καὶ ἡ χάρις τῆς μελλούσης δικαιοσύνης πῶς καὶ τίνα τρόπον εἰ γὰρ τοσοῦτον μακροθυμήσας τοσοῦτον χαρισάμενος τοσαύτης δωρεᾶς ἀξιώσας οὐκ ἐπέστρεψεν οὐδ' ἔσχεν βελτιωθέντας μετὰ πολλῆς ἄρα δικαιοσύνης ἐκεῖθεν ἐπάγει τὰς τιμωρίας
62776r
1862166v
191916v* Πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ εἰπὼν ἐπήγαγεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ γὰρ ἐν τῷ νῦν καιρῷ δικαιοσύνη τοῦ θεοῦ τοῦτ' ἔστιν ἐν ᾧ τὴν ἀπολύτρωσιν ἡμῶν εἰργάσατο πλήρης ἦν φιλανθρωπίας πλήρης δωρεᾶς πλήρης χάριτος διὸ καὶ ἔλεγεν οὐ γὰρ ἦλθον κρῖναι τὸν κόσμον ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος ἡ δὲ μέλλουσα δικαιοσύνη οὐκέτι ὁμοίως ἀλλ' ἀνταποδοσὶς ἐστιν ἑκάστῳ τῶν βεβιωμένων ὡς καὶ αὐτὸς πάλιν φησὶν ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ καὶ ἑξῆς Ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον ἔνδειξις γέγονεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ ἀνοχὴ αὐτοῦ καὶ ἡ δωρεὰ καὶ ἡ χάρις τῆς μελλούσης δικαιοσύνης πῶς καὶ τίνα τρόπον εἰ γὰρ τοσοῦτον μακροθυμήσας τοσοῦτον χαρισάμενος τοσαύτης δωρεᾶς ἀξιώσας οὐκ ἐπέστρεψεν οὐδ' ἔσχεν βελτιωθέντας μετὰ πολλῆς ἄρα δικαιοσύνης ἐκεῖθεν ἐπάγει τὰς τιμωρίας
192319rΦωτ(ιου) * πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης Πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ εἰπὼν ἐπήγαγεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ γὰρ ἐν τῷ νῦν καιρῷ δικαιοσύνη τοῦ θεοῦ τοῦτ' ἔστιν ἐν ᾧ τὴν ἀπολύτρωσιν ἡμῶν εἰργάσατο πλήρης ἦν φιλανθρωπίας πλήρης δωρεᾶς πλήρης χάριτος διὸ καὶ ἔλεγεν οὐ γὰρ ἦλθον κρῖναι τὸν κόσμον ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος ἡ δὲ μέλλουσα δικαιοσύνη οὐκέτι ὁμοίως ἀλλ' ἀνταποδοσὶς ἐστιν ἑκάστῳ τῶν βεβιωμένων ὡς καὶ αὐτὸς πάλιν φησὶν ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ καὶ ἑξῆς Ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον ἔνδειξις γέγονεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ ἡ ἀνοχὴ αὐτοῦ καὶ ἡ δωρεὰ καὶ ἡ χάρις τῆς μελλούσης δικαιοσύνης πῶς καὶ τίνα τρόπον εἰ γὰρ τοσοῦτον μακροθυμήσας τοσοῦτον χαρισάμενος τοσαύτης δωρεᾶς ἀξιώσας οὐκ ἐπέστρεψεν οὐδ' ἔσχεν βελτιωθέντας μετὰ πολλῆς ἄρα δικαιοσύνης ἐκεῖθεν ἐπάγει τὰς τιμωρίας
198074r
199715r

Unit 204Ph (Rom.4.1-Rom.4.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τι οὖν ἐροῦμεν Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν εὑρηκέναι κατὰ σάρκα Τὸ κατὰ σάρκα ἐν ὑπερβατῷ κεῖται . ἡ δὲ κατὰ φύσιν ἀλλὰ μὴ κατὰ σχῆμα ἑρμηνεία τοῦ λόγου · τὶ οὖν ἐροῦμεν Ἀβραὰμ εὑρηκέναι τὸν κατὰ σάρκα πατέρα ἡμῶν ; πρὸς Ἰουδαίους δὲ ὁ λόγος , οἷον · ἐπεί , φησί , τὸ πᾶν ὑμῖν τῆς σεμνολογίας καὶ μεγαλαυχίας ἐν τῷ κατὰ σάρκα πατρὶ ἡμῶν Ἀβραὰμ ἐστιν , σκοπήσωμεν τὶ ἂν εἴποιμεν ἐκεῖνον εὑρηκέναι . καί φησιν αὐτὸς προϊών , ὅτι δικαιοσύνην εὗρεν · τοῦτο γὰρ ἐστι τὸ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην , τοῦτ' ἔστιν ὅτι ἐδικαιώθη · τὸ γὰρ εὑρεῖν δικαιοσύνην δικαιωθῆναὶ ἐστιν . εὗρεν οὖν δικαιοσύνην , ἀλλὰ πῶς εὗρεν ; ἐξ ἔργων ἢ ἐκ πίστεως ; καὶ δείκνυσιν ὅτι ἐκ πίστεως , μάρτυρα τὴν γραφὴν παριστάς · ἐπίστευσε γάρ , φησίν , Ἀβραὰμ τῷ θεῷ , καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην . τὶ οὖν ; φησίν · οὐκ εἶχεν ἔργα Ἀβραάμ ; οὐκ ἐδικαίου ταῦτα αὐτον ; μὴ γένοιτο · ἔργα μὲν εἶχεν , ὥστε πρὸς τοὺς συμπολιτευομένους αὐτῷ ἀνθρώπους κρινομενον δικαιωθῆναι καὶ προκριθῆναι ἐκείνων · τὸ δὲ πρὸς τὸν θεὸν δικαιωθῆναι ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ , ὥστε ἄξιον καὶ ἰσοστάσιον ἑαυτὸν παραστῆσαι τῆς ἐκεῖθεν παρεχομένης εὐεργεσίας καὶ δωρεᾶς , παντελῶς ἀπελείπετο . οὐκοῦν οὐδὲν ὅλως ἔχει καύχημα ἤτοι προτέρημα καὶ κατόρθωμα πρὸς τὸν θεὸν εἰς τὸ ἀξιωθῆναι τῆς εὐεργεσίας καὶ δωρεᾶς . τὶ γὰρ ἄν τις καὶ δι' ἔργων επιδειξηται ἄξιον τοῦ μετὰ στείρωσιν καὶ παρακμὴν δύο παθῶν τὰς πηγὰς τῆς γονῆς ξηρανάντων καὶ τοὺς τῆς γενέσεως ὀφθαλμοὺς πηρωσάντων ; τὶ οὖν τις ἄξιον πράξοι , ὥστε μετὰ τηλικαύτην φύσεως νέκρωσιν παιδὸς πατέρας ὀφθῆναι καὶ βλαστὸν κοιλίας ἐκφῦναι ; τὶ δ' ἄν τις ὅλως ἄξιον οἴσει τοῦ πληθυνθῆναι τὸ σπέρμα αὐτοῦ ὡς τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης , τοῦ ἐνευλογηθῆναι τὰ ἔθνη ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ , τοῦ Χριστὸν αὐτὸν ἐκεῖθεν τὸν κοινὸν σωτῆρα προελθεῖν ; ὁρᾷς ὅτι οὐδὲν ὅλως ἔχει , οὐδ' ἴχνος ἔργων πρὸς τὰς τηλικαύτας ἐκ θεοῦ δωρεάς . πόθεν οὖν ἠξιώθη ταῦτα ; ἐκ μονης πίστεως · ἐπίστευσεν γάρ , φησὶν ἡ γραφή , Ἀβραὰμ ἐπίστευσε , καὶ ἐδικαιώθη παρὰ θεοῦ τοσούτων καὶ τηλικούτων τυχεῖν . ὦ πίστεως πᾶσαν πρᾶξιν τὴν ἐν νόμῳ δευτέραν ποιούσης . ἐκείνην πράττων Ἀβραὰμ εἶχέν τι μικρὸν καύχημα , ἀλλὰ πρὸς τοὺς ὑπὸ τὸν αὐτὸν αὐτῷ τελοῦντας νόμον · τὴν πίστιν δὲ προβαλλομενος , ἀθροον πατὴρ ἐγένετο πάντων , καὶ τῶν μυρίων ἐκείνων ἀγαθῶν ἐδικαιώθη ἀπολαύειν . ὡς ἐν πορίσματος δὲ μοίρᾳ εἴληπται , καὶ λύσις ἐκ τῶν εἰρημένων . πῶς οὗτος μὲν ἐκ πίστεως λέγει δικαιωθῆναι τὸν Ἀβραάμ , ὁ δὲ θεῖος Ἰάκωβος ἐξ ἔργων λέγων · Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη , ἀνενέγκας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἑξῆς
9177vΦ(ω)τ(ιου) * Τὸ κατὰ σάρκα ἐν ὑπερβατῷ κεῖται ἡ δὲ κατὰ φύσιν ἀλλὰ μὴ κατὰ σχῆμα ἑρμηνεία τοῦ λόγου τὶ οὖν ἐροῦμεν Ἀβραὰμ εὑρηκέναι τὸν κατὰ σάρκα ἡμῶν πατέρα πρὸς Ἰουδαίους δὲ ὁ λόγος οἷον ἐπεὶ φησὶ τὸ πᾶν ὑμῖν τῆς σεμνολογίας καὶ μεγαλαυχίας ἐν τῷ κατὰ σάρκα πατρὶ ἡμῶν Ἀβραὰμ ἐστιν σκοπήσωμεν τὶ ἂν εἴποιμεν ἐκεῖνον εὑρηκέναι καί φησιν αὐτὸς προϊὼν ὅτι δικαιοσύνην εὗρε τοῦτο γὰρ ἐστι τὸ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην τοῦτ' ἔστιν ὅτι ἐδικαιώθη τὸ γὰρ εὑρεῖν δικαιοσύνην δικαιωθῆναὶ ἐστιν εὗρεν οὖν δικαιοσύνην ἀλλὰ πῶς εὗρεν ἐξ ἔργων ἢ ἐκ πίστεως καὶ δείκνυσιν ὅτι ἐκ πίστεως μάρτυρα τὴν γραφὴν παριστὰς ἐπίστευσε γὰρ φησὶν Ἀβραὰμ τῷ θεῷ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην τὶ οὖν φησὶν οὐκ εἶχεν ἔργα Ἀβραὰμ οὐκ ἐδικαίου ταῦτα αὐτον μὴ γένοιτο ἔργα μὲν γὰρ εἶχεν ὥστε πρὸς τοὺς συμπολιτευομένους αὐτῷ ἀνθρώπους κρινόμενον δικαιωθῆναι καὶ προκριθῆναι ἐκείνων τὸ δὲ πρὸς τὸν θεὸν δικαιωθῆναι ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ ὥστε ἄξιον καὶ ἰσοστάσιον ἑαυτὸν παραστῆσαι τῆς ἐκεῖθεν παρεχομένης εὐεργεσίας καὶ δωρεᾶς παντελῶς ἀπελείπετο οὐκοῦν οὐδὲν ὅλως ἔχει καύχημα ἤτοι προτέρημα καὶ κατόρθωμα πρὸς τὸν θεὸν εἰς τὸ ἀξιωθῆναι τῆς εὐεργεσίας καὶ δωρεᾶς τὶ γὰρ ἄν τις καὶ δι' ἔργων επιδειξειεν ἄξιον τοῦ μετὰ τηλικαύτην φύσεως νέκρωσιν παιδὸς πατέρας ὀφθῆναι καὶ βλαστὸν κοιλίας ἐκφῦναι καὶ τοῦ πληθυνθῆναι τὸ σπέρμα αὐτοῦ ὡς τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης καὶ τοῦ ἐνευλογηθῆναι τὰ ἔθνη ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ καὶ τοῦ Χριστὸν αὐτὸν ἐκεῖθεν τὸν κοινὸν σωτῆρα προελθεῖν ὁρᾷς ὅτι οὐδὲν ὅλως ἔχει οὐδ' ἴχνος ἔργων πρὸς τὰς τηλικαύτας ἐκ θεοῦ δωρεὰς πόθεν οὖν ἠξιώθη τούτων ἐκ μόνης πίστεως ἐπίστευσεν γὰρ φησὶν ἡ γραφὴ Ἀβραὰμ τῶι θεῶι καὶ ἐλογίσθη αὐτῶι εἰς δικαιοσύνην ἐπίστευσε καὶ ἐδικαιώθη παρὰ θεοῦ τοσούτων καὶ τηλικούτων τυχεῖν ὦ πίστεως πᾶσαν πρᾶξιν τὴν ἐν νόμῳ δευτέραν ποιούσης ἐκείνην πράττων Ἀβραὰμ εἶχέ τι μικρὸν καύχημα ἀλλὰ πρὸς τοὺς ὑπὸ τὸν αὐτῷ τελοῦντας νόμον τὴν πίστιν δὲ προβαλλόμενος ἀθροον πατὴρ ἐγένετο πάντων καὶ τῶν μυρίων ἐκείνων ἀγαθῶν ἐδικαιώθη ἀπολαύειν ὡς ἐν πορίσματος δὲ μοίρᾳ εἴληπται καὶ λύσις ἐκ τῶν εἰρημένων πῶς οὗτος μὲν ἐκ πίστεως λέγει δικαιωθῆναι τὸν Ἀβραὰμ ὁ δὲ θεῖος Ἰάκωβος ἐξ ἔργων λέγων Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη ἀνενέγκας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἑξῆς
62776r
1862167r
191917v
192320rΦωτ(ιου) * Τι οὖν ἐροῦμεν Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν εὑρηκέναι κατὰ σάρκα Τὸ κατὰ σάρκα ἐν ὑπερβατῷ κεῖται ἡ δὲ κατὰ φύσιν ἀλλὰ μὴ κατὰ σχῆμα ἑρμηνεία τοῦ λόγου τὶ οὖν ἐροῦμεν Ἀβραὰμ εὑρηκέναι τὸν κατὰ σάρκα πατέρα ἡμῶν πρὸς Ἰουδαίους δὲ ὁ λόγος οἷον ἐπεὶ φησὶ τὸ πᾶν ὑμῖν τῆς σεμνολογίας καὶ μεγαλαυχίας ἐν τῷ κατὰ σάρκα πατρὶ ἡμῶν Ἀβραὰμ ἐστιν σκοπήσωμεν τὶ ἂν εἴποιμεν ἐκεῖνον εὑρηκέναι καί φησιν αὐτὸς προϊὼν ὅτι δικαιοσύνην εὗρεν τοῦτο γὰρ ἐστι τὸ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην τοῦτ' ἔστιν ὅτι ἐδικαιώθη τὸ γὰρ εὑρεῖν δικαιοσύνην δικαιωθῆναὶ ἐστιν εὗρεν οὖν δικαιοσύνην ἀλλὰ πῶς εὗρεν ἐξ ἔργων ἢ ἐκ πίστεως καὶ δείκνυσιν ὅτι ἐκ πίστεως μάρτυρα τὴν γραφὴν παριστὰς ἐπίστευσε γὰρ φησὶν Ἀβραὰμ τῷ θεῷ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην τὶ οὖν φησὶν οὐκ εἶχεν ἔργα Ἀβραὰμ οὐκ ἐδικαίου ταῦτα αὐτον μὴ γένοιτο ἔργα μὲν εἶχεν ὥστε πρὸς τοὺς συμπολιτευομένους αὐτῷ ἀνθρώπους κρινόμενον δικαιωθῆναι καὶ προκριθῆναι ἐκείνων τὸ δὲ πρὸς τὸν θεὸν δικαιωθῆναι ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ ὥστε ἄξιον καὶ ἰσοστάσιον ἑαυτὸν παραστῆσαι τῆς ἐκεῖθεν παρεχομένης εὐεργεσίας καὶ δωρεᾶς παντελῶς ἀπελείπετο οὐκοῦν οὐδὲν ὅλως ἔχει καύχημα ἤτοι προτέρημα καὶ κατόρθωμα πρὸς τὸν θεὸν εἰς τὸ ἀξιωθῆναι τῆς εὐεργεσίας καὶ δωρεᾶς τὶ γὰρ ἄν τις καὶ δι' ἔργων ἐπιδείξηται ἄξιον τοῦ μετὰ στείρωσιν καὶ παρακμὴν δύο παθῶν τὰς πηγὰς τῆς γονῆς ξηρανάντων καὶ τοὺς τῆς γενέσεως ὀφθαλμοὺς πηρωσάντων τὶ οὖν τις ἄξιον πράξοι ὥστε μετὰ τηλικαύτην φύσεως νέκρωσιν παιδὸς πατέρας ὀφθῆναι καὶ βλαστὸν κοιλίας ἐκφῦναι τὶ δ' ἄν τις ὅλως ἄξιον οἴσει τοῦ πληθυνθῆναι τὸ σπέρμα αὐτοῦ ὡς τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης τοῦ ἐνευλογηθῆναι τὰ ἔθνη ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ τοῦ Χριστὸν αὐτὸν ἐκεῖθεν τὸν κοινὸν σωτῆρα προελθεῖν ὁρᾷς ὅτι οὐδὲν ὅλως ἔχει οὐδ' ἴχνος ἔργων πρὸς τὰς τηλικαύτας ἐκ θεοῦ δωρεὰς πόθεν οὖν ἠξιώθη ταῦτα ἐκ μόνης πίστεως ἐπίστευσεν γὰρ φησὶν ἡ γραφὴ Ἀβραὰμ ἐπίστευσε καὶ ἐδικαιώθη παρὰ θεοῦ τοσούτων καὶ τηλικούτων τυχεῖν ὦ πίστεως πᾶσαν πρᾶξιν τὴν ἐν νόμῳ δευτέραν ποιούσης ἐκείνην πράττων Ἀβραὰμ εἶχέν τι μικρὸν καύχημα ἀλλὰ πρὸς τοὺς ὑπὸ τὸν αὐτὸν αὐτῷ τελοῦντας νόμον τὴν πίστιν δὲ προβαλλόμενος ἀθροον πατὴρ ἐγένετο πάντων καὶ τῶν μυρίων ἐκείνων ἀγαθῶν ἐδικαιώθη ἀπολαύειν ὡς ἐν πορίσματος δὲ μοίρᾳ εἴληπται καὶ λύσις ἐκ τῶν εἰρημένων πῶς οὗτος μὲν ἐκ πίστεως λέγει δικαιωθῆναι τὸν Ἀβραὰμ ὁ δὲ θεῖος Ἰάκωβος ἐξ ἔργων λέγων Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη ἀνενέγκας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἑξῆς
198074v
199716r

Unit 212Ph (Rom.4.8-Rom.4.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μακάριοι ὧν ἀφέθησαν Κατάλληλος λίαν καὶ ἁρμοζουσα ἡ ψαλμικὴ χρῆσις · καὶ γὰρ πᾶσα δικαίωσις ἀπὸ θεοῦ · ἢ ἐκ τοῦ ἀφεθῆναι γίνεται τὰς ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας , ἢ ἐκ τοῦ ἐπικαλυφθῆναι , οἷον διά τινων κατορθωμάτων ἐκνικηθῆναι καὶ καταποθῆναι , ἢ ἐκ τοῦ μὴ λογίσασθαι τὸν θεὸν τὸ πραχθὲν εἰς ἁμαρτίαν . καὶ διὰ τῶν τριῶν τούτων φιλανθρώπων τροπων λογίζεται ὁ θεὸς τῷ ἀνθρώπῳ τὴν δικαιοσύνην ὡς συμπαθῶν , ὡς οἰκονομῶν , ὡς φιλοτιμούμενος · ἡ μὲν γὰρ ἄφεσις συμπαθείας , ἡ δὲ ἐπικάλυψις οἰκονομίας , τὸ δὲ μὴ λογίσασθαι εἰς ἁμαρτίαν φιλοτιμίας . τίνες οὖν ἀξιοῦνται τούτων ; οἱ πιστοί , καὶ διὰ τῆς πίστεως · διὸ καὶ μακαρίζει αὐτοὺς καὶ ὁ προφήτης ∆αυίδ . τοῖς δὲ ἐν νόμῳ καὶ ἐξ ἔργων ζητοῦσι δικαιωθῆναι οὐδεμία τῶν τριῶν δικαίωσις ἕπτεται , τοῖς δὲ ἐκ πίστεως διὰ τῶν τριῶν τούτων τροπων ἡ δικαιοσύνη λογίζεται . προσφορως ἄρα τὴν δαυϊτικὴν μαρτυρίαν ὁ θεσπέσιος Παῦλος τῇ ἰδίᾳ ἥρμοσε διδασκαλίᾳ .
9178r* Κατάλληλος λίαν καὶ ἁρμοζουσα ἡ ψαλμικὴ χρῆσις καὶ γὰρ πᾶσα δικαίωσις ἀπὸ θεοῦ ἢ ἐκ τοῦ ἀφεθῆναι γίνεται τὰς ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας ἢ ἐκ τοῦ ἐπικαλυφθῆναι οἷον διά τινων κατορθωμάτων ἐκνικηθῆναι καὶ καταποθῆναι ἢ ἐκ τοῦ μὴ λογίσασθαι τὸν θεὸν τὸ πραχθὲν εἰς ἁμαρτίαν καὶ διὰ τῶν τριῶν τούτων φιλανθρώπων τρόπων λογίζεται ὁ θεὸς τῷ ἀνθρώπῳ τὴν δικαιοσύνην ὡς συμπαθῶν ὡς οἰκονομῶν ὡς φιλοτιμούμενος ἡ μὲν γὰρ ἄφεσις συμπαθείας ἡ δὲ ἐπικάλυψις οἰκονομίας τὸ δὲ μὴ λογίσασθαι εἰς ἁμαρτίαν φιλοτιμίας τίνες οὖν ἀξιοῦνται τούτων οἱ πιστοὶ καὶ διὰ τῆς πίστεως διὸ καὶ μακαρίζει αὐτοὺς καὶ ὁ προφήτης ∆αυὶδ τοῖς δὲ ἐν νόμῳ καὶ ἐξ ἔργων ζητοῦσι δικαιωθῆναι οὐδεμία τῶν τριῶν δικαίωσις ἕπτεται τοῖς δὲ ἐκ πίστεως διὰ τῶν τριῶν τούτων τρόπων ἡ δικαιοσύνη λογίζεται προσφόρως ἄρα τὴν δαυϊτικὴν μαρτυρίαν ὁ θεσπέσιος Παῦλος τῇ ἰδίᾳ ἥρμοσε διδασκαλίᾳ
62776v
1862167v
191918vΦωτ(ιου) * μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι μακάριος ἀνὴρ ὧι οὐ μὴ λογίσηται κύριος ἁμαρτίαν Κατάλληλος λίαν καὶ ἁρμοζουσα ἡ ψαλμικὴ χρῆσις καὶ γὰρ πᾶσα δικαίωσις ἀπὸ θεοῦ ἢ ἐκ τοῦ ἀφεθῆναι γίνεται τὰς ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας ἢ ἐκ τοῦ ἐπικαλυφθῆναι οἷον διά τινων κατορθωμάτων ἐκνικηθῆναι καὶ καταποθῆναι ἢ ἐκ τοῦ μὴ λογίσασθαι τὸν θεὸν τὸ πραχθὲν εἰς ἁμαρτίαν καὶ διὰ τῶν τριῶν τούτων φιλανθρώπων τρόπων λογίζεται ὁ θεὸς τῷ ἀνθρώπῳ τὴν δικαιοσύνην ὡς συμπαθῶν ὡς οἰκονομῶν ὡς φιλοτιμούμενος ἡ μὲν γὰρ ἄφεσις συμπαθείας ἡ δὲ ἐπικάλυψις οἰκονομίας τὸ δὲ μὴ λογίσασθαι εἰς ἁμαρτίαν φιλοτιμίας τίνες οὖν ἀξιοῦνται τούτων οἱ πιστοὶ καὶ διὰ τῆς πίστεως διὸ καὶ μακαρίζει αὐτοὺς καὶ ὁ προφήτης ∆αυὶδ τοῖς δὲ ἐν νόμῳ καὶ ἐξ ἔργων ζητοῦσι δικαιωθῆναι οὐδεμία τῶν τριῶν δικαίωσις ἕπεται τοῖς δὲ ἐκ πίστεως διὰ τῶν τριῶν τούτων τρόπων ἡ δικαιοσύνη λογίζεται
192321rΦωτ(ιου) * μακάριοι ὧν ἀφέθησαν Κατάλληλος λίαν καὶ ἁρμοζουσα ἡ ψαλμικὴ χρῆσις καὶ γὰρ πᾶσα δικαίωσις ἀπὸ θεοῦ ἢ ἐκ τοῦ ἀφεθῆναι γίνεται τὰς ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας ἢ ἐκ τοῦ ἐπικαλυφθῆναι οἷον διά τινων κατορθωμάτων ἐκνικηθῆναι καὶ καταποθῆναι ἢ ἐκ τοῦ μὴ λογίσασθαι τὸν θεὸν τὸ πραχθὲν εἰς ἁμαρτίαν καὶ διὰ τῶν τριῶν τούτων φιλανθρώπων τρόπων λογίζεται ὁ θεὸς τῷ ἀνθρώπῳ τὴν δικαιοσύνην ὡς συμπαθῶν ὡς οἰκονομῶν ὡς φιλοτιμούμενος ἡ μὲν γὰρ ἄφεσις συμπαθείας ἡ δὲ ἐπικάλυψις οἰκονομίας τὸ δὲ μὴ λογίσασθαι εἰς ἁμαρτίαν φιλοτιμίας τίνες οὖν ἀξιοῦνται τούτων οἱ πιστοὶ καὶ διὰ τῆς πίστεως διὸ καὶ μακαρίζει αὐτοὺς καὶ ὁ προφήτης ∆αυὶδ τοῖς δὲ ἐν νόμῳ καὶ ἐξ ἔργων ζητοῦσι δικαιωθῆναι οὐδεμία τῶν τριῶν δικαίωσις ἕπτεται τοῖς δὲ ἐκ πίστεως διὰ τῶν τριῶν τούτων τρόπων ἡ δικαιοσύνη λογίζεται προσφόρως ἄρα τὴν δαυϊτικὴν μαρτυρίαν ὁ θεσπέσιος Παῦλος τῇ ἰδίᾳ ἥρμοσε διδασκαλίᾳ
198075v
199716v

Unit 216Ph (Rom.4.11-Rom.4.11)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ σημεῖον ἔλαβε περιτομῆς ∆ιὰ τί , φησί , πρῶτον ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην , καὶ οὕτω περιετμήθη ; πρῶτον μέν , ἵνα ὡς σημεῖον νομισθῇ ἀρετῆς ἡ περιτομή , καὶ οὐχ ὡς αὐτοαρετὴ καὶ κατόρθωμα · τὸ γὰρ σημεῖον τῆς περιτομῆς , φησί : , σφραγὶς ἐστιν , οἷον · σημεῖον ἐστι καὶ παράστασις τῆς ἐν τῆι ἀκροβυστίᾳ διὰ πίστεως δικαιοσύνης . δεύτερον δέ , ἵνα καὶ τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν ἐμπεριτομων κοινὸς ἐπιγνωσθῇ καὶ ἀνακηρυχθῇ πατήρ · τῶν μὲν ἀκροβύστων ὡς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ καὶ πιστεύσας καὶ δικαιωθείς , τῶν δὲ ἐμπεριτομων ὡς καὶ αὐτὸς περιτμηθεὶς μετὰ τὸ πιστεῦσαι . πάντων οὖν εἰκοτως ἂν λογισθείη πατὴρ τῶν τὴν πίστιν δηλονότι παραδεξαμένων , εἴτε ἀπερίτμητοι , εἴτε περιτετμημένοι εἶεν . ἂν δὲ τὴν πίστιν μὴ ἔχωσιν , οὐδὲ τὴν πρὸς ἐκεῖνον συγγένειαν ἔχουσιν , οἵτινες ἂν εἶεν , οὐδὲ κληρονόμοι ἄρα τῆς πρὸς ἐκεῖνον ἐπαγγελίας · τοῖς γὰρ συγγενέσι , καὶ τῷ γὰρ σπέρματι αὐτοῦ , αἱ ὑποσχέσεις καὶ αἱ εὐλογίαι .
9178vΦ(ω)τ(ιου) * ∆ιὰ τὶ φησὶ πρῶτον ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην καὶ οὕτω περιετμήθη πρῶτον μὲν ἵνα ὡς σημεῖον νομισθῇ ἀρετῆς ἡ περιτομὴ καὶ οὐχ ὡς αὐτοαρετὴ καὶ κατόρθωμα τὸ γὰρ σημεῖον τῆς περιτομῆς φησὶ σφραγὶς ἐστιν οἷον σημεῖον τε καὶ παράστασις τῆς ἐν τῆ ἀκροβυστία διὰ πίστεως δικαιοσύνης δεύτερον δὲ ἵνα καὶ τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν ἐμπεριτομων κοινὸς ἐπιγνωσθῇ καὶ ἀνακηρυχθῇ πατὴρ τῶν μὲν ἀκροβύστων ὡς ἐν τῇͅ ἀκροβυστία καὶ πιστεύσας καὶ δικαιωθεὶς τῶν δὲ ἐμπεριτομων ὡς καὶ αὐτὸς περιτμηθεὶς μετὰ τὸ πιστεῦσαι πάντων οὖν εἰκοτως ἂν λογισθείη πατὴρ τῶν τὴν πίστιν δηλονότι παραδεξαμένων εἴτε ἀπερίτμητοι εἴτε περιτετμημένοι εἶεν ἂν δὲ τὴν πίστιν μὴ ἔχωσιν οὐδὲ τὴν πρὸς ἐκεῖνον συγγένειαν ἔχουσιν οἵτινες ἂν εἶεν οὐδὲ κληρονόμοι ἄρα τῆς πρὸς ἐκεῖνον ἐπαγγελίας τοῖς γὰρ συγγενέσι τῷ γὰρ σπέρματι αὐτοῦ αἱ ὑποσχέσεις καὶ αἱ εὐλογίαι
62776v
1862167v
191919r
192321vΦωτ(ιου) * καὶ σημεῖον ἔλαβε περιτομῆς ∆ιὰ τὶ φησὶ πρῶτον ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην καὶ οὕτω περιετμήθη πρῶτον μὲν ἵνα ὡς σημεῖον νομισθῇ ἀρετῆς ἡ περιτομὴ καὶ οὐχ ὡς αὐτοαρετὴ καὶ κατόρθωμα τὸ γὰρ σημεῖον τῆς περιτομῆς φησὶ σφραγὶς ἐστιν οἷον σημεῖον ἐστι καὶ παράστασις τῆς ἐν τῆι ἀκροβυστίᾳ διὰ πίστεως δικαιοσύνης δεύτερον δὲ ἵνα καὶ τῶν ἀκροβύστων καὶ τῶν ἐμπεριτομων κοινὸς ἐπιγνωσθῇ καὶ ἀνακηρυχθῇ πατὴρ τῶν μὲν ἀκροβύστων ὡς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ καὶ πιστεύσας καὶ δικαιωθεὶς τῶν δὲ ἐμπεριτομων ὡς καὶ αὐτὸς περιτμηθεὶς μετὰ τὸ πιστεῦσαι πάντων οὖν εἰκοτως ἂν λογισθείη πατὴρ τῶν τὴν πίστιν δηλονότι παραδεξαμένων εἴτε ἀπερίτμητοι εἴτε περιτετμημένοι εἶεν ἂν δὲ τὴν πίστιν μὴ ἔχωσιν οὐδὲ τὴν πρὸς ἐκεῖνον συγγένειαν ἔχουσιν οἵτινες ἂν εἶεν οὐδὲ κληρονόμοι ἄρα τῆς πρὸς ἐκεῖνον ἐπαγγελίας τοῖς γὰρ συγγενέσι καὶ τῷ γὰρ σπέρματι αὐτοῦ αἱ ὑποσχέσεις καὶ αἱ εὐλογίαι
198075v
199716v

Unit 221Ph (Rom.4.11-Rom.4.11)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Καὶ πατέρα περιτομῆς οὐχ ἁπλῶς φησι πατὴρ τῶν ἐμπεριτμήτων τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ περιτομῆς , ἀλλὰ πατὴρ ἐκείνων τῶν ἐμπεριτμήτων , τῶν μὴ μόνον περιτετμημένων ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ ἴχνη αὐτοῦ τὴν πίστιν Χριστοῦ εἰσοικιζομένων . ἐκεῖνοι δὲ κατὰ τὰ ἴχνη καὶ κατὰ μίμησιν τοῦ Ἀβραὰμ πιστεύουσιν εἰς Χριστόν , οἱ ἀδιστάκτως καὶ χωρὶς φιλονεικίας καὶ ενδυασμου προσερχόμενοι τῷ Χριστῷ .
9178vΦ(ω)τ(ιου) Καὶ πατέρα περιτομῆς Οὐχ ἁπλῶς φησι πατὴρ τῶν ἐμπεριτμήτων τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ περιτομῆς ἀλλὰ πατὴρ ἐκείνων {τῶν ἐμπεριτμήτων τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ περιτομῆς ἀλλὰ πατὴρ ἐκείνων τῶν /τῶν ἐμπεριτμήτων τῶν }* μὴ μόνον περιτετμημένων ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ ἴχνη αὐτοῦ τὴν πίστιν Χριστοῦ εἰσοικιζομένων ἐκεῖνοι δὲ κατὰ τὰ ἴχνη καὶ κατὰ μίμησιν τοῦ Ἀβραὰμ πιστεύουσιν εἰς Χριστὸν οἱ ἀδιστάκτως καὶ χωρὶς φιλονεικίας καὶ ενδοιασμου προσερχόμενοι τῷ Χριστῷ
62776v
1862167v
191919v
192321vΦωτ(ιου) * Καὶ πατέρα περιτομῆς οὐχ ἁπλῶς φησι πατὴρ τῶν ἐμπεριτμήτων τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ περιτομῆς ἀλλὰ πατὴρ ἐκείνων τῶν ἐμπεριτμήτων τῶν μὴ μόνον περιτετμημένων ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ ἴχνη αὐτοῦ τὴν πίστιν Χριστοῦ εἰσοικιζομένων ἐκεῖνοι δὲ κατὰ τὰ ἴχνη καὶ κατὰ μίμησιν τοῦ Ἀβραὰμ πιστεύουσιν εἰς Χριστὸν οἱ ἀδιστάκτως καὶ χωρὶς φιλονεικίας καὶ ἐνδυασμοῦ προσερχόμενοι τῷ Χριστῷ
198076r
199717r

Unit 223Ph (Rom.4.12-Rom.4.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῖς ἴχνεσι Ἴχνη λέγεται τὰ τῶν προοδευσάντων σύμβολα καὶ σημεῖα τῶν ιχνων . ἐπεὶ οὖν οὗτοι μεταγενέστεροι , οἰκείως καὶ ἁρμοδίως φησίν · τοῖς ἐμμένουσι καὶ ἐπακολουθοῦσι τοῖς ἴχνεσιν , ἤτοι πορευομένοις κατὰ τὰ ἐκείνου ἴχνη καὶ τὴν ἐκείνου ὁδὸν ἥτις χωρὶς περιτομῆς ὑπῆρχε .
9178vΦ(ω)τ(ιου) * Ἴχνη λέγεται τὰ τῶν προοδευσάντων σύμβολα καὶ σημεῖα τῶν ἰχνῶν ἐπεὶ οὖν οὗτοι μεταγενέστεροι οἰκείως καὶ ἁρμοδίως φησὶν τοῖς ἐμμένουσι καὶ ἐπακολουθοῦσι τοῖς ἴχνεσιν ἤτοι πορευομένοις κατὰ τὰ ἐκείνου ἴχνη καὶ τὴν ἐκείνου ὁδὸν ἥτις χωρὶς περιτομῆς ὑπῆρχε
62777r
1862168r
191919v
192322rΦωτ(ιου) * τοῖς ἴχνεσι Ἴχνη λέγεται τὰ τῶν προοδευσάντων σύμβολα καὶ σημεῖα τῶν ἰχνῶν ἐπεὶ οὖν οὗτοι μεταγενέστεροι οἰκείως καὶ ἁρμοδίως φησὶν τοῖς ἐμμένουσι καὶ ἐπακολουθοῦσι τοῖς ἴχνεσιν ἤτοι πορευομένοις κατὰ τὰ ἐκείνου ἴχνη καὶ τὴν ἐκείνου ὁδὸν ἥτις χωρὶς περιτομῆς ὑπῆρχε
198076r
199717r

Unit 227Ph (Rom.4.13-Rom.4.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι εἰπὼν πρότερον ὅτι διὰ τοῦτο ἀκροβυστος ὢν ὁ Ἀβραὰμ ἐπίστευσε καὶ ἐδικαιώθη , ἵνα πατὴρ λογισθῇ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν , καὶ διὰ τοῦτο πάλιν περιετμήθη , ἵνα καὶ τῶν ἐν περιτομῇ πιστῶν πατὴρ λογισθῇ , καὶ ἐπαγαγὼν καὶ ἀποδείξας ὅτι καὶ μᾶλλον λογίζεται πατὴρ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν , ὅσῳ καὶ πρὸ τῆς περιτομῆς καὶ πρὸ αὐτοῦ τοῦ νόμου τοῦ καὶ τὴν περιτομὴν περιέχοντος αὐτὸς καὶ ἐπίστευσεν , καὶ ἡ πίστις αὐτοῦ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην · ταῦτα εἰπὼν καὶ παραστήσας , νῦν καὶ ἑτέρῳ τρόπῳ τὸ αὐτὸ δείκνυσι καί φησιν · ὑποκείσθω μὴ οὕτως ἔχειν ὡς ἔφημεν , ἀλλὰ τοὺς ἐκ νόμου μόνους εἶναι κληρονόμους τῶν πρὸς Ἀβραὰμ ἐπαγγελιῶν , οὔκουν εἰς μάτην γέγονεν ἡ πίστις τῷ Ἀβραάμ ; αὐτὸς γὰρ πρὸ τοῦ νόμου καὶ χωρὶς τοῦ νόμου ἐπίστευσεν . κεκένωται ἄρα ἡ πίστις , οὐδὲν ἐστιν αὐτῆς , τὸ ὅλον ἠφάνισται · ἀλλὰ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι κατηργήθησαν , οἷον ἄχρηστοι καὶ ἀτέλεστοι γεγένηνται . εἰ γὰρ ἡ πίστις δι' ἣν ἡ ἐπαγγελία ἐκενώθη , καὶ αἱ ἐπαγγελίαι δηλονότι , αἱ ἐπὶ τῇ πίστει ἑδραζομεναι συναπερρύησαν καὶ γεγόνασι φροῦδοι . τὶ οὖν οἱ διὰ νόμου κληρονομήσουσιν , τῆς μὲν πίστεως κενωθείσης , συνεκρυείσης δὲ τῇ πίστει τῆς ἐπαγγελίας ; ὁρᾷς ὡς δι' ὧν λέγουσι διὰ νόμου κληρονομεῖν , διὰ τούτων δείκνυνται μηδ' ὅλως κληρονομεῖν . οὕτω τοίνυν διχῶς τὰς ἀποδείξεις ἐποιήσατο , ὅτι ὁ μακαρισμὸς ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως ἀκροβυστίαν μᾶλλον ἁρμοζει ἢ ἐπὶ τὴν περιτομήν , τὴν πρώτην μὲν ἐπ' εὐθείας προαγαγὼν καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν κατὰ τὸν Ἀβραὰμ πραχθέντων , τὴν δευτέραν δὲ συνδραμὼν ἐκείνοις καὶ ὑποθεὶς τὸ παρὰ τὼν ἐναντίων λεγόμενον , καὶ δείξας οἷον ἄτοπον ἕπεται τῇ ὑποθέσει αὐτῶν . τίθησι δὲ καὶ τρίτην ἀποδειξιν ἐξ αὐτοῦ λαμβανομένην τοῦ νόμου καί φησιν · ὁ νόμος ἐφ' ᾧ ἐπερείδεσθε , παραβαθεὶς ὀργὴν κατεργάζεται . τοῦτο εἰπών , τὸ ἀκολουθον ὡς δῆλον ὑπάρχον κατέλιπεν , οἷον · ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε δῆλον γὰρ τοῦτο καὶ συνεπινοούμενον · εἰ οὖν ὁ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται παραβαθείς , ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε , οὐ μόνον ἐπαγγελιῶν οὒκ ἐστε ἄξιοι , ἀλλὰ καὶ τιμωρηθήσεσθε · τοῦτο γὰρ ὑμῖν ὁ νόμος παραβεβηκοσιν διὰ παντὸς ἐπανατείνεται . πόθεν οὖν σωθήσεσθε ; πόθεν ὑμῖν αἱ ἐπαγγελίαι ; ἐπεὶ οὖν τά τε ἄλλα εἴρηται καὶ δέδεικται ὅτι καὶ ἐκ τοῦ νόμου οὐκ ἔστιν ὅλως δικαιωθῆναι , λείπεται καταφυγεῖν ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως χάριν · διὰ ταύτης γὰρ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι περατοῦνται , καὶ ὁ Ἀβραὰμ πάντων γίνεται πατήρ . ὥστε ὁ τοῦ ∆αυὶδ μακαρισμὸς κοινὸς ὑπάρχων ἐπὶ τῶν διὰ πίστεως σωζομένων πάντων , οὐχ ἧττον ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐστιν ἐπὶ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν ἐφαρμοζων , ὅσῳ καὶ πρῶτον ἐπὶ τοῦ ἐν ἀκροβυστίᾳ Ἀβραὰμ ἐφάνη ἐπαληθεύων . ταῦτα δὲ ἤρτηται τοῦ νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη θεοῦ πεφανέρωται καὶ ἑξῆς , καὶ δεῖ ἐπισκοπεῖν . δυνατὸν δὲ ταῦτα καὶ ἄλλαις ἐπιβολαῖς διασαφῆσαι , ὡς εἴρηται ἐν τῷ πλάτει .
9179rΦ(ω)τ(ιου) εἰπὼν πρότερον ὅτι διὰ τοῦτο ἀκροβυστος ὢν ὁ Ἀβραὰμ ἐπίστευσε καὶ ἐδικαιώθη ἵνα πατὴρ λογισθῇ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν καὶ διὰ τοῦτο πάλιν περιετμήθη ἵνα καὶ τῶν ἐν περιτομῇ πιστῶν πατὴρ νομισθῆι καὶ ἐπαγαγὼν καὶ ἀποδείξας ὅτι καὶ μᾶλλον λογίζεται πατὴρ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν ὅσῳ καὶ πρὸ τῆς περιτομῆς καὶ πρὸ αὐτοῦ τοῦ νόμου τοῦ καὶ τὴν περιτομὴν περιέχοντος αὐτὸς καὶ ἐπίστευσε καὶ ἡ πίστις αὐτοῦ ἐλογίσθη εἰς δικαιοσύνην ταῦτα εἰπὼν καὶ παραστήσας νῦν καὶ ἑτέρῳ τρόπῳ τὸ αὐτὸ δείκνυσι καί φησιν ὑποκείσθω μὴ οὕτως ἔχειν ὡς ἔφημεν ἀλλὰ τοὺς ἐκ νόμου μόνους εἶναι κληρονόμους τῶν πρὸς Ἀβραὰμ ἐπαγγελιῶν οὔκουν εἰς μάτην γέγονεν ἡ πίστις τῷ Ἀβραὰμ αὐτὸς γὰρ πρὸ τοῦ νόμου καὶ χωρὶς τοῦ νόμου ἐπίστευσε κεκένωται ἄρα ἡ πίστις οὐδὲν ἐστιν αὐτῆς τὸ ὅλον ἠφάνισται ἀλλὰ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι κατηργήθησαν οἷον ἄχρηστοι καὶ ἀτέλεστοι γεγένηνται εἰ γὰρ ἡ πίστις δι' ἣν ἡ ἐπαγγελία ἐκενώθη καὶ αἱ ἐπαγγελίαι δηλονότι αἱ ἐπὶ τῇ πίστει ἑδραζομεναι συναπερρύησαν καὶ γεγόνασι φροῦδοι τὶ οὖν οἱ διὰ νόμου κληρονομήσουσιν τῆς μὲν πίστεως κενωθείσης συνεκρυείσης δὲ τῇ πίστει τῆς ἐπαγγελίας ὁρᾷς ὡς δι' ὧν λέγουσι διὰ νόμου κληρονομεῖν διὰ τούτων δείκνυνται μηδ' ὅλως κληρονομεῖν οὕτω τοίνυν διχῶς τὰς ἀποδείξεις ἐποιήσατο ὅτι ὁ μακαρισμὸς ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως ἀκροβυστίαν μᾶλλον ἁρμοζει ἢ ἐπὶ τὴν περιτομὴν τὴν πρώτην μὲν ἐπ' εὐθείας προαγαγὼν καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν κατὰ τὸν Ἀβραὰμ πραχθέντων τὴν δευτέραν δὲ συνδραμὼν ἐκείνοις καὶ ὑποθεὶς τὸ παρὰ τὼν ἐναντίων λεγόμενον καὶ δείξας οἷον ἄτοπον ἕπεται τῇ ὑποθέσει αὐτῶν τίθησι δὲ καὶ τρίτην ἀποδειξιν λαμβανομένην ἐξ αὐτοῦ τοῦ νόμου καί φησιν ὁ νόμος ἐφ' ᾧ ἐπερείδεσθε παραβαθεὶς ὀργὴν κατεργάζεται τοῦτο εἰπὼν τὸ ἀκολουθον ὡς δῆλον ὑπάρχον κατέλιπεν εἰ οὖν ὁ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται παραβαθεὶς ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε οὐ μόνον ἐπαγγελιῶν οὒκ ἐστε ἄξιοι ἀλλὰ καὶ τιμωρηθήσεσθε τοῦτο γὰρ ὑμῖν διὰ παντὸς ὁ νόμος παραβεβηκόσιν ἐπανατείνεται πόθεν οὖν σωθήσεσθε πόθεν ὑμῖν αἱ ἐπαγγελίαι ἐπεὶ οὖν τά τε ἄλλα εἴρηται καὶ δέδεικται ὅτι καὶ ἐκ τοῦ νόμου οὐκ ἔστιν ὅλως δικαιωθῆναι λείπεται καταφυγεῖν ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως χάριν διὰ ταύτης γὰρ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι περατοῦνται καὶ ὁ Ἀβραὰμ πάντων γίνεται πατὴρ ὥστε ὁ τοῦ ∆αυὶδ μακαρισμὸς κοινὸς ὑπάρχων ἐπὶ τῶν διὰ πίστεως σωζομένων πάντων οὐχ ἧττον ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐστιν ἐπὶ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν ἐφαρμοζων ὅσῳ καὶ πρῶτον ἐπὶ τοῦ ἐν ἀκροβυστίᾳ Ἀβραὰμ ἐφάνη αληθεύων ταῦτα δὲ είρηται τοῦ νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη θεοῦ πεφανέρωται καὶ ἑξῆς καὶ δεῖ ἐπισκοπεῖν δυνατὸν δὲ ταῦτα καὶ ἄλλαις ἐπιβολαῖς διασαφῆσαι ὡς εἴρηται ἐν τῷ πλάτει
62777r
1862168r
191920rαλλ εις τ(ου) αυτ(ου) Φωτ(ιου) * Εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι εἰπὼν πρότερον ὅτι διὰ τοῦτο ἀκροβυστος ὢν ὁ Ἀβραὰμ ἐπίστευσε καὶ ἐδικαιώθη ἵνα πατὴρ λογισθῇ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν καὶ διὰ τοῦτο πάλιν περιετμήθη ἵνα καὶ τῶν ἐν περιτομῇ πιστῶν πατὴρ λογισθῇ καὶ ἐπαγαγὼν καὶ ἀποδείξας ὅτι μᾶλλον λογίζεται πατὴρ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν ὅσῳ καὶ πρὸ τῆς περιτομῆς καὶ πρὸ αὐτοῦ τοῦ νόμου τοῦ καὶ τὴν περιτομὴν περιέχοντος καὶ ἐπίστευσεν καὶ ἡ πίστις αὐτοῦ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην ταῦτα εἰπὼν καὶ παραστήσας νῦν καὶ ἑτέρῳ τρόπῳ τὸ αὐτὸ δείκνυσι καί φησιν ὑποκείσθω μὴ οὕτως ἔχειν ὡς ἔφημεν ἀλλὰ τοὺς ἐκ νόμου μόνους εἶναι κληρονόμους τῶν Ἀβραὰμ ἐπαγγελιῶν οὔκουν εἰς μάτων γέγονεν ἡ πίστις τῷ Ἀβραὰμ αὐτὸς γὰρ πρὸ τοῦ νόμου καὶ χωρὶς τοῦ νόμου ἐπίστευσεν κεκένωται ἄρα ἡ πίστις οὐδὲν ἐστιν αὐτῆς τὸ ὅλον ἠφάνισται ἀλλὰ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι κατηργήθησαν οἷον ἄχρηστοι καὶ ἀτέλεστοι γεγένηνται εἰ γὰρ ἡ πίστις δι' ἣν ἡ ἐπαγγελία ἐκενώθη καὶ αἱ ἐπαγγελίαι δηλονότι αἱ ἐπὶ τῇ πίστει ἑδραζομεναι συναπερρύησαν καὶ γεγόνασι φροῦδοι τὶ οὖν οἱ διὰ νόμου κληρονομήσουσιν τῆς μὲν πίστεως κενωθείσης συνεκρυείσης δὲ τῇ πίστει τῆς ἐπαγγελίας ὁρᾷς ὡς δι' ὧν λέγουσι διὰ νόμου κληρονομεῖν διὰ τούτων δείκνυνται μηδ' ὅλως κληρονομεῖν οὕτω τοίνυν διχῶς τὰς ἀποδείξεις ἐποιήσατο ὅτι ὁ μακαρισμὸς ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως ἀκροβυστίαν μᾶλλον ἁρμοζει ἢ ἐπὶ τὴν περιτομὴν τὴν μὲν πρώτην ἐπ' εὐθείας προαγαγὼν καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν κατὰ τὸν Ἀβραὰμ πραχθέντων τὴν δευτέραν δὲ συνδραμὼν ἐκείνοις καὶ ὑποθεὶς τὸ παρὰ τὼν ἐναντίων λεγόμενον καὶ δείξας οἷον ἄτοπον ἕπεται τῇ ὑποθέσει αὐτῶν τίθησι δὲ καὶ τρίτην ἀποδειξιν ἐξ αὐτοῦ λαμβανομένην τοῦ νόμου καί φησιν ὁ νόμος ἐφ' ᾧ ἐπερείδεσθε παραβαθεὶς ὀργὴν κατεργάζεται τοῦτο εἰπὼν τὸ ἀκολουθον ὡς δῆλον ὑπάρχον κατέλιπεν οἷον ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε δῆλον γὰρ τοῦτο καὶ συνεπινοούμενον εἰ οὖν ὁ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται παραβαθεὶς ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε οὐ μόνον ἐπαγγελιῶν οὒκ ἐστε ἄξιοι ἀλλὰ καὶ τιμωρηθήσεσθε τοῦτο γὰρ ὑμῖν οὗτος ὁ νόμος παραβεβηκόσιν ἐπανατείνεται
192322vΦωτ(ιου) * Εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι εἰπὼν πρότερον ὅτι διὰ τοῦτο ἀκροβυστος ὢν ὁ Ἀβραὰμ ἐπίστευσε καὶ ἐδικαιώθη ἵνα πατὴρ λογισθῇ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν καὶ διὰ τοῦτο πάλιν περιετμήθη ἵνα καὶ τῶν ἐν περιτομῇ πιστῶν πατὴρ λογισθῇ καὶ ἐπαγαγὼν καὶ ἀποδείξας ὅτι καὶ μᾶλλον λογίζεται πατὴρ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν ὅσῳ καὶ πρὸ τῆς περιτομῆς καὶ πρὸ αὐτοῦ τοῦ νόμου τοῦ καὶ τὴν περιτομὴν περιέχοντος αὐτὸς καὶ ἐπίστευσεν καὶ ἡ πίστις αὐτοῦ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην ταῦτα εἰπὼν καὶ παραστήσας νῦν καὶ ἑτέρῳ τρόπῳ τὸ αὐτὸ δείκνυσι καί φησιν ὑποκείσθω μὴ οὕτως ἔχειν ὡς ἔφημεν ἀλλὰ τοὺς ἐκ νόμου μόνους εἶναι κληρονόμους τῶν πρὸς Ἀβραὰμ ἐπαγγελιῶν οὔκουν εἰς μάτην γέγονεν ἡ πίστις τῷ Ἀβραὰμ αὐτὸς γὰρ πρὸ τοῦ νόμου καὶ χωρὶς τοῦ νόμου ἐπίστευσεν κεκένωται ἄρα ἡ πίστις οὐδὲν ἐστιν αὐτῆς τὸ ὅλον ἠφάνισται ἀλλὰ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι κατηργήθησαν οἷον ἄχρηστοι καὶ ἀτέλεστοι γεγένηνται εἰ γὰρ ἡ πίστις δι' ἣν ἡ ἐπαγγελία ἐκενώθη καὶ αἱ ἐπαγγελίαι δηλονότι αἱ ἐπὶ τῇ πίστει ἑδραζομεναι συναπερρύησαν καὶ γεγόνασι φροῦδοι τὶ οὖν οἱ διὰ νόμου κληρονομήσουσιν τῆς μὲν πίστεως κενωθείσης συνεκρυείσης δὲ τῇ πίστει τῆς ἐπαγγελίας ὁρᾷς ὡς δι' ὧν λέγουσι διὰ νόμου κληρονομεῖν διὰ τούτων δείκνυνται μηδ' ὅλως κληρονομεῖν οὕτω τοίνυν διχῶς τὰς ἀποδείξεις ἐποιήσατο ὅτι ὁ μακαρισμὸς ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως ἀκροβυστίαν μᾶλλον ἁρμοζει ἢ ἐπὶ τὴν περιτομὴν τὴν πρώτην μὲν ἐπ' εὐθείας προαγαγὼν καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν κατὰ τὸν Ἀβραὰμ πραχθέντων τὴν δευτέραν δὲ συνδραμὼν ἐκείνοις καὶ ὑποθεὶς τὸ παρὰ τὼν ἐναντίων λεγόμενον καὶ δείξας οἷον ἄτοπον ἕπεται τῇ ὑποθέσει αὐτῶν τίθησι δὲ καὶ τρίτην ἀποδειξιν ἐξ αὐτοῦ λαμβανομένην τοῦ νόμου καί φησιν ὁ νόμος ἐφ' ᾧ ἐπερείδεσθε παραβαθεὶς ὀργὴν κατεργάζεται τοῦτο εἰπὼν τὸ ἀκολουθον ὡς δῆλον ὑπάρχον κατέλιπεν οἷον ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε δῆλον γὰρ τοῦτο καὶ συνεπινοούμενον εἰ οὖν ὁ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται παραβαθεὶς ὑμεῖς δὲ παραβεβήκατε οὐ μόνον ἐπαγγελιῶν οὒκ ἐστε ἄξιοι ἀλλὰ καὶ τιμωρηθήσεσθε τοῦτο γὰρ ὑμῖν ὁ νόμος παραβεβηκόσιν διὰ παντὸς ἐπανατείνεται πόθεν οὖν σωθήσεσθε πόθεν ὑμῖν αἱ ἐπαγγελίαι ἐπεὶ οὖν τά τε ἄλλα εἴρηται καὶ δέδεικται ὅτι καὶ ἐκ τοῦ νόμου οὐκ ἔστιν ὅλως δικαιωθῆναι λείπεται καταφυγεῖν ἐπὶ τὴν διὰ πίστεως χάριν διὰ ταύτης γὰρ καὶ αἱ ἐπαγγελίαι περατοῦνται καὶ ὁ Ἀβραὰμ πάντων γίνεται πατὴρ ὥστε ὁ τοῦ ∆αυὶδ μακαρισμὸς κοινὸς ὑπάρχων ἐπὶ τῶν διὰ πίστεως σωζομένων πάντων οὐχ ἧττον ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐστιν ἐπὶ τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ πιστῶν ἐφαρμοζων ὅσῳ καὶ πρῶτον ἐπὶ τοῦ ἐν ἀκροβυστίᾳ Ἀβραὰμ ἐφάνη ἐπαληθεύων ταῦτα δὲ ἤρτηται τοῦ νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη θεοῦ πεφανέρωται καὶ ἑξῆς καὶ δεῖ ἐπισκοπεῖν δυνατὸν δὲ ταῦτα καὶ ἄλλαις ἐπιβολαῖς διασαφῆσαι ὡς εἴρηται ἐν τῷ πλάτει
198076r
199717r

Unit 235Ph (Rom.4.17-Rom.4.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Κατέναντι ἐναντίον , ἐνώπιον , εἰς πρόσωπον θεοῦ · εἰς πρόσωπον γὰρ θεοῦ εἴρηται , οἷον ὡς ἐκ προσώπου τοῦ θεοῦ τὸ πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε . ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν καθὼς γέγραπται , μὴ προσθείς , ποῦ γέγραπται ἢ πῶς , ἐπήγαγεν , εἰ καὶ ὑπερβάς , τὸ κατέναντι θεοῦ , τὸ ἀξιοπιστον καὶ βέβαιον τοῦ γέγραπται παριστῶν . καθὼς γέγραπται κατενώπιον θεοῦ , τοῦτ' ἔστιν εἰς πρόσωπον θεοῦ καὶ ἐκ προσώπου θεοῦ . ἀξιοπιστος ἐστι , φησίν , ἡ γραφή , ἀμετάπτωτος , βεβαία , θεὸς ἐστιν ἐν αὐτῇ εἰπών · πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε . τὸ γοῦν ἐφεξῆς τῆς τοῦ λόγου συμφράσεως · καθὼς γέγραπται κατέναντι οὗ ἐπίστευσε θεοῦ , ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν καὶ ἑξῆς .
9179vΦωτιου * Κατέναντι ἐναντίον ἐνώπιον εἰς πρόσωπον θεοῦ εἰς πρόσωπον γὰρ θεοῦ εἴρηται οἷον ὡς ἐκ προσώπου θεοῦ τὸ πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε ἐπειδὴ γὰρ εἶπε καθὼς γέγραπται μὴ προσθεὶς ποῦ γέγραπται ἢ πῶς ἐπήγαγεν εἰ καὶ ὑπερβὰς τὸ κατέναντι θεοῦ τὸ ἀξιοπιστον καὶ βέβαιον τοῦ γέγραπται παριστῶν καθὼς γέγραπται κατενώπιον θεοῦ τοῦτ' ἔστιν εἰς πρόσωπον θεοῦ καὶ ἐκ προσώπου θεοῦ ἀξιοπιστος ἐστι φησὶν ἡ γραφὴ ἀμετάπτωτος βεβαία θεὸς ἐστιν ἐν αὐτῇ εἰπὼν πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε τὸ γοῦν ἐφεξῆς τῆς τοῦ λόγου συμφράσεως καθὼς γέγραπται κατέναντι οὗ ἐπίστευσε θεοῦ ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν καὶ ἑξῆς
62777r
1862168r
191920vΦωτ(ιου) * εἰς τὸ Κατέναντι οὐ ἐπίστευσεν ἐναντίον ἐνώπιον εἰς πρόσωπον θεοῦ εἰς πρόσωπον γὰρ εἴρηται θεοῦ οἷον ὡς ἐκ προσώπου τοῦ θεοῦ τὸ πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν καθὼς γέγραπται μὴ προσθεὶς ποῦ γέγραπται ἢ πῶς ἐπήγαγεν τὸ κατέναντι θεοῦ τὸ ἀξιοπιστον καὶ βέβαιον τοῦ γέγραπται παριστῶν καθὼς γέγραπται κατενώπιον θεοῦ τοῦτ' ἔστιν εἰς πρόσωπον θεοῦ καὶ ἐκ προσώπου τοῦ θεοῦ ἀξιοπιστος ἐστι φησὶν ἡ γραφὴ ἀμετάπτωτος βεβαία θεὸς ἐστιν ἐν αὐτῇ εἰπὼν πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε τὸ δὲ ἑξῆς καθὼς γέγραπται κατέναντι οὗ ἐπίστευσε θεοῦ ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν καὶ ἑξῆς
192323rΦωτ(ιου) * Κατέναντι ἐναντίον ἐνώπιον εἰς πρόσωπον θεοῦ εἰς πρόσωπον γὰρ θεοῦ εἴρηται οἷον ὡς ἐκ προσώπου τοῦ θεοῦ τὸ πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν καθὼς γέγραπται μὴ προσθεὶς ποῦ γέγραπται ἢ πῶς ἐπήγαγεν εἰ καὶ ὑπερβὰς τὸ κατέναντι θεοῦ τὸ ἀξιοπιστον καὶ βέβαιον τοῦ γέγραπται παριστῶν καθὼς γέγραπται κατενώπιον θεοῦ τοῦτ' ἔστιν εἰς πρόσωπον θεοῦ καὶ ἐκ προσώπου θεοῦ ἀξιοπιστος ἐστι φησὶν ἡ γραφὴ ἀμετάπτωτος βεβαία θεὸς ἐστιν ἐν αὐτῇ εἰπὼν πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε τὸ γοῦν ἐφεξῆς τῆς τοῦ λόγου συμφράσεως καθὼς γέγραπται κατέναντι οὗ ἐπίστευσε θεοῦ ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν καὶ ἑξῆς
198076v
199717v

Unit 236Pha (Rom.4.17-Rom.4.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Καλῶς φησιν · καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα · λόγῳ γὰρ τὰ μὴ ὄντα εἰς τὸ εἶναι καὶ ἅμα τῷ καλέσαι παράγει , ὥστε εἶναι . παρ' αὐτῷ δυνατὸν καὶ ῥᾷον , καὶ τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα , καὶ ἔμπαλιν εἰ βουληθείη , καὶ τὰ ὄντα ὡς μὴ ὄντα καλεῖν .
9179vΦωτιου καὶ καλοῦντος Καλῶς φησιν καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα λόγῳ γὰρ τὰ μὴ ὄντα εἰς τὸ εἶναι καὶ ἅμα τῷ καλέσαι παράγει ὥστε εἶναι παρ' αὐτῷ δυνατὸν καὶ ῥᾷον καὶ τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα καὶ ἔμπαλιν εἰ βουληθείη καὶ τὰ ὄντα ὡς μὴ ὄντα καλεῖν
62777r
1862168v
191920v
192323rΦωτ(ιου) * Καλῶς φησιν καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα λόγῳ γὰρ τὰ μὴ ὄντα εἰς τὸ εἶναι καὶ ἅμα τῷ καλέσαι παράγει ὥστε εἶναι παρ' αὐτῷ δυνατὸν καὶ ῥᾷον καὶ τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα καὶ ἔμπαλιν εἰ βουληθείη καὶ τὰ ὄντα ὡς μὴ ὄντα καλεῖν
198076v
199717v

Unit 236Phb (Rom.4.17-Rom.4.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ὃς παρ' ἐλπίδα ἀντὶ τοῦ ἐπαγγελίαις ἐπίστευσε , πολὺ τὸ ἀνέλπιστον ἐχούσαις κατὰ ἀνθρώπινον λογισμόν , μόνῃ ἑδρασθεὶς τῇ ἐπὶ θεὸν ἐλπίδι .
9179vτου αυτου oς παρ' ἐλπίδα ἀντὶ τοῦ ἐπαγγελίαις ἐπίστευσε πολὺ τὸ ἀνέλπιστον ἐχούσαις κατὰ ἀνθρώπινον λογισμὸν παρ' ἐλπίδα γάρ φησι τὴν ἀνθρωπίνην μόνῃ ἑδρασθεὶς τῇ ἐπὶ θεὸν ἐλπίδι
62777r
1862168v
191920vΦωτ(ιου) * ἀντὶ τοῦ ἐπαγγελίαις ἐπίστευσε πολὺ τὸ ἀνέλπιστον ἐχούσαις κατὰ ἀνθρώπινον λογισμὸν μόνῃ ἑδρασθεὶς τῇ ἐπὶ θεὸν ἐλπίδι
192323rΦωτ(ιου) * Ὃς παρ' ἐλπίδα ἀντὶ τοῦ ἐπαγγελίαις ἐπίστευσε πολὺ τὸ ἀνέλπιστον ἐχούσαις κατὰ ἀνθρώπινον λογισμὸν μόνῃ ἑδρασθεὶς τῇ ἐπὶ θεὸν ἐλπίδι
198076v
199717v

Unit 251Ph (Rom.5.1-Rom.5.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) δικαιοωθεντες οὖν ἐκ πίστεως ∆είκνυσι τοὺς Ἰουδαίους στασιάζοντας πρὸς τὴν πίστιν , καὶ μὴ παραδεχομένους τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν , καὶ πρὸς αὐτὸν στασιάζειν τὸν πατέρα τὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν . ἵνα γάρ , φησί , δικαιωθῶμεν ἡμεῖς , διὰ τοῦτο καὶ ἐν νεκροῖς ἐλογίσθη καὶ ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν , ὑμεῖς δὲ οὐ προσδεχόμενοι αὐτον , καὶ τῷ πατρὶ πολεμεῖτε τῷ ἀναστήσαντι αὐτον . ἀλλ' οἱ δικαιωθέντες , φησίν , εἰρήνην ἔχωμεν πρὸς τὸν πατέρα , καταλύσωμεν τελείως τὸν πρὸς αὐτὸν πόλεμον . πῶς δὲ καταλύεται ; διὰ τελείας καὶ ἀδιστάκτου πίστεως τῆς εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν · αὐτὸς γὰρ ἐστι καὶ ὁ προσάγων ἡμᾶς αὐτῷ τῷ πατρί .
9180rΦ(ω)τ(ιου) * καὶ οὕτως ∆είκνυσι τοὺς Ἰουδαίους στασιάζοντας πρὸς τὴν πίστιν καὶ μὴ παραδεχομένους τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ πρὸς αὐτὸν στασιάζειν τὸν πατέρα τὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἵνα γὰρ φησὶ δικαιωθῶμεν ἡμεῖς διὰ τοῦτο καὶ ἐν νεκροῖς ἐλογίσθη καὶ ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν ὑμεῖς δὲ οὐ προσδεχόμενοι αὐτον καὶ τῷ πατρὶ πολεμεῖτε τῷ ἀναστήσαντι αὐτον ἀλλ' οἱ δικαιωθέντες φησὶν εἰρήνην ἔχωμεν πρὸς τὸν πατέρα καταλύσωμεν τελείως τὸν πρὸς αὐτὸν πόλεμον πῶς δὲ καταλύεται διὰ τελείας καὶ ἀδιστάκτου πίστεως τῆς εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν αὐτὸς γὰρ ἐστι καὶ ὁ προσάγων ἡμᾶς αὐτῷ τῷ πατρί
62777v
1862169r
191921v
192324rΦωτ(ιου) * δικαιοωθεντες οὖν ἐκ πίστεως ∆είκνυσι τοὺς Ἰουδαίους στασιάζοντας πρὸς τὴν πίστιν καὶ μὴ παραδεχομένους τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ πρὸς αὐτὸν στασιάζειν τὸν πατέρα τὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἵνα γὰρ φησὶ δικαιωθῶμεν ἡμεῖς διὰ τοῦτο καὶ ἐν νεκροῖς ἐλογίσθη καὶ ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν ὑμεῖς δὲ οὐ προσδεχόμενοι αὐτον καὶ τῷ πατρὶ πολεμεῖτε τῷ ἀναστήσαντι αὐτον ἀλλ' οἱ δικαιωθέντες φησὶν εἰρήνην ἔχωμεν πρὸς τὸν πατέρα καταλύσωμεν τελείως τὸν πρὸς αὐτὸν πόλεμον πῶς δὲ καταλύεται διὰ τελείας καὶ ἀδιστάκτου πίστεως τῆς εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν αὐτὸς γὰρ ἐστι καὶ ὁ προσάγων ἡμᾶς αὐτῷ τῷ πατρί
198077v
199718v

Unit 254Ph (Rom.5.2-Rom.5.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Εἰς τὴν χάριν ταύτην . δεικτικῶς τὸ μέγεθος τῶν ἐμπεριεχομένων τῇ χάριτι καὶ τὸ πλῆθος δηλῶν , καὶ γὰρ αὐτὴ ἡ προσαγωγὴ μέγα καὶ θαυμάσιον , καὶ πρὸ τούτου ἡ τῶν ἁμαρτιῶν ἄφεσις , καὶ μετὰ ταῦτα ἡ τῶν οὐρανῶν ἐπηγγελμένη βασιλεία . ἐπὶ ποίᾳ πράξει ; ἐπὶ ποίῳ κατορθώματι αὕτη ἡ χάρις ἐδοθη ; ἐπὶ πίστει μόνῃ · μόνον γὰρ ἐπιστεύσαμεν , καὶ διὰ τοῦ βαπτίσματος πάντα ἡμῖν ταῦτα ἡ χάρις ἐχαρίσατο . ἢ οὕτως · ὥσπερ εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν καυχώμεθα ἐπ' ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ , οὕτως πάλιν καυχώμεθα καὶ ἐν ταῖς θλίψεσιν , εἰδοτες ὅτι δι' αὐτῶν καὶ διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ δοκιμῆς εἰς τὴν αὐτὴν ἀκαταίσχυντον ἐπανατρέχομεν ἐλπίδα .
9180rΦ(ω)τ(ιου) * Εἰς τὴν χάριν ταύτην δεικτικῶς τὸ μέγεθος τῶν ἐμπεριεχομένων τῇ χάριτι καὶ τὸ πλῆθος δηλῶν καὶ γὰρ αὐτὴ ἡ προσαγωγὴ μέγα καὶ θαυμάσιον καὶ πρὸ τούτου ἡ τῶν ἁμαρτιῶν ἄφεσις καὶ μετὰ ταῦτα ἡ τῶν οὐρανῶν ἐπηγγελμένη βασιλεία ἐπὶ ποίᾳ πράξει ἐπὶ ποίῳ κατορθώματι αὕτη ἡ χάρις ἐδοθη ἐπὶ πίστει μόνῃ μόνον γὰρ ἐπιστεύσαμεν καὶ διὰ τοῦ βαπτίσματος πάντα ἡμῖν ταῦτα ἡ χάρις ἐχαρίσατο ἢ οὕτως ὥσπερ εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν καυχώμεθα ἐπ' ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ οὕτως πάλιν καυχώμεθα καὶ ἐν ταῖς θλίψεσιν εἰδοτες ὅτι δι' αὐτῶν καὶ διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ δοκιμῆς εἰς τὴν αὐτὴν ἀκαταίσχυντον ἐπανατρέχομεν ἐλπίδα
62777v
1862169r
191922r
192324rΦωτ(ιου) * Εἰς τὴν χάριν ταύτην δεικτικῶς τὸ μέγεθος τῶν ἐμπεριεχομένων τῇ χάριτι καὶ τὸ πλῆθος δηλῶν καὶ γὰρ αὐτὴ ἡ προσαγωγὴ μέγα καὶ θαυμάσιον καὶ πρὸ τούτου ἡ τῶν ἁμαρτιῶν ἄφεσις καὶ μετὰ ταῦτα ἡ τῶν οὐρανῶν ἐπηγγελμένη βασιλεία ἐπὶ ποίᾳ πράξει ἐπὶ ποίῳ κατορθώματι αὕτη ἡ χάρις ἐδοθη ἐπὶ πίστει μόνῃ μόνον γὰρ ἐπιστεύσαμεν καὶ διὰ τοῦ βαπτίσματος πάντα ἡμῖν ταῦτα ἡ χάρις ἐχαρίσατο ἢ οὕτως ὥσπερ εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν καυχώμεθα ἐπ' ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ οὕτως πάλιν καυχώμεθα καὶ ἐν ταῖς θλίψεσιν εἰδοτες ὅτι δι' αὐτῶν καὶ διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ δοκιμῆς εἰς τὴν αὐτὴν ἀκαταίσχυντον ἐπανατρέχομεν ἐλπίδα
198077v
199718v

Unit 255Ph (Rom.5.2-Rom.5.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἐπ' ἐλπίδι τῆς δόξης ἢ ὅτι δοξάζεται ὁ θεός , ἢ ὅτι δοξάζει ἡμᾶς ὁ θεός · καὶ δοξάζει ἀρρήτῳ καὶ ὑπερφυεῖ δόξῃ , δωρούμενος ἃ ἐπηγγείλατο , υἱοθεσίας καὶ βασιλείας οὐρανῶν ἀξιῶν , καὶ δοξάζεται καὶ αὐτος , εἰ καὶ μὴ κατ' ἀξίαν ἀλλ' ὅσον ἐστὶν ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις δυνατόν , τοσαύτην φιλοτιμίαν περὶ τὸ ἀνθρώπινον ἐπιδεικνύμενος γένος , καὶ ταῦτα περαίνων καὶ εἰς ἔργον ἄγων ἃ μονης ἐστὶ τῆς αὐτοῦ θειοτητος καὶ φιλανθρωπίας ἐνδεικτικά .
9180rἐπ' ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ ἢ ὅτι δοξάζεται ὁ θεὸς ἢ ὅτι δοξάζει ἡμᾶς ὁ θεὸς καὶ δοξάζει ἡμᾶς ἀρρήτῳ καὶ ὑπερφυεῖ δόξῃ δωρούμενος ἃ ἐπηγγείλατο υἱοθεσίας καὶ βασιλείας οὐρανῶν ἀξιῶν καὶ δοξάζεται καὶ αὐτος εἰ καὶ μὴ κατ' ἀξίαν ἀλλ' ὅσον ἐστὶν ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις δυνατὸν τοσαύτην φιλοτιμίαν περὶ τὸ ἀνθρώπινον ἐπιδεικνύμενος γένος καὶ ταῦτα περαίνων καὶ εἰς ἔργον ἄγων ἃ μόνης ἐστὶ τῆς αὐτοῦ θειότητος καὶ φιλανθρωπίας ἐνδεικτικά
62777v
1862169r
191922r
192324vΦωτ(ιου) * Ἐπ' ἐλπίδι τῆς δόξης ἢ ὅτι δοξάζεται ὁ θεὸς ἢ ὅτι δοξάζει ἡμᾶς ὁ θεὸς καὶ δοξάζει ἀρρήτῳ καὶ ὑπερφυεῖ δόξῃ δωρούμενος ἃ ἐπηγγείλατο υἱοθεσίας καὶ βασιλείας οὐρανῶν ἀξιῶν καὶ δοξάζεται καὶ αὐτος εἰ καὶ μὴ κατ' ἀξίαν ἀλλ' ὅσον ἐστὶν ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις δυνατὸν τοσαύτην φιλοτιμίαν περὶ τὸ ἀνθρώπινον ἐπιδεικνύμενος γένος καὶ ταῦτα περαίνων καὶ εἰς ἔργον ἄγων ἃ μόνης ἐστὶ τῆς αὐτοῦ θειότητος καὶ φιλανθρωπίας ἐνδεικτικά
198077v
199718v

Unit 256Pha (Rom.5.3-Rom.5.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ καυκωμεθα Πῶς καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν ; καλῶς φησιν · αἱ γὰρ θλίψεις γυμνάζουσι πρὸς ὑπομονήν . ἀλλὰ τὶ τὸ κέρδος τῆς ὑπομονῆς ; μέγα , φησίν · δοκιμωτέρους γὰρ ἐργάζονται ὥσπερ καὶ τὸν χρυσὸν ἡ χωνεία . τὶ δὲ γίνεται ἐκ τοῦ δοκιμωτέρους ὀφθῆναι ; πολὺ ὄφελος · ἡ γὰρ ἐλπὶς ἡμῶν ἐντεῦθεν βεβαιοτέρα καὶ ἀσφαλεστέρα καθίσταται . ἐκ δὲ ταύτης τί ; τὸ πᾶν ἀνύεται , φησίν . ποῖον ; τυγχάνομεν ὧν ἐλπίζομεν · ἡ γὰρ ἐλπὶς ἡ βεβαία ἡ διὰ δοκιμῆς ἀχθεῖσα καὶ ὑπομονῆς καὶ θλίψεων , οὐδέποτε καταισχύνει . καὶ ὅρα οπῶς εἰπὼν ἀνωτέρω ὅτι καυχώμεθα ἐπ' ἐλπίδι , πάλιν καὶ ἐνταῦθα εἰς ἐλπίδα κατέληξεν · καὶ γὰρ ἀπ' ἐλπίδος δεῖ ἄρχεσθαι , καὶ ὁμοίως εἰς ἐλπίδα καὶ καταλήγειν . ἀλλ' ἡ μὲν ἀρχομένων ἐλπίς , οὔπω δῆλον ὅπως ἔχει , μήπω θλίψεων καὶ πειρασμῶν προσβαλοντων · ἡ δὲ διὰ τούτων ὁδεύσασα καὶ δοκιμασθεῖσα καὶ φανεῖσα ἀδίστακτος καὶ μὴ σαλευομένη , αὕτη καὶ τὸ τέλειον ἔχει , καὶ τῶν ἐλπισθέντων ἐν ἀπολαύσει γενέσθαι παρασκευάζει . ἤλπισεν ὁ Ἀβραὰμ μετὰ γῆρας καὶ στείρωσιν μήτρας ὅτι ἔσται κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν πατήρ · μέγα μέν , ἀλλ' οὐχ οἷον μετὰ τὴν δοκιμήν . ἐπείρασεν αὐτὸν ὁ θεὸς καὶ ἐχώνευσεν ὡς ἀληθῶς χωνείαν φρικτὴν καὶ φοβερὰν πῦρ τοῖς ἐγκάτοις ὑφάψας , ὅτε σφάξαι προσέταξε τὸν υἱον . ἔδειξεν ἐκεῖνος καὶ διὰ τούτων ἀσάλευτον καὶ σταθερὰν τὴν ἐλπίδα · ἔδραμε γὰρ σφάξαι τὸν υἱον , καὶ οὐκ ἐδίστασε λογισάμενος · πῶς οὖν ἔσομαι πατήρ . τοῦτο ὑπερμεγέθης ὡς ἀληθῶς ἐλπίς , διὸ καὶ τυγχάνει ὧν ἤλπισεν
9180vτου αυτου εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις πως καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν καλῶς φησιν αἱ γὰρ θλίψεις γυμνάζουσι πρὸς ὑπομονὴν ἀλλὰ τὶ τὸ κέρδος τῆς ὑπομονῆς μέγα φησὶν δοκιμωτέρους γὰρ ἐργάζονται ὥσπερ καὶ τὸν χρυσὸν ἡ χωνείαι τὶ δὲ γίνεται ἐκ τοῦ δοκιμωτέρους ὀφθῆναι πολὺ ὄφελος ἡ γὰρ ἐλπὶς ἡμῶν ἐντεῦθεν βεβαιοτέρα καὶ ἀσφαλεστέρα καθίσταται ἐκ δὲ ταύτης τὶ τὸ πᾶν ἀνύεται φησὶν ποῖον τυγχάνομεν ὧν ἐλπίζομεν ἡ γὰρ ἐλπὶς ἡ βεβαία καὶ διὰ δοκιμῆς ἀχθεῖσα καὶ ὑπομονῆς καὶ θλίψεων οὐδέποτε καταισχύνει καὶ ὅρα πῶς εἰπὼν ἀνωτέρω ὅτι καυχώμεθα ἐπ' ἐλπίδι πάλιν καὶ ἐνταῦθα εἰς ἐλπίδα κατέληξεν καὶ γὰρ ἀπ' ἐλπίδος δεῖ ἄρχεσθαι καὶ ὁμοίως εἰς ἐλπίδα καὶ καταλήγειν ἀλλ' ἡ μὲν ἀρχομένων ἐλπὶς οὔπω δῆλον ὅπως ἔχει μήπω θλίψεων καὶ πειρασμῶν προσβαλόντων ἡ δὲ διὰ τούτων ὁδεύσασα καὶ δοκιμασθεῖσα καὶ φανεῖσα ἀδίστακτος καὶ μὴ σαλευομένη αὕτη καὶ τὸ τέλειον ἔχει καὶ τῶν ἐλπισθέντων ἐν ἀπολαύσει παρασκευάζει ἤλπισεν ὁ Ἀβραὰμ μετὰ γῆρας καὶ στείρωσιν μήτρας ὅτι ἔσται κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν πατὴρ μέγα μὲν ἀλλ' οὐχ οἷον μετὰ τὴν δοκιμὴν ἐπείρασεν αὐτὸν ὁ θεὸς καὶ ἐχώνευσεν ὡς ἀληθῶς χωνείαν φρικτὴν καὶ φοβερὰν πῦρ τοῖς ἐγκάτοις ὑφάψας ὅτε σφάξαι προσέταξε τὸν υἱον ἔδειξεν ἐκεῖνος καὶ διὰ τούτων ἀσάλευτον καὶ σταθερὰν τὴν ἐλπίδα ἔδραμε γὰρ σφάξαι τὸν υἱον καὶ οὐκ ἐδίστασε λογισάμενος πῶς οὖν ἔσομαι πατὴρ τοῦτο ὑπερμεγέθης ὡς ἀληθῶς ἐλπὶς διὸ καὶ τυγχάνει ὧν ἤλπισεν
62777v
1862169r
191922r
192324vΦωτ(ιου) * οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ καυκώμεθα Πῶς καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν καλῶς φησιν αἱ γὰρ θλίψεις γυμνάζουσι πρὸς ὑπομονὴν ἀλλὰ τὶ τὸ κέρδος τῆς ὑπομονῆς μέγα φησὶν δοκιμωτέρους γὰρ ἐργάζονται ὥσπερ καὶ τὸν χρυσὸν ἡ χωνεία τὶ δὲ γίνεται ἐκ τοῦ δοκιμωτέρους ὀφθῆναι πολὺ ὄφελος ἡ γὰρ ἐλπὶς ἡμῶν ἐντεῦθεν βεβαιοτέρα καὶ ἀσφαλεστέρα καθίσταται ἐκ δὲ ταύτης τὶ τὸ πᾶν ἀνύεται φησὶν ποῖον τυγχάνομεν ὧν ἐλπίζομεν ἡ γὰρ ἐλπὶς ἡ βεβαία ἡ διὰ δοκιμῆς ἀχθεῖσα καὶ ὑπομονῆς καὶ θλίψεων οὐδέποτε καταισχύνει καὶ ὅρα οπῶς εἰπὼν ἀνωτέρω ὅτι καυχώμεθα ἐπ' ἐλπίδι πάλιν καὶ ἐνταῦθα εἰς ἐλπίδα κατέληξεν καὶ γὰρ ἀπ' ἐλπίδος δεῖ ἄρχεσθαι καὶ ὁμοίως εἰς ἐλπίδα καὶ καταλήγειν ἀλλ' ἡ μὲν ἀρχομένων ἐλπὶς οὔπω δῆλον ὅπως ἔχει μήπω θλίψεων καὶ πειρασμῶν προσβαλόντων ἡ δὲ διὰ τούτων ὁδεύσασα καὶ δοκιμασθεῖσα καὶ φανεῖσα ἀδίστακτος καὶ μὴ σαλευομένη αὕτη καὶ τὸ τέλειον ἔχει καὶ τῶν ἐλπισθέντων ἐν ἀπολαύσει γενέσθαι παρασκευάζει ἤλπισεν ὁ Ἀβραὰμ μετὰ γῆρας καὶ στείρωσιν μήτρας ὅτι ἔσται κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν πατὴρ μέγα μὲν ἀλλ' οὐχ οἷον μετὰ τὴν δοκιμὴν ἐπείρασεν αὐτὸν ὁ θεὸς καὶ ἐχώνευσεν ὡς ἀληθῶς χωνείαν φρικτὴν καὶ φοβερὰν πῦρ τοῖς ἐγκάτοις ὑφάψας ὅτε σφάξαι προσέταξε τὸν υἱον ἔδειξεν ἐκεῖνος καὶ διὰ τούτων ἀσάλευτον καὶ σταθερὰν τὴν ἐλπίδα ἔδραμε γὰρ σφάξαι τὸν υἱον καὶ οὐκ ἐδίστασε λογισάμενος πῶς οὖν ἔσομαι πατὴρ τοῦτο ὑπερμεγέθης ὡς ἀληθῶς ἐλπὶς διὸ καὶ τυγχάνει ὧν ἤλπισεν
198077v
199718v

Unit 256Phb (Rom.5.3-Rom.5.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) πόθεν καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν ; ὅτι ἐρῶμεν σφόδρα τοῦ θεοῦ · ἐραστὴς γὰρ ἅπας χαίρει καὶ σεμνύνεται , ἡνίκα πάσχει ὑπὲρ οὗ ἐρᾷ . ἀλλὰ πόθεν ὁ θεῖος ἔρως ἐκεῖνος ἐκκέχυται καὶ ὅλην ἐμπεριείληφε τὴν ἡμῶν καρδίαν ; ἐκ τοῦ παναγίου πνεύματος τοῦ δοθέντος ἡμῖν , ὥστε τὸ ὅλον τῆς ἄνω χάριτος . ἀλλὰ καὶ χρεωστοῦμεν ὑπερερᾶν αὐτοῦ , κἄν τι δέοι παθεῖν , μὴ ἀφίστασθαι τοῦ πρὸς αὐτὸν ἔρωτος . διὰ τί ; ὅτι αὐτὸς ἡμῶν ἠράσθη πρῶτος . καὶ τότε τίνων ; ἐχθρῶν καὶ πολεμίων ὑπαρχοντων . εἶδες ὑπερβολήν , εἶδες πόσον τὸ χρέος . πρόσθες καὶ τὸ ἔτι μεῖζον · οὐκ ἠράσθη μόνον ἀλλὰ καὶ ἠτιμάσθη ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἐρραπίσθη καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἐν νεκροῖς ἐλογίσθη καὶ διὰ τούτω ἁπάντων τὸν περὶ ἡμᾶς αὐτοῦ παρέστησεν ἔρωτα . ὦ ἔρωτος ἀγγέλους καταπλήξαντος , ἀνθρώπους εἰς οὐρανοὺς ἀνυψώσαντος , καὶ δαιμόνων τυραννίδα καταργήσαντος . τὶς ἐραστὴν τοιοῦτον οὐ φιλεῖ ; μᾶλλον δὲ τὶς τὶ πράξας ἄξιον τοῦ τηλικούτου ἔρωτος ἐπιτελέσει , ἢ κἂν βραχὺ γοῦν τοῦ χρέους ἀποτίσει ; κἂν γὰρ μυριάκις ἀποθάνοι , οὐ μέγα εἰσήνεγκεν · ὑπὲρ γὰρ εὐεργέτου , ὑπὲρ ἐραστοῦ , ἀλλ' οὐχ ὑπὲρ ἐχθρῶν πολεμίων ὡς ἐκεῖνος ἔπαθεν , καὶ ἡμῶν ἕκαστος πάσχει . διὸ ἡνίκα πάσχομεν , χαίρειν ὀφείλομεν καὶ σεμνύνεσθαι , ὅτι κἂν βραχὺ γοῦν ὑπὲρ τηλικούτου ἐραστοῦ καὶ ἡμεῖς παθεῖν τι κατηξιώθημεν
9180rΦ(ω)τ(ιου) ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν πόθεν καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν ὅτι ἐρῶμεν σφόδρα τοῦ θεοῦ ἐραστὴς γὰρ ἅπας χαίρει καὶ σεμνύνεται ἡνίκα πάσχει ὑπὲρ οὗ ἐρᾷ ἀλλὰ πόθεν ὁ θεῖος ἔρως ἐκεῖνος ἐκκέχυται καὶ ὅλην ἐμπεριείληφε τὴν ἡμῶν καρδίαν ἐκ τοῦ παναγίου πνεύματος τοῦ δοθέντος ἡμῖν ὥστε τὸ ὅλον τῆς ἄνωθεν χάριτος ἀλλὰ καὶ χρεωστοῦμεν ὑπερερᾶν αὐτοῦ κἄν τι δέοι παθεῖν μὴ ἀφίστασθαι τοῦ πρὸς αὐτὸν ἔρωτος διὰ τὶ ὅτι αὐτὸς ἡμῶν ἠράσθη πρῶτος καὶ τότε τίνων ἐχθρῶν καὶ πολεμίων ὑπαρχοντων εἶδες ὑπερβολὴν εἶδες πόσον τὸ χρέος πρόσθες καὶ τὸ ἔτι μεῖζον οὐκ ἠράσθη μόνον ἀλλὰ καὶ ἠτιμάσθη ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἐρραπίσθη καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἐν νεκροῖς ἐλογίσθη καὶ διὰ τούτων ἁπάντων τὸν περὶ ἡμᾶς αὐτοῦ παρέστησεν ἔρωτα ὦ ἔρωτος ἀγγέλους καταπλήξαντος ἀνθρώπους εἰς οὐρανοὺς ἀνυψώσαντος καὶ δαιμόνων τυραννίδα καταργήσαντος τὶς ἐραστὴν τοιοῦτον οὐ φιλεῖ μᾶλλον δὲ τὶς τὶ πράξας ἄξιον τοῦ τηλικούτου ἔρωτος ἐπιτελέσει ἢ κἂν βραχὺ γοῦν τοῦ χρέους ἀποτίσει κἂν γὰρ μυριάκις ἀποθάνοι οὐ μέγα εἰσήνεγκεν ὑπὲρ γὰρ εὐεργέτου ὑπὲρ ἐραστοῦ ἀλλ' οὐχ ὑπὲρ ἐχθρῶν πολεμίων ὡς ἐκεῖνος ἔπαθεν καὶ ἡμῶν ἕκαστος πάσχει διὸ ἡνίκα πάσχομεν χαίρειν ὀφείλομεν καὶ σεμνύνεσθαι ὅτι κἂν βραχὺ γοῦν ὑπὲρ τηλικούτου ἐραστοῦ καὶ ἡμεῖς παθεῖν τι κατηξιώθημεν
62777v
1862169r
191922r
192324vΦωτ(ιου) * πόθεν καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν ὅτι ἐρῶμεν σφόδρα τοῦ θεοῦ ἐραστὴς γὰρ ἅπας χαίρει καὶ σεμνύνεται ἡνίκα πάσχει ὑπὲρ οὗ ἐρᾷ ἀλλὰ πόθεν ὁ θεῖος ἔρως ἐκεῖνος ἐκκέχυται καὶ ὅλην ἐμπεριείληφε τὴν ἡμῶν καρδίαν ἐκ τοῦ παναγίου πνεύματος τοῦ δοθέντος ἡμῖν ὥστε τὸ ὅλον τῆς ἄνω χάριτος ἀλλὰ καὶ χρεωστοῦμεν ὑπερερᾶν αὐτοῦ κἄν τι δέοι παθεῖν μὴ ἀφίστασθαι τοῦ πρὸς αὐτὸν ἔρωτος διὰ τὶ ὅτι αὐτὸς ἡμῶν ἠράσθη πρῶτος καὶ τότε τίνων ἐχθρῶν καὶ πολεμίων ὑπαρχοντων εἶδες ὑπερβολὴν εἶδες πόσον τὸ χρέος πρόσθες καὶ τὸ ἔτι μεῖζον οὐκ ἠράσθη μόνον ἀλλὰ καὶ ἠτιμάσθη ὑπὲρ ἡμῶν καὶ {ἐρραπίσθη καὶ διὰ τούτων /ἐρραπίσθη καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἐν νεκροῖς ἐλογίσθη καὶ διὰ τούτων }* ἁπάντων τὸν περὶ ἡμᾶς αὐτοῦ παρέστησεν ἔρωτα ὦ ἔρωτος ἀγγέλους καταπλήξαντος ἀνθρώπους εἰς οὐρανοὺς ἀνυψώσαντος καὶ δαιμόνων τυραννίδα καταργήσαντος τὶς ἐραστὴν τοιοῦτον οὐ φιλεῖ μᾶλλον δὲ τὶς τὶ πράξας ἄξιον τοῦ τηλικούτου ἔρωτος ἐπιτελέσει ἢ κἂν βραχὺ γοῦν τοῦ χρέους ἀποτίσει κἂν γὰρ μυριάκις ἀποθάνοι οὐ μέγα εἰσήνεγκεν ὑπὲρ γὰρ εὐεργέτου ὑπὲρ ἐραστοῦ ἀλλ' οὐχ ὑπὲρ ἐχθρῶν πολεμίων ὡς ἐκεῖνος ἔπαθεν καὶ ἡμῶν ἕκαστος πάσχει διὸ ἡνίκα πάσχομεν χαίρειν ὀφείλομεν καὶ σεμνύνεσθαι ὅτι κἂν βραχὺ γοῦν ὑπὲρ τηλικούτου ἐραστοῦ καὶ ἡμεῖς παθεῖν τι κατηξιώθημεν
198077v
199718v

Unit 259Ph (Rom.5.6-Rom.5.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν Τρία τίθησι τὴν ὑπερβολὴν δεικνύντα τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ καὶ ἅμα συνιστῶντα καὶ τὴν εἰς τὸ ἔπειτα αὐτοῦ πρόνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν . ταῦτα δὲ τὰ γ ἀπὸ μόνου λαμβάνει τοῦ ὑποκειμένου , ἤτοι ἐξ ἐκείνων περὶ ἃ ἡ τῆς ἀγάπης ἐπίδειξις . ἐπεὶ ἔστι καὶ ἄλλα πάλιν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀγαπήσαντος , δι' ὧν πάλιν ἡ ὑπερβολὴ τῆς ἀγαπήσεως συνίσταται καὶ παρίσταται , οἷον αὐτὸ τὸ παρθενικὴν ἐνοικῆσαι μήτραν καὶ σαρκωθῆναι ἐξ αὐτῆς , ὑπηρετήσασθαι τε ταῖς κατὰ νόμον ἐντολαῖς τὸν νομοθέτην , εἶτα ἀτιμασθῆναι , ὑβρισθῆναι ραπτισθηναι καὶ τὸ κεφάλαιον · διὰ σταυροῦ θανατωθῆναι . αὐτὸς δὲ τὰ μὲν ἐκ τοῦ ἀγαπήσαντος συγκεφαλαιωσάμενος , καὶ τὸν θάνατον μόνον τέως εἰπὼν τὰ ἀπὸ τῶν ἀγαπηθέντων διεῖλεν , συντελούσης αὐτῷ ἐνταῦθα τῆς τοιαύτης μεταχειρήσεως εἰς τὸ ὅτι ἔτι καὶ ἔτι προνοήσεται καὶ ὑπερασπιεῖ καὶ ῥύσεται ἐκ πάσης ὀργῆς , τῆς τε παρούσης ὅτε τοῦτο συμφέρειν οἶδε , καὶ τῆς μελλούσης ἥτις ἐστιν ὡς ἀληθῶς ἐσχάτη ὀργή . ἃ δὲ τίθησι τρία ταῦτὰ ἐστιν · ἀσθενεῖς ἦμεν , φησίν , ἀσθενεῖς δὲ οὐκ ἐκ φύσεως ἀλλ' ἐξ οἰκείας γνώμης καὶ πράξεως · ἀσθενεῖς οὖν ἦμεν καὶ πολλῆς βοηθείας ἐχρῄζομεν . ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖς ἦμεν , αὐτὸν τὸν μέλλοντα , φησί , βοηθεῖν ἀπωθούμεθα , ἑτέροις μὲν τὸ σέβας προσάπτοντες , αὐτὸν δὲ ἐχθροῖς ἴσα καὶ πολεμίοις ἐνυβρίζοντες . οὐκοῦν ἄπορα πανταχόθεν τὰ ἡμέτερα · εἰ γὰρ αὐτοὶ μὲν καὶ ἀσθενεῖς καὶ ἀδύνατοι ἀναστῆναι τοῦ νοσήματος , πολλῆς δὲ βοηθείας δεόμενοι , τὸν δὲ βοηθὸν ἐνυβρίσαντες ἀπωσάμεθα , πῶς οὐκ εἰς ἔσχατον ἀπορίας τὰ ἡμέτερα ; εἶτα ἀλλὰ καὶ ἁμαρτωλοί , φησί , καὶ ὁ βίος , φησί , καθεῖλκε μᾶλλον ἐπὶ τὸ πτῶμα καὶ ἀνενεγκεῖν οὐ συνεχώρει . οὕτως δὲ ἐχοντων καὶ πάσης ὑπαρχούσης ἀπογνώσεως , τότε αὐτὸς ὁ ἀγαθος , ὁ φιλάνθρωπος , ὁ τοῦ θεοῦ παῖς καὶ ἠγάπησε καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ ἡμῶν τέθεικεν . εἰ δὲ τότε μυρίοις ἐνεχομένους κακοῖς καὶ εἰς παντελῆ ἀσχημοσύνην καὶ αἰσχροτητα κατηντηκοτας καὶ ἠγάπησαν καὶ τῆς ἀσθενείας ἀνέστησε καὶ ἐδυνάμωσε , τὸ αὐτοῦ λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν δεδωκὼς αἷμα , πολλῷ μᾶλλον οἰκειωσάμενος καὶ δικαιώσας , καὶ προστήσεται καὶ ἀντιλήψεται καὶ ὑπερασπιεῖ , ὅτε μήτε χρεία θανεῖν αὐτον , μήτε οὕτως ὡς πρότερον εἰς ἀρρωστίαν καὶ ἀσχημοσύνην κατηνέχθημεν , ἀλλὰ μηδ' αὐτὸν ἀπωσάμεθα τὸ σέβας ἑτέροις περιθέμενοι . οὐ χρὴ τοιγαροῦν ἐν δισταγμῷ τὴν ἐλπίδα τῶν ἐπηγγελμένων ἔχειν , ἀλλὰ βεβαίαν καὶ ὡς παροντων τῶν ἀγαθῶν , οὕτω καὶ χαίρειν καὶ δοξάζειν τὸν ἐπαγγειλάμενον καὶ παρέξοντα πάντως κύριον ἡμῶν καὶ θεόν · οὐ γὰρ μόνον ἀπὸ τῆς ὀργῆς σώσει ἡμᾶς , ἀλλὰ καὶ τῆς οὐρανίου δόξης ἀξιώσει .
9180vΦ(ω)τ(ιου) * Τρία τίθησι τὴν ὑπερβολὴν δεικνύντα τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ καὶ ἅμα συνιστῶντα καὶ τὴν εἰς τὸ ἔπειτα αὐτοῦ πρόνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν ταῦτα δὲ τὰ τρία ἀπὸ μόνου λαμβάνει τοῦ ὑποκειμένου ἤτοι ἐξ ἐκείνων περὶ ἃ ἡ τῆς ἀγάπης ἀποδειξις ἐπεὶ ἔστι καὶ ἄλλα πάλιν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀγαπήσαντος δι' ὧν πάλιν ἡ ὑπερβολὴ τῆς ἀγαπήσεως συνίσταται καὶ παρίσταται οἷον αὐτὸ τὸ παρθενικὴν ἐνοικῆσαι μήτραν καὶ σαρκωθῆναι ἐξ αὐτῆς ὑπηρετήσασθαι τε ταῖς κατὰ νόμον ἐντολαῖς τὸν νομοθέτην εἶτα ἀτιμασθῆναι ὑβρισθῆναι ραπισθηναι καὶ τὸ κεφάλαιον διὰ σταυροῦ θανατωθῆναι αὐτὸς δὲ τὰ μὲν ἐκ τοῦ ἀγαπήσαντος συγκεφαλαιωσάμενος καὶ τὸν θάνατον μόνον τέως εἰπὼν τὰ ἀπὸ τῶν ἀγαπηθέντων διεῖλεν συντελούσης αὐτῷ ἐνταῦθα τῆς τοιαύτης μεταχειρισεως εἰς τὸ ὅτι ἔτι καὶ ἔτι προνοήσεται καὶ ὑπερασπιεῖ καὶ ῥύσεται ἐκ πάσης ὀργῆς τῆς τε παρούσης ὅτε τοῦτο συμφέρειν οἶδε καὶ τῆς μελλούσης ἥτις ἐστιν ὡς ἀληθῶς ἐσχάτη ὀργὴ ἃ δὲ τίθησι τρία ταῦτὰ ἐστιν ἀσθενεῖς ἦμεν φησὶν ἀσθενεῖς δὲ οὐκ ἐκ φύσεως ἀλλ' ἐξ οἰκείας γνώμης καὶ πράξεως ἀσθενεῖς οὖν ἦμεν καὶ πολλῆς βοηθείας ἐχρῄζομεν ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖς ἦμεν αὐτὸν τὸν μέλλοντα βοηθεῖν ἀπωθούμεθα ἑτέροις μὲν τὸ σέβας προσάπτοντες αὐτωι δὲ ἐχθροῖς ἴσα καὶ πολεμίοις ἐνυβρίζοντες οὐκοῦν ἄπορα πάντα ἔχομεν τὰ ἡμέτερα εἰ γὰρ αὐτοὶ μὲν καὶ ἀσθενεῖς καὶ ἀδύνατοι ἀναστῆναι τοῦ νοσήματος πολλῆς δὲ βοηθείας δεόμενοι τὸν δὲ βοηθὸν ἐνυβρίσαντες ἀπωσάμεθα πῶς οὐκ εἰς ἔσχατον ἀπορίας τὰ ἡμέτερα εἶτα ἀλλὰ ἁμαρτωλοὶ φησὶ καὶ ὁ βίος φησὶ μᾶλλον καθεῖλκε ἐπὶ τὸ πτῶμα καὶ ἀνενεγκεῖν οὐ συνεχώρει οὕτως δὲ ἐχοντων καὶ πάσης ὑπαρχούσης ἀπογνώσεως τότε αὐτὸς ὁ ἀγαθος ὁ φιλάνθρωπος ὁ τοῦ θεοῦ παῖς καὶ ἠγάπησε καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ ἡμῶν τέθεικεν εἰ δὲ τότε μυρίοις ἐνεχομένους κακοῖς καὶ εἰς παντελῆ ἀσχημοσύνην καὶ αἰσχροτητα κατηντηκότας καὶ ἠγάπησε καὶ τῆς ἀσθενείας ἀνέστησε καὶ ἐδυνάμωσε τὸ αὐτοῦ λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν δεδωκὼς αἷμα πολλῷ μᾶλλον οἰκειωσάμενος καὶ δικαιώσας καὶ προστήσεται καὶ ἀντιλήψεται καὶ ὑπερασπιεῖ ὅτε μήτε χρεία θανεῖν αὐτον μήτε οὕτως ὡς πρότερον εἰς ἀρρωστίαν καὶ ἀσχημοσύνην κατηνέχθημεν ἀλλὰ μηδ' αὐτὸν ἀπωσάμεθα τὸ σέβας ἑτέροις περιθέμενοι οὐ χρὴ τοιγαροῦν ἐν δισταγμῷ τὴν ἐλπίδα τῶν ἐπηγγελμένων ἔχειν ἀλλὰ βεβαίαν καὶ ὡς παρόντων τῶν ἀγαθῶν οὕτω καὶ χαίρειν καὶ δοξάζειν τὸν ἐπαγγειλάμενον καὶ παρέξοντα πάντως κύριον ἡμῶν καὶ θεὸν οὐ γὰρ μόνον ἀπὸ τῆς ὀργῆς σώσει ἡμᾶς ἀλλὰ καὶ τῆς οὐρανίου δόξης ἀξιώσει
62778r
1862169r
191922v
192325vΦωτ(ιου) * ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν Τρία τίθησι τὴν ὑπερβολὴν δεικνύντα τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ καὶ ἅμα συνιστῶντα καὶ τὴν εἰς τὸ ἔπειτα αὐτοῦ πρόνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν ταῦτα δὲ τὰ γ ἀπὸ μόνου λαμβάνει τοῦ ὑποκειμένου ἤτοι ἐξ ἐκείνων περὶ ἃ ἡ τῆς ἀγάπης ἐπίδειξις ἐπεὶ ἔστι καὶ ἄλλα πάλιν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀγαπήσαντος δι' ὧν πάλιν ἡ ὑπερβολὴ τῆς ἀγαπήσεως συνίσταται καὶ παρίσταται οἷον αὐτὸ τὸ παρθενικὴν ἐνοικῆσαι μήτραν καὶ σαρκωθῆναι ἐξ αὐτῆς ὑπηρετήσασθαι τε ταῖς κατὰ νόμον ἐντολαῖς τὸν νομοθέτην εἶτα ἀτιμασθῆναι {ὑβρισθῆναι καί /ὑβρισθῆναι ῤαπτισθῆναι καί }* τὸ κεφάλαιον διὰ σταυροῦ θανατωθῆναι αὐτὸς δὲ τὰ μὲν ἐκ τοῦ ἀγαπήσαντος συγκεφαλαιωσάμενος καὶ τὸν θάνατον μόνον τέως εἰπὼν τὰ ἀπὸ τῶν ἀγαπηθέντων διεῖλεν συντελούσης αὐτῷ ἐνταῦθα τῆς τοιαύτης μεταχειρήσεως εἰς τὸ ὅτι ἔτι καὶ ἔτι προνοήσεται καὶ ὑπερασπιεῖ καὶ ῥύσεται ἐκ πάσης ὀργῆς τῆς τε παρούσης ὅτε τοῦτο συμφέρειν οἶδε καὶ τῆς μελλούσης ἥτις ἐστιν ὡς ἀληθῶς ἐσχάτη ὀργὴ ἃ δὲ τίθησι τρία ταῦτὰ ἐστιν ἀσθενεῖς ἦμεν φησὶν ἀσθενεῖς δὲ οὐκ ἐκ φύσεως ἀλλ' ἐξ οἰκείας γνώμης καὶ πράξεως ἀσθενεῖς οὖν ἦμεν καὶ πολλῆς βοηθείας ἐχρῄζομεν ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖς ἦμεν αὐτὸν τὸν μέλλοντα φησὶ βοηθεῖν ἀπωθούμεθα ἑτέροις μὲν τὸ σέβας προσάπτοντες αὐτὸν δὲ ἐχθροῖς ἴσα καὶ πολεμίοις ἐνυβρίζοντες οὐκοῦν ἄπορα πανταχόθεν τὰ ἡμέτερα εἰ γὰρ αὐτοὶ μὲν καὶ ἀσθενεῖς καὶ ἀδύνατοι ἀναστῆναι τοῦ νοσήματος πολλῆς δὲ βοηθείας δεόμενοι τὸν δὲ βοηθὸν ἐνυβρίσαντες ἀπωσάμεθα πῶς οὐκ εἰς ἔσχατον ἀπορίας τὰ ἡμέτερα εἶτα ἀλλὰ καὶ ἁμαρτωλοὶ φησὶ καὶ ὁ βίος φησὶ καθεῖλκε μᾶλλον ἐπὶ τὸ πτῶμα καὶ ἀνενεγκεῖν οὐ συνεχώρει οὕτως δὲ ἐχοντων καὶ πάσης ὑπαρχούσης ἀπογνώσεως τότε αὐτὸς ὁ ἀγαθος ὁ φιλάνθρωπος ὁ τοῦ θεοῦ παῖς καὶ ἠγάπησε καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ ἡμῶν τέθεικεν εἰ δὲ τότε μυρίοις ἐνεχομένους κακοῖς καὶ εἰς παντελῆ ἀσχημοσύνην καὶ αἰσχροτητα κατηντηκότας καὶ ἠγάπησαν καὶ τῆς ἀσθενείας ἀνέστησε καὶ ἐδυνάμωσε τὸ αὐτοῦ λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν δεδωκὼς αἷμα πολλῷ μᾶλλον οἰκειωσάμενος καὶ δικαιώσας καὶ προστήσεται καὶ ἀντιλήψεται καὶ ὑπερασπιεῖ ὅτε μήτε χρεία θανεῖν αὐτον μήτε οὕτως ὡς πρότερον εἰς ἀρρωστίαν καὶ ἀσχημοσύνην κατηνέχθημεν ἀλλὰ μηδ' αὐτὸν ἀπωσάμεθα τὸ σέβας ἑτέροις περιθέμενοι οὐ χρὴ τοιγαροῦν ἐν δισταγμῷ τὴν ἐλπίδα τῶν ἐπηγγελμένων ἔχειν ἀλλὰ βεβαίαν καὶ ὡς παρόντων τῶν ἀγαθῶν οὕτω καὶ χαίρειν καὶ δοξάζειν τὸν ἐπαγγειλάμενον καὶ παρέξοντα πάντως κύριον ἡμῶν καὶ θεὸν οὐ γὰρ μόνον ἀπὸ τῆς ὀργῆς σώσει ἡμᾶς ἀλλὰ καὶ τῆς οὐρανίου δόξης ἀξιώσει
198078r
199719r

Unit 268Ph (Rom.5.12-Rom.5.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) διὰ τοῦτο ὥσπερ δι' ἑνός Σωθησόμεθα , φησί , πάντως ὑπὸ τοῦ θεοῦ , ἐάν περ αὐτοὶ μόνον θέλωμεν , καὶ εἴρηνται μὲν μικρῷ πρόσθεν αἱ ἀποδείξεις · ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτο , φησί , σωθησόμεθα . διὰ ποῖον ; ὅτι καὶ δυνατὸν τοῦτο καὶ εὔλογον καὶ ἀκολουθον . πόθεν ταῦτα δῆλον ; ἐκ τοῦ ἐναντίου , φησίν · καὶ γὰρ δι' ἑνὸς ἀνθρώπου καὶ ἡ ἁμαρτία εἰσῆλθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ αὐτὸς ὁ θάνατος . εἰ οὖν δι' ἑνὸς ἀνθρώπου ταῦτα γέγονεν ἡμῖν τὰ χαλεπά , δυνατὸν καὶ ἀκολουθον δι' ἑνὸς ἀνθρώπου , τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ , καὶ τὰ παρεισαχθέντα ἀναιρεθῆναι χαλεπὰ καὶ τὰ ἀμείνω δωρηθῆναι ἡμῖν . αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ Ἀδὰμ παραθείς , κατέλιπεν ἅπερ ἔπραξεν ὁ Χριστός , διδοὺς τοῦτο ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐννοεῖν , καὶ ἅμα προειρηκὼς αὐτά , καὶ δυνατὸν κἀνταῦθα ἐκεῖνα συνεπινοεῖν . διὸ μόνον τὴν παραβολὴν προτάξας ὡς ἐφελκυστικὸν ἐκείνου τοῦ νοήματος · ἀπαιτεῖ γὰρ πάντως τὸ εἰπεῖν · ὥσπερ τοδε καὶ τὸ ἀκολουθον οἷον οὕτως καὶ τοδε . ἀλλ' ὡς ἔφημεν , διὰ τῆς παραβολῆς τὸ ἀκολουθον ἐνδειξάμενος ῥητῶς οὐ παρέθετο , ἀλλ' αὐτοὺς ἡμᾶς συνεπινοεῖν προετρέψατο .
9181rΦ(ω)τ(ιου) * Σωθησόμεθα φησὶ ὑπὸ τοῦ θεοῦ πάντως ἐὰν παρ' αὐτοὶ μόνον θέλωμεν καὶ εἴρηνται μὲν μικρῷ πρόσθεν αἱ ἀποδείξεις ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτο φησὶ σωθησόμεθα διὰ ποῖον ὅτι καὶ δυνατὸν τοῦτο καὶ εὔλογον καὶ ἀκολουθον πόθεν ταῦτα δῆλον ἐκ τοῦ ἐναντίου φησὶν καὶ γὰρ δι' ἑνὸς ἀνθρώπου καὶ ἡ ἁμαρτία εἰσῆλθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ αὐτὸς ὁ θάνατος εἰ οὖν δι' ἑνὸς ἀνθρώπου ταῦτα γέγονεν ἡμῖν τὰ χαλεπὰ δυνατὸν καὶ ἀκολουθον δι' ἑνὸς ἀνθρώπου τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ παρεισαχθέντα ἀναιρεθῆναι χαλεπὰ καὶ τὰ ἀμείνω δωρηθῆναι ἡμῖν αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ Ἀδὰμ παραθεὶς κατέλιπεν ἅπερ ἔπραξεν ὁ Χριστὸς διδοὺς τοῦτο ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐννοεῖν καὶ ἅμα προειρηκὼς αὐτὰ καὶ δυνατὸν κἀνταῦθα ἐκεῖνα συνεπινοεῖν διὸ μόνον τὴν παραβολὴν προτάξας ὡς ἐφελκυστικὸν ἐκείνου τοῦ νοσήματος ἀπαιτεῖ γὰρ πάντως τὸ εἰπεῖν ὥσπερ τόδε καὶ τὸ ἀκολουθον οἷον οὕτως καὶ τόδε ἀλλ' ὡς ἔφημεν διὰ τῆς παραβολῆς τὸ ἀκολουθον ἐνδειξάμενος ῥητῶς οὐ παρέθετο ἀλλ' αὐτοὺς ἡμᾶς συνεπινοεῖν προετρέψατο
62778r
1862170r
191923v
192326vΦωτ(ιου) * διὰ τοῦτο ὥσπερ δι' ἑνός Σωθησόμεθα φησὶ πάντως ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐάν περ αὐτοὶ μόνον θέλωμεν καὶ εἴρηνται μὲν μικρῷ πρόσθεν αἱ ἀποδείξεις ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτο φησὶ σωθησόμεθα διὰ ποῖον ὅτι καὶ δυνατὸν τοῦτο καὶ εὔλογον καὶ ἀκολουθον πόθεν ταῦτα δῆλον ἐκ τοῦ ἐναντίου φησὶν καὶ γὰρ δι' ἑνὸς ἀνθρώπου καὶ ἡ ἁμαρτία εἰσῆλθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ αὐτὸς ὁ θάνατος εἰ οὖν δι' ἑνὸς ἀνθρώπου ταῦτα γέγονεν ἡμῖν τὰ χαλεπὰ δυνατὸν καὶ ἀκολουθον δι' ἑνὸς ἀνθρώπου τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ παρεισαχθέντα ἀναιρεθῆναι χαλεπὰ καὶ τὰ ἀμείνω δωρηθῆναι ἡμῖν αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ Ἀδὰμ παραθεὶς κατέλιπεν ἅπερ ἔπραξεν ὁ Χριστὸς διδοὺς τοῦτο ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐννοεῖν καὶ ἅμα προειρηκὼς αὐτὰ καὶ δυνατὸν κἀνταῦθα ἐκεῖνα συνεπινοεῖν διὸ μόνον τὴν παραβολὴν προτάξας ὡς ἐφελκυστικὸν ἐκείνου τοῦ νοήματος ἀπαιτεῖ γὰρ πάντως τὸ εἰπεῖν ὥσπερ τόδε καὶ τὸ ἀκολουθον οἷον οὕτως καὶ τόδε ἀλλ' ὡς ἔφημεν διὰ τῆς παραβολῆς τὸ ἀκολουθον ἐνδειξάμενος ῥητῶς οὐ παρέθετο ἀλλ' αὐτοὺς ἡμᾶς συνεπινοεῖν προετρέψατο
198078v
199719v

Unit 270Ph (Rom.5.12-Rom.5.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον · ἐπὶ τούτῳ φησίν , συναποθνήσκομεν τῷ Ἀδάμ , ἐφ' ᾧ καὶ συναμαρτάνομεν . καὶ τὴν μὲν ἀρχὴν ἐκεῖνος παρέσχεν , ἡμεῖς δ' ἐκεῖθεν τὴν ἀφορμὴν λαβόντες οὐκ ἐκωλύσαμεν τὸ κακόν , ἀλλὰ καὶ συνηργήσαμεν καὶ ἐπὶ μέγα χωρῆσαι παρεσκευάσαμεν .
9181vΦ(ω)τ(ιου) ἐφ' ὧι ἐπὶ τούτῳ φησὶν συναποθνήσκομεν τῷ Ἀδὰμ ἐφ' ᾧ καὶ συναμαρτάνομεν καὶ τὴν μὲν ἀρχὴν ἐκεῖνος παρέσχεν ἡμεῖς δ' ἐκεῖθεν τὴν ἀφορμὴν λαβόντες οὐκ ἐκωλύσαμεν τὸ κακὸν ἀλλὰ καὶ συνηργήσαμεν καὶ ἐπὶ μέγα χωρῆσαι παρεσκευάσαμεν
62778v
1862170r
191923v
192326vΦωτ(ιου) * Ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἐπὶ τούτῳ φησὶν συναποθνήσκομεν τῷ Ἀδὰμ ἐφ' ᾧ καὶ συναμαρτάνομεν καὶ τὴν μὲν ἀρχὴν ἐκεῖνος παρέσχεν ἡμεῖς δ' ἐκεῖθεν τὴν ἀφορμὴν λαβόντες οὐκ ἐκωλύσαμεν τὸ κακὸν ἀλλὰ καὶ συνηργήσαμεν καὶ ἐπὶ μέγα χωρῆσαι παρεσκευάσαμεν
198078v
199719v

Unit 271Ph (Rom.5.13-Rom.5.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextἌχρι γὰρ νόμου εἰπὼν ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον , ἵνα μή τις εἴπῃ · καὶ πῶς ἦν ἁμαρτεῖν νόμου μὴ ὄντος ; αὐτὸς γὰρ σὺ ἀνωτέρω ἔφης ὅτι οὗ οὐκ ἔστι νόμος , οὐδὲ παράβασις · παραβάσεως δὲ μὴ οὔσης , οὐδὲ ἁμαρτία δηλονότι . πῶς οὖν διῆλθεν ὁ θάνατος , ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ; ἵνα οὖν μὴ ᾖ τις λέγων τοῦτο , προλαβὼν λύει τὴν ἀπορίαν , καί φησιν ὅτι ἦν καὶ πρὸ τοῦ νόμου · ἐπράττετο γάρ , καὶ τὸ πραττομενον οὐκ ἔστι μὴ γενέσθαι . ἦν οὖν ἡ ἁμαρτία , ἀλλ' οὐχ οὕτω πᾶσιν ἐλογίζετο , οὐδ' εἰς ὅσον χωρεῖ τιμωρίας τῶν ἁμαρτανομένων ἕκαστον ἐγνωρίζετο . τοῦ δὲ νόμου τάξαντος καὶ ὁρίσαντος τὰς τιμωρίας , καὶ διὰ τῆς ποινηλασίας ἐκδηλοτερον αὐτὰς καταστήσαντος , καὶ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων ἐμφανίσαντος , μᾶλλον καὶ πᾶσιν ἐγένοντο γνώριμοι , καὶ συνετῷ καὶ ἀσυνέτῳ , καὶ νέῳ καὶ πρεσβύτῃ , καὶ γυναικὶ καὶ ἀνδρί . διὰ τοῦτο οὖν πρὸ τοῦ νόμου οὐχ ὁμοίως ἐλογίζετο ἡ ἁμαρτία , ὅτι τε οὐχ ὥριστο ἡ τιμωρία , καὶ ὅτι οὐδὲ τὸ μέγεθος αὐτῶν ἀκριβῶς ἐγινώσκετο , καὶ ὅτι οὐδὲ κατὰ πόδας ἠκολούθει τοῖς πλημμελοῦσιν ἡ τιμωρία . ἐπεὶ ὅτι ἦν ἁμαρτία , καὶ ὅτι εἰ καὶ μετὰ πολλῆς ἀνοχῆς καὶ μακροθυμίας ὅμως ἐπιμενοντων αὐτῶν καὶ ἀνιάτως ἐχοντων , αἱ τῶν δικῶν εἰσπράξεις ἐγένοντο , μαρτυρεῖ σαφῶς τά τε Σοδομιτῶν πάθη , καὶ πρό γε τούτου τὸ κοινὸν ναυάγιον ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοιαῦτα ἕτερα ἦν οὖν ἁμαρτία πρὸ τοῦ νόμου καὶ ἐλογίζετο , ἀλλ' οὐχ οὕτως ὡς μετὰ τὸν νόμον · ὥστε ἄμφω καλῶς ἔχει , καὶ τὸ διῆλθεν εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος , ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον , καὶ τὸ οὗ γὰρ οὐκ ἔστιν νόμος , οὐδὲ παράβασις · λέλυται γὰρ τὸ δοκοῦν ἀντιπίπτειν διὰ τοῦ εἰπεῖν τὸν θεσπέσιον Παῦλον · ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ
9181vΦ(ω)τ(ιου) * Ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμωι εἰπὼν ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἵνα μή τις εἴπῃ καὶ πῶς ἦν ἁμαρτεῖν νόμου μὴ ὄντος αὐτὸς γὰρ σὺ ἀνωτέρω ἔφης ὅτι οὗ οὐκ ἔστι νόμος οὐδὲ παράβασις παραβάσεως δὲ μὴ οὔσης οὐδὲ ἁμαρτία δηλονότι πῶς οὖν διῆλθεν ὁ θάνατος εἰς πάντας ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἵνα οὖν μὴ ᾖ τις λέγων τοῦτο προλαβὼν λύει τὴν ἀπορίαν καί φησιν ὅτι ἦν καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἐπράττετο γὰρ καὶ τὸ πραττόμενον οὐκ ἔστι μὴ γενέσθαι ἦν οὖν ἡ ἁμαρτία ἀλλ' οὐχ οὕτω πᾶσιν ἐλογίζετο οὐδ' εἰς ὅσον χωρεῖ τιμωρίας τῶν ἁμαρτανομένων ἕκαστον ἐγνωρίζετο τοῦ δὲ νόμου τάξαντος καὶ ὁρίσαντος τὰς τιμωρίας καὶ διὰ τῆς ποινηλασίας ἐκδηλοτερον αὐτὰς καταστήσαντος καὶ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων ἐμφανίσαντος μᾶλλον καὶ πᾶσιν ἐγένοντο γνώριμοι καὶ συνετῷ καὶ ἀσυνέτῳ καὶ νέῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ γυναικὶ καὶ ἀνδρὶ διὰ τοῦτο οὖν πρὸ τοῦ νόμου οὐχ ὁμοίως ἐλογίζετο ἡ ἁμαρτία ὅτι τε οὐχ ὥριστο ἡ τιμωρία καὶ ὅτι οὐδὲ τὸ μέγεθος αὐτῶν ἀκριβῶς ἐγινώσκετο καὶ ὅτι οὐδὲ κατὰ πόδας ἠκολούθει τοῖς πλημμελοῦσιν ἡ τιμωρία ἐπεὶ ὅτι ἦν ἁμαρτία καὶ ὅτι εἰ καὶ μετὰ πολλῆς ἀνοχῆς καὶ μακροθυμίας ὅμως ἐπιμενοντων αὐτῶν καὶ ἀνιάτως ἐχοντων αἱ τῶν δικῶν εἰσπράξεις ἐγένοντο μαρτυρεῖ σαφῶς τά τε Σοδομιτῶν πάθη καὶ πρό γε τούτου τὸ κοινὸν ναυάγιον ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοιαῦθ ἕτερα ἦν οὖν ἁμαρτία πρὸ τοῦ νόμου καὶ ἐλογίζετο ἀλλ' οὐχ οὕτως ὡς μετὰ τὸν νόμον ὥστε ἄμφω καλῶς ἔχει καὶ τὸ διῆλθεν εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον καὶ τὸ οὗ γὰρ οὐκ ἔστιν νόμος οὐδὲ παράβασις λέλυται γὰρ τὸ δοκοῦν ἀντιπίπτειν διὰ τοῦ εἰπεῖν τὸν θεσπέσιον Παῦλον ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ
62778v
1862170r
191923v* Ἄχρι γὰρ νόμου εἰπὼν ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἵνα μή τις εἴπῃ καὶ πῶς ἦν ἁμαρτεῖν νόμου μὴ ὄντος αὐτὸς γὰρ σὺ ἀνωτέρω ἔφης ὅτι οὗ οὐκ ἔστι νόμος οὐδὲ παράβασις παραβάσεως δὲ μὴ οὔσης οὐδὲ ἁμαρτία δηλονότι πῶς οὖν διῆλθεν ὁ θάνατος εἰς ἀντὶ τῆς ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἵνα οὖν μὴ ᾖ τις λέγων τοῦτο προλαβὼν λύει τὴν ἀπορίαν καί φησιν ὅτι ἦν καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἐπράττετο γὰρ καὶ τὸ πραττόμενον οὐκ ἔστι μὴ γενέσθαι ἦν οὖν ἡ ἁμαρτία ἀλλ' οὐχ οὕτω πᾶσιν ἐλογίζετο οὐδ' εἰς ὅσον χωρεῖ τιμωρίας τῶν ἁμαρτανομένων ἕκαστον ἐγνωρίζετο τοῦ δὲ νόμου τάξαντος καὶ ὁρίσαντος τὰς τιμωρίας καὶ διὰ τῆς ποινηλασίας ἐκδηλοτερον αὐτὰς καταστήσαντος καὶ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων ἐμφανίσαντος μᾶλλον καὶ πᾶσιν ἐγένοντο γνώριμοι καὶ συνετῷ καὶ ἀσυνέτῳ καὶ νέῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ γυναικὶ καὶ ἀνδρὶ διὰ τοῦτο οὖν πρὸ τοῦ νόμου οὐχ ὁμοίως ἐλογίζετο ἡ ἁμαρτία ὅτι τε οὐχ ὥριστο ἡ τιμωρία καὶ ὅτι οὐδὲ τὸ μέγεθος αὐτῶν ἐγινώσκετο ἀκριβῶς καὶ ὅτι οὐδὲ κατὰ πόδας ἠκολούθει τοῖς πλημμελοῦσιν ἡ τιμωρία ἐπεὶ ὅτι ἦν ἁμαρτία καὶ ὅτι εἰ καὶ μετὰ πολλῆς ἀνοχῆς καὶ μακροθυμίας ὅμως ἐπιμενοντων αὐτῶν καὶ ἀνιάτως ἐχοντων αἱ τῶν δικῶν εἰσπράξεις ἐγένοντο μαρτυρεῖ σαφῶς τά τε Σοδομητῶν πάθη καὶ πρό γε τούτων τὸ κοινὸν ναυάγιον ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοιαῦτα ἕτερα ἦν οὖν ἁμαρτία πρὸ τοῦ νόμου καὶ ἐλογίζετο ἀλλ' οὐχ οὕτως ὡς μετὰ τὸν νόμον ὥστε ἄμφω καλῶς ἔχει καὶ τὸ διῆλθεν εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον καὶ τὸ οὗ γὰρ οὐκ ἔστιν νόμος οὐδὲ παράβασις λέλυται γὰρ τὸ δοκοῦν ἀντιπίπτειν διὰ τοῦ εἰπεῖν τὸν θεσπέσιον Παῦλον ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ καὶ ἑξῆς
192327r* Ἄχρι γὰρ νόμου εἰπὼν ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἵνα μή τις εἴπῃ καὶ πῶς ἦν ἁμαρτεῖν νόμου μὴ ὄντος αὐτὸς γὰρ σὺ ἀνωτέρω ἔφης ὅτι οὗ οὐκ ἔστι νόμος οὐδὲ παράβασις παραβάσεως δὲ μὴ οὔσης οὐδὲ ἁμαρτία δηλονότι πῶς οὖν διῆλθεν ὁ θάνατος ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον ἵνα οὖν μὴ ᾖ τις λέγων τοῦτο προλαβὼν λύει τὴν ἀπορίαν καί φησιν ὅτι ἦν καὶ πρὸ τοῦ νόμου ἐπράττετο γὰρ καὶ τὸ πραττόμενον οὐκ ἔστι μὴ γενέσθαι ἦν οὖν ἡ ἁμαρτία ἀλλ' οὐχ οὕτω πᾶσιν ἐλογίζετο οὐδ' εἰς ὅσον χωρεῖ τιμωρίας τῶν ἁμαρτανομένων ἕκαστον ἐγνωρίζετο τοῦ δὲ νόμου τάξαντος καὶ ὁρίσαντος τὰς τιμωρίας καὶ διὰ τῆς ποινηλασίας ἐκδηλοτερον αὐτὰς καταστήσαντος καὶ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων ἐμφανίσαντος μᾶλλον καὶ πᾶσιν ἐγένοντο γνώριμοι καὶ συνετῷ καὶ ἀσυνέτῳ καὶ νέῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ γυναικὶ καὶ ἀνδρὶ διὰ τοῦτο οὖν πρὸ τοῦ νόμου οὐχ ὁμοίως ἐλογίζετο ἡ ἁμαρτία ὅτι τε οὐχ ὥριστο ἡ τιμωρία καὶ ὅτι οὐδὲ τὸ μέγεθος αὐτῶν ἀκριβῶς ἐγινώσκετο καὶ ὅτι οὐδὲ κατὰ πόδας ἠκολούθει τοῖς πλημμελοῦσιν ἡ τιμωρία ἐπεὶ ὅτι ἦν ἁμαρτία καὶ ὅτι εἰ καὶ μετὰ πολλῆς ἀνοχῆς καὶ μακροθυμίας ὅμως ἐπιμενοντων αὐτῶν καὶ ἀνιάτως ἐχοντων αἱ τῶν δικῶν εἰσπράξεις ἐγένοντο μαρτυρεῖ σαφῶς τά τε Σοδομιτῶν πάθη καὶ πρό γε τούτου τὸ κοινὸν ναυάγιον {ὁ κατακλυσμὸς ἦν /ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοιαῦθ ἕτερα ἦν }* οὖν ἁμαρτία πρὸ τοῦ νόμου καὶ ἐλογίζετο ἀλλ' οὐχ οὕτως ὡς μετὰ τὸν νόμον ὥστε ἄμφω καλῶς ἔχει καὶ τὸ διῆλθεν εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον καὶ τὸ οὗ γὰρ οὐκ ἔστιν νόμος οὐδὲ παράβασις λέλυται γὰρ τὸ δοκοῦν ἀντιπίπτειν διὰ τοῦ εἰπεῖν τὸν θεσπέσιον Παῦλον ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ
198078v
199719v

Unit 272Ph (Rom.5.14-Rom.5.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἀλλ' ἐβασίλευσεν τοῦτ' ἔστιν εἰς ἔννομον ἐξουσίαν ἐλογίσθη αὐτῷ ἡ τυραννὶς τῷ τε χρόνῳ σεμνυνομένη καὶ τοῖς ἡμῶν ἁμαρτήμασι κρατυνομένη . ἀπὸ Ἀδάμ , φησί , τοῦ κατὰ παράβασιν ἐντολῆς νενομοθετημένης ἁμαρτήσαντος · ἀπὸ Ἀδὰμ οὖν ὁ θάνατος ἐβασίλευσε , τοῦτ' ἔστι κατ' ἐξουσίαν πολλὴν ἐκράτησε , καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας . μέχρι τίνος ; μέχρι Μωσέως · οἱ γὰρ μεταξὺ Ἀδὰμ καὶ Μωσέως ἥμαρτον μέν , ἀλλ' οὐχὶ ἐπὶ ὁμοιώματι τῆς Ἀδὰμ παραβάσεως · ὁ μὲν γὰρ ὡρισμένην καὶ νομοθετηθεῖσαν ἐντολὴν θεοῦ παρέβη καὶ ἥμαρτεν , οἱ δὲ ἡμάρτανον τὸν αὐτοδίδακτον τῆς φύσεως λόγον ἐνυβρίζοντες , οὐ μήν γε νόμον εἰσαχθέντα ῥητῶς παραβαίνοντες . καὶ οἱ μὲν μέχρι Μωσέως οὕτως ἡμάρτανον , ἀπὸ δὲ Μω̈σέως μέχρι τῆς παρουσίας Χριστοῦ κατὰ ὁμοιοτητα τῆς τοῦ Ἀδὰμ παραβάσεως ἡμάρτανον , νόμους γὰρ ῥητοὺς καὶ νόμους ἐκ θεοῦ διὰ Μωσέως δοθέντας παραβαίνοντες ἡμάρτανον . ἐβασίλευσε δὲ ὁ θάνατος , εἰπών , ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας , οὐκ ἐξάγει τοὺς ἐξ ἐκείνου μέχρι Χριστοῦ ἡμαρτηκοτας · πῶς γὰρ ἂν ἐξῆγε τοὺς μᾶλλον ἐοικοτας ταῖς παραβάσεσι τῇ τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτίᾳ ; οὐκ ἐξάγει τοίνυν τούτους τῆς τοῦ θανάτου βασιλείας καὶ ἐπικρατείας , ἀλλὰ διὰ τοῦ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας τῇ προσρήσει τοῦ καὶ ἐκείνους μάλιστα παρεδήλωσεν , οἷον · οὐ μόνον ἐπὶ τῶν κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτησάντων ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι αὐτοῦ ἁμαρτησάντων . ἢ οὖν οὕτω ῥητέον , ἢ ἐν ὑπερβατῷ νοήσαντας τὸ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι καὶ συμφράσαντας τὸ ἐπὶ τῶι τὸ ὁμοιώματι τὸ ῥητὸν τὸν τρόπον τοῦτον · ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ μέχρι Μωσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας . οὕτω οὖν συντάξαντας δεῖ τὸν νοῦν ἀναπτύξαι .
9181v* καὶ ἑξῆς εἶτα ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος τοῦτ' ἔστιν εἰς ἔννομον ἐξουσίαν ἐλογίσθη αὐτου ἡ τυραννὶς τῷ τε χρόνῳ σεμνυνομένη καὶ τοῖς ἡμῶν ἁμαρτήμασι κρατυνομένη ἀπὸ Ἀδὰμ φησὶ τοῦ κατὰ παράβασιν ἐντολῆς νενομοθετημένης ἁμαρτήσαντος ἀπὸ Ἀδὰμ οὖν ὁ θάνατος ἐβασίλευσε τοῦτ' ἔστι κατ' ἐξουσίαν πολλὴν ἐκράτησε καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας μέχρι τίνος μέχρι Μωσέως οἱ γὰρ μεταξὺ Ἀδὰμ καὶ Μωσέως ἥμαρτον μὲν ἀλλ' οὐχὶ ἐπὶ τῶι ὁμοιώματι τῆς τοῦ Ἀδὰμ παραβάσεως ὁ μὲν γὰρ ὡρισμένην καὶ νομοθετηθεῖσαν ἐντολὴν θεοῦ παρέβη καὶ ἥμαρτεν οἱ δὲ ἡμάρτανον τὸν αὐτοδίδακτον τῆς φύσεως λόγον ἐνυβρίζοντες οὐ μήν γε νόμον εἰσαχθέντα ῥητῶς παραβαίνοντες καὶ οἱ μὲν μέχρι Μωσέως ἡμάρτανον οὕτως ἀπὸ δὲ Μω̈σέως μέχρι τῆς παρουσίας Χριστοῦ κατὰ ὁμοιοτητα τῆς τοῦ Ἀδὰμ παραβάσεως ἡμάρτανον νόμους γὰρ ῥητοὺς καὶ νόμους ἐκ θεοῦ διὰ Μωσέως δοθέντας παραβαίνοντες ἡμάρτανον ἐβασίλευσε δὲ ὁ θάνατος εἰπὼν ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας οὐκ ἐξάγει τοὺς ἐξ ἐκείνου μέχρι Χριστοῦ ἡμαρτηκοτας πῶς γὰρ ἂν ἐξῆγε τοὺς μᾶλλον ἐοικοτας ταῖς παραβάσεσι τῇ τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτίᾳ οὐκ ἐξάγει τοίνυν τούτους τῆς τοῦ θανάτου βασιλείας καὶ ἐπικρατείας ἀλλὰ διὰ τοῦ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας τῇ προσρήσει τοῦ καὶ ἐκείνους μάλιστα παρεδήλωσεν οἷον οὐ μόνον ἐπὶ τῶν κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτησάντων ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι αὐτοῦ ἁμαρτησάντων ἢ οὕτω ῥητέον ἢ ἐν ὑπερβατῷ νοήσαντας τὸ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι καὶ συμφράσαντας τὸ ῥητὸν τὸν τρόπον τοῦτον ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ μέχρι Μωσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας οὕτω οὖν συντάξαντας δεῖ τὸν νοῦν ἀναπτύξαι
62778v
1862170r
191924rΦωτ(ιου) * Ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατον τοῦτ' ἔστιν εἰς ἔννομον ἐξουσίαν ἐλογίσθη αὐτῷ ἡ τυραννὶς τῷ τε χρόνῳ σεμνυνομένη καὶ τοῖς ἡμῶν ἁμαρτήμασι κρατυνομένη ἀπὸ Ἀδὰμ φησὶ τοῦ κατὰ παράβασιν ἐντολῆς νενομοθετημένης ἁμαρτήσαντος ἀπὸ Ἀδὰμ οὖν ὁ θάνατος ἐβασίλευσε τοῦτ' ἔστι κατ' ἐξουσίαν πολλὴν ἐκράτησε καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας μέχρι τίνος μέχρι τοῦ Μωσέως οἱ γὰρ μεταξὺ Ἀδὰμ καὶ Μωσέως ἥμαρτον μὲν ἀλλ' οὐχὶ ἐπὶ τῶ ὁμοιώματι τῆς τοῦ Ἀδὰμ παραβάσεως ὁ μὲν γὰρ ὡρισμένην καὶ νομοθετηθεῖσαν ἐντολὴν θεοῦ παρέβη καὶ ἥμαρτεν οἱ δὲ ἡμάρτανον τὸν αὐτοδίδακτον τῆς φύσεως ἐνυβρίζοντες οὐ μήν γε νόμον εἰσαχθέντα ῥητῶς παραβαίνοντες καὶ οἱ μὲν μέχρι Μωσέως οὕτως ἡμάρτανον ἀπὸ δὲ Μω̈σέως μέχρι τῆς παρουσίας Χριστοῦ κατὰ ὁμοιοτητα τῆς τοῦ Ἀδὰμ παραβάσεως ἡμάρτανον νόμους γὰρ ῥητοὺς καὶ νόμους ἐκ θεοῦ διὰ Μωσέως δοθέντας παραβαίνοντες ἡμάρτανον ἐβασίλευσε δὲ ὁ θάνατος εἰπὼν ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας οὐκ ἐξάγει τοὺς ἐξ ἐκείνου μέχρι Χριστοῦ ἡμαρτηκοτας πῶς γὰρ ἂν ἐξῆγε τοὺς μᾶλλον ἐοικοτας ταῖς παραβάσεσι τῇ τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτίᾳ οὐκ ἐξάγει τοίνυν τούτους τῆς τοῦ θανάτου βασιλείας καὶ ἐπικρατείας ἀλλὰ διὰ τοῦ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας τῇ προσρήσει τοῦ καὶ ἐκείνους μάλιστα παρεδήλωσεν οἷον οὐ μόνον ἐπὶ τῶν κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτησάντων ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀλλὰ καὶ τῶν μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι αὐτοῦ ἁμαρτησάντων ἢ οὖν οὕτω ῥητέον ἢ ἐν ὑπερβατῷ νοήσαντας τὸ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι καὶ συμφράσαντας τὸ ἐπὶ τῶι τὸ ὁμοιώματι τὸ ῥητὸν τὸν τρόπον τοῦτον ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ μέχρι Μωσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας οὕτω οὖν συντάξαντας δεῖ τὸν νοῦν ἀναπτύξαι
192327vΦωτ(ιου) * Ἀλλ' ἐβασίλευσεν τοῦτ' ἔστιν εἰς ἔννομον ἐξουσίαν ἐλογίσθη αὐτῷ ἡ τυραννὶς τῷ τε χρόνῳ σεμνυνομένη καὶ τοῖς ἡμῶν ἁμαρτήμασι κρατυνομένη ἀπὸ Ἀδὰμ φησὶ τοῦ κατὰ παράβασιν ἐντολῆς νενομοθετημένης ἁμαρτήσαντος ἀπὸ Ἀδὰμ οὖν ὁ θάνατος ἐβασίλευσε τοῦτ' ἔστι κατ' ἐξουσίαν πολλὴν ἐκράτησε καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας μέχρι τίνος μέχρι Μωσέως οἱ γὰρ μεταξὺ Ἀδὰμ καὶ Μωσέως ἥμαρτον μὲν ἀλλ' οὐχὶ ἐπὶ ὁμοιώματι τῆς Ἀδὰμ παραβάσεως ὁ μὲν γὰρ ὡρισμένην καὶ νομοθετηθεῖσαν ἐντολὴν θεοῦ παρέβη καὶ ἥμαρτεν οἱ δὲ ἡμάρτανον τὸν αὐτοδίδακτον τῆς φύσεως λόγον ἐνυβρίζοντες οὐ μήν γε νόμον εἰσαχθέντα ῥητῶς παραβαίνοντες καὶ οἱ μὲν μέχρι Μωσέως οὕτως ἡμάρτανον ἀπὸ δὲ Μω̈σέως μέχρι τῆς παρουσίας Χριστοῦ κατὰ ὁμοιοτητα τῆς τοῦ Ἀδὰμ παραβάσεως ἡμάρτανον νόμους γὰρ ῥητοὺς καὶ νόμους ἐκ θεοῦ διὰ Μωσέως δοθέντας παραβαίνοντες ἡμάρτανον ἐβασίλευσε δὲ ὁ θάνατος εἰπὼν ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας οὐκ ἐξάγει τοὺς ἐξ ἐκείνου μέχρι Χριστοῦ ἡμαρτηκοτας πῶς γὰρ ἂν ἐξῆγε τοὺς μᾶλλον ἐοικοτας ταῖς παραβάσεσι τῇ τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτίᾳ οὐκ ἐξάγει τοίνυν τούτους τῆς τοῦ θανάτου βασιλείας καὶ ἐπικρατείας ἀλλὰ διὰ τοῦ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτήσαντας τῇ προσρήσει τοῦ καὶ ἐκείνους μάλιστα παρεδήλωσεν οἷον οὐ μόνον ἐπὶ τῶν κατὰ ὁμοιοτητα τοῦ Ἀδὰμ ἁμαρτησάντων ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν μὴ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι αὐτοῦ ἁμαρτησάντων ἢ οὖν οὕτω ῥητέον ἢ ἐν ὑπερβατῷ νοήσαντας τὸ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι καὶ συμφράσαντας τὸ ἐπὶ τῶι τὸ ὁμοιώματι τὸ ῥητὸν τὸν τρόπον τοῦτον ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδὰμ μέχρι Μωσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας οὕτω οὖν συντάξαντας δεῖ τὸν νοῦν ἀναπτύξαι
198079r
199720r

Unit 273Ph (Rom.5.14-Rom.5.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μέχρι Μωσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῶι ομοιοωματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ τρία ἐστὶν ἐν τούτοις τοῖς παραβολικῶς ἀλλήλοις παρατεθεῖσιν · ὁμοιοτης τις , ἐναντιοτης , ὑπερβολὴ κατὰ τὴν ὁμοιοτητα . ἐναντιοτης μέν · τῆι ἁμαρτία , τὸ ἀναμάρτητον · ἔχθρα πρὸς θεόν , καταλλαγὴ πρὸς θεόν · κατάκριμα , δικαίωμα · ἀπώλεια καὶ πτῶμα καὶ θάνατος , σωτηρία καὶ ζωὴ καὶ ἀνάστασις . ἡ μὲν οὖν ἐναντιοτης ἐν τούτοις . ἡ δὲ ὁμοιοτης · ὥσπερ δι' ἑνὸς τοῖς πᾶσι τὰ χείρω συνέπεσεν , οὕτω δι' ἑνὸς τὰ ἀμείνω τοῖς πᾶσιν ἐπιγέγονεν . ἡ δὲ ὑπερβολή · ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν χειρονων συνέπραξαν τῷ ἑνὶ οἱ πολλοὶ ἐπὶ τὸ μετασχεῖν αὐτοῖς τῶν κακῶν , ἐπὶ δὲ τῶν ἀμεινονων οὐδεὶς συνέπραξεν , ἀλλὰ μόνου τοῦ ἑνὸς Χριστοῦ τὸ χάρισμα γέγονεν , ὥστε οὐχ ὁμοίως καὶ ἐπ' ἴσης , ἀλλὰ καθ' ὑπερβολὴν καὶ ἐκ περισσείας ἡ ὁμοιοτης . πάλιν διὰ τοῦ Ἀδὰμ τῶν χειρονων εἰσαχθέντων , οὐκ ἀνῃρέθη μόνον ταῦτα ἅπερ ὡς ἐν ἐναντίοις ὅμοιον καὶ ἀνάλογον , ἀλλὰ καὶ ἐπεδοθη παρὰ Χριστοῦ τὰ ἀμείνω , ὅπερ τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὴν περισσείαν παρίστησι .
9182rΦ(ω)τ(ιου) * τρία ἐστὶν ἐν τούτοις τοῖς παραβολικῶς ἀλλήλοις παρατεθεῖσιν ὁμοιοτης τις ἐναντιοτης ὑπερβολὴ κατὰ τὴν ὁμοιοτητα ἐναντιοτης μὲν ἁμαρτία ἀναμάρτητον ἔχθρα πρὸς θεὸν καταλλαγὴ πρὸς θεὸν κατάκριμα δικαίωμα ἀπώλεια καὶ πτῶμα καὶ θάνατος σωτηρία καὶ ζωὴ καὶ ἀνάστασις ἡ μὲν οὖν ἐναντιοτης ἐν τούτοις ἡ δὲ ὁμοιοτης ὥσπερ δι' ἑνὸς τοῖς πᾶσι τὰ χείρω συνέπεσεν οὕτω δι' ἑνὸς τὰ ἀμείνω τοῖς πᾶσιν ἐπιγέγονεν ἡ δὲ ὑπερβολὴ ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν χειρόνων συνέπραξαν τῷ ἑνὶ οἱ πολλοὶ ἐπὶ τὸ μετασχεῖν αὐτους τῶν κακῶν ἐπὶ δὲ τῶν ἀμεινονων οὐδεὶς συνέπραξεν ἀλλὰ μόνου τοῦ ἑνὸς Χριστοῦ τὸ χάρισμα γέγονεν ὥστε οὐχ ὁμοίως καὶ ἐπ' ἴσης ἀλλὰ καθ' ὑπερβολὴν καὶ ἐκ περισσείας ἡ ὁμοιοτης πάλιν διὰ τοῦ Ἀδὰμ τῶν χειρόνων εἰσαχθέντων οὐκ ἀνῃρέθη μόνον ταῦτα ὅπερ ὡς ἐν ἐναντίοις ὅμοιον καὶ ἀνάλογον ἀλλὰ καὶ ἐπεδοθη παρὰ Χριστοῦ τὰ ἀμείνω ὅπερ τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὴν περισσείαν παρίστησι
62778v
1862170r
191924r* Ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατον τρία ἐστὶν ἐν τούτοις τοῖς παραβολικῶς ἀλλήλοις παρατεθεῖσιν ὁμοιοτης τις ἐναντιοτης ὑπερβολὴ κατὰ τὴν ὁμοιοτητα ἐναντιοτης μὲν ἁμαρτία ἀναμάρτητον ἔχθρα πρὸς θεὸν καταλλαγὴ πρὸς θεὸν κατάκριμα δικαίωμα ἀπώλεια καὶ πτῶμα καὶ θάνατος σωτηρία ζωὴ καὶ ἀνάστασις ἡ μὲν οὖν ἐναντιοτης ἐν τούτοις ἡ δὲ ὁμοιοτης ὥσπερ δι' ἑνὸς τοῖς πᾶσι τὰ χείρω συνέπεσεν οὕτω δι' ἑνὸς τὰ ἀμείνω τοῖς πᾶσιν ἐπιγέγονεν ἡ δὲ ὑπερβολὴ ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν χειρόνων συνέπραξαν τῷ ἑνὶ οἱ πολλοὶ ἐπὶ τὸ μετασχεῖν αὐτοῖς τῶν κακῶν ἐπὶ δὲ τῶν ἀμεινονων οὐδεὶς συνέπραξεν ἀλλὰ μόνου τοῦ ἑνὸς Χριστοῦ τὸ χάρισμα γέγονεν ὥστε οὐχ ὁμοίως καὶ ἐπ' ἴσης ἀλλὰ καθ' ὑπερβολὴν καὶ ἐκ περισσείας ἡ ὁμοιοτης πάλιν διὰ τοῦ Ἀδὰμ τῶν χειρόνων εἰσαχθέντων οὐκ ἀνῃρέθη μόνον ταῦτα ἅπερ ὡς ἐν ἐναντίοις ὅμοιον καὶ ἀνάλογον ἀλλὰ καὶ ἐπεδοθη παρὰ Χριστοῦ τὰ ἀμείνω ὅπερ τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὴν περισσείαν παρίστησι
192327vΦωτ(ιου) * μέχρι Μωσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῶι ομοιοωματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ τρία ἐστὶν ἐν τούτοις τοῖς παραβολικῶς ἀλλήλοις παρατεθεῖσιν ὁμοιοτης τις ἐναντιοτης ὑπερβολὴ κατὰ τὴν ὁμοιοτητα ἐναντιοτης μὲν τῆι ἁμαρτία τὸ ἀναμάρτητον ἔχθρα πρὸς θεὸν καταλλαγὴ πρὸς θεὸν κατάκριμα δικαίωμα ἀπώλεια καὶ πτῶμα καὶ θάνατος σωτηρία καὶ ζωὴ καὶ ἀνάστασις ἡ μὲν οὖν ἐναντιοτης ἐν τούτοις ἡ δὲ ὁμοιοτης ὥσπερ δι' ἑνὸς τοῖς πᾶσι τὰ χείρω συνέπεσεν οὕτω δι' ἑνὸς τὰ ἀμείνω τοῖς πᾶσιν ἐπιγέγονεν ἡ δὲ ὑπερβολὴ ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν χειρόνων συνέπραξαν τῷ ἑνὶ οἱ πολλοὶ ἐπὶ τὸ μετασχεῖν αὐτοῖς τῶν κακῶν ἐπὶ δὲ τῶν ἀμεινονων οὐδεὶς συνέπραξεν ἀλλὰ μόνου τοῦ ἑνὸς Χριστοῦ τὸ χάρισμα γέγονεν ὥστε οὐχ ὁμοίως καὶ ἐπ' ἴσης ἀλλὰ καθ' ὑπερβολὴν καὶ ἐκ περισσείας ἡ ὁμοιοτης πάλιν διὰ τοῦ Ἀδὰμ τῶν χειρόνων εἰσαχθέντων οὐκ ἀνῃρέθη μόνον ταῦτα ἅπερ ὡς ἐν ἐναντίοις ὅμοιον καὶ ἀνάλογον ἀλλὰ καὶ ἐπεδοθη παρὰ Χριστοῦ τὰ ἀμείνω ὅπερ τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὴν περισσείαν παρίστησι
198079r
199720r

Unit 280Ph (Rom.5.17-Rom.5.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ γὰρ τῶι τοῦ ἑνὸς παρά Εἰπὼν ὅτι τύπος ἦν τοῦ Χριστοῦ ὁ Ἀδὰμ , τύπος δὲ δηλονότι ἐκ τοῦ ἐναντίου ὡς γὰρ ἐκεῖνος αἴτιος ἀνθρώποις θανάτου , οὕτως ὁ Χριστὸς αἴτιος ἀνθρώποις ἀναστάσεως · εἰπὼν οὖν , ὡς ἔφημεν , ὅτι τύπος ἦν ὁ Ἀδὰμ τοῦ Χριστοῦ , ἐπειδὴ μέλλων αὐτὸ κατασκευάζειν , οὐ μόνον τὴν ὁμοιοτητα κατασκευάζει καὶ τὸν τύπον , ἀλλὰ καὶ τὴν ἐν τῷ τύπῳ καὶ ὁμοιοτητι ὑπεροχὴν καὶ περισσείαν · τοῦτο γὰρ ἐνδείκνυται διὰ τοῦ λέγειν · ἀλλ' οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα , καὶ πάλιν · καὶ οὐχ ὡς δι' ἑνὸς ἁμαρτήσαντος . ἐπεὶ οὖν σύνθετον αὐτῷ πως γέγονε τὸ ἐπιχείρημα , ἀνομοιοτητά πως ἐν ὁμοιοτητι διαπλέκοντι , νῦν ἐπαναλαμβάνεται μὲν τὸ αὐτο , καθαρῶς δὲ τὴν ὁμοιοτητα δείκνυσι , καὶ οὐκ ἐπιπλέκων ὅσον ἀπὸ τῆς λέξεώς τινα ἀνομοιοτητος μάχην . εἶτα σαφῶς τοῦτο καὶ καθαρῶς ἐνδειξάμενος , ὅτι ὥσπερ δι' ἑνὸς ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος , πολλῷ μᾶλλον ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι δι' ἑνὸς Χριστοῦ , ἐπάγει ὥσπερ συμπεραινομενος καὶ εἰς τὸ ἔτι σαφέστερον καὶ συνεσταλμένον ἀνάγων τὸν λόγον , καί φησιν · ἄρα οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα καὶ ἑξῆς . εἶτα ἐπειδὴ καὶ ἐν τῷ πρώτῳ καὶ συνθέτῳ ἐπιχειρήματι , καὶ ἐν β καὶ διακεκαθαρμένῳ καὶ ἐπαναληπτικῷ , καὶ ἐν τῷ ὥσπερ συμπεράσματι ἐπενεχθέντι , παραπτώματος μὲν καὶ χαρίσματος , καὶ κατακρίματος καὶ δωρήματος καὶ δικαιώματος , καὶ τοιούτων μνημονεύει , ὅθεν δὲ τὴν ἀρχὴν εἴληφεν ἑκάτερα τῶν ἐναντίων , ἡ συστοιχία αὕτη οὐδέπω ἐπεσημήνατο , νῦν αὐτὸ τοῦτο διασαφεῖ καὶ ἀποκαλύπτει , καί φησιν ὅτι τὰ μὲν ἐκ παρακοῆς ἐρρύη , τὰ δὲ ἐξ ὑπακοῆς ἤνθησεν , ὥστε κατασκευαστικὸν ἂν εἴη τοῦτο τοῦ ἐπιχειρήματος τοῦ κατασκευάζοντος τὸν τύπον καὶ τὴν ὁμοιοτητα , οἷον · εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος καὶ ἑξῆς . οὐ ταυτολογεῖ τοίνυν , ὡς ἄν τις οἰηθείη , ὁ θεῖος ἀποστολος ἐν τούτοις , ἀλλὰ σαφῶς λίαν καὶ διηκριβωμένως ἀλληλουχεῖ καὶ ἐντάττει τῶν κεφαλαίων τὴν δύναμιν . ἔστιν οὖν τὸ μὲν ἀλλ' οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα καὶ ἑξῆς ἕως τοῦ ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα ἐπιχείρημα μέν , ὡς ἔφημεν , δεικτικὸν τοῦ τύπου καὶ τῆς ὁμοιοτητος , ἀλλὰ διαπεπλεγμένον πως καὶ συντεθειμένον δι' ἀνομοιοτητος . ἐδεῖτο οὖν σαφηνείας καὶ διακαθάρσεως · τοῦτο ποιεῖ τὸ ἐφεξῆς ἐπιχείρημα ἐπαναλαμβάνον τὸ προειρημένον καὶ διακαθαῖρον καὶ εἰς τὸ σαφὲς ἀπαγγέλλον . ἀλλ' ἔδει καὶ τοῦτο λαβεῖν ἀξίωμα καὶ μὴ ἐξ ὑποθέσεως προτείνεσθαι μόνον . οὐδὲ τοῦτο παρορᾷ , ἀλλ' ὥσπερ συμπεραινομενος καὶ τῇ τοῦ λόγου θαρρῶν ἀληθείᾳ , μετὰ βεβαιώσεως ἀποφαίνεται · ἄρα οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος καὶ ἑξῆς . εἶτα ἐπεὶ οὐκ ἦν εἰπὼν ἐν τοσούτοις ἐπιχειρήμασιν οὐδαμοῦ , πόθεν ἔσχεν ἀρχὴν τὸ δικαίωμα καὶ τὸ κατάκριμα , οὐδὲ τοῦτο παρορᾷ , ἀλλὰ προστιθησι λέγων · ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς καὶ ἑξῆς .
9182vΦ(ω)τ(ιου) εἰ γὰρ τῶι τοῦ ἑνὸς παραπτώματι Εἰπὼν ὅτι τύπος ἦν ὁ Ἀδὰμ τοῦ Χριστοῦ τύπος δὲ δηλονότι ἐκ τοῦ ἐναντίου ὡς γὰρ ἐκεῖνος αἴτιος ἀνθρώποις θανάτου οὕτως ὁ Χριστὸς αἴτιος ἀνθρώποις ἀναστάσεως εἰπὼν οὖν ὡς ἔφημεν ὅτι τύπος ἦν ὁ Ἀδὰμ τοῦ Χριστοῦ ἐπειδὴ μέλλων αὐτὸ κατασκευάζειν οὐ μόνον τὴν ὁμοιοτητα κατασκευάζει καὶ τὸν τύπον ἀλλὰ καὶ τὴν ἐν τῷ τύπῳ καὶ ὁμοιοτητι ὑπεροχὴν καὶ περισσείαν τοῦτο γὰρ ἐνδείκνυται διὰ τοῦ λέγειν ἀλλ' οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα καὶ πάλιν καὶ οὐχ ὡς δι' ἑνὸς ἁμαρτήσαντος ἐπεὶ οὖν σύνθετον αὐτῷ πως γέγονε τὸ ἐπιχείρημα ἀνομοιοτητά πως ἐν ὁμοιοτητι διαπλέκοντι νῦν ἐπαναλαμβάνεται μὲν τὸ αὐτο καθαρῶς δὲ τὴν ὁμοιοτητα δείκνυσι καὶ οὐκ ἐπιπλέκων ὅσον ἀπὸ τῆς λέξεώς τινα ἀνομοιοτητος μάχην εἶτα σαφῶς τοῦτο καὶ καθαρῶς ἐνδειξάμενος ὅτι ὥσπερ δι' ἑνὸς ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος πολλῷ μᾶλλον ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι δι' ἑνὸς Χριστοῦ ἐπάγει ὥσπερ συμπεραινόμενος καὶ εἰς τὸ ἔτι σαφέστερον καὶ συνεσταλμένον ἀνάγων τὸν λόγον καί φησιν ἄρα οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα καὶ ἑξῆς εἶτα ἐπειδὴ καὶ ἐν τῷ πρώτῳ καὶ συνθέτῳ ἐπιχειρήματι καὶ ἐν τῶι δευτέρωι καὶ διακεκαθαρμένῳ καὶ ἐπαναληπτικῷ καὶ ἐν τῷ ὥσπερ συμπεράσματι ἐπενεχθέντι παραπτώματος μὲν καὶ χαρίσματος καὶ κατακρίματος καὶ δωρήματος καὶ δικαιώματος καὶ τοιούτων μνημονεύει ὅθεν δὲ τὴν ἀρχὴν εἴληφεν ἑκάτερα τῶν ἐναντίων ἡ συστοιχία αὕτη οὐδέπω ἐπεσημήνατο νῦν αὐτὸ τοῦτο διασαφεῖ καὶ ἀποκαλύπτει καί φησιν ὅτι τὰ μὲν ἐκ παρακοῆς ἐρρύη τὰ δὲ ἐξ ὑπακοῆς ἤνθησεν ὥστε κατασκευαστικὸν ἂν εἴη τοῦτο τοῦ ἐπιχειρήματος τοῦ κατασκευάζοντος τὸν τύπον καὶ τὴν ὁμοιοτητα οἷον τοῦ εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος καὶ ἑξῆς οὐ ταυτολογεῖ τοίνυν ὡς ἄν τις οἰηθείη ὁ θεῖος ἀποστολος ἐν τούτοις ἀλλὰ σαφῶς λίαν καὶ διηκριβωμένως ἀλληλουχεῖ καὶ ἐντάττει τῶν κεφαλαίων τὴν δύναμιν ἔστιν οὖν τὸ μὲν ἀλλ' οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα καὶ ἑξῆς ἕως τοῦ ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα ἐπιχείρημα μὲν ὡς ἔφημεν δεικτικὸν τοῦ τύπου καὶ τῆς ὁμοιοτητος ἀλλὰ διαπεπλεγμένον πως καὶ συντεθειμένον δι' ἀνομοιοτητος ἐδεῖτο οὖν σαφηνείας καὶ διακαθάρσεως τοῦτο ποιεῖ τὸ ἐφεξῆς ἐπιχείρημα ἐπαναλαμβάνον τὸ προειρημένον καὶ διακαθαῖρον καὶ εἰς τὸ σαφὲς ἀπαγγέλλον ἀλλ' ἔδει καὶ τοῦτο λαβεῖν ἀξίωμα καὶ μὴ ἐξ ὑποθέσεως προτείνεσθαι μόνον οὐδὲ τοῦτο παρορᾷ ἀλλ' ὥσπερ συμπεραινόμενος καὶ τῇ τοῦ λόγου θαρρῶν ἀληθείᾳ μετὰ βεβαιώσεως ἀποφαίνεται ἄρα οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος καὶ ἑξῆς εἶτα ἐπεὶ οὐκ ἦν εἰπὼν ἐν τοσούτοις ἐπιχειρήμασιν οὐδαμοῦ πόθεν ἔσχεν ἀρχὴν τὸ δικαίωμα καὶ τὸ κατάκριμα οὐδὲ τοῦτο παρορᾷ ἀλλὰ προστίθησι λέγων ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς καὶ ἑξῆς
62778v
1862170v
191925v
192329rΦωτ(ιου) * εἰ γὰρ τῶι τοῦ ἑνὸς παρά Εἰπὼν ὅτι τύπος ἦν τοῦ Χριστοῦ ὁ Ἀδὰμ τύπος δὲ δηλονότι ἐκ τοῦ ἐναντίου ὡς γὰρ ἐκεῖνος αἴτιος ἀνθρώποις θανάτου οὕτως ὁ Χριστὸς αἴτιος ἀνθρώποις ἀναστάσεως εἰπὼν οὖν ὡς ἔφημεν ὅτι τύπος ἦν ὁ Ἀδὰμ τοῦ Χριστοῦ ἐπειδὴ μέλλων αὐτὸ κατασκευάζειν οὐ μόνον τὴν ὁμοιοτητα κατασκευάζει καὶ τὸν τύπον ἀλλὰ καὶ τὴν ἐν τῷ τύπῳ καὶ ὁμοιοτητι ὑπεροχὴν καὶ περισσείαν τοῦτο γὰρ ἐνδείκνυται διὰ τοῦ λέγειν ἀλλ' οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα καὶ πάλιν καὶ οὐχ ὡς δι' ἑνὸς ἁμαρτήσαντος ἐπεὶ οὖν σύνθετον αὐτῷ πως γέγονε τὸ ἐπιχείρημα ἀνομοιοτητά πως ἐν ὁμοιοτητι διαπλέκοντι νῦν ἐπαναλαμβάνεται μὲν τὸ αὐτο καθαρῶς δὲ τὴν ὁμοιοτητα δείκνυσι καὶ οὐκ ἐπιπλέκων ὅσον ἀπὸ τῆς λέξεώς τινα ἀνομοιοτητος μάχην εἶτα σαφῶς τοῦτο καὶ καθαρῶς ἐνδειξάμενος ὅτι ὥσπερ δι' ἑνὸς ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος πολλῷ μᾶλλον ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι δι' ἑνὸς Χριστοῦ ἐπάγει ὥσπερ συμπεραινόμενος καὶ εἰς τὸ ἔτι σαφέστερον καὶ συνεσταλμένον ἀνάγων τὸν λόγον καί φησιν ἄρα οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα καὶ ἑξῆς εἶτα ἐπειδὴ καὶ ἐν τῷ πρώτῳ καὶ συνθέτῳ ἐπιχειρήματι καὶ ἐν β καὶ διακεκαθαρμένῳ καὶ ἐπαναληπτικῷ καὶ ἐν τῷ ὥσπερ συμπεράσματι ἐπενεχθέντι παραπτώματος μὲν καὶ χαρίσματος καὶ κατακρίματος καὶ δωρήματος καὶ δικαιώματος καὶ τοιούτων μνημονεύει ὅθεν δὲ τὴν ἀρχὴν εἴληφεν ἑκάτερα τῶν ἐναντίων ἡ συστοιχία αὕτη οὐδέπω ἐπεσημήνατο νῦν αὐτὸ τοῦτο διασαφεῖ καὶ ἀποκαλύπτει καί φησιν ὅτι τὰ μὲν ἐκ παρακοῆς ἐρρύη τὰ δὲ ἐξ ὑπακοῆς ἤνθησεν ὥστε κατασκευαστικὸν ἂν εἴη τοῦτο τοῦ ἐπιχειρήματος τοῦ κατασκευάζοντος τὸν τύπον καὶ τὴν ὁμοιοτητα οἷον εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος καὶ ἑξῆς οὐ ταυτολογεῖ τοίνυν ὡς ἄν τις οἰηθείη ὁ θεῖος ἀποστολος ἐν τούτοις ἀλλὰ σαφῶς λίαν καὶ διηκριβωμένως ἀλληλουχεῖ καὶ ἐντάττει τῶν κεφαλαίων τὴν δύναμιν ἔστιν οὖν τὸ μὲν ἀλλ' οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα καὶ ἑξῆς ἕως τοῦ ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα ἐπιχείρημα μὲν ὡς ἔφημεν δεικτικὸν τοῦ τύπου καὶ τῆς ὁμοιοτητος ἀλλὰ διαπεπλεγμένον πως καὶ συντεθειμένον δι' ἀνομοιοτητος ἐδεῖτο οὖν σαφηνείας καὶ διακαθάρσεως τοῦτο ποιεῖ τὸ ἐφεξῆς ἐπιχείρημα ἐπαναλαμβάνον τὸ προειρημένον καὶ διακαθαῖρον καὶ εἰς τὸ σαφὲς ἀπαγγέλλον ἀλλ' ἔδει καὶ τοῦτο λαβεῖν ἀξίωμα καὶ μὴ ἐξ ὑποθέσεως προτείνεσθαι μόνον οὐδὲ τοῦτο παρορᾷ ἀλλ' ὥσπερ συμπεραινόμενος καὶ τῇ τοῦ λόγου θαρρῶν ἀληθείᾳ μετὰ βεβαιώσεως ἀποφαίνεται ἄρα οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος καὶ ἑξῆς εἶτα ἐπεὶ οὐκ ἦν εἰπὼν ἐν τοσούτοις ἐπιχειρήμασιν οὐδαμοῦ πόθεν ἔσχεν ἀρχὴν τὸ δικαίωμα καὶ τὸ κατάκριμα οὐδὲ τοῦτο παρορᾷ ἀλλὰ προστίθησι λέγων ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς καὶ ἑξῆς
198080r
199720v

Unit 286Ph (Rom.5.20-Rom.5.20)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) νόμος δὲ παρεσηλθεν Τὸ γεγονὸς λέγει , οὐκ αἰτίαν φησὶ τὸν νόμον τῆς ἁμαρτίας , οἷον · νόμος δὲ παρεισῆλθε καὶ ἐπλεονασε τὸ παράπτωμα · τοῦτο γὰρ ἐπ' αὐτω ὤφθη τῶν ἔργων καὶ πράξεων . ἅμα δὲ καὶ ἐπιπληκτικῶς πρὸς τοὺς Ἰουδαίους εἴρηται · πρὸς γὰρ ἐκείνους ἀποτείνεται , καὶ ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ ὑπέρογκα τῷ νόμῳ φρονοῦντες . ἐπιπλήττων οὖν ὑπαινίττεται , ὅτι μάτην τῷ νόμῳ μέγα φρονεῖτε · ὅσῳ γὰρ ἐπὶ ταῖς ἡμετέραις ἐργασίαις ὁ νόμος παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα . τοῦτο δὲ νῦν ἔφη , ἐπειδὴ τῶν ἐκ τοῦ Ἀδὰμ χαλεπῶν ἐπεμνήσθη , καὶ τούτων ἀπαλλαγὴν μόνον ἔφη γενέσθαι τὸν σωτῆρα , ἵνα μὴ λέγωσιν · τὶ οὖν ; ὁ νόμος οὐδὲν συνεβάλλετο εἰς τὴν ἐκείνων ἀπαλλαγήν ; τίθησι τοῦτο , ὅτι οὐ μόνον οὐδὲν συνεισήνεγκεν , ἀλλ' ὅσον ἐφ' ὑμῖν καὶ ἐπλεονασε τὴν ἁμαρτίαν ἐκείνην .
9183rΦ(ω)τ(ιου) νόμος δὲ παρεισῆλθεν Τὸ γεγονὸς λέγει οὐκ αἰτίαν φησὶ τὸν νόμον τῆς ἁμαρτίας οἷον νόμος δὲ παρεισῆλθε καὶ ἐπλεονασε τὸ παράπτωμα τοῦτο γὰρ ἐπ' αὐτω ὤφθη τῶν ἔργων καὶ πράξεων ἅμα δὲ καὶ ἐπιπληκτικῶς πρὸς τοὺς Ἰουδαίους εἴρηται πρὸς γὰρ ἐκείνους ἀποτείνεται καὶ ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ ὑπέρογκα τῷ νόμῳ φρονοῦντες ἐπιπλήττων οὖν ὑπαινίττεται ὅτι μάτην τῷ νόμῳ μέγα φρονεῖτε ὅσῳ γὰρ ἐπὶ ταῖς ἡμετέραις ἐργασίαις ὁ νόμος παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα τοῦτο δὲ νῦν ἔφη ἐπειδὴ τῶν ἐκ τοῦ Ἀδὰμ χαλεπῶν ἐπεμνήσθη καὶ τούτων ἀπαλλαγὴν μόνον ἔφη γενέσθαι τὸν σωτῆρα ἵνα μὴ λέγωσιν τὶ οὖν ὁ νόμος οὐδὲν συνεβάλετο εἰς τὴν ἐκείνων ἀπαλλαγὴν τίθησι τοῦτο ὅτι οὐ μόνον οὐδὲν συνήνεγκεν ἀλλ' ὅσον ἐφ' ὑμῖν καὶ ἐπλεονασε τὴν ἁμαρτίαν ἐκείνην
62779r
1862171r
191926r
192330rΦωτ(ιου) * νόμος δὲ παρεσηλθεν Τὸ γεγονὸς λέγει οὐκ αἰτίαν φησὶ τὸν νόμον τῆς ἁμαρτίας οἷον νόμος δὲ παρεισῆλθε καὶ ἐπλεονασε τὸ παράπτωμα τοῦτο γὰρ ἐπ' αὐτω ὤφθη τῶν ἔργων καὶ πράξεων ἅμα δὲ καὶ ἐπιπληκτικῶς πρὸς τοὺς Ἰουδαίους εἴρηται πρὸς γὰρ ἐκείνους ἀποτείνεται καὶ ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ ὑπέρογκα τῷ νόμῳ φρονοῦντες ἐπιπλήττων οὖν ὑπαινίττεται ὅτι μάτην τῷ νόμῳ μέγα φρονεῖτε ὅσῳ γὰρ ἐπὶ ταῖς ἡμετέραις ἐργασίαις ὁ νόμος παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα τοῦτο δὲ νῦν ἔφη ἐπειδὴ τῶν ἐκ τοῦ Ἀδὰμ χαλεπῶν ἐπεμνήσθη καὶ τούτων ἀπαλλαγὴν μόνον ἔφη γενέσθαι τὸν σωτῆρα ἵνα μὴ λέγωσιν τὶ οὖν ὁ νόμος οὐδὲν συνεβάλλετο εἰς τὴν ἐκείνων ἀπαλλαγὴν τίθησι τοῦτο ὅτι οὐ μόνον οὐδὲν συνεισήνεγκεν ἀλλ' ὅσον ἐφ' ὑμῖν καὶ ἐπλεονασε τὴν ἁμαρτίαν ἐκείνην
198080r
199721r

Unit 292Ph (Rom.5.21-Rom.5.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextδικαιοσύνης ἡ σύνταξις διὰ δικαισυνης τῆς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ επιτελεσθεισης καὶ καταπραχθεισης
62779r
1862171r
191926v
192330v* δικαιοσύνης ἡ σύνταξις διὰ δικαισυνης τῆς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελεσθείσης καὶ καταπραχθείσης
198080 v
199721r

Unit 298Ph (Rom.6.4-Rom.6.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἡ ἀγνοεῖτε Εἰς τὸ παραπλήσιον αὐτοῦ θάνατον ἀποθανεῖν , ἢ εἰς τὸ τέλειον αὐτὸν καὶ λυσιτελέστατον ὀφθῆναι . γίνεται δὲ ταῦτα διὰ τοῦ βαπτίσματος · βαπτιζόμενοι γὰρ ἀποτιθέμεθα τὰς ἁμαρτίας , ὅπερ ἤρξατο κατεργάζεσθαι ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ · καὶ γὰρ ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἀπέθανεν ἁμαρτιῶν , ἐλευθερῶσαι τούτων ἡμᾶς βουλόμενος . ἐνήργησεν οὖν ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ τὴν ἀποθεσιν καὶ νέκρωσιν τῶν ἁμαρτιῶν , καὶ ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ , τὸ ὅλον ἀπήρτισε . λείπει δὲ μόνῃ ἡ ἡμῶν πίστις καὶ γνώμη καὶ προαίρεσις · ταῦτα δὲ διὰ τοῦ βαπτίσματος ἐπιδείκνυται , οὗπερ ἐπιτελουμένου , ὁ θάνατος μᾶλλον τοῦ Χριστοῦ εἰς ὅσον ὤνησε σωτηρίας ἐμφανίζεται . καλῶς οὖν φησιν · εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν , οἷον · εἰς τὸ ἀποθανεῖν ἡμᾶς τὸν παραπλήσιον αὐτῷ θάνατον , τὰς ἁμαρτίας τῷ βαπτίσματι ἐνθάπτοντας , καὶ εἰς τὸ ἐμφανέστερον τοῦ σωτηρίου θανάτου αὐτοῦ τὸ κέρδος διὰ πάντων ἐπιδειχθῆναι , καὶ ἡμῶν πρὸς τὴν ὁλοκληρίαν τῆς σωτηρίας τὴν γνώμην καὶ τὴν προαίρεσιν καὶ τὴν πίστιν συνεισαγοντων διὰ τοῦ βαπτίσματος .
9183vεἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν Εἰς τὸ παραπλήσιον αὐτοῦ θάνατον ἀποθανεῖν ἢ εἰς τὸ τέλειον αὐτὸν καὶ λυσιτελέστατον ὀφθῆναι γίνεται δὲ ταῦτα διὰ τοῦ βαπτίσματος βαπτιζόμενοι γὰρ ἀποτιθέμεθα τὰς ἁμαρτίας ὅπερ ἤρξατο κατεργάζεσθαι ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ καὶ γὰρ ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἀπέθανεν ἁμαρτιῶν ἐλευθερῶσαι τούτων ἡμᾶς βουλόμενος ἐνήργησεν οὖν ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ τὴν ἀποθεσιν καὶ νέκρωσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ τὸ ὅλον ἀπήρτισε λείπει δὲ μόνῃ ἡ ἡμῶν πίστις καὶ γνώμη καὶ προαίρεσις ταῦτα δὲ διὰ τοῦ βαπτίσματος ἐπιδείκνυται οὗπερ ἐπιτελουμένου ὁ θάνατος μᾶλλον τοῦ Χριστοῦ εἰς ὅσον ὤνησε σωτηρίας ἐμφανίζεται καλῶς οὖν φησιν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν οἷον εἰς τὸ ἀποθανεῖν τὸν παραπλήσιον αὐτῷ θάνατον τὰς ἁμαρτίας τῷ βαπτίσματι ἐνθάπτοντας καὶ εἰς τὸ ἐμφανέστερον τοῦ σωτηρίου θανάτου αὐτοῦ τὸ κέρδος διὰ πάντων ἐπιδειχθῆναι καὶ ἡμῶν πρὸς τὴν ὁλοκληρίαν τῆς σωτηρίας τὴν γνώμην καὶ τὴν προαίρεσιν καὶ τὴν πίστιν συνεισαγόντων διὰ τοῦ βαπτίσματος
62779r
1862171v
191927r
192330vΦωτ(ιου) * ἡ ἀγνοεῖτε Εἰς τὸ παραπλήσιον αὐτοῦ θάνατον ἀποθανεῖν ἢ εἰς τὸ τέλειον αὐτὸν καὶ λυσιτελέστατον ὀφθῆναι γίνεται δὲ ταῦτα διὰ τοῦ βαπτίσματος βαπτιζόμενοι γὰρ ἀποτιθέμεθα τὰς ἁμαρτίας ὅπερ ἤρξατο κατεργάζεσθαι ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ καὶ γὰρ ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἀπέθανεν ἁμαρτιῶν ἐλευθερῶσαι τούτων ἡμᾶς βουλόμενος ἐνήργησεν οὖν ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ τὴν ἀποθεσιν καὶ νέκρωσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ τὸ ὅλον ἀπήρτισε λείπει δὲ μόνῃ ἡ ἡμῶν πίστις καὶ γνώμη καὶ προαίρεσις ταῦτα δὲ διὰ τοῦ βαπτίσματος ἐπιδείκνυται οὗπερ ἐπιτελουμένου ὁ θάνατος μᾶλλον τοῦ Χριστοῦ εἰς ὅσον ὤνησε σωτηρίας ἐμφανίζεται καλῶς οὖν φησιν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν οἷον εἰς τὸ ἀποθανεῖν ἡμᾶς τὸν παραπλήσιον αὐτῷ θάνατον τὰς ἁμαρτίας τῷ βαπτίσματι ἐνθάπτοντας καὶ εἰς τὸ ἐμφανέστερον τοῦ σωτηρίου θανάτου αὐτοῦ τὸ κέρδος διὰ πάντων ἐπιδειχθῆναι καὶ ἡμῶν πρὸς τὴν ὁλοκληρίαν τῆς σωτηρίας τὴν γνώμην καὶ τὴν προαίρεσιν καὶ τὴν πίστιν συνεισαγόντων διὰ τοῦ βαπτίσματος
198081r
199721v

Unit 301Pha (Rom.6.4-Rom.6.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἐν καινότητι νέαν δεῖ είναι τὴν τῶν πιστῶν ζωὴν μηδὲν τῆς παλαιᾶς ἁμαρτίας επισυρομενην εφοδιον
9183vΦ(ω)τ(ιου) * νέαν δεῖ είναι τῶν πιστῶν τὴν ζωὴν μηδὲν τῆς παλαιᾶς ἁμαρτίας ἐπισυρομένην ἐφόδιον
62779r
1862171v
191927r
192331rΦωτ(ιου) * ἐν καινότητι νέαν δεῖ είναι τὴν τῶν πιστῶν ζωὴν μηδὲν τῆς παλαιᾶς {ζωῆς /ἁμαρτίας }* ἐπισυρομένην ἐφόδιον
198081r
199721v

Unit 301Phb (Rom.6.4-Rom.6.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Εἰ γὰρ σύμφυτοι εἰ γὰρ σύμφυτοι κατὰ μεταφορὰν ἡ λέξις ἀπὸ τῶν κατὰ συγγένειαν δένδρων ἅμα φυτευομένων καὶ σὺν ἀλλήλοις . σύμφυτοι οὖν , φησί , γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ , τοῦτ' ἔστι συναπεθάνομεν αὐτῷ . οἰκείως δὲ ἐχρήσατο τῇ τροπῇ · ὥσπερ γὰρ τὸ φυτὸν ἐν γῇ κατατεθὲν χρόνον τινὰ οἷον νέκρωσίν τινα καὶ ἀκινησίαν ὑπομένει , ἔπειτα δὲ ἀθροον ἀναζῇ καὶ ἀναθάλλει , οὕτω καὶ τὸ κυριακὸν σῶμα ἐπὶ χρόνον βραχὺν τεθὲν ἐν τῷ τάφῳ , ἀθροον ἤνθησεν ἐκεῖθεν καὶ ἐβλάστησε τῇ οἰκουμένῃ τὴν σωτηρίαν . καὶ ἡμεῖς δὲ βαπτιζόμενοι καὶ ἐνθαπτομενοι , καὶ τρόπον τινὰ ὥσπερ τὰ φυτὰ τῇ γῇ , οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐννεκρούμενοι τῷ ὕδατι , ἀθροον θάλλοντες καὶ ἀκμάζοντες τὴν σφῶν σωτηρίαν ἀνερχομεθα . καλῶς δὲ οὐκ εἶπεν · σύμφυτοι τῷ θανάτῳ , ἀλλὰ τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου · ἀλλὰ τοῦτο καὶ τοῖς πρὸ ἡμῶν διευκρίνηται .
9184rΦ(ω)τ(ιου) * κατὰ μεταφορὰν ἡ λέξις ἀπὸ τῶν κατὰ συγγένειαν δένδρων ἅμα φυτευομένων καὶ σὺν ἀλλήλοις σύμφυτοι οὖν φησὶ γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ τοῦτ' ἔστι συναπεθάνομεν αὐτῷ οἰκείως δὲ ἐχρήσατο τῇ τροπῇ ὥσπερ γὰρ τὸ φυτὸν ἐν τῆι γῇ κατατεθὲν χρόνον τινὰ οἷον νέκρωσίν τινα καὶ ἀκινησίαν ὑπομένει ἔπειτα δὲ ἀθροον ἀναζῇ καὶ ἀναθάλλει οὕτω καὶ τὸ κυριακὸν σῶμα ἐπὶ χρόνον βραχὺν τεθὲν ἐν τῷ τάφῳ ἀθροον ἤνθησεν ἐκεῖθεν καὶ ἐβλάστησε τῇ οἰκουμένῃ τὴν σωτηρίαν καὶ ἡμεῖς δὲ βαπτιζόμενοι καὶ ἐνθαπτομενοι καὶ τρόπον τινὰ ὥσπερ τὰ φυτὰ τῇ γῇ οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐννεκρούμενοι τῷ ὕδατι ἀθροον θάλλοντες καὶ ἀκμάζοντες τὴν σφῶν σωτηρίαν ἀνερχομεθα καλῶς δὲ οὐκ εἶπε σύμφυτοι τῷ θανάτῳ ἀλλὰ τῷ ὁμοιώματι
62779r
1862171v
191927r
192331rΦωτ(ιου) * Εἰ γὰρ σύμφυτοι εἰ γὰρ σύμφυτοι κατὰ μεταφορὰν ἡ λέξις ἀπὸ τῶν κατὰ συγγένειαν δένδρων ἅμα φυτευομένων καὶ σὺν ἀλλήλοις σύμφυτοι οὖν φησὶ γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ τοῦτ' ἔστι συναπεθάνομεν αὐτῷ οἰκείως δὲ ἐχρήσατο τῇ τροπῇ ὥσπερ γὰρ τὸ φυτὸν ἐν γῇ κατατεθὲν χρόνον τινὰ οἷον νέκρωσίν τινα καὶ ἀκινησίαν ὑπομένει ἔπειτα δὲ ἀθροον ἀναζῇ καὶ ἀναθάλλει οὕτω καὶ τὸ κυριακὸν σῶμα ἐπὶ χρόνον βραχὺν τεθὲν ἐν τῷ τάφῳ ἀθροον ἤνθησεν ἐκεῖθεν καὶ ἐβλάστησε τῇ οἰκουμένῃ τὴν σωτηρίαν καὶ ἡμεῖς δὲ βαπτιζόμενοι καὶ ἐνθαπτομενοι καὶ τρόπον τινὰ ὥσπερ τὰ φυτὰ τῇ γῇ οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐννεκρούμενοι τῷ ὕδατι ἀθροον θάλλοντες καὶ ἀκμάζοντες τὴν σφῶν σωτηρίαν ἀνερχομεθα καλῶς δὲ οὐκ εἶπεν σύμφυτοι τῷ θανάτῳ ἀλλὰ τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου ἀλλὰ τοῦτο καὶ τοῖς πρὸ ἡμῶν διευκρίνηται
198081r
199721v

Unit 305Ph (Rom.6.6-Rom.6.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῦτο γινώσκοντες τοῦτ' ἔστιν ὁ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις παλαιωθείς . οὗτος οὖν βαπτιζομένων ἡμῶν συσταυροῦται Χριστῷ καὶ ἀποθνήσκει , καὶ ἀνερχομεθα ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος καινοὶ καὶ πρόσφατο , πάντα τὸν παλαιωθέντα ἄνθρωπον ἀποθέμενοι , καὶ καταργεῖται καὶ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας ἐν ᾗ ἐστηρίζετο καὶ ὑφ' ἧς ἐμορφοποιεῖτο ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος , τοῦτ' ἔστιν ὁ καταγηράσας βίος ἡμῶν τοῖς παραπτώμασιν . ἄνθρωπον δὲ καλεῖ τὸν τοιοῦτον , τὴν τῶν ἀνθρώπων πρὸς αὐτὸν δηλῶν δυσαποσπαστον καὶ πολυχρονιον σχέσιν · οὕτω γὰρ ἐντετήκεσαν αὐτῷ πρὸ τῆς δεσποτικῆς ἐπιδημίας καὶ οἰκονομίας οἱ ἄνθρωποι , ὡς μηδ' ἂν ἄνθρωποι αἱρεῖσθαι εἶναι , καὶ μηδ' ὅλως εἶναι χωρὶς φιληδόνου πολιτείας καὶ ἀκολάστων πράξεων . τῷ οὖν συμπεπλέχθαι αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους καὶ συνανακεκρᾶσθαι καὶ δυσαποσπάστως ἔχειν , ἄνθρωπον ἐπιπληκτικῶς τὸν τοιοῦτον ἐκάλεσεν , τοῦτ' ἔστιν ὃν πρὸς αὐτοὺς ἡμᾶς , μᾶλλον δὲ καὶ ἡμῶν πλέον καὶ ἐστέργομεν καὶ περιειχομεθα .
9184rΦ(ω)τ(ιου) o πᾶλαιος τοῦτ' ἔστιν ὁ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις παλαιωθεὶς οὗτος οὖν βαπτιζομένων ἡμῶν συσταυροῦται Χριστῷ καὶ ἀποθνήσκει καὶ ἀνερχομεθα ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος καινοὶ καὶ πρόσφατο πάντα τὸν παλαιωθέντα ἄνθρωπον ἀποθέμενοι καὶ καταργεῖται καὶ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας ἐν ᾗ ἐστηρίζετο καὶ ὑφ' ἧς ἐμορφοποιεῖτο ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος τοῦτ' ἔστιν ὁ καταγηράσας βίος ἡμῶν τοῖς παραπτώμασιν ἄνθρωπον δὲ καλεῖ τὸν τοιοῦτον τὴν τῶν ἀνθρώπων πρὸς αὐτὸν δηλῶν δυσαπόσπαστον καὶ πολυχρόνιον σχέσιν οὕτω γὰρ ἐντετήκεσαν αὐτῷ πρὸ τῆς δεσποτικῆς ἐπιδημίας καὶ οἰκονομίας οἱ ἄνθρωποι ὡς μηδ' ἂν ἄνθρωποι αἱρεῖσθαι εἶναι καὶ μηδ' ὅλως εἶναι χωρὶς φιληδόνου πολιτείας καὶ ἀκολάστων πράξεων τῷ οὖν συμπεπλέχθαι αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους καὶ συνανακεκρᾶσθαι καὶ δυσαποσπάστως ἔχειν ἄνθρωπον ἐπιπληκτικῶς τὸν τοιοῦτον βίον ἐκάλεσεν τοῦτ' ἔστιν ὃν ὡς αὐτοὺς ἡμᾶς μᾶλλον δὲ καὶ ἡμῶν πλέον καὶ ἐστέργομεν καὶ περιειχόμεθα
62779v
1862171v
191927v
192331vΦωτ(ιου) * τοῦτο γινώσκοντες τοῦτ' ἔστιν ὁ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις παλαιωθεὶς οὗτος οὖν βαπτιζομένων ἡμῶν συσταυροῦται Χριστῷ καὶ ἀποθνήσκει καὶ ἀνερχομεθα ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος καινοὶ καὶ πρόσφατο πάντα τὸν παλαιωθέντα ἄνθρωπον ἀποθέμενοι καὶ καταργεῖται καὶ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας ἐν ᾗ ἐστηρίζετο καὶ ὑφ' ἧς ἐμορφοποιεῖτο ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος τοῦτ' ἔστιν ὁ καταγηράσας βίος ἡμῶν τοῖς παραπτώμασιν ἄνθρωπον δὲ καλεῖ τὸν τοιοῦτον τὴν τῶν ἀνθρώπων πρὸς αὐτὸν δηλῶν δυσαπόσπαστον καὶ πολυχρόνιον σχέσιν οὕτω γὰρ ἐντετήκεσαν αὐτῷ πρὸ τῆς δεσποτικῆς {ἐπιδημίας οἱ ἄνθρωποι /ἐπιδημίας καὶ οἰκονομίας οἱ ἄνθρωποι }* ὡς μηδ' ἂν ἄνθρωποι αἱρεῖσθαι εἶναι καὶ μηδ' ὅλως εἶναι χωρὶς φιληδόνου πολιτείας καὶ ἀκολάστων πράξεων τῷ οὖν συμπεπλέχθαι αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους καὶ συνανακεκρᾶσθαι καὶ δυσαποσπάστως ἔχειν ἄνθρωπον ἐπιπληκτικῶς τὸν τοιοῦτον ἐκάλεσεν τοῦτ' ἔστιν ὃν πρὸς αὐτοὺς ἡμᾶς μᾶλλον δὲ καὶ ἡμῶν πλέον καὶ ἐστέργομεν καὶ περιειχόμεθα
198081v
199722r

Unit 307Ph (Rom.6.7-Rom.6.7)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextτὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας περιφραστικῶς αὐτὴ ἡ ἁμαρτία , τοῦτ' ἔστιν ὅλη δι' ὅλου ἀργὴ καὶ ἄχρηστος τὸ λοιπὸν χρηματίζουσα . πῶς δὲ καταργεῖται ; ἡμῶν μὴ χρωμένων αὐτῇ . εἶτα καὶ τὸν τρόπον τῆς χρήσεως δριμέως καὶ ὀνειδιστικῶς · τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ · ἡ γὰρ χρῆσις τῆς ἁμαρτίας δούλους ἡμᾶς ποιεῖ τῆς ἁμαρτίας .
9184rΦ(ω)τ(ιου) * τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας περιφραστικῶς αὐτὴ ἡ ἁμαρτία τοῦτ' ἔστιν ὅλη δι' ὅλου ἀργὴ καὶ ἄχρηστος τὸ λοιπὸν χρηματίζουσα πῶς δὲ καταργεῖται ἡμῶν μὴ χρωμένων αὐτῇ εἶτα καὶ τὸν τρόπον τῆς χρήσεως δριμέως καὶ ὀνειδιστικῶς τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ ἡ γὰρ χρῆσις τῆς ἁμαρτίας δούλους ἡμᾶς ποιεῖ τῆς ἁμαρτίας
62779v
1862172r
191928r
192331v* τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας περιφραστικῶς αὐτὴ ἡ ἁμαρτία τοῦτ' ἔστιν ὅλη δι' ὅλου ἀργὴ καὶ ἄχρηστος τὸ λοιπὸν χρηματίζουσα πῶς δὲ καταργεῖται ἡμῶν μὴ χρωμένων αὐτῇ εἶτα καὶ τὸν τρόπον τῆς χρήσεως δριμέως καὶ ὀνειδιστικῶς τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ ἡ γὰρ χρῆσις τῆς ἁμαρτίας δούλους ἡμᾶς ποιεῖ τῆς ἁμαρτίας
198081v
199722r

Unit 308Pha (Rom.6.8-Rom.6.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Εἰ δὲ ἀπεθάνομεν ὀφείλομεν , φησί , πιστεύειν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ · παρακελεύσεως οὖν τὸ πιστεύομεν καὶ συμβουλῆς .
9184r* ὀφείλομεν φησὶ πιστεύειν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ παρακελεύσεως οὖν τὸ πιστεύωμεν καὶ συμβουλῆς
62779v
1862172r
191928r
192332rΦωτ(ιου) * Εἰ δὲ ἀπεθάνομεν ὀφείλομεν φησὶ πιστεύειν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ παρακελεύσεως οὖν τὸ πιστεύομεν καὶ συμβουλῆς
198081v
199722r

Unit 308Phb (Rom.6.8-Rom.6.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΕἰ δὲ περιπατήσομεν ἐν καινότητι ζωῆς , δηλονότι καὶ ἀναστησομεθα ὥσπερ ὁ Χριστὸς ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν · τοῦτο γὰρ ἀκολουθον τοῦ εἰρημένου , αὐτὸς δὲ τὴν προηγουμένην τῆς ἀναστάσεως πολιτείαν ἐπαγαγὼν τοῖς εἰρημένοις , τὸ ἐξ ἀνάγκης ἑπομενον κατέλιπεν ἐννοεῖν .
9184rΦωτιου εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῶι Εἰ δὲ περιπατήσομεν ἐν καινότητι ζωῆς δηλονότι καὶ ἀναστησομεθα ὥσπερ ὁ Χριστὸς ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν τοῦτο γὰρ ἀκολουθον τοῦ εἰρημένου αὐτὸς δὲ τὴν προηγουμένην τῆς ἀναστάσεως πολιτείαν ἐπαγαγὼν τοῖς εἰρημένοις τὸ ἐξ ἀνάγκης ἑπομενον κατέλιπεν ἐννοεῖν
62779v
1862172r
191928r
192332r* Εἰ δὲ περιπατήσομεν ἐν καινότητι ζωῆς δηλονότι καὶ ἀναστησομεθα ὥσπερ ὁ Χριστὸς ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν τοῦτο γὰρ ἀκολουθον τοῦ εἰρημένου αὐτὸς δὲ τὴν προηγουμένην τῆς ἀναστάσεως πολιτείαν ἐπαγαγὼν τοῖς εἰρημένοις τὸ ἐξ ἀνάγκης ἑπομενον κατέλιπεν ἐννοεῖν
198081v
199722r

Unit 315Ph (Rom.6.12-Rom.6.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μὴ οὖν βασιλευόντων Ἐπεὶ γάρ , φησίν , ἀπεθάνομεν καὶ νεκρὸν ἡμῶν γέγονε τὸ σῶμα τῇ ἁμαρτίᾳ , μὴ ποιήσωμεν πάλιν αὐτὸ ἀναζῆσαι τὴν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ζωήν , μηδὲ παρασκευασώμεθα οὕτως ὥστε πάλιν ἐν αὐτῷ θνητῷ γενομένῳ διὰ τοῦ βαπτίσματος βασιλεύειν τὴν ἁμαρτίαν . τὶ δὲ ἐστι βασιλεύειν ἐν ἡμῖν τὴν ἁμαρτίαν ; τὸ ἐπιτελεῖν τὰς ἐπιθυμίας τοῦ σώματος
9184v* Ἐπεὶ γὰρ φησὶν ἀπεθάνομεν καὶ νεκρὸν ἡμῶν γέγονε τὸ σῶμα τῇ ἁμαρτίᾳ μὴ ποιήσωμεν πάλιν αὐτὸ ἀναζῆσαι τὴν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ζωὴν μηδὲ παρασκευασώμεθα οὕτως ὥστε πάλιν ἐν αὐτῷ θνητῷ γενομένῳ διὰ τοῦ βαπτίσματος βασιλεύειν τὴν ἁμαρτίαν τὶ δὲ ἐστι βασιλεύειν ἐν ἡμῖν τὴν ἁμαρτίαν τὸ ἐπιτελεῖν τὰς ἐπιθυμίας τοῦ σώματος
62779v
1862172r
191929r
192332vΦωτ(ιου) * μὴ οὖν βασιλευόντων Ἐπεὶ γὰρ φησὶν ἀπεθάνομεν καὶ νεκρὸν ἡμῶν γέγονε τὸ σῶμα τῇ ἁμαρτίᾳ μὴ ποιήσωμεν πάλιν αὐτὸ ἀναζῆσαι τὴν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ζωὴν μηδὲ παρασκευασώμεθα οὕτως ὥστε πάλιν ἐν αὐτῷ θνητῷ γενομένῳ διὰ τοῦ βαπτίσματος βασιλεύειν τὴν ἁμαρτίαν τὶ δὲ ἐστι βασιλεύειν ἐν ἡμῖν τὴν ἁμαρτίαν τὸ ἐπιτελεῖν τὰς ἐπιθυμίας τοῦ σώματος
198082r
199722v

Unit 319Ph (Rom.6.13-Rom.6.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἀλλὰ παραστήσατε ὡς ἔστιν ἄξιον τοὺς τηλικαύτης εὐεργεσίας ἀξιωθέντας καὶ ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ φθοροποιῶν παθῶν ἐλευθερωθέντας καὶ ζῶντας ἐπιδειχθέντας .
9184vΦ(ω)τ(ιου) * ἡ ὡς ἔστιν ἄξιον τοὺς τηλικαύτης εὐεργεσίας ἀξιωθέντας καὶ ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ φθοροποιῶν παθῶν ἐλευθερωθέντας καὶ ζῶντας αποδειχθέντας
62779v
1862172v
19057r* ἀλλὰ παραστεσατε ἀλλὰ παραστήσατε ὡς ἔστιν ἄξιον τοὺς τηλικαύτης εὐεργεσίας ἀξιωθέντας καὶ ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ φθοροποιῶν παθῶν ἐλευθερωθέντας καὶ ζῶντας ἐπιδειχθέντας
191929r
192332vΦωτ(ιου) * ἀλλὰ παραστήσατε ὡς ἔστιν ἄξιον τοὺς τηλικαύτης εὐεργεσίας ἀξιωθέντας καὶ ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ φθοροποιῶν παθῶν ἐλευθερωθέντας καὶ ζῶντας ἐπιδειχθέντας
198082r
199723r

Unit 321Ph (Rom.6.14-Rom.6.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν μὴ γὰρ ἔστω ὑμῖν ὁ τῆς ἁμαρτίας πόλεμος πρόφασις · ἀσθενὴς ἐστι νῦν ἡ ἁμαρτία , οὐ δύναται κυριεύειν , ἐὰν μὴ ἡμεῖς ἑκοντες ὑποκατακλιθῶμεν αὐτῇ · ἀλλὰ προσβάλλει μέν , οὐ κυριεύει δέ . πῶς οὖν ἐκυρίευεν ἕως τοῦ νῦν ; ὅτι ὑπὸ νόμον ἦσαν οἱ ὑπ' αὐτῆς κυριευομενοι , ὑπὸ νόμον ὃς ἀπεθέσπιζε μὲν τὴν τῆς ἁμαρτίας πρᾶξιν , οὐκ ἐνίσχυε δὲ εἰς τὸ κρατεῖν αὐτῆς καὶ περιγίνεσθαι . υμεῖς δὲ ὑπὸ χάριν ἐσμὲν ἥτις μετὰ τοῦ συμβουλεύειν καὶ διατάττεσθαι ἃ χρή , καὶ ἐνισχύει καὶ συνεργεῖ εἰς τὴν πρᾶξιν αὐτῶν . καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ τὰς προγεγενημένας ἡμῖν ἁμαρτίας ἐξαλείφει
9185rἁμαρτία γὰρ ὑμῶν μὴ γὰρ ἔστω ὑμῖν ὁ τῆς ἁμαρτίας πόλεμος πρόφασις ἀσθενὴς ἐστι νῦν ἡ ἁμαρτία οὐ δύναται κυριεύειν ἐὰν μὴ ἡμεῖς ἑκοντες ὑποκατακλιθῶμεν αὐτῇ ἀλλὰ προσβάλλει μὲν οὐ κυριεύει δὲ πῶς οὖν ἐκυρίευεν ἕως τοῦ νῦν ὅτι ὑπὸ νόμον ἦσαν οἱ ὑπ' αὐτῆς κυριευόμενοι ὑπὸ νόμον ὃς ἀπεθέσπιζε μὲν τὴν τῆς ἁμαρτίας πρᾶξιν οὐκ ἐνίσχυε δὲ εἰς τὸ κρατεῖν αὐτῆς καὶ περιγίνεσθαι ημεῖς δὲ ὑπὸ χάριν ἐσμὲν ἥτις μετὰ τοῦ συμβουλεύειν καὶ διατάττεσθαι ἃ χρὴ καὶ ἐνισχύει καὶ συνεργεῖ εἰς τὴν πρᾶξιν αὐτῶν καὶ οὐ τοῦτο μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς προγεγενημένας ἡμῖν ἁμαρτίας ἐξαλείφει
62779v
1862172v
19057r* ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν οὐ κυριεύσει οὐ γὰρ ἐστε ὑπο νόμον ἂλλ ὑπο χάριν μὴ γὰρ ἔστω ὑμῖν ὁ τῆς ἁμαρτίας πόλεμος πρόφασις ἀσθενὴς ἐστι νῦν ἡ ἁμαρτία οὐ δύναται κυριεύειν ἐὰν μὴ ἡμεῖς ἑκοντες ὑποκατακλιθῶμεν αὐτῇ ἀλλὰ προσβάλλει μὲν οὐ κυριεύει δὲ πῶς οὖν ἐκυρίευεν ἕως τοῦ νῦν ὅτι ὑπὸ νόμον ἦσαν οἱ ὑπ' αὐτῆς κυριευόμενοι ὑπὸ νόμον ὃς ἀπεθέσπιζεν μὲν τὴν τῆς ἁμαρτίας πρᾶξιν οὐκ ἐνίσχυε δὲ εἰς τὸ κρατεῖν αὐτῆς καὶ περιγίνεσθαι υμεῖς δὲ ὑπὸ χάριν ἐσμὲν ἥτις μετὰ τοῦ συμβουλεύειν καὶ διατάττεσθαι ἃ χρὴ καὶ ἐνισχύει καὶ συνεργεῖ εἰς τὴν πρᾶξιν αὐτῶν καὶ οὐ τοῦτο μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς προγεγενημένας ἡμῖν ἁμαρτίας ἐξαλείφει
191929r
192333rΦωτ(ιου) * Ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν μὴ γὰρ ἔστω ὑμῖν ὁ τῆς ἁμαρτίας πόλεμος πρόφασις ἀσθενὴς ἐστι νῦν ἡ ἁμαρτία οὐ δύναται κυριεύειν ἐὰν μὴ ἡμεῖς ἑκοντες ὑποκατακλιθῶμεν αὐτῇ ἀλλὰ προσβάλλει μὲν οὐ κυριεύει δὲ πῶς οὖν ἐκυρίευεν ἕως τοῦ νῦν ὅτι ὑπὸ νόμον ἦσαν οἱ ὑπ' αὐτῆς κυριευόμενοι ὑπὸ νόμον ὃς ἀπεθέσπιζε μὲν τὴν τῆς ἁμαρτίας πρᾶξιν οὐκ ἐνίσχυε δὲ εἰς τὸ κρατεῖν αὐτῆς καὶ περιγίνεσθαι υμεῖς δὲ ὑπὸ χάριν ἐσμὲν ἥτις μετὰ τοῦ συμβουλεύειν καὶ διατάττεσθαι ἃ χρὴ καὶ ἐνισχύει καὶ συνεργεῖ εἰς τὴν πρᾶξιν αὐτῶν καὶ οὐ τοῦτο μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς προγεγενημένας ἡμῖν ἁμαρτίας ἐξαλείφει
198082r
199723r

Unit 323Ph (Rom.6.15-Rom.6.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐκ οἴδατε Ὧι πράγματι διὰ τῆς ὑπακοῆς δούλους ἑαυτοὺς παριστάνετε , τούτῳ καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δοῦλοι χρηματίσετε τῆς ἑκουσίου ὑμῶν ὑπακοῆς τὴν δουλείαν παρασχομένης , ἤτοι τῆς ἐπὶ θάνατον ἀγούσης ἁμαρτίας , ἢ τῆς ὡς ἀληθῶς ὑπακοῆς τῆς εἰς δικαιοσύνην χειραγωγούσης . ἢ τὸ ᾧ ὑπακούετε μᾶλλον ἀντὶ τοῦ ἐν ᾧ καὶ καθ' ὃν τρόπον , οἷον · ὅτι ἐν τούτῳ καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον δοῦλοὶ ἐστε , ἢ τῆς ἁμαρτίας ἢ τῆς δικαιοσύνης , καθὸ καὶ ἐν ᾧ θατέρᾳ αὐτῶν ὑπακούετε . ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ · πῶς ἐστι δοῦλον τούτων γενέσθαι ; τὸν τρόπον τίθησι .
9185rΦ(ω)τ(ιου) oὐκ οἴδατε ὧι παριστάνετε Ὧι πράγματι διὰ τῆς ὑπακοῆς δούλους ἑαυτοὺς παριστάνετε
9185r* τούτῳ καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δοῦλοι χρηματίσετε τῆς ἑκουσίου ὑμῶν ὑπακοῆς τὴν δουλείαν παρασχομένης ἤτοι τῆς ἐπὶ θάνατον ἀγούσης ἁμαρτίας ἢ τῆς ὡς ἀληθῶς ὑπακοῆς τῆς εἰς δικαιοσύνην χειραγωγούσης ἢ τὸ ᾧ ὑπακούετε μᾶλλον ἀντὶ τοῦ ἐν ᾧ καὶ καθ' ὃν τρόπον οἷον ὅτι ἐν τούτῳ καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον δοῦλοὶ ἐστε ἢ τῆς ἁμαρτίας ἢ τῆς δικαιοσύνης καθὸ καὶ ἐν ᾧ θατέρᾳ αὐτῶν ὑπακούετε ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ πῶς ἐστι δοῦλον τούτων γενέσθαι τὸν τρόπον τίθησι
62780r
1862172v
19057r* Ὧι πράγματι διὰ τῆς ὑπακοῆς δούλους ἑαυτοὺς παριστάνετε τούτῳ καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δοῦλοι χρηματίσετε τῆς ἑκουσίου ὑμῶν ὑπακοῆς τὴν δουλείαν παρασχομένης ἤτοι τῆς ἐπὶ θάνατον ἀγούσης ἁμαρτίας ἢ τῆς ὡς ἀληθῶς ὑπακοῆς τῆς εἰς δικαιοσύνην χειραγωγούσης ἢ τὸ ᾧ ὑπακούετε μᾶλλον ἀντὶ τοῦ ἐν ᾧ καὶ καθ' ὃν τρόπον οἷον ὅτι ἐν τούτῳ καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον δοῦλοὶ ἐστε ἢ τῆς ἁμαρτίας ἢ τῆς δικαιοσύνης καθὸ καὶ ἐν ᾧ θατέρᾳ αὐτῶν ὑπακούετε ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ πῶς ἐστι δοῦλον τούτων γενέσθαι τὸν τρόπον τίθησι
191929v
192333rΦωτ(ιου) * οὐκ οἴδατε Ὧι πράγματι διὰ τῆς ὑπακοῆς δούλους ἑαυτοὺς παριστάνετε τούτῳ καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δοῦλοι χρηματίσετε τῆς ἑκουσίου ὑμῶν ὑπακοῆς τὴν δουλείαν παρασχομένης ἤτοι τῆς ἐπὶ θάνατον ἀγούσης ἁμαρτίας ἢ τῆς ὡς ἀληθῶς ὑπακοῆς τῆς εἰς δικαιοσύνην χειραγωγούσης ἢ τὸ ᾧ ὑπακούετε μᾶλλον ἀντὶ τοῦ ἐν ᾧ καὶ καθ' ὃν τρόπον οἷον ὅτι ἐν τούτῳ καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον δοῦλοὶ ἐστε ἢ τῆς ἁμαρτίας ἢ τῆς δικαιοσύνης καθὸ καὶ ἐν ᾧ θατέρᾳ αὐτῶν ὑπακούετε ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ πῶς ἐστι δοῦλον τούτων γενέσθαι τὸν τρόπον τίθησι
198082v
199723r

Unit 332Ph (Rom.6.18-Rom.6.18)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἐλευθερωθέντες Ἀνθρώπινον λέγω , φησί , τὸ ἐδουλώθητε · οὐ γὰρ ἐστι τοῦτο κατὰ ἀλήθειαν δουλεία τὸ κατὰ τὴν δικαιοσύνην πολιτεύεσθαι , ἀλλὰ τοῦτο ἡ ἀληθὴς ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία . τὶ οὖν καλεῖς αὐτὴν δουλείαν , εἰ μὴ ἐστι δουλεία ; διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν , φησί , τοῦτ' ἔστιν ἐπειδὴ ἀντιπίπτειν δοκεῖ τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς καὶ τραχύνεσθαι καὶ ἀλγύνεσθαι κατ' ἀρχὰς πρὸς τὰ ἐπιτάγματα τῆς δικαιοσύνης . διὰ τοῦτο τὸ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας σαρκὸς ἀσθενὲς καὶ ἀλγυνομενον λογιζόμενος , κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην συνήθειαν δουλείαν αὐτὸ ἐκάλεσα · καὶ γὰρ εἰώθαμεν ἐφ' ὧν ἀλγυνομενοι καὶ ἄκοντές τι πράττομεν , τὸ τῆς τυραννίδος καὶ δουλείας ὄνομα τιθέναι . οὕτω γοῦν καὶ ὁ Παῦλος φησιν ὅτι κατ' ἄνθρωπον λέγω τὸ ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ · εἶτα κατασκευάζει αὐτὸ καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου · ὥσπερ γάρ , φησί , τὰ τῆς ἀκαθαρσίας πράττοντες δοῦλοι ἦτε τῆς ἀκαθαρσίας , οὕτω τὰ τῆς δικαιοσύνης ἐπιτελοῦντες δοῦλοι οὐκ ἀπεικοτως ἂν καλεῖσθε τῆς δικαιοσύνης τοῦτο δὲ καὶ ἐντρέπων ἅμα ἐπήγαγεν · εἰ γὰρ δοῦλοι εἶναι οὐκ ᾐσχύνεσθε τῆς ἀκαθαρσίας , πῶς οὐκ ἂν καὶ μέγα φρονήσητε , δοῦλοι καταξιωθέντες γενέσθαι τῆς δικαιοσύνης ; εἶτα κατασκευάζει τοῦτο καὶ ἑτέρως , καὶ προϊὼν δείκνυσι τῆς τοιαύτης δουλείας τὸ ἀξίωμα , συμπερανάμενος ὅτι αὕτη ἡ δουλεία δούλους ποιεῖ τοῦ θεοῦ , οὗ τὶ ἂν εἴη ἐλευθερώτερον ἢ εὐδαιμονέστερον ; καὶ γάρ φησι · νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας , δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ καὶ ἑξῆς . Ἢ τὸ ἀνθρώπινον λέγω , εἰ νοηθείη καθ' ὑπερβατον , ὡς ἐφεξῆς ὀφεῖλον τάττεσθαι τοῦ οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμον . εἰ οὖν οὕτως ἐκληφθείη , σημαίνοι ἂν ὅτι μέτριον τι εἶπον καὶ ταπεινὸν ταῦτα εἰπών · ὁ γὰρ τὸ τέλειον λέγων εἴποι ἂν ὅτι παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ , μὴ πρὸς τῇ ἁμαρτίᾳ ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον σπουδαιότερον καὶ προθυμοτερον . νῦν δὲ διὰ τὸ ἀσθενὲς ὑμῶν , φησίν , οὕτως εἶπον ταπεινῶς καὶ μετρίως .
9185rἀνθρώπινον λέγω Ἀνθρώπινον λέγω φησὶ τὸ ἐδουλώθητε οὐ γὰρ ἐστι τοῦτο κατὰ ἀλήθειαν δουλείαι τὸ κατὰ τὴν δικαιοσύνην πολιτεύεσθαι ἀλλὰ τοῦτο ἡ ἀληθὴς ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία τὶ οὖν καλεῖς αὐτὴν δουλείαν εἰ μὴ ἐστι δουλεία διὰ τὴν ἀσθένειαν φησι τῆς σαρκὸς ὑμῶν τοῦτ' ἔστιν ἐπειδὴ ἀντιπίπτειν δοκεῖ τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς καὶ τραχύνεσθαι καὶ ἀλγύνεσθαι κατ' ἀρχὰς πρὸς τὰ ἐπιτάγματα τῆς δικαιοσύνης διὰ τοῦτο τὸ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας σαρκὸς ἀσθενὲς καὶ ἀλγυνομενον λογιζόμενος κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην συνήθειαν δουλείαν αὐτὸ ἐκάλεσα καὶ γὰρ εἰώθαμεν ἐφ' ὧν ἀλγυνομενοι καὶ ἄκοντές τι πράττομεν τὸ τῆς τυραννίδος καὶ δουλείας ὄνομα τιθέναι οὕτω γοῦν καὶ ὁ Παῦλος φησιν ὅτι κατ' ἄνθρωπον λέγω τὸ ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ εἶτα κατασκευάζει αὐτὸ καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου ὥσπερ γὰρ φησὶ τὰ τῆς ἀκαθαρσίας πράττοντες δοῦλοι ἦτε τῆς ἀκαθαρσίας οὕτω τὰ τῆς δικαιοσύνης ἐπιτελοῦντες δοῦλοι οὐκ ἀπεικοτως ἂν κληθειητε τῆς δικαιοσύνης τοῦτο δὲ καὶ ἐντρέπων ἅμα ἐπήγαγεν εἰ γὰρ δοῦλοι εἶναι οὐκ ᾐσχύνεσθε τῆς ἀκαθαρσίας πῶς οὐκ ἂν καὶ μέγα φρονήσητε δοῦλοι καταξιωθέντες γενέσθαι τῆς δικαιοσύνης εἶτα κατασκευάζει τοῦτο καὶ ἑτέρως καὶ προϊὼν δείκνυσι τῆς τοιαύτης δουλείας τὸ ἀξίωμα συμπερανάμενος ὅτι αὕτη ἡ δουλεία δούλους ποιεῖ τοῦ θεοῦ οὗ τὶ ἂν εἴη ἐλευθεριώτερον ἢ εὐδαιμονέστερον καὶ γάρ φησι νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ καὶ ἑξῆς Ἢ τὸ ἀνθρώπινον λέγω εἰ νοηθείη καθ' ὑπερβατον ὡς ἐφεξῆς ὀφεῖλον τάττεσθαι τὸ οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμον εἰ οὖν οὕτως ἐκληφθείη σημαίνοι ἂν ὅτι μέτριον τι εἶπον καὶ ταπεινὸν ταῦτα εἰπὼν ὁ γὰρ τὸ τέλειον λέγων εἴποι ἂν ὅτι παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ μὴ πρὸς τῇ ἁμαρτίᾳ ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον σπουδαιότερον καὶ προθυμότερον νῦν δὲ διὰ τὸ ἀσθενὲς ὑμῶν φησὶν οὕτως εἶπον ταπεινῶς καὶ μετρίως
62780r
1862172v
19057v* ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας Ἀνθρώπινον λέγω φησὶ τὸ ἐδουλώθητε οὐ γὰρ ἐστι τοῦτο κατὰ ἀλήθειαν δουλεία τὸ κατὰ τὴν δικαιοσύνην πολιτεύεσθαι ἀλλὰ τοῦτο ἡ ἀληθὴς ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία τὶ οὖν καλεῖς αὐτὴν δουλείαν εἰ μὴ ἐστι δουλεία διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν φησὶ τοῦτ' ἔστιν ἐπειδὴ ἀντιπίπτειν δοκεῖ τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς καὶ τραχύνεσθαι καὶ ἀλγύνεσθαι κατ' ἀρχὰς πρὸς τὰ ἐπιτάγματα τῆς δικαιοσύνης διὰ τοῦτο τὸ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας σαρκὸς ἀσθενὲς καὶ ἀλγυνομενον λογιζόμενος κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην συνήθειαν δουλείαν αὐτὸ ἐκάλεσα καὶ γὰρ εἰώθαμεν ἐφ' ὧν ἀλγυνομενοι καὶ ἄκοντές τι πράττομεν τὸ τῆς τυραννίδος καὶ δουλείας ὄνομα τιθέναι οὕτω γοῦν καὶ ὁ Παῦλος φησιν ὅτι κατ' ἄνθρωπον λέγω τὸ ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ εἶτα κατασκευάζει αὐτὸ καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου ὥσπερ γὰρ φησὶ τὰ τῆς ἀκαθαρσίας πράττοντες δοῦλοι ἦτε τῆς ἀκαθαρσίας οὕτω τὰ τῆς δικαιοσύνης ἐπιτελοῦντες δοῦλοι οὐκ ἀπεικοτως ἂν κληθὲ κατὰ τῆς δικαιοσύνης τοῦτο δὲ καὶ ἐντρέπων ἅμα ἐπήγαγεν εἰ γὰρ δοῦλοι εἶναι οὐκ ᾐσχύνεσθε τῆς ἀκαθαρσίας πῶς οὐκ ἂν καὶ μέγα φρονήσητε δοῦλοι καταξιωθέντες γενέσθαι τῆς δικαιοσύνης εἶτα κατασκευάζει τοῦτο καὶ ἑτέρως καὶ προϊὼν δείκνυσι τῆς τοιαύτης δουλείας τὸ ἀξίωμα συμπερανάμενος ὅτι αὕτη ἡ δουλεία δούλους ποιεῖ τοῦ θεοῦ οὗ τὶ ἂν εἴη ἐλευθερώτερον ἢ εὐδαιμονέστερον καὶ γάρ φησι νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες κατὰ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ καὶ ἑξῆς Ἢ τὸ ἀνθρώπινον λέγω εἰ νοηθείη καθ' ὑπερβατον ὡς ἐφεξῆς ὀφεῖλον τάττεσθαι τὸ οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμον εἰ οὖν οὕτως ἐκληφθείη σημαίνοι ἂν ὅτι μέτριον τι εἶπον καὶ ταπεινὸν ταῦτα εἰπὼν ὁ γὰρ τὸ τέλειον λέγων εἴποι ἂν ὅτι παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ μὴ ὡς τῇ ἁμαρτίᾳ ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον σπουδαιότερον καὶ προθυμότερον νῦν δὲ διὰ τὸ ἀσθενὲς ὑμῶν φησὶν οὕτως εἶπον ταπεινῶς καὶ μετρίως
191930r
192333vΦωτ(ιου) * ἐλευθερωθέντες Ἀνθρώπινον λέγω φησὶ τὸ ἐδουλώθητε οὐ γὰρ ἐστι τοῦτο κατὰ ἀλήθειαν δουλεία τὸ κατὰ τὴν δικαιοσύνην πολιτεύεσθαι ἀλλὰ τοῦτο ἡ ἀληθὴς ἐλευθερία καὶ εὐδαιμονία τὶ οὖν καλεῖς αὐτὴν δουλείαν εἰ μὴ ἐστι δουλεία διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν φησὶ τοῦτ' ἔστιν ἐπειδὴ ἀντιπίπτειν δοκεῖ τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς καὶ τραχύνεσθαι καὶ ἀλγύνεσθαι κατ' ἀρχὰς πρὸς τὰ ἐπιτάγματα τῆς δικαιοσύνης διὰ τοῦτο τὸ ἀπὸ τῆς ὑμετέρας σαρκὸς ἀσθενὲς καὶ ἀλγυνομενον λογιζόμενος κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην συνήθειαν δουλείαν αὐτὸ ἐκάλεσα καὶ γὰρ εἰώθαμεν ἐφ' ὧν ἀλγυνομενοι καὶ ἄκοντές τι πράττομεν τὸ τῆς τυραννίδος καὶ δουλείας ὄνομα τιθέναι οὕτω γοῦν καὶ ὁ Παῦλος φησιν ὅτι κατ' ἄνθρωπον λέγω τὸ ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ εἶτα κατασκευάζει αὐτὸ καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου ὥσπερ γὰρ φησὶ τὰ τῆς ἀκαθαρσίας πράττοντες δοῦλοι ἦτε τῆς ἀκαθαρσίας οὕτω τὰ τῆς δικαιοσύνης ἐπιτελοῦντες δοῦλοι οὐκ ἀπεικοτως ἂν καλεῖσθε {τῆς δικαιοσύνης εἶτα /τῆς δικαιοσύνης τοῦτο δὲ καὶ ἐντρέπων ἅμα ἐπήγαγεν εἰ γὰρ δοῦλοι εἶναι οὐκ ᾐσχύνεσθε τῆς ἀκαθαρσίας πῶς οὐκ ἂν καὶ μέγα φρονήσητε δοῦλοι καταξιωθέντες γενέσθαι τῆς δικαιοσύνης εἶτα }* κατασκευάζει τοῦτο καὶ ἑτέρως καὶ προϊὼν δείκνυσι τῆς τοιαύτης δουλείας τὸ ἀξίωμα συμπερανάμενος ὅτι αὕτη ἡ δουλεία δούλους ποιεῖ τοῦ θεοῦ οὗ τὶ ἂν εἴη ἐλευθερώτερον ἢ εὐδαιμονέστερον καὶ γάρ φησι νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ καὶ ἑξῆς Ἢ τὸ ἀνθρώπινον λέγω εἰ νοηθείη καθ' ὑπερβατον ὡς ἐφεξῆς ὀφεῖλον τάττεσθαι τοῦ οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμον εἰ οὖν οὕτως ἐκληφθείη σημαίνοι ἂν ὅτι μέτριον τι εἶπον καὶ ταπεινὸν ταῦτα εἰπὼν ὁ γὰρ τὸ τέλειον λέγων εἴποι ἂν ὅτι παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ μὴ πρὸς τῇ ἁμαρτίᾳ ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον σπουδαιότερον καὶ προθυμότερον νῦν δὲ διὰ τὸ ἀσθενὲς ὑμῶν φησὶν οὕτως εἶπον ταπεινῶς καὶ μετρίως
198082v
199723v

Unit 345Pha (Rom.7.2-Rom.7.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τὸ γὰρ ὀψώνια ἃ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὠνούμεθα , ἃ ἡμῖν ἐκείνη πραττομένη ἀντιδίδωσι καὶ προξενεῖ
9185vΦ(ω)τ(ιου) oψωνια διὰ τῆς ἁμαρτίας ὠνούμεθα ἃ ἡμῖν ἐκείνη πραττομένη ἀντιδίδωσι καὶ προξενεῖ
62780v
1862173v
19058r
191931r
192334vΦωτ(ιου) * τὸ γὰρ ὀψώνια ἃ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὠνούμεθα ἃ ἡμῖν ἐκείνη πραττομένη ἀντιδίδωσι καὶ προξενεῖ
198083v
199724r

Unit 345Phb (Rom.7.2-Rom.7.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἐφ' ὅσον χρόνον τίς ; ἢ δηλονότι ὁ ἀνήρ . ἐλλειπτικῶς οὖν εἴρηται , σαφὲς δὲ αὐτὸ ποιεῖ τὸ ἐπαγομενον .
9185vἐφ' ὅσον χρόνον ζῆ τὶς ἢ δηλονότι ὁ ἀνὴρ ἐλλειπτικῶς οὖν εἴρηται σαφὲς δὲ αὐτὸ ποιεῖ τὸ ἐπαγομενον
62780v
1862173v
19058r* ἐφ' ὅσον χρόνον ζῆ ἐφ' ὅσον χρόνον ζῇ τὶς ἢ δηλονότι ὁ ἀνὴρ ἐλλειπτικῶς οὖν εἴρηται σαφὲς δὲ αὐτὸ ποιεῖ τὸ ἐπαγομενον
191931r
192334vΦωτ(ιου) * ἐφ' ὅσον χρόνον τὶς ἢ δηλονότι ὁ ἀνὴρ ἐλλειπτικῶς οὖν εἴρηται σαφὲς δὲ αὐτὸ ποιεῖ τὸ ἐπαγομενον
198083v
199724r

Unit 346Ph (Rom.7.3-Rom.7.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εὰν δὲ ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ νομοθετοῦντος περὶ τοῦ ἀνδρὸς καὶ δεσμοῦντος τὴν γυναῖκα πρὸς αὐτον . κατήργηται , ἀντὶ τοῦ ἀπολέλυται , ἠλευθέρωται .
9185vἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ νομοθετοῦντος περὶ τοῦ ἀνδρὸς καὶ δεσμοῦντος τὴν γυναῖκα πρὸς αὐτον κατήργηται ἀντὶ τοῦ ἀπολέλυται ἠλευθέρωται
62780v
1862173v
19058r* Κατήργηται ἀπὸ τοῦ νόμου ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ νομοθετοῦντος περὶ τοῦ ἀνδρὸς καὶ δεσμοῦντος τὴν γυναῖκα πρὸς αὐτον κατήργηται ἀντὶ ἀπολέλυται ἠλευθέρωται
191931r
192334vΦωτ(ιου) * εὰν δὲ ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ νομοθετοῦντος περὶ τοῦ ἀνδρὸς καὶ δεσμοῦντος τὴν γυναῖκα πρὸς αὐτον κατήργηται ἀντὶ τοῦ ἀπολέλυται ἠλευθέρωται
198083v
199724r

Unit 357Ph (Rom.7.6-Rom.7.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τι οὖν ἐροῦμεν Οὐκ εἶπε · τὶ οὖν ; ὁ νόμος ἀπέθανεν ἢ κατήργηται ; τοῦτο γὰρ ἐβούλετο ἀλλ' ὅπερ μηδὲ αὐτῷ ἐδοκει · τὶ οὖν ; φησίν , ὁ νόμος ἁμαρτία ; διὸ ἐπάγει · μὴ γένοιτο , ἅμα κἀκείνους λεαίνων καὶ τὸ αὐτοῦ οὐκ ἀναιρῶν · οὐ γάρ , εἰ μὴ ἐστιν ἁμαρτία , ἤδη καὶ οὐκ ἀπέθανεν ἢ οὐ κατήργηται , ὅπερ ἐκεῖνος καὶ ἐδείκνυ καὶ ἐβούλετο .
9186rΦ(ω)τ(ιου) * Οὐκ εἶπε τὶ οὖν ὁ νόμος ἀπέθανεν ἢ κατήργηται τοῦτο γὰρ ἐβούλετο ἀλλ' ὅπερ ουδὲ αὐτῷ ἐδοκει τὶ οὖν φησὶν ὁ νόμος ἁμαρτία διὸ ἐπάγει μὴ γένοιτο ἅμα κἀκείνους λεαίνων καὶ τὸ αὐτοῦ οὐκ ἀναιρῶν οὐ γὰρ εἰ μὴ ἐστιν ἁμαρτία ἤδη οὐκ ἀπέθανεν ἢ οὐ κατήργηται ὅπερ ἐκεῖνος καὶ ἐδείκνυ καὶ ἐβούλετο
62781r
1862174r
19059r* τι οὖν ἐροῦμεν ὁ νόμος ἁμαρτία τι οὖν ἐροῦμεν ὁ νόμος ἁμαρτίαν Οὐκ εἶπε τὶ οὖν ὁ νόμος ἀπέθανεν ἢ κατήργηται τοῦτο γὰρ ἐβούλετο ἀλλ' ὅπερ μηδὲ αὐτῷ ἐδοκει τὶ οὖν φησὶν ὁ νόμος ἁμαρτία διὸ ἐπάγει μὴ γένοιτο ἅμα κἀκείνους λεαίνων καὶ τὸ αὐτοῦ οὐκ ἀναιρῶν οὐ γὰρ εἰ μὴ ἐστιν ἁμαρτία ἤδη καὶ οὐκ ἀπέθανεν ἢ οὐ κατήργηται ὅπερ ἐκεῖνος καὶ ἐδείκνυ καὶ ἐβούλετο
191931v
192335vΦωτ(ιου) * τι οὖν ἐροῦμεν Οὐκ εἶπε τὶ οὖν ὁ νόμος ἀπέθανεν ἢ κατήργηται τοῦτο γὰρ ἐβούλετο ἀλλ' ὅπερ μηδὲ αὐτῷ ἐδοκει τὶ οὖν φησὶν ὁ νόμος ἁμαρτία διὸ ἐπάγει μὴ γένοιτο ἅμα κἀκείνους λεαίνων καὶ τὸ αὐτοῦ οὐκ ἀναιρῶν οὐ γὰρ εἰ μὴ ἐστιν ἁμαρτία ἤδη καὶ οὐκ ἀπέθανεν ἢ οὐ κατήργηται ὅπερ ἐκεῖνος καὶ ἐδείκνυ καὶ ἐβούλετο
198084r
199725r

Unit 361Ph (Rom.7.8-Rom.7.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) χωρὶς γὰρ νόμου Ἡ μὲν ἁμαρτία νεκρά , ἐγὼ δὲ ἐν ζωῇ , ἅτε μὴ ἐνοχλούμενος μηδὲ νυττόμενος μηδὲ νεκρούμενος ὑπ' αὐτῆς . πῶς οὖν ἀνέζησεν ἐκείνη ; διὰ τοῦ νόμου . τίνα τρόπον ; ὅτι τοῦ νόμου δοθέντος μᾶλλον ἐκείνη πρὸς ἐπίθεσιν παρωξύνθη καὶ οἷον ἐπηρεάσαι ὥρμησεν , ἅτε δὴ καὶ στεφανοῦσθαι μέλλοντα τὸν φυλάξοντα τὴν ἐντολὴν ὑπολογιζομένη , καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον διαβασκαίνουσα . καὶ ἐγὼ πάλιν γνοὺς διὰ τῆς ἐντολῆς τὴν ἁμαρτίαν , ὡς ἐν γνώσει πράττων ἃ φεύγειν ἔδει , μᾶλλον κατὰ τοῦτο ἡμάρτανον , καὶ μᾶλλον αὐτὴν κατ' ἐμαυτοῦ ἐπερρώννυον , ἰσχὺν αὐτῇ διὰ τῆς κατὰ γνῶσιν ἀτοπου πράξεως ἐπιχορηγῶν , καὶ οἷον ἀσθενῆ καὶ νενεκρωμένην οὖσαν ἐνισχύων καὶ ἀναζωπυρῶν . ἡ δὲ ζήσασα ἐμὲ ἐνέκρωσεν . πρὸ δὲ τοῦ ἀναζῆσαι ἐκείνην ἐγὼ ἔζων μᾶλλον · τοῦτο δὲ ἦν πρὸ τοῦ νόμου καὶ τῆς ἐντολῆς , ὥστε , εἰ καὶ μὴ ὁ νόμος ἁμαρτία , ἀλλ' οὖν ἐκείνου δοθέντος κατὰ δύο τρόπους ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν · αὐτῆς τε ἐκείνης μᾶλλον πρὸς ἐπίθεσιν ἀνακινηθείσης καὶ διεγερθείσης , καὶ ἡμῶν τῇ κατὰ γνῶσιν ἐκτοπῳ πράξει ἐνισχυσάντων αὐτὴν καὶ τὴν καθ' ἡμῶν ἐπιβολὴν σὺν παρρησίᾳ παρασχομένων . ἀλλ' ἐκείνη μὲν ἀνέζησεν , ἐγὼ δὲ ἀπέθανον .
9186vΦ(ω)τ(ιου) * Ἡ μὲν ἁμαρτία νεκρὰ ἐγὼ δὲ ἐν ζωῇ ἅτε μὴ ἐνοχλούμενος μηδὲ νυττόμενος μηδὲ νεκρούμενος ὑπ' αὐτῆς πῶς οὖν ἀνέζησεν ἐκείνη διὰ τοῦ νόμου τίνα τρόπον ὅτι τοῦ νόμου δοθέντος μᾶλλον ἐκείνη πρὸς ἐπίθεσιν παρωξύνθη καὶ οἷον ἐπηρεάσαι ὥρμησεν ἅτε δὴ καὶ στεφανοῦσθαι μέλλοντα τὸν φυλάξαντα τὴν ἐντολὴν ὑπολογιζομένη καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον διαβασκαίνουσα καὶ ἐγὼ πάλιν γνοὺς διὰ τῆς ἐντολῆς τὴν ἁμαρτίαν ὡς ἐν γνώσει πράττων ἃ φεύγειν ἔδει μᾶλλον κατὰ τοῦτο ἡμάρτανον καὶ μᾶλλον αὐτὴν καθ' ἑαυτοῦ ἐπερώννυον ἰσχὺν αὐτῇ διὰ τῆς κατὰ γνῶσιν ἀτοπου πράξεως ἐπιχορηγῶν καὶ οἷον ἀσθενῆ καὶ νενεκρωμένην οὖσαν ἐνισχύων καὶ ἀναζωπυρῶν ἡ δὲ ζήσασα ἐμὲ ἐνέκρωσε πρὸ δὲ τοῦ ἀναζῆσαι ἐκείνην ἐγὼ ἔζων μᾶλλον τοῦτο δὲ ἦν πρὸ τοῦ νόμου καὶ τῆς ἐντολῆς ὥστε εἰ καὶ μὴ ὁ νόμος ἁμαρτία ἀλλ' οὖν ἐκείνου δοθέντος κατὰ δύο τρόπους ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν αὐτῆς τε ἐκείνης μᾶλλον πρὸς ἐπίθεσιν ἀνακινηθείσης καὶ διεγερθείσης καὶ ἡμῶν τῇ κατὰ γνῶσιν ἐκτοπῳ πράξει ἐνισχυσάντων αὐτὴν καὶ τὴν καθ' ἡμῶν ἐπιβουλὴν σὺν παρρησίᾳ παρασχομένων ἀλλ' ἐκείνη μὲν ἀνέζησεν ἐγὼ δὲ ἀπέθανον
62781r
1862174r
19059r* χωρὶς γὰρ νόμου χωρὶς γὰρ νόμου Ἡ μὲν ἁμαρτία νεκρὰ ἐγὼ δὲ ἐν ζωῇ ἅτε μὴ ἐνοχλούμενος μηδὲ νυττόμενος μηδὲ νεκρούμενος ὑπ' αὐτῆς πῶς οὖν ἀνέζησεν ἐκείνη διὰ τοῦ νόμου τίνα τρόπον ὅτι τοῦ νόμου δοθέντος μᾶλλον ἐκείνη πρὸς ἐπίθεσιν παρωξύνθη καὶ οἷον ἐπηρεάσαι ὥρμησεν ἅτε δὴ καὶ στεφανοῦσθαι μέλλοντα τὸν φυλάξοντα τὴν ἐντολὴν ὑπολογιζομένη καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον διαβασκαίνουσα καὶ ἐγὼ πάλιν γνοὺς διὰ τῆς ἐντολῆς τὴν ἁμαρτίαν ὡς ἐν γνώσει πράττων ἃ φεύγειν ἔδει μᾶλλον κατὰ τοῦτο ἡμάρτανον καὶ μᾶλλον αὐτὴν κατ' ἐμαυτοῦ ἐπερρώννυον ἰσχὺν αὐτῇ διὰ τῆς κατὰ γνῶσιν ἀτοπου πράξεως ἐπιχορηγῶν καὶ οἷον ἀσθενῆ καὶ νενεκρωμένην οὖσαν ἐνισχύων καὶ ἀναζωπυρῶν ἡ δὲ ζήσασα ἐμὲ ἐνέκρωσεν πρὸ δὲ τοῦ ἀναζῆσαι ἐκείνην ἐγὼ ἔζων μᾶλλον τοῦτο δὲ ἦν πρὸ τοῦ νόμου καὶ τῆς ἐντολῆς ὥστε εἰ καὶ μὴ ὁ νόμος ἁμαρτία ἀλλ' οὖν ἐκείνου δοθέντος κατὰ δύο τρόπους ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν αὐτῆς τε ἐκείνης μᾶλλον πρὸς ἐπίθεσιν ἀνακινηθείσης καὶ διεγερθείσης καὶ ἡμῶν τῇ κατὰ γνῶσιν ἐκτοπῳ πράξει ἐνισχυσάντων αὐτὴν καὶ τὴν καθ' ἡμῶν ἐπιβουλὴν σὺν παρρησίᾳ παρασχομένων ἀλλ' ἐκείνη μὲν ἀνέζησεν ἐγὼ δὲ ἀπέθανον
191932v
192336rΦωτ(ιου) * χωρὶς γὰρ νόμου Ἡ μὲν ἁμαρτία νεκρὰ ἐγὼ δὲ ἐν ζωῇ ἅτε μὴ ἐνοχλούμενος μηδὲ νυττόμενος μηδὲ νεκρούμενος ὑπ' αὐτῆς πῶς οὖν ἀνέζησεν ἐκείνη διὰ τοῦ νόμου τίνα τρόπον ὅτι τοῦ νόμου δοθέντος μᾶλλον ἐκείνη πρὸς ἐπίθεσιν παρωξύνθη καὶ οἷον ἐπηρεάσαι ὥρμησεν ἅτε δὴ καὶ στεφανοῦσθαι μέλλοντα τὸν φυλάξοντα τὴν ἐντολὴν ὑπολογιζομένη καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον διαβασκαίνουσα καὶ ἐγὼ πάλιν γνοὺς διὰ τῆς ἐντολῆς τὴν ἁμαρτίαν ὡς ἐν γνώσει πράττων ἃ φεύγειν ἔδει μᾶλλον κατὰ τοῦτο ἡμάρτανον καὶ μᾶλλον αὐτὴν κατ' ἐμαυτοῦ ἐπερρώννυον ἰσχὺν αὐτῇ διὰ τῆς κατὰ γνῶσιν ἀτοπου πράξεως ἐπιχορηγῶν καὶ οἷον ἀσθενῆ καὶ νενεκρωμένην οὖσαν ἐνισχύων καὶ ἀναζωπυρῶν ἡ δὲ ζήσασα ἐμὲ ἐνέκρωσεν πρὸ δὲ τοῦ ἀναζῆσαι ἐκείνην ἐγὼ ἔζων μᾶλλον τοῦτο δὲ ἦν πρὸ τοῦ νόμου καὶ τῆς ἐντολῆς ὥστε εἰ καὶ μὴ ὁ νόμος ἁμαρτία ἀλλ' οὖν ἐκείνου δοθέντος κατὰ δύο τρόπους ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν αὐτῆς τε ἐκείνης μᾶλλον πρὸς ἐπίθεσιν ἀνακινηθείσης καὶ διεγερθείσης καὶ ἡμῶν τῇ κατὰ γνῶσιν ἐκτοπῳ πράξει ἐνισχυσάντων αὐτὴν καὶ τὴν καθ' ἡμῶν ἐπιβολὴν σὺν παρρησίᾳ παρασχομένων ἀλλ' ἐκείνη μὲν ἀνέζησεν ἐγὼ δὲ ἀπέθανον
198084v
199725r

Unit 366Ph (Rom.7.11-Rom.7.11)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν ἀνωτέρω εἰπὼν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν , ἐπάγει ὅτι οὐ μόνον πᾶσαν ἐπιθυμίαν κατειργάσατο , ἀλλὰ καὶ ἐθανάτωσέ με αὕτη μοι γενομένη εἰς θάνατον . εἶτα ὡς ἔθος αὐτῷ αἰτίας αἰτίαις συνείρειν καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἐνδεικνύναι τῶν πραγμάτων ἐν τοῖς λόγοις , ἀνατρέχει καὶ τίθησι πῶς κατειργάσατο πᾶσαν ἐπιθυμίαν . καί φησιν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἐξηπάτησέ με . εἶτα ἀφῆκε τὸ προρρηθὲν νοεῖν ἐνταῦθα , ὅτι ἐκ τούτου δὲ |εἰρ?| γάσατο τὴν ἐπιθυμίαν , καὶ τοῦτο ἀφεὶς ἐπισυνάπτει τὸ τέλος · καὶ ἀπέκτεινεν , ἳν ᾖ κατὰ συνέχειαν , εἴ τις ἀναλάβοι , οὕτως αὐτῷ εἰρήμενον · ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ |ἁμαρτία?| κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν , τὴν δὲ ἐπιθυμίαν κατειργάσατο . ἀπατήσασα , ἐργασαμένη δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ἀπέκτεινέ με . ἔστιν οὖν ἡ ἀπάτη αἰτία τῆς ἐπιθυμίας , ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ θανάτου · τὴν δὲ ἀπάτην εἰργάσατο διὰ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία , ἵνα φανῇ τὸ ὑπερβάλλον τῆς κακίας αὐτῆς , διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κάκιστον ἐργαζομένης .
9186vΦ(ω)τ(ιου) * ἀνωτέρω εἰπὼν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἐπάγει ὅτι οὐ μόνον ἐπιθυμίαν πᾶσαν κατειργάσατο ἀλλὰ καὶ ἐθανάτωσέ με αὕτη μοι γενομένη εἰς θάνατον εἶτα ὡς ἔθος αὐτῷ αἰτίας αἰτίαις συνείρειν καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἐνδεικνύναι τῶν πραγμάτων καὶ ἐν τοῖς λόγοις ἀνατρέχει καὶ τίθησι πῶς κατειργάσατο πᾶσαν ἐπιθυμίαν καί φησιν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἐξηπάτησέ με εἶτα ἀφῆκε τὸ προρρηθὲν νοεῖν ἐνταῦθα ὅτι ἐκ τούτου δὲ εἰργάσατο τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τοῦτο ἀφεὶς ἐπισυνάπτει τὸ τέλος καὶ ἀπέκτεινεν ἳν ᾖ κατὰ συνέχειαν εἴ τις ἀναλάβοι οὕτως αὐτῷ εἰρήμενον ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ ἁμαρτια κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν τὴν δὲ ἐπιθυμίαν κατειργάσατο ἀπατήσασα ἐργασαμένη δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ἀπέκτεινέ με ἔστιν οὖν ἡ ἀπάτη αἰτία τῆς ἐπιθυμίας ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ θανάτου τὴν δὲ ἀπάτην εἰργάσατο διὰ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ τὸ ὑπερβάλλον τῆς κακίας αὐτῆς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κάκιστον ἐργαζομένης
62781r
1862174v
19059v* ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς ἐξηπάτησέ με καὶ δι' αὐτῆς ἀπέκτεινεν Ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν ἀνωτέρω εἰπὼν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἐπάγει ὅτι οὐ μόνον ἐπιθυμίαν πᾶσαν κατειργάσατο ἀλλὰ καὶ ἐθανάτωσέ με αὕτη μοι γενομένη εἰς θάνατον εἶτα ὡς ἔθος αὐτῷ αἰτίας αἰτίαις συνείρειν καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἐνδεικνύναι καὶ τῶν πραγμάτων ἐν τοῖς λόγοις ἀνατρέχει καὶ τίθησι πῶς κατειργάσατο πᾶσαν ἐπιθυμίαν καί φησιν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἐξηπάτησέ με εἶτα ἀφῆκε τὸ προρρηθὲν νοεῖν ἐνταῦθα ὅτι ἐκ τούτου εἰργάσατο τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τοῦτο ἀφεὶς ἐπισυνάπτει τὸ τέλος καὶ ἀπέκτεινεν ἳν ᾖ κατὰ συνέχειαν εἴ τις ἀναλάβοι οὕτως αὐτῷ εἰρήμενον ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν τὴν δὲ ἐπιθυμίαν κατειργάσατο ἀπατήσασα ἐργασαμένη δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ἀπέκτεινέ με ἔστιν οὖν ἡ ἀπάτη αἰτία τῆς ἐπιθυμίας ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ θανάτου τὴν δὲ ἀπάτην εἰργάσατο διὰ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ τὸ ὑπερβάλλον τῆς κακίας αὐτῆς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κάκιστον ἐργαζομένης
191933r
192336vΦωτ(ιου) * Ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν ἀνωτέρω εἰπὼν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἐπάγει ὅτι οὐ μόνον πᾶσαν ἐπιθυμίαν κατειργάσατο ἀλλὰ καὶ ἐθανάτωσέ με αὕτη μοι γενομένη εἰς θάνατον εἶτα ὡς ἔθος αὐτῷ αἰτίας αἰτίαις συνείρειν καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἐνδεικνύναι τῶν πραγμάτων ἐν τοῖς λόγοις ἀνατρέχει καὶ τίθησι πῶς κατειργάσατο πᾶσαν ἐπιθυμίαν καί φησιν ὅτι ἀφορμὴν λαβοῦσα ἐξηπάτησέ με εἶτα ἀφῆκε τὸ προρρηθὲν νοεῖν ἐνταῦθα ὅτι ἐκ τούτου δὲ |εἰρ?| γάσατο τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τοῦτο ἀφεὶς ἐπισυνάπτει τὸ τέλος καὶ ἀπέκτεινεν ἳν ᾖ κατὰ συνέχειαν εἴ τις ἀναλάβοι οὕτως αὐτῷ εἰρήμενον ἀφορμὴν λαβοῦσα ἡ |ἁμαρτία?| κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν τὴν δὲ ἐπιθυμίαν κατειργάσατο ἀπατήσασα ἐργασαμένη δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ἀπέκτεινέ με ἔστιν οὖν ἡ ἀπάτη αἰτία τῆς ἐπιθυμίας ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ θανάτου τὴν δὲ ἀπάτην εἰργάσατο διὰ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ τὸ ὑπερβάλλον τῆς κακίας αὐτῆς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κάκιστον ἐργαζομένης
198084v
199725v

Unit 367Ph (Rom.7.12-Rom.7.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ώστε ὁ μὲν ὁ νόμος Ἅγιος ὁ νόμος , ὅτι ἐφύλαττεν ἀπὸ ἀκαθαρσίας τοὺς φυλάττοντας αὐτον · δίκαιος , ὅτι τοῖς μὲν κατορθοῦσιν ἠμείβετο δωρεαῖς , τοῖς δὲ παραβαίνουσιν ἐπετίθει τὰς τιμωρίας · ἀγαθος , ὅτι οὐχ ἡδομενος ταῖς τιμωρίαις ἢ ὀργῇ χρώμενος ἐκολαζεν , ἀλλὰ τῆς αὐτῶν ἕνεκα σωτηρίας καὶ ὠφελείας καὶ βελτιώσεως , καὶ ἔτι ὅτι μικρὰ κατορθοῦσι μεγάλα ἐχαρίζετο , καὶ ἁμαρτάνοντας περιεῖπε , καὶ οὐ κατ' ἀξίαν τῶν πλημμελημάτων ἐκολαζεν . αὐτὸς δὲ τέως ταῦτα παραδραμὼν ἐκ τούτων συμπεραίνει ἅγιον καὶ δίκαιον καὶ ἀγαθὸν εἶναι τὸν νόμον ἤτοι τὴν ἐντολήν · ἐξ ἑνὸς μὲν ὅτι ἐδίδαξέ με γνωρίσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἐπέταξε φυγεῖν αὐτήν , ἐξ ἑτέρου δὲ ὅτι κηδομενος καὶ φροντίζων τοῦτο ἐποίησεν εἰς γὰρ ζωὴν ἐμοὶ καὶ σωτηρίαν ταῦτα ἐποίησεν . ἅγιος οὖν , ὅτι ἐδίδαξε καὶ φυγεῖν ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῆς ἐπέταξεν · δίκαιος , ὅτι διδάξας οὕτω τὴν τιμωρίαν τοὺς μὴ φυλάξαντας ἀπαιτεῖ · ἀγαθὸς δὲ πάλιν , ὅτι ζωήν μοι προνοούμενος ταῦτα ἐπετέλει .
9186vώστε ὁ μὲν νόμος ἅγιος Ἅγιος ὁ νόμος ὅτι ἐφύλαττεν ἀπὸ ἀκαθαρσίας τοὺς φυλάττοντας αὐτον δίκαιος ὅτι τοὺς μὲν κατορθουντας ἠμείβετο δωρεαῖς τοῖς δὲ παραβαίνουσιν ἐπετίθει τὰς τιμωρίας ἀγαθος ὅτι οὐχ ἡδομενος ταῖς τιμωρίαις ἢ ὀργῇ χρώμενος ἐκολαζεν ἀλλὰ τῆς αὐτῶν ἕνεκα σωτηρίας καὶ ὠφελείας καὶ βελτιώσεως καὶ ἔτι ὅτι μικρὰ κατορθοῦσι μεγάλα ἐχαρίζετο καὶ ἁμαρτάνοντας περιεῖπε καὶ οὐ κατ' ἀξίαν τῶν πλημμελημάτων ἐκολαζεν αὐτὸς δὲ τέως παραδραμὼν ταῦτα ἐκ τούτων συμπεραίνει ἅγιον καὶ δίκαιον καὶ ἀγαθὸν εἶναι τὸν νόμον ἤτοι τὴν ἐντολὴν ἐξ ἑνὸς μὲν ὅτι ἐδίδαξέ με γνωρίσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἐπέταξε φυγεῖν αὐτὴν ἐξ ἑτέρου δὲ ὅτι κηδόμενος καὶ φροντίζων τοῦτο ἐποίησεν εἰς γὰρ ζωὴν ἐμοὶ καὶ σωτηρίαν ταῦτα ἐποίησεν ἅγιος οὖν ὅτι ἐδίδαξε καὶ φυγεῖν ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῆς ἐπέταξε δίκαιος ὅτι διδάξας οὕτω τὴν τιμωρίαν τοὺς μὴ φυλάξαντας ἀπαιτεῖ ἀγαθὸς δὲ πάλιν ὅτι ζωήν μοι προνοούμενος ταῦτα ἐπετέλει
62781r
1862174v
19059v* ώστε ὁ μὲν νόμος Ἅγιος ὁ νόμος ὅτι ἐφύλαττεν ἀπὸ ἀκαθαρσίας τοὺς φυλάττοντας αὐτον δίκαιος ὅτι τοῖς μὲν κατορθοῦσιν ἠμείβετο δωρεαῖς τοῖς δὲ παραβαίνουσιν ἐπετίθει τὰς τιμωρίας ἀγαθος ὅτι οὐχ ἡδομενος ταῖς τημωρίαις ἢ ὀργῇ χρώμενος ἐκολαζεν ἀλλὰ τῆς αὐτῶν ἕνεκα σωτηρίας καὶ ὠφελείας καὶ βελτιώσεως καὶ ἔτι ὅτι μικρὰ κατορθοῦσι μεγάλα ἐχαρίζετο καὶ ἁμαρτάνοντας περιεῖπε καὶ οὐ κατ' ἀξίαν τῶν πλημμελημάτων ἐκολαζεν αὐτὸς δὲ τέως ταῦτα παραδραμὼν ἐκ τούτων συμπεραίνει ἅγιον καὶ δίκαιον καὶ ἀγαθὸν εἶναι τὸν νόμον ἤτοι τὴν ἐντολιν ἐξ ἑνὸς μὲν ὅτι ἐδίδαξέ με γνωρίσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἐπέταξε φυγεῖν αὐτὴν ἐξ ἑτέρου δὲ ὅτι κηδόμενος καὶ φροντίζων τοῦτο ἐποίησεν εἰς γὰρ ζωὴν ἐμοὶ καὶ σωτηρίαν ταῦτα ἐποίησεν ἅγιος οὖν ὅτι ἐδίδαξε καὶ φυγεῖν ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῆς ἐπέταξεν δίκαιος ὅτι διδάξας οὕτω τὴν τιμωρίαν τοὺς μὴ φυλάξαντας ἀπαιτεῖ ἀγαθὸς δὲ πάλιν ὅτι ζωήν μοι προνοούμενος ταῦτα ἐπετέλει
191933r* ώστε ὁ μὲν ὁ νόμος Ἅγιος ὁ νόμος ὅτι ἐφύλαττεν ἀπὸ ἀκαθαρσίας τοὺς φυλάττοντας αὐτον δίκαιος ὅτι τοῖς μὲν κατορθοῦσιν ἠμείβετο δωρεαῖς τοῖς δὲ παραβαίνουσιν ἐπετίθει τὰς τιμωρίας ἀγαθος ὅτι οὐχ ἡδομενος ταῖς τιμωρίαις ἢ ὀργῇ χρώμενος ἐκολαζεν ἀλλὰ τῆς αὐτῶν ἕνεκα σωτηρίας καὶ ὠφελείας καὶ βελτιώσεως καὶ ἔτι ὅτι μικρὰ κατορθοῦσι μεγάλα ἐχαρίζετο καὶ ἁμαρτάνοντας περιεῖπε καὶ οὐ κατ' ἀξίαν τῶν πλημμελημάτων ἐκολαζεν αὐτὸς δὲ τέως ταῦτα παραδραμὼν ἐκ τούτων συμπεραίνει ἅγιον καὶ δίκαιον καὶ ἀγαθὸν εἶναι τὸν νόμον ἤτοι τὴν ἐντολὴν ἐξ ἑνὸς μὲν ὅτι ἐδίδαξέ με γνωρίσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἐπέταξε φυγεῖν αὐτὴν ἐξ ἑτέρου δὲ ὅτι κηδόμενος καὶ φροντίζων τοῦτο ἐποίησεν εἰς γὰρ ζωὴν ἐμοὶ καὶ σωτηρίαν ταῦτα ἐποίησεν ἅγιος οὖν ὅτι ἐδίδαξε καὶ φυγεῖν ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῆς ἐπέταξεν δίκαιος ὅτι διδάξας οὕτω τὴν τιμωρίαν τοὺς μὴ φυλάξαντας ἀπαιτεῖ ἀγαθὸς δὲ πάλιν ὅτι ζωήν μοι προνοούμενος ταῦτα ἐπετέλει
192336vΦωτ(ιου) * ώστε ὁ μὲν ὁ νόμος Ἅγιος ὁ νόμος ὅτι ἐφύλαττεν ἀπὸ ἀκαθαρσίας τοὺς φυλάττοντας αὐτον δίκαιος ὅτι τοῖς μὲν κατορθοῦσιν ἠμείβετο δωρεαῖς τοῖς δὲ παραβαίνουσιν ἐπετίθει τὰς τιμωρίας ἀγαθος ὅτι οὐχ ἡδομενος ταῖς τιμωρίαις ἢ ὀργῇ χρώμενος ἐκολαζεν ἀλλὰ τῆς αὐτῶν ἕνεκα σωτηρίας καὶ ὠφελείας καὶ βελτιώσεως καὶ ἔτι ὅτι μικρὰ κατορθοῦσι μεγάλα ἐχαρίζετο καὶ ἁμαρτάνοντας περιεῖπε καὶ οὐ κατ' ἀξίαν τῶν πλημμελημάτων ἐκολαζεν αὐτὸς δὲ τέως ταῦτα παραδραμὼν ἐκ τούτων συμπεραίνει ἅγιον καὶ δίκαιον καὶ ἀγαθὸν εἶναι τὸν νόμον ἤτοι τὴν ἐντολὴν ἐξ ἑνὸς μὲν ὅτι ἐδίδαξέ με γνωρίσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἐπέταξε φυγεῖν αὐτὴν ἐξ ἑτέρου δὲ ὅτι κηδόμενος καὶ φροντίζων τοῦτο ἐποίησεν εἰς γὰρ ζωὴν ἐμοὶ καὶ σωτηρίαν ταῦτα ἐποίησεν ἅγιος οὖν ὅτι ἐδίδαξε καὶ φυγεῖν ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῆς ἐπέταξεν δίκαιος ὅτι διδάξας οὕτω τὴν τιμωρίαν τοὺς μὴ φυλάξαντας ἀπαιτεῖ ἀγαθὸς δὲ πάλιν ὅτι ζωήν μοι προνοούμενος ταῦτα ἐπετέλει
198085r
199725v

Unit 368Ph (Rom.7.13-Rom.7.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἂλλ ἡ ἁμαρτία Ἐπειδὴ τῆς ἁμαρτίας ἠθέλησε τὸ μέγεθος δεῖξαι , μεῖζον δὲ ταύτης εἰς κακίαν οὐκ ἦν εὑρεῖν , δι' αὐτῆς ταύτης τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐνδεικνύμενος φησιν · ἀλλ' ἡ ἁμαρτία , ἵνα φανῇ ἁμαρτία , τοῦτ' ἔστιν ἵνα ἐκκαλυφθῇ αὐτῆς ὁ πᾶς τῆς κακίας πλοῦτος καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτῆς ἡ ἐν αὐτῇ , ἵνα ὅπερ ἐστὶν ὅλη ὡς ὅλη γένηται ἐκφανής . ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ὑπερβολήν τινα θέλοντες παραστῆσαι , δυνάμεθα ἄλλο τι ἐπιφέρειν τῷ διασυρομένῳ ὑφ' ἡμῶν , οἷον · μιαρὸς ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὁ Κάϊν , ὅτι καὶ ἀδελφοκτονος ἐγένετο , ὅτι καὶ θεὸν πρῶτος ἐψεύσατο , καὶ τὰ ὅμοια . καὶ πάλιν · οὐδὲ μετὰ τὴν τῶν τεραστείων ἐπίδειξιν παρεκλήθη Φαραὼ ἀπολῦσαι τοὺς Ἰσραηλίτας , ἵνα φανῇ αὐτοῦ τὸ ὠμὸν τῆς γνώμης καὶ ατιθασον καὶ θεομισές . καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως . ἔστι γὰρ εὑρεῖν τι χεῖρον τῶν ὑποκειμένων οὗ καὶ μετασχοντες οἱ πονηρευομενοι , τὰς κατ' ἐκεῖνο προσηγορίας ἐπιδέχονται . ἐπὶ δὲ τῆς ἁμαρτίας , ἐπεὶ ταύτης , ὡς ἔφημεν , οὐκ ἔστι χεῖρον εὑρεῖν , αὐτὴν ἐφ' ἑαυτῆς κατηγορησε , πικρῶς ἅμα καὶ δριμέως τὸν ὄγκον αὐτῆς καὶ τὸ τυραννικὸν καὶ ἀνυπέρβλητον ἐνδεικνύμενος . ἐπειδὴ δὲ ἀσαφέστερον πως ἔδοξεν εἰρῆσθαι τῇ ταυτολογίᾳ τοῦ ὀνοματος , πάλιν δὲ μεταλαμβανομένου τοῦ ὀνοματος ἡ τῆς ὑπερβολῆς καὶ δριμύτητος ἔνδειξις ἐξελύετο , παρονομάζει μέν , καὶ οὐ τελείως ἀφίσταται τοῦ ὀνοματος · ἐν ᾧ δὲ ἐκλελύσθαι ἐδοκει , τονον ἐπάγει τῇ προσθήκῃ τοῦ καθ' ὑπερβολήν , καὶ οὕτως ἐπὶ τὸ σαφέστερον ἅμα καὶ ὁμοίως ἔντονον καὶ τοῦ δριμέως ἐμφαντικὸν μεταλαβὼν τὸν λόγον φησίν · ἵνα γένηται καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία .
9187rΦ(ω)τ(ιου) ἂλλ ἡ ἁμαρτία Ἐπειδὴ τῆς ἁμαρτίας ἠθέλησε τὸ μέγεθος δεῖξαι μεῖζον δὲ ταύτης εἰς κακίαν οὐκ ἦν εὑρεῖν δι' αὐτῆς ταύτης τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐνδεικνύμενος φησιν ἀλλ' ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ ἁμαρτία τοῦτ' ἔστιν ἵνα ἐκκαλυφθῇ αὐτῆς ὁ πᾶς τῆς κακίας πλοῦτος καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτῆς ἡ ἐν αὐτῇ ἵνα ὅπερ ἐστὶν ὅλη ὡς ὅλη γένηται ἐκφανὴς ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ὑπερβολήν τινα θέλοντες παραστῆσαι δυνάμεθα ἄλλο τι ἐπιφέρειν τῷ διασυρομένῳ ὑφ' ἡμῶν οἷον μιαρὸς ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὁ Κάϊν ὅτι καὶ ἀδελφοκτονος ἐγένετο ὅτι καὶ θεὸν πρῶτος ἐψεύσατο καὶ τὰ ὅμοια καὶ πάλιν οὐδὲ μετὰ τὴν τῶν τεραστίων ἐπίδειξιν παρεκλήθη Φαραὼ ἀπολῦσαι τοὺς Ἰσραηλίτας ἵνα φανῇ αὐτοῦ τὸ ὠμὸν καὶ ἀτίθασον τῆς γνώμης καὶ θεομισὲς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως ἔστι γὰρ εὑρεῖν τι χεῖρον τῶν ὑποκειμένων οὗ καὶ μετασχόντες οἱ πονηρευόμενοι τὰς κατ' ἐκεῖνο προσηγορίας ἐπιδέχονται ἐπὶ δὲ τῆς ἁμαρτίας ἐπεὶ ταύτης ὡς ἔφημεν οὐκ ἔστι χεῖρον εὑρεῖν αὐτὴν ἐφ' ἑαυτῆς κατηγόρησε πικρῶς ἅμα καὶ δριμέως τὸν ὄγκον αὐτῆς καὶ τὸ τυραννικὸν καὶ ἀνυπέρβλητον ἐνδεικνύμενος ἐπειδὴ δὲ ἀσαφέστερον πως ἔδοξεν εἰρῆσθαι τῇ ταυτολογίᾳ τοῦ ὀνοματος πάλιν δὲ μεταλαμβανομένου τοῦ ὀνοματος ἡ τῆς ὑπερβολῆς καὶ δριμύτητος ἔνδειξις ἐξελύετο παρονομάζει μὲν καὶ οὐ τελείως ἀφίσταται τοῦ ὀνοματος ἐν ᾧ δὲ ἐκλελύσθαι ἐδοκει τόνον ἐπάγει τῇ προσθήκῃ τοῦ καθ' ὑπερβολὴν καὶ οὕτως ἐπὶ τὸ σαφέστερον ἅμα καὶ ὁμοίως ἔντονον καὶ τοῦ δριμέως ἐμφαντικὸν μεταλαβὼν τὸν λόγον φησὶν ἵνα γένηται καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία
62781r
1862174v
19059v* τὸ οὖν ἀγαθον ἐμοί γεγονε θάνατος μὴ γένοιτο ἀλλὰ ἡ ἁμαρτία Ἐπειδὴ τῆς ἁμαρτίας ἠθέλησε τὸ μέγεθος δεῖξαι μεῖζον δὲ ταύτης εἰς κακίαν οὐκ ἦν εὑρεῖν δι' αὐτῆς ταύτης τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐνδεικνύμενος φησιν ἀλλ' ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ ἁμαρτία τοῦτ' ἔστιν ἵνα ἐκκαλυφθῇ αὐτῆς ὁ πᾶς τῆς κακίας πλοῦτος καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτῆς ἡ ἐν αὐτῇ ἵνα ὅπερ ἐστὶν ὅλη ὡς ὅλη γένηται ἐκφανὴς ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ὑπερβολήν τινα θέλοντες παραστῆσαι δυνάμεθα ἄλλο τι ἐπιφέρειν τῷ διασυρομένῳ ὑφ' ἡμῶν οἷον μιαρὸς ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὁ Κάϊν ὅτι καὶ ἀδελφοκτονος ἐγένετο ὅτι καὶ θεὸν πρῶτος ἐψεύσατο καὶ τὰ ὅμοια καὶ πάλιν οὐδὲ μετὰ τὴν τῶν τεραστείων ἐπίδειξιν παρεκλήθη Φαραὼ ἀπολῦσαι τοὺς Ἰσραηλίτας ἵνα φανῇ αὐτοῦ τὸ ὠμὸν τῆς γνώμης καὶ ἀτίθασον καὶ θεομισὲς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως ἔστι γὰρ εὑρεῖν τι χεῖρον τῶν ὑποκειμένων οὗ καὶ μετασχόντες οἱ πονηρευόμενοι τὰς κατ' ἐκεῖνο προσηγορίας ἐπιδέχονται ἐπὶ δὲ τῆς ἁμαρτίας ἐπεὶ ταύτης ὡς ἔφημεν οὐκ ἔστι χεῖρον εὑρεῖν αὐτὴν ἐφ' ἑαυτῆς κατηγόρησε πικρῶς ἅμα καὶ δριμέως τὸν ὄγκον αὐτῆς καὶ τὸ τυραννικὸν καὶ ἀνυπέρβλητον ἐνδεικνύμενος ἐπειδὴ δὲ ἀσαφέστερον πως ἔδοξεν εἰρῆσθαι τῇ ταυτολογίᾳ τοῦ ὀνοματος πάλιν δὲ μεταλαμβανομένου τοῦ ὀνοματος ἡ τῆς ὑπερβολῆς καὶ δριμύτητος ἔνδειξις ἐξελύετο παρονομάζει μὲν καὶ οὐ τελείως ἀφίσταται τοῦ ὀνοματος ἐν ᾧ δὲ ἐκλελύσθαι ἐδοκει τόνον ἐπάγει τῇ προσθήκῃ τοῦ καθ' ὑπερβολὴν καὶ οὕτως ἐπὶ τὸ σαφέστερον ἅμα καὶ ὁμοίως ἔντονον καὶ τοῦ δριμέως ἐμφαντικὸν μεταλαβὼν τὸν λόγον φησὶν ἵνα γένηται καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία
191933r* ἂλλ ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ ἁμαρτία Ἐπειδὴ τῆς ἁμαρτίας ἠθέλησεν τὸ μέγεθος δεῖξαι μεῖζον δὲ ταύτης εἰς κακίαν οὐκ ἦν εὑρεῖν δι' αὐτῆς ταύτης τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐνδεικνύμενος φησιν ἀλλ' ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ ἁμαρτία τοῦτ' ἔστιν ἐκκαλυφθῇ αὐτῆς ὁ πᾶς τῆς κακίας πλοῦτος καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτῆς ἡ ἐν αὐτῇ ἵνα ὅπερ ἐστὶν ὅλη ὡς ὅλη γένηται ἐμφανὴς ἐπειδη ταύτης οὐκ ἦν χεῖρον εὑρεῖν αὐτὴν ἐφ' ἑαυτῆς κατηγόρησε πικρῶς ἅμα καὶ δριμέως τὸν ὄγκον αὐτῆς καὶ τὸ τυραννικὸν καὶ ἀνυπέρβλητον ἐνδεικνύμενος
192337rΦωτ(ιου) * ἂλλ ἡ ἁμαρτία Ἐπειδὴ τῆς ἁμαρτίας ἠθέλησε τὸ μέγεθος δεῖξαι μεῖζον δὲ ταύτης εἰς κακίαν οὐκ ἦν εὑρεῖν δι' αὐτῆς ταύτης τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐνδεικνύμενος φησιν ἀλλ' ἡ ἁμαρτία ἵνα φανῇ ἁμαρτία τοῦτ' ἔστιν ἵνα ἐκκαλυφθῇ αὐτῆς ὁ πᾶς τῆς κακίας πλοῦτος καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτῆς ἡ ἐν αὐτῇ ἵνα ὅπερ ἐστὶν ὅλη ὡς ὅλη γένηται ἐκφανὴς ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ὑπερβολήν τινα θέλοντες παραστῆσαι δυνάμεθα ἄλλο τι ἐπιφέρειν τῷ διασυρομένῳ ὑφ' ἡμῶν οἷον μιαρὸς ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὁ Κάϊν ὅτι καὶ ἀδελφοκτονος ἐγένετο ὅτι καὶ θεὸν πρῶτος ἐψεύσατο καὶ τὰ ὅμοια καὶ πάλιν οὐδὲ μετὰ τὴν τῶν τεραστείων ἐπίδειξιν παρεκλήθη Φαραὼ ἀπολῦσαι τοὺς Ἰσραηλίτας ἵνα φανῇ αὐτοῦ τὸ ὠμὸν τῆς γνώμης καὶ ἀτίθασον καὶ θεομισὲς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως ἔστι γὰρ εὑρεῖν τι χεῖρον τῶν ὑποκειμένων οὗ καὶ μετασχόντες οἱ πονηρευόμενοι τὰς κατ' ἐκεῖνο προσηγορίας ἐπιδέχονται ἐπὶ δὲ τῆς ἁμαρτίας ἐπεὶ ταύτης ὡς ἔφημεν οὐκ ἔστι χεῖρον εὑρεῖν αὐτὴν ἐφ' ἑαυτῆς κατηγόρησε πικρῶς ἅμα καὶ δριμέως τὸν ὄγκον αὐτῆς καὶ τὸ τυραννικὸν καὶ ἀνυπέρβλητον ἐνδεικνύμενος ἐπειδὴ δὲ ἀσαφέστερον πως ἔδοξεν εἰρῆσθαι τῇ ταυτολογίᾳ τοῦ ὀνοματος πάλιν δὲ μεταλαμβανομένου τοῦ ὀνοματος ἡ τῆς ὑπερβολῆς καὶ δριμύτητος ἔνδειξις ἐξελύετο παρονομάζει μὲν καὶ οὐ τελείως ἀφίσταται τοῦ ὀνοματος ἐν ᾧ δὲ ἐκλελύσθαι ἐδοκει τόνον ἐπάγει τῇ προσθήκῃ τοῦ καθ' ὑπερβολὴν καὶ οὕτως ἐπὶ τὸ σαφέστερον ἅμα καὶ ὁμοίως ἔντονον καὶ τοῦ δριμέως ἐμφαντικὸν μεταλαβὼν τὸν λόγον φησὶν ἵνα γένηται καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία
198085r
199725v

Unit 371Ph (Rom.7.14-Rom.7.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οἴδαμεν γὰρ ὅτι τουτέστι τὰ τοῦ πνεύματος βούλεται , τὰ συμφέροντα ζητεῖ τῆς ψυχῆς · ἐγὼ δὲ τὰς τῆς σαρκὸς ἐπιθυμίας διώκων σαρκικος εἰμι . οὐκ εἶπεν δὲ ὅτι ὑμεῖς οἱ τῷ νόμῳ χρώμενοι καὶ παραβαίνοντες , ἵνα μὴ τραχὺν καὶ ἐπαχθῆ ποιήσῃ τὸν λόγον · ἀλλ' ἐγώ , φησί , τὰ ἐκείνων ἐφ' ἑαυτοῦ σχηματίζων , καὶ ἐφεξῆς δὲ οὕτως ποιεῖ , τὸ τραχὺ καὶ σφοδρὸν ἐκλύων καὶ λεαίνων τῇ περὶ εαὐτὸν σχηματολογίᾳ .
9187r* ἡ οτ τὰ τοῦ πνεύματος βούλεται τὰ συμφέροντα ζητεῖ τῆς ψυχῆς ἐγὼ δὲ τὰς τῆς σαρκὸς ἐπιθυμίας διώκων σαρκικὸς εἰμι οὐκ εἶπεν δὲ ὑμεῖς οἱ τῷ νόμῳ χρώμενοι καὶ παραβαίνοντες ἵνα μὴ τραχὺν καὶ ἐπαχθῆ τὸν λόγον ποιήσῃ ἀλλ' ἐγὼ φησὶ τὰ ἐκείνων ἐφ' ἑαυτοῦ σχηματίζων καὶ ἐφεξῆς δὲ οὕτως ποιεῖ τὸ τραχὺ καὶ σφοδρὸν ἐκλύων καὶ λεαίνων τῇ περὶ εαὐτὸν σχηματολογίᾳ
62781v
1862175r
190510r* τουτέστι τοῦ πνεύματος βούλεται τὰ συμφέροντα ζητεῖ τῆς ψυχῆς ἐγὼ δὲ τὰς τῆς σαρκὸς ἐπιθυμίας διώκων σαρκικὸς εἰμι οὐκ εἶπεν δὲ ὅτι ὑμεῖς οἱ τῷ νόμῳ χρώμενοι καὶ παραβαίνοντες ἵνα μὴ τραχὺν καὶ ἐπαχθῆ τὸν λόγον ποιήσῃ ἀλλ' ἐγὼ φησὶ τὰ ἐκείνων ἐφ' ἑαυτοῦ σχηματίζων καὶ ἐφεξῆς δὲ οὕτως ποιεῖ τὸ τραχὺ καὶ σφοδρὸν ἐκλύων καὶ λεαίνων τῇ περὶ εαὐτὸν σχηματολογίᾳ
191933r
192337vΦωτ(ιου) * οἴδαμεν γὰρ ὅτι τουτέστι τὰ τοῦ πνεύματος βούλεται τὰ συμφέροντα ζητεῖ τῆς ψυχῆς ἐγὼ δὲ τὰς τῆς σαρκὸς ἐπιθυμίας διώκων σαρκικὸς εἰμι οὐκ εἶπεν δὲ ὅτι ὑμεῖς οἱ τῷ νόμῳ χρώμενοι καὶ παραβαίνοντες ἵνα μὴ τραχὺν καὶ ἐπαχθῆ ποιήσῃ τὸν λόγον ἀλλ' ἐγὼ φησὶ τὰ ἐκείνων ἐφ' ἑαυτοῦ σχηματίζων καὶ ἐφεξῆς δὲ οὕτως ποιεῖ τὸ τραχὺ καὶ σφοδρὸν ἐκλύων καὶ λεαίνων τῇ περὶ εαὐτὸν σχηματολογίᾳ
198085r
199726r

Unit 374Pha (Rom.7.15-Rom.7.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὁ γὰρ κατεργάζομαι Μετὰ γὰρ τὸ πραθῆναι καὶ γενέσθαι τὸν ἄνθρωπον ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν , οὐ γινώσκει ὃ κατεργάζεται , τῆς συνηθείας τῆς αἰσχρᾶς παντελῶς αὐτον κυριευσάσης , καὶ μηδὲ συγχωρούσης εἰδέναι ὅτι ὃ πράττει κακὸν ἐστιν . διὸ καὶ ὃ ἐμίσει ἄν , εἰ ἄπρατος καὶ ἐλεύθερος ἦν , καὶ ὃ οὐκ ἂν εἵλετο , τοῦτο καὶ αἱρεῖται πεπραμένος ἤδη ὢν καὶ πράττει . εἰ δὲ ἐλεύθερος ὢν καὶ ἄπρατος , καὶ κατὰ φύσιν οὐκ ἂν εἱλομην ἃ νῦν ποιῶ , συμμαρτυρῶ τῷ νόμῳ ὅτι καλός · ἐκεῖνα γάρ μοι ψηφίζεται φεύγειν , ἃ καὶ ἐγὼ ἐν τῇ κατὰ φύσιν ἐλευθερίᾳ τυγχάνων ἔκρινα φευκτέα εἶναι καὶ μισητά . νῦν δὲ πραθείς , φησί , καὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν πεσών , ὡς ὑπ' ἐκείνης δεσποζομενος καὶ κυριευομενος καὶ ἐκείνῃ ὑπηρετῶν , οὕτως ἐργάζομαι τὸ κακὸν ὅπερ οὐκ ἂν ἔπραξα ἐγὼ ἐν ἐλευθερίᾳ ὤν · διὸ τρόπον τινὰ οὐκ ἐργάζομαι ἐγὼ αὐτο , ἀλλ' ὁ κρατηθεὶς καὶ κυριευθεὶς ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας . αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον φησιν · ἀλλ' ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία · ὥσπερ γὰρ ὁ τὴν οἰκίαν ἐνοικῶν ἐκεῖνος πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν πράττῃ κἂν κέχρηται ἔν τισι τῇ οἰκίᾳ συνεργῷ , οὕτω , φησί , καὶ ἡ ἁμαρτία λαβοῦσά με ἔκδοτον καὶ πραθέντα αὐτῇ ἐνῴκησε , καὶ ἑαυτῆς ὅλον ἐποιήσατο , πᾶν ἀγαθὸν ἀπελάσασα τῆς ἐμῆς σαρκός , οἷον ἐπίγνωσιν ὧν πράττω , μετάνοιαν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνω , καὶ εἴ τι τοιοῦτον . εἶτα · τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι . οὐ παντάπασι δέ , φησίν , ἐξέστην ἐμαυτοῦ ὥστε μηδ' εἰδέναι τὸ ἀγαθὸν ὅλως μηδὲ ἔχειν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ , ἀλλ' ἒσθ' ὅτε διανίσταμαι πρὸς αὐτο · διὰ τοῦτο γὰρ ἔφη · παράκειταί μοι , οἷον · κεῖται παρ' ἐμοὶ ὅμοιαι νεκρῷ · ὅμως διανίσταμαι κειμένου αὐτοῦ παρ' ἐμοί , ἀλλὰ κυριευομενος ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας τὴν προαίρεσιν εἰς τέλος οὐκ ἄγω . Ἢ οὖν ὡς εἴρηται , ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον τὰ εἰρημένα ·
9187r* Μετὰ γὰρ τὸ πραθῆναι καὶ γενέσθαι τὸν ἄνθρωπον ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν οὐ γινώσκει ὃ κατεργάζεται τῆς συνηθείας τῆς αἰσχρᾶς παντελῶς αὐτου κυριευσάσης καὶ μηδὲ συγχωρούσης εἰδέναι ὅτι ὃ πράττει κακὸν ἐστιν διὸ καὶ ὃ ἐμίσει ἂν εἰ ἄπρατος καὶ ἐλεύθερος ἦν καὶ ὃ οὐκ ἂν εἵλετο τοῦτο καὶ αἱρεῖται πεπραμένος ἤδη ὢν καὶ πράττει εἰ δὲ ἐλεύθερος ὢν καὶ ἄπρατος καὶ κατὰ φύσιν οὐκ ἂν εἱλομην ἃ νῦν ποιῶ συμμαρτυρῶ τῷ νόμῳ ὅτι καλὸς ἐκεῖνα γάρ μοι ψηφίζεται φεύγειν ἃ καὶ ἐγὼ ἐν τῇ κατὰ φύσιν ἐλευθερίᾳ τυγχάνων ἔκρινα φευκτέα εἶναι καὶ μισητὰ νῦν δὲ πραθεὶς φησὶ καὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν πεσὼν ὡς ὑπ' ἐκείνης δεσποζόμενος καὶ κυριευόμενος καὶ ἐκείνῃ ὑπηρετῶν οὕτως ἐργάζομαι τὸ κακὸν ὅπερ οὐκ ἂν ἔπραξα ἐγὼ ἐν ἐλευθερίᾳ ὢν διὸ τρόπον τινὰ οὐκ ἐργάζομαι αὐτο ἐγὼ ἀλλ' ὁ κρατηθεὶς καὶ κυριευθεὶς ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον φησιν ἀλλ' ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία ὥσπερ γὰρ ὁ τὴν οἰκίαν οικῶν ἐκεῖνος πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκείαν πράττῃ κἂν κέχρηται ἔν τισι τῇ οἰκίᾳ συνεργῷ οὕτω φησὶ καὶ ἡ ἁμαρτία λαβοῦσά με ἔκδοτον καὶ πραθέντα αὐτῇ ἐνῴκησε καὶ ἑαυτῆς ὅλον ἐποιήσατο πᾶν ἀγαθὸν ἀπελάσασα τῆς ἐμῆς σαρκὸς οἷον ἐπίγνωσιν ὧν πράττω μετάνοιαν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνω καὶ εἴ τι τοιοῦτον εἶτα τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι οὐ παντάπασι δὲ φησὶν ἐξέστην ἐμαυτοῦ ὥστε μηδ' εἰδέναι τὸ ἀγαθὸν ὅλως μηδὲ ἔχειν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἀλλ' ἒσθ' ὅτε διανίσταμαι πρὸς αὐτο διὰ τοῦτο γὰρ ἔφη παράκειταί μοι οἷον κεῖται παρ' ἐμοὶ ὅμοιαι νεκρῷ ὅμως διανίσταμαι κειμένου αὐτοῦ παρ' ἐμοὶ ἀλλὰ κυριευόμενος ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας τὴν προαίρεσιν εἰς τέλος οὐκ ἄγω Ἢ οὖν ὡς εἴρηται ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον τὰ εἰρημένα
62781v
1862175r
190510r* ὁ γὰρ κατεργάζομαι Μετὰ γὰρ τὸ πραθῆναι καὶ γενέσθαι τὸν ἄνθρωπον ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν οὐ γινώσκει ὃ κατεργάζεται τῆς συνηθείας τῆς αἰσχρᾶς παντελῶς αὐτον κυριευσάσης καὶ μηδὲ συγχωρούσης εἰδέναι ὅτι ὃ πράττει κακὸν ἐστιν διὸ καὶ ὃ ἐμίσει ἂν εἰ ἄπρατος καὶ ἐλεύθερος ἦν καὶ ὃ οὐκ ἂν εἵλετο τοῦτο καὶ αἱρεῖται πεπραμένος ἤδη ὢν καὶ πράττει εἰ δὲ ἐλεύθερος ὢν καὶ ἄπρατος καὶ κατὰ φύσιν οὐκ ἂν εἱλομην ἃ νῦν ποιῶ συμμαρτυρῶ τῷ νόμῳ ὅτι καλὸς ἐκεῖνα γάρ μοι ψηφίζεται φεύγειν ἃ καὶ ἐγὼ ἐν τῇ κατὰ φύσιν ἐλευθερίᾳ τυγχάνων ἔκρινα φευκτέα εἶναι καὶ μισητὰ νῦν δὲ πραθεὶς φησὶ καὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν πεσὼν ὡς ὑπ' ἐκείνης δεσποζόμενος καὶ κυριευόμενος καὶ ἐκείνῃ ὑπηρετῶν οὕτως ἐργάζομαι τὸ κακὸν ὅπερ οὐκ ἂν ἔπραξα ἐγὼ ἐν ἐλευθερίᾳ ὢν διὸ τρόπον τινὰ οὐκ ἐργάζομαι αὐτο ἐγὼ ἀλλ' ὁ κρατηθεὶς καὶ κυριευθεὶς ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον φησιν ἀλλ' ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία ὥσπερ γὰρ ὁ τὴν οἰκίαν ἐνοικῶν ἐκεῖνος πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν πράττῃ κἂν κέχρηται ἔν τισι τῇ οἰκίᾳ συνεργῷ οὕτω φησὶ καὶ ἡ ἁμαρτία λαβοῦσά με ἔκδοτον καὶ πραθέντα αὐτῇ ενοικησεν καὶ ἑαυτῆς ὅλον ἐποιήσατο πᾶν ἀγαθὸν ἀπελάσασα τῆς ἐμῆς σαρκὸς οἷον ἐπίγνωσιν ὧν πράττω μετάνοιαν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνω καὶ εἴ τι τοιοῦτον εἶτα τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι οὐ παντάπασι δὲ φησὶν ἐξέστην ἐμαυτοῦ ὥστε μηδ' εἰδέναι τὸ ἀγαθὸν ὅλως μηδὲ ἔχειν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἀλλ' ἒσθ' ὅτε διανίσταμαι πρὸς αὐτο διὰ τοῦτο γὰρ ἔφη παράκειταί μοι οἷον κεῖται παρά μοι ὁμοία νεκρῷ ὅμως διανίσταμαι κειμένου αὐτοῦ παρ' ἐμοὶ ἀλλὰ κυριευόμενος ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας τὴν προαίρεσιν εἰς τέλος οὐκ ἄγω Ἢ οὖν ὡς εἴρηται ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον τὰ εἰρημένα
191933v
192337vΦωτ(ιου) * ὁ γὰρ κατεργάζομαι Μετὰ γὰρ τὸ πραθῆναι καὶ γενέσθαι τὸν ἄνθρωπον ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν οὐ γινώσκει ὃ κατεργάζεται τῆς συνηθείας τῆς αἰσχρᾶς παντελῶς αὐτον κυριευσάσης καὶ μηδὲ συγχωρούσης εἰδέναι ὅτι ὃ πράττει κακὸν ἐστιν διὸ καὶ ὃ ἐμίσει ἂν εἰ ἄπρατος καὶ ἐλεύθερος ἦν καὶ ὃ οὐκ ἂν εἵλετο τοῦτο καὶ αἱρεῖται πεπραμένος ἤδη ὢν καὶ πράττει εἰ δὲ ἐλεύθερος ὢν καὶ ἄπρατος καὶ κατὰ φύσιν οὐκ ἂν εἱλομην ἃ νῦν ποιῶ συμμαρτυρῶ τῷ νόμῳ ὅτι καλὸς ἐκεῖνα γάρ μοι ψηφίζεται φεύγειν ἃ καὶ ἐγὼ ἐν τῇ κατὰ φύσιν ἐλευθερίᾳ τυγχάνων ἔκρινα φευκτέα εἶναι καὶ μισητὰ νῦν δὲ πραθεὶς φησὶ καὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν πεσὼν ὡς ὑπ' ἐκείνης δεσποζόμενος καὶ κυριευόμενος καὶ ἐκείνῃ ὑπηρετῶν οὕτως ἐργάζομαι τὸ κακὸν ὅπερ οὐκ ἂν ἔπραξα ἐγὼ ἐν ἐλευθερίᾳ ὢν διὸ τρόπον τινὰ οὐκ ἐργάζομαι ἐγὼ αὐτο ἀλλ' ὁ κρατηθεὶς καὶ κυριευθεὶς ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον φησιν ἀλλ' ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία ὥσπερ γὰρ ὁ τὴν οἰκίαν ἐνοικῶν ἐκεῖνος πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν πράττῃ κἂν κέχρηται ἔν τισι τῇ οἰκίᾳ συνεργῷ οὕτω φησὶ καὶ ἡ ἁμαρτία λαβοῦσά με ἔκδοτον καὶ πραθέντα αὐτῇ ἐνῴκησε καὶ ἑαυτῆς ὅλον ἐποιήσατο πᾶν ἀγαθὸν ἀπελάσασα τῆς ἐμῆς σαρκὸς οἷον ἐπίγνωσιν ὧν πράττω μετάνοιαν ἐφ' οἷς ἁμαρτάνω καὶ εἴ τι τοιοῦτον εἶτα τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι οὐ παντάπασι δὲ φησὶν ἐξέστην ἐμαυτοῦ ὥστε μηδ' εἰδέναι τὸ ἀγαθὸν ὅλως μηδὲ ἔχειν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἀλλ' ἒσθ' ὅτε διανίσταμαι πρὸς αὐτο διὰ τοῦτο γὰρ ἔφη παράκειταί μοι οἷον κεῖται παρ' ἐμοὶ ὅμοιαι νεκρῷ ὅμως διανίσταμαι κειμένου αὐτοῦ παρ' ἐμοὶ ἀλλὰ κυριευόμενος ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας τὴν προαίρεσιν εἰς τέλος οὐκ ἄγω Ἢ οὖν ὡς εἴρηται ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον τὰ εἰρημένα
198085r
199726r

Unit 374Phb (Rom.7.15-Rom.7.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextοὐ γινώσκω , πραθεὶς δηλονότι · οὐ γὰρ ὃ θέλω ἐλεύθερος ὤν , τοῦτο πράσσω νῦν πεπραμένος ὤν , ἀλλ' ὃ μισῶ ἐλεύθερος ὤν , τοῦτο ποιῶ πεπραμένος ὤν . εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐλεύθερος ὤν , τοῦτο πράσσω πεπραμένος ὤν , συμμαρτυρῶ ἐλεύθερος ὢν ὅτι καλὸς ὁ νόμος · τὰ γὰρ αὐτὰ ἐκείνῳ βούλομαι τότε καὶ οὐχὶ ἃ νῦν ποιῶ . Ἢ οὕτως · οὐ γὰρ ὅπερ ἤθελον , φησί , καὶ ἔστεργον τυχὸν πρὸ βραχέως τοῦτο νῦν πράσσω , ἀλλ' ὃ ἐμίσουν · ὥστε ἐξ ὧν ὃ ἐμίσουν ποιῶ . κἂν ποιῶ , ὅμως διὰ τοῦ μισεῖν καλῶς τὸν νόμον λέγειν μαρτυρῶ καὶ καλὸν εἶναι . πόθεν δῆλον ὅτι πεπραμένος εἰμὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν ; ἐκ τοῦ μὴ εἰδέναι με ἃ ποιῶ · ἐλεύθερος γὰρ καὶ ἀκυρίευτος ὢν ἀπ' αὐτῆς , ἐγίνωσκον ὅ με δεῖ κατεργάζεσθαι , καὶ ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ γραπτοῦ διδασκομενος νόμου · ἀλλ' ἑκὼν αὐτῇ ὑποκατακλιθεὶς ἐκυριεύθην καὶ ἐπράθην καὶ διὰ τοῦτο οὐδε οἶδα τὶ κατεργάζομαι .
9187r* οὐ γινώσκω πραθεὶς δηλονότι οὐ γὰρ ὃ θέλω ἐλεύθερος ὢν τοῦτο πράσσω νῦν πεπραμένος ὢν ἀλλ' ὃ μισῶ ἐλεύθερος ὢν τοῦτο ποιῶ πεπραμένος ὢν εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐλεύθερος ὢν τοῦτο πράσσω πεπραμένος ὢν συμμαρτυρῶ ἐλεύθερος ὢν ὅτι καλὸς ὁ νόμος τὰ γὰρ αὐτὰ ἐκείνῳ βούλομαι τότε καὶ οὐχὶ ἃ νῦν ποιῶ Ἢ οὕτως οὐ γὰρ ὅπερ ἤθελον φησὶ καὶ ἔστεργον τυχὸν πρὸ βραχέως τοῦτο νῦν πράσσω ἀλλ' ὃ ἐμίσουν ὥστε ἐξ ὧν ὃ ἐμίσουν ποιῶ κἂν ποιῶ ὅμως διὰ τοῦ μισεῖν καλῶς τὸν νόμον λέγειν μαρτυρῶ καὶ καλὸν εἶναι πόθεν δῆλον ὅτι πεπραμένος εἰμὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ μὴ εἰδέναι με ἃ ποιῶ ἐλεύθερος γὰρ καὶ ἀκυρίευτος ὢν ὑπ' αὐτῆς ἐγίνωσκον ὅ με δεῖ κατεργάζεσθαι καὶ ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ γραπτοῦ διδασκόμενος νόμου ἀλλ' ἑκὼν αὐτῇ ὑποκατακλιθεὶς ἐκυριεύθην καὶ ἐπράθην καὶ διὰ τοῦτο οὐδε οἶδα τὶ κατεργάζομαι
62781v
1862175r
190510r* οὐ γινώσκω οὐ γινώσκω πραθεὶς δηλονότι οὐ γὰρ ὃ θέλω ἐλεύθερος ὢν τοῦτο πράσσω νῦν πεπραμένος ὢν ἀλλ' ὃ μισῶ ἐλεύθερος ὢν τοῦτο ποιῶ πεπραμένος ὢν εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐλεύθερος ὢν τοῦτο πράσσω νυν πεπραμένος ὢν συμμαρτυρῶ ἐλεύθερος ὢν ὅτι καλὸς ὁ νόμος τὰ γὰρ αὐτὰ ἐκείνῳ βούλομαι τότε καὶ οὐχὶ ἃ νῦν ποιῶ Ἢ οὕτως οὐ γὰρ ὅπερ ἤθελον φησὶ καὶ ἔστεργον τυχὸν πρὸ βραχέως τοῦτο νῦν πράσσω ἀλλ' ὃ ἐμίσουν ὥστε ἐξ ὧν ὃ ἐμίσουν ποιῶ κἂν ποιῶ ὅμως διὰ τοῦ μισεῖν καλῶς τὸν νόμον λέγειν μαρτυρῶ καὶ καλὸν εἶναι πόθεν δῆλον ὅτι πεπραμένος εἰμὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ μὴ εἰδέναι με ἃ ποιῶ ἐλεύθερος γὰρ καὶ ἀκυρίευτος ὢν ὑπ' αὐτῆς ἐγίνωσκον ὅ με δεῖ κατεργάζεσθαι καὶ ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ γραπτοῦ διδασκόμενος νόμου ἀλλ' ἑκὼν αὐτῇ ὑποκατακλιθεὶς ἐκυριεύθην καὶ ἐπράθην καὶ διὰ τοῦτο οὐδε οἶδα τὶ κατεργάζομαι
191933v
192338r* οὐ γινώσκω πραθεὶς δηλονότι οὐ γὰρ ὃ θέλω ἐλεύθερος ὢν τοῦτο πράσσω νῦν πεπραμένος ὢν ἀλλ' ὃ μισῶ ἐλεύθερος ὢν τοῦτο ποιῶ πεπραμένος ὢν εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐλεύθερος ὢν τοῦτο πράσσω πεπραμένος ὢν συμμαρτυρῶ ἐλεύθερος ὢν ὅτι καλὸς ὁ νόμος τὰ γὰρ αὐτὰ ἐκείνῳ βούλομαι τότε καὶ οὐχὶ ἃ νῦν ποιῶ Ἢ οὕτως οὐ γὰρ ὅπερ ἤθελον φησὶ καὶ ἔστεργον τυχὸν πρὸ βραχέως τοῦτο νῦν πράσσω ἀλλ' ὃ ἐμίσουν ὥστε ἐξ ὧν ὃ ἐμίσουν ποιῶ κἂν ποιῶ ὅμως διὰ τοῦ μισεῖν καλῶς τὸν νόμον λέγειν μαρτυρῶ καὶ καλὸν εἶναι πόθεν δῆλον ὅτι πεπραμένος εἰμὶ ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ μὴ εἰδέναι με ἃ ποιῶ ἐλεύθερος γὰρ καὶ ἀκυρίευτος ὢν ἀπ' αὐτῆς ἐγίνωσκον ὅ με δεῖ κατεργάζεσθαι καὶ ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ γραπτοῦ διδασκόμενος νόμου ἀλλ' ἑκὼν αὐτῇ ὑποκατακλιθεὶς ἐκυριεύθην καὶ ἐπράθην καὶ διὰ τοῦτο οὐδε οἶδα τὶ κατεργάζομαι
198085r
199726r

Unit 383Pha (Rom.7.21-Rom.7.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον Ἐξ ὧν εἶπον , φησί , καὶ ἐξ ὧν ἐσκοπησα , τοῦτο μοι συμπεραίνεται καὶ τοῦτο εὑρίσκω . ποῖον ; τὸ εἶναι τὸν νόμον νόμον μὲν εἰς τὸ ποιεῖν τὸ καλὸν τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν καὶ τοῦτο μόνον χαριζόμενον · τὸ γὰρ κακὸν εὑρίσκω , ὅτι ὁμοίως ἐμοὶ παράκειται , καὶ οὐδὲν ἐβελτιώθην ἐκ τοῦ νόμου , εἰ μὴ καὶ βλάβην μᾶλλον ἐδεξάμην , ὅτι παρακεῖσθαί μοι καὶ οἷον ἐγγίζειν μοι τὸ κακὸν παρέσχεν ἀφορμήν . ὁ νόμος οὖν νόμος φησιν ἐγένετο μοι εἰς τὸ καλόν , ἄλλο δὲ οὐδέν · πόθεν δῆλον ὅτι τὸ κακόν μοι ὡσαύτως παράκειται .
9188rΦ(ω)τ(ιου) * ἄλλος Ἐξ ὧν εἶπον φησὶ καὶ ἐξ ὧν ἐσκοπησα τοῦτο μοι συμπεραίνεται καὶ τοῦτο εὑρίσκω ποῖον τὸ εἶναι τὸν νόμον νόμον μὲν εἰς τὸ καλὸν τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν καὶ τοῦτο μόνον χαριζόμενον τὸ γὰρ κακὸν εὑρίσκω ὅτι ὁμοίως ἐμοὶ παράκειται καὶ οὐδὲν ἐβελτιώθην ἐκ τοῦ νόμου εἰ μὴ καὶ βλάβην μᾶλλον ἐδεξάμην ὅτι παρακεῖσθαί μοι καὶ οἷον ἐγγίζειν μοι τὸ κακὸν παρέσχεν ἀφορμὴν ὁ νόμος οὖν μόνον νόμος φησὶν ἐγένετο μοι εἰς τὸ καλὸν ἄλλο δὲ οὐδὲν πόθεν δῆλον ὅτι τὸ κακόν μοι ὡσαύτως παράκειται
62781v
1862175v
190510v* εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῶ θέλοντι Ἐξ ὧν εἶπον φησὶ καὶ ἐξ ὧν ἐσκοπησα τοῦτο μοι συμπεραίνεται καὶ τοῦτο εὑρίσκω ποῖον τὸ εἶναι τὸν νόμον νόμον μὲν εἰς τὸ καλὸν τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν καὶ τοῦτο μόνον χαριζόμενον τὸ γὰρ κακὸν εὑρίσκω ὅτι ὁμοίως ἐμοὶ παράκειται καὶ οὐδὲν ἐβελτιώθην ἐκ τοῦ νόμου εἰ μὴ καὶ βλάβην μᾶλλον ἐδεξάμην ὅτι παρακεῖσθαί μοι καὶ οἷον ἐγγίζειν μοι τὸ κακὸν παρέσχεν ἀφορμὴν ὁ νόμος οὖν μόνον νόμος φησὶν ἐγένετο μοι εἰς τὸ καλὸν ἄλλο δὲ οὐδὲν πόθεν δῆλον ὅτι τὸ κακόν μοι ὡσαύτως παράκειται
191934v
192338vΦωτ(ιου) * εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον Ἐξ ὧν εἶπον φησὶ καὶ ἐξ ὧν ἐσκοπησα τοῦτο μοι συμπεραίνεται καὶ τοῦτο εὑρίσκω ποῖον τὸ εἶναι τὸν νόμον νόμον μὲν εἰς τὸ ποιεῖν τὸ καλὸν τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν καὶ τοῦτο μόνον χαριζόμενον τὸ γὰρ κακὸν εὑρίσκω ὅτι ὁμοίως ἐμοὶ παράκειται καὶ οὐδὲν ἐβελτιώθην ἐκ τοῦ νόμου εἰ μὴ καὶ βλάβην μᾶλλον ἐδεξάμην ὅτι παρακεῖσθαί μοι καὶ οἷον ἐγγίζειν μοι τὸ κακὸν παρέσχεν ἀφορμὴν ὁ νόμος οὖν {νόμος ἐγένετο /νόμος φησιν ἐγένετο }* μοι εἰς τὸ καλὸν ἄλλο δὲ οὐδὲν πόθεν δῆλον ὅτι τὸ κακόν μοι ὡσαύτως παράκειται
198086r
199726v

Unit 383Phb (Rom.7.21-Rom.7.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextἪ καὶ οὕτως · εὑρίσκω τὸν νόμον καλόν , ἵνα ᾖ τὸ καλὸν καὶ ἐν ὑπερβατῷ καὶ ἀπὸ κοινοῦ κείμενον . εὑρίσκω , φησί , τὸν νόμον καλὸν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλόν . τὶ οὖν οὐ πράττεις αὐτο ; ὅτι τὸ κακόν μοι παράκειται . ὥστε τὸ καλὸν τοῦ νόμου ἐν τῷ μόνον νομοθετεῖν , ἀλλ' οὐχὶ καὶ ῥύεσθαι τοῦ κακοῦ καὶ σώζειν ἰσχύει . διὸ αφεκτέον αὐτοῦ καὶ προσιτέον Χριστῷ . Ἢ μᾶλλον οὕτως · εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον , τοῦτ' ἔστι κατενοησα καὶ κατελαβόμην τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν φύσιν τοῦ νόμου . ἐξεῦρον αὐτὸν ἀκριβῶς , ὅτι οὐδέν μοι βοηθῆσαι ἴσχυσεν · πόθεν δῆλον ; ὅτι θέλοντί μοι ποιεῖν τὸ καλὸν οὐδὲν ἐπικουρεῖ , ἀλλ' ὁμοίως τὸ κακὸν παράκειται , ἄπρακτον μοι τὸ θέλειν ποιοῦν . ἐν τούτῳ οὖν εὗρον ἀκριβῶς τὸν νόμον ὅσον ἰσχύει , καὶ τὶς ἐστιν ἡ φύσις αὐτοῦ , ἐν τῷ ἐν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν εὑρίσκειν ὅτι τὸ κακὸν παράκειται , καὶ οὐκ ἀπελήλαται ὑπ' αὐτοῦ ἐξ ἐμοῦ . καὶ εἴη ἂν καὶ τὰ ἐφεξῆς ῥηθησομενα Παύλῳ τῶν προειρημένων δύο διαλήψεων κατασκευαστικά , ἑκατέρας ἐγχωρούσης διανοίας καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἀπαραποδιστον διασωζούσης ∆υνατὸν δὲ καὶ οὕτως ἐγγύτερον τῆς λέξεως ἐκλαβεῖν · εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν κατὰ τὸν νόμον , ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται · καὶ γὰρ οἱ κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον θέλοντες ποιεῖν τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκουσιν , ὅτι παράκειται αὐτοῖς τὸ κακόν . διὰ γὰρ τοῦ βαπτίσματος ἐξώσθη καὶ ἀπελήλαται , ὥστε δεῖ Χριστῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος προσελθεῖν καταλιποντας τὸν νόμον ἐκλάβοις . Ἐκλάβοις δ' ἂν καὶ οὕτως · εὑρίσκω τὸν νόμον οἷον σύμμαχον , μᾶλλον δὲ συμφωνοῦντα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλόν . καὶ τὶς χρεία συμφωνίας καὶ συμμαχίας ; πολλῆς , φησί , διότι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ ἀντιστρατεύεται καὶ πολεμεῖ . καὶ ἑξῆς αὐτὸ τοῦτο πλατύνει καὶ διασαφεῖ , πῶς συμφωνεῖ ὁ νόμος , πῶς ἐπιτίθεται τὸ κακόν . συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ · ὥστε κατὰ τοῦτο συμφωνεῖ μοι καὶ τρόπον τινὰ συμμαχεῖ , εἰ καὶ ἀσθενῶς ἔχει βοηθῆσαι · ἀντιστρατευομένου γὰρ τοῦ ἑτέρου νόμου ἤτοι τοῦ τῆς ἁμαρτίας , οὐχ ὑφίσταται καὶ ἐπικουρεῖ καίτοι θέλοντι αὐτὸν καὶ ἡδομένῳ αὐτῷ , ἀλλ' ἀφίσταται καταλιμπάνων , καὶ μὴ δυνάμενος ἑαυτῷ ἀρκέσαι αἰχμάλωτος γίνομαι . εἴη δ' ἄν , εἰ συνταχθείη οὕτω , τῶν εἰρημένων σαφέστερον · εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν ἤτοι τὸν νόμον , ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται .
9188r* Ἢ καὶ οὕτως εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον καλὸν ἳν ᾖ τὸ καλὸν καὶ ἐν ὑπερβατῷ καὶ ἀπὸ κοινοῦ κείμενον εὑρίσκω φησὶ τὸν νόμον καλὸν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν τὶ οὖν οὐ πράττεις αὐτο ὅτι τὸ κακόν μοι παράκειται ὥστε τὸ καλὸν τοῦ νόμου ἐν τῷ μόνον νομοθετεῖν ἀλλ' οὐχὶ καὶ ῥύεσθαι τοῦ κακοῦ καὶ σώζειν ἰσχύει διὸ αφεκτέον αὐτοῦ καὶ προσιτέον Χριστῷ Ἢ μᾶλλον οὕτως εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τοῦτ' ἔστι κατενόησα καὶ κατελαβόμην τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν φύσιν τοῦ νόμου ἐξεῦρον αὐτὸν ἀκριβῶς ὅτι οὐδέν μοι βοηθῆσαι ἴσχυσε πόθεν δῆλον ὅτι θέλοντί μοι ποιεῖν τὸ καλὸν οὐδὲν ἐπικουρεῖ ἀλλ' ὁμοίως τὸ κακὸν παράκειται ἄπρακτον μοι τὸ θέλειν ποιοῦν ἐν τούτῳ οὖν εὗρον ἀκριβῶς τὸν νόμον ὅσον ἰσχύει καὶ τὶς ἐστιν ἡ φύσις αὐτοῦ ἐν τῷ ἐν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν εὑρίσκειν ὅτι τὸ κακὸν παράκειται καὶ οὐκ ἀπελήλαται ὑπ' αὐτοῦ ἐξ ἐμοῦ καὶ εἴη ἂν καὶ τὰ ἐφεξῆς ῥηθησομενα Παύλῳ τῶν προειρημένων δύο διαλήψεων κατασκευαστικὰ ἑκατέρας ἐγχωρούσης διανοίας καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἀπαραποδιστον διασωζούσης ∆υνατὸν δὲ καὶ οὕτως ἐγγύτερον τῆς λέξεως ἐκλαβεῖν εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν κατὰ τὸν νόμον ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ γὰρ οἱ κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον θέλοντες ποιεῖν τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκουσιν ὅτι παράκειται αὐτοῖς τὸ κακὸν διὰ τοῦ βαπτίσματος γὰρ ἐξώσθη καὶ ἀπελήλαται ὥστε δεῖ Χριστῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος προσελθεῖν καταλιπόντας τὸν νόμον Ἐκλάβοις δ' ἂν καὶ οὕτως οὐκ ἀπεικοτως εὑρίσκω τὸν νόμον οἷον σύμμαχον μᾶλλον δὲ συμφωνοῦντα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν καὶ τὶς χρεία συμφωνίας ἡ συμμαχίας πολλῆ φησὶ διότι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ ἀντιστρατεύεται καὶ πολεμεῖ καὶ ἑξῆς αὐτὸ τοῦτο πλατύνει καὶ διασαφεῖ πῶς συμφωνεῖ ὁ νόμος πῶς ἐπιτίθεται τὸ κακὸν συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὥστε κατὰ τοῦτο συμφωνεῖ μοι καὶ τρόπον τινὰ συμμαχεῖ εἰ καὶ ἀσθενῶς ἔχει βοηθῆσαι ἀντιστρατευομένου γὰρ τοῦ ἑτέρου νόμου ἤτοι τοῦ τῆς ἁμαρτίας οὐχ ὑφίσταται καὶ ἐπικουρεῖ καίτοι θέλοντι αὐτὸν καὶ ἡδομένῳ αὐτῷ ἀλλ' ἀφίσταται καταλιμπάνων καὶ μὴ δυνάμενου ἑαυτῷ ἀρκέσαι αἰχμάλωτος γίνομαι εἴη δ' ἂν εἰ συνταχθείη οὕτω τῶν εἰρημένων σαφέστερον εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν ἤτοι τὸν νόμον ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται
62781v
1862175v
190510v* Ἢ καὶ οὕτως εὑρίσκω τὸν νόμον καλὸν ἵνα ᾖ τὸ καλὸν καὶ ἐν ὑπερβατῷ καὶ ἀπὸ κοινοῦ κείμενον εὑρίσκω φησὶ τὸν νόμον καλὸν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν τὶ οὖν οὐ πράττεις αὐτο ὅτι κακόν μοι παράκειται ὥστε τὸ καλὸν τοῦ νόμου ἐν τῷ μόνον νομοθετεῖν ἀλλ' οὐχὶ καὶ ῥύεσθαι τοῦ κακοῦ καὶ σώζειν ἰσχύει διὸ αφεκτέον αὐτοῦ καὶ προσιτέον Χριστῷ Ἢ μᾶλλον οὕτως εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τοῦτ' ἔστι κατενόησα καὶ κατελαβόμην τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν φύσιν τοῦ νόμου ἐξεῦρον αὐτὸν ἀκριβῶς ὅτι οὐδέν μοι βοηθῆσαι ἴσχυσεν πόθεν δῆλον ὅτι θέλοντί μοι ποιεῖν τὸ καλὸν οὐδὲν ἐπικουρεῖ ἀλλ' ὁμοίως τὸ κακὸν παράκειται ἄπρακτον μοι τὸ θέλειν ποιοῦν ἐν τούτῳ οὖν εὗρον ἀκριβῶς τὸν νόμον ὅσον ἰσχύει καὶ τὶς ἐστιν ἡ φύσις αὐτοῦ ἐν τῷ ἐν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν εὑρίσκειν ὅτι τὸ κακὸν παράκειται καὶ οὐκ ἀπελήλαται ὑπ' αὐτοῦ ἐξ ἐμοῦ καὶ εἴη ἂν καὶ τὰ ἐφεξῆς ῥηθησομενα Παύλῳ τῶν προειρημένων δύο διαλήψεων κατασκευαστικὰ ἑκατέρας ἐγχωρούσης διανοίας καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἀπαραποδιστον διασωζούσης ∆υνατὸν δὲ καὶ οὕτως ἐγγύτερον τῆς λέξεως ἐκλαβεῖν εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν κατὰ τὸν νόμον ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ γὰρ οἱ κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον θέλοντες ποιεῖν τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκουσιν ὅτι παράκειται αὐτοῖς τὸ κακὸν διὰ γὰρ τοῦ βαπτίσματος ἐξώσθη καὶ ἀπελήλαται ὥστε δεῖ Χριστῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος προσελθεῖν καταλιπόντας τὸν νόμον Ἐκλάβοις δ' ἂν καὶ οὕτως οὐκ ἀπεικοτως εὑρίσκω τὸν νόμον οἷον σύμμαχον μᾶλλον δὲ συμφωνοῦντα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν καὶ τὶς χρεία συμφωνίας καὶ ἡ συμμαχίας πολλῆς φησὶ διότι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ ἀντιστρατεύεται καὶ πολεμεῖ καὶ ἑξῆς αὐτὸ τοῦτο πλατύνει καὶ διασαφεῖ πῶς συμφωνεῖ ὁ νόμος πῶς ἐπιτίθεται τὸ κακὸν συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὥστε κατὰ τοῦτο συμφωνεῖ μοι καὶ τρόπον τινὰ συμμαχεῖ εἰ καὶ ἀσθενῶς ἔχει βοηθῆσαι ἀντιστρατευομένου γὰρ τοῦ ἑτέρου νόμου ἤτοι τοῦ τῆς ἁμαρτίας οὐχ ὑφίσταται καὶ ἐπικουρεῖ καίτοι θέλοντι αὐτὸν καὶ ἡδομένῳ αὐτῷ ἀλλ' ἀφίσταται καταλιμπάνων καὶ μὴ δυνάμενος ἑαυτῷ ἀρκέσαι αἰχμάλωτος γίνομαι εἴη δ' ἂν εἰ συνταχθείη οὕτω τῶν εἰρημένων σαφέστερον εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν ἤτοι τὸν νόμον ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται
191934v
192338v* Ἢ καὶ οὕτως εὑρίσκω τὸν νόμον καλὸν ἵνα ᾖ τὸ καλὸν καὶ ἐν ὑπερβατῷ καὶ ἀπὸ κοινοῦ κείμενον εὑρίσκω φησὶ τὸν νόμον καλὸν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν τὶ οὖν οὐ πράττεις αὐτο ὅτι τὸ κακόν μοι παράκειται ὥστε τὸ καλὸν τοῦ νόμου ἐν τῷ μόνον νομοθετεῖν ἀλλ' οὐχὶ καὶ ῥύεσθαι τοῦ κακοῦ καὶ σώζειν ἰσχύει διὸ αφεκτέον αὐτοῦ καὶ προσιτέον Χριστῷ Ἢ μᾶλλον οὕτως εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τοῦτ' ἔστι κατενόησα καὶ κατελαβόμην τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν φύσιν τοῦ νόμου ἐξεῦρον αὐτὸν ἀκριβῶς ὅτι οὐδέν μοι βοηθῆσαι ἴσχυσεν πόθεν δῆλον ὅτι θέλοντί μοι ποιεῖν τὸ καλὸν οὐδὲν ἐπικουρεῖ ἀλλ' ὁμοίως τὸ κακὸν παράκειται ἄπρακτον μοι τὸ θέλειν ποιοῦν ἐν τούτῳ οὖν εὗρον ἀκριβῶς τὸν νόμον ὅσον ἰσχύει καὶ τὶς ἐστιν ἡ φύσις αὐτοῦ ἐν τῷ ἐν ἐμοὶ τῷ θέλοντι ποιεῖν τὸ καλὸν εὑρίσκειν ὅτι τὸ κακὸν παράκειται καὶ οὐκ ἀπελήλαται ὑπ' αὐτοῦ ἐξ ἐμοῦ καὶ εἴη ἂν καὶ τὰ ἐφεξῆς ῥηθησομενα Παύλῳ τῶν προειρημένων δύο διαλήψεων κατασκευαστικὰ ἑκατέρας ἐγχωρούσης διανοίας καὶ τὴν ἀκολουθίαν ἀπαραποδιστον {διασωζούσης ἐκλάβοις /διασωζούσης ∆υνατὸν δὲ καὶ οὕτως ἐγγύτερον τῆς λέξεως ἐκλαβεῖν εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν κατὰ τὸν νόμον ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ γὰρ οἱ κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον θέλοντες ποιεῖν τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκουσιν ὅτι παράκειται αὐτοῖς τὸ κακὸν διὰ γὰρ τοῦ βαπτίσματος ἐξώσθη καὶ ἀπελήλαται ὥστε δεῖ Χριστῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος προσελθεῖν καταλιπόντας τὸν νόμον ἐκλάβοις }* Ἐκλάβοις δ' ἂν καὶ οὕτως εὑρίσκω τὸν νόμον οἷον σύμμαχον μᾶλλον δὲ συμφωνοῦντα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν καὶ τὶς χρεία συμφωνίας καὶ συμμαχίας πολλῆς φησὶ διότι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται καὶ ἀντιστρατεύεται καὶ πολεμεῖ καὶ ἑξῆς αὐτὸ τοῦτο πλατύνει καὶ διασαφεῖ πῶς συμφωνεῖ ὁ νόμος πῶς ἐπιτίθεται τὸ κακὸν συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὥστε κατὰ τοῦτο συμφωνεῖ μοι καὶ τρόπον τινὰ συμμαχεῖ εἰ καὶ ἀσθενῶς ἔχει βοηθῆσαι ἀντιστρατευομένου γὰρ τοῦ ἑτέρου νόμου ἤτοι τοῦ τῆς ἁμαρτίας οὐχ ὑφίσταται καὶ ἐπικουρεῖ καίτοι θέλοντι αὐτὸν καὶ ἡδομένῳ αὐτῷ ἀλλ' ἀφίσταται καταλιμπάνων καὶ μὴ δυνάμενος ἑαυτῷ ἀρκέσαι αἰχμάλωτος γίνομαι εἴη δ' ἂν εἰ συνταχθείη οὕτω τῶν εἰρημένων σαφέστερον εὑρίσκω ἄρα τῷ θέλοντι ἐμοὶ τὸ καλὸν ἤτοι τὸν νόμον ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται
198086r
199726v

Unit 385Ph (Rom.7.22-Rom.7.22)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextσυνήδομαι γὰρ τῶι νόμωι Τρεῖς εἰσι νόμο · ὁ γραπτος , ὃν νόμον λέγει θεοῦ · ὁ ἔμφυτος , ὃν λέγει νόμον νοός · ὁ διὰ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν ἰσχύσας , ὃν καὶ ἀντιστρατευομενον λέγει καὶ ἐν τοῖς μέλεσιν ἔχειν τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀντιστρατεύεσθαι . νόμον δὲ τοῦτον , ὡς ἰσχύοντα καὶ ἔχοντα τοὺς πειθομένους αὐτῷ φησιν . εἶτα οὗτος ὁ νόμος , φησίν , ὁ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἐπεισελθών , ὁ ἀντιστρατευομενος , αἰχμαλωτίζει με . ἀλλὰ πῶς ; ἐπειδὴ γὰρ ἀντιστρατείαν εἶπεν , ἵνα μὴ νομίσῃς ὅτι δικαίως αἰχμαλωτίζει καὶ νόμῳ πολέμου , ἐπάγει καί φησιν · νόμῳ ἁμαρτίας . οὐ δικαίως φησὶν μὴ γένοιτο ποῖον γὰρ δίκαιον , τὸν ἀλλοτριον δοῦλον καὶ ποίημα ὑφ' ἑαυτῇ ποιεῖν ; ἀλλὰ πῶς ; νόμῳ ἁμαρτίας , τοῦτ' ἔστι κατὰ τὸ ἰδίωμα τῆς ἁμαρτίας με αἰχμαλωτίζει , κατὰ τὸ οἰκεῖον ἔθος αὐτῆς , ἐξ ἀναισχυντίας , ἐκ πολλῆς ἰταμοτητος , ἐξ ἐπιβουλῆς , ἐξ ἐνέδρας , οὐκ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀλλ' ἀπατῶσα , συναρπάζουσα . εἶτα ἵνα μή τις εἴπῃ · οὐκοῦν τὸ ὅλον ἐκείνης ἐστὶ τὸ αἰχμαλωτισθῆναί με , εἴπερ καὶ αἰχμαλωτίζει με , καὶ τῷ οἰκείῳ ἔθει με αἰχμαλωτίζει , ἐνεδρεύουσα καὶ κρυφίως ἐπιτεθεμένη , προστίθησιν · ἐν τοῖς μέλεσίν μου , οἷον · ὅτι τὸ ἐγκαθιδρύσαι αὐτὴν ἐν τούτοις ἐμον ἐστι καὶ ἑξῆς .
9188rΦ(ω)τ(ιου) * Τρεῖς εἰσι νόμο ὁ γραπτος ὃν νόμον λέγει θεοῦ β ὁ ἔμφυτος ὃν λέγει νόμον νοὸς γ ὁ διὰ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν ἰσχύσας ὃν καὶ ἀντιστρατευομενον λέγει καὶ ἐν τοῖς μέλεσιν ἔχειν τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀντιστρατεύεσθαι νόμον δὲ τοῦτον ὡς ἰσχύοντα καὶ ἔχοντα τοὺς πειθομένους αὐτῷ φησιν εἶτα οὗτος ὁ νόμος φησὶν ὁ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἐπεισελθὼν ὁ ἀντιστρατευομενος αἰχμαλωτίζει με ἀλλὰ πῶς ἐπειδὴ γὰρ ἀντιστρατείαν εἶπεν ἵνα μὴ νομίσῃς ὅτι δικαίως αἰχμαλωτίζει καὶ νόμῳ πολέμου ἐπάγει καί φησιν νόμῳ ἁμαρτίας οὐ δικαίως φησὶν μὴ γένοιτο ποῖον γὰρ δίκαιον τὸν ἀλλοτριον δοῦλον καὶ ποίημα ὑφ' ἑαυτῇ ποιεῖν ἀλλὰ πῶς νόμῳ ἁμαρτίας τοῦτ' ἔστι κατὰ τὸ ἰδίωμα τῆς ἁμαρτίας με αἰχμαλωτίζει κατὰ τὸ οἰκεῖον ἔθος αὐτῆς ἐξ ἀναισχυντίας ἐκ πολλῆς ἰταμοτητος ἐξ ἐπιβουλῆς ἐξ ἐνέδρας οὐκ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀλλ' ἀπατῶσα καὶ συναρπάζουσα εἶτα ἵνα μή τις εἴπῃ οὐκοῦν τὸ ὅλον ἐκείνης ἐστὶ τὸ αἰχμαλωτισθῆναί με εἴπερ καὶ αἰχμαλωτίζει με καὶ τῷ οἰκείῳ ἔθει με αἰχμαλωτίζει ἐνεδρεύουσα καὶ κρυφίως ἐπιτεθεμένη προστίθησιν ἐν τοῖς μέλεσίν μου οἷον ὅτι τὸ ἐγκαθιδρύσαι αὐτὴν ἐν τούτοις ἐμον ἐστι καὶ ἑξῆς
62781v
1862175v
190511r* συνήδομαι γὰρ τῶ νόμῳ τοῦ θεοῦ Τρεῖς εἰσι νόμο ἃ ὁ γραπτος ὃν νόμον λέγει θεοῦ β ὁ ἔμφυτος ὃν λέγει νόμον νοὸς γ ὁ διὰ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν ἰσχύσας ὃν καὶ ἀντιστρατευομενον λέγει καὶ ἐν τοῖς μέλεσιν ἔχειν τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀντιστρατεύεσθαι νόμον δὲ τοῦτον ὡς ἰσχύοντα καὶ ἔχοντα τοὺς πειθομένους αὐτῷ φησιν εἶτα οὗτος ὁ νόμος φησὶν ὁ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἐπεισελθὼν ὁ ἀντιστρατευομενος αἰχμαλωτίζει με ἀλλὰ πῶς ἐπειδὴ γὰρ ἀντιστρατείαν εἶπεν ἵνα μὴ νομησῃς ὅτι δικαίως αἰχμαλωτίζει καὶ νόμῳ πολέμου ἐπάγη καί φησιν νόμῳ ἁμαρτίας οὐ δικαίως φησὶν μὴ γένοιτο ποῖον γὰρ δίκαιον τὸν ἀλλοτριον δοῦλον καὶ ποίημα ὑφ' ἑαυτῇ ποιεῖν ἀλλὰ πῶς νόμῳ ἁμαρτίας τοῦτ' ἔστι κατὰ τὸ ἰδίωμα τῆς ἁμαρτίας με αἰχμαλωτίζει κατὰ τὸ οἰκεῖον ἔθος αὐτῆς ἐξ ἀναισχυντίας ἐκ πολλῆς ἰταμοτητος ἐξ ἐπιβουλῆς ἐξ ἐνέδρας οὐκ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀλλ' ἀπατῶσα συναρπάζουσα εἶτα ἵνα μή τις εἴπῃ οὐκοῦν τὸ ὅλον ἐκείνης ἐστὶ τὸ αἰχμαλωτισθῆναί με εἴπερ καὶ αἰχμαλωτίζει με καὶ τῷ οἰκείῳ ἔθει με αἰχμαλωτίζει ἐνεδρεύουσα καὶ κρυφίως ἐπιτεθεμένη προστίθησιν ἐν τοῖς μέλεσίν μου οἷον ὅτι τὸ ἐγκαθιδρύσθαι αὐτὴν ἐν τούτοις ἐμον ἐστι καὶ ἑξῆς
191934v-35r
192339r* συνήδομαι γὰρ τῶι νόμωι Τρεῖς εἰσι νόμο ὁ γραπτος ὃν νόμον λέγει θεοῦ ὁ ἔμφυτος ὃν λέγει νόμον νοὸς ὁ διὰ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν ἰσχύσας ὃν καὶ ἀντιστρατευομενον λέγει καὶ ἐν τοῖς μέλεσιν ἔχειν τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀντιστρατεύεσθαι νόμον δὲ τοῦτον ὡς ἰσχύοντα καὶ ἔχοντα τοὺς πειθομένους αὐτῷ φησιν εἶτα οὗτος ὁ νόμος φησὶν ὁ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐν τοῖς μέλεσιν ἐπεισελθὼν ὁ ἀντιστρατευομενος αἰχμαλωτίζει με ἀλλὰ πῶς ἐπειδὴ γὰρ ἀντιστρατείαν εἶπεν ἵνα μὴ νομίσῃς ὅτι δικαίως αἰχμαλωτίζει καὶ νόμῳ πολέμου ἐπάγει καί φησιν νόμῳ ἁμαρτίας οὐ δικαίως φησὶν μὴ γένοιτο ποῖον γὰρ δίκαιον τὸν ἀλλοτριον δοῦλον καὶ ποίημα ὑφ' ἑαυτῇ ποιεῖν ἀλλὰ πῶς νόμῳ ἁμαρτίας τοῦτ' ἔστι κατὰ τὸ ἰδίωμα τῆς ἁμαρτίας με αἰχμαλωτίζει κατὰ τὸ οἰκεῖον ἔθος αὐτῆς ἐξ ἀναισχυντίας ἐκ πολλῆς ἰταμοτητος ἐξ ἐπιβουλῆς ἐξ ἐνέδρας οὐκ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀλλ' ἀπατῶσα συναρπάζουσα εἶτα ἵνα μή τις εἴπῃ οὐκοῦν τὸ ὅλον ἐκείνης ἐστὶ τὸ αἰχμαλωτισθῆναί με εἴπερ καὶ αἰχμαλωτίζει με καὶ τῷ οἰκείῳ ἔθει με αἰχμαλωτίζει ἐνεδρεύουσα καὶ κρυφίως ἐπιτεθεμένη ) προστίθησιν ἐν τοῖς μέλεσίν μου οἷον ὅτι τὸ ἐγκαθιδρύσαι αὐτὴν ἐν τούτοις ἐμον ἐστι καὶ ἑξῆς
198086r
199727r

Unit 396Ph (Rom.8.2-Rom.8.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὁ γὰρ νόμος ὁ ευαγγελικος οὗτος γὰρ κυρίως νόμος τοῦ πνεύματος
9189r
62782r
1862176r
190512r* τοῦ πνεύματος ὁ εὐαγγελικὸς οὗτος γὰρ κυρίως νόμος τοῦ πνεύματος
191936r
192340rΦωτ(ιου) * ὁ γὰρ νόμος ὁ εὐαγγελικὸς οὗτος γὰρ κυρίως νόμος τοῦ πνεύματος
198087r
199728r

Unit 400Ph (Rom.8.3-Rom.8.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ περὶ ἁμαρτίας Καὶ περὶ ἁμαρτίας διχῶς ἐστιν ἐκλαβεῖν · ἢ στίζοντας ἐνταῦθα , ἵνα ᾖ · ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν ἐν ὁμοιώματι τῆς ἁμαρτησάσης σαρκός , καὶ περὶ ἁμαρτίας δέ , τοῦτ' ἔστι ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἐξᾶραι αὐτὴν καὶ ἐλευθερῶσαι ἡμᾶς ἀπὸ ταύτης . πῶς οὖν ἐξῆρεν ; κατακρίνας αὐτήν · οὐ γὰρ ἁπλῶς καὶ ἐξουσιαστικῶς ἀλλ' ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν αὐτὴν καὶ δείξας ἁλοῦσαν . πῶς οὖν ἑάλω καὶ ἥττηται ; ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ · προσιέναι γὰρ βουληθεῖσα καὶ μὴ ἰσχύσασα ἑάλω καὶ ἥττηται . ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον ἐνταῦθα στίζοντας , ἢ συνάπτοντας αὐτὸ τοῖς ἐφεξῆς , ἳν ᾖ · καὶ περὶ ἁμαρτίας κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν , τοῦτ' ἔστιν ὡς ὑπερβαλοντως ἁμαρτήσασαν , οἷον ὡς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κακὸν ἐπιτελέσασαν , ὅπερ ἀνωτέρω ἔλεγεν · καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία . πῶς δὲ τοῦτο γέγονεν ; καὶ πῶς κατεκρίθη ; διὰ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ , φησίν .
9189rκαὶ περὶ ἁμαρτίας διχῶς ἐστιν ἐκλαβεῖν ἢ στίζοντας ἐνταῦθα ἵνα ᾖ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν ἐν ὁμοιώματι τῆς ἁμαρτησάσης σαρκὸς καὶ περὶ ἁμαρτίας δὲ τοῦτ' ἔστι ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἐξᾶραι αὐτὴν καὶ ἐλευθερῶσαι ἡμᾶς ἀπὸ ταύτης πῶς οὖν ἐξῆρε κατακρίνας αὐτὴν οὐ γὰρ ἁπλῶς καὶ ἐξουσιαστικῶς ἀλλ' ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν αὐτὴν καὶ δείξας ἁλοῦσαν πῶς οὖν ἑάλω καὶ ἥττηται ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ προσιέναι γὰρ βουληθεῖσα καὶ μὴ ἰσχύσασα ἑάλω καὶ ἥττηται ἢ οὖν οὕτως ἐκληπτέον ἐνταῦθα στίζοντας ἢ συνάπτοντας αὐτὸ τοῖς ἐφεξῆς ἳν ᾖ καὶ περὶ ἁμαρτίας κατέκρινεν τὴν ἁμαρτίαν τοῦτ' ἔστιν ὡς ὑπερβαλλόντως ἁμαρτήσασαν οἷον ὡς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κακὸν ἐπιτελέσασαν ὅπερ ἀνωτέρω ἔλεγε καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία πῶς δὲ τοῦτο γέγονεν καὶ πῶς κατεκρίθη διὰ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ φησίν
62782r
1862176r
190512r* Καὶ περὶ ἁμαρτίας διχῶς ἐστιν ἐκλαβεῖν ἢ στίζοντας ἐνταῦθα ἵνα ᾖ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν ἐν ὁμοιώματι τῆς ἁμαρτησάσης σαρκὸς καὶ περὶ ἁμαρτίας δὲ τοῦτ' ἔστι ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἐξᾶραι αὐτὴν καὶ ἐλευθερῶσαι ἡμᾶς ἀπὸ ταύτης πῶς οὖν ἐξῆρεν κατακρίνας αὐτὴν οὐ γὰρ ἁπλως ὡς ἐξουσιαστικῶς ἀλλ' ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν αὐτὴν καὶ δείξας ἁλοῦσαν πῶς οὖν ἑάλω καὶ ἥττηται ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ προσιέναι γὰρ βουληθεῖσα καὶ μὴ ἰσχύσασα ἑάλω καὶ ἥττηται ἢ οὖν οὕτως ἐκληπτέον ἐνταῦθα στίζοντας ἢ συνάπτοντας αὐτὸ τοῖς ἐφεξῆς ἳν ᾖ καὶ περὶ ἁμαρτίας κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν τοῦτ' ἔστιν ὡς ὑπερβαλοντως ἁμαρτήσασαν οἷον ὡς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κακὸν ἐπιτελέσασαν ὅπερ ἀνωτέρω ἔλεγεν καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία πῶς δὲ τοῦτο γέγονεν καὶ πῶς κατεκρίθη διὰ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ φησίν
191936v
192340vΦωτ(ιου) * καὶ περὶ ἁμαρτίας Καὶ περὶ ἁμαρτίας διχῶς ἐστιν ἐκλαβεῖν ἢ στίζοντας ἐνταῦθα ἵνα ᾖ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν ἐν ὁμοιώματι τῆς ἁμαρτησάσης σαρκὸς καὶ περὶ ἁμαρτίας δὲ τοῦτ' ἔστι ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἐξᾶραι αὐτὴν καὶ ἐλευθερῶσαι ἡμᾶς ἀπὸ ταύτης πῶς οὖν ἐξῆρεν κατακρίνας αὐτὴν οὐ γὰρ ἁπλῶς καὶ ἐξουσιαστικῶς ἀλλ' ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν αὐτὴν καὶ δείξας ἁλοῦσαν πῶς οὖν ἑάλω καὶ ἥττηται ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ προσιέναι γὰρ βουληθεῖσα καὶ μὴ ἰσχύσασα ἑάλω καὶ ἥττηται ἢ καὶ οὕτως ἐκληπτέον ἐνταῦθα στίζοντας ἢ συνάπτοντας αὐτὸ τοῖς ἐφεξῆς ἳν ᾖ καὶ περὶ ἁμαρτίας κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν τοῦτ' ἔστιν ὡς ὑπερβαλοντως ἁμαρτήσασαν οἷον ὡς διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κακὸν ἐπιτελέσασαν ὅπερ ἀνωτέρω ἔλεγεν καθ' ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία πῶς δὲ τοῦτο γέγονεν καὶ πῶς κατεκρίθη διὰ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ φησίν
198087v
199728r

Unit 409Ph (Rom.8.7-Rom.8.7)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τῶι γὰρ νόμωι τοῦ θεοῦ Καλῶς φησιν ὅτι τὸ φρόνημα τὸ σαρκικὸν τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται · ἐν ὅσῳ μὲν γὰρ ἔστι , δηλονότι οὐχ ὑποτάσσεται , ἐν ὅσῳ δὲ παρέλθῃ καὶ ἀπογένηται τοῦ ἀνθρώπου , οὐδ' ὅλως ἔστιν , ὥστε οὐδ' οὕτως ὑποτάσσεται · πῶς γὰρ ἂν τὸ μὴ ὂν ἢ ἀντισταίη ἢ ὑποταγείη τινί ; οὐδ' ὅλως ἄρα δύναται ὑποταγῆναι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ . τὶς οὖν ὑποτάσσεται ; ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐν ᾧ τὸ σαρκικὸν φρόνημα . ἀλλ' ἔτι μὲν τοῦ σαρκικοῦ παρόντος φρονήματος οὐδ' ἐκεῖνος , καταβληθέντος δὲ διὰ μετανοίας καὶ ὑποχωρήσαντος , τότε ἐκεῖνος ἀγαθοεργεῖ καὶ ὑποτάσσεται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ .
9189vΦ(ω)τ(ιου) * Καλῶς φησιν ὅτι τὸ φρόνημα τὸ σαρκικὸν τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται ἐν ὅσῳ μὲν γὰρ ἔστι δηλονότι οὐχ ὑποτάσσεται ἐν ὅσῳ δὲ παρέλθῃ καὶ ἀπογένηται τοῦ ἀνθρώπου οὐδ' ὅλως ἔστιν ὥστε οὐδ' οὕτως ὑποτάσσεται πῶς γὰρ ἂν τὸ μὴ ὂν ἢ ἀντισταίη ἢ ὑποταγείη τινὶ οὐδ' ὅλως ἄρα δύναται ὑποταγῆναι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ τὶς οὖν ὑποτάσσεται ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐν ᾧ τὸ σαρκικὸν φρόνημα ἀλλ' ἔτι μὲν τοῦ σαρκικοῦ παρόντος φρονήματος οὐδ' ἐκεῖνος καταβληθέντος δὲ διὰ μετανοίας καὶ ὑποχωρήσαντος τότε ἐκεῖνος ἀγαθοεργεῖ καὶ ὑποτάσσεται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ
62782v
1862176v
190512v* οὐχ ὑποτάσσεται Καλῶς φησιν ὅτι τὸ φρόνημα τὸ σαρκικὸν τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται ἐν ὅσῳ μὲν γὰρ ἔστι δηλονότι οὐχ ὑποτάσσεται ἐν ὅσῳ δὲ παρέλθῃ καὶ ἀπογένηται τοῦ ἀνθρώπου οὐδ' ὅλος ἔστιν ὥστε οὐδ' ὑποτάσσεται πῶς γὰρ ἂν τὸ μὴ ὂν ἢ ἀντισταίη ἢ ὑποταγείη τινὶ οὐδ' ὅλως ἄρα δύναται ὑποταγῆναι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ τὶς οὖν ὑποτάσσεται ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐν ᾧ τὸ σαρκικὸν φρόνημα ἀλλ' ἔτι μὲν τοῦ σαρκικοῦ παρόντος φρονήματος οὐδ' ἐκεῖνος καταβληθέντος δὲ διὰ μετανοίας καὶ ὑποχωρήσαντος τότε ἐκεῖνος ἀγαθοεργεῖ καὶ ὑποτάσσεται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ
191937v
192341rΦωτ(ιου) * τῶι γὰρ νόμωι τοῦ θεοῦ Καλῶς φησιν ὅτι τὸ φρόνημα τὸ σαρκικὸν τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται ἐν ὅσῳ μὲν γὰρ ἔστι δηλονότι οὐχ ὑποτάσσεται ἐν ὅσῳ δὲ παρέλθῃ καὶ ἀπογένηται τοῦ ἀνθρώπου οὐδ' ὅλως ἔστιν ὥστε οὐδ' οὕτως ὑποτάσσεται πῶς γὰρ ἂν τὸ μὴ ὂν ἢ ἀντισταίη ἢ ὑποταγείη τινὶ οὐδ' ὅλως ἄρα δύναται ὑποταγῆναι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ τὶς οὖν ὑποτάσσεται ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐν ᾧ τὸ σαρκικὸν φρόνημα ἀλλ' ἔτι μὲν τοῦ σαρκικοῦ παρόντος φρονήματος οὐδ' ἐκεῖνος καταβληθέντος δὲ διὰ μετανοίας καὶ ὑποχωρήσαντος τότε ἐκεῖνος ἀγαθοεργεῖ καὶ ὑποτάσσεται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ
198087v
199728v

Unit 413Ph (Rom.8.9-Rom.8.9)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἴπερ πνεῦμα θεοῦ Ὅρα πῶς φησιν · εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν , καὶ πάλιν · εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν · ἔνθα γὰρ ἓν τῶν τῆς ἁγίας τριάδος οἰκήσει , ἐκεῖ πάρεστιν ἡ τριάς . εἶτά φησιν · ἐπειδὴ Χριστὸς ἐν ὑμῖν , δηλονότι τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν κατὰ τὴν ἁμαρτίαν · τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ δι' ἁμαρτίαν · οὐ γὰρ ἂν ἐνῴκει Χριστός , εἰ μὴ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ σῶμα νενέκρωτο . νεκρὸν οὖν τὸ σῶμα κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ δὲ πνεῦμα
9189vΦ(ω)τ(ιου) * Ὅρα πῶς φησιν εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν καὶ πάλιν εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἔνθα γὰρ ἓν τῶν τῆς ἁγίας τριάδος οἰκήσει ἐκεῖ πάρεστιν ἡ τριὰς εἶτά φησιν ἐπειδὴ Χριστὸς ἐν ὑμῖν δηλονότι τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ δι' ἁμαρτίαν οὐ γὰρ ἂν ἐνῴκει Χριστὸς εἰ μὴ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ σῶμα νενέκρωτο νεκρὸν οὖν τὸ σῶμα κατὰ τὴν ἁμαρτίαν
62782v
1862176v
190512v* εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν Ὅρα πῶς φησιν εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν καὶ πάλιν εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἔνθα γὰρ ἓν τῶν τῆς ἁγίας τριάδος οἰκήσει ἐκεῖ πάρεστην ἡ τριὰς εἶτά φησιν ἐπειδὴ Χριστὸς ἐν ὑμῖν δηλονότι τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ δι' ἁμαρτίαν οὐ γὰρ ἂν ἐνῴκει Χριστὸς εἰ μὴ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ σῶμα νενέκρωτο νεκρὸν οὖν τὸ σῶμα κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ δὲ πνεῦμα
191937v
192341rΦωτ(ιου) * εἴπερ πνεῦμα θεοῦ Ὅρα πῶς φησιν εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν καὶ πάλιν εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἔνθα γὰρ ἓν τῶν τῆς ἁγίας τριάδος οἰκήσει ἐκεῖ πάρεστιν ἡ τριὰς εἶτά φησιν ἐπειδὴ Χριστὸς ἐν ὑμῖν δηλονότι τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ δι' ἁμαρτίαν οὐ γὰρ ἂν ἐνῴκει Χριστὸς εἰ μὴ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ σῶμα νενέκρωτο νεκρὸν οὖν τὸ σῶμα κατὰ τὴν ἁμαρτίαν τὸ δὲ πνεῦμα
198087v
199728v

Unit 414Ph (Rom.8.9-Rom.8.9)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
190513r* πνεῦμα ὅρα θεὸν τὸν Χριστόν

Unit 426Ph (Rom.8.15-Rom.8.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἂλλ Ἐλάβετε , πνεῦμα πόθεν δῆλον ; πατέρα καλοῦμεν τὸν θεόν , φησίν , ἐν ᾧ κράζομεν · Ἀββᾶ ὁ πατήρ · ἐν αὐτῷ γὰρ τῷ τῆς υἱοθεσίας πνεύματι τὴν φωνὴν ταύτην ἠξιώμεθα προσάπτειν τῷ θεῷ καὶ πατέρα καλεῖν αὐτον . καὶ πόθεν δῆλον ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως τῷ θεῷ ταύτην αὐτῷ ἀναφέρομεν τὴν φωνήν ; ὁ υἱὸς ἡμᾶς ἐδίδαξεν οὕτω λέγειν · Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἑξῆς . αὐτὸς δὲ ἐπειδὴ κοινὰ οἶδε τὰ τῆς εἰς ἡμᾶς οἰκονομίας ἔργα τοῦ Χριστοῦ , τὸ πνεῦμά φησι συμμαρτυρεῖν · Χριστοῦ γὰρ παραδεδωκοτος ταύτην τὴν εὐχὴν καὶ τὸ πνεῦμα παραδίδωσι καὶ συμμαρτυρεῖ τῷ ἐν ἡμῖν δοθέντι χαρίσματι δι' αὐτοῦ . τὶ δὲ συμμαρτυρεῖ ; ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως θεῷ λέγομεν αὐτὸν πατέρα ἡμῶν , ὅτι τέκνα αὐτοῦ ἐσμεν υἱοθετηθέντες αὐτῷ τῷ βαπτίσματι . εἰ δὲ τέκνα , φησί , καὶ κληρονόμοι . οἱ δέ γε Ἰουδαῖοι , εἰ καὶ ἐκαλοῦντο τέκνα θεοῦ , ἀλλὰ παμπολλη κλήσεως ἑκατέρας καὶ υἱοθεσίας ἡ διαφορά · οἱ μὲν γὰρ τυπικῶς ὠνομάζοντο , ὥσπερ καὶ τἄλλα αὐτοῖς εἰς τύπον ἐτελεῖτο τῆς χάριτος , ἡμεῖς δὲ οὐ τυπικῶς ἀλλ' αὐτοτελῶς · καὶ οἱ μὲν εἰ καὶ ἐκαλοῦντο υἱοί , ἀλλ' οὐκ ἦν αὐτοῖς δεδομένον τὸ καὶ αὐτοὺς τὸν θεὸν καλεῖν πατέρα , ἡμῖν δὲ καὶ τοῦτο κεχάρισται . καὶ πολλὴ ἄλλη διαφορά .
9190rἂλλ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας Ἐλάβετε φησι πνεῦμα υἱοθεσίας πόθεν δῆλον πατέρα καλοῦμεν τὸν θεὸν φησὶν ἐν ᾧ κράζομεν Ἀββᾶ ὁ πατὴρ ἐν αὐτῷ γὰρ τῷ τῆς υἱοθεσίας πνεύματι τὴν φωνὴν ταύτην ἠξιώμεθα προσάπτειν τῷ θεῷ καὶ πατέρα καλεῖν αὐτον καὶ πόθεν δῆλον ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως τῷ θεῷ ταύτην αὐτῷ ἀναφέρομεν τὴν φωνὴν ὁ υἱὸς ἡμᾶς ἐδίδαξεν οὕτω λέγειν Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἑξῆς αὐτὸς δὲ ἐπειδὴ κοινὰ οἶδε τὰ τῆς εἰς ἡμᾶς οἰκονομίας ἔργα τοῦ Χριστοῦ τὸ πνεῦμά φησι συμμαρτυρεῖν Χριστοῦ γὰρ παραδεδωκότος ταύτην τὴν εὐχὴν καὶ τὸ πνεῦμα παραδίδωσι καὶ συμμαρτυρεῖ τῷ ἐν ἡμῖν δοθέντι χαρίσματι δι' αὐτοῦ τὶ δὲ συμμαρτυρεῖ ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως θεῷ λέγομεν αὐτὸν πατέρα ἡμῶν ὅτι τέκνα αὐτοῦ ἐσμεν υἱοθετηθέντες αὐτῷ τῷ βαπτίσματι εἰ δὲ τέκνα φησὶ καὶ κληρονόμοι οἱ δέ γε Ἰουδαῖοι εἰ καὶ ἐκαλοῦντο τέκνα θεοῦ ἀλλὰ πολλὴ κλήσεως ἑκατέρας καὶ υἱοθεσίας ἡ διαφορὰ οἱ μὲν γὰρ τυπικῶς ὠνομάζοντο ὥσπερ καὶ τ'αλλα αὐτοῖς εἰς τύπον ἐτελεῖτο τῆς χάριτος ἡμεῖς δὲ οὐ τυπικῶς ἀλλ' αὐτοτελῶς καὶ οἱ μὲν εἰ καὶ ἐκαλοῦντο υἱοὶ ἀλλ' οὐκ ἦν αὐτοῖς δεδομένον τὸ καὶ αὐτοὺς τὸν θεὸν καλεῖν πατέρα ἡμῖν δὲ καὶ τοῦτο κεχάρισται καὶ πολλὴ ἄλλη διαφορά
62782v
1862177r
190513v* Ἐλάβετε φησὶ πνεῦμα υἱοθεσίας πόθεν δῆλον πατέρα καλοῦμεν τὸν θεὸν φησὶν ἐν ᾧ κράζομεν Ἀββᾶ ὁ πατὴρ ἐν αὐτῷ γὰρ τῷ τῆς υἱοθεσίας πνεύματι τὴν φωνὴν ταύτην ἠξιώμεθα προσάπτειν τῷ θεῷ καὶ πατέρα καλεῖν αὐτον καὶ πόθεν δῆλον ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως τῷ θεῷ ταύτην αὐτῷ ἀναφέρομεν τὴν φωνὴν ὁ υἱὸς ἡμᾶς ἐδίδαξεν οὕτω λέγειν Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἑξῆς αὐτὸς δὲ ἐπειδὴ κοινὰ οἶδε τὰ τῆς εἰς ἡμᾶς οἰκονομίας ἔργα τοῦ Χριστοῦ τὸ πνεῦμά φησι συμμαρτυρεῖν Χριστοῦ γὰρ παραδεδωκότος ταύτην τὴν εὐχὴν καὶ τὸ πνεῦμα παραδίδωσι καὶ συμμαρτυρεῖ τῷ ἐν ἡμῖν δοθέντι χαρίσματι δι' αὐτοῦ τὶ δὲ συμμαρτυρεῖ ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως θεῷ λέγομεν αὐτὸν πατέρα ἡμῶν ὅτι τέκνα αὐτοῦ ἐσμεν υἱοθετηθέντες αὐτῷ τῷ βαπτίσματι εἰ δὲ τέκνα φησὶ καὶ κληρονόμοι οἱ δέ γε Ἰουδαῖοι εἰ καὶ ἐκαλοῦντο τέκνα θεοῦ ἀλλὰ παμπολλη κλήσεως ἑκατέρας καὶ υἱοθεσίας ἡ διαφορὰ οἱ μὲν γὰρ τυπικῶς ονομάζοντο ὥσπερ καὶ τἄλλα αὐτοῖς εἰς τύπον ἐτελεῖτο τῆς χάριτος ἡμεῖς δὲ οὐ τυπικῶς ἀλλ' αὐτοτελῶς καὶ οἱ μὲν εἰ καὶ ἐκαλοῦντο υἱοὶ ἀλλ' οὐκ ἦν αὐτοῖς δεδομένον τὸ καὶ αὐτοὺς τὸν θεὸν καλεῖν πατέρα ἡμῖν δὲ καὶ τοῦτο κεχάρισται καὶ πολλὴ ἄλλη διαφορά
191938v
192342rΦωτ(ιου) * Ἂλλ Ἐλάβετε πνεῦμα πόθεν δῆλον πατέρα καλοῦμεν τὸν θεὸν φησὶν ἐν ᾧ κράζομεν Ἀββᾶ ὁ πατὴρ ἐν αὐτῷ γὰρ τῷ τῆς υἱοθεσίας πνεύματι τὴν φωνὴν ταύτην ἠξιώμεθα προσάπτειν τῷ θεῷ καὶ πατέρα καλεῖν αὐτον καὶ πόθεν δῆλον ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως τῷ θεῷ ταύτην αὐτῷ ἀναφέρομεν τὴν φωνὴν ὁ υἱὸς ἡμᾶς ἐδίδαξεν οὕτω λέγειν Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἑξῆς αὐτὸς δὲ ἐπειδὴ κοινὰ οἶδε τὰ τῆς εἰς ἡμᾶς οἰκονομίας ἔργα τοῦ Χριστοῦ τὸ πνεῦμά φησι συμμαρτυρεῖν Χριστοῦ γὰρ παραδεδωκότος ταύτην τὴν εὐχὴν καὶ τὸ πνεῦμα παραδίδωσι καὶ συμμαρτυρεῖ τῷ ἐν ἡμῖν δοθέντι χαρίσματι δι' αὐτοῦ τὶ δὲ συμμαρτυρεῖ ὅτι καλῶς καὶ ἀρεσκοντως θεῷ λέγομεν αὐτὸν πατέρα ἡμῶν ὅτι τέκνα αὐτοῦ ἐσμεν υἱοθετηθέντες αὐτῷ τῷ βαπτίσματι εἰ δὲ τέκνα φησὶ καὶ κληρονόμοι οἱ δέ γε Ἰουδαῖοι εἰ καὶ ἐκαλοῦντο τέκνα θεοῦ ἀλλὰ παμπολλη κλήσεως ἑκατέρας καὶ υἱοθεσίας ἡ διαφορὰ οἱ μὲν γὰρ τυπικῶς ὠνομάζοντο ὥσπερ καὶ τἄλλα αὐτοῖς εἰς τύπον ἐτελεῖτο τῆς χάριτος ἡμεῖς δὲ οὐ τυπικῶς ἀλλ' αὐτοτελῶς καὶ οἱ μὲν εἰ καὶ ἐκαλοῦντο υἱοὶ ἀλλ' οὐκ ἦν αὐτοῖς δεδομένον τὸ καὶ αὐτοὺς τὸν θεὸν καλεῖν πατέρα ἡμῖν δὲ καὶ τοῦτο κεχάρισται καὶ πολλὴ ἄλλη διαφορά
198087v
199729v

Unit 449Ph (Rom.8.23-Rom.8.23)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι ποίαν ; τὶ γὰρ οὐκ ἐλάβομεν ταύτην διὰ τοῦ βαπτίσματος ; οὐχὶ δὲ καὶ αὐτὸς πρὸ μικροῦ ἔφης ὅτι πνεῦμα υἱοθεσίας ἐλάβετε ; ναί , φησίν . ποίαν οὖν ἐκδεχομεθα ; τὴν φανερουμένην , φησί , κατὰ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος . ἄλλην παρὰ τὴν εἰρημένην ; μὴ γένοιτο · ἀλλ' αὐτὴν ἐκείνην , τελειότερὸν φανερουμένην καὶ διὰ πείρας αὐτῆς ἐπιγινωσκομένην . μετὰ γὰρ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος , τότε ἡ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαυσις , τότε αὐτοῦ τοῦ σώματος ἡ ἀνάστασις καὶ ἀφθαρσία , τότε ἡ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας κληρονομία , τότε πάντα τὰ τῆς υἱοθεσίας γνωρίσματα καὶ ἀποτελέσματα · καὶ νῦν γὰρ ἐπ' ἐλπίδι τούτων ἐλάβομεν τὴν υἱοθεσίαν . αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον εἶπεν · ἐσώθημεν , δηλῶν ὡς ἀπὸ κλύδωνος καὶ ταραχῆς μεγάλης τῆς κατὰ τὴν ἁμαρτίαν υἱοθετηθέντες ἐσώθημεν . πῶς οὖν ἠλπίσαμεν ταῦτα μὴ τούτων παραγεγονοτων ἤδη , μηδ' ὑπ' ὄψιν ἡμῶν πεσοντων , μηδ' ὑπὸ πεῖραν ; καλῶς φησι καὶ εὐλογως · εἰ γὰρ ὑπ' ὄψιν ἡμῶν καὶ ὑπὸ πεῖραν ἤδη τὰ ἐλπιζομενα ἐγεγονει , οὐκ ἂν ἦν ἐλπιζομενα · ὃ γάρ τις κατέχει , πῶς οἷον τὲ ἐστιν ἐλπίζειν ; οὐκοῦν κατὰ φύσιν τῆς ἐλπίδος ἴδιον τοῦτο , τὸ περὶ τῶν μελλόντων αὐτὴν καὶ μήπω παροντων εἶναι · ὥστε καὶ ἡμᾶς ἃ οὐ βλέπομεν , ἐκεῖνα δεῖ ἐλπίζειν . εἰ δὲ ἃ οὐ βλέπομεν , ὥσπερ δεῖ ἐκεῖνα καὶ ἐλπίζομεν , ὑπομένειν χρὴ καὶ ἀποδέχεσθαι τὰ προσδοκηθέντα καὶ μὴ ἀθροον ἐπιζητεῖν αὐτὰ παραγενέσθαι , μάλιστα τοῦ πνεύματος διὰ τῶν ἐνταῦθα χαρισμάτων καὶ εὐεργεσιῶν πιστουμένου τὰ ἐκεῖθεν , καὶ τὴν ἀσθένειαν τῶν λογισμῶν ἡμῶν συναντιλαμβανου καὶ θεραπεύοντος . πόσα γὰρ εὐεργετεῖ ἐν αὐταῖς ἡμῶν ταῖς εὐχαῖς , ἵνα νῦν τὰ ἄλλα ἐάσω , διδάσκον ὅπως χρὴ εὔχεσθαι , ἐρευνῶν τὰς καρδίας καὶ ἁπλῶς πάντα εἰς ἀγαθὸν συνεργοῦν ; Ἄλλως · υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι . διὰ τὶ ἀπεκδέχῃ ; ὅτι τῇ ἀπεκδοχῇ καὶ ἐλπίδι ἐσώθημεν . πῶς οὖν οὐ χρὴ ἀπεκδέχεσθαι καὶ ἐλπίζειν ἔτι ; εἰ δὲ δεῖ ἐλπίζειν , δεῖ πάντως ὑπομένειν καὶ δι' ὑπομονῆς τὰ ἐλπιζομενα απἐκδέχεσθαι . ἔχομεν δὲ πρὸς τούτοις καὶ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα συναντιλαμβάνοντα ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν καὶ μὴ ἐῶντα ἡμᾶς πρὸς τὰς ἐλπίδας ὀκλάσαι . ὅτι δὲ τὸ πνευματικὸν χάρισμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν , αὐτίκα δῆλον καὶ ἀπὸ τοῦ πνευματικοῦ χαρίσματος τοῦ περὶ τὰς εὐχὰς χορηγηθέντος ἡμῖν · τὸ πνεῦμα γὰρ ἐνταῦθα τρὶς ὀνομάσας , τὸ πνευματικὸν ἐδήλωσε χάρισμα . ἐρευνῶν δὲ τὰς καρδίας αὐτὸ τὸ πανάγιον πνεῦμα τὸ ἐκ πατρὸς προερχομενον .
62783r
1862177v
190514v* υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν Υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι ποίαν τὶ γὰρ οὐκ ἐλάβομεν ταύτην διὰ τοῦ βαπτίσματος οὐχὶ δὲ καὶ αὐτὸς πρὸ μικροῦ ἔφης ὅτι πνεῦμα υἱοθεσίας ἐλάβετε ναὶ φησὶν ποίαν οὖν ἐκδεχομεθα τὴν φανερουμένην φησὶ κατὰ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἄλλην παρὰ τὴν εἰρημένην μὴ γένοιτο ἀλλ' αὐτὴν ἐκείνην τελειότερὸν φανερουμένην καὶ διὰ πείρας αὐτῆς ἐπιγινωσκομένην μετὰ γὰρ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος τότε ἡ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαυσις τότε αὐτοῦ τοῦ σώματος ἡ ἀνάστασις καὶ ἀφθαρσία τότε ἡ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας κληρονομία τότε πάντα τὰ τῆς υἱοθεσίας γνωρίσματα καὶ ἀποτελέσματα καὶ νῦν γὰρ ἐπ' ἐλπίδι τούτων ἐλάβομεν τὴν υἱοθεσίαν αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον εἶπεν ἐσώθημεν δηλῶν ὡς ἀπὸ κλύδωνος καὶ ταραχῆς μεγάλης τῆς κατὰ τὴν ἁμαρτίαν υἱοθετηθέντες ἐσώθημεν πῶς οὖν ἠλπίσαμεν ταῦτα μὴ τούτων παραγεγονότων ἤδη μηδ' ὑπ' ὄψιν ἡμῶν πεσόντων μηδ' ὑπὸ πεῖραν καλῶς φησι καὶ εὐλογως εἰ γὰρ ὑπ' ὄψιν ἡμῶν καὶ ὑπὸ πεῖραν ἤδη τὰ ἐλπιζομενα ἐγεγονει οὐκ ἂν ἦν ἐλπιζομενα ὃ γάρ τις κατέχει πῶς οἷον τὲ ἐστιν ἐλπίζειν οὐκοῦν κατὰ φύσιν τῆς ἐλπίδος ἴδιον τοῦτο τὸ περὶ τῶν μελλόντων αὐτὴν καὶ μήπω παρόντων εἶναι ὥστε καὶ ἡμᾶς ἃ οὐ βλέπομεν ἐκεῖνα δεῖ ἐλπίζειν εἰ δὲ ἃ οὐ βλέπομεν ὥσπερ δὴ ἐκεῖνα καὶ ἐλπίζομεν ὑπομένειν χρὴ καὶ ἀποδέχεσθαι τὰ προσδοκηθέντα καὶ μὴ ἀθροον ἐπιζητεῖν αὐτὰ παραγενέσθαι μάλιστα τοῦ πνεύματος διὰ τῶν ἐνταῦθα χαρισμάτων καὶ εὐεργεσιῶν πιστουμένου τὰ ἐκεῖθεν καὶ τὴν ἀσθένειαν τῶν λογισμῶν ἡμῶν συναντιλαμβανομένου καὶ θεραπεύοντος πόσα γὰρ εὐεργετεῖ ἐν αὐταῖς ἡμῶν ταῖς εὐχαῖς ἵνα νῦν τὰ ἄλλα ἐάσω διδάσκον ὅπως χρὴ εὔχεσθαι ἐρευναν τὰς καρδίας καὶ ἁπλῶς πάντα εἰς ἀγαθὸν συνεργοῦν Ἄλλως διὰ τὶ ἀπεκδέχῃ ὅτι τῇ ἀπεκδοχῇ καὶ ἐλπίδι ἐσώθημεν πῶς οὖν οὐ χρὴ ἀπεκδέχεσθαι καὶ ἐλπίζειν ἔτι εἰ δὲ δεῖ ἐλπίζειν δεῖ πάντως ὑπομένειν καὶ δι' ὑπομονῆς τὰ ἐλπιζομενα απἐκδέχεσθαι ἔχομεν δὲ πρὸς τούτοις καὶ τὰ πνευματικὰ [/dub̀]χαρίσματα συναντιλαμβάνοντα ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν καὶ μὴ ἐῶντα ἡμᾶς πρὸς τὰς ἐλπίδας ὀκλάσαι ὅτι δὲ τὸ πνευματικὸν χάρισμα συναντιλαμβάνεται [ταῖς  ἀσθενείαις] ἡμῶν αὐτίκα δῆλον καὶ ἀπὸ τοῦ πνευματικοῦ χαρίσματος τοῦ περὶ τὰς εὐχὰς χορηγηθέντος ἡμῖν τὸ πνεῦμα γὰρ ἐνταῦθα τρὶς ὀνομάσας τὸ πνευματικὸν ἐδήλωσε χάρισμα ἐρευνῶν δὲ τὰς καρδίας αὐτὸ τὸ πανάγιον πνεῦμα τὸ ἐκ πατρὸς προερχόμενον
191940r
192343vΦωτ(ιου) * Υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι ποίαν τὶ γὰρ οὐκ ἐλάβομεν ταύτην διὰ τοῦ βαπτίσματος οὐχὶ δὲ καὶ αὐτὸς πρὸ μικροῦ ἔφης ὅτι πνεῦμα υἱοθεσίας ἐλάβετε ναὶ φησὶν ποίαν οὖν ἐκδεχομεθα τὴν φανερουμένην φησὶ κατὰ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἄλλην παρὰ τὴν εἰρημένην μὴ γένοιτο ἀλλ' αὐτὴν ἐκείνην τελειότερὸν φανερουμένην καὶ διὰ πείρας αὐτῆς ἐπιγινωσκομένην μετὰ γὰρ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος τότε ἡ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαυσις τότε αὐτοῦ τοῦ σώματος ἡ ἀνάστασις καὶ ἀφθαρσία τότε ἡ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας κληρονομία τότε πάντα τὰ τῆς υἱοθεσίας γνωρίσματα καὶ ἀποτελέσματα καὶ νῦν γὰρ ἐπ' ἐλπίδι τούτων ἐλάβομεν τὴν υἱοθεσίαν αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον εἶπεν ἐσώθημεν δηλῶν ὡς ἀπὸ κλύδωνος καὶ ταραχῆς μεγάλης τῆς κατὰ τὴν ἁμαρτίαν υἱοθετηθέντες ἐσώθημεν πῶς οὖν ἠλπίσαμεν ταῦτα μὴ τούτων παραγεγονότων ἤδη μηδ' ὑπ' ὄψιν ἡμῶν πεσόντων μηδ' ὑπὸ πεῖραν καλῶς φησι καὶ εὐλογως εἰ γὰρ ὑπ' ὄψιν ἡμῶν καὶ ὑπὸ πεῖραν ἤδη τὰ ἐλπιζομενα ἐγεγονει οὐκ ἂν ἦν ἐλπιζομενα ὃ γάρ τις κατέχει πῶς οἷον τὲ ἐστιν ἐλπίζειν οὐκοῦν κατὰ φύσιν τῆς ἐλπίδος ἴδιον τοῦτο τὸ περὶ τῶν μελλόντων αὐτὴν καὶ μήπω παρόντων εἶναι ὥστε καὶ ἡμᾶς ἃ οὐ βλέπομεν ἐκεῖνα δεῖ ἐλπίζειν εἰ δὲ ἃ οὐ βλέπομεν ὥσπερ δεῖ ἐκεῖνα καὶ ἐλπίζομεν ὑπομένειν χρὴ καὶ ἀποδέχεσθαι τὰ προσδοκηθέντα καὶ μὴ ἀθροον ἐπιζητεῖν αὐτὰ παραγενέσθαι μάλιστα τοῦ πνεύματος διὰ τῶν ἐνταῦθα χαρισμάτων καὶ εὐεργεσιῶν πιστουμένου τὰ ἐκεῖθεν καὶ τὴν ἀσθένειαν τῶν {λογισμῶν συνατιλαμβανου /λογισμῶν ἡμῶν συναντιλαμβανου }* καὶ θεραπεύοντος πόσα γὰρ εὐεργετεῖ ἐν αὐταῖς ἡμῶν ταῖς εὐχαῖς ἵνα νῦν τὰ ἄλλα ἐάσω διδάσκον ὅπως χρὴ εὔχεσθαι ἐρευνῶν τὰς καρδίας καὶ ἁπλῶς πάντα εἰς ἀγαθὸν συνεργοῦν Ἄλλως υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι διὰ τὶ ἀπεκδέχῃ ὅτι τῇ ἀπεκδοχῇ καὶ ἐλπίδι ἐσώθημεν πῶς οὖν οὐ χρὴ ἀπεκδέχεσθαι καὶ ἐλπίζειν ἔτι εἰ δὲ δεῖ ἐλπίζειν δεῖ πάντως ὑπομένειν καὶ δι' ὑπομονῆς τὰ ἐλπιζομενα απἐκδέχεσθαι ἔχομεν δὲ πρὸς τούτοις καὶ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα συναντιλαμβάνοντα ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν καὶ μὴ ἐῶντα ἡμᾶς πρὸς τὰς ἐλπίδας ὀκλάσαι ὅτι δὲ τὸ πνευματικὸν χάρισμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν αὐτίκα δῆλον καὶ ἀπὸ τοῦ πνευματικοῦ χαρίσματος τοῦ περὶ τὰς εὐχὰς χορηγηθέντος ἡμῖν τὸ πνεῦμα γὰρ ἐνταῦθα τρὶς ὀνομάσας τὸ πνευματικὸν ἐδήλωσε χάρισμα ἐρευνῶν δὲ τὰς καρδίας αὐτὸ τὸ πανάγιον πνεῦμα τὸ ἐκ πατρὸς προερχόμενον
198087v
199730v

Unit 449Pha (Rom.8.23-Rom.8.23)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
9190vΦ(ω)τ(ιου) * Υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι ποίαν τὶ γὰρ οὐκ ἐλάβομεν ταύτην διὰ τοῦ βαπτίσματος οὐχὶ δὲ καὶ αὐτὸς πρὸ μικροῦ ἔφης ὅτι πνεῦμα υἱοθεσίας ἐλάβετε ναὶ φησὶν ποίαν οὖν ἐκδεχομεθα τὴν φανερουμένην φησὶ κατὰ ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἄλλην παρὰ τὴν εἰρημένην μὴ γένοιτο ἀλλ' αὐτὴν ἐκείνην τελειότερὸν φανερουμένην καὶ διὰ πείρας αὐτῆς ἐπιγινωσκομένην μετὰ γὰρ τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος τότε ἡ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαυσις τότε αὐτοῦ τοῦ σώματος ἡ ἀνάστασις καὶ ἀφθαρσία τότε ἡ τῆς οὐρανῶν βασιλείας κληρονομία τότε πάντα τὰ τῆς υἱοθεσίας γνωρίσματα καὶ ἀποτελέσματα καὶ νῦν γὰρ ἐπ' ἐλπίδι τούτων ἐλάβομεν τὴν υἱοθεσίαν αὐτὸς δὲ ἐμφαντικώτερον εἶπεν ἐσώθημεν δηλῶν ὡς ἀπὸ κλύδωνος καὶ ταραχῆς μεγάλης τῆς κατὰ τὴν ἁμαρτίαν υἱοθετηθέντες ἐσώθημεν πῶς οὖν ἠλπίσαμεν ταῦτα μὴ τούτων παραγεγονότων ἤδη μηδ' ὑπ' ὄψιν ἡμῶν πεσόντων μηδ' ὑπὸ πεῖραν καλῶς φησι καὶ εὐλογως εἰ γὰρ ὑπ' ὄψιν ἡμῶν καὶ ὑπὸ πεῖραν ἤδη τὰ ἐλπιζομενα ἐγεγονει οὐκ ἂν ἦν ἐλπιζομενα ὃ γάρ τις κατέχει πῶς οἷον τὲ ἐστιν ἐλπίζειν οὐκοῦν κατὰ φύσιν τῆς ἐλπίδος ἴδιον τοῦτο τὸ περὶ τῶν μελλόντων αὐτὴν καὶ μήπω παρόντων εἶναι ὥστε καὶ ἡμᾶς ἃ οὐ βλέπομεν ἐκεῖνα δεῖ ἐλπίζειν εἰ δὲ ἃ οὐ βλέπομεν ὥσπερ δεῖ ἐκεῖνα καὶ ἐλπίζομεν ὑπομένειν χρὴ καὶ ἀπεδέχεσθαι τὰ προσδοκηθέντα καὶ μὴ ἀθροον ἐπιζητεῖν αὐτὰ παραγενέσθαι μάλιστα τοῦ πνεύματος διὰ τῶν ἐνταῦθα χαρισμάτων καὶ εὐεργεσιῶν πιστουμένου τὰ ἐκεῖθεν καὶ τὴν ἀσθένειαν τῶν λογισμῶν ἡμῶν συναντιλαμβανομένου καὶ θεραπεύοντος πόσα γὰρ εὐεργετεῖ ἐν αὐταῖς ἡμῶν ταῖς εὐχαῖς ἵνα νῦν τὰ ἄλλα ἐάσω διδάσκον ὅπως χρὴ εὔχεσθαι ἐρευνῶν τὰς καρδίας καὶ ἁπλῶς πάντα εἰς ἀγαθὸν συνεργοῦν

Unit 449Phb (Rom.8.23-Rom.8.23)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
9190vτ(ο)υ αυτ(ου) αλλ(ως) * υἱοθεσίαν ἀπεκδεχομενοι διὰ τὶ ἀπεκδέχῃ ὅτι τῇ ἀπεκδοχῇ καὶ ἐλπίδι ἐσώθημεν πῶς οὖν οὐ χρὴ ἀπεκδέχεσθαι καὶ ἐλπίζειν ἔτι εἰ δὲ δεῖ ἐλπίζειν δεῖ πάντως ὑπομένειν καὶ δι' ὑπομονῆς τὰ ἐλπιζομενα απἐκδέχεσθαι ἔχομεν δὲ πρὸς τούτοις καὶ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα συναντιλαμβάνοντα ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν καὶ μὴ ἐῶντα ἡμᾶς πρὸς τὰς ἐλπίδας ὀκλάσαι ὅτι δὲ τὸ πνευματικὸν χάρισμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν αὐτίκα δῆλον καὶ ἀπὸ τοῦ πνευματικοῦ χαρίσματος τοῦ περὶ τὰς εὐχὰς χορηγηθέντος ἡμῖν τὸ πνεῦμα γὰρ ἐνταῦθα τρὶς ὀνομάσας τὸ πνευματικὸν ἐδήλωσε χάρισμα ἐρευνῶν δὲ τὰς καρδίας αὐτὸ τὸ πανάγιον πνεῦμα τὸ ἐκ πατρὸς προερχόμενον

Unit 455Ph (Rom.8.26-Rom.8.26)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὑπὲρ ἐντυγχάνει Οὐκ εἶπεν ἐντυγχάνει , ἀλλ' ὑπερεντυγχάνει , τὴν σύντονον καὶ κατἐσπουδασμένην δηλῶν ἔντευξιν , καὶ ὅτι καὶ ἀνύσει ὑπὲρ ὧν ὑπερεντυγχάνει
9191v* Οὐκ εἶπεν ἐντυγχάνει ἀλλ' ὑπερεντυγχάνει τὴν σύντονον καὶ κατἐσπουδασμένην δηλῶν ἔντευξιν
62783v
1862178r
190515r* ἂλλ αὐτο τὸ πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις Οὐκ εἶπεν ἐντυγχάνει ἀλλ' ὑπερεντυγχάνει τὴν σύντονον καὶ κατἐσπουδασμένην δηλῶν ἔντευξιν καὶ ὅτὶ ἀνύσει ὑπὲρ ὧν ὑπερεντυγχάνει
191940v
192344rΦωτ(ιου) * ὑπὲρ ἐντυγχάνει Οὐκ εἶπεν ἐντυγχάνει ἀλλ' ὑπερεντυγχάνει τὴν σύντονον καὶ κατἐσπουδασμένην δηλῶν ἔντευξιν καὶ ὅτι καὶ ἀνύσει ὑπὲρ ὧν ὑπερεντυγχάνει
198087v
199731r

Unit 459Ph (Rom.8.27-Rom.8.27)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὑπὲρ ἁγίων ἢ ὅτι ὑπὲρ καθαρῶν καὶ θεαρέστων ἔργων τὰς αἰτήσεις ποιεῖται , ἢ ὑπὲρ ἀνθρώπων τὸν ἁγιασμὸν ἐπιποθούντων
9191v* ἢ ὅτι ὑπὲρ καθαρῶν καὶ θεαρέστων ἔργων τὰς αἰτήσεις ποιεῖται ἢ ὑπὲρ ἀνθρώπων τὸν ἁγιασμὸν ἐπιποθούντων
62783v
1862178r
190515rνη * ὑπὲρ ἁγίων ἢ ὅτι ὑπὲρ καθαρῶν καὶ θεαρέστων ἔργων τὰς αἰτήσεις ποιεῖται ἢ ὑπὲρ ἀνθρώπων τὸν ἁγιασμὸν ἐπιποθούντων
191941r
192344rΦωτ(ιου) * ὑπὲρ ἁγίων ἢ ὅτι ὑπὲρ καθαρῶν καὶ θεαρέστων ἔργων τὰς αἰτήσεις ποιεῖται ἢ ὑπὲρ ἀνθρώπων τὸν ἁγιασμὸν ἐπιποθούντων
198087v
199731r

Unit 468Ph (Rom.8.30-Rom.8.30)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῖς κατὰ πρόθεσιν τοῖς κατὰ γνώμην κατὰ προαίρεσιν αξοωθεισι τῆς κλήσεως
9191v
62783v
1862178v
190515r* κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν ὅτι οὕς τοῖς κατὰ γνώμην κατὰ προαίρεσιν αξοωθεισι τῆς κλήσεως
191941v
192344vΦωτ(ιου) * τοῖς κατὰ πρόθεσιν τοῖς κατὰ γνώμην κατὰ προαίρεσιν αξοωθεισι τῆς κλήσεως
198087v
199731v

Unit 469Ph (Rom.8.31-Rom.8.31)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τὶ οὖν ἐροῦμεν πρὸς ποῖα ; ὅτι προώρισεν , ὅτι ἐκάλεσεν , ὅτι ἐδικαίωσεν , ὅτι ἐδοξασεν . πρὸς τοσαύτην ἀφθονίαν εὐεργεσιῶν τὶ ἐροῦμεν ; οὐδὲ εὐχαρίστων , φησί , λόγων ευποροῦμεν , μὴ τί γε ἔργων ἀμοιβήν · τοσαύτη ἐστὶν ἄφατος αὐτοῦ ἡ περὶ ἡμᾶς χάρις . εἶτα ὥσπερ πορισμα λαβὼν ἐντεῦθέν φησιν · εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν , τὶς καθ' ἡμῶν ; οὐδείς · κἂν γάρ τινες βλάπτειν ἐπιχειρήσωσιν , οὐ βλάψουσιν ἀλλ' ὠφελήσουσιν . πόθεν δὲ δῆλον ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν ὁ θεός ; ἔκ τε τῶν προειρημένων , καὶ τὸ μέγιστον καὶ πᾶσαν ἐκπλῆττον διάνοιαν · ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο . εἰ οὖν ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν , δηλονότι πάντα εἰς συμφέρον μεταστήσει , καὶ τὰ δοκοῦντα λυπηρὰ χαρᾶς προξενα παρασκευάσει , ὥσπερ καπι τῶν ἀποστολων αὐτῶν καὶ μαρτύρων τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμοὺς καὶ τοὺς θανάτους ὑποθεσιν βραβειων καὶ στεφανων ἐποιήσατο καὶ προξενα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν . οὕτως οὖν ἂν ἡμεῖς μόνον μὴ ἐκλυθῶμεν , οὐδεὶς ἰσχύει καθ' ἡμῶν . τέθεικε δὲ τὸ ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο καὶ ἑξῆς , τήν τε κηδεμονίαν τὴν ἄφατον , ὡς ἔφημεν , τοῦ θεοῦ περὶ ἡμᾶς ἐνδεικνύμενος , καὶ ἅμα εἴ τι δυσχερὲς ὑπο τινων πάσχομεν , ὑπομένειν καὶ καρτερεῖν διὰ τοῦ παραδείγματος παραινῶν · οὐ μόνον δέ , ἀλλὰ καὶ ἀνακτώμενος καὶ παρηγορῶν . εἰ γὰρ ὁ υἱὸς ὑπὲρ σοῦ τοσαῦτα ἔπαθεν , τί σε χρὴ παθεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ ; καὶ εἰ ἐκεῖνος τοσαῦτα παθὼν τῆς πατρικῆς δόξης καὶ θεότητος οὐθέν τι καθυφειμένον ἐδέξατο , μηδὲ σὺ ὀλιγωρήσῃς πάσχων ταῦτα · πάντως γὰρ τῶν ἐπηγγελμένων καὶ μετὰ τὰ πάθη καὶ μετὰ τὸν θάνατον ἀξιωθήσῃ . τὸ δὲ πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ χαρίσεται ; τὸ ἀπροφάσιστον καὶ ἀπαραίτητον θέλων παραστῆσαι τῆς δωρεᾶς , σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται , φησίν . ἐρεῖς , φησίν , ὅτι μή ποτε ἡμῶν ἐπιλήσεται ; οὐκοῦν καὶ τοῦ υἱοῦ · σὺν αὐτῷ γὰρ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίζεται · ὥστε πάντως καὶ ἀπροφασίστως τευξομεθα ὧν ἐπηγγέλμεθα . εἰπὼν δὲ τοὺς πειρασμοὺς τοὺς διὰ θλίψεων καὶ βασάνων ἐν τῷ εἰπεῖν · τὶς καθ' ἡμῶν ; νῦν ἕτερον εἶδος πειρασμῶν λέγει · τοὺς ὀνειδισμούς , τὰς μέμψεις , τὰς λοιδορίας , τὰς διαβολὰς ἃς κατέχεον οἱ ἄπιστοι τῶν πιστῶν . καὶ τοῦτο δηλοῖ διὰ τοῦ λέγειν · τὶς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν θεοῦ ; καὶ ἀποδείκνυσι κἀνταῦθα ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν προειρημένων , ὅτι θεοῦ δικαιοῦντος εἰς μάτην γλωσσαλγοῦσιν οἱ αἰτιώμενοι καὶ κατακρίνοντες .
9191vΦ(ω)τ(ιου) * Τὶ οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα ποῖα ὅτι προώρισεν ὅτι ἐκάλεσεν ὅτι ἐδικαίωσεν ὅτι ἐδοξασε πρὸς τοσαύτην ἀφθονίαν εὐεργεσιῶν τὶ ἐροῦμεν οὐδὲ εὐχαρίστων φησὶ λόγων ευποροῦμεν μὴ τί γε ἔργων αμοιβης τοσαύτη ἐστὶν ἄφατος αὐτοῦ ἡ περὶ ἡμᾶς χάρις εἶτα ὥσπερ πόρισμα λαβὼν ἐντεῦθέν φησιν εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν τὶς καθ' ἡμῶν οὐδεὶς κἂν γάρ τινες βλάπτειν ἐπιχειρήσωσιν οὐ βλάψουσιν ἀλλ' ὠφελήσουσιν πόθεν δὲ δῆλον ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν ὁ θεὸς ἔκ τε τῶν προειρημένων καὶ τὸ μέγιστον καὶ πᾶσαν ἐκπλῆττον διάνοιαν ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο εἰ οὖν ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν δηλονότι πάντα εἰς συμφέρον μεταστήσει καὶ τὰ δοκοῦντα λυπηρὰ χαρᾶς πρόξενα παρασκευάσει ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἀποστολων αὐτῶν καὶ τῶν μαρτύρων τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμοὺς καὶ τοὺς θανάτους ὑποθεσιν στεφάνων καὶ βραβείων ἐποιήσατο καὶ πρόξενα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν οὕτως οὖν ἂν ἡμεῖς μόνον μὴ ἐκλυθῶμεν οὐδεὶς ἰσχύει καθ' ἡμῶν τέθεικε δὲ τὸ ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο καὶ ἑξῆς τήν τε κηδεμονίαν τὴν ἄφατον ὡς ἔφημεν τοῦ θεοῦ περὶ ἡμᾶς ἐνδεικνύμενος καὶ ἅμα εἴ τι δυσχερὲς ὑπο τινων πάσχομεν ὑπομένειν καὶ καρτερεῖν διὰ τοῦ παραδείγματος παραινῶν οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ ἀνακτώμενος καὶ παρηγορῶν εἰ γὰρ ὁ υἱὸς ὑπὲρ σοῦ τοσαῦτα ἔπαθεν τί σε χρὴ παθεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ εἰ ἐκεῖνος τοσαῦτα παθὼν τῆς πατρικῆς δόξης καὶ θεότητος οὐδέν τι καθυφειμένον ἐδέξατο μηδὲ σὺ ὀλιγωρήσῃς πάσχων ταῦτα πάντως γὰρ τῶν ἐπηγγελμένων καὶ μετὰ τὰ πάθη καὶ μετὰ τὸν θάνατον ἀξιωθήσῃ τὸ δὲ πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ χαρίσεται τὸ ἀπροφάσιστον καὶ ἀπαραίτητον θέλων παραστῆσαι τῆς δωρεᾶς σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται φησὶν ἐρεῖς φησὶν ὅτι μή ποτε ἡμῶν ἐπιλήσεται οὐκοῦν καὶ τοῦ υἱοῦ σὺν αὐτῷ γὰρ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίζεται ὥστε πάντως καὶ ἀπροφασίστως τευξόμεθα ὧν ἐπηγγέλμεθα εἰπὼν δὲ τοὺς πειρασμοὺς τοὺς διὰ θλίψεων καὶ βασάνων ἐν τῷ εἰπεῖν τὶς καθ' ἡμῶν νῦν ἕτερον εἶδος πειρασμῶν λέγει τοὺς ὀνειδισμοὺς τὰς μέμψεις τὰς λοιδορίας τὰς διαβολὰς ἃς κατέχεον οἱ ἄπιστοι τῶν πιστῶν καὶ τοῦτο δηλοῖ διὰ τοῦ λέγειν τὶς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν θεοῦ καὶ ἀποδείκνυσι κἀνταῦθα ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν προειρημένων ὅτι θεοῦ δικαιοῦντος εἰς μάτην γλωσσαλγοῦσιν οἱ αἰτιώμενοι καὶ κατακρίνοντες
62783v
1862178v
190515v* τι οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα Τὶ οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα ποῖα ὅτι προώρισεν ὅτι ἐκάλεσεν ὅτι ἐδικαίωσεν ὅτι ἐδοξασεν πρὸς τοσαύτην ἀφθονίαν εὐεργεσιῶν τὶ ἐροῦμεν οὐδὲ εὐχαρίστων φησὶ λόγων ευποροῦμεν μὴ τί γε ἔργων ἀμοιβὴν τοσαύτη ἐστὶν ἄφατος αὐτοῦ ἡ περὶ ἡμᾶς χάρις εἶτα ὥσπερ πόρισμα λαβὼν ἐντεῦθέν φησιν εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν τὶς καθ' ἡμῶν οὐδεὶς κἂν γάρ τινες βλάπτειν ἐπιχειρήσωσιν οὐ βλάψουσιν ἀλλ' ὠφελήσουσιν πόθεν δὲ δῆλον ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν ὁ θεὸς ἔκ τε τῶν προειρημένων καὶ τὸ μέγιστον καὶ πᾶσαν ἐκπλῆττον διάνοιαν ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο εἰ οὖν ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν δηλονότι πάντα εἰς συμφέρον μεταστήσει καὶ τὰ δοκοῦντα λυπηρὰ χαρᾶς πρόξενα παρασκευάσει ὥσπερ καπι τῶν ἀποστολων αὐτῶν καὶ μαρτύρων τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμοὺς καὶ τοὺς θανάτους ὑποθεσιν στεφάνων καὶ βραβείων ἐποιήσατο καὶ πρόξενα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν οὕτως οὖν ἂν ἡμεῖς μόνον μὴ ἐκλυθῶμεν οὐδεὶς ἰσχύει καθ' ἡμῶν τέθεικε δὲ τὸ ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο καὶ ἑξῆς τήν τε κηδεμονίαν τὴν ἄφατον ὡς ἔφημεν τοῦ θεοῦ περὶ ἡμᾶς ἐνδεικνύμενος καὶ ἅμα εἴ τι δυσχερὲς ὑπο τινων πάσχομεν ὑπομένειν καὶ καρτερεῖν διὰ τοῦ παραδείγματος παραινῶν οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ ἀνακτώμενος καὶ παρηγορῶν εἰ γὰρ ὁ υἱὸς ὑπὲρ σοῦ τοσαῦτα ἔπαθεν τί σε χρὴ παθεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ εἰ ἐκεῖνος τοσαῦτα παθὼν τῆς πατρικῆς δόξης καὶ θεότητος οὐδέν τι καθυφειμένον ἐδέξατο μηδὲ σὺ ὀλιγωρήσῃς πάσχων ταῦτα πάντως γὰρ τῶν ἐπηγγελμένων καὶ μετὰ τὰ πάθη καὶ μετὰ τὸν θάνατον ἀξιωθήσῃ τὸ δὲ πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ χαρίσεται τὸ ἀπροφάσιστον καὶ ἀπαραίτητον θέλων παραστῆσαι τῆς δωρεᾶς σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται φησὶν ἐρεῖς φησὶν ὅτι μή ποτε ἡμῶν ἐπιλήσεται οὐκοῦν καὶ τοῦ υἱοῦ σὺν αὐτῷ γὰρ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίζεται ὥστε πάντως καὶ ἀπροφασίστως τευξόμεθα ὧν ἐπηγγέλμεθα εἰπὼν δὲ τοὺς πειρασμοὺς τοὺς διὰ θλίψεων καὶ βασάνων ἐν τῷ εἰπεῖν τὶς καθ' ἡμῶν νῦν ἕτερον εἶδος πειρασμῶν λέγει τοὺς ὀνειδισμοὺς τὰς μέμψεις τὰς λοιδορίας τὰς διαβολὰς ἃς κατέχεον οἱ ἄπιστοι τῶν πιστῶν καὶ τοῦτο δηλοῖ διὰ τοῦ λέγειν τὶς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν θεοῦ καὶ ἀποδείκνυσι κἀνταῦθα ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν προειρημένων ὅτι θεοῦ δικαιοῦντος εἰς μάτην γλωσσαλγοῦσιν οἱ αἰτιώμενοι καὶ κατακρίνοντες
191941v
192345rΦωτ(ιου) * Τὶ οὖν ἐροῦμεν πρὸς ποῖα ὅτι προώρισεν ὅτι ἐκάλεσεν ὅτι ἐδικαίωσεν ὅτι ἐδοξασεν πρὸς τοσαύτην ἀφθονίαν εὐεργεσιῶν τὶ ἐροῦμεν οὐδὲ εὐχαρίστων φησὶ λόγων ευποροῦμεν μὴ τί γε ἔργων ἀμοιβὴν τοσαύτη ἐστὶν ἄφατος αὐτοῦ ἡ περὶ ἡμᾶς χάρις εἶτα ὥσπερ πόρισμα λαβὼν ἐντεῦθέν φησιν εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν τὶς καθ' ἡμῶν οὐδεὶς κἂν γάρ τινες βλάπτειν ἐπιχειρήσωσιν οὐ βλάψουσιν ἀλλ' ὠφελήσουσιν πόθεν δὲ δῆλον ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν ὁ θεὸς ἔκ τε τῶν προειρημένων καὶ τὸ μέγιστον καὶ πᾶσαν ἐκπλῆττον διάνοιαν ὅτι ὑπὲρ ἡμῶν τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο εἰ οὖν ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν δηλονότι πάντα εἰς συμφέρον μεταστήσει καὶ τὰ δοκοῦντα λυπηρὰ χαρᾶς πρόξενα παρασκευάσει ὥσπερ καπι τῶν ἀποστολων αὐτῶν καὶ μαρτύρων τὰς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμοὺς καὶ τοὺς θανάτους ὑποθεσιν βραβείων καὶ στεφάνων ἐποιήσατο καὶ πρόξενα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν οὕτως οὖν ἂν ἡμεῖς μόνον μὴ ἐκλυθῶμεν οὐδεὶς ἰσχύει καθ' ἡμῶν τέθεικε δὲ τὸ ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο καὶ ἑξῆς τήν τε κηδεμονίαν τὴν ἄφατον ὡς ἔφημεν τοῦ θεοῦ περὶ ἡμᾶς ἐνδεικνύμενος καὶ ἅμα εἴ τι δυσχερὲς ὑπο τινων πάσχομεν ὑπομένειν καὶ καρτερεῖν διὰ τοῦ παραδείγματος παραινῶν οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ ἀνακτώμενος καὶ παρηγορῶν εἰ γὰρ ὁ υἱὸς ὑπὲρ σοῦ τοσαῦτα ἔπαθεν τί σε χρὴ παθεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ εἰ ἐκεῖνος τοσαῦτα παθὼν τῆς πατρικῆς δόξης καὶ θεότητος οὐθέν τι καθυφειμένον ἐδέξατο μηδὲ σὺ ὀλιγωρήσῃς πάσχων ταῦτα πάντως γὰρ τῶν ἐπηγγελμένων καὶ μετὰ τὰ πάθη καὶ μετὰ τὸν θάνατον ἀξιωθήσῃ τὸ δὲ πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ χαρίσεται τὸ ἀπροφάσιστον καὶ ἀπαραίτητον θέλων παραστῆσαι τῆς δωρεᾶς σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται φησὶν ἐρεῖς φησὶν ὅτι μή ποτε ἡμῶν ἐπιλήσεται οὐκοῦν καὶ τοῦ υἱοῦ σὺν αὐτῷ γὰρ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίζεται ὥστε πάντως καὶ ἀπροφασίστως τευξόμεθα ὧν ἐπηγγέλμεθα εἰπὼν δὲ τοὺς πειρασμοὺς τοὺς διὰ θλίψεων καὶ βασάνων ἐν τῷ εἰπεῖν τὶς καθ' ἡμῶν νῦν ἕτερον εἶδος πειρασμῶν λέγει τοὺς ὀνειδισμοὺς τὰς μέμψεις τὰς λοιδορίας τὰς διαβολὰς ἃς κατέχεον οἱ ἄπιστοι τῶν πιστῶν καὶ τοῦτο δηλοῖ διὰ τοῦ λέγειν τὶς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν θεοῦ καὶ ἀποδείκνυσι κἀνταῦθα ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν προειρημένων ὅτι θεοῦ δικαιοῦντος εἰς μάτην γλωσσαλγοῦσιν οἱ αἰτιώμενοι καὶ κατακρίνοντες
198087v
199731v

Unit 478Ph (Rom.8.34-Rom.8.34)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὃς καὶ ἐν τυγχάνει Τῆς κυριακῆς ἐκείνης φωνῆς ἐνταῦθα τὸν νοῦν δηλοῖ καὶ ὑπαινίττεται τῆς ἐν τύπῳ εὐχῆς τῷ πατρὶ προσαγομένης · πάτερ , τήρησον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου , καί · ἵνα φυλάξῃς αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ . εἰ οὖν οὕτως κήδεται ὁ υἱὸς ὥστε καὶ ἐντυγχάνειν ἡ γὰρ τότε ῥηθεῖσα εὐχὴ τοσαύτην ἰσχὺν ἔχει ὥστε διαπαντὸς ἐνεργὴς εἶναι καὶ τὰ τῆς ἐντυχίας ἀπαρτίζειν , εἰ οὖν οὕτως κήδεται , τὶς ὁ κατακρίνων τοὺς ἐν αὐτῷ πεπιστευκότας ; ὁ πατὴρ ἐδικαίωσε καὶ ἐδοξασε , τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται , ὁ Χριστὸς καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἀνέστη καὶ ἐντυγχάνει · τὶς λοιπὸν ὁ κατακρίνων ἢ ἐγκαλῶν , οὕτως τῆς ἁγίας τριάδος ὑπερασπιζούσης καὶ δικαιούσης ἡμᾶς ;
9192r* Τῆς κυριακῆς ἐκείνης φωνῆς τὸν νοῦν ἐνταῦθα δηλοῖ καὶ ὑπαινίττεται τῆς ἐν τύπῳ εὐχῆς τῷ πατρὶ προσαγομένης πάτερ τήρησον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου καὶ ἵνα φυλάξῃς αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ καὶ τὰ ὁμοία εἰ οὖν οὕτως κήδεται ὁ υἱὸς ὥστε καὶ ἐντυγχάνειν ἡ γὰρ τότε ῥηθεῖσα εὐχὴ τοσαύτην ἔχει ἰσχὺν ὥστε διαπαντὸς ἐνεργὴς εἶναι καὶ τὰ τῆς ἐντυχίας ἀπαρτίζειν εἰ οὖν οὕτως κήδεται τὶς ὁ κατακρίνων τοὺς ἐν αὐτῷ πεπιστευκότας ὁ πατὴρ ἐδικαίωσε καὶ ἐδοξασε τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ὁ Χριστὸς καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἀνέστη καὶ ἐντυγχάνει τὶς λοιπὸν ὁ ἐγκαλῶν ἡ κατακρίνων τῆς ἁγίας τριάδος οὕτως προσασπιζούσης ἡμῶν
62784r
1862178v
190515v* καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν ὃς καὶ ἐντυγχάνει Τῆς κυριακῆς ἐκείνης φωνῆς τὸν νοῦν ἐνταῦθα δηλοῖ καὶ ὑπαινίττεται τῆς ἐν τύπῳ εὐχῆς τῷ πατρὶ προσαγομένης πάτερ τήρησον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου καὶ ἵνα φυλάξῃς αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ καὶ τὰ ὁμοία εἰ οὖν οὕτως κήδεται ὁ υἱὸς ὥστε καὶ ἐντυγχάνειν ἡ γὰρ τότε ῥηθεῖσα εὐχὴ τοσαύτην ἔχει ἰσχὺν ὥστε διαπαντὸς ἐνεργὴς εἶναι καὶ τὰ τῆς ἐντυχίας ἀπαρτίζειν εἰ οὖν οὕτως κήδεται τὶς ὁ κατακρίνων τοὺς ἐν αὐτῷ πεπιστευκότας ὁ πατὴρ ἐδικαίωσε καὶ ἐδοξασε τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ὁ Χριστὸς
190516r* απέθανεν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἀνέστη καὶ ἐντυγχάνει τὶς λοιπὸν ὁ κατακρίνων ἢ ἐγκαλῶν ἡ κατακρίνων οὕτως τῆς ἁγίας τριάδος προασπιζούσης καὶ δικαιούσης ἡμᾶς
191942v
192345vΦωτ(ιου) * ὃς καὶ ἐν τυγχάνει Τῆς κυριακῆς ἐκείνης φωνῆς ἐνταῦθα τὸν νοῦν δηλοῖ καὶ ὑπαινίττεται τῆς ἐν τύπῳ εὐχῆς τῷ πατρὶ προσαγομένης πάτερ τήρησον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου καὶ ἵνα φυλάξῃς αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ εἰ οὖν οὕτως κήδεται ὁ υἱὸς ὥστε καὶ ἐντυγχάνειν ἡ γὰρ τότε ῥηθεῖσα εὐχὴ τοσαύτην ἰσχὺν ἔχει ὥστε διαπαντὸς ἐνεργὴς εἶναι καὶ τὰ τῆς ἐντυχίας ἀπαρτίζειν εἰ οὖν οὕτως κήδεται τὶς ὁ κατακρίνων τοὺς ἐν αὐτῷ πεπιστευκότας ὁ πατὴρ ἐδικαίωσε καὶ ἐδοξασε τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ὁ Χριστὸς καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἀνέστη καὶ ἐντυγχάνει τὶς λοιπὸν ὁ κατακρίνων ἢ ἐγκαλῶν οὕτως τῆς ἁγίας τριάδος ὑπερασπιζούσης καὶ δικαιούσης ἡμᾶς
198087v
199731v

Unit 479Ph (Rom.8.35-Rom.8.35)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τὸ τὶς ἡμᾶς χωρίσει τοῦ τὶ οὖν ἐροῦμεν ; ἐστὶν ἐπαναληπτικον , ὥσπερ καὶ τὸ θεὸς ὁ δικαιῶν · τὶς ὁ κατακρίνων ; τοῦ εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν , τὶς καθ' ἡμῶν ; κέχρηται γὰρ τῷ τοιούτῳ σχήματι πολλαχῶς διὰ τὴν συνέχειαν τῆς περιβολῆς · οὐδεὶς γὰρ σχεδόν , ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι , οὔτε τῶν καθ' ἡμᾶς οὔτε τῶν θύραθεν τῇ ἰδέᾳ ταύτῃ ὡς ὁ μέγας Παῦλος ἐχρήσατο . ἵνα οὖν μὴ εἰς τὸ ἀσαφὲς αὐτῷ ἐκπίπτοι λίαν ὁ λόγος , καὶ ταῖς ἐπαναλήψεσι προσεχρήσατο . δύναται δὲ καὶ ὡς ἀπὸ ἰδίας ἀρχῆς τὰ χωρία ταῦτα εἰλῆφθαι καὶ μὴ ὡς ἐπαναληπτικὰ τῶν εἰρημένων
9192vΦ(ω)τ(ιου) * τὸ τὶς ἡμᾶς χωρίσει τοῦ τὶ οὖν ἐροῦμεν ἐστὶν ἐπαναληπτικον ὥσπερ καὶ τὸ θεὸς ὁ δικαιῶν τὶς ὁ κατακρίνων τοῦ εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν τὶς καθ' ἡμῶν κέχρηται γὰρ τῷ τοιούτῳ σχήματι πολλαχῶς διὰ τὴν συνέχειαν τῆς περιβολῆς οὐδεὶς γὰρ σχεδὸν ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι οὔτε τῶν καθ' ἡμᾶς οὔτε τῶν θύραθεν τῇ ἰδέᾳ ταύτῃ ὡς ὁ μέγας Παῦλος ἐχρήσατο ἵνα οὖν μὴ εἰς τὸ ἀσαφὲς αὐτῷ ἐκπίπτοι λίαν ὁ λόγος καὶ ταῖς ἐπαναλήψεσι προσεχρήσατο δύναται δὲ καὶ ὡς ἀπὸ ἰδίας ἀρχῆς τὰ χωρία ταῦτα εἰλῆφθαι καὶ μὴ ὡς ἐπαναληπτικὰ τῶν εἰρημένων
62784r
1862178v
190516r* Tὶς ἡμᾶς χωρίσει τοῦ τὶ οὖν ἐροῦμεν ἐστὶν ἐπαναληπτικον ὥσπερ καὶ τὸ θεὸς ὁ δικαιῶν τὶς ὁ κατακρίνων τοῦ εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν τὶς καθ' ἡμῶν κέχρηται γὰρ τῷ τοιούτῳ σχήματι πολλαχῶς διὰ τὴν συνέχειαν τῆς περιβολῆς οὐδεὶς γὰρ σχεδὸν ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι οὔτε τῶν καθ' ἡμᾶς οὔτε τῶν θύραθεν τῇ ἰδέᾳ ταύτῃ ὡς ὁ μέγας Παῦλος ἐχρήσατο ἵνα οὖν μὴ εἰς τὸ ἀσαφὲς αὐτῷ ἐκπίπτοι λίαν ὁ λόγος καὶ ταῖς ἐπαναλήψεσι προσεχρήσατο δύναται δὲ καὶ ὡς ἀπὸ ἰδίας ἀρχῆς τὰ χωρία ταῦτα εἰλῆφθαι καὶ μὴ ὡς ἐπαναληπτικὰ τῶν εἰρημένων
191942v
192346rΦωτ(ιου) * τὸ τὶς ἡμᾶς χωρίσει τοῦ τὶ οὖν ἐροῦμεν ἐστὶν ἐπαναληπτικον ὥσπερ καὶ τὸ θεὸς ὁ δικαιῶν τὶς ὁ κατακρίνων τοῦ εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν τὶς καθ' ἡμῶν κέχρηται γὰρ τῷ τοιούτῳ σχήματι πολλαχῶς διὰ τὴν συνέχειαν τῆς περιβολῆς οὐδεὶς γὰρ σχεδὸν ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι οὔτε τῶν καθ' ἡμᾶς οὔτε τῶν θύραθεν τῇ ἰδέᾳ ταύτῃ ὡς ὁ μέγας Παῦλος ἐχρήσατο ἵνα οὖν μὴ εἰς τὸ ἀσαφὲς αὐτῷ ἐκπίπτοι λίαν ὁ λόγος καὶ ταῖς ἐπαναλήψεσι προσεχρήσατο δύναται δὲ καὶ ὡς ἀπὸ ἰδίας ἀρχῆς τὰ χωρία ταῦτα εἰλῆφθαι καὶ μὴ ὡς ἐπαναληπτικὰ τῶν εἰρημένων
198087v
199731v

Unit 489Pha (Rom.9.3-Rom.9.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἡ υχοην γὰρ αὐτοῦ Ὃν οὐδὲν δύναται χωρίσαι τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ , οὐ θάνατος ἀπειλούμενος , οὐ ζωὴ προτεινομένη , οὐ τὰ ἐκεῖθεν ἁπλῶς οὐδὲ τὰ ἐνταῦθα , οὐχ ὅπερ ἄν τις ἐπινοήσῃ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἀγγέλων ἐμνήσθη καὶ δυνάμεων καὶ βάθους καὶ ὕψους , ὃν τοίνυν οὐδὲν χωρίσαι δύναται , πῶς αὐτὸς ἑκουσίως ἀφίσταται , καὶ τό τε ὑπὲρ τῶν κατὰ σάρκα συγγενῶν ; καὶ οὐ μόνον ἑκουσίως χωρίζεται , ἀλλὰ καὶ ἐπιθυμεῖ καὶ ἐπιζητεῖ καὶ εὔχεται χωρισθῆναι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ · ηὐχομην γάρ , φησὶν αὐτος ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ . τὶ οὖν ἐστι τοῦτο ; πῶς συμβήσεται τὰ ἀσύμβατα ; πρῶτον μέν , φαμέν , ὅτι οὐκ ἔστι ταῦτα ἐναντία · οὐ γὰρ ἐστιν ἐναντίον τὸ ἀγαπᾶν τὸν Χριστὸν οὕτως ὥστε μήτε διὰ κολάσεως μήτε δι' ὑποσχέσεως πάσης ἀφίστασθαι τῆς ἀγάπης αὐτοῦ , καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον οὕτως ὥστε τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἴσην καὶ μείζονα τῆς ἰδίας ἡγεῖσθαι σωτηρίας . οὔκουν ταῦτα ἐναντία , ἀλλὰ καὶ μᾶλλον συνᾴδοντα · ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀγαπᾷ καὶ τὸν δεσπότην , καὶ ἔμπαλιν · καὶ ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες καὶ πάλιν ὁ κύριος περὶ τῆς εἰς θεὸν ἀγάπης καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον · ἐν ταύταις , φησί , ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ὡς κεφάλαιον οὐσῶν τῶν ἄλλων πάντων , τῆς τε εἰς θεὸν καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἀγάπης . ναί , φησίν · ἀλλ' ἐνταῦθα προκρίνει τὴν τῶν πλησίον ἀγάπην τῆς πρὸς τὸν θεόν , καὶ εὔχεται ἐκεῖνον ἀπαρνήσασθαι καὶ ἐκείνους κερδῆσαι · ὁ δὲ Χριστός φησιν · ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος . ἀλλ' οὐκ ἔστι τοῦτο φιλεῖν ὑπὲρ τὸν Χριστόν . τὶ γὰρ ἦν τὸ φιλεῖν ἐκείνους ; τὸ οἰκειῶσαι αὐτοὺς τῷ Χριστῷ . πῶς οὖν ἐστι φιλεῖν ἐκείνους ὑπὲρ τὸν Χριστόν , ὅπου κἀκείνους εἰς τὴν φιλίαν καὶ ὑπακοὴν ἑλκύσαι ἔσπευδε τοῦ Χριστοῦ ; μᾶλλον γὰρ ἐπιδεικνύντος τὴν ὑπερβάλλουσαν ἀγάπην ἣν εἶχεν εἰς Χριστόν , ὅτι καὶ ἑτέρους συνήλαυνεν εἰς αὐτον ναί , φησίν , εἰ μὴ ἐχώριζεν αὐτον τοῦ Χριστοῦ λέγων · ηυχομεν γὰρ αὐτο ἐγὼ καὶ ἑξῆς τι οὖν φαμέν . τὶ οὖν φαμέν ; ἢ ὅτι μὴ γένοιτο , οὐκ ἐχώριζεν · οὐ γὰρ εἶπεν εὔχομαι τοῦτο γενέσθαι , ἀλλὰ διὰ τὸ διάπυρον τοῦ ποθου ὅπερ πρὸς τὸν Χριστὸν εἶχεν , καὶ τὴν σπουδὴν ἣν κατεβάλλετο εἰς τὸ προσαγαγεῖν πάντας πάντα τῶι Χριστῶι καὶ μάλιστα τοὺς Ἰουδαίους · οὗτοι γὰρ καὶ συγγενεῖς καὶ μάλιστα ἀντιπίπτοντες ἦσαν . ταῦτα οὖν παραστῆσαι βουλόμενός φησιν , ὅτι εἰ ἦν δυνατὸν διὰ τῆς ἐμῆς ἀπωλείας δοξασθῆναι τὸν Χριστὸν καὶ σωθῆναι τοὺς Ἰουδαίους , οὐδει τοῦτο ἂν παρῃτησάμην . ηὐχομην γάρ , φησίν , εἰ ἐνεχώρει , εἰ ἐνεδέχετο , εἲ τίς μοι ταύτην ἐδίδου τὴν αἵρεσιν · πότερον βούλει διαστῆναι Χριστοῦ ἵνα πᾶν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἑνωθῇ καὶ δοξασθῇ ὁ Χριστὸς καὶ πληρωθῶσιν αἱ ἐπαγγελίαι τοῦ πατρός , ἢ ἐν τῇ σῇ ἑνώσει ἵνα τὸ Ἰουδαίων ἔθνος στασιάζῃ καὶ διΐσταται καὶ βλασφημῆται ὁ Χριστός · εἰ οὖν ταῦτα προετίθει , προετίμησα ἄν , φησί , τὴν δόξαν Χριστοῦ καὶ τὴν τῶν πολλῶν σωτηρίαν τῆς ἰδίας . εἶδες ὑπερβολὴν ἀγαπήσεως Χριστοῦ ; ἐπειδὴ ἐκ τῶν ὄντων πάντων τὴν ἀγάπην ἐπεδείξατο τοῦ Χριστοῦ , νῦν καὶ ἐκ τῶν μὴ ὄντων μέν , καθ' ὑποθεσιν δὲ λαμβανομένων , διὰ τοῦ νοήματος τούτου ταύτην παρίστησιν , ὅτι καὶ τὴν ἐμὴν σωτηρίαν ἐν ὑποθέσει ὑπὲρ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς εἰς αὐτὸν τῶν Ἰουδαίων ἐπιστροφῆς κατεβαλομην ἄν . καὶ γὰρ διϊστάμενος Παῦλος ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ τῶν Ἰουδαίων ἑνώσεως , ῥᾷον πάλιν ἡνοῦτο καὶ συνήπτετο , ὥσπερ τις πῶλος μικρὸν τῆς μητρὸς ἀποσπασθείς · καὶ οὕτω πάλιν αὐτος τε ἐσώζετο , καὶ ὁ Χριστὸς ἐπὶ πλέον ἐδοξάζετο , καὶ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἐσώζετο , καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ αἱ ἐπαγγελίαι εἰς πέρας ἤρχοντο · μᾶλλον δέ · οὕτω καὶ ἐπὶ τούτοις διϊστάμενος οὐ διΐστατο , ἀλλὰ πλέον ἡνοῦτο . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , ὅτε Τιμόθεον περιέτεμεν , ὅτε αὐτὸς ἡγνίσατο , ὅτε τὰ τοῦ νόμου ἐτέλει τὴν χάριν κηρύσσων , ὅτι τρόπον τινα πρὸς τὴν χάριν ἐδοκει διΐστασθαι καὶ ἑαυτῷ ἐναντιοῦσθαι ; ἀλλ' οὔτε διΐστατο , οὔτε ἑαυτῷ ηναντιοῦτο ὑπὲρ γὰρ τῆς χάριτος καὶ τοῦ προσαγαγεῖν πάντας τῷ Χριστῷ , καὶ ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα πάντα ἔπραττεν · τοῦτ' ἔστιν ἀγάπης ἀξίας Χριστοῦ , τοῦτ' ἔστι ψυχῆς ὅλης δι' ὅλου εἰς τὸν ποθον ἀναφλεγομένης τοῦ Χριστοῦ . ἄλλως τε δέ · οὐδὲ λέγει ἀνάθεμα γενέσθαι , τοῦτ' ἔστιν ἀπὸ τοῦ νῦν αὐτοῦ χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ ἀπευκτοτατον , ἀλλὰ ἀνάθεμα εἶναι , τοῦτ' ἔστι κεχωρισμένος ἔτι εἶναι καὶ μήπω τῷ Χριστῷ προσελθεῖν . τοῦτο , φησίν , ηὐχομην ἄν , τὸ ἐμὲ αὐτὸν μήπω προσελθεῖν τῷ Χριστῷ , ἀλλ' ἔτι κεχωρισμένον αὐτοῦ εἶναι , εἰ τοῦτο εἰς τὴν ὑμετέραν εἴσοδον καὶ πίστιν τὴν εἰς αὐτὸν συνετέλει · μὴ γὰρ ὅτι προσῆλθον Χριστῷ , διὰ τοῦτο καὶ ὑμᾶς με προσκαλεῖσθαι νομίσητε , φησίν · καὶ πρὸ ἐμοῦ ὑμᾶς ἐβουλομην προσδραμεῖν αὐτῷ . εἶτα ἑξῆς λέγει καὶ τὰς αἰτίας
9192vΦ(ω)τ(ιου) Ὃν οὐδὲν δύναται χωρίσαι τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ οὐ θάνατος ἀπειλούμενος οὐ ζωὴ προτεινομένη οὐ τὰ ἐκεῖθεν ἁπλῶς οὐ τὰ ἐνταῦθα οὐχ ὅπερ ἄν τις ἐπινοήσῃ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἀγγέλων ἐμνήσθη καὶ δυνάμεων καὶ βάθους καὶ ὕψους ὃν τοίνυν οὐδὲν χωρίσαι δύναται πῶς αὐτὸς ἑκουσίως ἀφίσταται καὶ τό τε ὑπὲρ τῶν κατὰ σάρκα συγγενῶν καὶ οὐ μόνον ἑκουσίως χωρίζεται ἀλλὰ καὶ ἐπιθυμεῖ καὶ ἐπιζητεῖ καὶ εὔχεται χωρισθῆναι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ηὐχομην γὰρ φησὶν αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ τὶ οὖν ἐστι τοῦτο πῶς συμβήσεται τὰ ἀσύμβατα πρῶτον μὲν φαμὲν ὅτι οὐκ ἔστι ταῦτα ἐναντία οὐ γὰρ ἐστιν ἐναντίον τὸ ἀγαπᾶν τὸν Χριστὸν οὕτως ὥστε μήτε διὰ κολάσεως μήτε δι' ὑποσχέσεως πάσης ἀφίστασθαι τῆς ἀγάπης αὐτοῦ καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον οὕτως ὥστε τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἴσην καὶ μείζονα τῆς ἰδίας ἡγεῖσθαι σωτηρίας οὔκουν ταῦτα ἐναντία ἀλλὰ καὶ μᾶλλον συνᾴδοντα ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀγαπᾷ καὶ τὸν δεσπότην καὶ ἔμπαλιν καὶ ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ἐμοι μαθηταὶ ἐστε ἐὰν ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καὶ αὐτος ὁ Παῦλος φησι πλήρωμα νόμου ἡ ἀγάπη καὶ ὁ κύριος πάλιν περὶ τῆς εἰς θεὸν ἀγάπης καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἐν ταύταις φησὶ ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ὡς κεφάλαιον οὐσῶν τῶν ἄλλων πάντων τῆς τε εἰς θεὸν καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἀγάπης ναὶ φησὶν ἀλλ' ἐνταῦθα προκρίνει τὴν τῶν πλησίον ἀγάπην τῆς πρὸς τὸν θεὸν καὶ εὔχεται ἐκεῖνον ἀπαρνήσασθαι καὶ ἐκείνους κερδῆσαι ὁ δὲ Χριστός φησιν ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος ἀλλ' οὐκ ἔστι τοῦτο φιλεῖν ὑπὲρ τὸν Χριστὸν τὶ γὰρ ἦν τὸ φιλεῖν ἐκείνους τὸ οιον̀ οἰκειῶσαι αὐτοὺς τῷ Χριστῷ πῶς οὖν ἐστι φιλεῖν ἐκείνους ὑπὲρ τὸν Χριστὸν ὅπου κἀκείνους εἰς τὴν φιλίαν καὶ ὑπακοὴν ἑλκύσαι ἔσπευδε τοῦ Χριστοῦ μᾶλλον γὰρ ἐπιδεικνύντος τὴν ὑπερβάλλουσαν ἀγάπην ἣν εἶχεν εἰς Χριστὸν ὅτι καὶ ἑτέρους συνήλαυνεν εἰς αὐτον ναὶ φησὶν εἰ μὴ ἐχώριζεν ἑαυτὸν τοῦ Χριστοῦ λέγων ηὐχομην αὐτὸς ἐγὼ καὶ ἑξῆς τὶ οὖν φαμὲν ἢ ὅτι μὴ γένοιτο οὐκ ἐχώριζεν οὐ γὰρ εἶπεν εὔχομαι τοῦτο γενέσθαι ἀλλὰ τὸ διὰ διάπυρον τοῦ πόθου ὅπερ πρὸς τὸν Χριστὸν εἶχεν καὶ τὴν σπουδὴν ἣν κατεβάλλετο εἰς τὸ προσαγαγεῖν πάντας αὐτῶι καὶ μάλιστα τοὺς Ἰουδαίους οὗτοι γὰρ καὶ συγγενεῖς καὶ μάλιστα ἀντιπίπτοντες ετυγχανον ταῦτα οὖν παραστῆσαι βουλόμενός φησιν ὅτι εἰ ἦν δυνατὸν διὰ τῆς ἐμῆς ἀπωλείας δοξασθῆναι τὸν Χριστὸν καὶ σωθῆναι τοὺς Ἰουδαίους οὐδει τοῦτο ἂν παρῃτησάμην ηὐχομην γὰρ φησὶν εἰ ἐνεχώρει εἰ ἐνεδέχετο εἲ τίς μοι ταύτην ἐδίδου τὴν αἵρεσιν πότερον βούλει διαστῆναι Χριστοῦ ἵνα πᾶν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἑνωθῇ καὶ δοξασθῇ ὁ Χριστὸς καὶ πληρωθῶσιν αἱ ἐπαγγελίαι τοῦ πατρὸς ἢ ἐν ταυτῇ τῇ ἑνώσει ἵνα τὸ Ἰουδαίων ἔθνος στασιάζῃ καὶ διΐσταται καὶ βλασφημῆται ὁ Χριστὸς εἰ οὖν ταῦτα προετίθει προετίμησα ἂν φησὶ τὴν δόξαν Χριστοῦ καὶ τὴν τῶν πολλῶν σωτηρίαν τῆς ἰδίας εἶδες ὑπερβολὴν ἀγαπήσεως Χριστοῦ ἐπειδὴ ἐκ τῶν ὄντων πάντων τὴν ἀγάπην ἐπεδείξατο τοῦ Χριστοῦ νῦν καὶ ἐκ τῶν μὴ ὄντων μὲν καθ' ὑποθεσιν δὲ λαμβανομένων διὰ τοῦ νοήματος τούτου ταύτην παρίστησιν ὅτι καὶ τὴν ἐμὴν σωτηρίαν ἐν ὑποθέσει ὑπὲρ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς εἰς αὐτὸν τῶν Ἰουδαίων ἐπιστροφῆς κατεβαλομην ἂν καὶ γὰρ διϊστάμενος Παῦλος ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ τῶν Ἰουδαίων ἑνώσεως ῥᾷον πάλιν ἡνοῦτο καὶ συνήπτετο ὥσπερ τις πῶλος μικρὸν τῆς μητρὸς ἀποσπασθεὶς καὶ οὕτω πάλιν αὐτος τε ἐσώζετο καὶ ὁ Χριστὸς ἐπὶ πλέον ἐδοξάζετο καὶ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἐσώζετο καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ ἐπαγγελίαι εἰς πέρας ἤρχοντο μᾶλλον δὲ οὕτω καὶ ἐπὶ τούτοις διϊστάμενος οὐ διΐστατο ἀλλὰ πλέον ἡνοῦτο ἢ οὐ δοκεῖ σοι ὅτε Τιμόθεον περιέτεμεν ὅτε αὐτὸς ἡγνίσατο ὅτε τὰ τοῦ νόμου ἐτέλει τὴν χάριν κηρύσσων ὅτι τρόπον τινα πρὸς τὴν χάριν ἐδοκει διΐστασθαι καὶ ἑαυτῷ ἐναντιοῦσθαι ἀλλ' οὔτε διΐστατο οὔτε ἑαυτῷ ηναντιοῦτο ὑπὲρ γὰρ τῆς χάριτος καὶ τοῦ προσαγαγεῖν πάντας τῷ Χριστῷ καὶ ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα συμπάντα ἔπραττεν τοῦτ' ἔστιν ἀγάπης ἀξίας Χριστοῦ τοῦτο ἔστι ψυχῆς ὅλης δι' ὅλου εἰς τὸν πόθον ἀναφλεγομένης τοῦ Χριστοῦ ἄλλως τε δὲ οὐδὲ λέγει ἀνάθεμα γενέσθαι τοῦτ' ἔστιν ἀπὸ τοῦ νῦν αὐτοῦ χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ ἀπευκτοτατον ἀλλὰ ἀνάθεμα εἶναι τοῦτ' ἔστι κεχωρισμένος ἔτι εἶναι καὶ μήπω τῷ Χριστῷ προσελθεῖν τοῦτο φησὶν ηὐχομην ἂν τὸ ἐμὲ αὐτὸν μήπω προσελθεῖν τῷ Χριστῷ ἀλλ' ἔτι κεχωρισμένον αὐτοῦ εἶναι εἰ τοῦτο εἰς τὴν ὑμετέραν εἴσοδον καὶ πίστιν τὴν εἰς αὐτὸν συνετέλει μὴ γὰρ ὅτι προσῆλθον Χριστῷ διὰ τοῦτο καὶ ὑμᾶς με προσκαλεῖσθαι νομίσητε φησὶν καὶ πρὸ ἐμοῦ ὑμᾶς ἐβουλομην προσδραμεῖν αὐτῷ εἶτα ἑξῆς λέγει καὶ τὰς αἰτίας
62784r
1862179v
190516v* ηὐχομην γὰρ αὐτος ἐγώ Ὃν οὐδὲν δύναται χωρίσαι τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ οὐ θάνατος ἀπειλούμενος οὐ ζωὴ προτεινομένη οὐ τὰ ἐκεῖθεν ἁπλῶς οὒ τὰ ἐνταῦθα οὐχ ἅπερ ἄν τις ἐπινοήσῃ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἀγγέλων ἐμνήσθη καὶ δυνάμεων καὶ βάθους καὶ ὕψους ὃν τοίνυν οὐδὲν χωρίσαι δύναται πῶς αὐτὸς ἑκουσίως ἀφίσταται καὶ τό τε ὑπὲρ τῶν κατὰ σάρκα συγγενῶν καὶ οὐ μόνον ἑκουσίως χωρίζεται ἀλλὰ καὶ ἐπιθυμεῖ καὶ ἐπιζητεῖ καὶ εὔχεται χωρισθῆναι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ηὐχομην γὰρ φησὶν αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ τὶ οὖν ἐστι τοῦτο πῶς συμβήσεται τὰ ἀσύμβατα πρῶτον μὲν φαμὲν ὅτι οὐκ ἔστι ταῦτα ἐναντία οὐ γὰρ ἐστιν ἐναντίον τὸ ἀγαπᾶν τὸν Χριστὸν οὕτως ὥστε μήτε διὰ κολάσεως μήτε δι' ὑποσχέσεως πάσης ἀφίστασθαι τῆς ἀγάπης αὐτοῦ καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον οὕτως ὥστε τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἴσην καὶ μείζονα τῆς ἰδίας ἡγεῖσθαι σωτηρίας οὔκουν ταῦτα ἐναντία ἀλλὰ καὶ μᾶλλον συνᾴδοντα ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀγαπᾷ καὶ τὸν δεσπότην καὶ ἔμπαλιν καὶ ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοι μαθεται ἐστε ἐὰν ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καὶ αὐτος ὁ Παῦλος φησιν πλήρωμα νόμος ἡ ἀγάπη καὶ ὁ κύριος πάλιν περὶ τῆς εἰς θεὸν ἀγάπης καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἐν ταύταις φησὶ ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ὡς κεφάλαιον οὐσῶν τῶν ἄλλων πάντων τῆς τε εἰς θεὸν καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἀγάπης ναὶ φησὶν ἀλλ' ἐνταῦθα προκρίνει τὴν τῶν πλησίον ἀγάπην τῆς πρὸς τὸν θεὸν καὶ εὔχεται ἐκεῖνον ἀπαρνήσασθαι καὶ ἐκείνους κερδῆσαι ὁ δὲ Χριστός φησιν ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος ἀλλ' οὐκ ἔστι τοῦτο φιλεῖν ὑπὲρ τὸν Χριστὸν τὶ γὰρ ἦν τὸ φιλεῖν ἐκείνους τὸ οἰκειῶσαι αὐτοὺς τῷ Χριστῷ πῶς οὖν ἐστι φιλεῖν ἐκείνους ὑπὲρ τὸν Χριστὸν ὅπου κἀκείνους εἰς τὴν φιλίαν καὶ ὑπακοὴν ἔσπευδε ἑλκύσαι τοῦ Χριστοῦ μᾶλλον γὰρ ἐπιδεικνύντος τὴν ὑπερβάλλουσαν ἀγάπην ἣν εἶχεν εἰς Χριστὸν ὅτι καὶ ἑτέρους συνήλαυνεν εἰς αὐτον ναὶ φησὶν εἰ μὴ ἐχώριζεν αὐτον τοῦ Χριστοῦ λέγων ηὐχομην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ καὶ ἑξῆς τὶ οὖν φαμὲν ἢ ὅτι μὴ γένοιτο οὐκ ἐχώριζεν οὐ γὰρ εἶπεν εὔχομαι τοῦτο γενέσθαι ἀλλὰ τὸ διάπυρον τοῦ πόθου ὅπερ πρὸς τὸν Χριστὸν εἶχεν καὶ τὴν σπουδὴν ἣν κατεβάλλετο εἰς τὸ προσαγαγεῖν πάντας αὐτῶν καὶ μάλιστα τοὺς Ἰουδαίους οὗτοι γὰρ καὶ συγγενεῖς καὶ μάλιστα ἀντιπίπτοντες ετυγχανον ταῦτα οὖν παραστῆσαι βουλόμενός φησιν ὅτι εἰ ἦν δυνατὸν διὰ τῆς ἐμῆς ἀπωλείας δοξασθῆναι τὸν Χριστὸν καὶ σωθῆναι τοὺς Ἰουδαίους οὐδει τοῦτο ἂν παρῃτησάμην ηὐχομην γὰρ φησὶν εἰ ἐνεχώρει εἰ ἐνεδέχετο εἲ τίς μοι ταύτην ἐδίδου τὴν αἵρεσιν πότερον βούλει διαστῆναι Χριστοῦ ἵνα πᾶν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἑνωθῇ καὶ δοξασθῇ ὁ Χριστὸς καὶ πληρωθῶσιν αἱ ἐπαγγελίαι τοῦ πατρὸς ἢ ἐν τῇ σῇ ἑνώσει ἵνα τὸ Ἰουδαίων ἔθνος στασιάζῃ καὶ διΐσταται καὶ βλασφημῆται ὁ Χριστὸς εἰ οὖν ταῦτα προετίθη προετίμησα ἂν φησὶ τὴν δόξαν Χριστοῦ καὶ τὴν τῶν πολλῶν σωτηρίαν τῆς ἰδίας εἶδες ὑπερβολὴν ἀγαπήσεως Χριστοῦ ἐπειδὴ ἐκ τῶν ὄντων πάντων τὴν ἀγάπην ἐπεδείξατο τοῦ Χριστοῦ νῦν καὶ ἐκ τῶν μὴ ὄντων μὲν καθ' ὑποθεσιν δὲ λαμβανομένων διὰ τοῦ νοήματος τούτου ταύτην παρίστησιν ὅτι καὶ τὴν ἐμὴν σωτηρίαν ἐν ὑποθέσει ὑπὲρ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς εἰς αὐτὸν τῶν Ἰουδαίων ἐπιστροφῆς κατεβαλομην ἂν καὶ γὰρ διϊστάμενος Παῦλος ὑπὲρ τῆς δόξης Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ τῶν Ἰουδαίων ἑνώσεως ῥᾷον πάλιν ἡνοῦτο καὶ συνήπτετο ὥσπερ τις πῶλος μικρὸν τῆς μητρὸς ἀποσπασθεὶς καὶ οὕτω πάλιν αὐτος τε ἐσώζετο καὶ ὁ Χριστὸς ἐπὶ πλέον ἐδοξάζετο καὶ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἐσώζετο καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ αἱ ἐπαγγελίαι εἰς πέρας ἤρχοντο μᾶλλον δὲ οὕτω καὶ ἐπὶ τούτοις διϊστάμενος οὐ διΐστατο ἀλλὰ πλέον ἡνοῦτο ἢ οὐ δοκεῖ σοι ὅτε Τιμόθεον περιέτεμεν ὅτε αὐτὸς ἡγνίσατο ὅτε τὰ τοῦ νόμου ἐτέλει τὴν χάριν κηρύσσων ὅτι τρόπον τινα πρὸς τὴν χάριν ἐδοκει διΐστασθαι καὶ ἑαυτῷ ἐναντιοῦσθαι ἀλλ' οὔτε διΐστατο οὔτε ἑαυτῷ εναντιοῦτο ὑπὲρ γὰρ τῆς χάριτος καὶ τοῦ προσαγαγεῖν πάντας τῷ Χριστῷ καὶ ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα συμπάντα ἔπραττεν τοῦτ' ἔστιν ἀγάπησις ἀξίας Χριστοῦ τοῦτ' ἔστι ψυχῆς ὅλης δι' ὅλου εἰς τὸν πόθον ἀναφλεγομένης τοῦ Χριστοῦ ἄλλως τε δὲ οὐδὲ λέγει ἀνάθεμα γενέσθαι τοῦτ' ἔστιν ἀπὸ τοῦ νῦν αὐτοῦ χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ ἀπευκτοτατον ἀλλὰ ἀνάθεμα εἶναι τοῦτ' ἔστι κεχωρισμένος ἔτι εἶναι καὶ μήπω τῷ Χριστῷ προσελθεῖν τοῦτο φησὶν ηὐχομην ἂν τὸ ἐμὲ αὐτὸν μήπω προσελθεῖν τῷ Χριστῷ ἀλλ' ἔτι κεχωρισμένον αὐτοῦ εἶναι εἰ τοῦτο εἰς τὴν ὑμετέραν εἴσοδον καὶ πίστιν τὴν εἰς αὐτὸν συνετέλει μὴ γὰρ ὅτι προσῆλθον Χριστῷ διὰ τοῦτο καὶ ὑμᾶς με προσκαλεῖσθαι νομίσητε φησὶν καὶ πρὸ ἐμοῦ ὑμᾶς ἐβουλομην προσδραμεῖν αὐτῷ εἶτα ἑξῆς λέγει καὶ τὰς αἰτίας
191943v
192346vΦωτ(ιου) * ηὐχόμεν γὰρ αὐτοῦ Ὃν οὐδὲν δύναται χωρίσαι τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ οὐ θάνατος ἀπειλούμενος οὐ ζωὴ προτεινομένη οὐ τὰ ἐκεῖθεν ἁπλῶς οὐδὲ τὰ ἐνταῦθα οὐχ ὅπερ ἄν τις ἐπινοήσῃ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἀγγέλων ἐμνήσθη καὶ δυνάμεων καὶ βάθους καὶ ὕψους ὃν τοίνυν οὐδὲν χωρίσαι δύναται πῶς αὐτὸς ἑκουσίως ἀφίσταται καὶ τό τε ὑπὲρ τῶν κατὰ σάρκα συγγενῶν καὶ οὐ μόνον ἑκουσίως χωρίζεται ἀλλὰ καὶ ἐπιθυμεῖ καὶ ἐπιζητεῖ καὶ εὔχεται χωρισθῆναι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ηὐχομην γὰρ φησὶν {αὐτος ἀνάθεμα /αὐτος ἐγὼ ἀνάθεμα }* εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ τὶ οὖν ἐστι τοῦτο πῶς συμβήσεται τὰ ἀσύμβατα πρῶτον μὲν φαμὲν ὅτι οὐκ ἔστι ταῦτα ἐναντία οὐ γὰρ ἐστιν ἐναντίον τὸ ἀγαπᾶν τὸν Χριστὸν οὕτως ὥστε μήτε διὰ κολάσεως μήτε δι' ὑποσχέσεως πάσης ἀφίστασθαι τῆς ἀγάπης αὐτοῦ καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίον οὕτως ὥστε τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἴσην καὶ μείζονα τῆς ἰδίας ἡγεῖσθαι σωτηρίας οὔκουν ταῦτα ἐναντία ἀλλὰ καὶ μᾶλλον συνᾴδοντα ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀγαπᾷ καὶ τὸν δεσπότην καὶ ἔμπαλιν καὶ ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες καὶ {πάλιν περί /πάλιν ὁ κύριος περί }* τῆς εἰς θεὸν ἀγάπης καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἐν ταύταις φησὶ ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὁ {νόμος ὡς κεφάλαιον /νόμος καὶ οἱ προφῆται ὡς κεφάλαιον }* οὐσῶν τῶν ἄλλων πάντων τῆς τε εἰς θεὸν καὶ τῆς εἰς τὸν πλησίον ἀγάπης ναὶ φησὶν ἀλλ' ἐνταῦθα προκρίνει τὴν τῶν πλησίον ἀγάπην τῆς πρὸς τὸν θεὸν καὶ εὔχεται ἐκεῖνον ἀπαρνήσασθαι καὶ ἐκείνους κερδῆσαι ὁ δὲ Χριστός φησιν ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος ἀλλ' οὐκ ἔστι τοῦτο φιλεῖν ὑπὲρ τὸν Χριστὸν τὶ γὰρ ἦν τὸ φιλεῖν ἐκείνους τὸ οἰκειῶσαι αὐτοὺς τῷ Χριστῷ πῶς οὖν ἐστι φιλεῖν ἐκείνους ὑπὲρ τὸν Χριστὸν ὅπου κἀκείνους εἰς τὴν φιλίαν καὶ ὑπακοὴν ἑλκύσαι ἔσπευδε τοῦ Χριστοῦ μᾶλλον γὰρ ἐπιδεικνύντος τὴν ὑπερβάλλουσαν ἀγάπην ἣν εἶχεν εἰς Χριστὸν ὅτι καὶ ἑτέρους συνήλαυνεν εἰς αὐτον ναὶ φησὶν εἰ μὴ ἐχώριζεν αὐτον τοῦ Χριστοῦ λέγων {ηὐχόμεν τι οὖν φαμέν /ηὐχόμεν γὰρ αὐτο ἐγὼ καὶ ἑξῆς τι οὖν φαμέν }* τὶ οὖν φαμὲν ἢ ὅτι μὴ γένοιτο οὐκ ἐχώριζεν οὐ γὰρ εἶπεν εὔχομαι τοῦτο γενέσθαι ἀλλὰ διὰ τὸ διάπυρον τοῦ πόθου ὅπερ πρὸς τὸν Χριστὸν εἶχεν καὶ τὴν σπουδὴν ἣν κατεβάλλετο εἰς τὸ προσαγαγεῖν πάντας {πάντας καὶ μάλιστα /πάντα τῶι Χριστῶι καὶ μάλιστα }* τοὺς Ἰουδαίους οὗτοι γὰρ καὶ συγγενεῖς καὶ μάλιστα ἀντιπίπτοντες ἦσαν ταῦτα οὖν παραστῆσαι βουλόμενός φησιν ὅτι εἰ ἦν δυνατὸν διὰ τῆς ἐμῆς ἀπωλείας δοξασθῆναι τὸν Χριστὸν καὶ σωθῆναι τοὺς Ἰουδαίους οὐδει τοῦτο ἂν παρῃτησάμην ηὐχομην γὰρ φησὶν εἰ ἐνεχώρει εἰ ἐνεδέχετο εἲ τίς μοι ταύτην ἐδίδου τὴν αἵρεσιν πότερον βούλει διαστῆναι Χριστοῦ ἵνα πᾶν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἑνωθῇ καὶ δοξασθῇ ὁ Χριστὸς καὶ πληρωθῶσιν αἱ ἐπαγγελίαι τοῦ πατρὸς ἢ ἐν τῇ σῇ ἑνώσει ἵνα τὸ Ἰουδαίων ἔθνος στασιάζῃ καὶ διΐσταται καὶ βλασφημῆται ὁ Χριστὸς εἰ οὖν ταῦτα προετίθει προετίμησα ἂν φησὶ τὴν δόξαν Χριστοῦ καὶ τὴν τῶν πολλῶν σωτηρίαν τῆς ἰδίας εἶδες ὑπερβολὴν ἀγαπήσεως Χριστοῦ ἐπειδὴ ἐκ τῶν ὄντων πάντων τὴν ἀγάπην ἐπεδείξατο τοῦ Χριστοῦ νῦν καὶ ἐκ τῶν μὴ ὄντων μὲν καθ' ὑποθεσιν δὲ λαμβανομένων διὰ τοῦ νοήματος τούτου ταύτην παρίστησιν ὅτι καὶ τὴν ἐμὴν σωτηρίαν ἐν ὑποθέσει ὑπὲρ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς εἰς αὐτὸν τῶν Ἰουδαίων ἐπιστροφῆς κατεβαλομην ἂν καὶ γὰρ διϊστάμενος Παῦλος ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ τῶν Ἰουδαίων ἑνώσεως ῥᾷον πάλιν ἡνοῦτο καὶ συνήπτετο ὥσπερ τις πῶλος μικρὸν τῆς μητρὸς ἀποσπασθεὶς καὶ οὕτω πάλιν αὐτος τε ἐσώζετο καὶ ὁ Χριστὸς ἐπὶ πλέον ἐδοξάζετο καὶ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἐσώζετο καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ αἱ ἐπαγγελίαι εἰς πέρας ἤρχοντο μᾶλλον δὲ οὕτω καὶ ἐπὶ τούτοις διϊστάμενος οὐ διΐστατο ἀλλὰ πλέον ἡνοῦτο ἢ οὐ δοκεῖ σοι ὅτε Τιμόθεον περιέτεμεν ὅτε αὐτὸς ἡγνίσατο ὅτε τὰ τοῦ νόμου ἐτέλει τὴν χάριν κηρύσσων ὅτι τρόπον τινα πρὸς τὴν χάριν ἐδοκει διΐστασθαι καὶ ἑαυτῷ ἐναντιοῦσθαι ἀλλ' οὔτε διΐστατο οὔτε ἑαυτῷ ηναντιοῦτο ὑπὲρ γὰρ τῆς χάριτος καὶ τοῦ προσαγαγεῖν πάντας τῷ Χριστῷ καὶ ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα πάντα ἔπραττεν τοῦτ' ἔστιν ἀγάπης ἀξίας Χριστοῦ τοῦτ' ἔστι ψυχῆς ὅλης δι' ὅλου εἰς τὸν πόθον ἀναφλεγομένης τοῦ Χριστοῦ ἄλλως τε δὲ οὐδὲ λέγει ἀνάθεμα γενέσθαι τοῦτ' ἔστιν ἀπὸ τοῦ νῦν αὐτοῦ χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ ἀπευκτοτατον ἀλλὰ ἀνάθεμα εἶναι τοῦτ' ἔστι κεχωρισμένος ἔτι εἶναι καὶ μήπω τῷ Χριστῷ προσελθεῖν τοῦτο φησὶν ηὐχομην ἂν τὸ ἐμὲ αὐτὸν μήπω προσελθεῖν τῷ Χριστῷ ἀλλ' ἔτι κεχωρισμένον αὐτοῦ εἶναι εἰ τοῦτο εἰς τὴν ὑμετέραν εἴσοδον καὶ πίστιν τὴν εἰς αὐτὸν συνετέλει μὴ γὰρ ὅτι προσῆλθον Χριστῷ διὰ τοῦτο καὶ ὑμᾶς με προσκαλεῖσθαι νομίσητε φησὶν καὶ πρὸ ἐμοῦ ὑμᾶς ἐβουλομην προσδραμεῖν αὐτῷ εἶτα ἑξῆς λέγει καὶ τὰς αἰτίας
198087v
199732v

Unit 489Phb (Rom.9.3-Rom.9.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) γὰρ αὐτος ἐγώ Αὐτὸς ἐγὼ οὐχ ἑτέρους , φησίν , ὑμῶν προτιμῶμαι εἰς τὸ προσελθεῖν τῷ Χριστῷ , ἀλλ' οὐδὲ ἐμὲ αὐτον · εἱλομην γὰρ ἂν μήπω προσελθεῖν αὐτῷ , ἂν διὰ τούτου ὑμεῖς προσήρχεσθε .
9193rαὐτος ἐγώ οὐχ ἑτέρους φησὶν προτιμῶμαι ὑπὲρ ὑμᾶς εἰς τὸ προσελθεῖν τῷ Χριστῷ ἀλλ' οὐδὲ ἐμὲ αὐτον εἱλομην γὰρ ἂν μήπω προσελθεῖν αὐτῷ ἂν διὰ τούτου ὑμεῖς προσήρχεσθε
62784r
1862179v
190516v* Αὐτὸς ἐγὼ οὐχ ἑτέρους φησὶν ὑπὲρ ὑμῶν προτιμῶμαι εἰς τὸ προσελθεῖν τῷ Χριστῷ ἀλλ' οὐδὲ ἐμὲ αὐτον εἱλομην γὰρ ἂν μήπω προσελθεῖν αὐτῷ ἂν διὰ τούτου ὑμεῖς προσήρχεσθε
191943v
192347rΦωτ(ιου) * γὰρ αὐτος ἐγώ Αὐτὸς ἐγὼ οὐχ ἑτέρους φησὶν ὑμῶν προτιμῶμαι εἰς τὸ προσελθεῖν τῷ Χριστῷ ἀλλ' οὐδὲ ἐμὲ αὐτον εἱλομην γὰρ ἂν μήπω προσελθεῖν αὐτῷ ἂν διὰ τούτου ὑμεῖς προσήρχεσθε
198087v
199732v

Unit 491Ph (Rom.9.3-Rom.9.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν θέλων δεῖξαι τὴν ἄφατον αὐτοῦ στοργὴν καὶ σπουδὴν τὴν πρὸς Ἰουδαίους , αὐτίκα μετὰ τὸ εἰπεῖν ὅτι οὐδέν με δύναται χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ , ἐπάγει · ἀλλ' ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου , εἰ ἦν τοῦτο συντελοῦν εἰς ὄνησιν αὐτῶν , ηὐξάμην ἂν χωρισθῆναι · τοῦτο γὰρ τὸ ἀνάθεμα συσσημαίνει .
9193vὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου θέλων δεῖξαι τὴν ἄφατον αὐτοῦ στοργὴν καὶ σπουδὴν τὴν ὑπὲρ Ἰουδαίων αὐτίκα μετὰ τὸ εἰπεῖν ὅτι οὐδέν με δύναται χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ ἐπάγει ἀλλ' ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου εἰ ἦν τοῦτο συντελοῦν εἰς ὄνησιν αὐτῶν ηὐξάμην ἂν χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ τὸ ἀνάθεμα σημαίνει
62784r
1862179v
190516v* ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν θέλων δεῖξαι τὴν ἄφατον αὐτοῦ στοργὴν καὶ σπουδὴν τὴν ὑπὲρ Ἰουδαίους αὐτίκα μετὰ εἰπεῖν ὅτι οὐδέν με δύναται χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ ἐπάγει ἀλλ' ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου εἰ ἦν τοῦτο συντελοῦν εἰς ὄνησιν αὐτῶν ηὐξάμην ἂν χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ τὸ ἀνάθεμα συσσημαίνει
191943v
192347vΦωτ(ιου) * ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν θέλων δεῖξαι τὴν ἄφατον αὐτοῦ στοργὴν καὶ σπουδὴν τὴν πρὸς Ἰουδαίους αὐτίκα μετὰ τὸ εἰπεῖν ὅτι οὐδέν με δύναται χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ ἐπάγει ἀλλ' ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου εἰ ἦν τοῦτο συντελοῦν εἰς ὄνησιν αὐτῶν ηὐξάμην ἂν χωρισθῆναι τοῦτο γὰρ τὸ ἀνάθεμα συσσημαίνει
198087v
199732v

Unit 492Ph (Rom.9.5-Rom.9.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) o ὧν ἐπί ἐνταῦθα λαμπροτατα θεὸν τὸν Χριστὸν ὀνομάζει ὁ ἀπόστολος
9193vὁ ὧν ἐπὶ πάντων θεός ἐνταῦθα λαμπρότατα θεὸν τὸν Χριστὸν ὀνομάζει ὁ ἀπόστολος
62784r
1862179v
190516v* ἐνταῦθα λαμπρότατα θεὸν τὸν Χρτιστον ὀνομάζει ὁ ἀπόστολος
191944r
192347vΦωτ(ιου) * o ὧν ἐπί ἐνταῦθα λαμπρότατα θεὸν τὸν Χριστὸν ὀνομάζει ὁ ἀπόστολος
198087v
199732v

Unit 494Ph (Rom.9.6-Rom.9.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐχ οἷον δέ Οὐ μόνον , φησίν , οὐκ ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ , ἀλλ' οὐδὲ οἷον ἐκπέπτωκεν , οἷον · ἀλλ' οὐδ' ἐγγὺς γέγονε τοῦ ἐκπεσεῖν ἢ δοκεῖν ἐκπεπτωκέναι .
9193vΦ(ω)τ(ιου) οὐχ οἷον Οὐ μόνον φησὶν οὐκ ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἀλλ' οὐδὲ οἷον ἐκπέπτωκεν οἷον ἀλλ' οὐδε ἐγγὺς γέγονε τοῦ ἐκπεσεῖν ἢ δοκεῖν ἐκπεπτωκέναι
62784v
1862179v
190516v* οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ Οὐ μόνον φησὶν οὐκ ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἀλλ' οὐδὲ οἷον ἐκπέπτωκεν οἷον ἀλλ' οὐδ' ἐγγὺς γέγονε τοῦ ἐκπεσεῖν ἢ δοκεῖν ἐκπεπτωκέναι
191944r
192347vΦωτ(ιου) * οὐχ οἷον δέ Οὐ μόνον φησὶν οὐκ ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἀλλ' οὐδὲ οἷον ἐκπέπτωκεν οἷον ἀλλ' οὐδ' ἐγγὺς γέγονε τοῦ ἐκπεσεῖν ἢ δοκεῖν ἐκπεπτωκέναι
198087v
199732v

Unit 495Ph (Rom.9.7-Rom.9.7)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐ γὰρ πάντες Εἰ οὐχὶ πάντες , φησίν , οἱ ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ , οὗτοι καὶ τέκνα Ἀβραάμ , δηλονότι ἄλλος ἐστὶ τρόπος ὁ ποιῶν αὐτοὺς τέκνα τοῦ Ἀβραάμ , καὶ οὐχὶ ἡ ἐξ αὐτοῦ γέννησις · τὶς δὲ οὗτος ; ὁ τῆς ἐπαγγελίας , τοῦτ' ἔστιν ἐκεῖνοι τέκνα εἰσίν , οἱ καὶ τῆς ἐπαγγελίας ἀξιωθέντες καὶ πληθυνθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ , οἷοὶ εἰσιν οἱ πιστοί .
9193vΦ(ω)τ(ιου) * Εἰ οὐχὶ πάντες φησὶν οἱ ἐκ σπέρματος Ἀβραὰμ οὗτοι καὶ τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ δηλονότι ἄλλος ἐστὶ τρόπος ὁ ποιῶν αὐτοὺς τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ καὶ οὐχὶ ἡ ἐξ αὐτοῦ γέννησις τὶς δὲ οὗτος ὁ τῆς ἐπαγγελίας τοῦτ' ἔστιν ἐκεῖνοι τέκνα εἰσὶν οἱ καὶ τῆς ἐπαγγελίας ἀξιωθέντες καὶ πληθυνθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ οἷοὶ εἰσιν οἱ πιστοί
62784v
1862179v
190517r* οὐ γὰρ πάντες οἱ ἐξ Ἰσραὴλ οὗτοι Ἰσραὴλ οὐδ ὅτι εἰσι σπέρμα Ἀβραὰμ πάντες τέκνα ἂλλ ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα Εἰ οὐχὶ πάντες φησὶν οἱ ἐκ σπέρματος Ἀβραὰμ οὗτοι καὶ τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ δηλονότι ἄλλος ἐστὶ τρόπος ὁ ποιῶν αὐτοὺς τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ καὶ οὐχὶ ἡ ἐξ αὐτοῦ γέννησις τὶς δὲ οὗτος ὁ τῆς ἐπαγγελίας τοῦτ' ἔστιν ἐκεῖνοι τέκνα εἰσὶν οἱ καὶ τῆς ἐπαγγελίας ἀξιωθέντες καὶ πληθυνθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ οἷοὶ εἰσιν οἱ πιστοί
191944v
192347vΦωτ(ιου) * οὐ γὰρ πάντες Εἰ οὐχὶ πάντες φησὶν οἱ ἐκ σπέρματος Ἀβραὰμ οὗτοι καὶ τέκνα Ἀβραὰμ δηλονότι ἄλλος ἐστὶ τρόπος ὁ ποιῶν αὐτοὺς τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ καὶ οὐχὶ ἡ ἐξ αὐτοῦ γέννησις τὶς δὲ οὗτος ὁ τῆς ἐπαγγελίας τοῦτ' ἔστιν ἐκεῖνοι τέκνα εἰσὶν οἱ καὶ τῆς ἐπαγγελίας ἀξιωθέντες καὶ πληθυνθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ οἷοὶ εἰσιν οἱ πιστοί
198087v
199733r

Unit 502Ph (Rom.9.11-Rom.9.11)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μήπω γὰρ γεννεθεντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθον ἡ κακόν κατ' ἐκλογήν Εἰπών · πρόθεσις τοῦ θεοῦ , τὴν βουλὴν αὐτοῦ ἐδήλωσεν . εἰπών · κατ' ἐκλογήν , ἔδειξεν ὅτι καὶ διέφερον ἀλλήλων · οὐδεὶς γὰρ ἐκλέγεται ἕτερον ἀφ' ἑτέρου , εἰ μή τι αὐτοῦ διαλλάσσει . εἰπὼν δέ · οὐκ ἐξ ἔργων , παρέστησε τὸ μέγεθος τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος αὐτοῦ , ὅτι καὶ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται καὶ προσκαλεῖται . ἀλλ' εἰ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται , πῶς ἐκλέγεται ; ἡ μὲν γὰρ ἐκλογὴ ἐπὶ τῶν κατά τι γίνεται διαφεροντων , οἱ δὲ μηδὲν πράξαντες τὶ διαφέρουσιν ; καὶ πάνυ · ἀνθρωπίνοις μὲν γὰρ ὀφθαλμοῖς , ἐπεὶ οὐδὲν ἔπραξαν , οὐδὲν διαφέρουσιν , θείᾳ δὲ προγνώσει τοῦ μέλλοντος πολλὰ διαφέρουσιν · καὶ γὰρ ὁ μὲν εὐηρέστησε τῷ θεῷ , ὁ δὲ οὐκέτι . ὥστε ἡ ἐκλογὴ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων γέγονε , καὶ ἀπὸ τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος γέγονε . καὶ δικαία γέγονε , ἀλλὰ τὸ δίκαιον τοὺς ἀνθρώπους ἐλάνθανεν , ὥσπερ πλέον καὶ ἔτι νῦν λανθάνει τὸ δίκαιον ἐπὶ τῆς ἀναιρέσεως τῶν μοσχοποιησάντων · πάντων γὰρ μοσχοποιησάντων οὐ πάντες ἀνῃρέθησαν . ἀλλ' εἰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους τὸ ἐν τῇ τούτων ἀναιρέσει ἐκπέφευγε δίκαιον , τῷ κριτῇ τῶν ὅλων ἀκριβῶς καὶ ἀδιαπτώτως ἔγνωσται , καὶ ἐπὶ μυρίων δὲ ἄλλων ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν καθ' ἑκάστην συμβαινοντων · πολλὰ γὰρ ἀγνώστους ἡμῖν ἔχοντα τοὺς λόγους καὶ τοῖς ἀσυνέτοις ἄλογα δοκοῦντα διὰ τοῦτο , τῷ παντεποπτῃ καὶ παντεφορῳ τῆς δίκης ὀφθαλμῷ δικαίως καὶ κρίνεται γεγενῆσθαι καὶ διαπράττεται . ὁ δὲ θεῖος Παῦλος φησιν , ὅτι εἰ καὶ μηδεὶς λόγος ἀπορρητος ἐν ῆν τοῖς πραττομένοις , οὐδ' οὕτως ἐχρῆν τινας ἀδημονεῖν καὶ ἐπικαλεῖν , διὰ τὶ ὁ μὲν οὕτως ὁ δὲ οὕτως τὸν βίον διαπορεύεται · ἐξουσίαν γὰρ ἔχει ὁ πλάστης δημιουργεῖν ὡς βούλεται . τοῦτο δὲ ἐκ περιουσίας φησίν , ἐπεὶ καὶ τὸν προειρημένον τρόπον τῆς ἀπολογίας φησὶν ἐν οἷς λέγει ὅτι ἡ γραφὴ λέγει τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε καὶ ἑξῆς . ἐνταῦθα γὰρ οἱονεί φησιν ὅτι ἄλογον ἂν ἔδοξε τοῖς πολλοῖς τὸ ὑψωθῆναι τὸν Φαραὼ καὶ βασιλεῦσαι , μιαρὸν οὕτω καὶ ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον ὄντα , ἀλλ' ἡ γραφὴ διδάξασα τὴν αἰτίαν εἰς εὔλογον μετενήνοχε τὸ ἄλογον . καίτοι , φησί , καὶ αὐτὸ τὸ εὔλογον καὶ ἡ λύσις ἀπορίαν πάλιν τοῖς φιλονείκοις καὶ ἀγνώμοσι δύναται τεκεῖν · ἐροῦσι γὰρ ὅτι , εἰ διὰ τοῦτο ἐξήγειρε τὸν Φαραὼ εἰς βασιλέα , ἵνα τὸ ὄνομα αὐτοῦ τιμωρησαμένου αὐτὸν τιμωρίᾳ παραδοξῳ καὶ θαυμαστῇ ἐνδοξασθῇ , τὶ ὅτι μέμφεται αὐτον ; μᾶλλον δέ · τὶ ὅτι ἐτιμωρήσατο αὐτον ; ἃ γὰρ ἥμαρτεν , εἰς δόξαν αὐτοῦ ἥμαρτεν · εἰ μὴ γὰρ ἥμαρτεν , οὐκ ἐτιμωρήσατο · εἰ μὴ ἐτιμωρήσατο , οὐκ ἂν ἐδοξάσθη . ἀλλὰ τοῦτο ἐβούλετο · ὅπως γάρ , φησίν , ἐνδείξωμαι καὶ ἑξῆς . εἰ δὲ ἐβούλετο , τὶς ἀντιστῆναι δύναται αὐτοῦ τῷ βουλήματι ; ὁρᾷς πῶς ἡ τῆς ἀπορίας λύσις καὶ τῆς αἰτίας ἀποδοσις οὐκ ἔλυσε τὸ ἀπορούμενον τοῖς ἀγνώμοσιν , ἀλλὰ καὶ ἑτέρας ἀπορίας ἀφορμὴ γέγονεν ; δι' ὃ ἄμεινον μὴ ζητεῖν τὰς τοιαύτας αἰτίας , ἢ ζητοῦντας μειζόνων ἀποριῶν αἰτίας τὰς λύσεις ποιεῖσθαι · τοῦτο γὰρ εὐγνωμονων πλασμάτων καὶ δούλων , μὴ τὰς αἰτίας ἀπαιτεῖν τὸν δημιουργὸν καὶ δεσπότην , ἀλλ' ἐπὶ πᾶσι τοῖς γινομένοις εὐχαριστεῖν αὐτῷ , κἂν οὐ κατείληφε τοὺς λόγους δι' οὓς γίνεται . μᾶλλον δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων πλέον ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν · δῆλον γὰρ πρὸς ὧν μὴ κατειλήφαμεν , ἐπὶ τούτων μείζους εἰσὶν οἱ λόγοι καὶ θαυμασιώτεροι καὶ τῆς ἡμῶν ὑπερκείμενοι καταλήψεως , ὥστε μείζους δεῖ καὶ τὰς εὐεργεσίας προσάγεσθαι . αὐτὸς δὲ προϊὼν καὶ τῆς δευτέρας ἀπορίας τίθησι τὴν λύσιν .
9194rΦ(ω)τ(ιου) * Εἰπὼν πρόθεσις τοῦ θεοῦ τὴν βουλὴν αὐτοῦ ἐδήλωσεν εἰπὼν κατ' ἐκλογὴν ἔδειξεν ὅτι καὶ διέφερον ἀλλήλων οὐδεὶς γὰρ ἐκλέγεται ἕτερον ἀφ' ἑτέρου εἰ μή τι αὐτοῦ διαλλάσσει εἰπὼν δὲ οὐκ ἐξ ἔργων παρέστησε τὸ μέγεθος τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος αὐτοῦ ὅτι καὶ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται καὶ προσκαλεῖται ἀλλ' εἰ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται πῶς ἐκλέγεται ἡ μὲν γὰρ ἐκλογὴ ἐπὶ τῶν κατά τι γίνεται διαφεροντων οἱ δὲ μηδὲν πράξαντες τὶ διαφέρουσιν καὶ πάνυ ἀνθρωπίνοις μὲν γὰρ ὀφθαλμοῖς ἐπεὶ οὐδὲν ἔπραξαν οὐδὲν διαφέρουσιν θείᾳ δὲ προγνώσει τοῦ μέλλοντος πολλὰ διαφέρουσιν καὶ γὰρ ὁ μὲν εὐηρέστησε τῷ θεῷ ὁ δὲ οὐκέτι ὥστε ἡ ἐκλογὴ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων γέγονε καὶ ἀπὸ τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος γέγονε καὶ δικαία γέγονε ἀλλὰ τὸ δίκαιον τοὺς ἀνθρώπους ἐλάνθανεν ὥσπερ πλέον καὶ ἔτι νῦν λανθάνει τὸ δίκαιον τὸ ἐπὶ τῆς ἀναιρέσεως τῶν μοσχοποιησάντων πάντων γὰρ μοσχοποιησάντων οὐ πάντες ἀνῃρέθησαν ἀλλ' εἰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους τὸ ἐν τῇ τούτων ἀναιρέσει ἐκπέφευγε δίκαιον τῷ κριτῇ τῶν ὅλων ἀκριβῶς καὶ ἀδιαπτώτως τῶι ἔγνωσται καὶ ἐπὶ μυρίων δὲ ἄλλων ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν καθ' ἑκάστην συμβαινόντων πολλὰ γὰρ ἀγνώστους ἡμῖν ἔχοντα τοὺς λόγους καὶ τοῖς ἀσυνέτοις ἄλογα δοκοῦντα διὰ τοῦτο τῷ παντεποπτῃ καὶ παντεφορῳ τῆς δίκης ὀφθαλμῷ δικαίως καὶ κρίνεται γεγενῆσθαι καὶ διαπράττεται ὁ δὲ θεῖος Παῦλος φησιν ὅτι εἰ καὶ μηδεὶς λόγος ἀπορρητος ἐν ῆν τοῖς πραττομένοις οὐδ' οὕτως ἐχρῆν τινας ἀδημονεῖν καὶ ἐπικαλεῖν διὰ τὶ ὁ μὲν οὕτως ὁ δὲ οὕτως τὸν βίον διαπορεύεται ἐξουσίαν γὰρ ἔχει ὁ πλάστης δημιουργεῖν ὡς βούλεται τοῦτο δὲ ἐκ περιουσίας φησὶν ἐπεὶ καὶ τὸν προειρημένον τρόπον τῆς ἀπολογίας φησὶν ἐν οἷς λέγει ὅτι ἡ γραφὴ λέγει τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε καὶ ἑξῆς ἐνταῦθα γὰρ οἱονεί φησιν ὅτι ἄλογον ἂν ἔδοξε τοῖς πολλοῖς τὸ ὑψωθῆναι τὸν Φαραὼ καὶ βασιλεῦσαι μιαρὸν οὕτω καὶ ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον ὄντα ἀλλ' ἡ γραφὴ διδάξασα τὴν αἰτίαν εἰς εὔλογον μετενήνεχε τὸ ἄλογον καίτοι φησὶ καὶ αὐτὸ τὸ εὔλογον καὶ ἡ λύσις ἀπορίαν πάλιν τοῖς φιλονείκοις καὶ ἀγνώμοσι δύναται τεκεῖν ἐροῦσι γὰρ ὅτι εἰ διὰ τοῦτο ἐξήγειρε τὸν Φαραὼ εἰς βασιλέα ἵνα τὸ ὄνομα αὐτοῦ τιμωρησαμένου αὐτὸν τιμωρίᾳ παραδοξῳ καὶ θαυμαστῇ ἐνδοξασθῇ τὶ ὅτι μέμφεται αὐτον μᾶλλον δὲ τὶ ὅτι ἐτιμωρήσατο αὐτον ἃ γὰρ ἥμαρτεν εἰς δόξαν αὐτοῦ ἥμαρτεν εἰ μὴ γὰρ ἥμαρτεν οὐκ ἂν ἐτιμωρήσατο εἰ μὴ ἐτιμωρήσατο οὐκ ἂν ἐδοξάσθη ἀλλὰ τοῦτο ἐβούλετο ὅπως γὰρ φησὶν ἐνδείξωμαι καὶ ἑξῆς εἰ δὲ ἐβούλετο τὶς ἀντιστῆναι δύναται αὐτοῦ τῷ βουλήματι ὁρᾷς πῶς ἡ τῆς ἀπορίας λύσις καὶ τῆς αἰτίας ἀποδοσις οὐκ ἔλυσε τὸ ἀπορούμενον τοῖς ἀγνώμοσιν ἀλλὰ καὶ ἑτέρας ἀπορίας ἀφορμὴ γέγονεν δι' ὃ ἄμεινον μὴ ζητεῖν τὰς τοιαύτας αἰτίας ἢ ζητοῦντας μειζόνων ἀποριῶν αἰτίας τὰς λύσεις ποιεῖσθαι τοῦτο γὰρ εὐγνωμονων πλασμάτων καὶ δούλων μὴ τὰς αἰτίας ἀπαιτεῖν τὸν δημιουργὸν καὶ δεσπότην ἀλλ' ἐπὶ πᾶσι τοῖς γινομένοις εὐχαριστεῖν αὐτῷ κἂν οὐ κατείληφε τοὺς λόγους δι' οὓς γίνεται μᾶλλον δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων πλέον ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν δῆλον γὰρ ὡς ὧν μὴ κατειλήφαμεν ἐπὶ τούτων μείζους εἰσὶν οἱ λόγοι καὶ θαυμασιώτεροι καὶ τῆς ἡμῶν ὑπερκείμενοι καταλήψεως ὥστε μείζους δεῖ καὶ τὰς εὐεργεσίας προσάγεσθαι αὐτὸς δὲ προϊὼν καὶ τῆς δευτέρας ἀπορίας τίθησι τὴν λύσιν
62784vμήπω γὰρ γεννεθεντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθον ἡ κακόν
1862180r
190517v* γεννεθεντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθον ἡ κακὸν ἵνα ἡ κατ' ἐκλογήν Εἰπὼν πρόθεσις τοῦ θεοῦ τὴν βουλὴν αὐτοῦ ἐδήλωσεν εἰπὼν κατ' ἐκλογὴν ἔδειξεν ὅτι καὶ διέφερον ἀλλήλων οὐδεὶς γὰρ ἐκλέγεται ἕτερον ἀφ' ἑτέρου εἰ μή τι αὐτοῦ διαλλάσσει εἰπὼν δὲ οὐκ ἐξ ἔργων παρέστησε τὸ μέγεθος τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος αὐτοῦ ὅτι καὶ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται καὶ προσκαλεῖται ἀλλ' εἰ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται πῶς ἐκλέγεται ἡ μὲν γὰρ ἐκλογὴ ἐπὶ τῶν κατά τι γίνεται διαφεροντων οἱ δὲ μηδὲν πράξαντες τὶ διαφέρουσιν καὶ πάνυ ἀνθρωπίνοις μὲν γὰρ ὀφθαλμοῖς ἐπεὶ οὐδὲν ἔπραξαν οὐδὲν διαφέρουσιν θείᾳ δὲ προγνώσει τοῦ μέλλοντος πολλὰ διαφέρουσιν καὶ γὰρ ὁ μὲν εὐηρέστησε τῷ θεῷ ὁ δὲ οὐκέτι ὥστε ἡ ἐκλογὴ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων γέγονε καὶ ἀπὸ τῆς κλήσεως ευσωσαι τῆς χάριτος γέγονε καὶ δικαία γέγονε ἀλλὰ τὸ δίκαιον τοὺς ἀνθρώπους ἐλάνθανεν ὥσπερ πλέον καὶ ἔτι νῦν λανθάνει τὸ δίκαιον τὸ ἐπὶ τῆς ἀναιρέσεως τῶν μοσχοποιησάντων πάντων γὰρ μοσχοποιησάντων οὐ πάντες ἀνῃρέθησαν ἀλλ' εἰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους τὸ ἐν τῇ τούτων ἀναιρέσει ἐκπέφευγε δίκαιον τῷ κριτῇ τῶν ὅλων ἀκριβῶς καὶ ἀδιαπτώτως ἔγνωσται καὶ ἐπὶ μυρίων δὲ ἄλλων ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν καθ' ἑκάστην συμβαινόντων πολλὰ γὰρ ἀγνώστους ἡμῖν ἔχοντα τοὺς λόγους καὶ τοῖς ἀσυνέτοις ἄλογα δοκοῦντα διὰ τοῦτο τῷ παντεποπτῃ καὶ παντεφορῳ τῆς δίκης ὀφθαλμῷ δικαίως καὶ κρίνεται γεγενῆσθαι καὶ διαπράττεται ὁ δὲ θεῖος Παῦλος φησιν ὅτι εἰ καὶ μηδεὶς λόγος ἀπορρητος ἐν ῆν τοῖς πραττομένοις οὐδ' οὕτως ἐχρῆν τινας ἀδημονεῖν καὶ ἐπικαλεῖν διὰ τὶ ὁ μὲν οὕτως ὁ δὲ οὕτως τὸν βίον διαπορεύεται ἐξουσίαν γὰρ ἔχει ὁ πλάστης δημιουργεῖν ὡς βούλεται τοῦτο δὲ ἐκ περιουσίας φησὶν ἐπεὶ καὶ τὸν προειρημένον τρόπον τῆς ἀπολογίας φησὶν ἐν οἷς λέγει ὅτι ἡ γραφὴ λέγει τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε καὶ ἑξῆς ἐνταῦθα γὰρ οἱονεί φησιν ὅτι ἄλογον ἂν ἔδοξε τοῖς πολλοῖς τὸ ὑψωθῆναι τὸν Φαραὼ καὶ βασιλεῦσαι μιαρὸν οὕτω καὶ ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον ὄντα ἀλλ' ἡ γραφὴ διδάξασα τὴν αἰτίαν εἰς εὔλογον μετενήνοχε τὸ ἄλογον καίτοι φησὶ καὶ αὐτὸ τὸ εὔλογον καὶ ἡ λύσις ἀπορίαν πάλιν τοῖς φιλονείκοις καὶ ἀγνώμοσι δύναται τεκεῖν ἐροῦσι γὰρ ὅτι εἰ διὰ τοῦτο ἐξήγειρε τὸν Φαραὼ εἰς βασιλέα ἵνα τὸ ὄνομα αὐτοῦ τιμωρησαμένου αὐτὸν τιμωρίᾳ παραδοξῳ καὶ θαυμαστῇ ἐνδοξασθῇ τὶ ὅτι μέμφεται αὐτον μᾶλλον δὲ τὶ ὅτι ἐτιμωρήσατο αὐτον ἃ γὰρ ἥμαρτεν εἰς δόξαν αὐτοῦ ἥμαρτεν εἰ μὴ γὰρ ἥμαρτεν οὐκ ἐτιμωρήσατο εἰ μὴ ἐτιμωρήσατο οὐκ ἂν ἐδοξάσθη ἀλλὰ τοῦτο ἐβούλετο ὅπως γὰρ φησὶν ἐνδείξωμαι καὶ ἑξῆς εἰ δὲ ἐβούλετο τὶς ἀντιστῆναι δύναται αὐτοῦ τῷ βουλήματι ὁρᾷς πῶς ἡ τῆς ἀπορίας λύσις καὶ τῆς αἰτίας ἀποδοσις οὐκ ἔλυσε τὸ ἀπορούμενον τοῖς ἀγνώμοσιν ἀλλὰ καὶ ἑτέρας ἀπορίας ἀφορμὴ γέγονεν δι' ὃ ἄμεινον μὴ ζητεῖν τὰς τοιαύτας αἰτίας ἢ ζητοῦντας μειζόνων ἀποριῶν αἰτίας τὰς λύσεις ποιεῖσθαι τοῦτο γὰρ εὐγνωμονων πλασμάτων καὶ δούλων μὴ τὰς αἰτίας ἀπαιτεῖν τὸν δημιουργὸν καὶ δεσπότην ἀλλ' ἐπὶ πᾶσαν τοῖς γινομένοις εὐχαριστεῖν αὐτῷ κἂν οὐ κατείληφε τοὺς λόγους δι' οὓς γίνεται μᾶλλον δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων πλέον ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν δῆλον γὰρ ὡς ὧν μὴ κατειλήφαμεν ἐπὶ τούτων μείζους εἰσὶν οἱ λόγοι καὶ θαυμασιώτεροι καὶ τῆς ἡμῶν ὑπερκείμενοι καταλήψεως ὥστε μείζους δεῖ καὶ τὰς εὐεργεσίας προσάγεσθαι αὐτὸς δὲ προϊὼν καὶ τῆς β ἀπορίας τίθησιν τὴν λύσιν
191945r
192348vΦωτ(ιου) * μήπω γὰρ γεννεθεντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθον ἡ κακόν κατ' ἐκλογήν Εἰπὼν πρόθεσις τοῦ θεοῦ τὴν βουλὴν αὐτοῦ ἐδήλωσεν εἰπὼν κατ' ἐκλογὴν ἔδειξεν ὅτι καὶ διέφερον ἀλλήλων οὐδεὶς γὰρ ἐκλέγεται ἕτερον ἀφ' ἑτέρου εἰ μή τι αὐτοῦ διαλλάσσει εἰπὼν δὲ οὐκ ἐξ ἔργων παρέστησε τὸ μέγεθος τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος αὐτοῦ ὅτι καὶ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται καὶ προσκαλεῖται ἀλλ' εἰ μηδὲν πραξάντων ἐκλέγεται πῶς ἐκλέγεται ἡ μὲν γὰρ ἐκλογὴ ἐπὶ τῶν κατά τι γίνεται διαφεροντων οἱ δὲ μηδὲν πράξαντες τὶ διαφέρουσιν καὶ πάνυ ἀνθρωπίνοις μὲν γὰρ ὀφθαλμοῖς ἐπεὶ οὐδὲν ἔπραξαν οὐδὲν διαφέρουσιν θείᾳ δὲ προγνώσει τοῦ μέλλοντος πολλὰ διαφέρουσιν καὶ γὰρ ὁ μὲν εὐηρέστησε τῷ θεῷ ὁ δὲ οὐκέτι ὥστε ἡ ἐκλογὴ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων γέγονε καὶ ἀπὸ τῆς κλήσεως καὶ τῆς χάριτος γέγονε καὶ δικαία γέγονε ἀλλὰ τὸ δίκαιον τοὺς ἀνθρώπους ἐλάνθανεν ὥσπερ πλέον καὶ ἔτι νῦν λανθάνει τὸ δίκαιον ἐπὶ τῆς ἀναιρέσεως τῶν μοσχοποιησάντων πάντων γὰρ μοσχοποιησάντων οὐ πάντες ἀνῃρέθησαν ἀλλ' εἰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους τὸ ἐν τῇ τούτων ἀναιρέσει ἐκπέφευγε δίκαιον τῷ κριτῇ τῶν ὅλων ἀκριβῶς καὶ ἀδιαπτώτως ἔγνωσται καὶ ἐπὶ μυρίων δὲ ἄλλων ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν καθ' ἑκάστην συμβαινόντων πολλὰ γὰρ ἀγνώστους ἡμῖν ἔχοντα τοὺς λόγους καὶ τοῖς ἀσυνέτοις ἄλογα δοκοῦντα διὰ τοῦτο τῷ παντεποπτῃ καὶ παντεφορῳ τῆς δίκης ὀφθαλμῷ δικαίως καὶ κρίνεται γεγενῆσθαι καὶ διαπράττεται ὁ δὲ θεῖος Παῦλος φησιν ὅτι εἰ καὶ μηδεὶς λόγος ἀπορρητος ἐν ῆν τοῖς πραττομένοις οὐδ' οὕτως ἐχρῆν τινας ἀδημονεῖν καὶ ἐπικαλεῖν διὰ τὶ ὁ μὲν οὕτως ὁ δὲ οὕτως τὸν βίον διαπορεύεται ἐξουσίαν γὰρ ἔχει ὁ πλάστης δημιουργεῖν ὡς βούλεται τοῦτο δὲ ἐκ περιουσίας φησὶν ἐπεὶ καὶ τὸν προειρημένον τρόπον τῆς ἀπολογίας φησὶν ἐν οἷς λέγει ὅτι ἡ γραφὴ λέγει τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε καὶ ἑξῆς ἐνταῦθα γὰρ οἱονεί φησιν ὅτι ἄλογον ἂν ἔδοξε τοῖς πολλοῖς τὸ ὑψωθῆναι τὸν Φαραὼ καὶ βασιλεῦσαι μιαρὸν οὕτω καὶ ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον ὄντα ἀλλ' ἡ γραφὴ διδάξασα τὴν αἰτίαν εἰς εὔλογον μετενήνοχε τὸ ἄλογον καίτοι φησὶ καὶ αὐτὸ τὸ εὔλογον καὶ ἡ λύσις ἀπορίαν πάλιν τοῖς φιλονείκοις καὶ ἀγνώμοσι δύναται τεκεῖν ἐροῦσι γὰρ ὅτι εἰ διὰ τοῦτο ἐξήγειρε τὸν Φαραὼ εἰς βασιλέα ἵνα τὸ ὄνομα αὐτοῦ τιμωρησαμένου αὐτὸν τιμωρίᾳ παραδοξῳ καὶ θαυμαστῇ ἐνδοξασθῇ τὶ ὅτι μέμφεται αὐτον μᾶλλον δὲ τὶ ὅτι ἐτιμωρήσατο αὐτον ἃ γὰρ ἥμαρτεν εἰς δόξαν αὐτοῦ ἥμαρτεν εἰ μὴ γὰρ ἥμαρτεν οὐκ ἐτιμωρήσατο εἰ μὴ ἐτιμωρήσατο οὐκ ἂν ἐδοξάσθη ἀλλὰ τοῦτο ἐβούλετο ὅπως γὰρ φησὶν ἐνδείξωμαι καὶ ἑξῆς εἰ δὲ ἐβούλετο τὶς ἀντιστῆναι δύναται αὐτοῦ τῷ βουλήματι ὁρᾷς πῶς ἡ τῆς ἀπορίας λύσις καὶ τῆς αἰτίας ἀποδοσις οὐκ ἔλυσε τὸ ἀπορούμενον τοῖς ἀγνώμοσιν ἀλλὰ καὶ ἑτέρας ἀπορίας ἀφορμὴ γέγονεν δι' ὃ ἄμεινον μὴ ζητεῖν τὰς τοιαύτας αἰτίας ἢ ζητοῦντας μειζόνων ἀποριῶν αἰτίας τὰς λύσεις ποιεῖσθαι τοῦτο γὰρ εὐγνωμονων πλασμάτων καὶ δούλων μὴ τὰς αἰτίας ἀπαιτεῖν τὸν δημιουργὸν καὶ δεσπότην ἀλλ' ἐπὶ πᾶσι τοῖς γινομένοις εὐχαριστεῖν αὐτῷ κἂν οὐ κατείληφε τοὺς λόγους δι' οὓς γίνεται μᾶλλον δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων πλέον ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν δῆλον γὰρ πρὸς ὧν μὴ κατειλήφαμεν ἐπὶ τούτων μείζους εἰσὶν οἱ λόγοι καὶ θαυμασιώτεροι καὶ τῆς ἡμῶν ὑπερκείμενοι καταλήψεως ὥστε μείζους δεῖ καὶ τὰς εὐεργεσίας προσάγεσθαι αὐτὸς δὲ προϊὼν καὶ τῆς δευτέρας ἀπορίας τίθησι τὴν λύσιν
198087v
199733v

Unit 507Ph (Rom.9.16-Rom.9.16)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἄρα οὖν οὐ τοῦ τρέχοντος Οὐ τοῦ θέλοντος μόνον οὐδὲ τοῦ τρέχοντος μόνον , ἀλλὰ δεῖ καὶ τοῦ θεοθεν ἐλέου καὶ τῆς ἐκεῖθεν συμμαχίας . ἢ καὶ οὕτως · τὸ ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος καὶ ἑξῆς οὐκ ἔστιν ὡς Παύλῳ ὁμολογούμενον , ἀλλὰ μᾶλλον ὡς παρὰ τῶν ἀπορούντων προτεινομενον . εἰ γὰρ ὃν θέλει ἐλεεῖ καὶ ἑξῆς , εἰ οὖν τοῦτο , φησί , μάτην θέλομεν καὶ μάτην τρέχομεν , καὶ ἡ ῥῆσις δὲ εἰς βεβαίωσιν τῆς ἀπορίας , ἀλλ' οὐκ εἰς ἐπίλυσίν τινος ἑτέρας . εἶτα πάλιν ἐπανάληψις τῆς ἀπορίας · ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν θέλει σκληρύνει . εἶτα ὡς μὴ ἐξαρκούσης τῆς ἀπορίας τοῦ ἀτοπου τὸ μέγεθος παραστῆσαι , μετάληψις αὐτῆς ἐπὶ τὸ ἐκ ταύτης ἀνακύπτον ἀτοπώτερον καὶ ἀπορώτερον · τὶ γὰρ ἔτι μέμφεται ; φησίν . τὶ λοιπὸν κολάζει ; τὶς γὰρ ἀντιστῆναι δύναται τῇ βουλῇ αὐτοῦ ; οὕτω τὴν ἀπορίαν αὐξήσας καὶ τραχύνας ἐπάγει δι' ἐπιτιμήσεως τὴν λύσιν σφόδρα δριμέως καὶ προσφυῶς λέγων · σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ; οἷον · σὺ τὶ νῦν ποιεῖς ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ; ἀνθίστασαι καὶ πολεμεῖς τῇ βουλῇ αὐτοῦ καὶ τῇ πράξει αὐτοῦ ἢ οὔ ; εἰ μὲν γὰρ οὐχί , τὶ ἀντιλέγεις ; τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ ; εἰ δὲ ἀνθίστασαι καὶ ἀντιλέγεις καὶ ἀνταποκρίνῃ , πῶς λέγεις ὅτι τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τὶς ἀνθέστηκεν ; ὥστε εἰ μὲν ἀνθίστασαι , μάτην καὶ κατὰ σεαυτοῦ ἐρεῖς · τι ὅτι μέμφεται εἰ δὲ μὴ ἀνθίστασαι , οὐκέτι ἐρεῖς ὅλως τὸ τὶ ὅτι μέμφεται οὐδὲ ; τὸ ἄρα ὃν θέλει ἐλεεῖ , ὃν δὲ θέλει σκληρύνει , οὐδ' εἰς λογισμοὺς ἄρα ὅλως ἐξαχθήσῃ τοιούτους λογοθετεῖν τὸν δημιουργὸν ἐφ' οἷς πράττει καὶ οικονομει τὸν κόσμον , οὐδ' ἀντιλέγειν αὐτῷ καὶ ἀνθίστασθαι . οὕτως οὖν σπερματικῶς εἰπὼν τὴν ἀνατροπὴν τῆς ἀπορίας , καὶ ἑτέραν λύσιν ἀπὸ τῆς τῶν παρ' ἡμῖν δημιουργημάτων φύσεως καὶ ἰδιοτητος ἐπάγει , τοῦτο μὲν παραινετικὴν περιέχουσαν συμβουλὴν καὶ διδασκαλίαν , τοῦτο δὲ καὶ ἀντιρρητικὸν ἔλεγχον . καὶ ἡ μὲν παραινετικὴ συμβουλὴ καὶ διδασκαλία τοιαύτη · τὶ ἀντιλέγεις ; τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ πλάστῃ καὶ δημιουργῷ ; μίμησαι τὰ ἄλλα πλάσματα , ὁ λογικὸς τὰ ἄλογα , ὁ ἔμψυχος τὰ ἄψυχα , ὁ πλέον χρεωστῶν ἐξυμνεῖν τὸν πλάστην ἢ ἐκεῖνα τοὺς πλαστουργοὺς τοὺς ἰδίους . ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει οὐδὲ ἀνθίσταται τῷ δημιουργοῦντι , καίτοι φύσει δουλεύοντα , ἀλλ' ὅμως πρὸς τὸ ἐκείνου μετασχηματίζεται βούλημα , πάντα παραχωροῦντα τῷ τεχνίτῃ . καὶ σὺ μηδὲ φύσεως ἀνάγκῃ δουλεύων ἀλλὰ λόγῳ τιμηθεὶς καὶ αὐτεξουσιοτητι , οὐχ ὑπείκεις τῷ τοῦ πλάσαντος βουλήματι καὶ στέργεις τὴν κυβέρνησιν , ἀλλὰ λογοθετεῖς καὶ ἀντιπίπτεις καὶ εὐθύνας ἀπαιτεῖς τῶν πραττομένων καὶ προνοουμένων . μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι · τί με ἐποίησας ; ἡ δέ γε κατ' ἔλεγχον ἀντίρρησις τοιαύτη · ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ , φησίν , ὡς ἄκων ἁμαρτάνεις , ἅτε νικῶντος αὐτοῦ τὴν σὴν γνώμην τοῦ βουλήματος , καὶ τὸ αὐτεξούσιον ταύτῃ περιῃρημένος . καὶ μὴν οὐχ ὁρῶμεν ἐπὶ τῶν μὴ αὐτεξουσίων πλασμάτων ἃ σὺ ποιεῖς . ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει τοῖς πλάττουσιν · τί με οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἐποίησας ; ἢ τοδε τὶ οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ; ἢ ὅλως τί με ἐποίησας ; σὺ δὲ καὶ ἀντιλέγεις καὶ εὐθύνας τὸν πλάστην ἀπαιτεῖς , οὐκ ἄρα τοῦ αὐτεξουσίου ἐστέρησαι , οὐκ ἄρα ἄκων ἁμαρτάνεις . δικαίως ἄρα καὶ κολάζῃ σὺ καὶ ὑπὸ μέμψιν πίπτεις , αὐτεξούσιος ὢν καὶ μὴ πράττων τὰ δέοντα . καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων . Τὸ δὲ ἢ οὐκ ἔχει κεραμεὺς ἐξουσίαν καὶ ἑξῆς , ἄλλο ἐστὶν ἐπιχείρημα κατ' ἀντιπαράστασιν προαγομενον . δεδοσθω , φησί , κατὰ τὸν σὸν λόγον καίτοι ἐλεγχθέντα , ὅτι οὐκ εἶ αὐτεξούσιος , ὅτι ὁ θεὸς οὕτως ἔπλασέ σε · οὐδ' οὕτως ἐστὶ δίκαιον ἀντιλέγειν καὶ μέμφεσθαι τῷ θεῷ . εἰ καὶ μηδὲν γὰρ ἄλλο προνομιον αὐτῷ ἀποδοῦναι βούλει τῷ ὑπὲρ πάντα ὄντι καὶ λόγον καὶ ἔννοιαν , ἀλλὰ τέως τὸ πᾶσι κοινὸν ὑπάρχον τοῖς ὁπως δή ποτε δημιουργοῖς λίαν ἐστὶν ἄτοπον καὶ ἀσεβὲς ἀφαιρεῖν ἀπ' αὐτοῦ . τὶ οὖν ἐστι τοῦτο ; οὐδὲν τῶν δημιουργημάτων τὸν οἰκεῖον δημιουργὸν ἐπιμέμφεται καὶ εὐθύνει , ἀλλ' ἐξουσίαν ἔχει ἕκαστος δημιουργὸς δημιουργεῖν ὡς βούλεται καὶ πλάττειν , καὶ ἀνεύθυνος ἐστι καὶ μάλιστα ὑπὸ τῶν πλασμάτων . ὥστε καὶ σὺ εἰκαίως λέγειν · οὕτως ἐπλάσθην . οὐκ ὀφείλεις μέμφεσθαι ἢ ἀντιλέγειν κατὰ τὸν κοινὸν τῶν πλασμάτων νόμον καὶ ὅ
9194vΦ(ω)τ(ιου) Οὐ τοῦ θέλοντος μόνον οὐδὲ τοῦ τρέχοντος μόνον ἀλλὰ δεῖ καὶ τοῦ θεόθεν ἐλέου καὶ τῆς ἐκεῖθεν συμμαχίας ἢ καὶ οὕτως εκλεπτεον τὸ ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος καὶ ἑξῆς οὐκ ἔστιν ὡς Παύλῳ ὁμολογούμενον ἀλλὰ μᾶλλον ὡς παρὰ τῶν ἀπορούντων προτεινόμενον εἰ γὰρ ὃν θέλει ἐλεεῖ καὶ ἑξῆς εἰ οὖν τοῦτο φησὶ μάτην θέλομεν καὶ μάτην τρέχομεν καὶ ἡ ῥῆσις δὲ εἰς βεβαίωσιν τῆς ἀπορίας ἀλλ' οὐκ εἰς ἐπίλυσίν τινος ἑτέρας εἶτα πάλιν ἐπανάληψις τῆς ἀπορίας ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν θέλει σκληρύνει εἶτα ὡς μὴ ἐξαρκούσης τῆς ἀπορίας τοῦ ἀτοπου τὸ μέγεθος παραστῆσαι μετάληψις αὐτῆς ἐπὶ τὸ ἐκ ταύτης ἀνακύπτον ἀτοπώτερον καὶ ἀπορώτερον τὶ γὰρ ἔτι μέμφεται φησὶν τὶ λοιπὸν κολάζει τὶς γὰρ ἀντιστῆναι δύναται τῇ βουλῇ αὐτοῦ οὕτω τὴν ἀπορίαν αὐξήσας καὶ τραχύνας ἐπάγει δι' ἐπιτιμήσεως τὴν λύσιν σφόδρα δριμέως καὶ προσφυῶς οὕτω λέγων σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ οἷον σὺ τὶ νῦν ποιεῖς ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ἀνθίστασαι καὶ πολεμεῖς τῇ βουλῇ αὐτοῦ καὶ τῇ πράξει αὐτοῦ ἢ οὒ εἰ μὲν γὰρ οὐχὶ τὶ ἀντιλέγεις τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ εἰ δὲ ἀνθίστασαι καὶ ἀντιλέγεις καὶ ἀνταποκρίνῃ πῶς λέγεις ὅτι τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τὶς ἀνθέστηκεν ὥστε εἰ μὲν ἀνθίστασαι μάτην καὶ κατὰ σεαυτοῦ ἐρεῖς τὶ ὅτι μέμφεται εἰ δὲ μὴ ἀνθίστασαι οὐκέτι ἐρεῖς ὅλως τὸ τὶ ὅτι μέμφεται οὐδὲ τὸ ἄρα ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν δὲ θέλει σκληρύνει οὐδ' εἰς λογισμοὺς ἄρα ὅλως ἐξαχθήσῃ τοιούτους λογοθετεῖν τὸν δημιουργὸν ἐφ' οἷς πράττει καὶ οικονομει τὸν κόσμον οὐδ' ἀντιλέγειν αὐτῷ καὶ ἀνθίστασθαι οὕτως οὖν σπερματικῶς εἰπὼν τὴν ἀνατροπὴν τῆς ἀπορίας καὶ ἑτέραν λύσιν ἀπὸ τῆς τῶν παρ' ἡμῖν δημιουργημάτων φύσεως καὶ ἰδιοτητος ἐπάγει τοῦτο μὲν παραινετικὴν περιέχουσαν συμβουλὴν καὶ διδασκαλίαν τοῦτο δὲ καὶ ἀντιρρητικὸν ἔλεγχον καὶ ἡ μὲν παραινετικὴ συμβουλὴ καὶ διδασκαλία τοιαύτη τὶ ἀντιλέγεις τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ πλάστῃ καὶ δημιουργῷ μίμησαι τὰ ἄλλα πλάσματα ὁ λογικὸς τὰ ἄλογα ὁ ἔμψυχος τὰ ἄψυχα ὁ πλέον χρεωστῶν ἐξυμνεῖν τὸν πλάστην ἢ ἐκεῖνα τοὺς πλαστουργοὺς τοὺς ἰδίους ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει οὐδὲ ἀνθίσταται τῷ δημιουργοῦντι καίτοι φύσει δουλεύοντα ἀλλ' ὅμως πρὸς τὸ ἐκείνου μετασχηματίζεται βούλημα πάντα παραχωροῦντα τῷ τεχνίτῃ καὶ σὺ μηδὲ φύσεως ἀνάγκῃ δουλεύων ἀλλὰ λόγῳ τιμηθεὶς καὶ αὐτεξουσιοτητι οὐχ ὑπείκεις τῷ τοῦ πλάσαντος βουλήματι καὶ στέργεις τὴν κυβέρνησιν ἀλλὰ λογοθετεῖς καὶ ἀντιπίπτεις καὶ εὐθύνας ἀπαιτεῖς τῶν πραττομένων καὶ προνοουμένων μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι τί με ἐποίησας ἡ δέ γε κατ' ἔλεγχον ἀντίρρησις τοιαύτη ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ φησὶν ὡς ἄκων ἁμαρτάνεις ἅτε νικῶντος αὐτοῦ τὴν σὴν γνώμην τοῦ βουλήματος καὶ τὸ αὐτεξούσιον ταύτῃ περιῃρημένος καὶ μὴν οὐχ ὁρῶμεν ἐπὶ τῶν μὴ αὐτεξουσίων πλασμάτων ἃ σὺ ποιεῖς ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει τοῖς πλάττουσιν τί με οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἐποίησας ἢ τόδε τὶ οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἢ ὅλως τί με ἐποίησας σὺ δὲ καὶ ἀντιλέγεις καὶ εὐθύνας τὸν πλάστην ἀπαιτεῖς οὐκ ἄρα τοῦ αὐτεξουσίου ἐστέρησαι οὐκ ἄρα ἄκων ἁμαρτάνεις δικαίως ἄρα καὶ κολάζῃ σὺ καὶ ὑπὸ μέμψιν πίπτεις αὐτεξούσιος ὢν καὶ μὴ πράττων τὰ δέοντα καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων Τὸ δὲ ἢ οὐκ ἔχει κεραμεὺς ἐξουσίαν καὶ ἑξῆς ἄλλο ἐστὶν ἐπιχείρημα κατὰ ἀντιπαράστασιν προαγόμενον δεδοσθω φησὶ κατὰ τὸν σὸν λόγον καίτοι ἐλεγχθέντα ὅτι οὐκ εἶ αὐτεξούσιος ὅτι ὁ θεὸς οὕτως ἔπλασέ σε οὐδ' οὕτως ἐστὶ δίκαιον ἀντιλέγειν καὶ μέμφεσθαι τῷ θεῷ εἰ καὶ μηδὲν γὰρ ἄλλο προνόμιον αὐτῷ ἀποδοῦναι βούλει τῷ ὑπὲρ πάντα ὄντι καὶ λόγον καὶ ἔννοιαν ἀλλὰ τέως τὸ πᾶσι κοινὸν ὑπάρχον τοῖς ὁπωσδήποτε δημιουργοῖς λίαν ἐστὶν ἄτοπον καὶ ἀσεβὲς ἀφαιρεῖν ἀπ' αὐτοῦ τὶ οὖν ἐστι τοῦτο οὐδὲν τῶν δημιουργημάτων τὸν οἰκεῖον δημιουργὸν ἐπιμέμφεται καὶ εὐθύνει ἀλλ' ἐξουσίαν ἔχει ἕκαστος δημιουργὸς δημιουργεῖν ὡς βούλεται καὶ πλάττειν καὶ ἀνεύθυνος ἐστι καὶ μάλιστα ὑπὸ τῶν πλασμάτων ὥστε καὶ σὺ εἰ καὶ ὡς λέγεις οὕτως ἐπλάσθης οὐκ ὀφείλεις μέμφεσθαι ἢ ἀντιλέγειν κατὰ τὸν κοινὸν τῶν πλασμάτων νόμον καὶ ὅρον
62785r
1862180v
190517v* ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδε τοῦ τρέχοντος ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος θεοῦ ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδε τοῦ τρέχοντος Οὐ τοῦ θέλοντος μόνον οὐδὲ τοῦ τρέχοντος μόνον ἀλλὰ δεῖ καὶ τοῦ θεόθεν ἐλέου καὶ τῆς ἐκεῖθεν συμμαχίας ἢ καὶ οὕτως εκλεπτεον τὸ ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος καὶ ἑξῆς οὐκ ἔστιν ὡς Παύλῳ ὁμολογούμενον ἀλλὰ μᾶλλον ὡς παρὰ τῶν ἀπορούντων προτεινόμενον εἰ γὰρ ὃν θέλει ἐλεεῖ καὶ ἑξῆς εἰ οὖν τοῦτο φησὶ μάτην θέλομεν καὶ μάτην τρέχομεν καὶ ἡ ῥῆσις δὲ εἰς βεβαίωσιν τῆς ἀπορίας ἀλλ' οὐκ εἰς ἐπίλυσίν τινος ἑτέρας εἶτα πάλιν ἐπανάληψις τῆς ἀπορίας ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν θέλει σκληρύνει εἶτα ὡς μὴ ἐξαρκούσης τῆς ἀπορίας τοῦ ἀτοπου τὸ μέγεθος παραστῆσαι μετάληψις αὐτῆς ἐπὶ τὸ ἐκ ταύτης ἀνακύπτον ἀτοπώτερον καὶ ἀπορώτερον τὶ γὰρ ἔτι μέμφεται φησὶν τὶ λοιπὸν κολάζει τὶς γὰρ ἀντιστῆναι δύναται τῇ βουλῇ αὐτοῦ οὕτω τὴν ἀπορίαν αὐξήσας καὶ τραχύνας ἐπάγει δι' ἐπιτιμήσεως τὴν λύσιν σφόδρα δριμέως καὶ προσφυῶς λέγων σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ οἷον σὺ τὶ νῦν ποιεῖς ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ἀνθίστασαι καὶ πολεμεῖς τῇ βουλῇ αὐτοῦ καὶ τῇ πράξει αὐτοῦ ἢ οὒ εἰ μὲν γὰρ οὐχὶ τὶ ἀντιλέγεις τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ εἰ δὲ ἀνθίστασαι καὶ ἀντιλέγεις καὶ ἀνταποκρίνῃ πῶς λέγεις ὅτι τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τὶς ἀνθέστηκεν ὥστε εἰ μὲν ἀνθίστασαι μάτην καὶ κατὰ σεαυτοῦ ἐρεῖς τὶ ὅτι μέμφεται εἰ δὲ μὴ ἀνθίστασαι οὐκέτι ἐρεῖς ὅλως τὸυτὶ ὅτι μέμφεται οὐδὲ τὸ ἄρα ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν δὲ θέλει σκληρύνει οὐδ' εἰς λογισμοὺς ἄρα ἐξαχθήση ὅλως τοιούτους λογοθετεῖν τὸν δημιουργὸν ἐφ' οἷς πράττει καὶ οικονομει τὸν κόσμον οὐδ' ἀντιλέγειν αὐτῷ καὶ ἀνθίστασθαι οὕτως οὖν σπερματικῶς εἰπὼν τὴν ἀνατροπὴν τῆς ἀπορίας καὶ ἑτέραν λύσιν ἀπὸ τῆς τῶν παρ' ἡμῖν δημιουργημάτων φὺσ [εως]καὶ ἰδιοτητος ἐπάγει τοῦτω μὲν παραινετικὴν περιέχουσαν συμβουλὴν καὶ διδασκαλίαν τοῦτω δὲ καὶ ἀντιρρητικὸν ἔλεγχον καὶ ἡ μὲν παραινετικὴ συμβουλὴ καὶ διδασκαλία τοιαύτη τὶ ἀντιλέγεις τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ πλάστῃ καὶ δημιουργῷ μίμησαι τὰ ἄλλα πλάσματα ὁ λογικὸς τὰ ἄλογα ὁ ἔμψυχος τὰ ἄψυχα ὁ πλέον χρεωστῶν ἐξυμνεῖν τὸν πλάστην ἢ ἐκεῖνα τοὺς πλαστουργοὺς τοὺς ἰδίους ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει οὐδὲ ἀνθίσταται τῷ δημιουργοῦντι καίτοι φύσει δουλεύοντα ἀλλ' ὅμως πρὸς τὸ ἐκείνου μετασχηματίζεται βούλημα πάντα παραχωροῦντα τῷ τεχνίτῃ καὶ σὺ μηδὲ φύσεως ἀνάγκῃ δουλεύων ἀλλὰ λόγῳ τιμηθεὶς καὶ αὐτεξουσιοτητι οὐχ ὑπείκεις τῷ τοῦ πλάσαντος βουλήματι καὶ στέργεις τὴν κυβέρνησιν ἀλλὰ λογοθετεῖς καὶ ἀντιπίπτεις καὶ εὐθύνας ἀπαιτεῖς τῶν πραττομένων καὶ προνοουμένων μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι τί με ἐποίησας ἡ δέ γε κατ' ἔλεγχον ἀντίρρησις τοιαύτη ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ φησὶν ὡς ἄκων ἁμαρτάνεις ἅτε νικῶντος αὐτοῦ τὴν σὴν γνώμην τοῦ βουλήματος καὶ τὸ αὐτεξούσιον ταύτῃ περιῃρημένος καὶ μὴν οὐχ ὁρῶμεν ἐπὶ τῶν μὴ αὐτεξουσίων πλασμάτων ἃ σὺ ποιεῖς ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει τοῖς πλάττουσιν τί με οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἐποίησας ἢ τόδε τὶ οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἢ ὅλως τί με ἐποίησας σὺ δὲ καὶ ἀντιλέγεις καὶ εὐθύνας τὸν πλάστην ἀπαιτεῖς οὐκ ἄρα τοῦ αὐτεξουσίου ἐστέρησαι οὐκ ἄρα ἄκων ἁμαρτάνεις δικαίως ἄρα καὶ κολάζῃ σὺ καὶ ὑπὸ μέμψιν πίπτεις αὐτεξούσιος ὢν καὶ μὴ πράττων τὰ δέοντα καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων Τὸ δὲ ἢ οὐκ ἔχει κεραμεὺς ἐξουσίαν καὶ ἑξῆς ἄλλο ἐστὶν ἐπιχείρημα κατὰ ἀντιπαράστασιν προαγόμενον δεδοσθω φησὶ κατὰ τὸν σὸν λόγον καίτοι ἐλεγχθέντα ὅτι οὐκ εἶ αὐτεξούσιος ὅτι ὁ θεὸς οὕτως ἔπλασέ σε οὐδ' οὕτως ἐστὶ δίκαιον ἀντιλέγειν καὶ μέμφεσθαι τῷ θεῷ εἰ καὶ μηδὲν γὰρ ἄλλο προνόμιον αὐτῷ ἀποδοῦναι βούλει τῷ ὑπὲρ πάντα ὄντι καὶ λόγον καὶ ἔννοιαν ἀλλὰ τέως τὸ πᾶσι κοινὸν ὑπάρχον τοῖς ὁπωσδήποτε δημιουργοῖς λίαν ἐστὶν ἄτοπον καὶ ἀσεβὲς ἀφαιρεῖν ἀπ' αὐτοῦ τὶ οὖν [ἐστι]τοῦτο οὐδὲν τῶν δημιουργημάτων τὸν οἰκεῖον δημιουργὸν ἐπιμέμφεται καὶ εὐθύνει ἀλλ' ἐξουσίαν ἔχει ἕκαστος δημιουργὸς δημιουργεῖν ὡς βούλεται καὶ πλάττειν καὶ ἀνεύθυνος ἐστι καὶ μάλιστα ὑπὸ τῶν πλασμάτων ὥστε καὶ σὺ εἰ καὶ ὡς λέγεις οὕτως ἐπλάσθης οὐκ ὀφείλεις μέμφεσθαι ἢ ἀντιλέγειν κατὰ τὸν κοινὸν τῶν πλασμάτων νόμον καὶ ὅρον
191945v
192349vΦωτ(ιου) * ἄρα οὖν οὐ τοῦ τρέχοντος Οὐ τοῦ θέλοντος μόνον οὐδὲ τοῦ τρέχοντος μόνον ἀλλὰ δεῖ καὶ τοῦ θεόθεν ἐλέου καὶ τῆς ἐκεῖθεν συμμαχίας ἢ καὶ οὕτως τὸ ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος καὶ ἑξῆς οὐκ ἔστιν ὡς Παύλῳ ὁμολογούμενον ἀλλὰ μᾶλλον ὡς παρὰ τῶν ἀπορούντων προτεινόμενον εἰ γὰρ ὃν θέλει ἐλεεῖ καὶ ἑξῆς εἰ οὖν τοῦτο φησὶ μάτην θέλομεν καὶ μάτην τρέχομεν καὶ ἡ ῥῆσις δὲ εἰς βεβαίωσιν τῆς ἀπορίας ἀλλ' οὐκ εἰς ἐπίλυσίν τινος ἑτέρας εἶτα πάλιν ἐπανάληψις τῆς ἀπορίας ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν θέλει σκληρύνει εἶτα ὡς μὴ ἐξαρκούσης τῆς ἀπορίας τοῦ ἀτοπου τὸ μέγεθος παραστῆσαι μετάληψις αὐτῆς ἐπὶ τὸ ἐκ ταύτης ἀνακύπτον ἀτοπώτερον καὶ ἀπορώτερον τὶ γὰρ ἔτι μέμφεται φησὶν τὶ λοιπὸν κολάζει τὶς γὰρ ἀντιστῆναι δύναται τῇ βουλῇ αὐτοῦ οὕτω τὴν ἀπορίαν αὐξήσας καὶ τραχύνας ἐπάγει δι' ἐπιτιμήσεως τὴν λύσιν σφόδρα δριμέως καὶ προσφυῶς λέγων σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ οἷον σὺ τὶ νῦν ποιεῖς ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ἀνθίστασαι καὶ πολεμεῖς τῇ βουλῇ αὐτοῦ καὶ τῇ πράξει αὐτοῦ ἢ οὒ εἰ μὲν γὰρ οὐχὶ τὶ ἀντιλέγεις τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ εἰ δὲ ἀνθίστασαι καὶ ἀντιλέγεις καὶ ἀνταποκρίνῃ πῶς λέγεις ὅτι τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τὶς ἀνθέστηκεν ὥστε εἰ μὲν ἀνθίστασαι μάτην καὶ κατὰ σεαυτοῦ ἐρεῖς τι ὅτι {μέμφεται οὐδὲ /μέμφεται εἰ δὲ μὴ ἀνθίστασαι οὐκέτι ἐρεῖς ὅλως τὸ τὶ ὅτι μέμφεται οὐδὲ }* τὸ ἄρα ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν δὲ θέλει σκληρύνει οὐδ' εἰς λογισμοὺς ἄρα ὅλως ἐξαχθήσῃ τοιούτους λογοθετεῖν τὸν δημιουργὸν ἐφ' οἷς πράττει καὶ οικονομει τὸν κόσμον οὐδ' ἀντιλέγειν αὐτῷ καὶ ἀνθίστασθαι οὕτως οὖν σπερματικῶς εἰπὼν τὴν ἀνατροπὴν τῆς ἀπορίας καὶ ἑτέραν λύσιν ἀπὸ τῆς τῶν παρ' ἡμῖν δημιουργημάτων φύσεως καὶ ἰδιοτητος ἐπάγει τοῦτο μὲν παραινετικὴν περιέχουσαν συμβουλὴν καὶ διδασκαλίαν τοῦτο δὲ καὶ ἀντιρρητικὸν ἔλεγχον καὶ ἡ μὲν παραινετικὴ συμβουλὴ καὶ διδασκαλία τοιαύτη τὶ ἀντιλέγεις τὶ ἀνταποκρίνῃ τῷ πλάστῃ καὶ δημιουργῷ μίμησαι τὰ ἄλλα πλάσματα ὁ λογικὸς τὰ ἄλογα ὁ ἔμψυχος τὰ ἄψυχα ὁ πλέον χρεωστῶν ἐξυμνεῖν τὸν πλάστην ἢ ἐκεῖνα τοὺς πλαστουργοὺς τοὺς ἰδίους ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει οὐδὲ ἀνθίσταται τῷ δημιουργοῦντι καίτοι φύσει δουλεύοντα ἀλλ' ὅμως πρὸς τὸ ἐκείνου μετασχηματίζεται βούλημα πάντα παραχωροῦντα τῷ τεχνίτῃ καὶ σὺ μηδὲ φύσεως ἀνάγκῃ δουλεύων ἀλλὰ λόγῳ τιμηθεὶς καὶ αὐτεξουσιοτητι οὐχ ὑπείκεις τῷ τοῦ πλάσαντος βουλήματι καὶ στέργεις τὴν κυβέρνησιν ἀλλὰ λογοθετεῖς καὶ ἀντιπίπτεις καὶ εὐθύνας ἀπαιτεῖς τῶν πραττομένων καὶ προνοουμένων μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι τί με ἐποίησας ἡ δέ γε κατ' ἔλεγχον ἀντίρρησις τοιαύτη ἀνταποκρίνῃ τῷ θεῷ φησὶν ὡς ἄκων ἁμαρτάνεις ἅτε νικῶντος αὐτοῦ τὴν σὴν γνώμην τοῦ βουλήματος καὶ τὸ αὐτεξούσιον ταύτῃ περιῃρημένος καὶ μὴν οὐχ ὁρῶμεν ἐπὶ τῶν μὴ αὐτεξουσίων πλασμάτων ἃ σὺ ποιεῖς ἐκεῖνα οὐκ ἀντιλέγει τοῖς πλάττουσιν τί με οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἐποίησας ἢ τόδε τὶ οὕτως ἀλλὰ μὴ οὕτως ἢ ὅλως τί με ἐποίησας σὺ δὲ καὶ ἀντιλέγεις καὶ εὐθύνας τὸν πλάστην ἀπαιτεῖς οὐκ ἄρα τοῦ αὐτεξουσίου ἐστέρησαι οὐκ ἄρα ἄκων ἁμαρτάνεις δικαίως ἄρα καὶ κολάζῃ σὺ καὶ ὑπὸ μέμψιν πίπτεις αὐτεξούσιος ὢν καὶ μὴ πράττων τὰ δέοντα καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων Τὸ δὲ ἢ οὐκ ἔχει κεραμεὺς ἐξουσίαν καὶ ἑξῆς ἄλλο ἐστὶν ἐπιχείρημα κατ' ἀντιπαράστασιν προαγόμενον δεδοσθω φησὶ κατὰ τὸν σὸν λόγον καίτοι ἐλεγχθέντα ὅτι οὐκ εἶ αὐτεξούσιος ὅτι ὁ θεὸς οὕτως ἔπλασέ σε οὐδ' οὕτως ἐστὶ δίκαιον ἀντιλέγειν καὶ μέμφεσθαι τῷ θεῷ εἰ καὶ μηδὲν γὰρ ἄλλο προνόμιον αὐτῷ ἀποδοῦναι βούλει τῷ ὑπὲρ πάντα ὄντι καὶ λόγον καὶ ἔννοιαν ἀλλὰ τέως τὸ πᾶσι κοινὸν ὑπάρχον τοῖς ὁπως δή ποτε δημιουργοῖς λίαν ἐστὶν ἄτοπον καὶ ἀσεβὲς ἀφαιρεῖν ἀπ' αὐτοῦ τὶ οὖν ἐστι τοῦτο οὐδὲν τῶν δημιουργημάτων τὸν οἰκεῖον δημιουργὸν ἐπιμέμφεται καὶ εὐθύνει ἀλλ' ἐξουσίαν ἔχει ἕκαστος δημιουργὸς δημιουργεῖν ὡς βούλεται καὶ πλάττειν καὶ ἀνεύθυνος ἐστι καὶ μάλιστα ὑπὸ τῶν πλασμάτων ὥστε καὶ σὺ εἰκαίως λέγειν οὕτως ἐπλάσθην οὐκ ὀφείλεις μέμφεσθαι ἢ ἀντιλέγειν κατὰ τὸν κοινὸν τῶν πλασμάτων νόμον καὶ ὅ
198087v
199733v

Unit 515Ph (Rom.9.22-Rom.9.22)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ δὲ θέλων τοῦτο ἢ τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἐπιχειρήματος ἐστιν ἐξαγγελτικὸν ἐκεῖνο διὰ πλειόνων πλατύνον καὶ ἀπαγγέλλων ἢ ἰδίως πρὸς τοῖς εἰρημένοις ἕτερον εἰσάγει εἰς τὴν αὐτὴν ὑποθεσιν συντελοῦν . ἔδει , φησί , γνωρισθῆναι τὴν τιμωρητικὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ , ἔδει τὴν μακροθυμίαν , ἔδει τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἄφατον αὐτοῦ δόξαν καὶ πολλήν . ταῦτα δὲ πόθεν δείκνυται ; ἐκ τῶν δοκούντων τοῖς πολλοῖς παραλογων , ἐκ τοῦ Φαραώ , ἐκ τοῦ καλέσαι τὸν οὐ λαὸν λαόν , ἐκ τοῦ τὸ κατάλειμμα σωθῆναι , καὶ ἐκ τῶν παραπλησίων · ὥστε ἐξ ὧν οἱ ἀγνώμονες ἀδικίαν καταψηφίζονται τοῦ θεοῦ , οἱ εὐγνώμονες μεγάλα κερδαίνουσιν . οὔκουν ἡ τῶν πραγμάτων φύσις ἔχει τὸ ἄπορον , ἂλλ' ἡ τῶν ἀγνωμονούντων τὸ βλάσφημον . ἢ μᾶλλον τῶν πρὸ αὐτοῦ ἤρτηται · εἰ θέλων , φησίν , ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι , καὶ ἵνα γνωρίσῃ , καὶ ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος , καὶ τὸ κατάλειμμα τοῦ Ἰσραὴλ σωθῇ · εἰ ταῦτα ποιεῖ , σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ;
9195rΦ(ω)τ(ιου) * τὸ εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι τοῦτο ἢ τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἐπιχειρήματος ἐστιν ἐξαγγελτικὸν διὰ πλειόνων ἐκεῖνο πλατύνον καὶ ἀπαγγέλλον ἢ ἰδίως πρὸς τοῖς εἰρημένοις ἕτερον εἰσάγει εἰς τὴν αὐτὴν ὑποθεσιν συντελοῦν ἔδει φησὶ γνωρισθῆναι τὴν τιμωρητικὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ ἔδει τὴν μακροθυμίαν ἔδει τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἄφατον αὐτοῦ δόξαν καὶ πολλὴν ταῦτα δὲ πόθεν δείκνυται ἐκ τῶν δοκούντων τοῖς πολλοῖς παραλόγων ἐκ τοῦ Φαραὼ ἐκ τοῦ καλέσαι τὸν οὐ λαὸν λαὸν ἐκ τοῦ τὸ κατάλειμμα σωθῆναι καὶ ἐκ τῶν παραπλησίων ὥστε ἐξ ὧν οἱ ἀγνώμονες ἀδικίαν καταψηφίζονται τοῦ θεοῦ οἱ εὐγνώμονες μεγάλα κερδαίνουσιν οὒκ ἄρα ἡ τῶν πραγμάτων φύσις ἔχει τὸ ἄπορον ἂλλ' ἡ τῶν ἀγνωμονούντων τὸ βλάσφημον τὸ εἰ δὲ θέλων καὶ ἑξῆς τῶν πρὸ αὐτοῦ ἤρτηται εἰ θέλων φησὶν ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι καὶ ἵνα γνωρίσῃ καὶ ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος καὶ τὸ κατάλειμμα τοῦ Ἰσραὴλ σωθῇσεται εἰ ταῦτα ποιεῖ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ
62785r
1862181r
190518r* εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατόν τὸ εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι ἢ τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἐπιχειρήματος ἐστιν ἐξαγγελτικὸν διὰ πλειόνων ἐκεῖνο πλατύνων καὶ ἀπαγγέλλων ἢ ἰδίως πρὸς τοῖς εἰρημένοις ἕτερον εἰσάγει εἰς τὴν αὐτὴν ὑποθεσιν συντελοῦν ἔδει φησὶ γνωρισθῆναι τὴν τιμωρητικὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ ἔδει τὴν μακροθυμίαν ἔδει τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἄφατον αὐτοῦ δόξαν καὶ πολλὴν ταῦτα δὲ πόθεν δείκνυται ἐκ τῶν δοκούντων τοῖς πολλοῖς παραλόγων ἐκ τοῦ Φαραὼ ἐκ τοῦ καλέσαι τὸν οὐ λαὸν λαὸν ἐκ τοῦ τὸ κατάλειμμα σωθῆναι ἐκ τῶν παραπλησίων ὥστε ἐξ ὧν οἱ ἀγνώμονες ἀδικίαν καταψηφίζονται τοῦ θεοῦ οἱ εὐγνώμονες μεγάλα κερδενουσιν οὒκ ἄρα ἡ τῶν πραγμάτων φύσις ἔχει τὸ ἄπορον ἂλλ' ἡ τῶν ἀγνωμονούντων τὸ βλάσφημον τὸ εἰ θέλων καὶ ἑξῆς τῶν πρὸ αὐτοῦ εἴρηται εἰ θέλων φησὶν ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι καὶ ἵνα γνωρησῃ καὶ ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος καὶ τὸ κατάλειμμα τοῦ Ἰσραὴλ σωθῇ εἰ ταῦτα ποιεῖ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ
191946v
192350vΦωτ(ιου) * εἰ δὲ θέλων τοῦτο ἢ τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἐπιχειρήματος ἐστιν {ἐξαγγελτικὸν ἢ ἰδίως /ἐξαγγελτικὸν ἐκεῖνο διὰ πλειόνων πλατύνον καὶ ἀπαγγέλλων ἢ ἰδίως }* πρὸς τοῖς εἰρημένοις ἕτερον εἰσάγει εἰς τὴν αὐτὴν ὑποθεσιν συντελοῦν ἔδει φησὶ γνωρισθῆναι τὴν τιμωρητικὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ ἔδει τὴν μακροθυμίαν ἔδει τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἄφατον αὐτοῦ δόξαν καὶ πολλὴν ταῦτα δὲ πόθεν δείκνυται ἐκ τῶν δοκούντων τοῖς πολλοῖς παραλόγων ἐκ τοῦ Φαραὼ ἐκ τοῦ καλέσαι τὸν οὐ λαὸν λαὸν ἐκ τοῦ τὸ κατάλειμμα σωθῆναι καὶ ἐκ τῶν παραπλησίων ὥστε ἐξ ὧν οἱ ἀγνώμονες ἀδικίαν καταψηφίζονται τοῦ θεοῦ οἱ εὐγνώμονες μεγάλα κερδαίνουσιν οὔκουν ἡ τῶν πραγμάτων φύσις ἔχει τὸ ἄπορον ἂλλ' ἡ τῶν ἀγνωμονούντων τὸ βλάσφημον ἢ μᾶλλον τῶν πρὸ αὐτοῦ ἤρτηται εἰ θέλων φησὶν ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι καὶ ἵνα γνωρίσῃ καὶ ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος καὶ τὸ κατάλειμμα τοῦ Ἰσραὴλ σωθῇ εἰ ταῦτα ποιεῖ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ
198087v
199734r

Unit 516Ph (Rom.9.22-Rom.9.22)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἤνεγκεν τοῦτ' ἔστι πάνυ ἐμακροθύμησεν . ὡς δὲ οὐκ ἦλθεν πρὸς σωφρονισμον , ἐτιμωρήσατο αὐτον
9195v
62785r
1862181r
190518r* αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλὴ μακροθυμία τοῦτ' ἔστι πάνυ ἐμακροθύμησεν ὡς δὲ οὐκ ἦλθεν πρὸς σωφρονισμὸν ἐτιμωρήσατο αὐτον
191946v
192350vΦωτ(ιου) * Ἤνεγκεν τοῦτ' ἔστι πάνυ ἐμακροθύμησεν ὡς δὲ οὐκ ἦλθεν πρὸς σωφρονισμὸν ἐτιμωρήσατο αὐτον
198087v
199734r

Unit 518Pha (Rom.9.23-Rom.9.23)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰς ἀπώλειαν ἀπώλειαν νῦν τὴν διαφθοράν φησιν . ἤνεγκε δέ , φησίν , ὁ θεὸς εἰς ἀπώλειαν , οὐχ ὡς ἔτυχεν , ἀλλ' ἐκείνους τοὺς καταρτίσαντας ἑαυτοὺς εἰς σκεύη ὀργῆς , ἀλλ' ὅμως οὖν καὶ ἐπὶ τούτων καίτοι τοιούτων ἑαυτοὺς παρασκευασάντων πολλὰ πρότερον μακροθυμήσας . οὕτως ἐχρήσατο τῇ κατὰ τὸ δίκαιον τιμωρίᾳ . Ἢ μᾶλλον οὕτω νοήσεις · ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν · ὑπήνεγκε , φησίν , ὑπέμεινε καὶ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ . πῶς δὲ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ ; ὅτι ἕτοιμα καὶ ἀπηρτισμένα ὄντα εἰς ἀπώλειαν καὶ μόνον οὐ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς κακίας πεπληρωμένα ὄντα δικαίας ὀργῆς , ὅμως ἔτι ηνεικετο καὶ διεβάσταζεν ἐπιστροφὴν ἐκδεχομενος . τὶ οὖν οὐκ ἀπολλυται ταῦτα ; παντί που δῆλον · κατήρτισε γὰρ ἑαυτὰ εἰς ἀπώλειαν , ἀπολλυται δὲ μετὰ τὸ ἀπαρτίσαι ἑαυτά , μετὰ τὸ εἰς τέλος κακίας ἀναδραμεῖν , μετὰ τὸ μηδὲν ἀπὸ τῆς μακροθυμίας ἀπωνασθαι . καὶ δείκνυται διὰ τῆς εἰς αὐτοὺς δικαίας τιμωρίας τοῦ θεοῦ καὶ τὸ δυνατὸν αὐτοῦ , τοῦτ' ἔστιν ἡ τιμωρητικὴ δύναμις καὶ ἡ ἔνδειξις τῆς ὀργῆς ἧς εἰσιν ἄξιοι τυγχάνειν οἱ τοιοῦτοι
9195v* ἤνεγκεν εἰς ἀπώλειαν ἀπώλειαν νῦν τὴν διαφθοράν φησιν ἤνεγκε δὲ φησὶν ὁ θεὸς εἰς ἀπώλειαν οὐχ ὡς ἔτυχεν ἀλλ' ἐκείνους τοὺς καταρτίσαντας ἑαυτοὺς εἰς σκεύη ὀργῆς ἀλλ' ὅμως οὖν καὶ ἐπὶ τούτων καίτοι τοιούτων ἑαυτοὺς παρασκευασάντων πολλὰ πρότερον μακροθυμήσας οὕτως ἐχρήσατο τῇ κατὰ τὸ δίκαιον τιμωρίᾳ Ἢ μᾶλλον οὕτω νοήσεις ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν ὑπήνεγκε φησὶν ὑπέμεινε καὶ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ πῶς δὲ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ ὅτι ἕτοιμα καὶ ἀπηρτισμένα ὄντα εἰς ἀπώλειαν καὶ μόνον οὐ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς κακίας πεπληρωμένα ὄντα δικαίας ὀργῆς ὅμως ἔτι ἠνείκετο καὶ διεβάσταζεν ἐπιστροφὴν ἐκδεχομενος τὶ οὖν οὐκ ἀπολλυται ταῦτα παντί που δῆλον κατήρτισε γὰρ ἑαυτὰ εἰς ἀπώλειαν ἀπολλυται δὲ μετὰ τὸ ἀπαρτίσαι ἑαυτὰ μετὰ τὸ εἰς τέλος κακίας ἀναδραμεῖν μετὰ τὸ μηδὲν ἀπὸ τῆς μακροθυμίας ἀπωνασθαι καὶ δείκνυται διὰ τῆς εἰς αὐτοὺς δικαίας τιμωρίας τοῦ θεοῦ καὶ τὸ δυνατὸν αὐτοῦ τοῦτ' ἔστιν ἡ τιμωρητικὴ δύναμις καὶ ἡ ἔνδειξις τῆς ὀργῆς ἧς εἰσιν ἄξιοι τυγχάνειν οἱ τοιοῦτοι
62785r
1862181r
190518v* εἰς ἀπώλειαν [εἰς  ἀπώλειαν  ἀπώλειαν  νῦν  τὴν  δια]φθοράν φησιν ἤνεγκε δὲ φησὶν ὁ θεὸς εἰς ἀπώλειαν οὐχ ὡς ἔτυχεν ἀλλ' ἐκείνους τοὺς καταρτησαντας ̔αυτοὺς εἰς σκεύη ὀργῆς ἀλλ' ὅμως οὖν καὶ ἐπὶ τούτων καίτοι τοιούτων ἑαυτοὺς παρασκευασάντων πολλὰ πρότερον μακροθυμήσας οὕτως ἐχρήσατο τῇ κατὰ τὸ δίκαιον τιμωρίᾳ Ἢ μᾶλλον οὕτω νοήσεις ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν ὑπήνεκεν φησὶν ὑπέμεινεν καὶ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ πῶς δὲ ἐν πολλὴ μαχρομυθια ὅτι ἕτοιμα καὶ ἀπηρτιμένα ὄντα εἰς ἀπώλειαν καὶ μόνον οὐ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς κακίας πεπληρωμένα ὄντα δικαίας ὀργῆς ὅμως ἔτι ανεικετο καὶ διεβάσταζεν ἐπιστροφὴν ἐκδεχομενος τὶ οὖν οὐκ ἀπολλυται ταῦτα παντί που δῆλον κατήρτισε γὰρ ἑαυτὰ εἰς ἀπώλειαν ἀπολλυται δὲ μετὰ τὸ ἀπαρτίσαι ἑαυτὰ μετὰ τὸ εἰς τέλος κακίας ἀναδραμεῖν μετὰ τὸ μηδὲν ἀπὸ τῆς μακροθυμίας ἀπωνασθαι καὶ δείκνυται διὰ τῆς εἰς αὐτοὺς δικαίας τιμωρίας τοῦ θεοῦ καὶ τὸ δυνατὸν αὐτοῦ τοῦτ' ἔστιν ἡ τιμωρητικὴ δύναμις καὶ ἡ ἔνδειξις τῆς ὀργῆς ἧς εἰσιν ἄξιοι τυγχάνειν οἱ τοιοῦτοι
191946v
192351rΦωτ(ιου) * εἰς ἀπώλειαν ἀπώλειαν νῦν τὴν διαφθοράν φησιν ἤνεγκε δὲ φησὶν ὁ θεὸς εἰς ἀπώλειαν οὐχ ὡς ἔτυχεν ἀλλ' ἐκείνους τοὺς καταρτίσαντας ἑαυτοὺς εἰς σκεύη ὀργῆς ἀλλ' ὅμως οὖν καὶ ἐπὶ τούτων καίτοι τοιούτων ἑαυτοὺς παρασκευασάντων πολλὰ πρότερον μακροθυμήσας οὕτως ἐχρήσατο τῇ κατὰ τὸ δίκαιον τιμωρίᾳ Ἢ μᾶλλον οὕτω νοήσεις ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν ὑπήνεγκε φησὶν ὑπέμεινε καὶ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ πῶς δὲ ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ ὅτι ἕτοιμα καὶ ἀπηρτισμένα ὄντα εἰς ἀπώλειαν καὶ μόνον οὐ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς κακίας πεπληρωμένα ὄντα δικαίας ὀργῆς ὅμως ἔτι ἠνείκετο καὶ διεβάσταζεν ἐπιστροφὴν ἐκδεχομενος τὶ οὖν οὐκ ἀπολλυται ταῦτα παντί που δῆλον κατήρτισε γὰρ ἑαυτὰ εἰς ἀπώλειαν ἀπολλυται δὲ μετὰ τὸ ἀπαρτίσαι ἑαυτὰ μετὰ τὸ εἰς τέλος κακίας ἀναδραμεῖν μετὰ τὸ μηδὲν ἀπὸ τῆς μακροθυμίας ἀπωνασθαι καὶ δείκνυται διὰ τῆς εἰς αὐτοὺς δικαίας τιμωρίας τοῦ θεοῦ καὶ τὸ δυνατὸν αὐτοῦ τοῦτ' ἔστιν ἡ τιμωρητικὴ δύναμις καὶ ἡ ἔνδειξις τῆς ὀργῆς ἧς εἰσιν ἄξιοι τυγχάνειν οἱ τοιοῦτοι
198087v
199734v

Unit 518Phb (Rom.9.23-Rom.9.23)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ ἵνα γνωρίσῃ τοῖς γὰρ καταφρονοῦσι καὶ ὑπερορῶσι τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ ἀναγκαῖον καὶ συμφέρον ἦν γνωρίσαι αὐτοῖς διὰ τιμωρίας τὸ δυνατὸν καὶ πανσθενὲς καὶ πανεπίσκοπον αὐτοῦ .
9195vτ(ου) αυτ(ου) * τοῖς γὰρ καταφρονοῦσι καὶ ὑπερορῶσι τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ ἀναγκαῖον καὶ συμφέρον ἦν γνωρίσαι αὐτοῖς διὰ τιμωρίας τὸ δυνατὸν καὶ πανσθενὲς καὶ πανεπίσκοπον αὐτοῦ
62785r
1862181r
190518v* καὶ ἵνα γνωρίσῃ τοῖς γὰρ καταφρονοῦσι καὶ ὑπερορῶσι τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ ἀναγκαῖον καὶ συμφέρον ἦν γνωρίσαι αὐτοῖς διὰ τιμωρίας τὸ δυνατὸν καὶ πανσθενὲς καὶ πανεπίσκοπον αὐτοῦ
191946v
192351rΦωτ(ιου) * καὶ ἵνα γνωρίσῃ τοῖς γὰρ καταφρονοῦσι καὶ ὑπερορῶσι τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ ἀναγκαῖον καὶ συμφέρον ἦν γνωρίσαι αὐτοῖς διὰ τιμωρίας τὸ δυνατὸν καὶ πανσθενὲς καὶ πανεπίσκοπον αὐτοῦ
198087v
199734v

Unit 519Ph (Rom.9.23-Rom.9.23)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) απροητοιμασεν δυσὶ τροποις σχηματίζεται τοδε τὸ ῥητον , ἀπὸ κοινοῦ καὶ ἐλλειπτικῶς · ἀπὸ κοινοῦ μὲν γὰρ δεῖ λαβεῖν τὸ ἤνεγκεν - ἤνεγκε σκεύη ὀργῆς καὶ ἤνεγκε σκεύη ἐλέους · ἐλλειπτικῶς δέ , ὅτι οὐκ εἶπεν εἰς τὶ ἤνεγκεν τὰ σκεύη τοῦ ἐλέους , ὥσπερ ἐκεῖ εἶπεν ὅτι τὰ σκεύη τῆς ὀργῆς ὅτι εἰς ἀπώλειαν . ἐξακουστέον οὖν ἐνταῦθα τὸ εἰς σωτηρίαν . προητοίμασεν δὲ ὡς προγνώστης καὶ εἰδὼς ὅτι σπουδαῖοι ἔσονται . προητοίμασεν οὖν αὐτὰ τὰ ἄξια ἐλέους σκεύη εἰς δόξαν , τοῦτ' ἔστιν εἰς τὸ δοξασθῆναι αὐτά · καὶ γὰρ ὁ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ ἐγνωρίσθη ἐν ἡμῖν , ὅτι τοῖς εἰδώλοις προσανακειμένους καὶ δούλους ὑπάρχοντας παθῶν καὶ ἁμαρτίας οὐ μόνον τούτων ἠλευθέρωσεν , ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς υἱοθεσίας ἐδοξασεν .
9195vκαὶ ἵνα γνωρίσῃ δυσὶ τρόποις σχηματίζεται τόδε τὸ ῥητον ἀπὸ κοινοῦ καὶ ἐλλειπτικῶς ἀπὸ κοινοῦ μὲν γὰρ δεῖ λαβεῖν τὸ ἤνεγκεν ἤνεγκε σκεύη ὀργῆς καὶ ἤνεγκε σκεύη ἐλέους ἐλλειπτικῶς δὲ ὅτι οὐκ εἶπεν εἰς τὶ ἤνεγκεν τὰ σκεύη τοῦ ἐλέους ὥσπερ ἐκεῖ εἶπεν τὰ σκεύη τῆς ὀργῆς ὅτι εἰς ἀπώλειαν ἐξακουστέον οὖν ἐνταῦθα τὸ εἰς σωτηρίαν
9195vΦ(ω)τ(ιου) * προητοίμασεν δὲ ὡς προγνώστης καὶ εἰδὼς ὅτι σπουδαῖοι ἔσονται προητοίμασεν οὖν αὐτὰ τὰ ἄξια ἐλέους σκεύη εἰς δόξαν τοῦτ' ἔστιν εἰς τὸ δοξασθῆναι αὐτὰ καὶ γὰρ ὁ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ ἐγνωρίσθη ἐν ἡμῖν ὅτι τοῖς εἰδώλοις προσανακειμένους καὶ δούλους ὑπάρχοντας παθῶν καὶ ἁμαρτίας οὐ μόνον τούτων ἠλευθέρωσεν ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς υἱοθεσίας ἐδοξασεν
62785r
1862181r
190518v* καὶ ἵνα γνωρίσῃ δυσὶ τρόποις σχηματίζεται τόδε τὸ ῥητον ἀπὸ κοινοῦ καὶ ἐλλειπτικῶς ἀπὸ κοινοῦ μὲν γὰρ δεῖ λαβεῖν τὸ ἤνεγκεν ἤνεγκε σκεύη ὀργῆς καὶ ἤνεγκε σκεύη ἐλέους ἐλλειπτικῶς δὲ ὅτι οὐκ εἶπεν εἰς τὶ ἤνεγκεν τὰ σκεύη τοῦ ἐλέους ὥσπερ ἐκεῖ εἶπεν τὰ σκεύη τῆς ὀργῆς ὅτι εἰς ἀπώλειαν ἐξακουστέον οὖν ἐνταῦθα τὸ εἰς σωτηρίαν
190518v* ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον προητοίμασεν ὡς προγνώστης καὶ εἰδὼς ὅτι σπουδαῖοι ἔσονται προητοίμασεν οὖν αὐτὰ τὰ ἄξια ἐλέους σκεύη εἰς δόξαν τοῦτ' ἔστιν εἰς τὸ δοξασθῆναι αὐτὰ καὶ γὰρ ὁ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ ἐγνωρίσθη ἐν ἡμῖν ὅτι τοῖς εἰδώλοις προσανακειμένους καὶ δούλους ὑπάρχοντας παθῶν καὶ ἁμαρτίας οὐ μόνον τούτων ἠλευθέρωσεν ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς υἱοθεσίας ἐδοξασεν
191947r
192351rΦωτ(ιου) * απροητοιμασεν δυσὶ τρόποις σχηματίζεται τόδε τὸ ῥητον ἀπὸ κοινοῦ καὶ ἐλλειπτικῶς ἀπὸ κοινοῦ μὲν γὰρ δεῖ λαβεῖν τὸ ἤνεγκεν ἤνεγκε σκεύη ὀργῆς καὶ ἤνεγκε σκεύη ἐλέους ἐλλειπτικῶς δὲ ὅτι οὐκ εἶπεν εἰς τὶ ἤνεγκεν τὰ σκεύη τοῦ ἐλέους ὥσπερ ἐκεῖ εἶπεν ὅτι τὰ σκεύη τῆς ὀργῆς ὅτι εἰς ἀπώλειαν ἐξακουστέον οὖν ἐνταῦθα τὸ εἰς σωτηρίαν προητοίμασεν δὲ ὡς προγνώστης καὶ εἰδὼς ὅτι σπουδαῖοι ἔσονται προητοίμασεν οὖν αὐτὰ τὰ ἄξια ἐλέους σκεύη εἰς δόξαν τοῦτ' ἔστιν εἰς τὸ δοξασθῆναι αὐτὰ καὶ γὰρ ὁ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ ἐγνωρίσθη ἐν ἡμῖν ὅτι τοῖς εἰδώλοις προσανακειμένους καὶ δούλους ὑπάρχοντας παθῶν καὶ ἁμαρτίας οὐ μόνον τούτων ἠλευθέρωσεν ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς υἱοθεσίας ἐδοξασεν
198087v
199734v

Unit 526Ph (Rom.9.27-Rom.9.27)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τὸ κατάλειμμα πρὸς ταῦτα πάντα τὰ ἀνεξιχνίαστα κρίματα αὐτοῦ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ ; κατὰ κοινοῦ γὰρ τοῦτο ἀκουστέον . ἢ κατ' ἔλλειψιν εκλεπτεον , οἷον · εἰ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι , εἰ τάδε καὶ τάδε ἐποίησεν , καὶ πάντα ἐπὶ συμφέροντι καὶ σοφῶς , πῶς σὺ τολμᾷς εὐθύνας ἀπαιτεῖν τῶν τοιούτων πανσοφων καὶ ἀκαταλήπτων ἔργων ;
9195vΦ(ω)τ(ιου) * πρὸς ταῦτα τὰ ἀνεξιχνίαστα κρίματα αὐτοῦ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ κατὰ κοινοῦ γὰρ τοῦτο ἀκουστέον ἢ κατ' ἔλλειψιν εκλεπτεον οἷον εἰ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι εἰ τάδε καὶ τάδε ἐποίησεν καὶ πάντα ἐπὶ συμφέροντι καὶ σοφῶς πῶς σὺ τολμᾷς εὐθύνας ἀπαιτεῖν τῶν τοιούτων πανσόφων καὶ ἀκαταλήπτων ἔργων
62785v
1862181v
190518v* τὸ κατάλειμμα σωθήσεται πρὸς ταῦτα τὰ ἀνεξιχνίαστα κρίματα αὐτοῦ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ κατὰ κοινοῦ γὰρ τοῦτο ἀκουστέον ἢ κατ' ἔλλειψιν εκλεπτεον οἷον εἰ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι εἰ τάδε καὶ τάδε ἐποίησεν καὶ πάντα ἐπὶ συμφέροντι καὶ σοφῶς πῶς σὺ τολμᾷς εὐθύνας ἀπαιτεῖν τῶν τοιούτων πανσόφων καὶ ἀκαταλήπτων ἔργων
191947v
192351vΦωτ(ιου) * Τὸ κατάλειμμα πρὸς ταῦτα πάντα τὰ ἀνεξιχνίαστα κρίματα αὐτοῦ σὺ τὶς εἶ ὁ ἀνταποκρινομενος τῷ θεῷ κατὰ κοινοῦ γὰρ τοῦτο ἀκουστέον ἢ κατ' ἔλλειψιν εκλεπτεον οἷον εἰ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι εἰ τάδε καὶ τάδε ἐποίησεν καὶ πάντα ἐπὶ συμφέροντι καὶ σοφῶς πῶς σὺ τολμᾷς εὐθύνας ἀπαιτεῖν τῶν τοιούτων πανσόφων καὶ ἀκαταλήπτων ἔργων
198087v
199734v

Unit 527Ph (Rom.9.28-Rom.9.28)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Λόγον γὰρ συντελῶν ὁ μὲν Μωσαϊκὸς νόμος ἐδοθη προδιατυποῦντος θεοῦ καὶ προδιαγράφοντος τὸν τῆς χάριτος , τὸν δὲ εὐαγγελικὸν δίδωσι συντελῶν καὶ συντέμνων , τοῦτ' ἔστιν ἀπαρτίζων ἅπαντα καὶ εἰς τέλος ἄριστον ἄγων , μηδεμίαν ἑτέραν δυνάμενον ἐπανορθωσιν ἢ τελείωσιν δέξασθαι . τοῦ λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων τίνος ἕνεκα ἐμνήσθη ; ὥσπερ γὰρ αἰτίαν τινος τῶν προειρημένων ἀποδιδοὺς τοῦτο συνῆψεν . καὶ λέγομεν ὅτι λίαν ἁρμοζοντως καὶ ὑπερφυῶς αὐτὸ διὰ πολλὰς αἰτίας ἐπισυνῆψεν · πρῶτον μὲν γάρ , ἐπειδὴ εἶπεν · καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου καὶ ἑξῆς , ἵνα μή τις εἴπῃ · καὶ τὶ τοῦτο ; ὥσπερ γὰρ ἐγένοντο ἐκ λαοῦ τινες οὐ λαός , οὕτω κἂν ἐξ οὐ λαοῦ λαὸς γένωνται , οὐδὲν κωλύει καὶ τούτους πάλιν γενέσθαι οὐ λαόν . οὐχ οὕτως , φησίν · λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων · ἐκεῖνα μὲν γὰρ μετέπιπτε καὶ μετετίθετο ἐπὶ τὸ κρεῖττον πάντων ὀφειλοντων μεταρρυθμίζεσθαι , νῦν δὲ οὐκέτι , ὅτι τετελειωμένη ἐστὶν ἡ νῦν κλῆσις καὶ ἡ πνευματικὴ νομοθεσία καὶ ἡ ὑποσχεσις . διὰ τοῦτο μὲν ἐμνήσθη τὸ λόγον γὰρ συντελῶν . β δέ , ἐπειδὴ εἶπεν ὅτι ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης καὶ ἑξῆς , ἵνα μὴ εἴπωσιν ὅτι πολλάκις πολλῶν ἐπαγγελιῶν ἀκούσαντες ἢ οὐδ' ὅλως ἐτύχομεν ἢ μετὰ μακρὸν καὶ πολλῶν χρόνον καὶ γὰρ καὶ πολλῶν ἐξέπιπτον διὰ τὴν ἀχαριστίαν καὶ ἀγνωμοσύνην αὐτῶν · ἵνα οὖν μὴ οὕτω λέγωσιν οἱ Ἰουδαῖοι , οὐχ οὕτω ἔσται καὶ νῦν , φησίν , ἀλλ' ἐὰν μόνον βούλησθε , τετελειωμένη καὶ σύντομος ἐπὶ χεῖρας ὑμῶν ἐστιν ἡ σωτηρία . καὶ ταῦτα μέν , ὅτι λίαν ἡρμοσμένως ἐπισυνῆψεν . Ἔχει δὲ καὶ ἰδίαν διδασκαλίαν τοιοῦτον γὰρ τὸ ἰδίωμα τοῦ θεσπεσίου καὶ συνάπτει καὶ ἀλληλουχεῖ τὰ ἐφεξῆς λεγόμενα τοῖς προειρημένοις , καὶ ἰδίαν πάλιν ἔννοιαν καὶ διδασκαλίαν δι' αὐτῶν πηγάζει · γονιμώτατος γὰρ ὢν τοῖς νοήμασι , βραχυτάτοις ῥήμασι πολλὰς καὶ ποικίλας διανοίας περιλαμβάνει καὶ νῦν οὖν φησιν · μὴ νομίζετε , ὦ Ἰουδαῖοι , ὅτι ἡ εὐαγγελικὴ νομοθεσία ὥσπερ ἡ Μωϋσαϊκὴ παυθήσεται . ἐκείνη τύπος ἦν , πρὸς ἄλλην ἔβλεπεν τελειότητα , καλῶς οὖν ἐπαύθη · ἡ δὲ δεσποτικὴ νομοθεσία τετελειωμένη ἐστίν , πρὸς ταύτην ἔβλεπεν ἡ Μωϋσαϊκή , ταύτης ἦν τύπος · ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστιν ἡ ἀληθινὴ καὶ . τελεία δικαίωσις ἡμῶν καὶ σωτηρία , καὶ μετ' αὐτὴν οὐκ ἔστιν ἑτέρα . δι' ὃ εἰκοτως ἐκείνη μὲν πέπαυται καὶ ἔτι τελείως παυθήσεται , αὕτη δὲ διαπαντὸς ἔσται . ταῦτα δὲ δηλονότι φησὶ προτρέπων εἰς τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν καὶ τὴν πολιτείαν τὴν κατὰ τὸ εὐαγγέλιον .
9196rΦ(ω)τ(ιου) * ὁ μὲν Μωσαϊκὸς νόμος ἐδοθη προδιατυποῦντος θεοῦ καὶ προδιαγράφοντος τὸν τῆς χάριτος τὸν δὲ εὐαγγελικὸν δίδωσι συντελῶν καὶ συντέμνων τοῦτ' ἔστιν ἀπαρτίζων ἅπαντα καὶ εἰς τέλος ἄριστον ἄγων μηδεμίαν ἑτέραν δυνάμενον ἐπανορθωσιν ἢ τελείωσιν δέξασθαι τοῦ λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων τίνος ἕνεκα ἐμνήσθη ὥσπερ αἰτίαν τινος τῶν προειρημένων ἀποδιδοὺς τοῦτο συνῆψε καὶ λέγομεν ὅτι λίαν αὐτο ἁρμοζοντως καὶ προφυῶς̀ διὰ πολλὰς αἰτίας ἐπισυνῆψεν πρῶτον μὲν γὰρ ἐπειδὴ εἶπεν ὅτι καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου καὶ ἑξῆς ἵνα μή τις εἴπῃ καὶ τὶ τοῦτο ὥσπερ γὰρ ἐγένοντο ἐκ λαοῦ τινες οὐ λαὸς οὕτω κἂν ἐξ οὐ λαοῦ λαὸς γένωνται οὐδὲν κωλύει καὶ τούτους πάλιν γενέσθαι οὐ λαὸν οὐχ οὕτως φησὶν λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ἐκεῖνα μὲν γὰρ μετέπιπτε καὶ μετετίθετο ἐπὶ τὸ κρεῖττον πάντων ὀφειλοντων μεταρρυθμίζεσθαι νῦν δὲ οὐκέτι ὅτι τετελειωμένη ἐστὶν ἡ νῦν κλῆσις καὶ ἡ πνευματικὴ νομοθεσία καὶ ἡ ὑποσχεσις διὰ τοῦτο μὲν ἐμνήσθη τοὺ λόγον γὰρ συντελῶν δεύτερον δὲ ἐπειδὴ εἶπεν ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης καὶ ἑξῆς ἵνα μὴ εἴπωσιν ὅτι πολλάκις ἐπαγγελιῶν πολλῶν ἀκούσαντες ἢ οὐδ' ὅλως ἐτύχομεν ἢ μετὰ μακρὸν καὶ πολὺν χρόνον καὶ γὰρ καὶ πολλῶν ἐξέπιπτον διὰ τὴν ἀχαριστίαν καὶ ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἵνα οὖν μὴ οὕτω λέγωσιν οἱ Ἰουδαῖοι οὐχ οὕτω δὲ καὶ νῦν φησὶν ἀλλ' ἐὰν μόνον βούλησθε τετελειωμένη καὶ σύντομος ἐπὶ χεῖρας ὑμῶν ἐστιν ἡ σωτηρία καὶ ταῦτα μὲν ὅτι λίαν ἡρμοσμένως ἐπισυνῆψεν Ἔχει δὲ καὶ ἰδίαν διδασκαλίαν τοιοῦτον γὰρ τὸ ἰδίωμα τοῦ θεσπεσίου καὶ συνάπτει καὶ ἀλληλουχεῖ τὰ ἐφεξῆς λεγόμενα τοῖς προειρημένοις καὶ ἰδίαν πάλιν ἔννοιαν καὶ διδασκαλίαν δι' αὐτῶν πηγάζει γονιμώτατος γὰρ ὢν τοῖς νοήμασι βραχυτάτοις ῥήμασι πολλὰς καὶ ποικίλας διανοίας περιλαμβάνει καὶ νῦν οὖν φησιν μὴ νομίζετε ὦ Ἰουδαῖοι ὅτι ἡ εὐαγγελικὴ νομοθεσία ὥσπερ ἡ Μωϋσαϊκὴ παυθήσεται ἐκείνη τύπος ἦν πρὸς ἄλλην ἔβλεπεν τελειότητα καλῶς οὖν ἐπαύθη ἡ δὲ δεσποτικὴ νομοθεσία τετελειωμένη ἐστὶν πρὸς ταύτην ἔβλεπεν ἡ Μωϋσαϊκὴ ταύτης ἦν τύπος ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστιν ἡ ἀληθινὴ καὶ τελεία δικαίωσις ἡμῶν καὶ σωτηρία καὶ μετ' αὐτὴν οὐκ ἔστιν ἑτέρα δι' ὃ εἰκοτως ἐκείνη μὲν πέπαυται καὶ ἔτι τελείως παυθήσεται αὕτη δὲ διὰ παντὸς ἔσται ταῦτα δὲ δηλονότι φησὶ προτρέπων εἰς τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν καὶ τὴν πολιτείαν τὴν κατὰ τὸ εὐαγγέλιον
62785v
1862181v
190518v* λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ἐν δικαιοσύνη ὁ μὲν Μωσαϊκὸς νόμος ἐδοθη προδιατυποῦντος θεοῦ καὶ προδιαγράφοντος τὸν τῆς χάριτος τὸν δὲ εὐαγγελικὸν δίδωσι συντελῶν καὶ συντέμνων τοῦτ' ἔστιν ἀπαρτίζων ἅπαντα καὶ εἰς τέλος ἄριστον ἄγων μηδεμίαν ἑτέραν δυνάμενον ἐπανορθωσιν ἢ τελείωσιν ενδέξασθαι τοῦ λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων τίνος ἕνεκα ἐμνήσθη ὥσπερ γὰρ αἰτίαν τινος τῶν προειρημένων ἀποδιδοὺς τοῦτο συνῆψεν καὶ λέγομεν ὅτι λίαν αὐτο ἁρμοζοντως καὶ προφυῶς αὐτὸ διὰ πολλὰς αἰτίας ἐπισυνῆψεν πρῶτον μὲν γὰρ ἐπειδὴ εἶπεν ὅτι καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου καὶ ἑξῆς ἵνα μή τις εἴπῃ καὶ τὶ τοῦτο ὥσπερ γὰρ ἐγένοντο ἐκ λαοῦ τινες οὐ λαὸς οὕτω κἂν ἐξ οὐ λαοῦ λαὸς γένωνται οὐδὲν κωλύει καὶ τούτους πάλιν γενέσθαι οὐ λαὸν οὐχ οὕτως φησὶν λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ἐκεῖνα γὰρ μὲν μετέπιπτεν καὶ μετετίθετο ἐπὶ τὸ κρεῖττον πάντων ὀφειλοντων μεταρυθμίζεσθαι νῦν δὲ οὐκέτι ὅτι τετελειωμένη ἐστὶν ἡ νυν κλῆσις καὶ ἡ πνευματικὴ νομοθεσία καὶ ἡ ὑποσχεσις διὰ τοῦτο μὲν ἐμνήσθη τὸ λόγον γὰρ συντελῶν β δὲ ἐπειδὴ εἶπεν ὅτι ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης καὶ ἑξῆς ἵνα μὴ εἴπωσιν ὅτι πολλάκις ἐπαγγελιῶν πολλῶν ἀκούσαντες ἢ οὐδ' ὅλως ἐτύχομεν ἢ μετὰ μακρὸν καὶ πολλῶν χρόνον καὶ γὰρ καὶ πολλῶν ἐξέπιπτον διὰ τὴν ἀχαριστίαν καὶ ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἵνα οὖν μὴ οὕτω λέγωσιν οἱ Ἰουδαῖοι οὐχ οὕτω δὲ καὶ νῦν φησὶν ἀλλ' ἐὰν μόνον βούλησθε τετελειωμένη καὶ σύντομος ἐπὶ χεῖρας ὑμῶν ἐστιν ἡ σωτηρία καὶ ταῦτα μὲν ὅτι λίαν ἡρμοσμένως ἐπισυνῆψεν Ἔχει δὲ καὶ ἰδίαν διδασκαλίαν τοι οῦτον γὰρ τὸ ἰδίωμα τοῦ θεσπεσίου καὶ συνάπτει καὶ ἀλληλουχεῖ τὰ ἐφεξῆς λεγόμενα τοῖς προειρημένοις καὶ ἰδίαν πάλιν ἔννοιαν καὶ διδασκαλίαν δι' αὐτῶν πιγάζει γονιμώτατος γὰρ ὢν τοῖς νοήμασι βραχυτάτοις ῥήμασι πολλὰς καὶ ποικίλας διανοίας περιλαμβάνει καὶ νῦν οὖν φησιν μὴ νομίζετε ὦ Ἰουδαῖοι ὅτι ἡ εὐαγγελικὴ νομοθεσία ὥσπερ ἡ Μωϋσαϊκὴ παυθήσεται ἐκείνη τύπος ἦν πρὸς ἄλλην ἔβλεπεν τελειότητα καλῶς οὖν ἐπαύθη ἡ δὲ δεσποτικὴ νομοθεσία τετελειωμένη ἐστὶν πρὸς ταύτην ἔβλεπεν ἡ Μωϋσαϊκὴ ταύτης ἦν τύπος ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστιν ἡ ἀληθινὴ καὶ τελεία δικαίωσις ἡμῶν καὶ σωτηρία καὶ μετ' αὐτὴν οὐκ ἔστιν ἑτέρα δι' ὃ εἰκοτως ἐκείνη μὲν πέπαυται καὶ ἔτι τελείως παυθήσεται αὕτη δὲ διὰ παντὸς ἔσται ταῦτα δὲ δηλονότι φησὶ προτρέπων εἰς τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν καὶ τὴν πολιτείαν τὴν κατὰ τὸ εὐαγγέλιον
191947v
192351vΦωτ(ιου) * Λόγον γὰρ συντελῶν ὁ μὲν Μωσαϊκὸς νόμος ἐδοθη προδιατυποῦντος θεοῦ καὶ προδιαγράφοντος τὸν τῆς χάριτος τὸν δὲ εὐαγγελικὸν δίδωσι συντελῶν καὶ συντέμνων τοῦτ' ἔστιν ἀπαρτίζων ἅπαντα καὶ εἰς τέλος ἄριστον ἄγων μηδεμίαν ἑτέραν δυνάμενον ἐπανορθωσιν ἢ τελείωσιν δέξασθαι τοῦ λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων τίνος ἕνεκα ἐμνήσθη ὥσπερ γὰρ αἰτίαν τινος τῶν προειρημένων ἀποδιδοὺς τοῦτο συνῆψεν καὶ λέγομεν ὅτι λίαν ἁρμοζοντως καὶ ὑπερφυῶς αὐτὸ διὰ πολλὰς αἰτίας ἐπισυνῆψεν πρῶτον μὲν γὰρ ἐπειδὴ εἶπεν καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου καὶ ἑξῆς ἵνα μή τις εἴπῃ καὶ τὶ τοῦτο ὥσπερ γὰρ ἐγένοντο ἐκ λαοῦ τινες οὐ λαὸς οὕτω κἂν ἐξ οὐ λαοῦ λαὸς γένωνται οὐδὲν κωλύει καὶ τούτους πάλιν γενέσθαι οὐ λαὸν οὐχ οὕτως φησὶν λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ἐκεῖνα μὲν γὰρ μετέπιπτε καὶ μετετίθετο ἐπὶ τὸ κρεῖττον πάντων ὀφειλοντων μεταρρυθμίζεσθαι νῦν δὲ οὐκέτι ὅτι τετελειωμένη ἐστὶν ἡ νῦν κλῆσις καὶ ἡ πνευματικὴ νομοθεσία καὶ ἡ ὑποσχεσις διὰ τοῦτο μὲν ἐμνήσθη τὸ λόγον γὰρ συντελῶν β δὲ ἐπειδὴ εἶπεν ὅτι ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης καὶ ἑξῆς ἵνα μὴ εἴπωσιν ὅτι πολλάκις πολλῶν ἐπαγγελιῶν ἀκούσαντες ἢ οὐδ' ὅλως ἐτύχομεν ἢ μετὰ μακρὸν καὶ πολλῶν χρόνον καὶ γὰρ καὶ πολλῶν ἐξέπιπτον διὰ τὴν ἀχαριστίαν καὶ ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἵνα οὖν μὴ οὕτω λέγωσιν οἱ Ἰουδαῖοι οὐχ οὕτω ἔσται καὶ νῦν φησὶν ἀλλ' ἐὰν μόνον βούλησθε τετελειωμένη καὶ σύντομος ἐπὶ χεῖρας ὑμῶν ἐστιν ἡ σωτηρία καὶ ταῦτα μὲν ὅτι λίαν ἡρμοσμένως ἐπισυνῆψεν Ἔχει δὲ καὶ ἰδίαν {διδασκαλίαν καὶ νῦν /διδασκαλίαν τοιοῦτον γὰρ τὸ ἰδίωμα τοῦ θεσπεσίου καὶ συνάπτει καὶ ἀλληλουχεῖ τὰ ἐφεξῆς λεγόμενα τοῖς προειρημένοις καὶ ἰδίαν πάλιν ἔννοιαν καὶ διδασκαλίαν δι' αὐτῶν πηγάζει γονιμώτατος γὰρ ὢν τοῖς νοήμασι βραχυτάτοις ῥήμασι πολλὰς καὶ ποικίλας διανοίας περιλαμβάνει καὶ νῦν }* οὖν φησιν μὴ νομίζετε ὦ Ἰουδαῖοι ὅτι ἡ εὐαγγελικὴ νομοθεσία ὥσπερ ἡ Μωϋσαϊκὴ παυθήσεται ἐκείνη τύπος ἦν πρὸς ἄλλην ἔβλεπεν τελειότητα καλῶς οὖν ἐπαύθη ἡ δὲ δεσποτικὴ νομοθεσία τετελειωμένη ἐστὶν πρὸς ταύτην ἔβλεπεν ἡ Μωϋσαϊκὴ ταύτης ἦν τύπος ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστιν ἡ ἀληθινὴ καὶ τελεία δικαίωσις ἡμῶν καὶ σωτηρία καὶ μετ' αὐτὴν οὐκ ἔστιν ἑτέρα δι' ὃ εἰκοτως ἐκείνη μὲν πέπαυται καὶ ἔτι τελείως παυθήσεται αὕτη δὲ διαπαντὸς ἔσται ταῦτα δὲ δηλονότι φησὶ προτρέπων εἰς τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν καὶ τὴν πολιτείαν τὴν κατὰ τὸ εὐαγγέλιον
198087v
199734v

Unit 531Ph (Rom.9.29-Rom.9.29)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ μὴ Κύριος Σαβαοθ ∆ιὰ τούτων δεδίττεται καὶ ἐπιτιμᾷ αὐτοῖς ὡς · εἰ μὴ πάντως τινὲς ὑμῶν πιστεύσουσι τῷ Χριστῷ , Σοδόμων καὶ Γομόρρας οὐδὲν ἂν διενηνοχοτες εἴητε , εἰ καὶ ἐπὶ τῇ συγγενείᾳ τοῦ Ἀβραὰμ ἐναβρύνεσθε . ἢ μᾶλλον πρὸς τὸ ποιήσει τὸν συντετμημένον λόγον ἐκληπτέον τὴν προφητικὴν ῥῆσιν , οἷον · εἰ μὴ ἐποίησεν τοῦτο ὁ κύριος , καὶ ἔδωκεν ἡμῖν τὸν τέλειον τοῦ εὐαγγελίου νόμον διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς δικαίωσιν καὶ σωτηρίαν ἡμῶν , πάντες ἂν ὡς Σόδομα ἐγεννήθημεν καὶ ἑξῆς · τὸ γὰρ σπέρμα τὸν εὐαγγελικὸν λόγον σημαίνει , ὡς καὶ ὁ κύριος φησιν · ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι . τὸ δὲ ἐγκατέλιπεν · ὅτι οὐ μόνον , φησίν , ἔσπειρεν ἀλλ' οὐδ' εἴασεν αὐτὸ ἀναρπασθῆναι ὑπὸ τῶν πετεινῶν ἢ διαφθαρῆναι ὑφ' ἑτέρων τινῶν ἀγρίων καὶ ἀκαθάρτων πνευμάτων ἢ λογισμῶν , ἀλλὰ καὶ ἔσπειρε καὶ διετήρησεν ὥστε ἐγκαταλειφθῆναι ἡμῖν καὶ εἰς γεώργιον καὶ καρπὸν προελθεῖν . δύναιο δ' ἂν καὶ σπέρμα τοὺς ἀποστολους ἐκλαβεῖν , οἳ ἐκ πάντων τῶν Ἰουδαίων δίκην σπέρματος ἀφαιρεθέντες τῇ οἰκουμένῃ ἐγκατελείφθησαν , καὶ τὰ ἔθνη πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ ἐγεώργησαν · καὶ γὰρ ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ ἡ τῆς ζύμης παραβολὴ καὶ αὐτοῖς ἐφαρμοζουσα τοῖς πατράσιν ἡμῖν οὐκ ὀλίγοις παρείληπται . ὅσον οὖν , φησίν , εἰς τὴν Ἰουδαίων ἧκεν ἀπιστίαν , ὡς Γόμορρα καὶ Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν , ἀλλὰ τὸ ἀπὸ κυρίου Σαβαὼθ ἐγκαταλειφθὲν ἡμῖν σπέρμα , οἱ ἀποστολοι , καὶ τὰ ἔθνη καρποφορήσαντες καὶ πολύχουν τὸ γεώργιον δείξαντες , τὰς εἰς τὸν Ἀβραὰμ γεγενημένας ἐπαγγελίας ἐπ' αὐτῶν ἀνθούσας καὶ τελειουμένας τῶν πραγμάτων δεικνουσιν .
9196rΦ(ω)τ(ιου) ἐγκατέλιπεν ἡμῖν ∆ιὰ τούτων δεδίττεται καὶ ἐπιτιμᾷ αὐτοῖς ὡς εἰ μὴ πάντως τινὲς ὑμῶν πιστεύσουσι τῷ Χριστῷ Σοδόμων καὶ Γομόρρας οὐδὲν ἂν διενηνοχότες εἴητε εἰ καὶ ἐπὶ τῇ συγγενείᾳ τοῦ Ἀβραὰμ ἐναβρύνεσθε ἢ μᾶλλον πρὸς τὸ ποιήσει τὸν συντετμημένον λόγον ἐκληπτέον τὴν προφητικὴν ῥῆσιν οἷον εἰ μὴ ἐποίησεν τοῦτο ὁ κύριος καὶ ἔδωκεν ἡμῖν τὸν τέλειον τοῦ εὐαγγελίου νόμον διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς δικαίωσιν καὶ σωτηρίαν ἡμῶν πάντες ἂν ὡς Σόδομα ἐγενήθημεν καὶ ἑξῆς τὸ γὰρ σπέρμα τὸν εὐαγγελικὸν νόμον σημαίνει ὡς καὶ ὁ κύριος φησιν ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸ δὲ ἐγκατέλιπεν ὅτι οὐ μόνον φησὶν ἔσπειρεν ἀλλ' οὐδ' εἴασεν αὐτα ἀναρπασθῆναι ὑπὸ τῶν πετεινῶν ἢ διαφθαρῆναι ὑπο ἑτέρων τινῶν ἀγρίων καὶ ἀκαθάρτων πνευμάτων ἢ λογισμῶν ἀλλὰ καὶ ἔσπειρε καὶ διετήρησεν ὥστε ἐγκαταλειφθῆναι ἡμῖν καὶ εἰς γεώργιον καὶ καρπὸν προελθεῖν δύναιο δ' ἂν καὶ σπέρμα τοὺς ἀποστολους ἐκλαβεῖν οἳ ἐκ πάντων τῶν Ἰουδαίων δίκην σπέρματος ἀφαιρεθέντες τῇ οἰκουμένῃ ἐγκατελείφθησαν καὶ τὰ ἔθνη πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ ἐγεώργησαν καὶ γὰρ ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ ἡ τῆς ζύμης παραβολὴ καὶ αὐτοῖς ἐφαρμοζουσα τοῖς πατράσιν ἡμῶν οὐκ ὀλίγοις παρείληπται ὅσον οὖν φησὶν εἰς τὴν Ἰουδαίων ἧκεν ἀπιστίαν ὡς Γόμορρα καὶ Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν ἀλλὰ τὸ ἀπὸ κυρίου Σαβαὼθ ἐγκαταλειφθὲν ἡμῖν σπέρμα οἱ ἀποστολοι καὶ τὰ ἔθνη καρποφορήσαντες καὶ πολύχουν τὸ γεώργιον δείξαντες τὰς εἰς τὸν Ἀβραὰμ γεγενημένας ἐπαγγελίας ἐπ' αὐτῶν ἀνθούσας καὶ τελειουμένας τῶν πραγμάτων δεικνουσιν
62785v
1862181v
190519r* εἰ μὴ κύριος σαβαώθ ∆ιὰ τούτων δεδίττεται καὶ ἐπιτιμᾷ αὐτοῖς ὡς εἰ μὴ πάντως τινὲς ὑμῶν πιστεύσουσι τῷ Χριστῷ Σοδόμων καὶ Γομόρρας οὐδὲν ἂν διενηνοχότες εἴητε εἰ καὶ ἐπὶ τῇ συγγενείᾳ τοῦ Ἀβραὰμ ἐναβρύνεσθαι ἢ μᾶλλον πρὸς τὸ ποιήσει τὸν συντετμημένον λόγον ἐκληπτέον τὴν προφητικὴν ῥῆσιν οἷον εἰ μὴ ἐποίησεν τοῦτο ὁ κύριος καὶ ἔδωκεν ἡμῖν τὸν τέλειον τοῦ εὐαγγελίου νόμον διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς δικαίωσιν καὶ σωτηρίαν ἡμῶν πάντες ἂν ὡς Σόδομα ἐγενήθημεν καὶ ἑξῆς τὸ γὰρ σπέρμα τὸν εὐαγγελικὸν λόγον σημαίνει ὡς καὶ ὁ κύριος φησιν ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸ δὲ ἐγκατέλιπεν ὅτι οὐ μόνον φησὶν ἔσπειρεν ἀλλ' οὐδε εἴασεν αὐτὸ ἀναρπασθῆναι ὑπὸ τῶν πετεινῶν ἢ διαφθαρῆναι ὑπο ἑτέρων τινῶν ἀγρίων καὶ ἀκαθάρτων πνευμάτων ἢ λογισμῶν ἀλλὰ καὶ ἔσπειρε καὶ διετήρησεν ὥστε ἐγκαταλειφθῆναι ἡμῖν καὶ εἰς γεώργιαν καὶ καρπὸν προελθεῖν δύναιο δ' ἂν καὶ σπέρμα τοὺς ἀποστολους ἐκλαβεῖν οἳ ἐκ πάντων τῶν Ἰουδαίων δίκην σπέρματος ἀφαιρεθέντες τῇ οἰκουμένῃ ἐγκατελείφθησαν καὶ τὰ ἔθνη πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ ἐγεώργισαν καὶ γὰρ ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ ἡ τῆς ζύμης παραβολὴ καὶ αὐτοῖς ἐφαρμοζουσα τοῖς πατράσιν ἡμῶν οὐκ ὀλίγοις παρείληπται ὅσον οὖν φησὶν εἰς τὴν Ἰουδαίων ἧκεν ἀπιστίαν ὡς Γόμορρα καὶ Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν ἀλλὰ τὸ ἀπὸ κυρίου Σαβαὼθ ἐγκαταλειφθὲν ἡμῖν σπέρμα οἱ ἀποστολοι καὶ τὰ ἔθνη καρποφορήσαντες καὶ πολύχουν τὸ γεώργιον δείξαντες τὰς εἰς τὸν Ἀβραὰμ γεγενημένας ἐπαγγελίας ἐπ' αὐτῶν ἀνθούσας καὶ τελειουμένας τῶν πραγμάτων δεικνουσιν
191947v
192352rΦωτ(ιου) * εἰ μὴ Κύριος Σαβαοθ ∆ιὰ τούτων δεδίττεται καὶ ἐπιτιμᾷ αὐτοῖς ὡς εἰ μὴ πάντως τινὲς ὑμῶν πιστεύσουσι τῷ Χριστῷ Σοδόμων καὶ Γομόρρας οὐδὲν ἂν διενηνοχότες εἴητε εἰ καὶ ἐπὶ τῇ συγγενείᾳ τοῦ Ἀβραὰμ ἐναβρύνεσθε ἢ μᾶλλον πρὸς τὸ ποιήσει τὸν συντετμημένον λόγον ἐκληπτέον τὴν προφητικὴν ῥῆσιν οἷον εἰ μὴ ἐποίησεν τοῦτο ὁ κύριος καὶ ἔδωκεν ἡμῖν τὸν τέλειον τοῦ εὐαγγελίου νόμον διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς δικαίωσιν καὶ σωτηρίαν ἡμῶν πάντες ἂν ὡς Σόδομα ἐγεννήθημεν καὶ ἑξῆς τὸ γὰρ σπέρμα τὸν εὐαγγελικὸν λόγον σημαίνει ὡς καὶ ὁ κύριος φησιν ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸ δὲ ἐγκατέλιπεν ὅτι οὐ μόνον φησὶν ἔσπειρεν ἀλλ' οὐδ' εἴασεν αὐτὸ ἀναρπασθῆναι ὑπὸ τῶν πετεινῶν ἢ διαφθαρῆναι ὑφ' ἑτέρων τινῶν ἀγρίων καὶ ἀκαθάρτων πνευμάτων ἢ λογισμῶν ἀλλὰ καὶ ἔσπειρε καὶ διετήρησεν ὥστε ἐγκαταλειφθῆναι ἡμῖν καὶ εἰς γεώργιον καὶ καρπὸν προελθεῖν δύναιο δ' ἂν καὶ σπέρμα τοὺς ἀποστολους ἐκλαβεῖν οἳ ἐκ πάντων τῶν Ἰουδαίων δίκην σπέρματος ἀφαιρεθέντες τῇ οἰκουμένῃ ἐγκατελείφθησαν καὶ τὰ ἔθνη πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ ἐγεώργησαν καὶ γὰρ ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ ἡ τῆς ζύμης παραβολὴ καὶ αὐτοῖς ἐφαρμοζουσα τοῖς πατράσιν ἡμῖν οὐκ ὀλίγοις παρείληπται ὅσον οὖν φησὶν εἰς τὴν Ἰουδαίων ἧκεν ἀπιστίαν ὡς Γόμορρα καὶ Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν ἀλλὰ τὸ ἀπὸ κυρίου Σαβαὼθ ἐγκαταλειφθὲν ἡμῖν σπέρμα οἱ ἀποστολοι καὶ τὰ ἔθνη καρποφορήσαντες καὶ πολύχουν τὸ γεώργιον δείξαντες τὰς εἰς τὸν Ἀβραὰμ γεγενημένας ἐπαγγελίας ἐπ' αὐτῶν ἀνθούσας καὶ τελειουμένας τῶν πραγμάτων δεικνουσιν
198087v
199735r

Unit 533Ph (Rom.9.30-Rom.9.30)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τι οὖν ἐροῦμεν ἀπαιτεῖς λόγους , διὰ τὶ εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ οἱ ἐκ περιτομῆς λογίζονται , φησίν · διὰ τὶ ὁ οὐ λαὸς ἐγένετο λαός , καὶ οἱ ἐκ περιτομῆς ἐκβάλλονται . εἶπον μὲν πολλὰ ὅτι οὐδ' ὅλως σε χρὴ τὰ τοιαῦτα λογοθετεῖν , ὅτι καὶ παρὰ σοὶ τῷ Ἰουδαίῳ πολλὰ γέγονεν ὧν ἀγνοεῖς τοὺς λόγους · ὁ Ἰακὼβ πρὸ τοῦ τι διαπράξασθαι προτιμηθεὶς τοῦ Ἡσαῦ , οἱ τῶν μοσχοποιησάντων καταδικασθέντες θανάτῳ καίτοι πάντων εἰς τὴν δυσσέβειαν κατενεχθέντων , ὁ Φαραώ , μυρία ἄλλα . νῦν δέ σοι καὶ τοῦτο προστίθημι , ὅτι διὰ τοῦτο οἱ ἐξ ἐθνῶν εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ ἐλογίσθησαν , σὺ δὲ οὐκέτι καὶ ὅτι οἱ μὲν εδικαιωθησαν σὺ δὲ οὐκέτι διότι ἐκεῖνοι ἐκ πίστεως κατέλαβον τὴν δικαίωσιν καὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐκ πίστεως , σὺ δὲ φυσιούμενος δικαιωθῆναι διὰ τῶν τοῦ νόμου ἔργων , καὶ τὴν διὰ πίστεως δικαίωσιν ὑπερορῶν , εἰκοτως καὶ τοῦ διὰ πίστεως δικαιωθέντος Ἀβραὰμ ἀλλοτριος ὤφθης τοῦ σπέρματος , καὶ ἀντὶ λαοῦ γέγονας οὐ λαός , καὶ τῆς τῶν πιστῶν σωτηρίας ἐξέπεσες .
9196vΦ(ω)τ(ιου) * ἀπαιτεῖς λόγους διὰ τὶ εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ οἱ οὐκ ἐκ περιτομῆς λογίζονται φησὶν διὰ τὶ ὁ οὐ λαὸς ἐγένετο λαὸς καὶ οἱ ἐκ περιτομῆς ἐκβάλλονται εἶπον μὲν πολλὰ ὅτι οὐδ' ὅλως σε χρὴ ταῦτα λογοθετεῖν ὅτι καὶ παρὰ σοὶ τῷ Ἰουδαίῳ πολλὰ γέγονεν ὧν ἀγνοεῖς τοὺς λόγους ὁ Ἰακὼβ πρὸ τοῦ τι διαπράξασθαι προτιμηθεὶς τοῦ Ἡσαῦ οἱ τῶν μοσχοποιησάντων καταδικασθέντες θανάτῳ καίτοι πάντων εἰς τὴν δυσσέβειαν κατενεχθέντων ὁ Φαραὼ μυρία ἄλλα νῦν δέ σοι καὶ τοῦτο προστίθημι ὅτι διὰ τοῦτο οἱ ἐξ ἐθνῶν εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ ἐλογίσθησαν σὺ δὲ οὐκέτι καὶ ὅτι οἱ μὲν ἐδικαιώθησαν σὺ δὲ οὐκέτι διότι ἐκεῖνοι ἐκ πίστεως κατέλαβον τὴν δικαίωσιν καὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐκ πίστεως σὺ δὲ φυσιούμενος δικαιωθῆναι διὰ τῶν τοῦ νόμου ἔργων καὶ τὴν διὰ πίστεως δικαίωσιν ὑπερορῶν εἰκοτως καὶ τοῦ διὰ πίστεως δικαιωθέντος Ἀβραὰμ ἀλλοτριος ὤφθης τοῦ σπέρματος καὶ ἀντὶ λαοῦ γέγονας οὐ λαὸς καὶ τῆς τῶν πιστῶν σωτηρίας ἐξέπεσε
62785v
1862182r
190519r* τι οὖν ἐροῦμεν ὅτι ἔθνη ἀπαιτεῖς λόγους διὰ τὶ εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ οἱ ἐκ περιτομῆς λογίζονται φησὶν διὰ τὶ ὁ οὐ λαὸς ἐγένετο λαὸς καὶ οἱ ἐκ περιτομῆς ἐκβάλλονται εἶπον μὲν πολλὰ ὅτι οὐδ' ὅλως σε χρὴ τὰ ταῦτα λογοθετεῖν ὅτι καὶ παρὰ σοὶ τῷ Ἰουδαίῳ πολλὰ γέγονεν ὧν ἀγνοεῖς τοὺς λόγους ὁ Ἰακὼβ πρὸ τοῦ τι διαπράξασθαι προτιμηθεὶς τοῦ Ἡσαῦ οἱ τῶν μοσχοποιησάντων καταδικασθέντες θανάτῳ καίτοι πάντων εἰς τὴν δυσσέβειαν κατενεχθέντων ὁ Φαραὼ μυρία ἄλλα νῦν δέ σοι καὶ τοῦτο προστίθημι ὅτι διὰ τοῦτο οἱ ἐξ ἐθνῶν εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ ἐλογίσθησαν σὺ δὲ οὐκέτι καὶ ὅτι οἱ μὲν ἐδικαιώθησαν σὺ δὲ οὐκέτι διότι ἐκεῖνοι ἐκ πίστεως κατέλαβον τὴν δικαίωσιν καὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐκ πίστεως σὺ δὲ φυσιούμενος δικαιωθῆναι διὰ τῶν τοῦ νόμου ἔργων καὶ τὴν διὰ πίστεως δικαίωσιν ὑπερχορῶν εἰκοτως καὶ τοῦ διὰ πίστεως δικαιωθέντος Ἀβραὰμ ἀλλοτριος ὤφθης τοῦ σπέρματος καὶ ἀντὶ λαοῦ γέγονας οὐ λαὸς καὶ τῆς τῶν πιστῶν σωτηρίας ἐξέπεσες
191947v
192352vΦωτ(ιου) * τι οὖν ἐροῦμεν ἀπαιτεῖς λόγους διὰ τὶ εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ οἱ ἐκ περιτομῆς λογίζονται φησὶν διὰ τὶ ὁ οὐ λαὸς ἐγένετο λαὸς καὶ οἱ ἐκ περιτομῆς ἐκβάλλονται εἶπον μὲν πολλὰ ὅτι οὐδ' ὅλως σε χρὴ τὰ τοιαῦτα λογοθετεῖν ὅτι καὶ παρὰ σοὶ τῷ Ἰουδαίῳ πολλὰ γέγονεν ὧν ἀγνοεῖς τοὺς λόγους ὁ Ἰακὼβ πρὸ τοῦ τι διαπράξασθαι προτιμηθεὶς τοῦ Ἡσαῦ οἱ τῶν μοσχοποιησάντων καταδικασθέντες θανάτῳ καίτοι πάντων εἰς τὴν δυσσέβειαν κατενεχθέντων ὁ Φαραὼ μυρία ἄλλα νῦν δέ σοι καὶ τοῦτο προστίθημι ὅτι διὰ τοῦτο οἱ ἐξ ἐθνῶν εἰς σπέρμα Ἀβραὰμ ἐλογίσθησαν σὺ δὲ {οὐκέτι διότι /οὐκέτι καὶ ὅτι οἱ μὲν ἐδικαιώθησαν σὺ δὲ οὐκέτι διότι }* ἐκεῖνοι ἐκ πίστεως κατέλαβον τὴν δικαίωσιν καὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐκ πίστεως σὺ δὲ φυσιούμενος δικαιωθῆναι διὰ τῶν τοῦ νόμου ἔργων καὶ τὴν διὰ πίστεως δικαίωσιν ὑπερορῶν εἰκοτως καὶ τοῦ διὰ πίστεως δικαιωθέντος Ἀβραὰμ ἀλλοτριος ὤφθης τοῦ σπέρματος καὶ ἀντὶ λαοῦ γέγονας οὐ λαὸς καὶ τῆς τῶν πιστῶν σωτηρίας ἐξέπεσες
198087v
199735r

Unit 541Ph (Rom.10.1-Rom.10.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἀδελφοὶ ἦμεν εὐδοκία Ἐπειδὴ καθήψατο τῶν Ἰουδαίων , μέλλει δὲ καὶ ἔτι διὰ τοῦ ἀδελφοὶ καὶ τῶν ἄλλων καταλεαίνει αὐτοὺς καὶ εἰς νουθεσίαν λεληθοτος προκαταρτίζει ἵνα μὴ ὀργισθέντες ὅλως ἀνήκοοι γένωνται .
9196vἀδελφοί Ἐπειδὴ καθήψατο τῶν Ἰουδαίων μέλλει δὲ καὶ ἔτι διὰ τοῦ ἀδελφοὶ καὶ τῶν ἄλλων καταλεαίνει αὐτοὺς καὶ εἰς νουθεσίαν λεληθότος προκαταρτίζει ἵνα μὴ ὀργισθέντες ὅλως ἀνήκοοι γένωνται
62785ra
1862182r
190519v* ἀδελφοὶ ἡ μὲν εὐδοκία Ἐπειδὴ καθήψατο τῶν Ἰουδαίων μέλλει δὲ καὶ ἔτι διὰ τοῦ ἀδελφοὶ καὶ τῶν ἄλλων καταλεαίνει αὐτοὺς καὶ ἔχῃς νουθεσίαν λεληθότως προκαταρτίζει ἵνα μὴ ὀργισθέντες ὅλως ἀνήκοοι γένωνται
191948r
192353rΦωτ(ιου) * ἀδελφοὶ ἦμεν εὐδοκία Ἐπειδὴ καθήψατο τῶν Ἰουδαίων μέλλει δὲ καὶ ἔτι διὰ τοῦ ἀδελφοὶ καὶ τῶν ἄλλων καταλεαίνει αὐτοὺς καὶ εἰς νουθεσίαν λεληθότος προκαταρτίζει ἵνα μὴ ὀργισθέντες ὅλως ἀνήκοοι γένωνται
198087v
199735v

Unit 542Ph (Rom.10.1-Rom.10.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ οὐχ ἁπλῶς ὑπὲρ αὐτῶν αἰτοῦμαι ἀλλ' εἰς σωτηρίαν , ἵνα πιστεύσαντες Χριστῷ σωθῶσιν .
9196vὑπὲρ τοῦ Ἰσραὴλ ἐστι οὐχ ἁπλῶς ὑπὲρ αὐτῶν αἰτοῦμαι ἀλλ' εἰς σωτηρίαν ἵνα πιστεύσαντες Χριστῷ σωθῶσι φησιν
62785ra
1862182r
190519v* οὐχ ἁπλῶς ὑπὲρ αὐτῶν αἰτοῦμαι ἀλλ' εἰς σωτηρίαν ἵνα πιστεύσαντες Χριστῷ σωθῶσιν φησιν
191948r
192353rΦωτ(ιου) * Ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ οὐχ ἁπλῶς ὑπὲρ αὐτῶν αἰτοῦμαι ἀλλ' εἰς σωτηρίαν ἵνα πιστεύσαντες Χριστῷ σωθῶσιν
198087v
199735v

Unit 547Ph (Rom.10.3-Rom.10.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ζητοῦντες φιλονεικοῦντες κυρῶσαι τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην .
9196vΦ(ω)τ(ιου) ζητοῦντες στῆσαι φιλονεικοῦντες κυρῶσαι τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην
62785ra
1862182r
190519v* δικαιοσύνην ζητοῦντες στῆσαι φιλονεικοῦντες κυρῶσαι τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην
191948v
192353rΦωτ(ιου) * ζητοῦντες φιλονεικοῦντες κυρῶσαι τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην
198087v
199735v

Unit 550Ph (Rom.10.4-Rom.10.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τέλος γὰρ νόμου Πῶς τέλος νόμου Χριστός ; ὅτι ἐδικαίωσεν , καὶ ἅπερ ἐκεῖνος ἠθέλησε ποιῆσαι , οὐκ ἴσχυσε δέ , ταῦτα ὁ Χριστὸς ἐλθὼν ἀπήρτισε καὶ ἐτελείωσεν εἰς τοὺς αὐτῷ πιστεύσαντας .
9197rΦ(ω)τ(ιου) * Πῶς τέλος νόμου Χριστὸς ὅτι ἐδικαίωσεν καὶ ἅπερ ἐκεῖνος ἠθέλησε μὲν ποιῆσαι οὐκ ἴσχυσε δὲ ταῦτα ὁ Χριστὸς ἐλθὼν ἀπήρτισε καὶ ἐτελείωσεν εἰς τοὺς αὐτῷ πιστεύσαντας
62785ra
1862182v
190519v* τέλος γὰρ νόμου Πῶς τέλος νόμου Χριστὸς ὅτι ἐδικαίωσεν καὶ ἅπερ ἐκεῖνος ἠθέλησε ποιῆσαι οὐκ ἴσχυσε δὲ ταῦτα ὁ Χριστὸς ἐλθὼν ἀπήρτησεν καὶ ἐτελείωσεν εἰς τοὺς αὐτῷ πιστεύσαντας
191948v
192353rΦωτ(ιου) * τέλος γὰρ νόμου Πῶς τέλος νόμου Χριστὸς ὅτι ἐδικαίωσεν καὶ ἅπερ ἐκεῖνος ἠθέλησε ποιῆσαι οὐκ ἴσχυσε δὲ ταῦτα ὁ Χριστὸς ἐλθὼν ἀπήρτισε καὶ ἐτελείωσεν εἰς τοὺς αὐτῷ πιστεύσαντας
198087v
199735v

Unit 566Ph (Rom.10.14-Rom.10.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) πως οὖν ἐπικαλέσονται Λίαν ἐνταῦθα συμπεπλεγμένας ἐννοίας συνείρει καὶ θαυμασίως προσάγει . πλοῦτον ἡγεῖται , φησίν , ὁ Χριστὸς τὸ πιστεῦσαι καὶ σωθῆναί σε , ὥστε τὸ ἀπο γε τοῦ Χριστοῦ ἅπαν γέγονεν . θέλεις οὖν σωθῆναι ; ἐπικάλεσαι τὸν Χριστόν . ἀλλὰ θέλεις ἐπικαλέσασθαι ; πιστεῦσαι δεῖ πρῶτον . θέλεις δὲ πιστεῦσαι ; ἀκοῦσαί σε δεῖ πρότερον τοῦ κηρύγματος . ἀλλὰ τὸν κηρύσσοντα ζητεῖς ; ἰδοὺ ἐγὼ βοῶ . ἀλλ' ἀγνοεῖς εἰ ἀπέσταλμαι κηρύσσειν ; προφητεία ἐστὶν ἄνωθεν τοῦτο κηρύσσουσα ὅτι οὐ μόνον κηρύξουσι καὶ εὐαγγελίσονται τὴν σωτηρίαν καὶ εἰρήνην , ἀλλ' ὅτι καὶ μεγάλα καὶ ὑπερφυῆ ἐξανύσουσιν · ὡς ὡραῖοι γὰρ οἱ πόδες τῶν ἐπὶ τὸ κήρυγμα τρεχόντων , φησί , τῶν τὸ εὐαγγέλιον καταγγελλοντων . ὥστε οὐδεμία πρόφασις ὑμῖν τοῦ μὴ σωθῆναι .
9197rΦ(ω)τ(ιου) * Λίαν ἐνταῦθα συμπεπλεγμένας ἐννοίας συνείρει καὶ θαυμασίως προσάγει πλοῦτον ἡγεῖται φησὶν ὁ Χριστὸς τὸ πιστεῦσαι καὶ σωθῆναί σε ὥστε τὸ ἀπο γε τοῦ Χριστοῦ ἅπαν γέγονεν θέλεις οὖν σωθῆναι ἐπικάλεσαι τὸν Χριστὸν ἀλλὰ θέλεις ἐπικαλέσασθαι πιστεῦσαι δεῖ πρωτερον θέλεις δὲ πιστεῦσαι ἀκοῦσαί σε δεῖ πρότερον τοῦ κηρύγματος ἀλλὰ τὸν κηρύσσοντα ζητεῖς ἰδοὺ ἐγὼ βοῶ ἀλλ' ἀγνοεῖς εἰ ἀπέσταλμαι κηρύσσειν προφητεία ἐστὶν ἄνωθεν τοῦτο κηρύσσουσα ὅτι οὐ μόνον κηρύξουσι καὶ εὐαγγελίσονται τὴν σωτηρίαν καὶ εἰρήνην ἀλλ' ὅτι καὶ μεγάλα καὶ ὑπερφυῆ ἐξανύσουσιν ὡς ὡραῖοι γὰρ οἱ πόδες τῶν ἐπὶ τὸ κήρυγμα τρεχόντων φησὶ τῶν τὸ εὐαγγέλιον καταγγελλοντων ὥστε οὐδεμία πρόφασις ὑμῖν τοῦ μὴ σωθῆναι
62785va
1862183r
190520v* πως οὖν ἐπικαλέσονται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν πως οὖν ἐπικαλέσονται Λίαν ἐνταῦθα συμπεπλεγμένας ἐννοίας συνείρει καὶ θαυμασίως προάγει πλοῦτον ἡγεῖται φησὶν ὁ Χριστὸς τὸ πιστεῦσαι καὶ σωθῆναί σε ὥστε τὸ ἀπο γε τοῦ Χριστοῦ ἅπαν γέγονεν θέλεις οὖν σωθῆναι ἐπικάλεσαι τὸν Χριστὸν ἀλλὰ θέλεις ἐπικαλέσασθαι πιστεῦσαι δεῖ πρότερον θέλεις δὲ πιστεῦσαι ἀκοῦσαί σε δεῖ πρότερον τοῦ κηρύγματος ἀλλὰ τὸν κηρύσσοντα ζητεῖς ἰδοὺ ἐγὼ βοῶ ἀλλ' ἀγνοεῖς εἰ ἀπέσταλμαι κηρύσσειν προφητεία ἐστὶν ἄνωθεν τοῦτο κηρύσσουσα ὅτι οὐ μόνον κηρύξουσι καὶ εὐαγγελίσονται τὴν σωτηρίαν καὶ εἰρήνην ἀλλ' ὅτι καὶ μεγάλα καὶ ὑπερφυῆ ἐξανύσουσιν ὡς ὡραῖοι γὰρ οἱ πόδες τῶν ἐπὶ τὸ κήρυγμα τρεχόντων φησὶ τῶν τὸ εὐαγγέλιον καταγγελλοντων ὥστε οὐδεμία πρόφασις ὑμῖν τοῦ μὴ σωθῆναι
191949v
192354rΦωτ(ιου) * πως οὖν ἐπικαλέσονται Λίαν ἐνταῦθα συμπεπλεγμένας ἐννοίας συνείρει καὶ θαυμασίως προσάγει πλοῦτον ἡγεῖται φησὶν ὁ Χριστὸς τὸ πιστεῦσαι καὶ σωθῆναί σε ὥστε τὸ ἀπο γε τοῦ Χριστοῦ ἅπαν γέγονεν θέλεις οὖν σωθῆναι ἐπικάλεσαι τὸν Χριστὸν ἀλλὰ θέλεις ἐπικαλέσασθαι πιστεῦσαι δεῖ πρῶτον θέλεις δὲ πιστεῦσαι ἀκοῦσαί σε δεῖ πρότερον τοῦ κηρύγματος ἀλλὰ τὸν κηρύσσοντα ζητεῖς ἰδοὺ ἐγὼ βοῶ ἀλλ' ἀγνοεῖς εἰ ἀπέσταλμαι κηρύσσειν προφητεία ἐστὶν {ἄνωθεν κηρύσσουσα /ἄνωθεν τοῦτο κηρύσσουσα }* ὅτι οὐ μόνον κηρύξουσι καὶ εὐαγγελίσονται τὴν σωτηρίαν καὶ εἰρήνην ἀλλ' ὅτι καὶ μεγάλα καὶ ὑπερφυῆ ἐξανύσουσιν ὡς ὡραῖοι γὰρ οἱ πόδες τῶν ἐπὶ τὸ κήρυγμα τρεχόντων φησὶ τῶν τὸ εὐαγγέλιον καταγγελλοντων ὥστε οὐδεμία πρόφασις ὑμῖν τοῦ μὴ σωθῆναι
198087v
199736v

Unit 585Ph (Rom.10.21-Rom.10.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ἠσαΐας δὲ αποστολμα καὶ λέγει Ἐμφανέστερον γὰρ καὶ ἐπιπληκτικώτερον προφητεύων καθήψατο οὗτος τῆς Ἰουδαίων ἀγνωμοσύνης λέγων · πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα . διὰ τοῦτο φησιν · ἀποτολμᾷ .
9197v
62786r
1862183v
190521r* Ἐμφανέστερον γὰρ καὶ ἐπιπληκτικώτερον προφητεύων καθήψατο οὗτος τῆς Ἰουδαίων ἀγνωμοσύνης λέγων πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα διὰ τοῦτο φησιν ἀποτολμᾷ
191951r
192355rΦωτ(ιου) * Ἠσαΐας δὲ ἀποστολμᾷ καὶ λέγει Ἐμφανέστερον γὰρ καὶ ἐπιπληκτικώτερον προφητεύων καθήψατο οὗτος τῆς Ἰουδαίων ἀγνωμοσύνης λέγων πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα διὰ τοῦτο φησιν ἀποτολμᾷ
198087v
199737r

Unit 596Ph (Rom.11.6-Rom.11.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ δὲ χάριτι οὐκέτι Εἰ χάριτι ἐκλεγομεθα , ῥᾴδιον τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ · οὐδὲ γὰρ ἔργων δεόμεθα εἰς τὸ προσδραμεῖν αὐτῷ καὶ πιστεῦσαι , ἀλλὰ μόνῃ γνώμη καὶ προαίρεσις ἀρκεῖ · κατὰ χάριν γὰρ καὶ οὐ δι' ἔργα προσδέχεται . ὥστε εἰ χάριτι καλεῖ καὶ προσδέχεται , οὐκ ἔχομεν εἰς τοῦτο χρείαν ἔργων , ἐπεὶ εἰ χρείαν σχοίημεν ἔργων , οὐκέτι μένει χάρις ἡ χάρις , διὰ τοῦ ἔργου εἰς ἀντιμισθίαν περιϊσταμένη , ὥστε οὐκ ἔστι χάρις ἡ χάρις . οὐ μόνον δὲ τοῦτο ἀκολουθήσει τὸ ἄτοπον , ἐὰν νομίσωμεν ὅτι δεῖ ἡμῖν ἔργων εἰς τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ , ἀλλὰ καὶ ἕτερον ὅμοιον · εἰ γὰρ ἐξ ἔργων προσιέναι δεῖν ἡμᾶς νομίσομεν , δῆλον ὡς ἀνῄρηται ἡ χάρις , ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνῄρηται , οὐκέτι οὐδὲ τὸ ἔργον μένει ἔργον τῆς χάριτος οὐκ ἐώσης ὅλως υποστηναι ἔργον , ἀλλὰ προῖκα τὴν ἐκλογὴν ἐπιδεικνυμένης . κεχώρισται μὲν γὰρ ἀπ' ἀλλήλων τῇ φύσει χάρις καὶ ἔργον , καὶ τῷ μὲν ἔργῳ ἕπεται μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις , ἡ δὲ χάρις δίδοται οὐχ ὡς ἀντιμισθία ἀλλὰ δῶρον καὶ φιλοτιμία . δῆλον οὖν ὅτι τῆς χάριτος τὴν εὐεργεσίαν παρεχομένης , εἴ τις οἴεται διὰ τῶν ἔργων ταύτης ἀπολαύειν , ἀναιρεῖ τὴν χάριν τὸ ὅσον γε ἐφ' ἑαυτῷ , καὶ οὐ μένει ἡ χάρις ἔτι χάρις . πάλιν δὲ οὐδὲ τὰ ἔργα μένει ἔργα · τὴν γὰρ οἰκείαν οὐ σώζει φύσιν , ἐπεὶ τοῖς ἔργοις μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἀκολουθεῖ . τῆς χάριτος οὖν χορηγούσης τὴν εὐεργεσίαν κἄν τις δι' ἔργων ταύτης τυχεῖν πειραθείη , εἰς μάτην ἔσται ἡ πεῖρα , μήτε τῶν ἔργων ἔργων ἔτι δυναμένων διαμεῖναι · οὐ γὰρ ἔσται τούτοις μισθὸς τῆς χάριτος προλαβούσης καὶ ματαιοπονοῦντος λαβεῖν δι' ἔργων ὃ προῖκα παρέσχεν ἡ χάρις . Ἢ οὕτως · εἰ χάριτι , φησίν , οὐκέτι ἐξ ἔργων , ἐπεὶ εἰ συγχωρηθῇ τὸ ἐξ ἔργων , ἀνῄρηται ἡ χάρις χάρις εἶναι . πάλιν · εἰ ἐξ ἔργων , οὐκέτι ἐστὶ χάρις , ἐπεὶ εἰ συγχωρηθῇ ἡ χάρις , οὐκέτι μένει τὸ ἔργον ἔργον .
62786r
1862184v
190521v* Εἰ χάριτι ἐκλεγομεθα ῥᾴδιον τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ οὐδὲ γὰρ ἔργων δεόμεθα εἰς τὸ προσδραμεῖν αὐτῷ καὶ πιστεῦσαι ἀλλὰ μόνῃ γνώμη καὶ προαίρεσις ἀρκεῖ κατὰ χάριν γὰρ καὶ οὐ δι' ἔργα προσδέχεται ὥστε εἰ χάριτι καλεῖ καὶ προσδέχεται οὐκ ἔχομεν εἰς τοῦτο χρείαν ἔργων ἐπεὶ εἰ χρείαν σχοίημεν ἔργων οὐκέτι μένει χάρις ἡ χάρις διὰ τοῦ ἔργου εἰς ἀντιμισθίαν περιϊσταμένη ὥστε οὐκ ἔστι χάρις ἡ χάρις οὐ μόνον δὲ τοῦτο ἀκολουθήσει τὸ ἄτοπον ἐὰν νομίσωμεν ὅτι δεῖ ἡμῖν ἔργων εἰς τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ ἀλλὰ καὶ ἕτερον ὅμοιον εἰ γὰρ ἐξ ἔργων προσιέναι δεῖν ἡμᾶς νομίσομεν δῆλον ὡς ἀνῄρηται ἡ χάρις ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνῄρηται οὐκέτι οὐδὲ τὸ ἔργον μένει ἔργον τῆς χάριτος οὐκ ἐώσης ὅλως ἔργον ὑποστῆναι ἀλλὰ προῖκα τὴν ἐκλογὴν ἐπιδεικνυμένης κεχώρισται μὲν γὰρ ἀπ' ἀλλήλων τῇ φύσει χάρις καὶ ἔργον καὶ τῷ μὲν ἔργῳ ἕπεται μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἡ δὲ χάρις δίδοται οὐχ ὡς ἀντιμισθία ἀλλὰ δῶρον καὶ φιλοτιμία δῆλον οὖν ὅτι τῆς χάριτος τὴν εὐεργεσίαν παρεχομένης εἴ τις οἴεται διὰ τῶν ἔργων ταύτης ἀπολαύειν ἀναιρεῖ τὴν χάριν τὸ ὅσον γε ἐφ' ἑαυτῷ καὶ οὐ μένει χάρις ἔτι ἡ χάρις πάλιν δὲ οὐδὲ τὰ ἔργα μένει ἔργα τὴν γὰρ οἰκείαν οὐ σώζει φύσιν ἐπεὶ τοῖς ἔργοις μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἀκολουθεῖ τῆς χάριτος οὖν χορηγούσης τὴν εὐεργεσίαν κἄν τις δι' ἔργων ταύτης τυχεῖν πειραθη εἰς μάτην ἔσται ἡ πεῖρα μήτε τῶν ἔργων ἔργων ἔτι δυναμένων διαμεῖναι οὐ γὰρ ἔσται τούτοις μισθὸς τῆς χάριτος προλαβούσης καὶ ματαιοπονοῦντος λαβεῖν δι' ἔργων ὃ προῖκα παρέσχεν ἡ χάρις ἄλλως εἰ χάριτι φησὶν οὐκέτι ἐξ ἔργων ἐπεὶ εἰ συγχωρηθειͅ τὸ ἐξ ἔργων ἀνῄρηται ἡ χάρις χάρις εἶναι πάλιν εἰ ἐξ ἔργων οὐκέτι ἐστὶ χάρις ἐπεὶ εἰ συγχωρήθε ἡ χάρις οὐκέτι μένει τὸ ἔργον ἔργον
191952r
192356rΦωτ(ιου) * εἰ δὲ χάριτι οὐκέτι Εἰ χάριτι ἐκλεγομεθα ῥᾴδιον τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ οὐδὲ γὰρ ἔργων δεόμεθα εἰς τὸ προσδραμεῖν αὐτῷ καὶ πιστεῦσαι ἀλλὰ μόνῃ γνώμη καὶ προαίρεσις ἀρκεῖ κατὰ χάριν γὰρ καὶ οὐ δι' ἔργα προσδέχεται ὥστε εἰ χάριτι καλεῖ καὶ προσδέχεται οὐκ ἔχομεν εἰς τοῦτο χρείαν ἔργων ἐπεὶ εἰ χρείαν σχοίημεν ἔργων οὐκέτι μένει χάρις ἡ χάρις διὰ τοῦ ἔργου εἰς ἀντιμισθίαν περιϊσταμένη ὥστε οὐκ ἔστι χάρις ἡ χάρις οὐ μόνον δὲ τοῦτο ἀκολουθήσει τὸ ἄτοπον ἐὰν νομίσωμεν ὅτι δεῖ ἡμῖν ἔργων εἰς τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ ἀλλὰ καὶ ἕτερον ὅμοιον εἰ γὰρ ἐξ ἔργων προσιέναι δεῖν ἡμᾶς νομίσομεν δῆλον ὡς ἀνῄρηται ἡ χάρις ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνῄρηται οὐκέτι οὐδὲ τὸ ἔργον μένει ἔργον τῆς χάριτος οὐκ ἐώσης ὅλως ὑποστῆναι ἔργον ἀλλὰ προῖκα τὴν ἐκλογὴν ἐπιδεικνυμένης κεχώρισται μὲν γὰρ ἀπ' ἀλλήλων τῇ φύσει χάρις καὶ ἔργον καὶ τῷ μὲν ἔργῳ ἕπεται μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἡ δὲ χάρις δίδοται οὐχ ὡς ἀντιμισθία ἀλλὰ δῶρον καὶ φιλοτιμία δῆλον οὖν ὅτι τῆς χάριτος τὴν εὐεργεσίαν παρεχομένης εἴ τις οἴεται διὰ τῶν ἔργων ταύτης ἀπολαύειν ἀναιρεῖ τὴν χάριν τὸ ὅσον γε ἐφ' ἑαυτῷ καὶ οὐ μένει ἡ χάρις ἔτι χάρις πάλιν δὲ οὐδὲ τὰ ἔργα μένει ἔργα τὴν γὰρ οἰκείαν οὐ σώζει φύσιν ἐπεὶ τοῖς ἔργοις μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἀκολουθεῖ τῆς χάριτος οὖν χορηγούσης τὴν εὐεργεσίαν κἄν τις δι' ἔργων ταύτης τυχεῖν πειραθείη εἰς μάτην ἔσται ἡ πεῖρα μήτε τῶν ἔργων ἔργων ἔτι δυναμένων διαμεῖναι οὐ γὰρ ἔσται τούτοις μισθὸς τῆς χάριτος προλαβούσης καὶ ματαιοπονοῦντος λαβεῖν δι' ἔργων ὃ προῖκα παρέσχεν ἡ χάρις Ἢ οὕτως εἰ χάριτι φησὶν οὐκέτι ἐξ ἔργων ἐπεὶ εἰ συγχωρηθῇ τὸ ἐξ ἔργων ἀνῄρηται ἡ χάρις χάρις εἶναι πάλιν εἰ ἐξ ἔργων οὐκέτι ἐστὶ χάρις ἐπεὶ εἰ συγχωρηθῇ ἡ χάρις οὐκέτι μένει τὸ ἔργον ἔργον
198087v
199737v

Unit 596Pha (Rom.11.5-Rom.11.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
9198rΦ(ω)τ(ιου) εἰ δὲ χάριτι Εἰ χάριτι ἐκλεγομεθα ῥᾴδιον τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ οὐδὲ γὰρ ἔργων δεόμεθα εἰς τὸ προσδραμεῖν αὐτῷ καὶ πιστεῦσαι ἀλλὰ μόνῃ γνώμη καὶ προαίρεσις ἀρκεῖ κατὰ χάριν γὰρ καὶ οὐ δι' ἔργα προσδέχεται ὥστε εἰ χάριτι καλεῖ καὶ προσδέχεται οὐκ ἔχομεν εἰς τοῦτο χρείαν ἔργων ἐπεὶ εἰ χρείαν σχοίημεν ἔργων οὐκέτι μένει χάρις ἡ χάρις διὰ τοῦ ἔργου εἰς ἀντιμισθίαν περιϊσταμένη ὥστε οὐκ ἔστι χάρις ἡ χάρις οὐ μόνον δὲ τοῦτο ἀκολουθήσει τὸ ἄτοπον ἐὰν νομίσωμεν ὅτι δεῖ ἡμῖν ἔργων εἰς τὸ προσελθεῖν καὶ πιστεῦσαι Χριστῷ ἀλλὰ καὶ ἕτερον ὅμοιον εἰ γὰρ ἐξ ἔργων προσιέναι δεῖν ἡμᾶς νομίσομεν δῆλον ὡς ἀνῄρηται ἡ χάρις ἐπεὶ εἰ μὴ ἀνῄρηται οὐκέτι οὐδὲ τὸ ἔργον μένει ἔργον τῆς χάριτος οὐκ ἐώσης ὅλως ἔργον ὑποστῆναι ἀλλὰ προῖκα τὴν ἐκλογὴν ἐπιδεικνυμένης κεχώρισται μὲν γὰρ ἀπ' ἀλλήλων τῇ φύσει χάρις καὶ ἔργον καὶ τῷ μὲν ἔργῳ ἕπεται μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἡ δὲ χάρις δίδοται οὐχ ὡς ἀντιμισθία ἀλλὰ δῶρον καὶ φιλοτιμία δῆλον οὖν ὅτι τῆς χάριτος τὴν εὐεργεσίαν παρεχομένης εἴ τις οἴεται διὰ τῶν ἔργων ταύτης ἀπολαύειν ἀναιρεῖ τὴν χάριν τὸ ὅσον γε ἐφ' ἑαυτῷ καὶ οὐ μένει χάρις ἔτι ἡ χάρις πάλιν δὲ οὐδὲ τὰ ἔργα μένει ἔργα τὴν γὰρ οἰκείαν οὐ σώζει φύσιν ἐπεὶ τοῖς ἔργοις μισθὸς ἀλλ' οὐ χάρις ἀκολουθεῖ τῆς χάριτος οὖν χορηγούσης τὴν εὐεργεσίαν κἄν τις δι' ἔργων ταύτης τυχεῖν πειραθείη εἰς μάτην ἔσται ἡ πεῖρα μήτε τῶν ἔργων ἔργων ἔτι δυναμένων διαμεῖναι οὐ γὰρ ἔσται τούτοις μισθὸς τῆς χάριτος προλαβούσης καὶ ματαιοπονοῦντος λαβεῖν δι' ἔργων ὃ προῖκα παρέσχεν ἡ χάρις

Unit 596Phb (Rom.11.6-Rom.11.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
9198rαλλ(ως) * εἰ χάριτι φησὶν οὐκέτι ἐξ ἔργων ἐπεὶ εἰ συγχωρηθῇ τὸ ἐξ ἔργων ἀνῄρηται ἡ χάρις χάρις εἶναι πάλιν εἰ ἐξ ἔργων οὐκέτι ἐστὶ χάρις ἐπεὶ εἰ συγχωρηθῇ ἡ χάρις οὐκέτι μένει τὸ ἔργον ἔργον

Unit 609Ph (Rom.11.11-Rom.11.11)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) λέγω οὖν μὴ ἔπταισαν Ἐπειδὴ τῶν προσπταιοντων οἱ μὲν πταίοντες ὑποσκελίζονται μόνον , οἱ δὲ καὶ καταπίπτουσιν , θέλων τοὺς Ἰουδαίους ἅμα μὲν τῆς πολλῆς ἀθυμίας ὡς προϋβρισμένους ἀπαγαγεῖν , ἅμα δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίστιν προτρέψασθαι , φησὶν ὅτι τὸ πταῖσμα αὐτῶν οὐχὶ εἰς κατάπτωσιν τελείαν γέγονεν , ἀλλὰ μόνον οἷον ὑπεσκελίσθησαν . καὶ τοῦτο οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ διά τινα οἰκονομίαν συνεχωρήθη , ἵνα ἐν τῷ ἐκείνων παραπτώματι γένηται μὲν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν , γένηται δὲ καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἡ ἀνορθωσις παραζηλούντων καὶ μιμουμένων τοὺς ἐξ ἐθνῶν . ὥστε τὸ παραπταῖσαι αὐτοὺς τρόπον τινὰ εἰς ἀνορθωσιν αὐτῶν συντελεῖ , εἴπερ ἐν μὲν τῷ παραπτώματι αὐτῶν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν , ἐν δὲ τῇ σωτηρίᾳ ἡ παραζήλωσις , διὰ δὲ τῆς παραζηλώσεως ἡ τῶν πεπτωκοτων ἀνορθωσις · τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ θεοῦ ἄρρητος καὶ ἀκατάληπτος προνοια καὶ οἰκονομία , ἐξ ἀπορων πορους παρέχει καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ χρηστοτερα . οἱ μὲν γὰρ Ἰουδαῖοι ἔπταισαν ὥστε καὶ πεσεῖν καὶ κεῖσθαι καὶ μήτε ἑαυτοῖς μήτε ἑτέροις χρηστοῦ τινος γενήσεσθαι αἴτιοι , ὁ δὲ θεὸς τῷ ἐκείνων παραπτώματι καὶ εἰς τὴν τῶν ἐθνῶν σωτηρίαν ἀπεχρήσατο καὶ εἰς τὴν αὐτῶν ἐκείνων ἀπὸ τοῦ πτώματος ἐπανορθωσιν . ὥστε οὐκ ἔπταισανταῦτα τοῦ θεοῦ οἰκονομοῦντος ἵνα πέσωσιν , ἀλλ' ἔπταισαν ἵνα διορθώσωνται · μᾶλλον δέ , ὡς αὐτος φησιν , ἵνα πλοῦτος κόσμου γένηται καὶ πλοῦτος ἐθνῶν . καὶ ἐκ τούτου πάλιν τελεία καταλλαγὴ κόσμου καὶ τελεία πάντων ἀναβίωσις , οὐ μόνον τῶν προσπταισάντων ἀλλὰ καὶ τῶν μέχρι θανάτου καὶ νεκρώσεως καταπεσόντων . καὶ ὅρα · ἀρχομενος μὲν πταῖσμα τὴν ἀπείθειαν ἐκάλει τῶν Ἰουδαίων , εἶτα παράπτωμα . ἐπειδὴ δὲ ἔδειξεν αὐτοῖς , ἐὰν βούλωνται μόνον πεισθῆναι , τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν καὶ ἐπῆρεν αὐτοὺς πλοῦτον ἐθνῶν καλῶν καὶ καταλλαγὴν κόσμου καὶ σάρκα οἰκείαν , τότε καὶ τῆς ἀπειθείας τὸ ἄτοπον ἡλίκον ἐστὶν δεικνύει , νεκροὺς αὐτοὺς διὰ ταύτης ἀποφαινομενος γενέσθαι . ἀλλὰ καὶ τοῦτο λίαν θαυμασίως ποιεῖ καὶ σοφῶς · ἐπειδὴ γὰρ τὸ νεκροὺς αὐτοὺς ἁπλῶς ὀνομασθῆναι λίαν ἦν πικρὸν καὶ καταφορικὸν καὶ εἰς ὕβριν μᾶλλον ἢ παραίνεσιν συντελοῦν , οὐχ οὕτως αὐτὸ τίθησι ξηρῶς , ἀλλὰ μίγνυσιν αὐτὸ καὶ ἐν τάξει ἐπαίνου προάγει λέγων · τὶς ἡ πρόσληψις αὐτῶν εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν ; διὰ μὲν τοῦ ζωὴ τὸ εὐφραῖνον τιθείς , διὰ δὲ τοῦ ἐκ νεκρῶν ὑποσημαίνων ὅτι ἡ ἀπείθεια αὐτῶν νέκρωσις ἦν . εἶτα εἰπὼν ὅτι τὸ παράπτωμα αὐτῶν σωτηρία γέγονε τῶν ἐθνῶν , ἐφεξῆς ἐκ τοὺ μᾶλλον ἐπιχειρεῖ ὅτι πάντως καὶ αὐτῶν ἔσται σωτηρία . προαγαγὼν δὲ τὸ ἐπιχείρημα , ἐπειδὴ ὡς ἔθος αὐτῷ πρὸ τοῦ ἀπαρτίσαι τὴν περίοδον περιβολαῖς ἐχρήσατο διὰ τοῦ ὑμῖν γὰρ λέγω καὶ ἑξῆς , πάλιν ἐπαναλαμβάνει τὸ ἐπιχείρημα καί φησιν · εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς . καὶ σημείωσαι ὅτι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν ταῖς ἐπαναλήψεσιν οὐχ οὕτω γυμνῶς καὶ ὡς ἐπεχείρησε πάλιν ἐπαναλαμβάνει , ἀλλ' ἢ μετὰ αὐξήσεως ἢ μετὰ τελειοτέρας διὰ καθάρσεως ἢ ἐμφαντικώτερον , καὶ ἁπλῶς ἄνευ τινὸς σχηματισμοῦ καὶ διαμορφώσεως σπανιάκας ἂν αὐτον ευροις καίτοι σχεδόν τι συνεχως χρώμενον , τῇ ἐπαναλήψει κεχρημένον .
9198vΦ(ω)τ(ιου) * Ἐπειδὴ τῶν προσπταιόντων οἱ μὲν πταίοντες ὑποσκελίζονται μόνον οἱ δὲ καὶ καταπίπτουσιν θέλων τοὺς Ἰουδαίους ἅμα μὲν τῆς πολλῆς ἀθυμίας ὡς προϋβρισμένους ἀπαγαγεῖν ἅμα δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίστιν προτρέψασθαι φησὶν ὅτι τὸ πταῖσμα αὐτῶν οὐχὶ εἰς κατάπτωσιν τελείαν γέγονεν ἀλλὰ μόνον οἷον ὑπεσκελίσθησαν καὶ τοῦτο οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ διά τινα οἰκονομίαν συνεχωρήθη ἵνα ἐν τῷ ἐκείνων παραπτώματι γένηται μὲν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν γένηται δὲ καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἡ ἀνορθωσις παραζηλούντων καὶ μιμουμένων τοὺς ἐξ ἐθνῶν ὥστε τὸ παραπταῖσαι αὐτοὺς τρόπον τινὰ εἰς ἀνορθωσιν αὐτῶν συντελεῖ εἴπερ ἐν τῷ παραπτώματι αὐτῶν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν ἐν δὲ τῇ σωτηρίᾳ ἡ παραζήλωσις διὰ δὲ τῆς παραζηλώσεως ἡ τῶν πεπτωκότων ἀνορθωσις τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ θεοῦ ἄρρητος καὶ ἀκατάληπτος πρόνοια καὶ οἰκονομία ἐξ ἀπορων πόρους παρέχει καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ χρηστότερα οἱ μὲν γὰρ Ἰουδαῖοι ἔπταισαν ὥστε καὶ πεσεῖν καὶ κεῖσθαι καὶ μήτε ἑαυτοῖς μήτε ἑτέροις χρηστοῦ τινος γενήσεσθαι αἴτιοι ὁ δὲ θεὸς τῷ ἐκείνων παραπτώματι καὶ πρὸς τὴν τῶν ἐθνῶν σωτηρίαν ἀπεχρήσατο καὶ εἰς τὴν αὐτῶν ἐκείνων ἀπὸ τοῦ πτώματος ἐπανορθωσιν ὥστε οὐκ ἔπταισαν ταῦτα τοῦ θεοῦ οἰκονομοῦντος ἵνα πέσωσιν ἀλλ' ἔπταισαν ἵνα διορθώσωνται μᾶλλον δὲ ὡς αὐτος φησιν ἵνα πλοῦτος κόσμου γένηται καὶ πλοῦτος ἐθνῶν καὶ ἐκ τούτου πάλιν τελεία καταλλαγὴ κόσμου καὶ τελεία πάντων ἀναβίωσις οὐ μόνον τῶν προσπταισάντων ἀλλὰ καὶ τῶν μέχρι θανάτου καὶ νεκρώσεως καταπεσόντων καὶ ὅρα ἀρχομενος μὲν πταῖσμα τὴν ἀπείθειαν ἐκάλει τῶν Ἰουδαίων εἶτα παράπτωμα ἐπειδὴ δὲ ἔδειξεν αὐτοῖς ἐὰν βούλωνται μόνον πεισθῆναι τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν καὶ ἐπῆρεν αὐτοὺς πλοῦτον ἐθνῶν καλῶν καὶ καταλλαγὴν κόσμου καὶ σάρκα οἰκείαν τότε καὶ τῆς ἀπειθείας τὸ ἄτοπον ἡλίκον ἐστὶν δεικνύει νεκροὺς αὐτοὺς διὰ ταύτης ἀποφαινομενος γενέσθαι ἀλλὰ καὶ τοῦτο λίαν θαυμασίως ποιεῖ καὶ σοφῶς ἐπειδὴ γὰρ τὸ νεκροὺς αὐτοὺς ἁπλῶς ὀνομασθῆναι λίαν ἦν πικρὸν καὶ καταφορικὸν καὶ εἰς ὕβριν μᾶλλον ἢ παραίνεσιν συντελοῦν οὐχ οὕτως αὐτὸ τίθησι ξηρῶς ἀλλὰ μίγνυσιν αὐτὸ καὶ ἐν τάξει ἐπαίνου προάγει λέγων τὶς ἡ πρόσληψις αὐτῶν εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν διὰ μὲν τοῦ ζωὴ τὸ εὐφραῖνον τιθεὶς διὰ δὲ τοῦ ἐκ νεκρῶν ὑποσημαίνων ὅτι ἡ ἀπείθεια αὐτῶν νέκρωσις ἦν εἶτα εἰπὼν ὅτι τὸ παράπτωμα αὐτῶν σωτηρία γέγονε τῶν ἐθνῶν ἐφεξῆς ἐκ τοῦ μᾶλλον ἐπιχειρεῖ ὅτι πάντως καὶ αὐτῶν ἔσται σωτηρία προαγαγὼν δὲ τὸ ἐπιχείρημα ἐπειδὴ ὡς ἔθος αὐτῷ πρὸ τοῦ ἀπαρτίσαι τὴν περίοδον περιβολαῖς ἐχρήσατο διὰ τοῦ ὑμῖν γὰρ λέγω καὶ ἑξῆς πάλιν ἐπαναλαμβάνει τὸ ἐπιχείρημα καί φησιν εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς καὶ σημείωσαι ὅτι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν ταῖς ἐπαναλήψεσιν οὐχ οὕτω γυμνῶς καὶ ὡς ἐπεχείρησε πάλιν ἐπαναλαμβάνει ἀλλ' ἢ μετὰ αὐξήσεως ἢ μετὰ τελειοτέρας διὰ καθάρσεως ἢ ἐμφαντικώτερον καὶ ἁπλῶς ἄνευ τινὸς σχηματισμοῦ καὶ διαμορφώσεως σπανιάκις εὕροις αὐτον καίτοι συνεχῶς σχεδόν τι χρώμενον τῇ ἐπαναλήψει κεχρημένον
62786v
1862185r
190522r* λέγω οὖν μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσι μὴ γένοιτο Ἐπειδὴ τῶν προσπταιόντων οἱ μὲν πταίοντες ὑποσκελλίζονται μόνον οἱ δὲ καὶ καταπίπτουσιν θέλων τοὺς Ἰουδαίους ἅμα μὲν τῆς πολλῆς ἀθυμίας ὡς προϋβρισμένους ἀπαγαγεῖν ἅμα δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίστιν προτρέψασθαι φησὶν ὅτι τὸ πταῖσμα αὐτῶν οὐχὶ εἰς κατάπτωσιν τελείαν γέγονεν ἀλλὰ μόνον οἷον ὑπεσκελίσθησαν καὶ τοῦτο οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ διά τινα οἰκονομίαν συνεχωρήθη ἵνα ἐν τῷ ἐκείνων παραπτώματι γένηται μὲν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν γένηται δὲ καὶ αὐτῶν ἡ ανοθωσις ἐκείνων παραζηλούντων καὶ μιμουμένων τοὺς ἐξ ἐθνῶν ὥστε τὸ προσπταῖσαι αὐτοὺς τρόπον τινὰ εἰς ἀνορθωσιν αὐτῶν συντελεῖ εἴπερ ἐν μὲν τῷ παραπτώματι αὐτῶν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν ἐν δὲ τῇ σωτηρίᾳ ἡ παραζήλωσις διὰ δὲ τῆς παραζηλώσεως ἡ τῶν πεπτωκότων ἀνορθωσις τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ θεοῦ ἄρρητος καὶ ἀκατάληπτος πρόνοια καὶ οἰκονομία ἐξ ἀπορων πόρους παρέχει καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ χρηστότερα οἱ μὲν γὰρ Ἰουδαῖοι ἔπταισαν ὥστε καὶ πεσεῖν καὶ κεῖσθαι καὶ μήτε ἑαυτοῖς μήτε ἑτέροις χρηστοῦ τινος γενήσεσθαι αἴτιοι ὁ δὲ θεὸς τῷ ἐκείνων παραπτώματι καὶ πρὸς τὴν τῶν ἐθνῶν σωτηρίαν ἀπεχρήσατο καὶ εἰς τὴν αὐτῶν ἐκείνων ἀπὸ τοῦ πτώματος ἐπανορθωσιν ὥστε οὐκ ἔπταισανταῦτα τοῦ θεοῦ οἰκονομοῦντος ἵνα πέσωσιν ἀλλ' ἔπταισαν ἵνα διορθώσωνται μᾶλλον δὲ ὡς αὐτος φησιν ἵνα πλοῦτος κόσμου γένηται καὶ πλοῦτος ἐθνῶν καὶ ἐκ τούτου πάλιν τελεία καταλλαγὴ κόσμου καὶ τελεία πάντων ἀναβίσις οὐ μόνον τῶν προσπταισάντων ἀλλὰ καὶ τῶν μέχρι θανάτου καὶ νεκρώσεως καταπεσόντων καὶ ὅρα ἀρχομενος μὲν πταῖσμα τὴν ἀπείθειαν ἐκάλει τῶν Ἰουδαίων εἶτα παράπτωμα ἐπειδὴ δὲ ἔδειξεν αὐτοῖς ἐὰν βούλωνται μόνον πεισθῆναι τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν καὶ ἐπῆρεν αὐτοὺς πλοῦτον ἐθνῶν καλῶν καὶ καταλλαγὴν κόσμου καὶ σάρκα οἰκείαν τότε καὶ τῆς ἀπειθείας τὸ ἄτοπον ἡλίκον ἐστὶν δεικνύει νεκροὺς αὐτοὺς διὰ ταύτης ἀποφαινομενος γενέσθαι ἀλλὰ καὶ τοῦτο λίαν θαυμασίως ποιεῖ καὶ σοφῶς ἐπειδὴ γὰρ τὸ νεκροὺς αὐτοὺς ἁπλῶς ὀνομασθῆναι λίαν ἦν πικρὸν καὶ καταφορικὸν καὶ εἰς ὕβριν μᾶλλον ἢ παραίνεσιν συντελοῦν οὐχ οὕτως αὐτὸ τίθησι ξηρῶς ἀλλὰ μίγνυσιν αὐτὸ καὶ ἐν τάξει ἐπαίνου προάγει λέγων τὶς ἡ πρόσληψις αὐτῶν εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν διὰ μὲν τοῦ ζωὴ τὸ εὐφραῖνον τιθεὶς διὰ δὲ τοῦ ἐκ νεκρῶν ὑποσημαίνων ὅτι ἡ ἀπείθεια αὐτῶν νέκρωσις ἦν εἶτα εἰπὼν ὅτι τὸ παράπτωμα αὐτῶν σωτηρία γέγονε τῶν ἐθνῶν ἐφεξῆς ἐκ τοὺ μᾶλλον ἐπιχειρεῖ ὅτι πάντως καὶ αὐτῶν ἔσται σωτηρία προαγαγὼν δὲ τὸ ἐπιχείρημα ἐπειδὴ ὡς ἔθος αὐτῷ πρὸ τοῦ ἀπαρτίσαι τὴν περίοδον περιβολαῖς ἐχρήσατο διὰ τοῦ ὑμῖν γὰρ λέγω καὶ ἑξῆς πάλιν ἐπαναλαμβάνει τὸ ἐπιχείρημα καί φησιν εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς καὶ σημείωσαι ὅτι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν δὲ ἐπαναλήψεσιν οὐχ οὕτω γυμνῶς καὶ ὡς ἐπεχείρησε πάλιν ἐπαναλαμβάνει ἀλλ' ἢ μετὰ αὐξήσεως ἢ μετὰ τελειοτέρας διὰ καθάρσεως ἢ ἐμφαντικώτερον καὶ ἁπλῶς ἄνευ τινὸς σχηματισμοῦ καὶ διαμορφώσεως σπανιάκις εὕροις ἂν αὐτον καίτοι συνεχῶς σχεδὸν χρώμενον τῇ ἐπαναλήψει κεχρημένον
191953r
192357rΦωτ(ιου) * λέγω οὖν μὴ ἔπταισαν Ἐπειδὴ τῶν προσπταιόντων οἱ μὲν πταίοντες ὑποσκελίζονται μόνον οἱ δὲ καὶ καταπίπτουσιν θέλων τοὺς Ἰουδαίους ἅμα μὲν τῆς πολλῆς ἀθυμίας ὡς προϋβρισμένους ἀπαγαγεῖν ἅμα δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίστιν προτρέψασθαι φησὶν ὅτι τὸ πταῖσμα αὐτῶν οὐχὶ εἰς κατάπτωσιν τελείαν γέγονεν ἀλλὰ μόνον οἷον ὑπεσκελίσθησαν καὶ τοῦτο οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ διά τινα οἰκονομίαν συνεχωρήθη ἵνα ἐν τῷ ἐκείνων παραπτώματι γένηται μὲν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν γένηται δὲ καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἡ ἀνορθωσις παραζηλούντων καὶ μιμουμένων τοὺς ἐξ ἐθνῶν ὥστε τὸ παραπταῖσαι αὐτοὺς τρόπον τινὰ εἰς ἀνορθωσιν αὐτῶν συντελεῖ εἴπερ ἐν μὲν τῷ παραπτώματι αὐτῶν ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν ἐν δὲ τῇ σωτηρίᾳ ἡ παραζήλωσις διὰ δὲ τῆς παραζηλώσεως ἡ τῶν πεπτωκότων ἀνορθωσις τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ θεοῦ ἄρρητος καὶ ἀκατάληπτος πρόνοια καὶ οἰκονομία ἐξ ἀπορων πόρους παρέχει καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ χρηστότερα οἱ μὲν γὰρ Ἰουδαῖοι ἔπταισαν ὥστε καὶ πεσεῖν καὶ κεῖσθαι καὶ μήτε ἑαυτοῖς μήτε ἑτέροις χρηστοῦ τινος γενήσεσθαι αἴτιοι ὁ δὲ θεὸς τῷ ἐκείνων παραπτώματι καὶ εἰς τὴν τῶν ἐθνῶν σωτηρίαν ἀπεχρήσατο καὶ εἰς τὴν αὐτῶν ἐκείνων ἀπὸ τοῦ πτώματος ἐπανορθωσιν ὥστε οὐκ ἔπταισανταῦτα τοῦ θεοῦ οἰκονομοῦντος ἵνα πέσωσιν ἀλλ' ἔπταισαν ἵνα διορθώσωνται μᾶλλον δὲ ὡς αὐτος φησιν ἵνα πλοῦτος κόσμου γένηται καὶ πλοῦτος ἐθνῶν καὶ ἐκ τούτου πάλιν τελεία καταλλαγὴ κόσμου καὶ τελεία πάντων ἀναβίωσις οὐ μόνον τῶν προσπταισάντων ἀλλὰ καὶ τῶν μέχρι θανάτου καὶ νεκρώσεως καταπεσόντων καὶ ὅρα ἀρχομενος μὲν πταῖσμα τὴν ἀπείθειαν ἐκάλει τῶν Ἰουδαίων εἶτα παράπτωμα ἐπειδὴ δὲ ἔδειξεν αὐτοῖς ἐὰν βούλωνται μόνον πεισθῆναι τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν καὶ ἐπῆρεν αὐτοὺς πλοῦτον ἐθνῶν καλῶν καὶ καταλλαγὴν κόσμου καὶ σάρκα οἰκείαν τότε καὶ τῆς ἀπειθείας τὸ ἄτοπον ἡλίκον ἐστὶν δεικνύει νεκροὺς αὐτοὺς διὰ ταύτης ἀποφαινομενος γενέσθαι ἀλλὰ καὶ τοῦτο λίαν θαυμασίως ποιεῖ καὶ σοφῶς ἐπειδὴ γὰρ τὸ νεκροὺς {αὐτοὺς ὀνομασθῆναι /αὐτοὺς ἁπλῶς ὀνομασθῆναι }* λίαν ἦν πικρὸν καὶ καταφορικὸν καὶ εἰς ὕβριν μᾶλλον ἢ παραίνεσιν συντελοῦν οὐχ οὕτως αὐτὸ τίθησι ξηρῶς ἀλλὰ μίγνυσιν αὐτὸ καὶ ἐν τάξει ἐπαίνου προάγει λέγων τὶς ἡ πρόσληψις αὐτῶν εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν διὰ μὲν τοῦ ζωὴ τὸ εὐφραῖνον τιθεὶς διὰ δὲ τοῦ ἐκ νεκρῶν ὑποσημαίνων ὅτι ἡ ἀπείθεια αὐτῶν νέκρωσις ἦν εἶτα εἰπὼν ὅτι τὸ παράπτωμα αὐτῶν σωτηρία γέγονε τῶν ἐθνῶν ἐφεξῆς ἐκ τοὺ μᾶλλον ἐπιχειρεῖ ὅτι πάντως καὶ αὐτῶν ἔσται σωτηρία προαγαγὼν δὲ τὸ ἐπιχείρημα ἐπειδὴ ὡς ἔθος αὐτῷ πρὸ τοῦ ἀπαρτίσαι τὴν περίοδον περιβολαῖς ἐχρήσατο διὰ τοῦ ὑμῖν γὰρ λέγω καὶ ἑξῆς πάλιν ἐπαναλαμβάνει τὸ ἐπιχείρημα καί φησιν εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς καὶ σημείωσαι ὅτι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν ταῖς ἐπαναλήψεσιν οὐχ οὕτω γυμνῶς καὶ ὡς ἐπεχείρησε πάλιν ἐπαναλαμβάνει ἀλλ' ἢ μετὰ αὐξήσεως ἢ μετὰ τελειοτέρας διὰ καθάρσεως ἢ ἐμφαντικώτερον καὶ ἁπλῶς ἄνευ τινὸς σχηματισμοῦ καὶ διαμορφώσεως σπανιάκας ἂν αὐτον εὕροις καίτοι σχεδόν τι συνεχῶς χρώμενον τῇ ἐπαναλήψει κεχρημένον
198087v
199738r

Unit 613Ph (Rom.11.12-Rom.11.12)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) πόσῳ μᾶλλον οἷον · τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοὺς τοῖς σωζομένοις . εἰ οὖν καὶ τούτων ἐλλειποντων πλοῦτος κόσμου , φησί , γέγονε καὶ πλοῦτος ἐθνῶν , πόσῳ μᾶλλον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοῖς ἔσται πλοῦτος κόσμου καὶ πλοῦτος ἐθνῶν
9199rΦ(ω)τ(ιου) πόσῳ μᾶλλον τὸ πλήρωμα αὐτοῦ οἷον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοὺς τοῖς σωζομένοις εἰ οὖν καὶ τούτων ἐλλειποντων πλοῦτος κόσμου φησὶ γέγονε καὶ πλοῦτος ἐθνῶν πόσῳ μᾶλλον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοὺς ἔσται πλοῦτος κόσμου καὶ πλοῦτος ἐθνῶν
62786v
1862185r
190522v* πόσῳ μᾶλλον τὸ πλήρωμα αὐτῶν πόσῳ μᾶλλον τὸ πλήρωμα αὐτοῦ οἷον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοὺς τοῖς σωζομένοις εἰ οὖν καὶ τούτων ἐλλειποντων πλοῦτος κόσμου φησὶ γέγονε καὶ πλοῦτος ἐθνῶν πόσῳ μᾶλλον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοὺς ἔσται πλοῦτος κόσμου καὶ πλοῦτος ἐθνῶν
191953r
192357vΦωτ(ιου) * πόσῳ μᾶλλον οἷον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοὺς τοῖς σωζομένοις εἰ οὖν καὶ τούτων ἐλλειποντων πλοῦτος κόσμου φησὶ γέγονε καὶ πλοῦτος ἐθνῶν πόσῳ μᾶλλον τὸ συναπαρτισθῆναι καὶ αὐτοῖς ἔσται πλοῦτος κόσμου καὶ πλοῦτος ἐθνῶν
198087v
199738v

Unit 618Pha (Rom.11.15-Rom.11.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ γὰρ ἡ ἀποβολή τοῦτο ἢ ἐπανάληψὶς ἐστι τοῦ εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν , ὡς προείπομεν , ἢ αἰτία τῆς σπουδῆς Παύλου τῆς περὶ τὸ σωθῆναι αὐτούς , ὡς ἂν εἴ τις ἔλεγεν · τὶ σπεύδεις , Παῦλε , ὑπὲρ τῶν Ἰουδαίων ; τὶ λέγων · εἴ πως παραζηλώσω τὴν σάρκα μου καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν ; τὶ ἐστιν ὁ τοσοῦτος σου ἀγών ; ναί , φησίν · προσήκει μοι σπεύδειν καὶ ἀγωνίζεσθαι · εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς , τοῦτ' ἔστιν εἰ καὶ τούτων ἐλλειποντων ὅμως κατηλλάγη ὁ θεὸς τῷ κόσμῳ , καὶ τὸ μεσότοιχον ἤρθη τῆς παλαιᾶς ἔχθρας , τὶ ἂν οὐ γένοιτο χρηστὸν καὶ ὑπερθαύμαστον καὶ τούτων σωθέντων καὶ προστεθέντων
9199rΦ(ω)τ(ιου) εἰ γὰρ ἡ ἀποβολή τὸ εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς ἢ ἐπανάληψὶς ἐστι τοῦ εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν ὡς καὶ προείπομεν ἢ αἰτία τῆς σπουδῆς Παύλου τῆς περὶ τὸ σωθῆναι αὐτοὺς ὡς ἂν εἴ τις ἔλεγε τὶ σπεύδεις Παῦλε ὑπὲρ τῶν Ἰουδαίων τὶ λέγων εἴ πως παραζηλώσω τὴν σάρκα μου καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν τὶ ἐστιν ὁ τοσοῦτος ἀγὼν ναὶ φησὶν προσήκει μοι σπεύδειν καὶ ἀγωνίζεσθαι εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς τοῦτ' ἔστιν εἰ καὶ τούτων ἐλλειποντων ὅμως κατηλλάγη ὁ θεὸς τῷ κόσμῳ καὶ τὸ μεσότοιχον ἤρθη τῆς παλαιᾶς ἔχθρας τὶ οὐκ ἂν γένοιτο χρηστὸν καὶ ὑπερθαύμαστον καὶ τούτων σωθέντων καὶ προστεθέντων
62786v
1862185r
190522v* εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν τὸ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς ἢ ἐπανάληψὶς ἐστι τοῦ εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν ὡς προείπομεν ἢ αἰτία τῆς σπουδῆς Παύλου τῆς περὶ τὸ σωθῆναι αὐτοὺς ὡς ἂν εἴ τις ἔλεγεν τὶ σπεύδεις Παῦλε ὑπὲρ τῶν Ἰουδαίων τὶ λέγων εἴ πως παραζηλώσω τὴν σάρκα καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν τὶ ἐστιν ὁ τοσοῦτος σου ἀγὼν ναὶ φησὶν προσήκει μοι σπεύδειν καὶ ἀγωνίζεσθαι εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς τοῦτ' ἔστιν εἰ καὶ τούτων ἐλλειποντων ὅμως κατηλλάγη ὁ θεὸς τῷ κόσμῳ καὶ τὸ μεσότοιχον ἤρθη τῆς παλαιᾶς ἔχθρας τὶ ἂν οὐ γένοιτο χρηστὸν καὶ ὑπερθαύμαστον καὶ τούτων σωθέντων καὶ προστεθέντων
191953v
192358rΦωτ(ιου) * εἰ γὰρ ἡ ἀποβολή τοῦτο ἢ ἐπανάληψὶς ἐστι τοῦ εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν ὡς προείπομεν ἢ αἰτία τῆς σπουδῆς Παύλου τῆς περὶ τὸ σωθῆναι αὐτοὺς ὡς ἂν εἴ τις ἔλεγεν τὶ σπεύδεις Παῦλε ὑπὲρ τῶν Ἰουδαίων τὶ λέγων εἴ πως παραζηλώσω τὴν σάρκα μου καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν τὶ ἐστιν ὁ τοσοῦτος σου ἀγὼν ναὶ φησὶν προσήκει μοι σπεύδειν καὶ ἀγωνίζεσθαι εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καὶ ἑξῆς τοῦτ' ἔστιν εἰ καὶ τούτων ἐλλειποντων ὅμως κατηλλάγη ὁ θεὸς τῷ κόσμῳ καὶ τὸ μεσότοιχον ἤρθη τῆς παλαιᾶς ἔχθρας τὶ ἂν οὐ γένοιτο χρηστὸν καὶ ὑπερθαύμαστον καὶ τούτων σωθέντων καὶ προστεθέντων
198087v
199738v

Unit 618Phb (Rom.11.15-Rom.11.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) εἰ γὰρ καὶ μεγίστῳ μέρει , φησὶ ζημιουμένων τῶν σωζομένων ὅμως ἡ σωτηρία αὐτῶν καταλλαγὴ γίνεται κόσμου καὶ ἡ ἔχθρα ἡ πρὸς τὸν θεὸν διαλύεται τῶν ἀνθρώπων , τὶ χρὴ λογίζεσθαι , ἐπειδὰν καὶ αὐτὸ τὸ μέρος ὅπερ ἐστὶν οἱ Ἰουδαῖοι προσληφθῇ καὶ προστεθῇ τοῖς σωζομένοις ; τὶς οὖν αὐτῶν ἐστιν ἡ πρόσληψις καὶ ἡ προσθήκη εἰ μὴ μέγας πλοῦτος , εἰ μὴ τελεία καὶ ὁλοκληρος χαρά , ὡς ἐπὶ τελείᾳ καὶ κοινῇ ζωῇ καὶ ἀναβιώσει ἐκ νεκρῶν ;
9199rΦ(ω)τ(ιου) * εἰ γὰρ καὶ μεγίστῳ μέρει φησὶ ζημιουμένων τῶν σωζομένων ὅμως ἡ σωτηρία αὐτῶν καταλλαγὴ γίνεται κόσμου καὶ ἡ ἔχθρα ἡ πρὸς τὸν θεὸν διαλύεται τῶν ἀνθρώπων τὶ χρὴ λογίζεσθαι ἐπειδὰν καὶ αὐτὸ τὸ μέρος ὅπερ ἐστὶν οἱ Ἰουδαῖοι προσληφθῇ καὶ προστεθῇ τοῖς σωζομένοις τὶς οὖν ἐστιν ἡ πρόσληψις αὐτῶν καὶ ἡ προσθήκη εἰ μὴ μέγας πλοῦτος εἰ μὴ τελεία καὶ ὁλοκληρος χαρὰ ὡς ἐπὶ τελείᾳ καὶ κοινῇ ζωῇ καὶ ἀναβιώσει ἐκ νεκρῶν
62786v
1862185r
190522v* καταλλαγὴ κόσμου τις ἡ πρόσληψις εἰ γὰρ καὶ μεγίστῳ μέρει φησὶ ζημιουμένων τῶν σωζομένων ὅμως ἡ σωτηρία αὐτῶν καταλλαγὴ γίνεται κόσμου καὶ ἡ ἔχθρα ἡ πρὸς τὸν θεὸν διαλύεται τῶν ἀνθρώπων τὶ χρὴ λογίζεσθαι ἐπειδὰν καὶ αὐτὸ τὸ μέρος ὅπερ ἐστὶν οἱ Ἰουδαῖοι προσληφθῇ καὶ προστεθῇ τοῖς σωζομένοις τὶς οὖν αὐτῶν ἐστιν ἡ πρόσληψις καὶ ἡ προσθήκη εἰ μὴ μέγας πλοῦτος εἰ μὴ τελεία καὶ ὁλοκληρος χαρὰ ὡς ἐπὶ τελείᾳ καὶ κοινῇ ζωῇ καὶ ἀναβιώσει νεκρῶν
191953v
192358rΦωτ(ιου) * εἰ γὰρ καὶ μεγίστῳ μέρει φησὶ {[omission]/ζημιουμένων τῶν σωζομένων ὅμως }* ἡ σωτηρία αὐτῶν καταλλαγὴ γίνεται κόσμου καὶ ἡ ἔχθρα ἡ πρὸς τὸν θεὸν διαλύεται τῶν ἀνθρώπων τὶ χρὴ λογίζεσθαι ἐπειδὰν καὶ αὐτὸ τὸ μέρος ὅπερ ἐστὶν οἱ Ἰουδαῖοι προσληφθῇ καὶ προστεθῇ τοῖς σωζομένοις τὶς οὖν αὐτῶν ἐστιν ἡ πρόσληψις καὶ ἡ προσθήκη εἰ μὴ μέγας πλοῦτος εἰ μὴ τελεία καὶ ὁλοκληρος χαρὰ ὡς ἐπὶ τελείᾳ καὶ κοινῇ ζωῇ καὶ ἀναβιώσει ἐκ νεκρῶν
198087v
199738v

Unit 619Ph (Rom.11.15-Rom.11.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τοῦτο ἐπικατασκευαστικὸν ὅτι πάντως , ἐάν περ θέλωσι , σωθήσονται οἱ Ἰουδαῖοι . καὶ κατασκευάζει αὐτὸ διχῶς · πρῶτον μὲν ἐκ τῆς ἀκολουθίας , δεύτερον δὲ ἀπορίαν πρὸς τοῦτο φερομένην πολλαχῶς ἐπιλυομενος .
9199r[Φ(ω)τ(ιου)] εἰ δὲ ἡ ἀπαρχή Τοῦτο ἐπικατασκευαστικὸν ὅτι πάντως ἐάν περ θέλωσι σωθήσονται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ κατασκευάζει αὐτὸ διχῶς πρῶτον μὲν ἐκ τῆς ἀκολουθίας δεύτερον δὲ ἀπορίαν πρὸς τοῦτο φερομένην πολλαχῶς ἐπιλυομενος
62786v
1862185r
190523rΤοῦτο ἐπικατασκευαστικὸν ὅτι πάντως ἐάν περ θέλωσι σωθήσονται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ κατασκευάζει αὐτὸ διχῶς πρῶτον μὲν ἐκ τῆς ἀκολουθίας δεύτερον δὲ ἀπορίαν πρὸς τοῦτο φερομένην πολλαχῶς ἐπιλυομενος
191953v
192358rΦωτ(ιου) * Τοῦτο ἐπικατασκευαστικὸν ὅτι πάντως ἐάν περ θέλωσι σωθήσονται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ κατασκευάζει αὐτὸ διχῶς πρῶτον μὲν ἐκ τῆς ἀκολουθίας δεύτερον δὲ ἀπορίαν πρὸς τοῦτο φερομένην πολλαχῶς ἐπιλυομενος
198087v
199739r

Unit 647Ph (Rom.11.28-Rom.11.28)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) κατὰ μὲν τοῦ εὐαγγέλιον Εἰ ἐχθροὶ γεγόνασιν οἱ Ἰουδαῖοι διὰ τοὺς ἐξ ἐθνῶν πεπιστευκότας , πῶς ἀνωτέρω ἔλεγεν · ἐφ' ὅσον μὲν εἰμι ἐγὼ ἀποστολος , τὴν διακονίαν μου δοξάζω ; διὰ τί φησιν · εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα ; εἰ γὰρ διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐθνῶν παραζηλοῦσι καὶ μιμοῦνται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πιστοὶ γίνονται , πῶς δι' αὐτοὺς ἐχθροὶ γίνονται πάλιν τῆς πίστεως καὶ τοῦ εὐαγγελίου ; ἀλλὰ πρῶτον φαμέν , ὅτι οὐκ ἔφη διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐξ ἐθνῶν παραζηλοῦν καὶ μιμεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους , ἀλλὰ διὰ τὸ δοξάζεσθαι αὐτούς , διὰ τὸ ἐπαινεῖσθαι · ἡ γὰρ δόξα καὶ ὁ ἔπαινος ὁ εἰς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἀνερεθίσει αὐτοὺς καὶ εἰς ζῆλον καὶ μίμησιν παρακαλέσει , ὥστε οὐκ ἐναντία ἐστὶν ἀλλήλων τὰ εἰρημένα . δεύτερον δέ , οὐδὲ κατ' ἀποφασιν ἔφη ὅτι παραζηλώσουσιν οἱ Ἰουδαῖοι , ἀλλ' ἀμφιβολως καὶ διστάζων · εἴ πως γάρ , φησί , παραζηλώσω μου τὴν σάρκα , οἷον · ἴσως τάχα · ὥστε εἰ καὶ διὰ τῆς αὐτῶν πίστεως , οὐχὶ δὲ διὰ τῆς δόξης καὶ τῶν ἐπαίνων ἔλεγε παραζηλοῦν τοὺς Ἰουδαίους . οὐδ' οὕτως ἐμάχετο · διὰ μὲν γὰρ τοῦ εἰπεῖν ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς τῶν Ἰουδαίων τὴν ἀπιστίαν λέγει καὶ τὴν αἰτίαν δι' ἣν σφοδροτερον ἀπεχθάνονται τῇ πίστει . διὰ δὲ τοῦ εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα , τὴν ἰδίαν ἐνδείκνυται σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἣν εἶχεν εἰς τὸ σῶσαι τοὺς ἐξ Ἰουδαίων . καὶ χωρὶς δὲ τῶν εἰρημένων οὐδ' οὕτως ἐμάχετο τὰ λεχθέντα , κἂν ἄμφω ἀποφαντικῶς εἴρητο · καὶ γὰρ οὐδὲν ἐκώλυέν τινας μὲν τῶν πεπιστευκότων ἀνερεθισθέντας τῇ πίστει τῶν ἐθνῶν παραζηλῶσαι καὶ πιστεῦσαι , καὶ τῶν μὴ πεπιστευκότων πάλιν πολλοὺς ἀπεχθείᾳ καὶ μίσει τῷ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν σκληροτέρους καὶ ἀπειθεστέρους γενέσθαι τῷ εὐαγγελικῷ κηρύγματι , ὡς ἔστι καὶ ἐπ' αὐτῶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων . οἱ μὲν γὰρ μιμούμενοι τοὺς ἐξ ἐθνῶν προσέρχονται τῇ πίστει καὶ σώζονται , οἱ δὲ τούτοις ἀπεχθανομενοι σφοδροτεροι ἐχθροὶ καὶ τῆς πίστεως καθίστανται .
91100rἐχθροὶ δι' ὑμᾶς Εἰ ἐχθροὶ γεγόνασιν οἱ Ἰουδαῖοι διὰ τοὺς ἐξ ἐθνῶν πεπιστευκότας πῶς ἀνωτέρω ἔλεγεν ἐφ' ὅσον μὲν εἰμι ἐγὼ ἐθνῶν ἀποστολος τὴν διακονίαν μου δοξάζω διὰ τί φησιν εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα εἰ γὰρ διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐθνῶν παραζηλοῦσι καὶ μιμοῦνται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πιστοὶ γίνονται πῶς δι' αὐτοὺς ἐχθροὶ γίνονται πάλιν τῆς πίστεως καὶ τοῦ εὐαγγελίου ἀλλὰ πρῶτον φαμὲν ὅτι οὐκ ἔφη διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐξ ἐθνῶν παραζηλοῦν καὶ μιμεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀλλὰ διὰ τὸ δοξάζεσθαι αὐτοὺς διὰ τὸ ἐπαινεῖσθαι ἡ γὰρ δόξα καὶ ὁ ἔπαινος ὁ εἰς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἀνερεθίσει αὐτοὺς καὶ εἰς ζῆλον καὶ μίμησιν παρακαλέσει ὥστε οὐκ ἐναντία ἐστὶν ἀλλήλοις τὰ εἰρημένα δεύτερον δὲ οὐδὲ κατ' ἀποφασιν ἔφη ὅτι παραζηλώσουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ἀλλ' ἀμφιβολως ̀ διστάζων εἴ πως γὰρ φησὶ παραζηλώσω μου τὴν σάρκα οἷον ἴσως τάχα ὥστε εἰ καὶ διὰ τῆς αὐτῶν πίστεως οὐχὶ δὲ διὰ τῆς δόξης καὶ τῶν ἐπαίνων ἔλεγε παραζηλοῦν τοὺς Ἰουδαίους οὐδ' οὕτως ἐμάχετο διὰ μὲν γὰρ τοῦ εἰπεῖν ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς τῶν Ἰουδαίων τὴν ἀπιστίαν λέγει καὶ τὴν αἰτίαν δι' ἣν σφοδρότερον ἀπεχθάνονται τῇ πίστει διὰ δὲ τοῦ εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα τὴν ἰδίαν ἐνδείκνυται σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἣν εἶχεν εἰς τὸ σῶσαι τοὺς ἐξ Ἰουδαίων καὶ χωρὶς δὲ τῶν εἰρημένων οὐδ' οὕτως ἐμάχετο τὰ λεχθέντα κἂν ἄμφω ἀποφαντικῶς εἴρητο καὶ γὰρ οὐδὲν ἐκώλυέν τινας μὲν τῶν πεπιστευκότων ἀνερεθισθέντας τῇ πίστει τῶν ἐθνῶν παραζηλῶσαι καὶ πιστεῦσαι καὶ τῶν μὴ πεπιστευκότων πάλιν πολλοὺς ἀπεχθείᾳ καὶ μίσει τῷ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν σκληροτέρους καὶ ἀπειθεστέρους γενέσθαι τῷ εὐαγγελικῷ κηρύγματι ὡς ἔστι καὶ ἐπ' αὐτῶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων οἱ μὲν γὰρ μιμούμενοι τοὺς ἐξ ἐθνῶν προσέρχονται τῇ πίστει καὶ σώζονται οἱ δὲ τούτοις ἀπεχθανομενοι σφοδρότεροι ἐχθροὶ καὶ τῆς πίστεως καθίστανται
62787v
1862186v
190524r* κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς ἐχθροὶ γεγόνασιν οἱ Ἰουδαῖοι διὰ τοὺς ἐξ ἐθνῶν πεπιστευκότας πῶς ἀνωτέρω ἔλεγεν ἐφ' οὖν σὸν μὲν εἰμι ἐγὼ ἀποστολος τὴν διακονίαν μου δοξάζω διὰ τί φησιν εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα εἰ γὰρ διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐθνῶν παραζηλοῦσι καὶ μιμοῦνται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πιστοὶ γίνονται πῶς δι' αὐτοὺς ἐχθροὶ γίνονται πάλιν τῆς πίστεως καὶ τοῦ εὐαγγελίου ἀλλὰ πρῶτον φαμὲν ὅτι οὐκ ἔφη διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐξ ἐθνῶν παραζηλοῦν καὶ μιμεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀλλὰ διὰ τὸ δοξάζεσθαι αὐτοὺς διὰ τὸ ἐπαινεῖσθαι ἡ γὰρ δόξα καὶ ὁ ἔπαινος ὁ εἰς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἀνερεθίσει αὐτοὺς καὶ εἰς ζῆλον καὶ μίμησιν παρακαλέσει ὥστε οὐκ ἐναντία ἐστὶν ἀλλήλων τὰ εἰρημένα δεύτερον δὲ οὐδὲ κατὰ ἀποφασιν ἔφη ὅτι παραζηλώσουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ἀλλ' ἀμφιβολως καὶ διστάζων εἴ πως γὰρ φησὶ παραζηλώσω μου τὴν σάρκα οἷον ἴσως τάχα ὥστε εἰ καὶ διὰ τῆς αὐτῶν πίστεως οὐχὶ δὲ διὰ τῆς δόξης καὶ τῶν ἐπαίνων ἔλεγε παραζηλοῦν τοὺς Ἰουδαίους οὐδ' οὕτως ἐμάχετο διὰ μὲν γὰρ τοῦ εἰπεῖν ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς τῶν Ἰουδαίων τὴν ἀπιστίαν λέγει καὶ τὴν αἰτίαν δι' ἣν σφοδρότερον ἀπεχθάνονται τῇ πίστει διὰ δὲ τοῦ εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα τὴν ἰδίαν ἐνδείκνυται σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἣν εἶχεν εἰς τὸ σῶσαι τοὺς ἐξ Ἰουδαίων καὶ χωρὶς δὲ τῶν εἰρημένων οὐδ' οὕτως ἐμάχετο τὰ λεχθέντα κἂν ἄμφω ἀποφαντικῶς εἴρητο καὶ γὰρ οὐδὲν ἐκώλυέν τινας μὲν τῶν πεπιστευκότων ἀνερεθισθέντας τῇ πίστει τῶν ἐθνῶν παραζηλῶσαι καὶ πιστεῦσαι καὶ τῶν μὴ πεπιστευκότων πάλιν πολλοὺς ἀπεχθείᾳ καὶ μίσει πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν σκληροτέρους καὶ ἀπειθεστέρους γενέσθαι τῷ εὐαγγελικῷ κηρύγματι ὡς ἔστι καὶ ἐπ' αὐτῶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων οἱ μὲν γὰρ μιμούμενοι τοὺς ἐξ ἐθνῶν προσέρχονται τῇ πίστει καὶ σώζονται οἱ δὲ τούτοις ἀπεχθανομενοι σφοδρότεροι ἐχθροὶ καὶ τῆς πίστεως καθίστανται
191955v
192359vΦωτ(ιου) * κατὰ μὲν τοῦ εὐαγγέλιον Εἰ ἐχθροὶ γεγόνασιν οἱ Ἰουδαῖοι διὰ τοὺς ἐξ ἐθνῶν πεπιστευκότας πῶς ἀνωτέρω ἔλεγεν ἐφ' ὅσον μὲν εἰμι ἐγὼ ἀποστολος τὴν διακονίαν μου δοξάζω διὰ τί φησιν εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα εἰ γὰρ διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐθνῶν παραζηλοῦσι καὶ μιμοῦνται οἱ Ἰουδαῖοι καὶ πιστοὶ γίνονται πῶς δι' αὐτοὺς ἐχθροὶ γίνονται πάλιν τῆς πίστεως καὶ τοῦ εὐαγγελίου ἀλλὰ πρῶτον φαμὲν ὅτι οὐκ ἔφη διὰ τῆς πίστεως τῶν ἐξ ἐθνῶν παραζηλοῦν καὶ μιμεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀλλὰ διὰ τὸ δοξάζεσθαι αὐτοὺς διὰ τὸ ἐπαινεῖσθαι ἡ γὰρ δόξα καὶ ὁ ἔπαινος ὁ εἰς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἀνερεθίσει αὐτοὺς καὶ εἰς ζῆλον καὶ μίμησιν παρακαλέσει ὥστε οὐκ ἐναντία ἐστὶν ἀλλήλων τὰ εἰρημένα δεύτερον δὲ οὐδὲ κατ' ἀποφασιν ἔφη ὅτι παραζηλώσουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ἀλλ' ἀμφιβολως καὶ διστάζων εἴ πως γὰρ φησὶ παραζηλώσω μου τὴν σάρκα οἷον ἴσως τάχα ὥστε εἰ καὶ διὰ τῆς αὐτῶν πίστεως οὐχὶ δὲ διὰ τῆς δόξης καὶ τῶν ἐπαίνων ἔλεγε παραζηλοῦν τοὺς Ἰουδαίους οὐδ' οὕτως ἐμάχετο διὰ μὲν γὰρ τοῦ εἰπεῖν ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς τῶν Ἰουδαίων τὴν ἀπιστίαν λέγει καὶ τὴν αἰτίαν δι' ἣν σφοδρότερον ἀπεχθάνονται τῇ πίστει διὰ δὲ τοῦ εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα τὴν ἰδίαν ἐνδείκνυται σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἣν εἶχεν εἰς τὸ σῶσαι τοὺς ἐξ Ἰουδαίων καὶ χωρὶς δὲ τῶν εἰρημένων οὐδ' οὕτως ἐμάχετο τὰ λεχθέντα κἂν ἄμφω ἀποφαντικῶς εἴρητο καὶ γὰρ οὐδὲν ἐκώλυέν τινας μὲν τῶν πεπιστευκότων ἀνερεθισθέντας τῇ πίστει τῶν ἐθνῶν παραζηλῶσαι καὶ πιστεῦσαι καὶ τῶν μὴ πεπιστευκότων πάλιν πολλοὺς ἀπεχθείᾳ καὶ μίσει τῷ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν σκληροτέρους καὶ ἀπειθεστέρους γενέσθαι τῷ εὐαγγελικῷ κηρύγματι ὡς ἔστι καὶ ἐπ' αὐτῶν ἰδεῖν τῶν πραγμάτων οἱ μὲν γὰρ μιμούμενοι τοὺς ἐξ ἐθνῶν προσέρχονται τῇ πίστει καὶ σώζονται οἱ δὲ τούτοις ἀπεχθανομενοι σφοδρότεροι ἐχθροὶ καὶ τῆς πίστεως καθίστανται
198087v
199740r

Unit 650Ph (Rom.11.31-Rom.11.31)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὥσπερ γὰρ καὶ ὑμεῖς ἠπειθήσατε Προτρέπεται τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν διὰ τούτων , καὶ ἅμα καὶ χρηστὰς ἐλπίδας αὐτοῖς ὑποτείνει καὶ πᾶσαν αἰσχύνην ἀναιρεῖ . μὴ αἰσχυνθῇς , φησί , κἂν ἠπείθησας προσελθεῖν , μηδ' ἀπελπίσῃς ὡς βραδύτερον προσερχομενος · τεύξῃ καὶ ὀψὲ προσϊὼν τοῦ ἐλέους . καὶ γὰρ καὶ τὰ ἔθνη κληθέντα ἠπείθησε πρότερον , ἀλλὰ νῦν ἐπίστευσαν , μήτε τὴν προτέραν αἰσχυνθέντα ἀπείθειαν , μήτε ὑπὸ τῆς βραδυτῆτος εἰς τὴν σωτηρίαν παρεμποδισθέντα . μηδ' αὐτὸς τοίνυν , ὦ Ἰουδαῖε , μὴτ' αἰσχυνθῇς μὴτ' ἀπελπίσῃς , ἀλλὰ πρόσελθε προθύμως τῇ πίστει καὶ πάντως ἐλεηθήσῃ . ἢ οὖν προτροπῆς καὶ παραινέσεως τόπον ἐπέχει τὰ εἰρημένα , ἢ καὶ προφητείας , πιστούμενα τὸ μέλλον ἀπὸ τῆς τῶν ἐκβεβηκοτων παραθέσεως καὶ μαρτυρίας . τὸ δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ , καὶ ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει , φησίν , οὐχ ὅτι ἡ ἀπείθεια τῶν Ἰουδαίων αἰτία γέγονε τοῦ ἐλεηθῆναι τὰ ἔθνη , οὐδ' ὅτι τὸ ἔλεος τῶν ἐθνῶν αἴτιον γέγονε τῆς Ἰουδαίων ἀπειθείας , ἀλλὰ ταῦτά φησι δεικνὺς καὶ διδάσκων , ὅτι ὁ θεὸς οὐδέποτε διέλιπε τὸ αὐτου ποιῶν καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ πηγάζων . κἂν πάλαι μὲν γὰρ ἠπείθει τὰ ἔθνη , νῦν δ' ἀπειθοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι , αὐτὸς ὅμως εὐεργετῶν καὶ ἐλεῶν οὐ διαλιμπάνει . καὶ δῆλον ἐκ τοῦ καὶ τότε ἐλεεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀπειθούντων τῶν ἐθνῶν , καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι τὰ ἔθνη ἀπειθούντων τῶν Ἰουδαίων . καὶ τὸ ἔτι σαφέστερον , ὅτι καὶ ἔτι τοὺς Ἰουδαίους , κἂν ἠπείθησαν , ἐλεήσει · ἅμα δὲ καὶ ἔνδειξὶς ἐστι πρὸς τοὺς Ἰουδαίους , ὅτι κἂν αὐτοί , φησίν , ἐξέστητε τῆς πίστεως , μὴ νομίσητε ὅτι ἔλαττον τι ἔσχεν ἡ πίστις · ὥσπερ γὰρ πάλαι τῶν ἐθνῶν ἐξεστηκοτων οὐδὲν ἔλαττον ἔσχε τὰ τῆς εἰς θεὸν θεραπείας , οὕτω καὶ νῦν ὑμῶν ἀποσχιζομένων τῆς πίστεως οὐδὲν ἔλαττον τὰ τῆς πίστεως ἕξει . ἐσχημάτισται δὲ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν τὰ εἰρημένα , ἀνεπαχθέστερον τὸν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἔλεγχον βουλόμενος ποιεῖσθαι . δυνατὸν δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἐκλαβεῖν εἰρῆσθαι ταῦτα , ὡστε μὴ μεγαλοφρονεῖν ὅτι ἐπίστευσαν · ἐλέει γὰρ καὶ ὑμεῖς πεπιστεύκατε καὶ οἱ ἀπειθήσαντες , φησίν , ἐλεηθήσονται καὶ πιστεύσουσιν .
91100r[Φ(ω)τ(ιου)] ποτε ἠπειθήσατε Προτρέπεται τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν διὰ τούτων καὶ ἅμα καὶ χρηστὰς αὐτοῖς ἐλπίδας ὑποτείνει καὶ πᾶσαν αἰσχύνην ἀναιρεῖ μὴ αἰσχυνθῇς φησὶ κἂν ἠπείθησας προσελθεῖν μηδ' ἀπελπίσῃς ὡς βραδύτερον προσερχόμενος τεύξῃ καὶ ὀψὲ προσϊὼν τοῦ ἐλέους καὶ γὰρ καὶ τὰ ἔθνη κληθέντα ἠπείθησε πρότερον ἀλλὰ νῦν ἐπίστευσεν μήτε τὴν προτέραν αἰσχυνθέντα ἀπείθειαν μὴθ ὑπὸ τῆς βραδυτῆτος εἰς τὴν σωτηρίαν παρεμποδισθέντα μηδ' αὐτὸς τοίνυν ὦ Ἰουδαῖε μὴτ' αἰσχυνθῇς μὴτ' ἀπελπίσῃς ἀλλὰ πρόσελθε προθύμως τῇ πίστει καὶ πάντως ἐλεηθήσῃ ἢ οὖν προτροπῆς καὶ παραινέσεως τόπον ἐπέχει τὰ εἰρημένα ἢ καὶ προφητείας πιστούμενα τὸ μέλλον ἀπὸ τῆς τῶν ἐκβεβηκοτων παραθέσεως καὶ μαρτυρίας τὸ δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ καὶ ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει φησὶν οὐχ ὅτι ἡ ἀπείθεια τῶν Ἰουδαίων αἰτία γέγονε τοῦ ἐλεηθῆναι τὰ ἔθνη οὐδ' ὅτι τὸ ἔλεος τῶν ἐθνῶν αἴτιον γέγονε τῆς Ἰουδαίων ἀπειθείας ἀλλὰ ταῦτά φησι δεικνὺς καὶ διδάσκων ὅτι ὁ θεὸς οὐδέποτε διέλιπε τὸ αὐτου ποιῶν καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ πηγάζων κἂν γὰρ πάλαι μὲν ἠπείθει τὰ ἔθνη νῦν δ' ἀπειθοῦσιν Ἰουδαῖοι αὐτὸς ὅμως εὐεργετῶν καὶ ἐλεῶν οὐ διαλιμπάνει καὶ δῆλον ἐκ τοῦ καὶ τότε ἐλεεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀπειθούντων τῶν ἐθνῶν καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι τὰ ἔθνη τῶν Ἰουδαίων ἀπειθούντων καὶ τὸ ἔτι σαφέστερον ὅτι καὶ ἔτι τοὺς Ἰουδαίους κἂν ἠπείθησαν ἐλεήσει ἅμα δὲ καὶ ἔνδειξὶς ἐστι πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι κἂν αὐτοὶ φησὶν ἐξέστητε τῆς πίστεως μὴ νομίσητε ὅτι ἔλαττον τι ἔσχεν ἡ πίστις ὥσπερ γὰρ πάλαι τῶν ἐθνῶν ἐξεστηκοτων οὐδὲν ἔλαττον ἔσχε τὰ τῆς εἰς θεὸν θεραπείας οὕτω καὶ νῦν ὑμῶν ἀποσχιζομένων τῆς πίστεως οὐδὲν ἔλαττον τὰ τῆς πίστεως ἕξει ἐσχημάτισε δὲ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν τὰ εἰρημένα ἀνεπαχθέστερον τὸν πρὸς Ἰουδαίους ἔλεγχον βουλόμενος ποιεῖσθαι δυνατὸν δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἐκλαβεῖν εἰρῆσθαι ταῦτα ὡστε μὴ μεγαλοφρονεῖν ὅτι ἐπίστευσαν ἐλέει γὰρ καὶ ὑμεῖς πεπιστεύκατε καὶ οἱ ἀπειθήσαντες φησὶν ἐλεηθήσονται καὶ πιστεύσουσιν
62787v
1862186v
190524r* ἠπειθήσατε τῶ θεῶ νυν δὲ ἠλεήθητε τῆι τούτων ἀπείθεια οὕτως καὶ οὗτοί νυν ἠπείθησαν τῶ ὑμετέρῳ ἐλέει ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐλεηθῶσι προτρεπικως τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν διὰ τούτων καὶ ἅμα καὶ χρηστὰς αὐτοῖς ἐλπίδας ὑποτείνει καὶ πᾶσαν αἰσχύνην ἀναιρεῖ μὴ αἰσχυνθῇς φησὶ κἂν ἠπείθησας προσελθεῖν μηδ' ἀπελπίσῃς ὡς βραδύτερον προσερχόμενος τεύξῃ καὶ ὀψὲ προσϊὼν τοῦ ἐλέους καὶ γὰρ καὶ τὰ ἔθνη κληθέντα ἠπείθησεν πρότερον ἀλλὰ νῦν ἐπίστευσεν μήτε τὴν προτέραν αἰσχυνθέντα ἀπείθειαν μήτε ὑπὸ τῆς βραδυτῆτος εἰς τὴν σωτηρίαν παρεμποδισθέντα μηδ' αὐτὸς τοίνυν ὦ Ἰουδαῖε μὴτ' αἰσχυνθῇς μὴτ' ἀπελπίσῃς ἀλλὰ πρόσελθε προθύμως τῇ πίστει καὶ πάντως ἐλεηθήσῃ ἢ οὖν προτροπῆς καὶ παραινέσεως τρόπον ἐπέχει τὰ εἰρημένα ἢ καὶ προφητείας πιστούμενα τὸ μέλλον ἀπὸ τῆς τῶν ἐκβεβηκοτων παραθέσεως καὶ μαρτυρίας τὸ δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ καὶ ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει φησὶν οὐχ ὅτι ἡ ἀπείθεια τῶν Ἰουδαίων αἰτία γέγονε τοῦ ἐλεηθῆναι τὰ ἔθνη οὐδ' ὅτι τὸ ἔλεος τῶν ἐθνῶν αἴτιον γέγονε τῆς Ἰουδαίων ἀπειθείας ἀλλὰ ταῦτά φησι δεικνὺς καὶ διδάσκων ὅτι ὁ θεὸς οὐδέποτε διέλιπεν τὸ αὐτου ποιῶν καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ πηγάζων κἂν πάλαι μὲν γὰρ ἠπείθει τὰ ἔθνη νῦν δ' ἀπειθοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι αὐτὸς ὅμως εὐεργετῶν ἐλεῶν οὐ διαλιμπάνει καὶ δῆλον ἐκ τοῦ καὶ τότε ἐλεεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀπειθούντων τῶν ἐθνῶν καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι τὰ ἔθνη ἀπειθούντων τῶν Ἰουδαίων καὶ τὸ ἔτι σαφέστερον ὅτι καὶ ἔτι τοὺς Ἰουδαίους κἂν ἠπείθησαν ἐλεήσει ἅμα δὲ καὶ ἔνδειξὶς ἐστι πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι κἂν αὐτοὶ φησὶν ἐξέστητε τῆς πίστεως μὴ νομίσητε ὅτι ἔλαττον τι ἔσχεν ἡ πίστις ὥσπερ γὰρ πάλιν τῶν ἐθνῶν ἐξεστηκοτων οὐδὲν ἔλαττον ἔσχε τὰ τῆς εἰς θεὸν θεραπείας οὕτω καὶ νῦν ὑμῶν ἀποσχιζομένων τῆς πίστεως οὐδὲν ἔλαττον τὰ τῆς πίστεως ἕξει ἐσχημάτισται δὲ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν τὰ εἰρημένα ἀνεπαχθέστερον τὸν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἔλεγχον βουλομένου ποιεῖσθαι δυνατὸν δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἐκλαβεῖν εἰρῆσθαι ταῦτα ὡστε μὴ μεγαφρονεῖν ὅτι ἐπίστευσαν ἐλέει γὰρ καὶ ὑμεῖς πεπιστεύκατε καὶ οἱ ἀπειθήσαντες φησὶν ἐλεηθήσονται καὶ πιστεύσουσιν
191956r
192360rΦωτ(ιου) * ὥσπερ γὰρ καὶ ὑμεῖς ἠπειθήσατε Προτρέπεται τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν διὰ τούτων καὶ ἅμα καὶ χρηστὰς ἐλπίδας αὐτοῖς ὑποτείνει καὶ πᾶσαν αἰσχύνην ἀναιρεῖ μὴ αἰσχυνθῇς φησὶ κἂν ἠπείθησας προσελθεῖν μηδ' ἀπελπίσῃς ὡς βραδύτερον προσερχόμενος τεύξῃ καὶ ὀψὲ προσϊὼν τοῦ ἐλέους καὶ γὰρ καὶ τὰ ἔθνη κληθέντα ἠπείθησε πρότερον ἀλλὰ νῦν ἐπίστευσαν μήτε τὴν προτέραν αἰσχυνθέντα ἀπείθειαν μήτε ὑπὸ τῆς βραδυτῆτος εἰς τὴν σωτηρίαν παρεμποδισθέντα μηδ' αὐτὸς τοίνυν ὦ Ἰουδαῖε μὴτ' αἰσχυνθῇς μὴτ' ἀπελπίσῃς ἀλλὰ πρόσελθε προθύμως τῇ πίστει καὶ πάντως ἐλεηθήσῃ ἢ οὖν προτροπῆς καὶ {παραινέσεως ἐπέχει /παραινέσεως τόπον ἐπέχει }* τὰ εἰρημένα ἢ καὶ προφητείας πιστούμενα τὸ μέλλον ἀπὸ τῆς τῶν ἐκβεβηκοτων παραθέσεως καὶ μαρτυρίας τὸ δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ καὶ ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει φησὶν οὐχ ὅτι ἡ ἀπείθεια τῶν Ἰουδαίων αἰτία γέγονε τοῦ ἐλεηθῆναι τὰ ἔθνη οὐδ' ὅτι τὸ ἔλεος τῶν ἐθνῶν αἴτιον γέγονε τῆς Ἰουδαίων ἀπειθείας ἀλλὰ ταῦτά φησι δεικνὺς καὶ διδάσκων ὅτι ὁ θεὸς οὐδέποτε διέλιπε τὸ αὐτου ποιῶν καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ πηγάζων κἂν πάλαι μὲν γὰρ ἠπείθει τὰ ἔθνη νῦν δ' ἀπειθοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι αὐτὸς ὅμως εὐεργετῶν καὶ ἐλεῶν οὐ διαλιμπάνει καὶ δῆλον ἐκ τοῦ καὶ τότε ἐλεεῖσθαι τοὺς Ἰουδαίους ἀπειθούντων τῶν ἐθνῶν καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι τὰ ἔθνη ἀπειθούντων τῶν Ἰουδαίων καὶ τὸ ἔτι σαφέστερον ὅτι καὶ ἔτι τοὺς Ἰουδαίους κἂν ἠπείθησαν ἐλεήσει ἅμα δὲ καὶ ἔνδειξὶς ἐστι πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι κἂν αὐτοὶ φησὶν ἐξέστητε τῆς πίστεως μὴ νομίσητε ὅτι ἔλαττον τι ἔσχεν ἡ πίστις ὥσπερ γὰρ πάλαι τῶν ἐθνῶν ἐξεστηκοτων οὐδὲν ἔλαττον ἔσχε τὰ τῆς εἰς θεὸν θεραπείας οὕτω καὶ νῦν ὑμῶν ἀποσχιζομένων τῆς πίστεως οὐδὲν ἔλαττον τὰ τῆς πίστεως ἕξει ἐσχημάτισται δὲ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν τὰ εἰρημένα ἀνεπαχθέστερον τὸν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἔλεγχον βουλόμενος ποιεῖσθαι δυνατὸν δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἐκλαβεῖν εἰρῆσθαι ταῦτα ὡστε μὴ μεγαλοφρονεῖν ὅτι ἐπίστευσαν ἐλέει γὰρ καὶ ὑμεῖς πεπιστεύκατε καὶ οἱ ἀπειθήσαντες φησὶν ἐλεηθήσονται καὶ πιστεύσουσιν
198087v
199740r

Unit 652Ph (Rom.11.32-Rom.11.32)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) συνεκελεισε Πῶς συνέκλεισεν ; εὐεργετῶν καὶ προνοούμενος καὶ οἰκτείρων . τὶ οὖν ; ἀπειθεῖς γεγονότες οὐ δώσουσι δίκην ; καὶ τὶ τοῦτο πρὸς τὸν εὐεργέτην ; ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἵνα πάντας ἐλεήσῃ , πάντων προὐνοει καὶ εὐεργετεῖ . εἰ δὲ ἠπείθησαν ἐκεῖνοι , οὐδὲν τοῦτων πρὸς τὸν εὐεργέτην ; ὅμως οὖν καὶ οὕτως ἐπιστρέφοντας ἐλεήσει καὶ οὐκ ἀποστραφήσεται . Ἢ οὕτως · ἠπείθησε τὰ ἔθνη πάλαι , ἠπείθησαν νῦν οἱ Ἰουδαῖοι · καίτοι ἔδει κἀκείνους τηλικούτοις τέρασι καὶ σημείοις εὐεργετουμένους τοὺς Ἰουδαίους ὁρῶντας μὴ ἀπειθῆσαι , καὶ τοὺς Ἰουδαίους νῦν μείζονα βλέποντας θαυματουργούμενα πρὸ τῶν ἐθνῶν τῇ πίστει προσελθεῖν . ἀλλ' οὔτε τὰ ἔθνη τότε , οὔτε νῦν οἱ Ἰουδαῖοι τὸ ἄμεινον σφίσιν εἵλοντο , ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τότε οἱ Ἰουδαῖοι καὶ νῦν τὰ ἔθνη ἐλέει θεοῦ καὶ φιλανθρωπίᾳ καὶ πρὸς τὴν πίστιν ἐχειραγωγήθησαν καὶ τῆς σωτηρίας ἔτυχον .
91100v* Πῶς συνέκλεισεν ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς απεθειαν εὐεργετῶν καὶ προνοούμενος καὶ οἰκτείρων τὶ οὖν ἀπειθεῖς γεγονότες οὐ δώσουσι δίκην καὶ τὶ τοῦτο πρὸς τὸν εὐεργέτην ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἵνα πάντας ἐλεήσηι πάντων προὐνοει καὶ εὐεργετεῖ εἰ δὲ ἠπείθησαν ἐκεῖνοι οὐδὲν τοῦτο πρὸς τὸν εὐεργέτην ὅμως οὖν καὶ οὕτως ἐπιστρέφοντας ἐλεήσει καὶ οὐκ ἀποστραφήσεται Ἢ οὕτως ἠπείθησαν τὰ ἔθνη πάλαι ἠπείθησαν νῦν οἱ Ἰουδαῖοι καίτοι ἔδει κἀκείνους τηλικούτοις τέρασι καὶ σημείοις εὐεργετουμένους τοὺς Ἰουδαίους ὁρῶντας μὴ ἀπειθῆσαι καὶ τοὺς Ἰουδαίους νῦν μείζονα βλέποντας θαυματουργούμενα πρὸ τῶν ἐθνῶν τῇ πίστει προσελθεῖν ἀλλ' οὔτε τὰ ἔθνη τότε οὔτε νῦν οἱ Ἰουδαῖοι τὸ ἄμεινον σφίσιν εἵλοντο ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τότε οἱ Ἰουδαῖοι καὶ νῦν τὰ ἔθνη ἐλέει θεοῦ καὶ φιλανθρωπίᾳ καὶ πρὸς τὴν πίστιν ἐχειραγωγήθησαν καὶ τῆς σωτηρίας ἔτυχον ἡ μᾶλλον οὕτως ἐπειδὴ εἶπεν ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐλεηθῶσι τοὺς Ἰουδαίους
62787v
1862186v
190524v* συνεκελεισε γὰρ ὁ θεός Πῶς συνέκλεισεν ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς απειθον εὐεργετῶν καὶ προνοούμενος καὶ οἰκτείρων τὶ οὖν ἀπειθεῖς γεγονότες οὐ δώσουσι δίκην καὶ τὶ τοῦτο πρὸς τὸν εὐεργέτην ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἵνα πάντας ἐλεήσῃ πάντων προὐνοει καὶ εὐεργετεῖ εἰ δὲ ἠπείθησαν ἐκεῖνοι οὐδὲν τοῦτο πρὸς τὸν εὐεργέτην ὅμως οὖν καὶ οὕτως ἐπιστρέφοντας ἐλεήσει καὶ οὐκ ἀποστραφήσεται Ἢ οὕτως ἠπείθησε τὰ ἔθνη πάλαι ἠπείθησαν νῦν οἱ Ἰουδαῖοι καίτοι ἔδει κἀκείνους τηλικούτοις τέρασι καὶ σημείοις εὐεργετουμένους τοὺς Ἰουδαίους ὁρῶντας μὴ ἀπειθῆσαι καὶ τοὺς Ἰουδαίους νῦν μείζονα βλέποντας θαυματουργούμενα πρὸ τῶν ἐθνῶν τῇ πίστει προσελθεῖν ἀλλ' οὔτε τὰ ἔθνη τότε οὔτε νῦν οἱ Ἰουδαῖοι τὸ ἄμεινον σφίσιν εἵλοντο ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τότε οἱ Ἰουδαῖοι καὶ νῦν τὰ ἔθνη ἐλέει θεοῦ καὶ φιλανθρωπίᾳ καὶ πρὸς τὴν πίστιν ἐχειραγωγήθησαν καὶ τῆς σωτηρίας ἔτυχον ἡ μᾶλλον οὕτως ἐπειδὴ εἶπεν ἵνα καὶ αὐτοὶ ελεηθβσι τοὺς Ἰουδαίους δῆλον
191956r
192360vΦωτ(ιου) * συνεκελεισε Πῶς συνέκλεισεν εὐεργετῶν καὶ προνοούμενος καὶ οἰκτείρων τὶ οὖν ἀπειθεῖς γεγονότες οὐ δώσουσι δίκην καὶ τὶ τοῦτο πρὸς τὸν εὐεργέτην ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἵνα πάντας ἐλεήσῃ πάντων προὐνοει καὶ εὐεργετεῖ εἰ δὲ ἠπείθησαν ἐκεῖνοι οὐδὲν τοῦτων πρὸς τὸν εὐεργέτην ὅμως οὖν καὶ οὕτως ἐπιστρέφοντας ἐλεήσει καὶ οὐκ ἀποστραφήσεται Ἢ οὕτως ἠπείθησε τὰ ἔθνη πάλαι ἠπείθησαν νῦν οἱ Ἰουδαῖοι καίτοι ἔδει κἀκείνους τηλικούτοις τέρασι καὶ σημείοις εὐεργετουμένους τοὺς Ἰουδαίους ὁρῶντας μὴ ἀπειθῆσαι καὶ τοὺς Ἰουδαίους νῦν μείζονα βλέποντας θαυματουργούμενα πρὸ τῶν ἐθνῶν τῇ πίστει προσελθεῖν ἀλλ' οὔτε τὰ ἔθνη τότε οὔτε νῦν οἱ Ἰουδαῖοι τὸ ἄμεινον σφίσιν εἵλοντο ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τότε οἱ Ἰουδαῖοι καὶ νῦν τὰ ἔθνη ἐλέει θεοῦ καὶ φιλανθρωπίᾳ καὶ πρὸς τὴν πίστιν ἐχειραγωγήθησαν καὶ τῆς σωτηρίας ἔτυχον
198087v
199740r

Unit 663Ph (Rom.11.36-Rom.11.36)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Τὸ συνέκλεισεν ὁ θεὸς δύο δύναται δηλοῦν · ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἐποίησεν , ὅπερ οὐκ ἔχει χώραν , ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἀπέδειξεν , ὅπερ ἐστὶν ἀληθές · διὰ γὰρ τῆς πολλῆς αὐτοῦ προνοίας καὶ εὐεργεσίας ἣν διὰ παντὸς εἰς ἀνθρώπους ἐπεδείξατο , μᾶλλον αὐτῶν τὴν ἀπείθειαν καὶ ἀγνωμοσύνην ἐστηλίτευσέ τε καὶ ἐθριάμβευσεν . δῆλον δ' ὅτι τῶν μὴ πεπιστευκότων εἰς αὐτον , εἴτε ἐξ Ἰουδαίων εἴτε ἐξ ἐθνῶν εἶεν · διὸ καὶ τὸ πάντας φησί , τοὺς ἐκ τῶν δύο λαῶν ἀπιστήσαντας περιλαμβάνων .
91100vΦ(ω)τ(ιου) * Τὸ συνέκλεισεν ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς απεθειαν δύο δύναται δηλοῦν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἐποίησεν ὅπερ οὐκ ἔχει χώραν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἀπέδειξεν ὅπερ ἐστὶν ἀληθὲς διὰ γὰρ τῆς πολλῆς αὐτοῦ προνοίας καὶ εὐεργεσίας ἣν διὰ παντὸς εἰς ἀνθρώπους ἐπεδείξατο μᾶλλον αὐτῶν τὴν ἀπείθειαν καὶ ἀγνωμοσύνην ἐστηλίτευσέ τε καὶ ἐθριάμβευσε δῆλον δὲ ὅτι τῶν μὴ πεπιστευκότων εἰς αὐτον εἴτε ἐξ Ἰουδαίων εἴτε ἐξ ἐθνῶν εἶεν διὸ καὶ τὸ πάντας φησὶ τοὺς ἐκ τῶν δύο λαῶν ἀπιστήσαντας περιλαμβάνων
62788r
1862187r
190523v* συνέκλεισε γὰρ ὁ θεὸς τοὺς παντὸς εἰς ἀπείθειαν Τὸ συνέκλεισεν γὰρ ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπειθεῖς δύο δύναται δηλοῦν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἐποίησεν ὅπερ οὐκ ἔχει χώραν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἀπέδειξεν ὅπερ ἐστὶν ἀληθὲς διὰ γὰρ τῆς πολλῆς αὐτοῦ προνοίας καὶ εὐεργεσίας ἣν διὰ παντὸς εἰς ἀνθρώπους ἐπεδείξατο μᾶλλον αὐτῶν τὴν ἀπείθειαν καὶ ἀγνωμοσύνην ἐστηλίτευσέ τε καὶ ἐθριάμβευσεν δῆλον δ' ὅτι τῶν μὴ πεπιστευκότων εἰς αὐτον εἴτε ἐξ Ἰουδαίων εἴτε ἐξ ἐθνῶν εἶεν διὸ καὶ τὸ πάντας φησὶ τοὺς ἐκ τῶν δύο λαῶν ἀπιστήσαντας περιλαμβάνων
190525r* Τὸ συνέκλεισεν γὰρ ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπειθειαν δύο δύναται δηλοῦν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἐποίησεν ὅπερ οὐκ ἔχει χώραν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἀπέδειξεν ὅπερ ἐστὶν ἀληθὲς διὰ γὰρ τῆς πολλῆς αὐτοῦ προνοίας καὶ εὐεργεσίας ἣν διὰ παντὸς εἰς ἀνθρώπους ἐπεδείξατο μᾶλλον αὐτῶν τὴν ἀπείθειαν καὶ ἀγνωμοσύνην ἐστηλίτευσέ τε καὶ ἐθριάμβευσεν δῆλον δ' ὅτι τῶν μὴ πεπιστευκότων εἰς αὐτον εἴτε ἐξ Ἰουδαίων εἴτε ἐξ ἐθνῶν εἶεν διὸ καὶ τὸ πάντας φησὶ τοὺς ἐκ τῶν δύο λαῶν ἀπιστήσαντας περιλαμβάνων
191956v
192360vΦωτ(ιου) * Τὸ συνέκλεισεν ὁ θεὸς δύο δύναται δηλοῦν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἐποίησεν ὅπερ οὐκ ἔχει χώραν ἢ ὅτι ἀπειθεῖς ἀπέδειξεν ὅπερ ἐστὶν ἀληθὲς διὰ γὰρ τῆς πολλῆς αὐτοῦ προνοίας καὶ εὐεργεσίας ἣν διὰ παντὸς εἰς ἀνθρώπους ἐπεδείξατο μᾶλλον αὐτῶν τὴν ἀπείθειαν καὶ ἀγνωμοσύνην ἐστηλίτευσέ τε καὶ ἐθριάμβευσεν δῆλον δ' ὅτι τῶν μὴ πεπιστευκότων εἰς αὐτον εἴτε ἐξ Ἰουδαίων εἴτε ἐξ ἐθνῶν εἶεν διὸ καὶ τὸ πάντας φησὶ τοὺς ἐκ τῶν δύο λαῶν ἀπιστήσαντας περιλαμβάνων
198087v
199740v

Unit 666Ph (Rom.12.1-Rom.12.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) παραστῆσαι τὰ σώματα Εἰς τὰ δύο προτρέπεται , εἰς τὴν τοῦ βίου ἐπιμέλειαν καὶ εἰς τὴν τῆς πίστεως σπουδήν · δι' ὧν μὲν γάρ φησι παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν καὶ ἑξῆς , ἀρίστην πολιτείαν πολιτεύεσθαι παραινεῖ , δι' ὧν δὲ τὴν λογικὴν ὑμῶν λατρείαν φησίν , τὴν ὀρθοτητα τῆς πίστεως διώκειν αὐτοὺς ἀπαιτεῖ . προτίθησι δὲ τὰ τῆς πολιτείας , ἐπειδὴ τῷ καθαρῷ βίῳ καὶ ὁ τῆς εὐσεβείας ἀκολουθεῖν εἴωθε λόγος . ὅρα δὲ πῶς εἶπεν ἄμφω εὐφυῶς καὶ δριμέως · παραστήσατε γάρ , φησί , τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν , ἁγίαν , εὐάρεστον τῷ θεῷ . εἶτα μὴ ἀρκεσθεὶς τούτοις ἐπάγει καὶ ἕτερον · ποῖον ; κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν , φησίν , τοῦτ' ἔστι κατὰ τοὺς ἐκείνης νόμους , συμφώνως ἐκείνῃ , κατ' ἐκείνην , ἐν μηδενὶ διαφωνοῦντες αὐτῇ · τοῦτο γὰρ ἐστιν ἁγίαν καὶ ζῶσαν καὶ εὐάρεστον θεῷ θυσίαν παραστῆσαι τὰ σώματα ἡμῶν , τὸ μηδὲν ἔξω τῶν κατὰ τὴν λατρείαν ἡμῖν νομοθετηθέντων πολιτεύεσθαι . δεῖ γὰρ ἄμφω , τὴν πίστιν τῷ βίῳ καὶ τὸν βίον συνομολογεῖν τῇ πίστει . ὥσπερ γὰρ ὁ πίστιν ἐπαγγελλόμενος ὀρθήν , φαῦλος δὲ τὸν τρόπον , δι' ὧν πράττει τὴν ὁμολογίαν ἐλέγχει τῆς πίστεως , οὕτω καὶ ὁ πράξεις επιδεικνύμενος ἀγαθάς , πίστιν δὲ πρεσβεύων δυσσεβῆ , δι' ὧν δυσσεβεῖ καὶ τὰ πράξεις φαυλίζει καὶ θριαμβεύει μηδένα καρπὸν αὐταῖς ἐνεῖναι πνευματικόν . δεῖ ἄρα πολιτεύεσθαι κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ἡμῶν .
91100vΦ(ω)τ(ιου) παραστῆσαι τὰ σώματα Εἰς τὰ δύο προτρέπεται εἰς τὴν τοῦ βίου ἐπιμέλειαν καὶ εἰς τὴν τῆς πίστεως σπουδὴν δι' ὧν μὲν γάρ φησι παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν καὶ ἑξῆς ἀρίστην πολιτείαν πολιτεύεσθαι παραινεῖ δι' ὧν δὲ τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν φησὶν τὴν ὀρθοτητα τῆς πίστεως διώκειν αὐτοὺς ἀπαιτεῖ προτίθησι δὲ τὰ τῆς πολιτείας ἐπειδὴ τῷ καθαρῷ βίῳ καὶ ὁ τῆς εὐσεβείας ἀκολουθεῖν εἴωθε λόγος ὅρα δὲ πῶς εἶπεν ἄμφω εὐφυῶς καὶ δριμέως παραστήσατε γὰρ φησὶ τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τῷ θεῷ εἶτα μὴ ἀρκεσθεὶς τούτοις ἐπάγει καὶ ἕτερον ποῖον κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν φησὶν τοῦτ' ἔστι κατὰ τοὺς ἐκείνης νόμους συμφώνως ἐκείνῃ κατ' ἐκείνην ἐν μηδενὶ διαφωνοῦντες αὐτῇ τοῦτο γὰρ ἐστιν ἁγίαν καὶ ζῶσαν καὶ εὐάρεστον τῶι θεῷ θυσίαν παραστῆσαι τὰ σώματα ἡμῶν τὸ μηδὲν ἔξω τῶν κατὰ τὴν λατρείαν ἡμων νομοθετηθέντων πολιτεύεσθαι δεῖ γὰρ ἄμφω τὴν πίστιν τῷ βίῳ καὶ τὸν βίον συνομολογεῖν τῇ πίστει ὥσπερ γὰρ ὁ πίστιν ἐπαγγελλόμενος ὀρθὴν φαῦλος δὲ τὸν τρόπον δι' ὧν πράττει τὴν ὁμολογίαν ἐλέγχει τῆς πίστεως οὕτω καὶ ὁ πράξεις επιδεικνύμενος ἀγαθὰς πίστιν δὲ πρεσβεύων δυσσεβῆ δι' ὧν δυσσεβεῖ καὶ τὰ πράξεις φαυλίζει καὶ θριαμβεύει μηδένα καρπὸν αὐταῖς ἐνεῖναι πνευματικὸν δεῖ ἄρα πολιτεύεσθαι κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ἡμῶν
62788r
1862187r
190524v* παραστησδαι τὰ σώματα ὑμῶν Εἰς τὰ δύο προτρέπεται εἰς τὴν τοῦ βίου ἐπιμέλειαν καὶ εἰς τὴν τῆς πίστεως σπουδὴν δι' ὧν μὲν γάρ φησι παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν καὶ ἑξῆς ἀρίστην πολιτείαν πολιτεύεσθαι παραινεῖ δι' ὧν δὲ τὴν λογικὴν ὑμῶν λατρείαν φησὶν τὴν ὀρθοτητα τῆς πίστεως διώκειν αὐτοὺς ἀπαιτεῖ προτίθησι δὲ τὰ τῆς πολιτείας ἐπειδὴ τῷ καθαρῷ βίῳ καὶ ὁ τῆς εὐσεβείας ἀκολουθεῖν εἴωθε λόγος ὅρα δὲ πῶς εἶπεν ἄμφω εὐφυῶς καὶ δριμέως παραστήσατε γὰρ φησὶ τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τῷ θεῷ εἶτα μὴ ἀρκεσθεὶς τούτοις ἐπάγει καὶ ἕτερον ποῖον κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν φησὶν τοῦτ' ἔστι κατὰ τοὺς ἐκείνης νόμους συμφώνως ἐκείνῃ κατ' ἐκείνην ἐν μηδενὶ διαφωνοῦντες αὐτῇ τοῦτο γὰρ ἐστιν ἁγίαν καὶ ζῶσαν καὶ εὐάρεστον θεῷ θυσίαν παραστῆσαι τὰ σώματα ἡμῶν τὸ μηδὲν ἔξω τὴν κατὰ τὴν λατρείαν ἡμων νομοθετηθέντων πολιτεύεσθαι δεῖ γὰρ ἄμφω τὴν πίστιν τῷ βίῳ καὶ τὸν βίον συνομολογεῖν τῇ πίστει ὥσπερ γὰρ ὁ πίστιν ἐπαγγειλάμενος ὀρθὴν φαῦλος τὸν τρόπον δι' ὧν πράττει τὴν ὁμολογίαν ἐλέγχει τῆς πίστεως οὕτω καὶ ὁ πράξεις επιδεικνύμενος ἀγαθὰς πίστιν δὲ πρεσβεύων δυσσεβῆ δι' ὧν δυσσεβεῖ καὶ τὰ πράξεις φαυλίζει καὶ θριαμβεύει μηδένα καρπὸν αὐταῖς ἐνεῖναι πνευματικὸν δεῖ ἄρα πολιτεύεσθαι κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ἡμῶν
191956v
192361rΦωτ(ιου) * παραστῆσαι τὰ σώματα Εἰς τὰ δύο προτρέπεται εἰς τὴν τοῦ βίου ἐπιμέλειαν καὶ εἰς τὴν τῆς πίστεως σπουδὴν δι' ὧν μὲν γάρ φησι παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν καὶ ἑξῆς ἀρίστην πολιτείαν πολιτεύεσθαι παραινεῖ δι' ὧν δὲ τὴν λογικὴν ὑμῶν λατρείαν φησὶν τὴν ὀρθοτητα τῆς πίστεως διώκειν αὐτοὺς ἀπαιτεῖ προτίθησι δὲ τὰ τῆς πολιτείας ἐπειδὴ τῷ καθαρῷ βίῳ καὶ ὁ τῆς εὐσεβείας ἀκολουθεῖν εἴωθε λόγος ὅρα δὲ πῶς εἶπεν ἄμφω εὐφυῶς καὶ δριμέως παραστήσατε γὰρ φησὶ τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τῷ θεῷ εἶτα μὴ ἀρκεσθεὶς τούτοις ἐπάγει καὶ ἕτερον ποῖον κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν φησὶν τοῦτ' ἔστι κατὰ τοὺς ἐκείνης νόμους συμφώνως ἐκείνῃ κατ' ἐκείνην ἐν μηδενὶ διαφωνοῦντες αὐτῇ τοῦτο γὰρ ἐστιν ἁγίαν καὶ ζῶσαν καὶ εὐάρεστον θεῷ θυσίαν παραστῆσαι τὰ σώματα ἡμῶν τὸ μηδὲν ἔξω τῶν κατὰ τὴν λατρείαν ἡμῖν νομοθετηθέντων πολιτεύεσθαι δεῖ γὰρ ἄμφω τὴν πίστιν τῷ βίῳ καὶ τὸν βίον συνομολογεῖν τῇ πίστει ὥσπερ γὰρ ὁ πίστιν ἐπαγγελλόμενος ὀρθὴν φαῦλος δὲ τὸν τρόπον δι' ὧν πράττει τὴν ὁμολογίαν ἐλέγχει τῆς πίστεως οὕτω καὶ ὁ πράξεις επιδεικνύμενος ἀγαθὰς πίστιν δὲ πρεσβεύων δυσσεβῆ δι' ὧν δυσσεβεῖ καὶ τὰ πράξεις φαυλίζει καὶ θριαμβεύει μηδένα καρπὸν αὐταῖς ἐνεῖναι πνευματικὸν δεῖ ἄρα πολιτεύεσθαι κατὰ τὴν λογικὴν λατρείαν ἡμῶν
198087v
199740v

Unit 669Ph (Rom.12.2-Rom.12.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Εἰπών · μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ , τοῦτ' ἔστι μὴ συμμεταβάλλεσθε καὶ συμμετατίθεσθε ταῖς διδασκαλίαις τῶν ἐκ τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ῥέοντος καὶ οὐχ ἱσταμένου τὴν διδασκαλίαν προσαγοντων · τοῦτο εἰπών , ἵνα μή τινες τῶν Ἰουδαίων εἴπωσιν · οὐκοῦν οὐδ' ὅλως δεῖ ἡμᾶς μετατίθεσθαι καὶ μετασχηματίζεσθαι ἀπὸ τῆς παραδεδομένης ἡμῖν ἀπὸ τοῦ νόμου διδασκαλίας , διὰ τοῦτο ἐπάγει · ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε , τοῦτ' ἔστιν ὅτι δεῖ ὑμᾶς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μετατίθεσθαι . πολὺ δὲ τὸ μέσον τῆς ἀπὸ τοῦ κόσμου διδασκαλίας καὶ τῆς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ σοφίας · καὶ ἡ μὲν καὶ αὐτὸ τὸ σχῆμα τὸ νομικὸν ἀπολλυσιν , εἰς ἄλλο σχῆμα κακίας καὶ διαφθορᾶς ἄγουσα , ἡ δὲ οὐ μόνον οὐκ ἀπολλυσι τὸ τοῦ νόμου σχῆμα ἐν σχήματι γὰρ καὶ τύπῳ καὶ σκιᾷ τὰ τοῦ νόμου ὑπῆρχεν ἀλλὰ καὶ βελτιοῖ αὐτο , τὴν λειπομένην αὐτῷ μορφὴν καὶ τὸ κάλλος ἀπαρτίζουσα καὶ ἀναπληροῦσα . διὸ καλῶς μὴ συσχηματίζεσθε , φησίν , ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε · τὸ μὲν γὰρ ἐστιν ἀπώλεια , τὸ δὲ σωτηρία καὶ τελειοτης .
91101rΦ(ω)τ(ιου) * Εἰπὼν μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ τοῦτ' ἔστι μὴ συμμεταβάλλεσθε καὶ συμμετατίθεσθε ταῖς διδασκαλίαις τῶν ἐκ τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ῥέοντος καὶ οὐχ ἱσταμένου τὴν διδασκαλίαν προσαγοντων τοῦτο εἰπὼν ἵνα μή τινες τῶν Ἰουδαίων εἴπωσιν οὐκοῦν οὐδ' ὅλως δεῖ ἡμᾶς μετατίθεσθαι καὶ μετασχηματίζεσθαι ἀπὸ τῆς παραδεδομένης ἡμῖν ἀπὸ τοῦ νόμου διδασκαλίας διὰ τοῦτο ἐπάγει ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τοῦτ' ἔστιν ὅτι δεῖ ὑμᾶς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μετατίθεσθαι πολὺ δὲ τὸ μέσον τῆς ἀπὸ τοῦ κόσμου διδασκαλίας καὶ τῆς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ σοφίας καὶ ἡ μὲν καὶ αὐτὸ τὸ σχῆμα τὸ νομικὸν ἀπολλυσιν εἰς ἄλλο σχῆμα κακίας καὶ διαφθορᾶς ἄγουσα ἡ δὲ οὐ μόνον οὐκ ἀπολλυσι τὸ τοῦ νόμου σχῆμα ἐν σχήματι γὰρ καὶ τύπῳ καὶ σκιᾷ τὰ τοῦ νόμου ὑπῆρχεν ἀλλὰ καὶ βελτιοῖ αὐτο τὴν λειπομένην αὐτῷ μορφὴν καὶ τὸ κάλλος ἀπαρτίζουσα καὶ ἀναπληροῦσα διὸ καλῶς μὴ συσχηματίζεσθε φησὶν ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τὸ μὲν γὰρ ἐστιν ἀπώλεια τὸ δὲ σωτηρία καὶ τελειότης
62788r
1862187r
190524v* καὶ μὴ συσχηματίζεσθε Εἰπὼν μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ τοῦτ' ἔστι μὴ συμμεταβάλλεσθε καὶ συμμετατίθεσθε ταῖς διδασκαλίαις τῶν ἐκ τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ῥέοντος καὶ οὐχ ἱσταμένου τὴν διδασκαλίαν προσαγοντων τοῦτο εἰπὼν ἵνα μή τινες τῶν Ἰουδαίων εἴπωσιν οὐκοῦν οὐδ' ὅλως δεῖ ἡμᾶς μετατίθεσθαι καὶ μετασχηματίζεσθαι ἀπὸ τῆς παραδεδομένης ἡμῖν ἀπὸ τοῦ νόμου διδασκαλίας διὰ τοῦτο ἐπάγει ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τοῦτ' ἔστιν ὅτι δεῖ ὑμᾶς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μετατίθεσθαι πολὺ δὲ τὸ μέσον τῆς ἀπὸ τοῦ κόσμου διδασκαλίας καὶ τῆς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ σοφίας καὶ ἡ μὲν καὶ αὐτὸ τὸ σχῆμα τὸ νομικὸν ἀπολλυσιν εἰς ἄλλο σχῆμα κακίας καὶ διαφθορᾶς ἄγουσα ἡ δὲ οὐ μόνον οὐκ ἀπολλυσι τὸ τοῦ νόμου σχῆμα ἐν σχήματι γὰρ καὶ τύπῳ καὶ σκιᾷ τὰ τοῦ νόμου ὑπῆρχεν ἀλλὰ καὶ βελτιοῖ αὐτο τὴν λειπομένην αὐτῷ μορφὴν καὶ τὸ κάλλος ἀπαρτίζουσα καὶ ἀναπληροῦσα διὸ καλῶς μὴ συσχηματίζεσθε φησὶν ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τὸ μὲν γὰρ ἐστιν ἀπώλεια τὸ δὲ σωτηρία καὶ τελειότης
191956v
192361vΦωτ(ιου) * Εἰπὼν μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ τοῦτ' ἔστι μὴ συμμεταβάλλεσθε καὶ συμμετατίθεσθε ταῖς διδασκαλίαις τῶν ἐκ τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ῥέοντος καὶ οὐχ ἱσταμένου τὴν διδασκαλίαν προσαγοντων τοῦτο εἰπὼν ἵνα μή τινες τῶν Ἰουδαίων εἴπωσιν οὐκοῦν οὐδ' ὅλως δεῖ ἡμᾶς μετατίθεσθαι καὶ μετασχηματίζεσθαι ἀπὸ τῆς παραδεδομένης ἡμῖν ἀπὸ τοῦ νόμου διδασκαλίας διὰ τοῦτο ἐπάγει ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τοῦτ' ἔστιν ὅτι δεῖ ὑμᾶς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μετατίθεσθαι πολὺ δὲ τὸ μέσον τῆς ἀπὸ τοῦ κόσμου διδασκαλίας καὶ τῆς κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ σοφίας καὶ ἡ μὲν καὶ αὐτὸ τὸ σχῆμα τὸ νομικὸν ἀπολλυσιν εἰς ἄλλο σχῆμα κακίας καὶ διαφθορᾶς ἄγουσα ἡ δὲ οὐ μόνον οὐκ ἀπολλυσι τὸ τοῦ νόμου σχῆμα ἐν σχήματι γὰρ καὶ τύπῳ καὶ σκιᾷ τὰ τοῦ νόμου ὑπῆρχεν ἀλλὰ καὶ βελτιοῖ αὐτο τὴν λειπομένην αὐτῷ μορφὴν καὶ τὸ κάλλος ἀπαρτίζουσα καὶ ἀναπληροῦσα διὸ καλῶς μὴ συσχηματίζεσθε φησὶν ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τὸ μὲν γὰρ ἐστιν ἀπώλεια τὸ δὲ σωτηρία καὶ τελειότης
198087v
199740v

Unit 674Ph (Rom.12.3-Rom.12.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) παντὶ τῶν ὄντι ἐν ὑμῖν Τὸ παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν διαφόρως ἐγχωρεῖ νοηθῆναι · ἢ ὅτι λέγω παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν , τοῦτ' ἔστι πᾶσι λέγω , πᾶσι παραινῶ , καὶ ταύτην τὴν ἐξουσίαν ἐκ τῆς χάριτος ἔχω · ἢ λέγω μὴ ὑπερφρονεῖν ὑμᾶς ἐν παντὶ χαρίσματι τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν · ταύτην γὰρ τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ ἐπαγομενα δηλοῖ ἐν οἷς φησιν · ἑκάστῳ ὁ θεὸς ἐμέρισε καὶ ἑξῆς . σοφῶς δὲ λίαν καὶ συνετῶς προέταξε , μέλλων αὐτοὺς νουθετεῖν εἰς τὸ μὴ ὑπερφρονεῖν , τὸ διὰ τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ · ἐπειδὴ γὰρ καὶ τὸ νουθετεῖν καὶ ἐπιτάττειν ἄλλοις ἐνίοτε ἐξ ὑπερφροσύνης γίνεται , προλαβὼν ἰάσατο τοὺς τοιούτους λογισμούς . οὐκ ἔστι , φησίν , ἐξ ἐμῆς ὁρμῆς τὸ νουθετεῖν ὑμᾶς , διὰ τῆς χάριτος τοῦτο ποιῶ τοῦ θεοῦ . αὐτὸς κελεύει , αὐτοῦ τὸ ἐπίταγμα πληρῶ . δεῖ οὖν πείθεσθαι καὶ μὴ ἀντιλέγειν .
91101vΦ(ω)τ(ιου) παντὶ τῶ ὄντι Τὸ παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν διαφόρως ἐγχωρεῖ νοηθῆναι ἢ ὅτι λέγω παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν τοῦτ' ἔστι πᾶσι λέγω πᾶσι παραινῶ καὶ ταύτην τὴν ἐξουσίαν ἐκ τῆς χάριτος ἔχω ἢ λέγω μὴ ὑπερφρονεῖν ὑμᾶς ἐν παντὶ χαρίσματι τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν ταύτην γὰρ τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ ἐπαγομενα δηλοῖ ἐν οἷς φησιν ἑκάστῳ ὁ θεὸς ἐμέρισε καὶ ἑξῆς σοφῶς δὲ λίαν καὶ συνετῶς προέταξε μέλλων αὐτοὺς νουθετεῖν εἰς τὸ μὴ ὑπερφρονεῖν τὸ διὰ τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ ἐπειδὴ γὰρ καὶ τὸ νουθετεῖν καὶ ἐπιτάττειν ἄλλοις ἐνίοτε ἐξ ὑπερφροσύνης γίνεται προλαβὼν ἰάσατο τοὺς τοιούτους λογισμοὺς οὐκ ἔστι φησὶν ἐξ ἐμῆς ὁρμῆς τὸ νουθετεῖν ὑμᾶς διὰ τῆς χάριτος τοῦτο ποιῶ τοῦ θεοῦ αὐτὸς κελεύει αὐτοῦ ἐπίταγμα πληρῶ δεῖ οὖν πείθεσθαι καὶ μὴ ἀντιλέγειν
62788r
1862187r
190525r* τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῶ ὄντι ἐν ὑμῖν μὴ ὑπέρ Τὸ παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν διαφόρως ἐγχωρεῖ νοηθῆναι ἢ ὅτι λέγω παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν τοῦτ' ἔστι πᾶσι λέγω πᾶσι παραινῶ καὶ ταύτην τὴν ἐξουσίαν ἐκ τῆς χάριτος ἔχω ἢ λέγω μὴ ὑπερφρονεῖν ὑμᾶς ἐν παντὶ χαρίσματι τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν ταύτην γὰρ τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ ἐπαγομενα δηλοῖ ἐν οἷς φησιν ἑκάστῳ ὁ θεὸς ἐμέρισε καὶ ἑξῆς σοφῶς δὲ λίαν καὶ συνετῶς προέταξε μέλλων αὐτοὺς νουθετεῖν εἰς τὸ μὴ ὑπερφρονεῖν τὸ διὰ τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ ἐπειδὴ γὰρ καὶ τὸ νουθετεῖν καὶ ἐπιτάττειν ἄλλοις ἐνίοτε ἐξ ὑπερφροσύνης γίνεται προλαβὼν ἰάσατο τοὺς τοιούτους λογισμοὺς οὐκ ἔστι φησὶν ἐξ ἐμῆς ὁρμῆς τὸ νουθετεῖν ὑμᾶς διὰ τῆς χάριτος τοῦτο ποιῶ τοῦ θεοῦ αὐτὸς κελεύει αὐτοῦ τὸ ἐπίταγμα πληρῶ δεῖ οὖν πείθεσθαι καὶ μὴ ἀντιλέγειν
191957r
192362rΦωτ(ιου) * παντὶ τῶν ὄντι ἐν ὑμῖν Τὸ παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν διαφόρως ἐγχωρεῖ νοηθῆναι ἢ ὅτι λέγω παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν τοῦτ' ἔστι πᾶσι λέγω πᾶσι παραινῶ καὶ ταύτην τὴν ἐξουσίαν ἐκ τῆς χάριτος ἔχω ἢ λέγω μὴ ὑπερφρονεῖν ὑμᾶς ἐν παντὶ χαρίσματι τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν ταύτην γὰρ τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ ἐπαγομενα δηλοῖ ἐν οἷς φησιν ἑκάστῳ ὁ θεὸς ἐμέρισε καὶ ἑξῆς σοφῶς δὲ λίαν καὶ συνετῶς προέταξε μέλλων αὐτοὺς νουθετεῖν εἰς τὸ μὴ ὑπερφρονεῖν τὸ διὰ τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ ἐπειδὴ γὰρ καὶ τὸ νουθετεῖν καὶ ἐπιτάττειν ἄλλοις ἐνίοτε ἐξ ὑπερφροσύνης γίνεται προλαβὼν ἰάσατο τοὺς τοιούτους λογισμοὺς οὐκ ἔστι φησὶν ἐξ ἐμῆς ὁρμῆς τὸ νουθετεῖν ὑμᾶς διὰ τῆς χάριτος τοῦτο ποιῶ τοῦ θεοῦ αὐτὸς κελεύει αὐτοῦ τὸ ἐπίταγμα πληρῶ δεῖ οὖν πείθεσθαι καὶ μὴ ἀντιλέγειν
198087v
199741r

Unit 678Ph (Rom.12.3-Rom.12.3)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἑκάστωι ὡς ὁ θεός Πῶς ἐμέρισεν ; κατὰ φιλοτιμίαν ; μὴ γένοιτο . ἀλλὰ πῶς ; κατὰ τὸ μέτρον τῆς πίστεως . πίστεως δὲ οὐ τῆς κατὰ τὴν λατρείαν φησίν · πάντες γὰρ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς καὶ τέλειοι ἐν αὐτῇ εἰσι δηλονότι οἱ χαρισμάτων ἀξιωθέντες , ἀλλὰ τῆς κατὰ τὰ χαρίσματα νῦν φησι πίστεως , καθὼς καὶ ἐν Εὐαγγελίοις εἴρηται · κύριε δὸς ἡμῖν πίστιν , καὶ πάλιν · ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως , καὶ πάλιν · διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμῶν . δῆλον γὰρ ὡς ἕτερον τοῦτο τὸ σημαινομενον τῆς πίστεως παρὰ τὸ ἐπὶ τῆς εὐσεβείας λαμβανόμενον .
91101vΦ(ω)τ(ιου) ὡς ὁ θεὸς ἐμέρισεν Πῶς ἐμέρισεν κατὰ φιλοτιμίαν μὴ γένοιτο ἀλλὰ πῶς κατὰ τὸ μέτρον τῆς πίστεως πίστεως δὲ οὐ τῆς κατὰ τὴν λατρείαν φησὶν πάντες γὰρ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς καὶ τέλειοι ἐν αὐτῇ εἰσι δηλονότι οἱ χαρισμάτων ἀξιωθέντες ἀλλὰ τῆς κατὰ τὰ χαρίσματα νῦν φησι πίστεως καθὼς καὶ ἐν Εὐαγγελίοις εἴρηται κύριε δὸς ἡμῖν πίστιν καὶ πάλιν ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως καὶ πάλιν διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμῶν δῆλον γὰρ ὡς ἕτερον τοῦτο τὸ σημαινόμενον τῆς πίστεως παρὰ τὸ ἐπὶ τῆς εὐσεβείας λαμβανόμενον
62788r
1862187v
190525rὡς ὁ θεὸς ἐμέρισε μέτρον Πῶς ἐμέρισεν κατὰ φιλοτιμίαν μὴ γένοιτο ἀλλὰ πῶς κατὰ τὸ μέτρον τῆς πίστεως πίστεως δὲ οὐ τῆς κατὰ τὴν λατρείαν φησὶν πάντες γὰρ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς καὶ τέλειοι ἐν αὐτῇ εἰσι δηλονότι οἱ χαρισμάτων ἀξιωθέντες ἀλλὰ τῆς κατὰ τὰ χαρίσματα νῦν φησι πίστεως καθὼς καὶ ἐν Εὐαγγελίοις εἴρηται κύριε δὸς ἡμῖν πίστιν καὶ πάλιν ἐὰν ἔχηται πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως καὶ πάλιν διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμῶν δῆλον γὰρ ὡς ἕτερον τοῦτο τὸ σημαινόμενον τῆς πίστεως παρὰ τὸ ἐπὶ τῆς εὐσεβείας λαμβανόμενον
191957r
192362rΦωτ(ιου) * ἑκάστωι ὡς ὁ θεός Πῶς ἐμέρισεν κατὰ φιλοτιμίαν μὴ γένοιτο ἀλλὰ πῶς κατὰ τὸ μέτρον τῆς πίστεως πίστεως δὲ οὐ τῆς κατὰ τὴν λατρείαν φησὶν πάντες γὰρ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς καὶ τέλειοι ἐν αὐτῇ εἰσι δηλονότι οἱ χαρισμάτων ἀξιωθέντες ἀλλὰ τῆς κατὰ τὰ χαρίσματα νῦν φησι πίστεως καθὼς καὶ ἐν Εὐαγγελίοις εἴρηται κύριε δὸς ἡμῖν πίστιν καὶ πάλιν ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως καὶ πάλιν διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμῶν δῆλον γὰρ ὡς ἕτερον τοῦτο τὸ σημαινόμενον τῆς πίστεως παρὰ τὸ ἐπὶ τῆς εὐσεβείας λαμβανόμενον
198087v
199741r

Unit 682Ph (Rom.12.6-Rom.12.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἔχοντες δεῖ χαρίσματα ∆υσὶ τροποις ἐσχημάτισται ὅλον τὸ χωρίον τοῦτο ἕως τοῦ εἴτε ὁ παρακαλῶν ἐν τῇ παρακλήσει . ποίοις τούτοις ; τῷ λεγομένῳ ἀπὸ κοινοῦ καὶ τῷ ἐλλειπτικῷ . καὶ γὰρ τὸ ἔχοντες ἀπὸ κοινοῦ καθ' ἕκαστον κῶλον παραλαμβάνεται , οἷον · εἴτε προφητείαν ἔχει τις , εἴτε διακονίαν ἔχει τις . τοῦτο δὲ τὸ ἀπὸ κοινοῦ καὶ ζεῦγμα καλεῖται , ὅτι συζεύγνυσι πληθυντικὸν ἑνικῷ καὶ μετοχὴν ῥήματι . οὕτως οὖν ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἔχοντες κατὰ τὸ ζεῦγμα λαμβανόμενον , ἀπηρτισμένην κατὰ τοῦτο τέως τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ χωρία ποιεῖ . ἐλλειπτικῷ δὲ πάλιν ἐσχημάτισται , ὅτι λείπει τι πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ νοήματος , οἷον τὸ μενέτω ἐν ᾧ ἔλαβεν ἕκαστος χαρίσματι , ἢ ἀρκείσθω , ἢ στοιχείτω ἤ τι τοιοῦτον οἷον · εἴτε προφητείαν ἔχει τις , εἴτε διακονίαν , μενέτω ἕκαστος , καὶ ὁ τὴν προφητείαν ἔχων καὶ ὁ τὴν διακονίαν καὶ ὁ τὴν διδασκαλίαν καὶ ὁ τὴν παράκλησιν ἔχων , καὶ ἁπλῶς ἕκαστος ἐν ᾧ ἔλαβε χαρίσματι . καὶ πολλὴ ἐστιν ἡ τῶν τοιούτων χρῆσις παρὰ τῷ θαυμασίῳ Παύλῳ . καὶ μὴ θαυμάσῃς , εἰ ἀμαθὴς ὢν τούτων ἐκέχρητο τούτοις · ἡ γὰρ χάρις ἡ τὰ μείζω χορηγοῦσα καὶ τῶν εὐτελῶν πολλάκις παρεῖχε τὴν γνῶσιν . οὐχ ὡς μέγα τι τούτων ὑπαρχοντων , τὶ γὰρ ἂν καὶ εἴη περὶ λέξεις καὶ συλλαβὰς καὶ τὴν τούτων συνθήκην μικρολογουμένων ἀνθρώπων πόνος καὶ ὀνοματα ; οὔκουν ὡς μεγάλων τινῶν ὄντων τούτων ἐκέχρητο τούτοις , ἀλλ' εἰς τὸ καταισχύνειν τοὺς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μέγα φρονοῦντας , καὶ κερδῆσαι αὐτοὺς εἰς ταπεινοφροσύνην καὶ ὑπακοὴν τῆς αὐτοῦ νουθεσίας · ἄοκνα γὰρ ὑπῆρχεν ἅπαντα Παύλῳ ὅσα σωτηρίαν ἔφερεν ἀνθρώποις . διὸ καὶ χρήσεις ποιητικῶν στίχων καὶ ἱστορίας Ἑλληνικὰς καὶ μυρία τοιαῦτα οὐκ ὀκνεῖ προκομίζειν , ἂν μόνον καὶ διὰ τούτων ἐλπίζῃ τινὰ σωτηρίαν ἀνθρώπων ἁρπάσαι . βαβαὶ τῆς τηλικαύτης ψυχῆς καὶ σπουδῆς . καλῶς δὲ καὶ τῷ τοιούτῳ κέχρηται τῶν λόγων εἴδει , καὶ πάλιν τοῦ ἀποστολικοῦ καὶ ἁπλοῦ καὶ εὐγενοῦς καὶ ἀπεριέργου χαρακτῆρος οὐκ ἀφίσταται . εἰ μὲν γὰρ οὐδ' ὅλως ἐκέχρητο τούτοις , ἀδυναμίαν ἂν οἱ πάντα τολμῶντες καὶ ἰδιωτισμὸν ᾐτιάσαντο , ὅπου καὶ νῦν τινες μὴ συνιέντες τὰ τοιαῦτα , ἀπορίαν αὐτὸν τῶν τοιούτων ἔχειν ἐξ ὧν οὐδ' αὐτοὶ συνίσασιν , ὑπολαμβάνουσιν . εἰ δ' αὖ πάλιν τούτοις διὰ παντὸς ἐχρῆτο , ὁ ἀποστολικὸς χαρακτὴρ ἐν τοῖς παρεωραμένοις ἐτίθετο . διῄτησιν οὖν συνετῶς καὶ πανσοφως ἄμφω · ἐχρήσατο μὲν γὰρ ἐκείνοις ὥστε δεῖξαι ῥᾴδιον εἶναι βουλομένῳ τὸ τοιοῦτον , καὶ ὅτι οὐκ ἀγνοεῖ , ἐνέμεινε δὲ τῷ ἀποστολικῷ χαρακτῆρι , τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ ἀπερίεργον καὶ καθαρὸν καὶ αὐτοφυὲς τοῦ λόγου τιμῶν . τὶ οὖν μὴ καὶ οἱ λοιποὶ οὕτω τοὺς ἑαυτῶν κατέμιξαν λόγους ; ἀρκεῖ καὶ οὗτος μόνος δεῖξαι ὅτι κἀκείνοις ῥᾷον ἦν εἴπερ ἐβούλοντο ποιεῖν . καίτοι καὶ ἐν ταῖς ἐκείνων ἐπιστολαῖς ἐστιν , εἰ καὶ σπανιώτερον , τὰ τοιαῦτα εὑρεῖν . εἰ δὲ τὸ ἔχοντες χαρίσματα μηδαμοῦ ἀναπαυστέον μέχρι τοῦ εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς , ἄλλη μὲν διάνοια ἀνακύψει , μονοσχημάτιστος δὲ ἡ σύνταξις ἔσται , εἰς πνεῦμα δὲ λίαν ἡ περίοδος αποτεταμενη
91101vἔχοντες δὲ χαρίσματα ∆υσὶ τρόποις ἐσχημάτισται ὅλον τὸ χωρίον τοῦτο ἕως τοῦ εἴτε ὁ παρακαλῶν ἐν τῇ παρακλήσει ποίοις τούτοις τῷ λεγομένῳ ἀπὸ κοινοῦ καὶ τῷ ἐλλειπτικῷ καὶ γὰρ τὸ ἔχοντες ἀπὸ κοινοῦ καθ' ἕκαστον κῶλον παραλαμβάνεται οἷον εἴτε προφητείαν ἔχει τις εἴτε διακονίαν ἔχει τις τοῦτο δὲ τὸ ἀπὸ κοινοῦ καὶ ζεῦγμα καλεῖται ὅτι συζεύγνυσι πληθυντικὸν ἑνικῷ καὶ μετοχὴν ῥήματι οὕτως οὖν ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἔχοντες κατὰ τὸ ζεῦγμα λαμβανόμενον ἀπηρτισμένην κατὰ τοῦτο τέως τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ χωρία ποιεῖ ἐλλειπτικῷ δὲ πάλιν ἐσχημάτισται ὅτι λείπει τι πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ νοήματος οἷον τὸ μενέτω ἐν ᾧ ἔλαβεν ἕκαστος χαρίσματι ἢ ἀρκείσθω ἢ στοιχείτω ἤ τι τοιοῦτον οἷον εἴτε προφητείαν ἔχει τις εἴτε διακονίαν μενέτω ἕκαστος καὶ ὁ τὴν προφητείαν ἔχων καὶ ὁ τὴν διακονίαν καὶ ὁ τὴν διδασκαλίαν καὶ ὁ τὴν παράκλησιν ἔχων ἁπλῶς ἕκαστος ἐν ᾧ ἔλαβε χαρίσματι καὶ πολλὴ ἐστιν ἡ τῶν τοιούτων χρῆσις παρὰ τῷ θαυμασίῳ Παύλῳ καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ ἀμαθὴς ὢν τούτων ἐκέχρητο τούτοις ἡ γὰρ χάρις ἡ τὰ μείζω χορηγοῦσα καὶ τῶν εὐτελῶν πολλάκις παρεῖχε τὴν γνῶσιν οὐχ ὡς μέγα τι τούτων ὑπαρχοντων τὶ γὰρ ἂν καὶ εἴη περὶ λέξεις καὶ συλλαβὰς καὶ τὴν τούτων συνθήκην μικρολογουμένων ἀνθρώπων πόνος καὶ ὀνοματα οὔκουν ὡς μεγάλων τινῶν τούτων ὄντων ἐκέχρητο τούτοις ἀλλ' εἰς τὸ καταισχύνειν τοὺς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μέγα φρονοῦντας καὶ κερδῆσαι αὐτοὺς εἰς ταπεινοφροσύνην καὶ ὑπακοὴν τῆς αὐτοῦ νουθεσίας ἄοκνα γὰρ ὑπῆρχεν ἅπαντα Παύλῳ ὅσω σωτηρίαν ἔφερεν ἀνθρώποις διὸ καὶ χρήσεις ποιητικῶν στίχων καὶ ἱστορίας Ἑλληνικὰς καὶ μυρία τοιαῦτα οὐκ ὀκνεῖ προκομίζειν ἂν μόνον καὶ διὰ τούτων ἐλπίζῃ τινὰ σωτηρίαν ἀνθρώπων ἁρπάσαι βαβαὶ τῆς τηλικαύτης ψυχῆς καὶ σπουδῆς καλῶς δὲ καὶ τῷ τοιούτῳ κέχρηται τῶν λόγων εἴδει καὶ πάλιν τοῦ ἀποστολικοῦ καὶ ἁπλοῦ καὶ εὐγενοῦς καὶ ἀπεριέργου χαρακτῆρος οὐκ ἀφίσταται εἰ μὲν γὰρ οὐδ' ὅλως ἐκέχρητο τούτοις ἀδυναμίαν ἂν οἱ πάντα τολμῶντες καὶ ἰδιωτισμὸν ᾐτιάσαντο ὅπου καὶ νῦν τινες μὴ συνιέντες τὰ τοιαῦτα απειριαν αὐτὸν τῶν τοιούτων ἔχειν ἐξ ὧν οὐδ' αὐτοὶ συνίσασιν ὑπολαμβάνουσιν εἰ δ' αὖ πάλιν τούτοις διὰ παντὸς ἐχρῆτο ὁ ἀποστολικὸς χαρακτὴρ ἐν τοῖς παρεωραμένοις ἐτίθετο διῄτησιν οὖν συνετῶς καὶ πανσοφως ἄμφω ἐχρήσατο μὲν γὰρ ἐκείνοις ὥστε δεῖξαι ῥᾴδιον εἶναι βουλομένῳ τὸ τοιοῦτον καὶ ὅτι οὐκ ἀγνοεῖ ἐνέμεινε δὲ τῷ ἀποστολικῷ χαρακτῆρι τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ ἀπερίεργον καὶ καθαρὸν καὶ αὐτοφυὲς τοῦ λόγου τιμῶν τὶ οὖν μὴ καὶ οἱ λοιποὶ οὕτω τοὺς ἑαυτῶν κατέμιξαν λόγους ἀρκεῖ καὶ οὗτος μόνος δεῖξαι ὅτι κἀκείνοις ῥᾷον ἦν εἴπερ ἐβούλοντο ποιεῖν καίτοι καὶ ἐν ταῖς ἐκείνων ἐπιστολαῖς ἐστιν εἰ καὶ σπανιώτερον τὰ τοιαῦτα εὑρεῖν εἰ δὲ τὸ ἔχοντες χαρίσματα μηδαμοῦ ἀναπαυστέον μέχρι τοῦ εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς ἄλλη μὲν διάνοια ἀνακύψει μονοσχημάτιστος δὲ ἡ σύνταξις ἔσται εἰς πνεῦμα δὲ λίαν ἡ περίοδος ἀποτεταμένη
62788r
1862187v
190525v* ἔχοντες δὲ χαρίσματα [∆υσὶ  τρόποις  ἐσχημάτισται  ὅλον  τὸ  χωρίο] τοῦτο ἕως τοῦ εἴτε ὁ παρακαλῶν ἐν τῇ παρακλήσει ποίοις τούτοις τῷ λεγομένῳ ἀπὸ κοινοῦ καὶ τῷ ἐλλειπτικῷ καὶ γὰρ τὸ ἔχοντες ἀπὸ κοινοῦ καθ' ἕκαστον κῶλον παραλαμβάνεται οἷον εἴτε προφητείαν ἔχει τις εἴτε διακονίαν ἔχει τις τοῦτο δὲ τὸ ἀπὸ κοινοῦ καὶ ζεῦγμα καλεῖται ὅτι συζεύγνυσι πληθυντικὸν ἑνικῷ καὶ μετοχὴν ῥήματι οὕτως οὖν ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἔχοντες κατὰ τὸ ζεῦγμα λαμβανόμενον ἀπηρτισμένην κατὰ τοῦτο τέως τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ χωρία ποιεῖ ἐλλειπτικῷ δὲ πάλιν ἐσχημάτισται ὅτι λείπει τι πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ νοήματος οἷον τὸ μενέτω ἐν ᾧ ἔλαβεν ἕκαστος χαρίσματι ἢ ἀρκείσθω ἢ στοιχείτω ἤ τι τοιοῦτον οἷον εἴτε προφητείαν ἔχει τις εἴτε διακονίαν μενέτω ἕκαστος καὶ ὁ τὴν προφητείαν ἔχων καὶ ὁ τὴν διακονίαν καὶ ὁ τὴν διδασκαλίαν καὶ ὁ τὴν παράκλησιν ἔχων καὶ ἁπλῶς ἕκαστος ἐν ᾧ ἔλαβε χαρίσματι καὶ πολλὴ ἐστιν ἡ τῶν τοιούτων χρῆσις παρὰ τῷ θαυμασίῳ Παύλῳ καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ ἀμαθὴς ὢν τούτων ἐκέχρητο τούτοις ἡ γὰρ χάρις ἡ τὰ μείζω χωρηγοῦσα καὶ τῶν εὐτελῶν πολλάκις παρεῖχε τὴν γνῶσιν οὐχ ὡς μέγα τι τούτων ὑπαρχοντων τὶ γὰρ ἂν καὶ εἴη περὶ λέξεις καὶ συλλαβὰς καὶ τὴν τούτων συνθήκην μικρολογουμένων ἀνθρώπων πόνος καὶ ὀνοματα οὔκουν ὡς μεγάλων τινῶν τούτων ὄντων ἐκέχρητο τούτοις ἀλλ' εἰς τὸ καταισχύνειν τοὺς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μέγα φρονοῦντας καὶ κερδῆσαι αὐτοὺς εἰς ταπεινοφροσύνην καὶ ὑπακοὴν τῆς αὐτοῦ νουθεσίας ἄοκνα γὰρ ὑπῆρχεν ἅπαντα Παύλῳ ὅσα σωτηρίαν ἔφερεν ἀνθρώποις διὸ καὶ χρήσεις ποιητικῶν στίχων καὶ ἱστορίας Ἑλληνικὰς καὶ μυρία τοιαῦτα οὐκ ὀκνεῖ προκομίζειν ἂν μόνον καὶ διὰ τούτων ἐλπίζῃ τινὰ σωτηρίαν ἀνθρώπων ἁρπάσαι βαβαὶ τῆς τιλικαύτης ψυχῆς καὶ σπουδῆς καλῶς δὲ καὶ τῷ τοιούτῳ κέχρηται τῶν λόγων εἴδει καὶ πάλιν τοῦ ἀποστολικοῦ καὶ ἁπλοῦ καὶ εὐγενοῦς καὶ ἀπεριέργου χαρακτῆρος οὐκ ἀφίσταται εἰ μὲν γὰρ οὐδ' ὅλως ἐκέχρητο τούτοις ἀδυναμίαν ἂν οἱ πάντα τολμῶντες καὶ ἰδιωτισμὸν ᾐτιάσαντο ὅπου καὶ νῦν τινες μὴ συνιέντες τὰ τοιαῦτα απειριαν αὐτὸν τῶν τοιούτων ἔχειν ἐξ ὧν οὐδ' αὐτοὶ συνίσασιν ὑπολαμβάνουσιν εἰ δ' αὖ πάλιν τούτοις διὰ παντὸς ἐχρῆτο ὁ ἀποστολικὸς χαρακτὴρ ἐν τοῖς παρεωραμένοις ἐτίθετο διῄτησιν οὖν συνετῶς καὶ πανσοφως ἄμφω ἐχρήσατο μὲν γὰρ ἐκείνοις ὥστε δεῖξαι ῥᾴδιον εἶναι βουλομένῳ τὸ τοιοῦτον καὶ ὅτι οὐκ ἀγνοεῖ ἐνέμεινε δὲ τῷ ἀποστολικῷ χαρακτῆρι τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ ἀπερίεργον καὶ καθαρὸν καὶ αὐτοφυὲς τοῦ λόγου τιμῶν τὶ οὖν μὴ καὶ οἱ λοιποὶ οὕτω τοὺς ἑαυτῶν κατέμιξαν λόγους ἀρκεῖ καὶ οὗτος μόνος δεῖξαι ὅτι κἀκείνοις ῥᾷον ἦν εἴπερ ἐβούλοντο ποιεῖν καίτοι καὶ ἐν ταῖς ἐκείνων ἐπιστολαῖς ἐστιν εἰ καὶ σπανιώτερον τὰ τοιαῦτα εὑρεῖν
191957v
192362vΦωτ(ιου) * ἔχοντες δεῖ χαρίσματα ∆υσὶ τρόποις ἐσχημάτισται ὅλον τὸ χωρίον τοῦτο ἕως τοῦ εἴτε ὁ παρακαλῶν ἐν τῇ παρακλήσει ποίοις τούτοις τῷ λεγομένῳ ἀπὸ κοινοῦ καὶ τῷ ἐλλειπτικῷ καὶ γὰρ τὸ ἔχοντες ἀπὸ κοινοῦ καθ' ἕκαστον κῶλον παραλαμβάνεται οἷον εἴτε προφητείαν ἔχει τις εἴτε διακονίαν ἔχει τις τοῦτο δὲ τὸ ἀπὸ κοινοῦ καὶ ζεῦγμα καλεῖται ὅτι συζεύγνυσι πληθυντικὸν ἑνικῷ καὶ μετοχὴν ῥήματι οὕτως οὖν ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἔχοντες κατὰ τὸ ζεῦγμα λαμβανόμενον ἀπηρτισμένην κατὰ τοῦτο τέως τὴν ἔννοιαν καὶ τὰ χωρία ποιεῖ ἐλλειπτικῷ δὲ πάλιν ἐσχημάτισται ὅτι λείπει τι πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ νοήματος οἷον τὸ μενέτω ἐν ᾧ ἔλαβεν ἕκαστος χαρίσματι ἢ ἀρκείσθω ἢ στοιχείτω ἤ τι τοιοῦτον οἷον εἴτε προφητείαν ἔχει τις εἴτε διακονίαν μενέτω ἕκαστος καὶ ὁ τὴν προφητείαν ἔχων καὶ ὁ τὴν διακονίαν καὶ ὁ τὴν διδασκαλίαν καὶ ὁ τὴν παράκλησιν ἔχων καὶ ἁπλῶς ἕκαστος ἐν ᾧ ἔλαβε χαρίσματι καὶ πολλὴ ἐστιν ἡ τῶν τοιούτων χρῆσις παρὰ τῷ θαυμασίῳ Παύλῳ καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ ἀμαθὴς ὢν τούτων ἐκέχρητο τούτοις ἡ γὰρ χάρις ἡ τὰ μείζω χορηγοῦσα καὶ τῶν εὐτελῶν πολλάκις παρεῖχε τὴν γνῶσιν οὐχ ὡς μέγα τι τούτων ὑπαρχοντων τὶ γὰρ ἂν καὶ εἴη περὶ λέξεις καὶ συλλαβὰς καὶ τὴν τούτων συνθήκην μικρολογουμένων ἀνθρώπων πόνος καὶ ὀνοματα οὔκουν ὡς μεγάλων τινῶν ὄντων τούτων ἐκέχρητο τούτοις ἀλλ' εἰς τὸ καταισχύνειν τοὺς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μέγα φρονοῦντας καὶ κερδῆσαι αὐτοὺς εἰς ταπεινοφροσύνην καὶ ὑπακοὴν τῆς αὐτοῦ νουθεσίας ἄοκνα γὰρ ὑπῆρχεν ἅπαντα Παύλῳ ὅσα σωτηρίαν ἔφερεν ἀνθρώποις διὸ καὶ χρήσεις ποιητικῶν στίχων καὶ ἱστορίας Ἑλληνικὰς καὶ μυρία τοιαῦτα οὐκ ὀκνεῖ προκομίζειν ἂν μόνον καὶ διὰ τούτων ἐλπίζῃ τινὰ σωτηρίαν ἀνθρώπων ἁρπάσαι βαβαὶ τῆς τηλικαύτης ψυχῆς καὶ σπουδῆς καλῶς δὲ καὶ τῷ τοιούτῳ κέχρηται τῶν λόγων εἴδει καὶ πάλιν τοῦ ἀποστολικοῦ καὶ ἁπλοῦ καὶ εὐγενοῦς καὶ ἀπεριέργου χαρακτῆρος οὐκ ἀφίσταται εἰ μὲν γὰρ οὐδ' ὅλως ἐκέχρητο τούτοις ἀδυναμίαν ἂν οἱ πάντα τολμῶντες καὶ ἰδιωτισμὸν ᾐτιάσαντο ὅπου καὶ νῦν τινες μὴ συνιέντες τὰ τοιαῦτα ἀπορίαν αὐτὸν τῶν τοιούτων ἔχειν ἐξ ὧν οὐδ' αὐτοὶ συνίσασιν ὑπολαμβάνουσιν εἰ δ' αὖ πάλιν τούτοις διὰ παντὸς ἐχρῆτο ὁ ἀποστολικὸς χαρακτὴρ ἐν τοῖς παρεωραμένοις ἐτίθετο διῄτησιν οὖν συνετῶς καὶ πανσοφως ἄμφω ἐχρήσατο μὲν γὰρ ἐκείνοις ὥστε δεῖξαι ῥᾴδιον εἶναι βουλομένῳ τὸ τοιοῦτον καὶ ὅτι οὐκ ἀγνοεῖ ἐνέμεινε δὲ τῷ ἀποστολικῷ χαρακτῆρι τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ ἀπερίεργον καὶ καθαρὸν καὶ αὐτοφυὲς τοῦ λόγου τιμῶν τὶ οὖν μὴ καὶ οἱ λοιποὶ οὕτω τοὺς ἑαυτῶν κατέμιξαν λόγους ἀρκεῖ καὶ οὗτος μόνος δεῖξαι ὅτι κἀκείνοις ῥᾷον ἦν εἴπερ ἐβούλοντο ποιεῖν καίτοι καὶ ἐν ταῖς ἐκείνων ἐπιστολαῖς ἐστιν εἰ καὶ σπανιώτερον τὰ τοιαῦτα εὑρεῖν εἰ δὲ τὸ ἔχοντες χαρίσματα μηδαμοῦ ἀναπαυστέον μέχρι τοῦ εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς ἄλλη μὲν διάνοια ἀνακύψει μονοσχημάτιστος δὲ ἡ σύνταξις ἔσται εἰς πνεῦμα δὲ λίαν ἡ περίοδος ἀποτεταμένη
198087v
199741v

Unit 682Phb (Rom.12.5-Rom.12.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
190525v* εἰ δὲ τὸ ἔχοντες χαρίσματα μηδαμοῦ ἀναπαυστέον μέχρι τοῦ εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς ἄλλη μὲν διάνοια ἀνακύψει μονοσχημάτιστος δὲ ἡ σύνταξις ἔσται εἰς πνεῦμα δὲ λίαν ἡ περίοδος ἀποτεταμένη

Unit 685Ph (Rom.12.8-Rom.12.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὁ μεταδιδυος Ἐπειδὴ τὰ χαρίσματα ἢ ἐν δοσει τὴν ἐνέργειαν αὐτῶν ἐπιδείκνυσιν ἢ ἐν προστασίᾳ ἢ ἐν ἐλέῳ , φησὶν ὅτι οὐχ ἁπλῶς ταῦτα δεῖ ἐπιτελεῖν , ἀλλὰ διδόναι μὲν μετὰ ἁπλοτητος καὶ χαρᾶς , οὐχ ὡς ζημιούμενον τι ἀλλὰ μᾶλλον κερδαίνοντα , καὶ προΐστασθαι μὴ ἀμελῶς ἀλλ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ σπουδάζοντα , καὶ ἐλεεῖν ἱλαρῶς καὶ εὐθύμως ὡς αὐτον τι καρπούμενον . ἔσται δὲ ταῦτα πῶς ; ἂν ἀγάπην ἔχωμεν πρὸς ἀλλήλους , ἀγάπην δὲ μὴ πεπλασμένην καὶ ἐν ὑποκρίσει , ἀλλ' ἄπλαστον καὶ ἀνυποκριτον καὶ τελείαν καὶ ἀληθῶς ἀγάπην
91102rΦ(ω)τ(ιου) * ἐν ἁπλότητι Ἐπειδὴ τὰ χαρίσματα ἢ ἐν δοσει τὴν ἐνέργειαν αὐτῶν ἐπιδείκνυσιν ἢ ἐν προστασίᾳ ἢ ἐν ἐλέῳ φησὶν ὅτι οὐχ ἁπλῶς ταῦτα δεῖ ἐπιτελεῖν ἀλλὰ διδόναι μὲν μετὰ ἁπλοτητος καὶ χαρᾶς οὐχ ὡς ζημιούμενον τι ἀλλὰ μᾶλλον κερδαίνοντα καὶ προΐστασθαι μὴ ἀμελῶς ἀλλ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ σπουδάζοντα καὶ ἐλεεῖν ἱλαρῶς καὶ εὐθύμως ὡς αὐτον τι καρπούμενον ἔσται δὲ ταῦτα πῶς ἂν ἀγάπην ἔχωμεν πρὸς ἀλλήλους ἀγάπην δὲ μὴ πεπλασμένην καὶ ἐν ὑποκρίσει ἀλλ' ἄπλαστον καὶ ἀνυποκριτον καὶ τελείαν καιἀληθῶς ἀγάπην
62788v
1862188r
190525vΦωτ(ιου) ὁ μεταδιδοὺς ἐν ἁπλότητι Ἐπειδὴ τὰ χαρίσματα ἢ ἐν δοσει τὴν ἐνέργειαν αὐτῶν ἐπιδείκνυσιν ἢ ἐν προστασίᾳ ἢ ἐν ἐλέῳ φησὶν ὅτι οὐχ ἁπλῶς ταῦτα δεῖ ἐπιτελεῖν ἀλλὰ διδόναι μὲν μετὰ ἁπλοτητος καὶ χαρᾶς οὐχ ὡς ζημιούμενον τι ἀλλὰ μᾶλλον κερδαίνοντα καὶ προΐστασθαι μὴ ἀμελῶς ἀλλ ὡς ὑπὲρ ἑαυτοῦ σπουδάζοντα καὶ ἐλεεῖν ἱλαρῶς καὶ εὐθύμως ὡς αὐτον τι καρπούμενον ἔσται δὲ ταῦτα πῶς ἂν ἀγάπην ἔχωμεν πρὸς ἀλλήλους ἀγάπην δὲ μὴ πεπλασμένην καὶ ἐν ὑποκρίσει ἀλλ' ἄπλαστον καὶ ἀνυποκριτον καὶ τελείαν καὶ ἀληθῶς ἀγάπην
191958r
192363rΦωτ(ιου) * ὁ μεταδιδυος Ἐπειδὴ τὰ χαρίσματα ἢ ἐν δοσει τὴν ἐνέργειαν αὐτῶν ἐπιδείκνυσιν ἢ ἐν προστασίᾳ ἢ ἐν ἐλέῳ φησὶν ὅτι οὐχ ἁπλῶς ταῦτα δεῖ ἐπιτελεῖν ἀλλὰ διδόναι μὲν μετὰ ἁπλοτητος καὶ χαρᾶς οὐχ ὡς ζημιούμενον τι ἀλλὰ μᾶλλον κερδαίνοντα καὶ προΐστασθαι μὴ ἀμελῶς ἀλλ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ σπουδάζοντα καὶ ἐλεεῖν ἱλαρῶς καὶ εὐθύμως ὡς αὐτον τι καρπούμενον ἔσται δὲ ταῦτα πῶς ἂν ἀγάπην ἔχωμεν πρὸς ἀλλήλους ἀγάπην δὲ μὴ πεπλασμένην καὶ ἐν ὑποκρίσει ἀλλ' ἄπλαστον καὶ ἀνυποκριτον καὶ τελείαν καὶ ἀληθῶς ἀγάπην
198087v
199741v

Unit 690Ph (Rom.12.9-Rom.12.9)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) κολλώμενοι τῶι αγαζωι Πῶς ἐστι κολληθῆναι τῷ ἀγαθῷ ; ἐν τῇ φιλαδελφίᾳ , φησί , τοῦτ' ἔστι διὰ τῆς φιλαδελφίας · ἐν τούτῳ γὰρ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἐστε καὶ ἑξῆς . ὁ δὲ μαθητὴς φυλάττων τὰ μαθήματα κεκολληται καὶ ἥνωται τῷ διδασκάλῳ , ὅπερ ἐστὶ τὸ κυρίως ἀγαθον , ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός . ἀλλὰ πόθεν φύεται ἡ φιλαδελφία ; πόθεν ἐστὶ θηρᾶσαι αὐτήν ; ἐκ τοῦ προηγεῖσθαι ἀλλήλους , φησί , τῇ τιμῇ · ὡς ἀληθῶς γὰρ ἀρχὴν λαμβάνει φιλία ἀσφαλῆ , ἐὰν ἕκαστος ἀγωνίζηται προλαβεῖν εἰς τὸ τιμῆσαι τὸν πλησίον .
91102rΦωτιου * Πῶς ἐστι κολληθῆναι τῷ ἀγαθῷ ἐν τῇ φιλαδελφίᾳ φησὶ τοῦτ' ἔστι διὰ τῆς φιλαδελφίας ἐν τούτῳ γὰρ γνώσονται ἐὰν ἀγαπᾶτε ἀλλήλους ὁ δὲ μαθητὴς φυλάττων τὰ μαθήματα κεκόλληται καὶ ἥνωται τῷ διδασκάλῳ ὅπερ ἐστὶ τὸ κυρίως ἀγαθον ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἀλλὰ πόθεν φύεται ἡ φιλαδελφία πόθεν ἐστὶ θηρᾶσαι ταὐτὴν ἐκ τοῦ προηγεῖσθαι ἀλλήλους φησὶ τῇ τιμῇ ὡς ἀληθῶς γὰρ ἀρχὴν λαμβάνει φιλία ἀσφαλῆ ἐὰν ἕκαστος ἀγωνίζηται προλαβεῖν εἰς τὸ τιμῆσαι τὸν πλησίον
62788v
1862188r
190525v* τὸ πονηρὸν κολλώμενοι τῶ αγαζω τῆ φιλαδελφία Πῶς ἐστι κολληθῆναι τῷ ἀγαθῷ ἐν τῇ φιλαδελφίᾳ φησὶ τοῦτ' ἔστι διὰ τῆς φιλαδελφίας ἐν τούτῳ γὰρ γνώσονται ἐὰν αγαπατες ἀλλήλους ὁ δὲ μαθητὴς φυλάττων τὰ μαθήματα κεκόλληται καὶ ἥνωται τῷ διδασκάλῳ ὅπερ ἐστὶ τὸ κυρίως ἀγαθον ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἀλλὰ πόθεν φύεται ἡ φιλαδελφία πόθεν ἐστὶ θηρᾶσαι ταὐτὴν ἐκ τοῦ προηγεῖσθαι ἀλλήλους φησὶ τῇ τιμῇ ὡς ἀληθῶς γὰρ ἀρχὴν λαμβάνει φιλία ἀσφαλῆ ἐὰν ἕκαστος ἀγωνίζηται προλαβεῖν εἰς τὸ τιμῆσαι τὸν πλησίον
191958r
192363rΦωτ(ιου) * κολλώμενοι τῶι αγαζωι Πῶς ἐστι κολληθῆναι τῷ ἀγαθῷ ἐν τῇ φιλαδελφίᾳ φησὶ τοῦτ' ἔστι διὰ τῆς φιλαδελφίας ἐν τούτῳ γὰρ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἐστε καὶ ἑξῆς ὁ δὲ μαθητὴς φυλάττων τὰ μαθήματα κεκόλληται καὶ ἥνωται τῷ διδασκάλῳ ὅπερ ἐστὶ τὸ κυρίως ἀγαθον ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἀλλὰ πόθεν φύεται ἡ φιλαδελφία πόθεν ἐστὶ θηρᾶσαι αὐτὴν ἐκ τοῦ προηγεῖσθαι ἀλλήλους φησὶ τῇ τιμῇ ὡς ἀληθῶς γὰρ ἀρχὴν λαμβάνει φιλία ἀσφαλῆ ἐὰν ἕκαστος ἀγωνίζηται προλαβεῖν εἰς τὸ τιμῆσαι τὸν πλησίον
198087v
199741v

Unit 702Pha (Rom.12.16-Rom.12.16)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες τὴν πρὸς τοὺς ἁγίους ἐλεημοσύνην εἰσάγει , διὸ καὶ ἐφύλαξεν αὐτὴν ἐν ἐξαιρέτῳ . ἄνω μὲν περὶ καθολικῆς εἶπεν ἐλεημοσύνης , κοινωνοῦντες , φησίν · κοινωνία γὰρ τὸ πρᾶγμα · σὺ μὲν γὰρ εἰσφέρεις χρήματα αὐτοῖς , ἐκεῖνοι δὲ σοὶ τὴν πρὸς θεὸν παρρησίαν καὶ τὰ μυρία ἀγαθά .
91102vΦ(ω)τ(ιου) * τὴν πρὸς τοὺς ἁγίους ἐλεημοσύνην εἰσάγει διὸ καὶ ἐφύλαξεν αὐτὴν ἐν ἐξαιρέτῳ ἄνω μὲν περὶ καθολικῆς εἶπεν ἐλεημοσύνης κοινωνοῦντες φησὶν κοινωνία γὰρ τὸ πρᾶγμα σὺ μὲν γὰρ εἰσφέρεις χρήματα αὐτοῖς ἐκεῖνοι δὲ σοὶ τὴν πρὸς θεὸν παρρησίαν καὶ τὰ μυρία ἀγαθά
62788v
1862188v
190526r* ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες Ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες τὴν πρὸς τοὺς ἁγίους ἐλεημοσύνην εἰσάγει διὸ καὶ ἐφύλαξεν αὐτὴν ἐν ἐξαιρέτῳ ἄνω μὲν περὶ καθολικῆς εἶπεν ἐλεημοσύνης κοινωνοῦντες φησὶν κοινωνία γὰρ τὸ πρᾶγμα σὺ μὲν γὰρ εἰσφέρεις χρήματα αὐτοῖς ἐκεῖνοι δὲ σοὶ τὴν πρὸς θεὸν παρρησίαν καὶ τὰ μυρία ἀγαθά
191958v
192363vΦωτ(ιου) * Ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες τὴν πρὸς τοὺς ἁγίους ἐλεημοσύνην εἰσάγει διὸ καὶ ἐφύλαξεν αὐτὴν ἐν ἐξαιρέτῳ ἄνω μὲν περὶ καθολικῆς εἶπεν ἐλεημοσύνης κοινωνοῦντες φησὶν κοινωνία γὰρ τὸ πρᾶγμα σὺ μὲν γὰρ εἰσφέρεις χρήματα αὐτοῖς ἐκεῖνοι δὲ σοὶ τὴν πρὸς θεὸν παρρησίαν καὶ τὰ μυρία ἀγαθά
198087v
199742r

Unit 702Phb (Rom.12.16-Rom.12.16)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες Πως δ' ἂν γένηταί σοι τοῦτο εὰν μὴ φρονης περὶ ἑαυτοῦ ὑψηλὰ ἀλλὰ συμφερη κα συναπαγη τοῖς ταπεινοῖς καὶ εἰς τὴν ἐκείνων συγκαυαβαινης ευτελειαν ἐκ δὲ τούτων τὴν κενοδοξίαν καταστελλει εἰκὸς γὰρ ἦν αὐτοὺς διὰ τὴν πόλιν τούτωι κατεσχησθαι τῶι πάθει
91102v
62788v
1862188v
190526r* μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονουνντες ἀλλὰ τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες Πως δ' ἂν γένηταί σοι τοῦτο εὰν μὴ φρονῇς περὶ σεαυτοῦ ὑψηλὰ ἀλλὰ συμφέρῃ κα συναπάγῃ τοῖς ταπεινοῖς καὶ εἰς τὴν ἐκείνων συγκαυαβαινης εὐτέλειαν ἐκ δὴ τούτων τὴν κενοδοξίαν καταστέλλει εἰκὸς γὰρ ἦν αὐτοὺς διὰ τὴν πόλιν τούτωι κατεσχηισθαι τῶι πάθει
191958v
192364rΦωτ(ιου) * μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες Πως δ' ἂν γένηταί σοι τοῦτο εὰν μὴ φρονῇς περὶ ἑαυτοῦ ὑψηλὰ ἀλλὰ συμφέρῃ κα συναπάγῃ τοῖς ταπεινοῖς καὶ εἰς τὴν ἐκείνων συγκαυαβαινης εὐτέλειαν ἐκ δὲ τούτων τὴν κενοδοξίαν καταστέλλει εἰκὸς γὰρ ἦν αὐτοὺς διὰ τὴν πόλιν τούτωι κατεσχῆσθαι τῶι πάθει
198087v
199742r

Unit 710Ph (Rom.12.20-Rom.12.20)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας Εἰ καὶ σοῦ εὐεργετοῦντος τὸν ἐχθρον , ὁ θεὸς ἐκδικῶν σε ὀργίζεται αὐτῷ , καὶ πῦρ πειρασμῶν καὶ κακώσεων ἃ κατὰ τοῦ πλησίον ἐκεῖνος ἐτέκταινεν , ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ στρέφει , ἀλλ' οὖν σὺ μὴ διὰ τοῦτο θελήσῃς αὐτὸν εὐεργετεῖν , ἵνα ἐν τοιούτοις αὐτὸν κακοῖς ἴδῃς , ἐπεὶ ἐνικήθης ὑπὸ τοῦ κακοῦ , κἀκεῖνος μὲν οὐδὲν ἧττον ἃ ἔδει παθεῖν αὐτὸν πάσχει , σὺ δὲ ἀπώλεσας τὸν μισθὸν νικηθεὶς ὑπὸ τοῦ κακοῦ . μᾶλλον δέ , εἰ τοιαύτην σου τὴν γνώμην ὁ θεὸς ἴδῃ , οὐδ' ἐκδικεῖ · τὸν γὰρ ἀγαθον , τὸν πρᾷον , τὸν ἀδικηθέντα ἐκδικεῖ , ἀλλ' οὐχὶ τὸν διὰ τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς προαιρέσεως ἑαυτὸν ἐκδικήσαντα , καὶ διὰ πράξεως ἀγαθῆς τῆς εὐεργεσίας πονηρευσάμενον τὴν διαφθορὰν ἰδεῖν τοῦ λυπήσαντος . εὐεργέτει οὖν σύ , ἵνα νικήσῃς τὸ κακόν , καὶ ἵνα γένῃ υἱος , ὡς ὁ κύριος φησι , τοῦ ἐν οὐρανῶι πατρός .
91102vΦ(ω)τ(ιου) * Εἰ καὶ σοῦ εὐεργετοῦντος τὸν ἐχθρον ὁ θεὸς ἐκδικῶν σε ὀργίζεται αὐτῷ καὶ πῦρ πειρασμῶν καὶ κακώσεων ἃ κατὰ τοῦ πλησίον ἐκεῖνος ἐτέκταινεν ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ στρέφει ἀλλ' οὖν σὺ μὴ διὰ τοῦτο θελήσῃς αὐτὸν εὐεργετεῖν ἵνα ἐν τοιούτοις αὐτὸν κακοῖς ἴδῃς ἐπεὶ ἐνικήθης ὑπὸ τοῦ κακοῦ κἀκεῖνος μὲν οὐδὲν ἧττον ἃ ἔδει παθεῖν αὐτὸν πάσχει σὺ δὲ ἀπώλεσας τὸν μισθὸν νικηθεὶς ὑπὸ τοῦ κακοῦ μᾶλλον δὲ εἰ τοιαύτην σου τὴν γνώμην ὁ θεὸς ἴδῃ οὐδ' ἐκδικεῖ τὸν ἀγαθον γὰρ τὸν πρᾷον τὸν ἀδικηθέντα ἐκδικεῖ ἀλλ' οὐχὶ τὸν διὰ τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς προαιρέσεως ἑαυτὸν ἐκδικήσαντα καὶ διὰ πράξεως ἀγαθῆς τῆς εὐεργεσίας πονηρευσάμενον τὴν διαφθορὰν ἰδεῖν τοῦ λυπήσαντος εὐεργέτει οὖν σὺ ἵνα νικήσῃς τὸ κακὸν καὶ ἵνα γένῃ υἱος ὡς ὁ κύριος φησι τοῦ ἐν οὐρανῶι πατρός
62789r
1862189r
190526v* μὴ νικῶ ὑπο τοῦ κακοῦ ἀλλὰ νίκα ἐν τῶ ἀγαθῷ τὸ κακὸν πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις Εἰ καὶ σοῦ εὐεργετοῦντος τὸν ἐχθρον ὁ θεὸς ἐκδικῶν σε ὀργίζεται αὐτῷ καὶ πῦρ πειρασμῶν καὶ κακώσεων ἃ κατὰ τοῦ πλησίον ἐκεῖνος ἐτέκταινεν ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ στρέφει ἀλλ' οὖν σὺ μὴ διὰ τοῦτο θελήσῃς αὐτὸν εὐεργετεῖν ἵνα ἐν τοιούτοις αὐτὸν κακοῖς ἴδῃς ἐπεὶ ἐνικήθης ὑπὸ τοῦ κακοῦ κἀκεῖνος μὲν οὐδὲν ἧττον ἃ ἔδει παθεῖν αὐτὸν πάσχει σὺ δὲ ἀπώλεσας τὸν μισθὸν νικηθεὶς ὑπὸ τοῦ κακοῦ μᾶλλον δὲ εἰ τοιαύτην σου τὴν γνώμην ὁ θεὸς ἴδῃ οὐδε ἐκδικεῖ τὸν γὰρ ἀγαθον τὸν πρᾷον τὸν ἀδικηθέντα ἐκδικεῖ ἀλλ' οὐχὶ τὸν διὰ τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς προαιρέσεως ἑαυτὸν ἐκδικήσαντα καὶ διὰ πράξεως ἀγαθῆς τῆς εὐεργεσίας πονηρευσάμενον τὴν διαφθορὰν ἰδεῖν τοῦ λυπήσαντος εὐεργέτει οὖν σὺ ἵνα νικήσῃς τὸ κακὸν καὶ ἵνα γένῃ υἱος ὡς ὁ κύριος φησι τοῦ ἐν οὐρανοῖς πατρός
191959v
192364vΦωτ(ιου) * τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας Εἰ καὶ σοῦ εὐεργετοῦντος τὸν ἐχθρον ὁ θεὸς ἐκδικῶν σε ὀργίζεται αὐτῷ καὶ πῦρ πειρασμῶν καὶ κακώσεων ἃ κατὰ τοῦ πλησίον ἐκεῖνος ἐτέκταινεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ στρέφει ἀλλ' οὖν σὺ μὴ διὰ τοῦτο θελήσῃς αὐτὸν εὐεργετεῖν ἵνα ἐν τοιούτοις αὐτὸν κακοῖς ἴδῃς ἐπεὶ ἐνικήθης ὑπὸ τοῦ κακοῦ κἀκεῖνος {μὲν ἃ /μὲν οὐδὲν ἧττον ἃ }* ἔδει παθεῖν αὐτὸν πάσχει σὺ δὲ ἀπώλεσας τὸν μισθὸν νικηθεὶς ὑπὸ τοῦ κακοῦ μᾶλλον δὲ εἰ τοιαύτην σου τὴν γνώμην ὁ θεὸς ἴδῃ οὐδ' ἐκδικεῖ τὸν γὰρ ἀγαθον τὸν πρᾷον τὸν ἀδικηθέντα ἐκδικεῖ ἀλλ' οὐχὶ τὸν διὰ τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς προαιρέσεως ἑαυτὸν ἐκδικήσαντα καὶ διὰ πράξεως ἀγαθῆς τῆς εὐεργεσίας πονηρευσάμενον τὴν διαφθορὰν ἰδεῖν τοῦ λυπήσαντος εὐεργέτει οὖν σὺ ἵνα νικήσῃς τὸ κακὸν καὶ ἵνα γένῃ υἱος ὡς ὁ κύριος φησι τοῦ ἐν οὐρανῶι πατρός
198087v
199742v

Unit 711Ph (Rom.12.21-Rom.12.21)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Οὐκοῦν οὐ δεῖ , φησί , ποιεῖν ἵνα μὴ σωρεύωμεν ἄνθρακας , ἀλλ' ἑτέρως ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τὴν σὴν ἄνθρακας σωρεύειν θέλεις . καὶ γὰρ τοῦτο ποιεῖ μνησικακία · οὐ γὰρ σὺ τοῦτο ποιεῖς ἀλλ' ἐκεῖνος ὁ θηριώδης . εἰ γὰρ εὐεργετοῦντος σου μένει φυλάττων ἐκεῖνος τὴν ἀπέχθειαν , ἑαυτῷ τὸ πῦρ ἀνῆψεν , αὐτὸς ἔφλεξεν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν , σὺ δὲ ἀναίτιος εἶ . μὴ γίνου τοῦ θεοῦ φιλανθρωποτερος , ἐπεὶ μυρία πείσῃ δεινά , μηδὲ σοφιζώμεθα τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ . εἶπεν · τοῦτο ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις , σὺ δὲ λέγεις · φείδομαι τοῦ ἐχθροῦ . εἴθε σαυτοῦ ἐφροντιζες . μὴ ποίει σκοπῷ τοιούτῳ , μᾶλλον δὲ κἂν τοιούτῳ ποίησον σκοπῷ , ἀλλ' οὐ ποιεῖς . οὐ λέγω σοι ὅτι ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις , ἀλλὰ καὶ ἕτερον τι πλέον λέγω · μόνον ποίησον . ταῦτα γὰρ πάντα ἵνα σε ἐκκαλέσῃ τε , φησὶν ὁ Παῦλος , ἐλπίδι τῆς τιμωρίας λῦσαι τὴν ἔχθραν · οὐδὲ γὰρ ἐστιν εὐεργετοῦντα καὶ εὐεργετούμενον μεῖναι ἐχθρον .
91103r
62789r
1862189r
190526v
191959v
192364vΦωτ(ιου) * Οὐκοῦν οὐ δεῖ φησὶ ποιεῖν ἵνα μὴ σωρεύωμεν ἄνθρακας ἀλλ' ἑτέρως ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τὴν σὴν ἄνθρακας σωρεύειν θέλεις καὶ γὰρ τοῦτο ποιεῖ μνησικακία οὐ γὰρ σὺ τοῦτο ποιεῖς ἀλλ' ἐκεῖνος ὁ θηριώδης εἰ γὰρ εὐεργετοῦντος σου μένει φυλάττων ἐκεῖνος τὴν ἀπέχθειαν ἑαυτῷ τὸ πῦρ ἀνῆψεν αὐτὸς ἔφλεξεν αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν σὺ δὲ ἀναίτιος εἶ μὴ γίνου τοῦ θεοῦ φιλανθρωπότερος ἐπεὶ μυρία πείσῃ δεινὰ μηδὲ σοφιζώμεθα τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ εἶπεν τοῦτο ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις σὺ δὲ λέγεις φείδομαι τοῦ ἐχθροῦ εἴθε σαυτοῦ ἐφροντιζες μὴ ποίει σκοπῷ τοιούτῳ μᾶλλον δὲ κἂν τοιούτῳ ποίησον σκοπῷ ἀλλ' οὐ ποιεῖς οὐ λέγω σοι ὅτι ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἀλλὰ καὶ ἕτερον τι πλέον λέγω μόνον ποίησον ταῦτα γὰρ πάντα ἵνα σε ἐκκαλέσῃ τε φησὶν ὁ Παῦλος ἐλπίδι τῆς τιμωρίας λῦσαι τὴν ἔχθραν οὐδὲ γὰρ ἐστιν εὐεργετοῦντα καὶ εὐεργετούμενον μεῖναι ἐχθρον
198087v
199742v

Unit 715Ph (Rom.13.2-Rom.13.2)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ώστε αντιττασσομενος Κερδαίνεις κἀντεῦθεν , φησίν , ὑποτασσομενος , οὐ μόνον ὅτι ἐντολὴν πληροῖς , ἀλλ' ὅτι καὶ τὸν θεὸν τιμᾷς , τιμῶν τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην ἐξουσίαν καὶ τὸν ταύτην χειρίζοντα . μακάριος οὖν ὁ οὕτω καὶ διὰ ταῦτα τὴν ἐξουσίαν τιμῶν καὶ ὑποτασσομενος , ὥσπερ ἄθλιος ὁ διὰ ταῦτα μὴ ὑποκείμενος . καὶ διπλοῦν γὰρ ἀποφέρεται κρίμα · πρῶτον ἐκ τοῦ θεοῦ , ὅτι τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην καὶ ὁρισθεῖσαν ἀρχὴν ἐξουθενεῖ , δεύτερον καὶ ἐκ τῶν ἠτιμασμένων ἀρχοντων . ὅρα δὲ καὶ τὸ κέρδος τῶν ἀρχοντων · κωλύουσι τοὺς φαύλους , προτρέπονται τοὺς σπουδαίους δι' ὧν αὐτοὺς τιμῶσι καὶ ἐπαινοῦσιν εἰς ἀρετήν . χρὴ οὖν αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι καὶ διὰ τοῦτο , καὶ ὅτι θεοῦ διάκονοὶ εἰσι , τῷ θελήματι αὐτοῦ ὑπηρετούμενοι . καὶ τρίτον , ὅτι τὰ ἴδια λιποντες ὑπὲρ τῶν κοινῶν φροντίζουσι , τῇ τῶν πλησίον ὠφελείᾳ προσκαρτεροῦντες καὶ τῆς ἰδίας ἀνέσεως τὸν ὑπὲρ ἐκείνων πόνον ἀποδεχομενοι . τὶς τούτοις , εἰ καὶ μήτις φόβος ἐπέκειτο , ἐξ αὐτοῦ τοῦ συνειδοτος τῆς κρίσεως οὐκ ἂν ἀγάσαιτο , καὶ ἐν πατέρων θήσειͅ καὶ προστατῶν λόγῳ . μακάριοὶ εἰσιν , οἱ τοιοῦτοι ἄρχοντες
91103rΦ(ω)τ(ιου) τῆι τοῦ θεοῦ διαταγῆι Κερδαίνεις κἀντεῦθεν φησὶν ὑποτασσομενος οὐ μόνον ὅτι ἐντολὴν πληροῖς ἀλλ' ὅτι καὶ τὸν θεὸν τιμᾷς τιμῶν τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην ἐξουσίαν καὶ τὸν ταύτην χειρίζοντα μακάριος οὖν ὁ οὕτω καὶ διὰ ταῦτα τὴν ἐξουσίαν τιμῶν καὶ ὑποτασσομενος ὥσπερ ἄθλιος ὁ διὰ ταῦτα μὴ ὑποκείμενος καὶ διπλοῦν ἀποφέρεται κρίμα πρῶτον ἐκ τοῦ θεοῦ ὅτι τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην καὶ ὁρισθεῖσαν ἀρχὴν ἐξουθενεῖ δεύτερον καὶ ἐκ τῶν ἠτιμασμένων ἀρχοντων ὅρα δὲ καὶ τὸ κέρδος τῶν ἀρχοντων κωλύουσι τοὺς φαύλους προτρέπονται τοὺς σπουδαίους δι' ὧν αὐτοὺς τιμῶσι καὶ ἐπαινοῦσιν εἰς ἀρετὴν χρὴ οὖν αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὅτι θεοῦ διάκονοὶ εἰσι τῷ θελήματι αὐτοῦ ὑπηρετούμενοι καὶ τρίτον ὅτι τὰ ἴδια λιπόντες ὑπὲρ τῶν κοινῶν φροντίζουσι τῇ τῶν πλησίον ὠφελείᾳ προσκαρτεροῦντες καὶ πρὸ τῆς ἰδίας ἀνέσεως τὸν ὑπὲρ ἐκείνων πόνον ἀναδεχομενοι τὶς τούτοις εἰ καὶ μήτις φόβος ἐπέκειτο ἐξ αὐτῆς τοῦ συνειδότος τῆς κρίσεως οὐκ ἂν ἀγάσαιτο καὶ ἐν πατέρων θήσει καὶ προστατῶν λόγῳ μακάριοὶ εἰσιν οἱ τοιοῦτοι ἄρχοντες
62789r
1862189r
190526vΦωτ(ιου) ὁ ἀντιτασσόμενος τῆι ἐξουσίαι τῆι τοῦ θεοῦ διαταγῆι ανθετηκεν οἱ δὲ ανθετηκοτες Κερδαίνεις κἀντεῦθεν φησὶν ὑποτασσομενος οὐ μόνον ὅτι ἐντολὴν πληροῖς ἀλλ' ὅτι καὶ τὸν θεὸν τιμᾷς τιμῶν τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην ἐξουσίαν καὶ τὸν ταύτην χειρίζοντα μακάριος οὖν ὁ οὕτω καὶ διὰ ταῦτα τὴν ἐξουσίαν τιμῶν καὶ ὑποτασσομενος ὥσπερ ἄθλιος ὁ διὰ ταῦτα μὴ ὑποκείμενος καὶ διπλοῦν γὰρ ἀποφέρεται κρίμα ἐκ τοῦ θεοῦ ὅτι τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην καὶ ὁρισθεῖσαν ἀρχὴν ἐξουθενεῖ β καὶ ἐκ τῶν ἠτιμασμένων ἀρχοντων ὅρα δὲ καὶ τὸ κέρδος τῶν ἀρχοντων κωλύουσι τοὺς φαύλους προτρέπονται τοὺς σπουδαίους δι' ὧν αὐτοὺς τιμῶσι καὶ ἐπαινοῦσιν εἰς ἀρετὴν χρὴ οὖν αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὅτι θεοῦ διάκονοὶ εἰσι τῷ θελήματι αὐτοῦ ὑπηρετούμενοι καὶ τρίτον ὅτι τὰ ἴδια λιπόντες ὑπὲρ τῶν κοινῶν φροντίζουσι τῇ τῶν πλησίον ὠφελείᾳ προσκαρτεροῦντες καὶ τῆς ἰδίας ἀνέσεως τὸν ὑπὲρ ἐκείνων πόνον ἀδεχομενοι τὶς τούτοις εἰ καὶ μήτις φόβος ἐπέκειτο ἐξ αὐτοῦ τοῦ συνειδότος τῆς κρίσεως οὐκ ἂν ἀγάσαιτο καὶ ἐν πατέρων θήσει καὶ προστατῶν λόγῳ μακάριοὶ εἰσιν οἱ τοιοῦτοι ἄρχοντες
191960r
192365rΦωτ(ιου) * ώστε αντιττασσομενος Κερδαίνεις κἀντεῦθεν φησὶν ὑποτασσομενος οὐ μόνον ὅτι ἐντολὴν πληροῖς ἀλλ' ὅτι καὶ τὸν θεὸν τιμᾷς τιμῶν τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην ἐξουσίαν καὶ τὸν ταύτην χειρίζοντα μακάριος οὖν ὁ οὕτω καὶ διὰ ταῦτα τὴν ἐξουσίαν τιμῶν καὶ ὑποτασσομενος ὥσπερ ἄθλιος ὁ διὰ ταῦτα μὴ ὑποκείμενος καὶ διπλοῦν γὰρ ἀποφέρεται κρίμα πρῶτον ἐκ τοῦ θεοῦ ὅτι τὴν ὑπ' αὐτοῦ τεταγμένην καὶ ὁρισθεῖσαν ἀρχὴν ἐξουθενεῖ δεύτερον καὶ ἐκ τῶν ἠτιμασμένων ἀρχοντων ὅρα δὲ καὶ τὸ κέρδος τῶν ἀρχοντων κωλύουσι τοὺς φαύλους προτρέπονται τοὺς σπουδαίους δι' ὧν αὐτοὺς τιμῶσι καὶ ἐπαινοῦσιν εἰς ἀρετὴν χρὴ οὖν αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὅτι θεοῦ διάκονοὶ εἰσι τῷ θελήματι αὐτοῦ ὑπηρετούμενοι καὶ τρίτον ὅτι τὰ ἴδια λιπόντες ὑπὲρ τῶν κοινῶν φροντίζουσι τῇ τῶν πλησίον ὠφελείᾳ προσκαρτεροῦντες καὶ τῆς ἰδίας ἀνέσεως τὸν ὑπὲρ ἐκείνων πόνον ἀποδεχομενοι τὶς τούτοις εἰ καὶ μήτις φόβος ἐπέκειτο ἐξ αὐτοῦ τοῦ συνειδότος τῆς κρίσεως οὐκ ἂν ἀγάσαιτο καὶ ἐν πατέρων θήσειͅ καὶ προστατῶν λόγῳ μακάριοὶ εἰσιν οἱ τοιοῦτοι ἄρχοντες
198087v
199742v

Unit 721Ph (Rom.13.4-Rom.13.4)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) θεοῦ γὰρ διάκονος ἐστι σοι καὶ σοί , φησίν , ἐστὶ διάκονος εἰς τὸ ἀγαθον , τοῦ θεοῦ δηλονότι διάκονος ὑπάρχων . πῶς δὲ ἐστι σοὶ διάκονος ; κωλύων τοὺς κακοὺς καὶ τὴν ἀπ' αὐτῶν βλάβην σοι ἀφαιρούμενος καὶ ἄδειαν παρέχων εἰς τὸ ποιεῖν σε τὸ ἀγαθον . διακονεῖ δὲ σοὶ εἰς τὸ ἀγαθον , καὶ ὅταν σε ἐπὶ τοῖς κακοῖς φοβῇ , ἀνακοπτων σε ἐκεῖθεν καὶ προτρεπομενος ἐπ' ἀρετήν · ἔτι δὲ καὶ τιμῶν καὶ ἀποδεχομενος προτρέπει εἰς αὐτὸ τοῦτο .
91103rΦ(ω)τ(ιου) * καί σοι φησὶν ἐστὶ διάκονος εἰς τὸ ἀγαθον τοῦ θεοῦ δηλονότι διάκονος ὑπάρχων πῶς δὲ ἐστι σοὶ διάκονος κωλύων τοὺς κακοὺς καὶ τὴν ἀπ' αὐτῶν βλάβην σοι ἀφαιρούμενος καὶ ἄδειαν παρέχων εἰς τὸ ποιεῖν σε τὸ ἀγαθον διακονεῖ δὲ σοὶ εἰς τὸ ἀγαθον καὶ ὅταν σε ἐπὶ τοῖς κακοῖς φοβῇ ἀνακοπτων σε ἐκεῖθεν καὶ προτρεπόμενος ἐπ' ἀρετὴν ἔτι δὲ καὶ τιμῶν καὶ ἀποδεχομενος προτρέπει εἰς αὐτὸ τοῦτο
62789r
1862189r
190527r* καὶ σοὶ φησὶν διάκονος εἰς τὸ ἀγαθον τοῦ θεοῦ δηλονότι διάκονος ὑπάρχων πῶς δὲ ἐστι σοὶ διάκονος κωλύων τοὺς κακοὺς καὶ τὴν ἀπ' αὐτῶν βλάβην σοι ἀφαιρούμενος καὶ ἄδειαν παρέχων εἰς τὸ ποιεῖν σε τὸ ἀγαθον διακονεῖ δὲ σοὶ εἰς τὸ ἀγαθον καὶ ὅταν σε ἐπὶ τοῖς κακοῖς φοβῇ ἀνακοπτων σε ἐκεῖθεν καὶ προτρεπόμενος ἐπ' ἀρετὴν ἔτι δὲ καὶ τιμῶν καὶ ἀποδεχομενος προτρέπει εἰς αὐτὸ τοῦτο
191960r
192365vΦωτ(ιου) * θεοῦ γὰρ διάκονος ἐστι σοι καὶ σοὶ φησὶν ἐστὶ διάκονος εἰς τὸ ἀγαθον τοῦ θεοῦ δηλονότι διάκονος ὑπάρχων πῶς δὲ ἐστι σοὶ διάκονος κωλύων τοὺς κακοὺς καὶ τὴν ἀπ' αὐτῶν βλάβην σοι ἀφαιρούμενος καὶ ἄδειαν παρέχων εἰς τὸ ποιεῖν σε τὸ ἀγαθον διακονεῖ δὲ σοὶ εἰς τὸ ἀγαθον καὶ ὅταν σε ἐπὶ τοῖς κακοῖς φοβῇ ἀνακοπτων σε ἐκεῖθεν καὶ προτρεπόμενος ἐπ' ἀρετὴν ἔτι δὲ καὶ τιμῶν καὶ ἀποδεχομενος προτρέπει εἰς αὐτὸ τοῦτο
198087v
199743r

Unit 725Pha (Rom.13.5-Rom.13.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ∆ι , ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι εἰ γὰρ διάκονος ἐστι θεοῦ , εἰ ἐπαίνους ἕξεις ἐξ αὐτῆς , οὐ μόνον δεῖ διὰ τὴν ἐξ αὐτῆς ὀργὴν ἐγγινομένην τοῖς ἁμαρτάνουσιν ὑποτάσσεσθαι αὐτῇ , ἀλλά γε πολλῷ μᾶλλον προσήκει καὶ ὡς διάκονον θεοῦ καὶ ὡς ἐπαινοῦσαν καὶ ἐπαλείφουσαν ἐπ' ἀρετὴν τιμῆς αὐτὴν ἀξιοῦν · καὶ γὰρ κἂν μηδεὶς ᾖ φόβος , αὐτὴ ἡ συνείδησις εἰς ὑπακοὴν αὐτῆς καὶ ὑποταγὴν προτρέπεται .
91103vΦ(ω)τ(ιου) * εἰ γὰρ διάκονος ἐστι θεοῦ εἰ ἐπαίνους ἕξεις ἐξ αὐτῆς οὐ μόνον δεῖ διὰ τὴν ἐξ αὐτῆς ὀργὴν ἐγγινομένην τοῖς ἁμαρτάνουσιν ὑποτάσσεσθαι αὐτῇ ἀλλά γε πολὺ μᾶλλον προσήκει καὶ ὡς διάκονον θεοῦ καὶ ὡς ἐπαινοῦσαν καὶ ἐπαλείφουσαν ἐπ' ἀρετὴν τιμῆς αὐτὴν ἀξιοῦν καὶ γὰρ κἂν μηδεὶς ᾖ φόβος αὐτὴ ἡ συνείδησις εἰς ὑπακοὴν αὐτῆς καὶ ὑποταγὴν προτρέπεται
62789v
1862189v
190527r* εἰ γὰρ διάκονος ἐστι θεοῦ εἰ ἐπαίνους ἕξεις ἐξ αὐτῆς οὐ μόνον δεῖ διὰ τὴν ἐξ αὐτῆς ὀργὴν ἐγγινομένην τοῖς ἁμαρτάνουσιν ὑποτάσσεσθαι αὐτῇ ἀλλά γε πολὺ μᾶλλον προσήκει καὶ ὡς διάκονον θεοῦ καὶ ὡς ἐπαινοῦσαν καὶ ἐπαλείφουσαν ἐπ' ἀρετὴν τιμῆς αὐτὴν ἀξιοῦν καὶ γὰρ κἂν μηδεὶς ᾖ φόβος αὐτὴ ἡ συνείδησις εἰς ὑπακοὴν αὐτῆς καὶ ὑποταγὴν προτρέπεται
191960v
192365vΦωτ(ιου) * ∆ι ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι εἰ γὰρ διάκονος ἐστι θεοῦ εἰ ἐπαίνους ἕξεις ἐξ αὐτῆς οὐ μόνον δεῖ διὰ τὴν ἐξ αὐτῆς ὀργὴν ἐγγινομένην τοῖς ἁμαρτάνουσιν ὑποτάσσεσθαι αὐτῇ ἀλλά γε πολλῷ μᾶλλον προσήκει καὶ ὡς διάκονον θεοῦ καὶ ὡς ἐπαινοῦσαν καὶ ἐπαλείφουσαν ἐπ' ἀρετὴν τιμῆς αὐτὴν ἀξιοῦν καὶ γὰρ κἂν μηδεὶς ᾖ φόβος αὐτὴ ἡ συνείδησις εἰς ὑπακοὴν αὐτῆς καὶ ὑποταγὴν προτρέπεται
198087v
199743r

Unit 725Phb (Rom.13.5-Rom.13.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐ μόνον διὰ τὴν ὀργήν διὰ μὲν τὴν ὀργὴν οἱ φαῦλοι καὶ μὴ θέλοντες ὑποτάσσονται , διὰ δὲ τὴν συνείδησιν ὀφείλουσιν οἱ σπουδαῖοι ἑκοντες καὶ σὺν προθυμίᾳ ὑποτάσσεσθαι .
91103vκαὶ διὰ τὴν συνείδησιν διὰ μὲν τὴν ὀργὴν οἱ φαῦλοι καὶ μὴ θέλοντες ὑποτάσσονται διὰ δὲ τὴν συνείδησιν ὀφείλουσιν οἱ σπουδαῖοι ἑκοντες καὶ σὺν προθυμίᾳ ὑποτάσσεσθαι
62789v
1862189v
190527r* διὰ μὲν τὴν ὀργὴν οἱ φαῦλοι καὶ μὴ θέλοντες ὑποτάσσονται διὰ δὲ συνείδησιν ὀφείλουσιν οἱ σπουδαῖοι ἑκοντες καὶ σὺν προθυμίᾳ ὑποτάσσεσθαι
191960v
192365vΦωτ(ιου) * οὐ μόνον διὰ τὴν ὀργήν διὰ μὲν τὴν ὀργὴν οἱ φαῦλοι καὶ μὴ θέλοντες ὑποτάσσονται διὰ δὲ τὴν συνείδησιν ὀφείλουσιν οἱ σπουδαῖοι ἑκοντες καὶ σὺν προθυμίᾳ ὑποτάσσεσθαι
198087v
199743r

Unit 733Ph (Rom.13.8-Rom.13.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἕτερον Πῶς ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον νόμον πεπλήρωκεν ; ἢ αὐτοθεν δῆλον · ἀγαπῶν γὰρ οὐκ ἂν τοῦ ἀγαπωμένου τὸν γάμον διορύξῃ , εἰς αὐτὸ τὸ κεφάλαιον τοῦ βίου ἐπιβουλεύων τὸν φιλούμενον καὶ ζημιῶν , ἀλλ' οὐδὲ μιαιφονους χεῖρας ὁπλίσῃ κατ' αὐτοῦ · οὐ μὴν οὐδὲ κλέπτειν ἐπιχειρήσῃ , οὐδ' ἄλλως πως εἰς ἐπιθυμίαν τινὸς τῶν αὐτοῦ καταστὰς ἀφαιρήσεται βίᾳ λαβὼν οὐδὲν γὰρ τούτων ἐστὶ φιλοῦντος · οὐ μὴν οὐδὲ μαρτυρίαν ψευδῆ κατὰ τοῦ πλησίον μαρτυρήσει , οὐδ' ἐπίορκον ὅρκον ὀμοσει . πατέρα δὲ καὶ μητέρα πῶς ὁ τὸν πλησίον φιλῶν οὐ διαφεροντως φιλήσει καὶ τιμήσει ; πῶς δ' οὐχὶ τὸ θεῖον οὗτος ὡς ἀληθῶς ἐξ ὅλης αὐτοῦ τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ἀγαπήσει καὶ δοξολογήσει ; ὁ δὲ τούτοις ἑαυτὸν περιφράξας , ποίαν ἄλλην ἀρετὴν ταῖς προαιρημέναις οὐ συναυξήσει καὶ συναπαρτίσει ; ὥστε ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον ὅλον τὸν νόμον πεπληρωκὼς ἂν εἴη . ἐπειδὴ δὲ τὸ τῆς ἀγάπης ὄνομα εἰώθασιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐπὶ τῶν ἀναξίων διαθέσεων τῆς κλήσεως ταύτης τιθέναι , ὑπογραφὴν αὐτῆς αὐτὸς ἀποδίδωσιν , ποίαν ἔφησεν ἀγάπην , παριστὰς ἐν αὑτῇ περιέχειν τὸν νόμον καὶ συγκεφαλαιοῦσθαι τῶν ἀρετῶν τὸ πλῆθος · ἡ ἀγάπη γάρ , φησίν , ἣν ἔφην , συνάπτουσα τοὺς πλησίον ἀλλήλοις οὕτως ἑνοποιεῖ ὡς ἑκάτερον οὐχ ἕτερον νομίζειν τὸν συναφθέντα , ἀλλὰ νομίζειν ἄλλον αὐτὸν εἶναι ἐκεῖνον . ἐξ οὗ δηλονότι οὐδὲν ἑκάτερος τῷ πλησίον ἐργάζεται κακόν . εἶτα ἐπαναληπτικὸν · πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη , ἀντὶ τοῦ ἀληθῶς ἄρα καὶ δικαίως ἔφην , ὅτι ὁ ἀγαπῶν νόμον πεπλήρωκεν .
91103vΦ(ω)τ(ιου) * Πῶς ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον νόμον πεπλήρωκεν ἢ αὐτοθεν δῆλον ἀγαπῶν γὰρ οὐκ ἂν τοῦ ἀγαπωμένου τὸν γάμον διορύξῃ εἰς αὐτὸ τὸ κεφάλαιον τοῦ βίου ἐπιβουλεύων καὶ ζημιῶν τὸν φιλούμενον ἀλλ' οὐδὲ μιαιφόνους χεῖρας ὁπλίσειͅ κατ' αὐτοῦ οὐ μὴν οὐδὲ κλέπτειν ἐπιχειρήσει οὐδ' ἄλλως πως εἰς ἐπιθυμίαν τινὸς τῶν αὐτοῦ καταστὰς ἀφαιρήσεται βίᾳ λαβὼν οὐδὲν γὰρ τούτων ἐστὶ φιλοῦντος οὐ μὴν οὐδὲ μαρτυρίαν ψευδῆ κατὰ τοῦ πλησίον μαρτυρήσει οὐδ' ἐπίορκον ὅρκον ὀμοσει πατέρα δὲ καὶ μητέρα πῶς ὁ τὸν πλησίον φιλῶν οὐ διαφερόντως φιλήσει καὶ τιμήσει πῶς δ' οὐχὶ τὸ θεῖον οὗτος ὡς ἀληθῶς ἐξ ὅλης αὐτοῦ τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος αὐτοῦ ἀγαπήσει καὶ δοξολογήσει ὁ δὲ τούτοις ἑαυτὸν περιφράξας ποίαν ἄλλην ἀρετὴν ταῖς προειρημέναις οὐ συναυξήσει καὶ συναπαρτίσει ὥστε ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον ὅλον τὸν νόμον πεπληρωκὼς ἂν εἴη εἶτα ἐπειδὴ τὸ τῆς ἀγάπης ὄνομα εἰώθασιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐπὶ τῶν ἀναξίων διαθέσεων τῆς κλήσεως ταύτης τιθέναι ὑπογραφὴν αὐτῆς αὐτὸς ἀποδίδωσι ποίαν ἔφησεν ἀγάπην παριστὰς ἐν αὑτῇ περιέχειν τὸν νόμον καὶ συγκεφαλαιοῦσθαι τῶν ἀρετῶν τὸ πλῆθος ἡ ἀγάπη γὰρ φησὶν ἣν ἔφης συνάπτουσα τοὺς πλησίον ἀλλήλοις οὕτως ἑνοποιεῖ ὡς ἑκάτερον οὐχ ἕτερον ἡγεῖσθαι τὸν συναφθέντα ἀλλὰ νομίζειν ἄλλον αὐτὸν εἶναι ἐκεῖνον ἐξ οὗ δηλονότι οὐδὲν ἑκάτερος τῷ πλησίον ἐργάσεται κακὸν εἶτα ἐπαναληπτικὸν συμπέρασμα πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη ἀντὶ τοῦ ἀληθῶς ἄρα καὶ δικαίως ἔφην ὅτι ὁ ἀγαπῶν νόμον πεπλήρωκεν
62789v
1862189v
190527v* Πῶς ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον νόμον πεπλήρωκεν ἢ αὐτοθεν δῆλον ἀγαπῶν γὰρ οὐκ ἂν τοῦ ἀγαπωμένου τὸν γάμον διορύξῃ εἰς αὐτὸ τὸ κεφάλαιον τοῦ βίου ἐπιβουλεύων τὸν φιλούμενον καὶ ζημιῶν ἀλλ' οὐδὲ μιαιφόνους χεῖρας ὁπλησει κατ' αὐτοῦ οὐ μὴν οὐδὲ κλέπτειν ἐπιχειρήσειͅ οὐδ' ἄλλως πως εἰς ἐπιθυμίαν τινὸς τῶν αὐτοῦ καταστὰς ἀφαιρήσεται βίᾳ λαβὼν οὐδὲν γὰρ τούτων ἐστὶ φιλοῦντος οὐ μὴν οὐδὲ μαρτυρίαν ψευδῆ κατὰ τοῦ πλησίον ψευδομαρτυρήσει οὐδ' ἐπίορκον ὅρκον ὀμοσει πατέρα δὲ καὶ μητέρα πῶς ὁ τὸν πλησίον φιλῶν οὐ διαφερόντως φιλήσει καὶ τιμήσει πῶς δ' οὐχὶ τὸ θεῖον οὗτος ὡς ἀληθῶς ἐξ ὅλης αὐτοῦ τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος αὐτοῦ ἀγαπήσει καὶ δοξολογήσει ὁ δὲ τούτοις ἑαυτὸν περιφράξας ποίαν ἄλλην ἀρετὴν ταῖς προαιρημέναις οὐ συναυξήσει καὶ συναπαρτίσει ὥστε ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον ὅλον τὸν νόμον πεπληρωκὼς ἂν εἴη εἶτα ἐπειδὴ δὲ τὸ τῆς ἀγάπης ὄνομα εἰώθασιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐπὶ τῶν ἀναξίων διαθέσεων τῆς κλήσεως ταύτης τιθέναι ὑπογραφὴν αὐτῆς αὐτὸς ἀποδίδωσιν ποίαν ἔφησεν ἀγάπην παριστὰς ἐν αὑτῇ περιέχειν τὸν νόμον καὶ συγκεφαλαιοῦσθαι τῶν ἀρετῶν τὸ πλῆθος ἡ ἀγάπη γὰρ φησὶν ἣν ἔφην συνάπτουσα τοὺς πλησίον ἀλλήλοις οὕτως ἑνοποιεῖ ὡς ἑκάτερον οὐχ ἕτερον εγεισθαι τὸν συναφθέντα ἀλλὰ νομίζειν ἄλλον αὐτὸν εἶναι ἐκεῖνον ἐξ οὗ δηλονότι οὐδὲν ἑκάτερος τῷ πλησίον ἐργάζεται κακόν
191961r
192366rΦωτ(ιου) * ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἕτερον Πῶς ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον νόμον πεπλήρωκεν ἢ αὐτοθεν δῆλον ἀγαπῶν γὰρ οὐκ ἂν τοῦ ἀγαπωμένου τὸν γάμον διορύξῃ εἰς αὐτὸ τὸ κεφάλαιον τοῦ βίου ἐπιβουλεύων τὸν φιλούμενον καὶ ζημιῶν ἀλλ' οὐδὲ μιαιφόνους χεῖρας ὁπλίσῃ κατ' αὐτοῦ οὐ μὴν οὐδὲ κλέπτειν ἐπιχειρήσῃ οὐδ' ἄλλως πως εἰς ἐπιθυμίαν τινὸς τῶν αὐτοῦ καταστὰς ἀφαιρήσεται βίᾳ λαβὼν οὐδὲν γὰρ τούτων ἐστὶ φιλοῦντος οὐ μὴν οὐδὲ μαρτυρίαν ψευδῆ κατὰ τοῦ πλησίον μαρτυρήσει οὐδ' ἐπίορκον ὅρκον ὀμοσει πατέρα δὲ καὶ μητέρα πῶς ὁ τὸν πλησίον φιλῶν οὐ διαφερόντως φιλήσει καὶ τιμήσει πῶς δ' οὐχὶ τὸ θεῖον οὗτος ὡς ἀληθῶς ἐξ ὅλης αὐτοῦ τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ἀγαπήσει καὶ δοξολογήσει ὁ δὲ τούτοις ἑαυτὸν περιφράξας ποίαν ἄλλην ἀρετὴν ταῖς προαιρημέναις οὐ συναυξήσει καὶ συναπαρτίσει ὥστε ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον ὅλον τὸν νόμον πεπληρωκὼς ἂν εἴη ἐπειδὴ δὲ τὸ τῆς ἀγάπης ὄνομα εἰώθασιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐπὶ τῶν ἀναξίων διαθέσεων τῆς κλήσεως ταύτης τιθέναι ὑπογραφὴν αὐτῆς αὐτὸς ἀποδίδωσιν ποίαν ἔφησεν ἀγάπην παριστὰς ἐν αὑτῇ περιέχειν τὸν νόμον καὶ συγκεφαλαιοῦσθαι τῶν ἀρετῶν τὸ πλῆθος ἡ ἀγάπη γὰρ φησὶν ἣν ἔφην συνάπτουσα τοὺς πλησίον ἀλλήλοις οὕτως ἑνοποιεῖ ὡς ἑκάτερον οὐχ ἕτερον νομίζειν τὸν συναφθέντα ἀλλὰ νομίζειν ἄλλον αὐτὸν εἶναι ἐκεῖνον ἐξ οὗ δηλονότι οὐδὲν ἑκάτερος τῷ πλησίον ἐργάζεται κακὸν εἶτα ἐπαναληπτικὸν πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη ἀντὶ τοῦ ἀληθῶς ἄρα καὶ δικαίως ἔφην ὅτι ὁ ἀγαπῶν νόμον πεπλήρωκεν
198087v
199743v

Unit 733Phb (Rom.13.8-Rom.13.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
190527vεἶτα ἐπαναληπτικὸν συμπερουμεν πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη ἀντὶ τοῦ ἀληθῶς ἄρα καὶ δικαίως ἔφην ὅτι ὁ ἀγαπῶν νόμον πεπλήρωκεν

Unit 736Ph (Rom.13.10-Rom.13.10)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ τοῦτο εἰδότες τὸν καιρόν τοῦτο τοῖς ἄνω συνήρτηται καὶ πρὸς ἐκεῖνα ἀποδίδοται , ἐπίτασις μᾶλλον ὂν καὶ προτροπὴν ἐμφαῖνον τῶν εἰρημένων . ποίοις δὲ ἄνω ; πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω , καὶ ἀποδοτε πᾶσι τὰς ὀφειλάς , καὶ μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε εἰ μὴ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους . ταῦτα οὖν , φησί , ποιεῖτε διά τε τὰ προειρημένα καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα · διὰ ποῖον ; εἰδοτες τὸν καιρόν , ὅτι συντέτμηται ὁ τῆς ζωῆς ἡμῶν χρόνος , καὶ δεῖ ἡμᾶς εἰ καὶ ἐκαθεύδομεν μηδὲν πράττοντες , ὡς ἐξ ὕπνου κἂν νῦν γοῦν ἐγερθῆναι · φανερὸν γὰρ ὅτι νῦν μᾶλλον πρὸς τὸ τέλος ἐσμὲν τῆς ζωῆς ἡμῶν ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν · σωτηρίαν δὲ καλεῖ τὸ τέλος τῆς ζωῆς , ὅτι τότε τοῖς ἀξίοις ἡ σωτηρία καὶ ἡ ἀπολαυσις ἀποκαλύπτεται μᾶλλον . διὸ καὶ ἡμέραν αὐτο καλεῖ , ὡς ἡδονὴν παρέχουσαν καὶ φωτίζουσαν καὶ φανεροποιοῦσαν τὰ πρὶν ἐν ἀγνοίᾳ τῇ κατὰ πεῖραν καὶ κατ' ἀπολαυσιν κείμενα , μόνῃ δὲ τῇ ἐλπίδι θεωρούμενα . εἰκοτως δὲ τὸν παρόντα βίον νύκτα καλεῖ πρὸς τὴν μέλλουσαν ἡμέραν · πολλὰ γὰρ τῶν ἐν τούτῳ νῦν ὡς ἐν νυκτὶ κρυπτομένων ἐκεῖ φανερὰ ὡς ἐν λαμπρᾷ ἡμέρᾳ γενήσεται , καὶ πολλὰ τῶν ἀγνοουμένων ἐνταῦθα ὡς ἐν σκότει , ἐκεῖ ὡς ἐν φωτὶ ἐπιγνωσθήσεται , πάσης σκηνῆς λυομένης καὶ παντὸς προσωπείου περιαιρουμένου καὶ τῆς ἐπιπροσθούσης ἀχλύος τοῖς λογισμοῖς εκκαθαιρομενου . συνετμήθη οὖν , φησίν , ἡ νύξ , τοῦτ' ἔστιν ὁ βίος ἡμῶν , καὶ ἐγγίζει τὸ τέλος , ἤ τοι ἡ ἡμέρα ἤδη πλησιάζει τῆς τελευτῆς καὶ τῆς ἀνταποδοσεως . χρὴ οὖν διὰ ταῦτα πᾶσαν ἐντολὴν προθύμως ἐπιτελεῖν , ἀγαπᾶν ἀλλήλους , ἀποδιδοναι πᾶσι τὰς ὀφειλάς , ὑποτάσσεσθαι ταῖς ἀρχαῖς · καὶ γὰρ καὶ ὀλίγος ὁ πόνος ἤδη , οὐκ εἰς μῆκος οἱ ἀγῶνες , εἴ τι καὶ δέοι ἀγωνίσασθαι , ἐκτείνονται . βραχὺ λίαν γέγονε τὸ στάδιον τῆς ζωῆς ἡμῶν · μηδεὶς ὀκνείτω , πάντες σπουδάσωμεν .
91104rΦ(ω)τ(ιου) * καὶ τοῦτο εἰδότες τοῖς ἄνω συνήρτηται καὶ πρὸς ἐκεῖνα ἀποδίδοται ἐπίτασις μᾶλλον ὂν καὶ προτροπὴν ἐμφαῖνον τῶν εἰρημένων ποίοις δὲ ἄνω πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω καὶ ἀποδοτε πᾶσι τὰς ὀφειλὰς καὶ μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε εἰ μὴ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους ταῦτα οὖν φησὶ ποιεῖτε διά τε τὰ προειρημένα καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα διὰ ποῖον εἰδοτες τὸν καιρὸν ὅτι συντέτμηται ὁ τῆς ζωῆς ἡμῶν χρόνος καὶ δεῖ ἡμᾶς εἰ καὶ ἐκαθεύδομεν μηδὲν πράττοντες ὡς ἐξ ὕπνου κἂν γοῦν ἐγερθῆναι φανερὸν γὰρ ὅτι νῦν μᾶλλον πρὸς τὸ τέλος ἐσμὲν τῆς ζωῆς ἡμῶν ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν σωτηρίαν δὲ καλεῖ τὸ τέλος τῆς ζωῆς ὅτι τότε τοῖς ἀξίοις ἡ σωτηρία καὶ ἡ ἀπολαυσις ἀποκαλύπτεται μᾶλλον διὸ καὶ ἡμέραν αὐτο καλεῖ ὡς ἡδονὴν παρέχουσαν καὶ φωτίζουσαν καὶ φανεροποιοῦσαν τὰ πρὶν ἐν ἀγνοίᾳ τῇ κατὰ πεῖραν καὶ ἀπολαυσιν κείμενα μόνῃ δὲ τῇ ἐλπίδι θεωρούμενα εἰκοτως δὲ τὸν παρόντα βίον νύκτα καλεῖ πρὸς τὴν μέλλουσαν ἡμέραν πολλὰ γὰρ τῶν ἐν τούτῳ νῦν ὡς ἐν νυκτὶ κρυπτομένων ἐκεῖ φανερὰ ὡς ἐν λαμπρᾷ ἡμέρᾳ γενήσεται καὶ πολλὰ τῶν ἀγνοουμένων ἐνταῦθα ὡς ἐν σκότει ἐκεῖ ὡς ἐν φωτὶ ἐπιγνωσθήσεται πάσης σκηνῆς λυομένης καὶ παντὸς προσώπου περιαιρουμένου καὶ τῆς ἐπιπροσθούσης ἀχλύος τοῖς λογισμοῖς εκκαθαιρομενης συνετμήθη οὖν φησὶν ἡ νὺξ τοῦτ' ἔστιν ὁ βίος ἡμῶν καὶ ἐγγίζει τὸ τέλος ἤ τοι ἡ ἡμέρα ἤδη πλησιάζει τῆς τελευτῆς καὶ τῆς ἀνταποδοσεως χρὴ οὖν καὶ διὰ ταῦτα πᾶσαν ἐντολὴν προθύμως ἐπιτελεῖν ἀγαπᾶν ἀλλήλους ἀποδιδοναι πᾶσι τὰς ὀφειλὰς ὑποτάσσεσθαι ταῖς ἀρχαῖς καὶ γὰρ καὶ ὀλίγος ὁ πόνος ἤδη οὐκ εἰς μῆκος οἱ ἀγῶνες εἴ τι καὶ δέοι ἀγωνίσασθαι ἐκτείνονται βραχὺ λίαν γέγονε τὸ στάδιον τῆς ζωῆς ἡμῶν μηδεὶς ὀκνείτω πάντες σπουδάσωμεν
62789v
1862190r
190527v* καὶ τοῦτο εἰδότες τοῖς ἄνω τοῦτο συνήρτηται καὶ πρὸς ἐκεῖνα ἀποδίδοται ἐπίτασις μᾶλλον ὂν καὶ προτροπὴν ἐμφαῖνον τῶν εἰρημένων ποίοις δὲ ἄνω πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω καὶ ἀποδοτε πᾶσι τὰς ὀφειλὰς καὶ μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε ἂλλ ἡ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους ταῦτα οὖν φησὶ ποιεῖτε διά τε τὰ προειρημένα καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα διὰ ποῖον εἰδοτες τὸν καιρὸν ὅτι συντέτμηται ὁ τῆς ζωῆς ἡμῶν χρόνος καὶ δεῖ ἡμᾶς εἰ καὶ ἐκαθεύδομεν μηδὲν πράττοντες ὡς ἐξ ὕπνου κἂν νῦν γοῦν ἐγερθῆναι φανερὸν γὰρ ὅτι νῦν μᾶλλον πρὸς τὸ τέλος ἐσμὲν τῆς ζωῆς ἡμῶν ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν σωτηρίαν δὲ καλεῖ τὸ τέλος τῆς ζωῆς ὅτι τότε τοῖς ἀξίοις ἡ σωτηρία καὶ ἡ ἀπολαυσις ἀποκαλύπτεται μᾶλλον διὸ καὶ ἡμέραν αὐτο καλεῖ ὡς ἡδονὴν παρέχουσαν καὶ φωτίζουσαν καὶ φανεροποιοῦσαν τὰ πρὶν ἐν ἀγνοίᾳ τῇ κατὰ πεῖραν καὶ κατ' ἀπολαυσιν κείμενα μόνῃ δὲ τῇ ἐλπίδι θεωρούμενα εἰκοτως δὲ τὸν παρόντα βίον νύκτα καλεῖν πρὸς τὴν μέλλουσαν ἡμέραν πολλὰ γὰρ τῶν ἐν τούτῳ νῦν ὡς ἐν νυκτὶ κρυπτομένων ἐκεῖ φανερὰ ὡς ἐν λαμπρᾷ ἡμέρᾳ γενήσεται καὶ πολλὰ τῶν ἀγνοουμένων ἐνταῦθα ὡς ἐν σκότει ἐκεῖ ὡς ἐν φωτὶ ἐπιγνωσθήσεται πάσης σκηνῆς λυομένης καὶ παντὸς προσωπείω περιαιρουμένου καὶ τῆς ἐπιπροσθούσης ἀχλύος τοῖς λογισμοῖς εκκαθαιρομενων συνετμήθη οὖν φησὶν ἡ νὺξ τοῦτ' ἔστιν ὁ βίος ἡμῶν καὶ ἐγγίζει τὸ τέλος ἤ τοι ἡ ἡμέρα ἤδη πλησιάζει τῆς τελευτῆς καὶ τῆς ἀνταποδοσεως χρὴ οὖν διὰ καὶ ταῦτα πᾶσαν ἐντολὴν προθύμως ἐπιτελεῖν ἀγαπᾶν ἀλλήλους ἀποδιδοναι πασην τὰς ὀφειλὰς ὑποτάσσεσθαι ταῖς ἀρχαῖς καὶ γὰρ καὶ ὀλίγος ὁ πόνος ἤδη οὐκ εἰς μῆκος οἱ ἀγῶνες εἴ τι καὶ δέοι ἀγωνίσασθαι ἐκτείνονται βραχὺ λίαν γέγονε τὸ στάδιον τῆς ζωῆς ἡμῶν μηδεὶς ὀκνείτω πάντες σπουδάσωμεν
191961r
192366vΦωτ(ιου) * καὶ τοῦτο εἰδότες τὸν καιρόν τοῦτο τοῖς ἄνω συνήρτηται καὶ πρὸς ἐκεῖνα ἀποδίδοται ἐπίτασις μᾶλλον ὂν καὶ προτροπὴν ἐμφαῖνον τῶν εἰρημένων ποίοις δὲ ἄνω πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω καὶ ἀποδοτε πᾶσι τὰς ὀφειλὰς καὶ μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε εἰ μὴ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους ταῦτα οὖν φησὶ ποιεῖτε διά τε τὰ προειρημένα καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα διὰ ποῖον εἰδοτες τὸν καιρὸν ὅτι συντέτμηται ὁ τῆς ζωῆς ἡμῶν χρόνος καὶ δεῖ ἡμᾶς εἰ καὶ ἐκαθεύδομεν μηδὲν πράττοντες ὡς ἐξ ὕπνου κἂν νῦν γοῦν ἐγερθῆναι φανερὸν γὰρ ὅτι νῦν μᾶλλον πρὸς τὸ τέλος ἐσμὲν τῆς ζωῆς ἡμῶν ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν σωτηρίαν δὲ καλεῖ τὸ τέλος τῆς ζωῆς ὅτι τότε τοῖς ἀξίοις ἡ σωτηρία καὶ ἡ ἀπολαυσις ἀποκαλύπτεται μᾶλλον διὸ καὶ ἡμέραν αὐτο καλεῖ ὡς ἡδονὴν παρέχουσαν καὶ φωτίζουσαν καὶ φανεροποιοῦσαν τὰ πρὶν ἐν ἀγνοίᾳ τῇ κατὰ πεῖραν καὶ κατ' ἀπολαυσιν κείμενα μόνῃ δὲ τῇ ἐλπίδι θεωρούμενα εἰκοτως δὲ τὸν παρόντα βίον νύκτα καλεῖ πρὸς τὴν μέλλουσαν ἡμέραν πολλὰ γὰρ τῶν ἐν τούτῳ νῦν ὡς ἐν νυκτὶ κρυπτομένων ἐκεῖ φανερὰ ὡς ἐν λαμπρᾷ ἡμέρᾳ γενήσεται καὶ πολλὰ τῶν ἀγνοουμένων ἐνταῦθα ὡς ἐν σκότει ἐκεῖ ὡς ἐν φωτὶ ἐπιγνωσθήσεται πάσης σκηνῆς λυομένης καὶ παντὸς προσωπείου περιαιρουμένου καὶ τῆς ἐπιπροσθούσης ἀχλύος τοῖς λογισμοῖς ἐκκαθαιρομένου συνετμήθη οὖν φησὶν ἡ νὺξ τοῦτ' ἔστιν ὁ βίος ἡμῶν καὶ ἐγγίζει τὸ τέλος ἤ τοι ἡ ἡμέρα ἤδη πλησιάζει τῆς τελευτῆς καὶ τῆς ἀνταποδοσεως χρὴ οὖν διὰ ταῦτα πᾶσαν ἐντολὴν προθύμως ἐπιτελεῖν ἀγαπᾶν ἀλλήλους ἀποδιδοναι πᾶσι τὰς ὀφειλὰς ὑποτάσσεσθαι ταῖς ἀρχαῖς καὶ γὰρ καὶ ὀλίγος ὁ πόνος ἤδη οὐκ εἰς μῆκος οἱ ἀγῶνες εἴ τι καὶ δέοι ἀγωνίσασθαι ἐκτείνονται βραχὺ λίαν γέγονε τὸ στάδιον τῆς ζωῆς ἡμῶν μηδεὶς ὀκνείτω πάντες σπουδάσωμεν
198087v
199743v

Unit 745Ph (Rom.13.13-Rom.13.13)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὡς ἐν ἡμέραι ευσχη μονως Ὡς ἐν ἡμέρᾳ . ὡς ἤδη παρούσης , ὡς ἐνεστηκυίας τῆς ὅσον οὔπω παρεσομένης ἡμέρας , οὕτω πολιτευσώμεθα εὐσχημονως . τὶ δὲ ἐστι τὸ εὐσχημονως ; ἑρμηνεύει αὐτὸς ἐπάγων · μὴ κώμοις καὶ ἑξῆς . εὐσχημονως δέ φησι λίαν ἐντρέπων , ὅτι εἰ καὶ μὴ κολασις ἦν ἀποκειμένη τοῖς ἁμαρτάνουσι καὶ ἀπολαυσις τοῖς κατορθοῦσιν , ἔδει τὸ αἰσχρὸν καὶ ἀπρεπὲς καὶ ἀσχημονοῦν φεύγοντας ἔχεσθαι τῆς ἀρετῆς . ὅτε δὲ καὶ τὰ ῥηθέντα ἑκατέρῳ βίῳ ἀκολουθεῖ , τὶ χρὴ ποιεῖν .
91104rΦ(ω)τ(ιου) ὡς ἐν ἡμέραι ὡς ἤδη παρούσης ὡς ἐνεστηκυίας τῆς ὅσον οὔπω παρεσομένης ἡμέρας οὕτω πολιτευσώμεθα εὐσχημονως τὶ δὲ ἐστι τὸ εὐσχημονως ἑρμηνεύει αὐτὸς ἐπάγων μὴ κώμοις καὶ ἑξῆς εὐσχημονως δέ φησι λίαν ἐντρέπων ὅτι εἰ καὶ μὴ κόλασις ἦν ἀποκειμένη τοῖς ἁμαρτάνουσι καὶ ἀπολαυσις τοῖς κατορθοῦσιν ἔδει τὸ αἰσχρὸν καὶ ἀπρεπὲς καὶ ἀσχημονοῦν φεύγοντας ἔχεσθαι τῆς ἀρετῆς ὅτε δὲ καὶ τὰ ῥηθέντα ἑκατέρῳ βίῳ ἀκολουθεῖ τὶ χρὴ ποιεῖν
62790r
1862190r
190528r* Ὡς ἐν ἡμέρᾳ ὡς ἤδη παρούσης ὡς ἐνεστηκυίας τῆς ὅσον οὔπω παρεσομένης ἡμέρας οὕτω πολιτευσώμεθα εὐσχημονως τὶ δὲ ἐστι τὸ εὐσχημονως ἑρμηνεύει αὐτὸς ἐπάγων μὴ κώμοις καὶ ἑξῆς εὐσχημονως δέ φησι λίαν ἐντρέπων ὅτι εἰ καὶ μὴ κόλασις ἦν ἀποκειμένη τοῖς ἁμαρτάνουσι καὶ ἀπολαυσις τοῖς κατορθοῦσιν ἔδει τὸ αἰσχρὸν καὶ ἀπρεπὲς καὶ ἀσχημονοῦν φεύγοντας ἔχεσθαι τῆς ἀρετῆς ὅτε δὲ καὶ τὰ ῥηθέντα ἑκατέρῳ βίῳ ἀκολουθεῖ τὶ χρὴ ποιεῖν
191961v
192367rΦωτ(ιου) * ὡς ἐν ἡμέραι ευσχη μονως Ὡς ἐν ἡμέρᾳ ὡς ἤδη παρούσης ὡς ἐνεστηκυίας τῆς ὅσον οὔπω παρεσομένης ἡμέρας οὕτω πολιτευσώμεθα εὐσχημονως τὶ δὲ ἐστι τὸ εὐσχημονως ἑρμηνεύει αὐτὸς ἐπάγων μὴ κώμοις καὶ ἑξῆς εὐσχημονως δέ φησι λίαν ἐντρέπων ὅτι εἰ καὶ μὴ κόλασις ἦν ἀποκειμένη τοῖς ἁμαρτάνουσι καὶ ἀπολαυσις τοῖς κατορθοῦσιν ἔδει τὸ αἰσχρὸν καὶ ἀπρεπὲς καὶ ἀσχημονοῦν φεύγοντας ἔχεσθαι τῆς ἀρετῆς ὅτε δὲ καὶ τὰ ῥηθέντα ἑκατέρῳ βίῳ ἀκολουθεῖ τὶ χρὴ ποιεῖν
198087v
199744r

Unit 751Ph (Rom.14.1-Rom.14.1)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τὸν δὲ ἀσθενοῦντα Ὅρα τὸ συνετὸν καὶ δραστήριον καὶ προνοητικὸν τοῦ Παύλου . δεξιούμενος ἐπιπλήττει τὸν τοῖς βρώμασι διακρινόμενον , τὸ μὲν ἵνα μὴ ἀποσκιρτήσῃ ἀκράτου τοῦ ἐλέγχου προτεινομένου , τὸ δὲ ἵνα μὴ δόξῃ καλὸν ποιεῖν ἀνεπιτίμητος μένων . διὸ προσλαμβάνεσθε αὐτον , φησίν , ἀσθενὴς ἐστιν . μὴ κρίνῃς αὐτον , φησίν . διὰ τί ; οὐχὶ ὅτι οὐ ποιεῖ κακόν , ἀλλ' ὅτι κύριον ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτὸν ἄλλον . τούτῳ καὶ ἐκεῖνον παραμυθούμενος , ὡς ἔφημεν , ἐπὶ τῷ μὴ κατακρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ πλησίον , καὶ διδοὺς πάλιν ἐννοεῖν ὅτι κἂν οὗτος αὐτὸν οὐ κρίνει , ἀλλ' οὖν ὑπὸ κρίμα ἐστὶ παρατηρούμενος τὰ βρώματα · εἰ γὰρ καὶ οὗτος οὐ κρίνει σε , μονονουχὶ λέγων , ἀλλ' ἔχεις κύριον τὸν κρίνοντά σε . διὸ δεῖ σε τῆς τοιαύτης ἀποσχέσθαι σμικρολογίας . κωλύει δὲ περὶ βρωμάτων κρίνειν ἀλλήλους , ἵνα μὴ κατ' ἀρχὰς τῆς πίστεως περὶ ταῦτα ἐρίζοντες καὶ διαφιλονεικοῦντες ἐκ τούτου καὶ εἰς αὐτὰ τὰ καίρια διαστῆναι κινδυνεύσωσιν , καὶ τὸ κεφάλαιον , αὐτὴν τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν ζημιωθῶσιν . τὶ οὖν ; ἂν ἴδωμεν νῦν περὶ τὰ βρώματα Ἰουδαϊκῶς παρατηρούμενον , οὐ μὴ κατακρίνομεν ; καὶ μάλιστά γε . πῶς οὖν φησιν · μὴ κρίνετε καὶ οὐ μὴ κριθῆτε ; οὐ περὶ πίστεως ἢ τῶν εἰς πίστιν συντελούντων τοῦτο δεῖ ἐκλαμβάνειν μὴ γένοιτο οὐδὲ περὶ τῶν ανεδην πραττομένων ἀτοπων , ἀλλὰ περὶ τῶν κατὰ τὸν βίον ἔργων , περὶ τῶν ὑπονοουμένων , περὶ τῶν , ὡς αὐτὸς ὁ δεσπότης , κάρφους λόγον ἐχοντων · περὶ τούτων γὰρ καὶ τῶν τοιούτων οὐδὲ στόμα διᾶραι δεῖ . καὶ μάλιστα οἷς
91104vΦ(ω)τ(ιου) * Ὅρα τὸ συνετὸν καὶ δραστήριον καὶ προνοητικὸν τοῦ Παύλου δεξιούμενος ἐπιπλήττει τὸν τοῖς βρώμασι διακρινόμενον τὸ μὲν ἵνα μὴ ἀποσκιρτήσῃ ἀκράτου τοῦ ἐλέγχου προτεινομένου τὸ δὲ ἵνα μὴ δόξῃ καλὸν ποιεῖν ἀνεπιτίμητος μένων διὸ προσλαμβάνεσθε αὐτον φησὶν ἀσθενὴς ἐστιν μὴ κρίνῃς αὐτον φησὶν διὰ τὶ οὐχὶ ὅτι οὐ ποιεῖ κακὸν ἀλλ' ὅτι κύριον ἔχει ἄλλον τὸν κρίνοντα αὐτὸν τούτῳ καὶ ἐκεῖνον παραμυθούμενος ὡς ἔφημεν ἐπὶ τῷ μὴ κατακρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ πλησίον καὶ διδοὺς πάλιν ἐννοεῖν ὅτι κἂν οὗτος αὐτὸν οὐ κρίνει ἀλλ' οὖν ὑπὸ κρίμα ἐστὶ παρατηρούμενος τὰ βρώματα εἰ γὰρ καὶ οὗτος οὐ κρίνει σε μονονουχὶ λέγων ἀλλ' ἔχεις κύριον τὸν κρίνοντά σε διὸ δεῖ σε τῆς τοιαύτης ἀποσχέσθαι σμικρολογίας κωλύει δὲ περὶ βρωμάτων κρίνειν ἀλλήλους ἵνα μὴ κατ' ἀρχὰς τῆς πίστεως περὶ ταῦτα ἐρίζοντες καὶ φιλονεικοῦντες ἐκ τούτου καὶ εἰς αὐτὰ τὰ καίρια διαστῆναι κινδυνεύσωσιν καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὴν τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν ζημιωθῶσιν τὶ οὖν ἂν ἴδωμεν νῦν περὶ τὰ βρώματα Ἰουδαϊκῶς παρατηρούμενον οὐ μὴ κατακρίνωμεν καὶ μάλιστά γε πῶς οὖν φησιν μὴ κρίνετε καὶ οὐ μὴ κριθῆτε οὐ περὶ πίστεως ἢ τῶν εἰς πίστιν συντελούντων τοῦτο δεῖ ἐκλαμβάνειν μὴ γένοιτο οὐδὲ περὶ τῶν αναιδην πραττομένων ἀτοπων ἀλλὰ περὶ τῶν κατὰ τὸν βίον ἔργων περὶ τῶν ὑπονοουμένων περὶ τῶν ὡς αὐτὸς ὁ δεσπότης κάρφους λόγον ἐχοντων περὶ τούτων γὰρ καὶ τῶν τοιούτων οὐδὲ στόμα διᾶραι δεῖ καὶ μάλιστα οἷς
62790r
1862190v
190528r* Ὅρα τὸ συνετὸν καὶ δραστήριον καὶ προνοητικὸν τοῦ Παύλου δεξιούμενος ἐπιπλήττει τὸν τοῖς βρώμασι διακρινόμενον τὸ μὲν ἵνα μὴ ἀποσκιρτήσῃ ἀκράτου τοῦ ἐλέγχου προτεινομένου τὸ δὲ ἵνα μὴ δόξῃ καλὸν ποιεῖν ἀνεπιτίμητος μένων διὸ προσλαμβάνεσθε αὐτον φησὶν ἀσθενὴς ἐστιν μὴ κρίνῃς αὐτον φησὶν διὰ τὶ οὐχὶ ὅτι οὐ ποιεῖ κακὸν ἀλλ' ὅτι κύριον ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτὸν ἄλλον τούτῳ καὶ ἐκεῖνον παραμυθούμενος ὡς ἔφημεν ἐπὶ τῷ μὴ κατακρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ πλησίον καὶ διδοὺς πάλιν ἐννοεῖν ὅτι κἂν οὗτος αὐτὸν οὐ κρίνει ἀλλ' οὖν ὑπὸ κρίμα ἐστὶ παρατηρούμενος τὰ βρώματα εἰ γὰρ καὶ οὗτος οὐ κρίνει σε μονονουχὶ λέγων ἀλλ' ἔχων κύριον τὸν κρίνοντά σε διὸ δεῖ σε τῆς τοιαύτης ἀποσχέσθαι μικρολογίας κωλύει δὲ περὶ βρωμάτων κρίνειν ἀλλήλους ἵνα μὴ κατ' ἀρχὰς τῆς πίστεως περὶ ταῦτα ἐρίζοντες καὶ διαφιλονεικοῦντες ἐκ τούτου καὶ εἰς αὐτὰ τὰ καίρια διαστῆναι κινδυνεύσωσιν καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὴν τὴν εἰς Χριστὸν πίστην ζημιωθῶσην τὶ οὖν ἂν ἴδωμεν νῦν περὶ τὰ βρώματα Ἰουδαϊκῶς παρατηρούμενον οὐ μὴ κατακρίνομεν καὶ μάλιστά γε πῶς οὖν φησιν μὴ κρίνετε καὶ οὐ μὴ κριθῆτε οὐ περὶ πίστεως ἢ τῶν εἰς πίστιν συντελούντων τοῦτο δεῖ ἐκλαμβάνειν μὴ γένοιτο οὐδὲ περὶ τῶν ἀνέδην πραττομένων ἀτοπων ἀλλὰ περὶ τῶν κατὰ τὸν βίον ἔργων περὶ τῶν ὑπονοουμένων περὶ τῶν ὡς αὐτὸς ὁ δεσπότης κάρφους λόγον ἐχοντων περὶ τούτων γὰρ καὶ τῶν τοιούτων οὐδὲ στόμα διᾶραι δεῖ καὶ μάλιστα οἷς
191962r
192367vΦωτ(ιου) * τὸν δὲ ἀσθενοῦντα Ὅρα τὸ συνετὸν καὶ δραστήριον καὶ προνοητικὸν τοῦ Παύλου δεξιούμενος ἐπιπλήττει τὸν τοῖς βρώμασι διακρινόμενον τὸ μὲν ἵνα μὴ ἀποσκιρτήσῃ ἀκράτου τοῦ ἐλέγχου προτεινομένου τὸ δὲ ἵνα μὴ δόξῃ καλὸν ποιεῖν ἀνεπιτίμητος μένων διὸ προσλαμβάνεσθε αὐτον φησὶν ἀσθενὴς ἐστιν μὴ κρίνῃς αὐτον φησὶν διὰ τὶ οὐχὶ ὅτι οὐ ποιεῖ κακὸν ἀλλ' ὅτι κύριον ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτὸν ἄλλον τούτῳ καὶ ἐκεῖνον παραμυθούμενος ὡς ἔφημεν ἐπὶ τῷ μὴ κατακρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ πλησίον καὶ διδοὺς πάλιν ἐννοεῖν ὅτι κἂν οὗτος αὐτὸν οὐ κρίνει ἀλλ' οὖν ὑπὸ κρίμα ἐστὶ παρατηρούμενος τὰ βρώματα εἰ γὰρ καὶ οὗτος οὐ κρίνει σε μονονουχὶ λέγων ἀλλ' ἔχεις κύριον τὸν κρίνοντά σε διὸ δεῖ σε τῆς τοιαύτης ἀποσχέσθαι σμικρολογίας κωλύει δὲ περὶ βρωμάτων κρίνειν ἀλλήλους ἵνα μὴ κατ' ἀρχὰς τῆς πίστεως περὶ ταῦτα ἐρίζοντες καὶ {φιλονεικοῦντες /διαφιλονεικοῦντες }* ἐκ τούτου καὶ εἰς αὐτὰ τὰ καίρια διαστῆναι κινδυνεύσωσιν καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὴν τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν ζημιωθῶσιν τὶ οὖν ἂν {ἴδωμεν περὶ /ἴδωμεν νῦν περὶ }* τὰ βρώματα Ἰουδαϊκῶς παρατηρούμενον οὐ μὴ κατακρίνομεν καὶ μάλιστά γε πῶς οὖν φησιν μὴ κρίνετε καὶ οὐ μὴ κριθῆτε οὐ περὶ πίστεως ἢ τῶν εἰς πίστιν συντελούντων τοῦτο δεῖ ἐκλαμβάνειν μὴ γένοιτο οὐδὲ περὶ τῶν ἀνέδην πραττομένων ἀτοπων ἀλλὰ περὶ τῶν κατὰ τὸν βίον ἔργων περὶ τῶν ὑπονοουμένων περὶ τῶν ὡς αὐτὸς ὁ δεσπότης κάρφους λόγον ἐχοντων περὶ τούτων γὰρ καὶ τῶν τοιούτων οὐδὲ στόμα διᾶραι δεῖ καὶ μάλιστα οἷς
198087v
199744r

Unit 760Ph (Rom.14.5-Rom.14.5)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὃς μὲν κρίνει ἡμέραν συμπαρατίθησι τῷ προειρημένῳ κεφαλαίῳ καὶ ἕτερον , καί φησιν ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ προειρημένου οὐ δεῖ κατακρίνειν καὶ ἐξουθενεῖν τὸν πλησίον , ἀλλ' οὐδ' ἐπὶ τοῦ ῥηθῆναι μέλλοντος . ἔστι δὲ τοῦτο τοιοῦτον · οἱ μὲν ἡμέραν παρ' ἡμέραν ἤσθιον , οἱ δὲ καθ' ἡμέραν . φησὶν οὖν ὅτι οὐ δεῖ ἐπὶ τούτων κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἀλλήλους , οὔτε τὸν ἐσθίοντα νηστεύει γὰρ ὁ πλησίον καὶ ἀγαθον ποιεῖ ποιῶν αὐτὸ διὰ τὸν θεόν , οὔτε πάλιν τὸν νηστεύοντα δεῖ κατακρίνειν τὸν μὴ νηστεύοντα παρ' ἡμέραν · οὐ γὰρ νομοθεσίας ἐστὶν ἵνα ἡ παράβασις προξενῇ κρίμα , ἀλλὰ μονης προαιρέσεως .
91104v* συμπαρατίθησι τῷ προειρημένῳ κεφαλαίῳ καὶ ἕτερον καί φησιν ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ προειρημένου οὐ δεῖ κατακρίνειν καὶ ἐξουθενεῖν τὸν πλησίον ἀλλ' οὐδ' ἐπὶ τοῦ ῥηθῆναι μέλλοντος ἔστι δὲ τοῦτο τοιοῦτον οἱ μὲν ἡμέραν παρ' ἡμέραν ἤσθιον οἱ δὲ καθ' ἡμέραν φησὶν οὖν ὅτι οὐ δεῖ οὐ δὲ ἐπὶ τούτων κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἀλλήλους οὔτε τὸν ἐσθίοντα νηστεύει γὰρ ὁ πλησίον καὶ αγαθοποιει ποιῶν αὐτὸ διὰ τὸν θεὸν οὔτε πάλιν τὸν νηστεύοντα δεῖ κατακρίνειν τὸν μὴ νηστεύοντα παρ' ἡμέραν οὐ γὰρ νομοθεσίας ἐστὶν ἵνα ἡ παράβασις προξενῇ κρίμα ἀλλὰ μόνης προαιρέσεως
62790r
1862190v
190528v* συμπαρατίθησην τῷ προειρημένῳ κεφαλαίῳ καὶ ἕτερον καί φησιν ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ προειρημένου οὐ δεῖ κατακρίνειν καὶ ἐξουθενεῖν τὸν πλησίον ἀλλ' οὐδ' ἐπὶ τοῦ ῥηθῆναι μέλλοντος ἔστι δὲ τοῦτο τοιοῦτον οἱ μὲν ἡμέραν παρ' ἡμέραν ἤσθιον οἱ δὲ καθ' ἡμέραν φησὶν οὖν ὅτι οὐ δεῖ οὐδ ἐπὶ τούτων κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἀλλήλους οὔτε ἐσθίοντα νηστεύει γὰρ ὁ πλησίον καὶ ἀγαθον ποιεῖ ποιῶν αὐτὸ διὰ τὸν θεὸν οὔτε πάλιν τὸν νηστεύοντα δεῖ κατακρίνειν τὸν μὴ νηστεύοντα παρ' ἡμέραν οὐ γὰρ νομοθεσίας ἐστὶν ἵνα ἡ παράβασις προξενεῖ κρίμα ἀλλὰ μόνης προαιρέσεως
191962v
192368rΦωτ(ιου) * ὃς μὲν κρίνει ἡμέραν συμπαρατίθησι τῷ προειρημένῳ κεφαλαίῳ καὶ ἕτερον καί φησιν ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ προειρημένου οὐ δεῖ κατακρίνειν καὶ ἐξουθενεῖν τὸν πλησίον ἀλλ' οὐδ' ἐπὶ τοῦ ῥηθῆναι μέλλοντος ἔστι δὲ τοῦτο τοιοῦτον οἱ μὲν ἡμέραν παρ' ἡμέραν ἤσθιον οἱ δὲ καθ' ἡμέραν φησὶν οὖν ὅτι οὐ δεῖ ἐπὶ τούτων κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἀλλήλους οὔτε τὸν ἐσθίοντα νηστεύει γὰρ ὁ πλησίον καὶ ἀγαθον ποιεῖ ποιῶν αὐτὸ διὰ τὸν θεὸν οὔτε πάλιν τὸν νηστεύοντα δεῖ κατακρίνειν τὸν μὴ νηστεύοντα παρ' ἡμέραν οὐ γὰρ νομοθεσίας ἐστὶν ἵνα ἡ παράβασις προξενῇ κρίμα ἀλλὰ μόνης προαιρέσεως
198087v
199744v

Unit 763Ph (Rom.14.6-Rom.14.6)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν τοῦτο φανερὸν ἐκ τοῦ προειρημένου ἡμῖν ὅτι τοῦτο λέγει , ὅτι ὁ κρίνων καὶ λογιζόμενος καλὸν εἶναι καθ' ἡμέραν φαγεῖν , τῷ κυρίῳ φρονεῖ , τοῦτ' ἔστιν ἐν κυρίῳ τοῦτο λογίζεται , τοῦτ' ἔστι διὰ τὸν κύριον αὐτὸ ποιεῖ · καὶ ὁ μὴ κρίνων τοῦτο μηδὲ λογιζόμενος ὅτι καλὸν ἐστι καθ' ἡμέραν φαγεῖν , διὰ τὸν κύριον τοῦτο κρίνει καλὸν εἶναι καὶ λογίζεται · αἰτία γὰρ ἐστιν αὐτῷ ταῦτα εἰρημένα τοῦ ἕκαστος τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω . πῶς λέγεις τοῦτο , Παῦλε ; καλῶς εἶπον , φησίν , ἐπειδὴ καὶ ὁ νηστεύων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ὁ ἐσθίων καθ' ἡμέραν εἰς ἀρέσκειαν κυρίου τοῦτο ποιοῦσι , καὶ οὐ δεῖ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους ἐπὶ τούτῳ . εἶτα καὶ ἐπιτείνει τὴν αἰτίαν καί φησιν · καὶ γὰρ ὁ ἐσθίων εὐχαριστεῖ τῷ θεῷ ἐν τῷ ἐσθίειν , ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις πορον καὶ συνέχειαν ζωῆς , καὶ ὁ νηστεύων εὐχαριστεῖ , ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις καρτερίαν καὶ ὑπομονὴν καὶ μεθοδους δι' ὧν τις δύναται περιγενέσθαι τῶν τῆς σαρκὸς παθῶν . ὁ δὲ ἄλλως πως νηστεύων ἢ ἐσθίων κατάκριτος ὥσπερ τῶν αἱρέσεών τινες . Ταῦτα οὖν περὶ τῶν νηστευόντων καὶ ἐσθιοντων ἰδικῶς ἐκληπτέον , ἀλλὰ μὴ ἐπὶ ἄλλων τινῶν · οὐ γὰρ ἐπὶ πάντα ὁ κανὼν οὗτος διήκει , ἀλλ' ὡς ἔφημεν , ἰδικος ἐστιν ἐπὶ τούτου μόνου καὶ τῶν ὁμοίων παραλαμβανομενος . διὸ οὐδ' ἐπὶ τοῦ πρὸ μικροῦ εἰρημένου κεφαλαίου ἁρμοζει , οἷον ἐπὶ τοῦ ἐν τοῖς βρώμασι διακρινομένου · καὶ γὰρ ἐκεῖνος μὴ ἐσθίων οὐχὶ εἰς δόξαν οὐκ ἐσθίει τοῦ Χριστοῦ , ἀλλ' ὡς ἀσθενὴς καὶ ἀστήρικτος ἐν τῇ πίστει . ἀλλ' ἐκεῖνον μὲν οὐ δεῖ κατακρίνειν διὰ τὸν καιρόν , ὅτι ἀρχὴ τοῦ κηρύγματος ἦν , τὸν δὲ ἐσθίοντα καθ' ἡμέραν καὶ νηστεύοντα ὑπὲρ ἡμέραν οὐ δεῖ ὅλως οὐδέτερον οὐδ ετέρῳ μέμψιν ἐπάγειν , ὅτι ἄμφω εἰς δόξαν κυρίου ποιοῦσιν ὃ ποιοῦσιν . καὶ τὰ εφἑξῆς ὅσα περὶ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν στρέφεται , ἐπὶ τῶν νηστευόντων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ἐσθιοντων καθ' ἡμέραν ἐκληπτέον μόνον , οἷον · σὺ δὲ τὶ κρίνεις τὸν ἀδελφον σου ; καὶ ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν λόγον δώσει τῷ θεῶ περὶ αυτουͅ . εἶτα λαβὼν ἐντεῦθεν ἀφορμὴν καὶ ἀναμνήσας ὅτι κύριον ἔχομεν , καὶ τοῦ βήματος αὐτοῦ εἰς παραίνεσιν ἀνάγει τὸν λόγον καθολικήν . τί , φησί , τοῦτο ἐκεῖνο λέγω ; οὕτω δεῖ πρὸς ἀλλήλους διακεῖσθαι ὥστε ἐν μηδενὶ τὸ ὅσον ἐφ' ἡμῖν ἐπάγειν ἀλλήλοις πρόσκομμα ἢ σκάνδαλον . τῷ ἀδελφῷ δὲ εἴρηκε καὶ ἐκ τοῦ ὀνοματος δυσωπῆσαι θέλων . τί , φησί , σκανδαλίζεις ; ἀδελφος σού . ἐστιν , μέλος σοὺ ἐστιν , ἕνα πατέρα ἔχετε , ἕνα δημιουργόν . ἂν οὖν ἀναιρεθῇ ἀφ' ὑμῶν τὰ σκάνδαλα καὶ τὰ προσσκομματα , πολλῷ μᾶλλον ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν καὶ κατάκρινει . οὐχὶ μόνον τὸ ἐπὶ τούτῳ κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἢ ἐπὶ τούτῳ , ἀλλ' ἁπλῶς καὶ καθόλου ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους καὶ κατακρίνειν . καὶ τότε ἔσται ὡς ἀληθῶς ὅ τε κρινόμενος τρισμακάριστος , καὶ ὁ μὴ κρίνων παραπλήσιος , ἐν ἀρετῇ καὶ ἁγιοτητι ζώντων ἡμῶν καὶ τοῦ κρίνειν καὶ κρίνεσθαι πᾶσαν ἐκποδὼν ποιησαμένων πρόφασιν . ὦ Παύλου φωνῆς , ὦ οἰκοδομου θεμέλιος . τοῦτο κρίνατε , φησί , τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον . ταύτην κρηπῖδα πρώτην καταβαλεσθε . ἂν αὕτη ἑδρασθῇ ἐν ὑμῖν ἡ κρηπίς , ῥᾷον τἄλλα ἐποικοδομεῖν ἐστιν .
91105rΦ(ω)τ(ιου) * τὸ ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν κυρίωι φρονος καὶ ὁ μὴ φρονῶν τὴν ἡμέραν κυρίωι οὐ φρονος φανερὸν ἐκ τοῦ προειρημένου ἡμῖν ὅτι τοῦτο λέγει ὅτι ὁ κρίνων καὶ λογιζόμενος καλὸν εἶναι καθ' ἡμέραν φαγεῖν τῷ κυρίῳ φρονεῖ τοῦτ' ἔστιν ἐν κυρίῳ τοῦτο λογίζεται τοῦτ' ἔστι διὰ τὸν κύριον αὐτὸ ποιεῖ καὶ ὁ μὴ κρίνων τοῦτο μηδὲ λογιζόμενος ὅτι καλὸν ἐστι καθ' ἡμέραν φαγεῖν διὰ τὸν κύριον τοῦτο κρίνει καλὸν εἶναι καὶ λογίζεται αἰτία γὰρ ἐστιν αὐτῷ ταῦτα εἰρημένα τοῦ ἕκαστος τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω πῶς λέγεις τοῦτο Παῦλε καλῶς εἶπον φησὶν ἐπειδὴ καὶ ὁ νηστεύων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ὁ ἐσθίων καθ' ἡμέραν εἰς ἀρέσκειαν κυρίου τοῦτο ποιοῦσι καὶ οὐ δεῖ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους ἐπὶ τούτῳ εἶτα καὶ ἐπιτείνει τὴν αἰτίαν καί φησιν καὶ γὰρ ὁ ἐσθίων εὐχαριστεῖ τῷ θεῷ ἐν τῷ ἐσθίειν ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις πόρον καὶ συνέχειαν ζωῆς καὶ ὁ νηστεύων εὐχαριστεῖ ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις καρτερίαν καὶ ὑπομονὴν καὶ μεθόδους δι' ὧν τις δύναται περιγενέσθαι τῶν τῆς σαρκὸς παθῶν ὁ δὲ ἄλλως πως ἐσθίων ἡ νηστεύων κατάκριτος ὥσπερ τῶν αἱρέσεών τινες Ταῦτα οὖν περὶ τῶν νηστευόντων καὶ ἐσθιοντων ἰδικῶς ἐκληπτέον ἀλλὰ μὴ ἐπὶ ἄλλων τινῶν οὐ γὰρ ἐπὶ παντὶ ὁ κανὼν οὗτος διήκει ἀλλ' ὡς ἔφημεν ἰδικος ἐστιν ἐπὶ τούτου μόνον καὶ τῶν ὁμοίων παραλαμβανόμενος διὸ οὐδ' ἐπὶ τοῦ πρὸ μικροῦ εἰρημένου κεφαλαίου ἁρμοζει οἷον ἐπὶ τοῦ ἐν τοῖς βρώμασι διακρινομένου καὶ γὰρ ἐκεῖνος μὴ ἐσθίων οὐχὶ εἰς δόξαν οὐκ ἐσθίει τοῦ Χριστοῦ ἀλλ' ὡς ἀσθενὴς καὶ ἀστήρικτος ἐν τῇ πίστει ἀλλ' ἐκεῖνον μὲν οὐ δεῖ κατακρίνειν διὰ τὸν καιρὸν ὅτι ἀρχὴ τοῦ κηρύγματος ἦν τὸν δὲ ἐσθίοντα καθ' ἡμέραν καὶ νηστεύοντα ὑπὲρ ἡμέραν οὐ δεῖ ὅλως οὐδέτερον οὐδετέρῳ μέμψιν ἐπάγειν ὅτι ἄμφω εἰς δόξαν κυρίου ποιοῦσιν ὃ ποιοῦσιν καὶ τὰ ἐφ' ἑξῆς ὅσα περὶ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν στρέφεται ἐπὶ τῶν νηστευόντων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ἐσθιοντων καθ' ἡμέραν ἐκληπτέον μόνον οἷον σὺ δὲ τὶ κρίνεις τὸν ἀδελφον σου καὶ ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν περὶ εαυτουͅ λόγον δώσει τῷ θεῶ εἶτα λαβὼν ἐντεῦθεν ἀφορμὴν καὶ ἀναμνήσας ὅτι κύριον ἔχομεν καὶ τοῦ βήματος αὐτοῦ εἰς παραίνεσιν ἀνάγει τὸν λόγον καθολικὴν τὶ φησὶ τοῦτο ἐκεῖνο λέγω οὕτω δεῖ πρὸς ἀλλήλους διακεῖσθαι ὥστε ἐν μηδενὶ τὸ ὅσον ἐφ' ἡμῖν ἐπάγειν ἀλλήλοις πρόσκομμα ἢ σκάνδαλον τῷ ἀδελφῷ δὲ εἴρηκε καὶ ἐκ τοῦ ὀνοματος δυσωπῆσαι θέλων τὶ φησὶ σκανδαλίζεις ἀδελφος σοὺ ἐστιν μέλος σοὺ ἐστιν ἕνα πατέρα ἔχετε ἕνα δημιουργὸν ἂν οὖν ἀναιρεθῇ ἀφ' ὑμῶν τὰ σκάνδαλα καὶ τὰ προσσκομματα πολλῷ μᾶλλον ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν καὶ κατακρίνειν οὐχὶ μόνον τὸ ἐπὶ τούτῳ κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἢ ἐπὶ τούτῳ ἀλλ' ἁπλῶς καὶ καθόλου ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους καὶ κατακρίνειν καὶ τότε ἔσται ὡς ἀληθῶς ὅ τε κρινόμενος τρισμακάριστος καὶ ὁ μὴ κρίνων παραπλήσιος ἐν ἀρετῇ καὶ ἁγιοτητι ζώντων ἡμῶν καὶ τοῦ κρίνειν καὶ κρίνεσθαι πᾶσαν ἐκ πολλῶν ποιησαμένων πρόφασιν ὦ Παύλου φωνῆς ὦ οἰκοδομου θεμέλιος τοῦτο κρίνατε φησὶ τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον ταύτην κρηπῖδα πρώτην καταβάλεσθε ἂν αὕτη ἑδρασθῇ ἐν ὑμῖν ἡ κρηπὶς ῥᾷον τἄλλα ἐποικοδομεῖν ἐστιν
62790r
1862190v
190528v* τὸ ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν κυρίῳ οὐ φρονεῖ καὶ ὁ μὴ φρονῶν τὴν ἡ με κυρίῳ οὐ φρονεῖ φανερὸν ἐκ τοῦ προειρημένου ἡμῖν ὅτι τοῦτο λέγει ὅτι ὁ κρίνων καὶ λογιζόμενος καλὸν εἶναι καθ' ἡμέραν φαγεῖν τῷ κυρίῳ φρονεῖ τοῦτ' ἔστιν ἐν κυρίῳ τοῦτο λογίζεται τοῦτ' ἔστι διὰ τὸν κύριον αὐτὸ ποιεῖ καὶ ὁ μὴ κρίνων τοῦτο μηδὲ λογιζόμενος ὅτι καλὸν ἐστι καθ' ἡμέραν φαγεῖν διὰ τὸν κύριον τοῦτω κρίνει καλὸν εἶναι καὶ λογίζεται αἰτία γὰρ ἐστιν αὐτῷ ταῦτα εἰρημένα τοῦ ἕκαστος τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω πῶς λέγεις τοῦτο Παῦλε καλῶς εἶπον φησὶν ἐπειδὴ καὶ ὁ νηστεύων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ὁ ἐσθίων καθ' ἡμέραν εἰς ἀρέσκειαν κυρίου τοῦτο ποιοῦσι καὶ οὐ δεῖ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους ἐπὶ τούτῳ εἶτα καὶ ἐπιτείνει τὴν αἰτίαν καί φησιν καὶ γὰρ ὁ ἐσθίων εὐχαριστεῖ τῷ θεῷ ἐν τῷ ἐσθίειν ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις πόρον καὶ συνέχειαν ζωῆς καὶ ὁ νηστεύων εὐχαριστεῖ ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις καρτερίαν καὶ ὑπομονὴν καὶ μεθόδους δι' ὧν τις δύναται περιγενέσθαι τῶν τῆς σαρκὸς παθῶν ὁ δὲ ἄλλως πως νηστεύων ἢ ἐσθίων κατάκριτος ὥσπερ τῶν αἱρέσεών τινες Ταῦτα οὖν περὶ τῶν νηστευόντων καὶ ἐσθιοντων ἰδικῶς ἐκληπτέον ἀλλὰ μὴ ἐπὶ ἄλλων τινῶν οὐ γὰρ ἐπὶ παντὶ ὁ κανὼν οὗτος διήκει ἀλλ' ὡς ἔφημεν ἰδικος ἐστιν ἐπὶ τούτου μόνον καὶ τῶν ὁμοίων παραλαμβανόμενος διὸ οὐδ' ἐπὶ τοῦ πρὸ μικροῦ εἰρημένου κεφαλαίου ἁρμοζει οἷον ἐπὶ τοῦ ἐν τοῖς βρώμασι διακρινομένου καὶ γὰρ ἐκεῖνος μὴ ἐσθίων οὐχὶ εἰς δόξαν οὐκ ἐσθίει τοῦ Χριστοῦ ἀλλ' ὡς ἀσθενὴς καὶ ἀστήρικτος ἐν τῇ πίστει ἀλλ' ἐκεῖνον μὲν οὐ δεῖ κατακρίνειν διὰ τὸν καιρὸν ὅτι ἀρχὴ τοῦ κηρύγματος ἦν τὸν δὲ ἐσθίοντα καθ' ἡμέραν καὶ νηστεύοντα ὑπὲρ ἡμέραν οὐ δεῖ ὅλως οὐδέτερον οὐδετέρῳ μέμψιν ἐπάγειν ὅτι ἄμφω εἰς δόξαν κυρίου ποιοῦσιν ὃ ποιοῦσιν καὶ τὰ ἐφ' ἑξῆς ὅσα περὶ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν στρέφεται ἐπὶ τῶν νηστευόντων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ἐσθιοντων καθ' ἡμέραν ἐκληπτέον μόνον οἷον σὺ δὲ τὶ κρίνεις τὸν ἀδελφον σου καὶ ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν περὶ αὐτοῦ λόγον δώσει τῷ θεῶ εἶτα λαβὼν ἐντεῦθεν ἀφορμὴν καὶ ἀναμνήσας ὅτι κύριον ἔχομεν καὶ τοῦ βήματος αὐτοῦ εἰς παραίνεσιν ἀνάγει τὸν λόγον καθολικὴν τὶ φησὶ τοῦτο ἐκεῖνο λέγω οὕτω δεῖ πρὸς ἀλλήλους διακεῖσθαι ὥστε ἐν μηδενὶ τὸ ὅσον ἐφ' ἡμῖν ἐπάγειν ἀλλήλοις πρόσκομμα ἢ σκάνδαλον τῷ ἀδελφῷ δὲ εἴρηκεν καὶ ἐκ τοῦ ὀνοματος δυσωπῆσαι θέλων τὶ φησὶ σκανδαλίζεις ἀδελφος σοὺ ἐστιν μέλλος σοὺ ἐστιν ἕνα πατέρα ἔχετε ἕνα δημιουργὸν ἂν οὖν ἀναιρεθῇ ἀφ' ὑμῶν τὰ σκάνδαλα καὶ τὰ προσσκομματα πολλῷ μᾶλλον ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν καὶ κατακρίνειν οὐχὶ μόνον τὸ ἐπὶ τούτῳ κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἢ ἐπὶ τούτῳ ἀλλ' ἁπλῶς καὶ καθόλου ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους καὶ κατακρίνειν καὶ τότε ἔσται ὡς ἀληθῶς ὅ τε μὴ κρινόμενος τρισμακάριστος καὶ ὁ μὴ κρίνων παραπλήσιος ἐν ἀρετῇ καὶ ἁγιοτητι ζώντων ἡμῶν καὶ τοῦ κρίνειν καὶ κρίνεσθαι πᾶσαν ἐκποδὼν ποιησαμένων πρόφασιν ὦ Παύλου φωνῆς ὦ οἰκοδομου θεμέλιος τοῦτο κρίνατε φησὶ τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον ταύτην κρηπῖδα πρώτην καταβάλεσθε ἂν αὕτη ἑδρασθῇ ἐν ὑμῖν ἡ κριπης ῥᾷον τἄλλα ἐποικοδομεῖν ἐστιν
191963r* τοῦτο φανερὸν ἐκ τῶν προειρημένων ὅτι τοῦτο λέγει ὁ κρίνων καὶ λογιζόμενος καλὸν εἶναι καθ' ἡμέραν φαγεῖν τῷ κυρίῳ φρονεῖ τοῦτ' ἔστιν ἐν κυρίῳ τοῦτο λογίζεται ἡ τοι διὰ τὸν κύριον αὐτὸ ποιεῖ καὶ ὁ μὴ κρίνων τοῦτο μηδὲ λογιζόμενος ὅτι καλὸν ἐστι καθ' ἡμέραν φαγεῖν διὰ τὸν κύριον τοῦτο κρίνει καλὸν εἶναι καὶ λογίζεται αἰτία γὰρ ἐστιν αὐτῷ ταῦτα εἰρημένα τοῦ ἕκαστος τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω πῶς λέγεις τοῦτο Παῦλε καλῶς εἶπον φησὶν ἐπειδὴ καὶ ὁ νηστεύων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ὁ ἐσθίων καθ' ἡμέραν εἰς ἀρέσκειαν κυρίου τοῦτο ποιοῦσι καὶ οὐ δεῖ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους ἐπὶ τούτο εἶτα ἐπιτείνει τὴν αἰτίαν καί φησιν καὶ γὰρ ὁ ἐσθίων εὐχαριστεῖ τῷ θεῷ ἐν τῷ ἐσθίειν ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις πόρον καὶ συνέχειαν ζωῆς καὶ ὁ νηστεύων εὐχαριστεῖ ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις καρτερίαν καὶ ὑπομονὴν καὶ μεθόδους δι' ὧν τις δύναται περιγενέσθαι τῶν τῆς σαρκὸς παθῶν ὁ δὲ ἄλλως πως νηστεύων ἢ ἐσθίων κατάκριτος
192368vΦωτ(ιου) * ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν τοῦτο φανερὸν ἐκ τοῦ προειρημένου ἡμῖν ὅτι τοῦτο λέγει ὅτι ὁ κρίνων καὶ λογιζόμενος καλὸν εἶναι καθ' ἡμέραν φαγεῖν τῷ κυρίῳ φρονεῖ τοῦτ' ἔστιν ἐν κυρίῳ τοῦτο λογίζεται τοῦτ' ἔστι διὰ τὸν κύριον αὐτὸ ποιεῖ καὶ ὁ μὴ κρίνων τοῦτο μηδὲ λογιζόμενος ὅτι καλὸν ἐστι καθ' ἡμέραν φαγεῖν διὰ τὸν κύριον τοῦτο κρίνει καλὸν εἶναι καὶ λογίζεται αἰτία γὰρ ἐστιν αὐτῷ ταῦτα εἰρημένα τοῦ ἕκαστος τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω πῶς λέγεις τοῦτο Παῦλε καλῶς εἶπον φησὶν ἐπειδὴ καὶ ὁ νηστεύων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ὁ ἐσθίων καθ' ἡμέραν εἰς ἀρέσκειαν κυρίου τοῦτο ποιοῦσι καὶ οὐ δεῖ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους ἐπὶ τούτῳ εἶτα καὶ ἐπιτείνει τὴν αἰτίαν καί φησιν καὶ γὰρ ὁ ἐσθίων εὐχαριστεῖ τῷ θεῷ ἐν τῷ ἐσθίειν ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις πόρον καὶ συνέχειαν ζωῆς καὶ ὁ νηστεύων εὐχαριστεῖ ὅτι ἔδωκεν ἀνθρώποις καρτερίαν καὶ ὑπομονὴν καὶ μεθόδους δι' ὧν τις δύναται περιγενέσθαι τῶν τῆς σαρκὸς παθῶν ὁ δὲ ἄλλως πως νηστεύων ἢ ἐσθίων κατάκριτος ὥσπερ τῶν αἱρέσεών τινες Ταῦτα οὖν περὶ τῶν νηστευόντων καὶ ἐσθιοντων ἰδικῶς ἐκληπτέον ἀλλὰ μὴ ἐπὶ ἄλλων τινῶν οὐ γὰρ ἐπὶ πάντα ὁ κανὼν οὗτος διήκει ἀλλ' ὡς ἔφημεν ἰδικος ἐστιν ἐπὶ τούτου μόνου καὶ τῶν ὁμοίων παραλαμβανόμενος διὸ οὐδ' ἐπὶ τοῦ πρὸ μικροῦ εἰρημένου κεφαλαίου ἁρμοζει οἷον ἐπὶ τοῦ ἐν τοῖς βρώμασι διακρινομένου καὶ γὰρ ἐκεῖνος μὴ ἐσθίων οὐχὶ εἰς δόξαν οὐκ ἐσθίει τοῦ Χριστοῦ ἀλλ' ὡς ἀσθενὴς καὶ ἀστήρικτος ἐν τῇ πίστει ἀλλ' ἐκεῖνον μὲν οὐ δεῖ κατακρίνειν διὰ τὸν καιρὸν ὅτι ἀρχὴ τοῦ κηρύγματος ἦν τὸν δὲ ἐσθίοντα καθ' ἡμέραν καὶ νηστεύοντα ὑπὲρ ἡμέραν οὐ δεῖ ὅλως οὐδέτερον οὐδ ετέρῳ μέμψιν ἐπάγειν ὅτι ἄμφω εἰς δόξαν κυρίου ποιοῦσιν ὃ ποιοῦσιν καὶ τὰ εφἑξῆς ὅσα περὶ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν στρέφεται ἐπὶ τῶν νηστευόντων ὑπὲρ ἡμέραν καὶ ἐσθιοντων καθ' ἡμέραν ἐκληπτέον μόνον οἷον σὺ δὲ τὶ κρίνεις τὸν ἀδελφον σου καὶ ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν λόγον δώσει τῷ θεῶ περὶ αυτουͅ εἶτα λαβὼν ἐντεῦθεν ἀφορμὴν καὶ ἀναμνήσας ὅτι κύριον ἔχομεν καὶ τοῦ βήματος αὐτοῦ εἰς παραίνεσιν ἀνάγει τὸν λόγον καθολικὴν τὶ φησὶ τοῦτο ἐκεῖνο λέγω οὕτω δεῖ πρὸς ἀλλήλους διακεῖσθαι ὥστε ἐν μηδενὶ τὸ ὅσον ἐφ' ἡμῖν ἐπάγειν ἀλλήλοις πρόσκομμα ἢ σκάνδαλον τῷ ἀδελφῷ δὲ εἴρηκε καὶ ἐκ τοῦ ὀνοματος δυσωπῆσαι θέλων τὶ φησὶ σκανδαλίζεις ἀδελφος σοὺ ἐστιν μέλος σοὺ ἐστιν ἕνα πατέρα ἔχετε ἕνα δημιουργὸν ἂν οὖν ἀναιρεθῇ ἀφ' ὑμῶν τὰ σκάνδαλα καὶ τὰ προσσκομματα πολλῷ μᾶλλον ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν καὶ κατάκρινει οὐχὶ μόνον τὸ ἐπὶ τούτῳ κρίνειν καὶ κατακρίνειν ἢ ἐπὶ τούτῳ ἀλλ' ἁπλῶς καὶ καθόλου ἀναιρεθήσεται τὸ κρίνειν ὅλως ἀλλήλους καὶ κατακρίνειν καὶ τότε ἔσται ὡς ἀληθῶς ὅ τε κρινόμενος τρισμακάριστος καὶ ὁ μὴ κρίνων παραπλήσιος ἐν ἀρετῇ καὶ ἁγιοτητι ζώντων ἡμῶν καὶ τοῦ κρίνειν καὶ κρίνεσθαι πᾶσαν ἐκποδὼν ποιησαμένων πρόφασιν ὦ Παύλου φωνῆς ὦ οἰκοδομου θεμέλιος τοῦτο κρίνατε φησὶ τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον ταύτην κρηπῖδα πρώτην καταβάλεσθε ἂν αὕτη ἑδρασθῇ ἐν ὑμῖν ἡ κρηπὶς ῥᾷον τἄλλα ἐποικοδομεῖν ἐστιν
198087v
199744v

Unit 779Ph (Rom.14.14-Rom.14.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οἶδα καὶ πέπεισμαι Ἐντεῦθεν πάλιν εἰς τὰ περὶ βρωμάτων ἐπάνεισι , καὶ παραινεῖ τοὺς δυνατοὺς κατὰ τὴν πίστιν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενῶν , καὶ δείκνυσιν ἐξ ὧν λέγει · καλὸν μὲν καὶ τὸ ἐν βρώμασιν ἐκεῖνον διακρινόμενον πειρᾶσθαι διορθοῦν , ἄμεινον δὲ τὸ ἀδυνατοῦντα ἐν τούτῳ ὑπερορᾶν τὸ ἐλάττωμα καὶ χειραγωγεῖν παντὶ τρόπῳ ἐπὶ τὸ κερδῆσαι καὶ σῶσαι αὐτον .
91106r* ὅτι οὐδὲν κοινόν Ἐντεῦθεν πάλιν εἰς τὰ περὶ βρωμάτων ἐπάνεισι καὶ παραινεῖ τοὺς δυνατοὺς κατὰ τὴν πίστιν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενῶν καὶ δείκνυσιν ἐξ ὧν λέγει καλὸν μὲν καὶ τὸ ἐκεῖνον ἐν βρώμασιν διακρινόμενον πειρᾶσθαι διορθοῦν ἄμεινον δὲ τὸ ἀδυνατοῦντα ἐν τούτῳ ὑπερορᾶν τὸ ἐλάττωμα καὶ χειραγωγεῖν παντὶ τρόπῳ ἐπὶ τὸ κερδῆσαι καὶ σῶσαι αὐτον
62790v
1862191v
190529v* Ἐντεῦθεν πάλιν εἰς τὰ περὶ βρωμάτων ἐπάνεισι καὶ παραινεῖ τοὺς δυνατοὺς κατὰ τὴν πίστιν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενῶν καὶ δείκνυσιν ἐξ ὧν λέγει καλὸν μὲν καὶ τὸ ἐν βρώμασιν ἐκεῖνον διακρινόμενον πειρᾶσθαι διορθοῦν ἄμεινον δὲ τὸ ἀδυνατοῦντα ἐν τούτῳ ὑπερορᾶν τὸ ἐλάττωμα καὶ χειραγωγεῖν παντὶ τρόπῳ ἐπὶ τὸ κερδῆσαι καὶ σῶσαι αὐτον
191964r
192369vΦωτ(ιου) * οἶδα καὶ πέπεισμαι Ἐντεῦθεν πάλιν εἰς τὰ περὶ βρωμάτων ἐπάνεισι καὶ παραινεῖ τοὺς δυνατοὺς κατὰ τὴν πίστιν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενῶν καὶ δείκνυσιν ἐξ ὧν λέγει καλὸν μὲν καὶ τὸ ἐν βρώμασιν ἐκεῖνον διακρινόμενον πειρᾶσθαι διορθοῦν ἄμεινον δὲ τὸ ἀδυνατοῦντα ἐν τούτῳ ὑπερορᾶν τὸ ἐλάττωμα καὶ χειραγωγεῖν παντὶ τρόπῳ ἐπὶ τὸ κερδῆσαι καὶ σῶσαι αὐτον
198087v
199745v

Unit 785Ph (Rom.14.16-Rom.14.16)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) με βλασφημείσθω ἀγαθὸν μὲν γὰρ τὸ διὰ τὸ ἐστηριγμένον εἶναι τῇ πίστει μὴ διακρίνεσθαι ἐν τοῖς βρώμασιν , ἐρίζοντες δὲ καὶ διαφιλονεικοῦντες σφόδρα πρὸς τοὺς διακρινομένους ποιεῖτε τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν βλασφημεῖσθαι · ἐλεγχομενοι γὰρ ἐκεῖνοι συνελαύνονται λέγειν πρὸς ὑμᾶς ὡς οὐ διὰ πίστιν τοῦτο ποιεῖτε , ἀλλὰ τὴν γαστέρα θεραπεύοντες . εἰ οὖν καὶ μὴ δι' ἄλλο τι ἐχρῆν τῆς περὶ τοῦτο ἔριδος ἀποσχέσθαι , ἀλλ' οὖν καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ μὴ βλασφημεῖσθαι τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν , ἱκανον ἐστιν εἰς τὸ πεῖσαι ὑμᾶς , τὴν ἔριν εἰς ἀγάπην καὶ ὁμονοιαν διαλῦσαι · οὐ γὰρ ἐστι τούτῳ παρορᾶν τὰ τῆς πίστεως , ἀλλὰ τιμᾶν ἐν τῷ τὰς κατ' αὐτῆς κωλύειν βλασφημίας . εἰκὸς δὲ καὶ τῶν ἔξω τινὰς τὰς ἔριδας διακούοντας ἐπιγελᾶν καὶ τὰ τῶν Χριστιανῶν χλευάζειν καὶ βλασφημεῖν . δι' ἃ πάντα ἄμεινον ἦν ἀντὶ τοῦ ἐρίζειν περὶ τὰ μὴ καίρια , ὁμονοοῦντας περὶ τὰ καίρια καὶ τῇ ἀγάπῃ συνηρμοσμένους πᾶσαν διαβολῆς καὶ βλασφημίας πρόφασιν ἐκκοπτειν · ταῦτα γὰρ ἐστι τὰ εἰσάγοντα εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν , ἡ ἐν πίστει εἰρήνῃ καὶ ἡ ἐν ἁγίῳ πνεύματι χαρὰ καὶ ἡ δικαιοσύνη .
91106rΦ(ω)τ(ιου) * με βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθον ἀγαθὸν μὲν γὰρ τὸ διὰ τὸ ἐστηριγμένον εἶναι τῇ πίστει μὴ διακρίνεσθαι ἐν τοῖς βρώμασιν ἐρίζοντες δὲ καὶ διαφιλονεικοῦντες σφόδρα πρὸς τοὺς διακρινομένους ποιεῖτε τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν βλασφημεῖσθαι ἐλεγχομενοι γὰρ ἐκεῖνοι συνελαύνονται λέγειν πρὸς ὑμᾶς ὡς οὐ διὰ πίστιν τοῦτο ποιεῖτε ἀλλὰ τὴν γαστέρα θεραπεύοντες εἰ οὖν καὶ μὴ δι' ἄλλο τι ἐχρῆν τῆς περὶ τοῦτο ἔριδος ἀποσχέσθαι ἀλλ' οὖν καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ μὴ βλασφημεῖσθαι τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν ἱκανον ἐστιν εἰς τὸ πεῖσαι ὑμᾶς τὴν ἔριν εἰς ὁμονοιαν καὶ ἀγάπην διαλῦσαι οὐ γὰρ ἐστι τούτοͅ παρορᾶν τὰ τῆς πίστεως ἀλλὰ τιμᾶν ἐν τῷ τὰς κατ' αὐτῆς κωλύειν βλασφημίας εἰκὸς δὲ καὶ τῶν ἔξω τινὰς τὰς ἔριδας διακούοντας ἐπιγελᾶν καὶ τὰ τῶν Χριστιανῶν χλευάζειν καὶ βλασφημεῖν δι' ἃ πάντα ἄμεινον ἦν ἀντὶ τοῦ ἐρίζειν περὶ τὰ μὴ καίρια ὁμονοοῦντας περὶ τὰ καίρια καὶ συνηρμοσμένους τῇ ἀγάπῃ πᾶσαν διαβολῆς καὶ βλασφημίας πρόφασιν ἐκκοπτειν ταῦτα γὰρ ἐστι τὰ εἰσάγοντα εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἡ ἐν πίστει καὶ εἰρήνῃ καὶ ἡ ἐν ἁγίῳ πνεύματι χαρὰ καὶ ἡ δικαιοσύνη
62791r
1862191v
190530r* με βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθον ἀγαθὸν μὲν γὰρ τὸ διὰ τὸ ἐστηρηγμένον εἶναι τῇ πίστει μὴ διακρίνεσθαι ἐν τοῖς βρώμασιν ἐρίζοντες δὲ καὶ διαφιλονεικοῦντες σφόδρα πρὸς τοὺς διακρινομένους ποιεῖτε τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν βλασφημεῖσθαι ἐλεγχομενοι γὰρ ἐκεῖνοι συνελαύνονται λέγειν πρὸς ὑμᾶς ὡς οὐ διὰ πίστιν τοῦτο ποιεῖτε ἀλλὰ τὴν γαστέρα θεραπεύοντες εἰ οὖν καὶ μὴ δι' ἄλλο τι ἐχρῆν τῆς περὶ τοῦτο ἔριδος ἀποσχέσθαι ἀλλ' οὖν καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ μὴ βλασφημεῖσθαι τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν ἱκανον ἐστιν εἰς τὸ πεῖσαι ὑμᾶς τὴν ἔριν εἰς ὁμονοιαν καὶ ἀγάπην διαλῦσαι οὐ γὰρ ἐστι τούτῳ παρορᾶν τὰ τῆς πίστεως ἀλλὰ τιμᾶν ἐν τῷ τὰς κατ' αὐτῆς κωλύειν βλασφημίας εἰκὸς δὲ καὶ τῶν ἔξω τινὰς τὰς ἔριδας διακούοντας ἐπιγελᾶν καὶ τὰ τῶν Χριστιανῶν χλευάζειν καὶ βλασφημεῖν δι' ἃ πάντα ἄμεινον ἦν ἀντὶ τοῦ ἐρίζειν περὶ τὰ μὴ καίρια ὁμονοοῦντας περὶ τὰ καίρια καὶ τῇ ἀγάπῃ συνηρμοσμένους πᾶσαν διαβολῆς καὶ βλασφημίας πρόφασιν ἐκκοπτειν ταῦτα γὰρ ἐστι τὰ εἰσάγοντα εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἡ ἐν πίστει καὶ εἰρήνῃ καὶ ἡ ἐν ἁγίῳ πνεύματι χαρὰ καὶ ἡ δικαιοσύνη
191964v
192370rΦωτ(ιου) * με βλασφημείσθω ἀγαθὸν μὲν γὰρ τὸ διὰ τὸ ἐστηριγμένον εἶναι τῇ πίστει μὴ διακρίνεσθαι ἐν τοῖς βρώμασιν ἐρίζοντες δὲ καὶ διαφιλονεικοῦντες σφόδρα πρὸς τοὺς διακρινομένους ποιεῖτε τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν βλασφημεῖσθαι ἐλεγχομενοι γὰρ ἐκεῖνοι συνελαύνονται λέγειν πρὸς ὑμᾶς ὡς οὐ διὰ πίστιν τοῦτο ποιεῖτε ἀλλὰ τὴν γαστέρα θεραπεύοντες εἰ οὖν καὶ μὴ δι' ἄλλο τι ἐχρῆν τῆς περὶ τοῦτο ἔριδος ἀποσχέσθαι ἀλλ' οὖν καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ μὴ βλασφημεῖσθαι τὸ ἀγαθὸν ὑμῶν ἱκανον ἐστιν εἰς τὸ πεῖσαι ὑμᾶς τὴν ἔριν εἰς ἀγάπην καὶ ὁμονοιαν διαλῦσαι οὐ γὰρ ἐστι τούτῳ παρορᾶν τὰ τῆς πίστεως ἀλλὰ τιμᾶν ἐν τῷ τὰς κατ' αὐτῆς κωλύειν βλασφημίας εἰκὸς δὲ καὶ τῶν ἔξω τινὰς τὰς ἔριδας διακούοντας ἐπιγελᾶν καὶ τὰ τῶν Χριστιανῶν χλευάζειν καὶ βλασφημεῖν δι' ἃ πάντα ἄμεινον ἦν ἀντὶ τοῦ ἐρίζειν περὶ τὰ μὴ καίρια ὁμονοοῦντας περὶ τὰ καίρια καὶ τῇ ἀγάπῃ συνηρμοσμένους πᾶσαν διαβολῆς καὶ βλασφημίας πρόφασιν ἐκκοπτειν ταῦτα γὰρ ἐστι τὰ εἰσάγοντα εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἡ ἐν πίστει εἰρήνῃ καὶ ἡ ἐν ἁγίῳ πνεύματι χαρὰ καὶ ἡ δικαιοσύνη
198087v
199746r

Unit 786Ph (Rom.14.17-Rom.14.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) οὐ γὰρ ἐστι ἡ βασιλεία Εἰπών · οὐ γὰρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις , δείκνυσι τὴν περὶ τὰ βρώματα αὐτῶν ἔριν σφοδροτάτην οὖσαν καὶ πέρα τοῦ μέτρου , καὶ αἰνίττεται ὡς εἰ ἦν βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις , οὐκ ἂν πλέον διηγωνίσασθε ἄν · ἅμα δὲ καὶ ἐντρεπτικῶς , ὅτι εἰ ὑπὲρ τούτων οὕτω ποιεῖτε , τὶ χρὴ πράττειν ὑπὲρ δικαιοσύνης καὶ εἰρήνης καὶ τῆς πνευματικῆς χαρᾶς .
91106rΦ(ω)τ(ιου) ἄλλως Εἰπὼν οὐ γὰρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις δείκνυσι τὴν περὶ τὰ βρώματα αὐτῶν ἔριν σφοδροτάτην οὖσαν καὶ πέρα τοῦ μέτρου καὶ αἰνίττεται ὡς εἰ ἦν βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις δείκνυσι τὴν περὶ τὰ οὐκ ἂν πλέον διηγωνίσασθε ἂν ἅμα δὲ καὶ ἐντρεπτικῶς ὅτι εἰ ὑπὲρ τούτων οὕτω ποιεῖτε τὶ χρὴ πράττειν ὑπὲρ δικαιοσύνης καὶ εἰρήνης καὶ τῆς πνευματικῆς χαρᾶς
62791r
1862191v
190530r* Εἰπὼν οὐ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις δείκνυσι τὴν περὶ τὰ βρώματα αὐτῶν ἔριν σφοδροτάτην οὖσαν καὶ πέρα τοῦ μέτρου καὶ αἰνίττεται ὡς εἰ ἦν βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις οὐκ ἂν πλέον διηγωνησασθε ἂν ἅμα δὲ καὶ ἐντρεπτικῶς ὅτι εἰ ὑπὲρ τούτων οὓ ποιεῖτε τὶ χρὴ πράττειν ὑπὲρ διικαιοσύνης * καὶ εἰρήνης καὶ τῆς πνευματικῆς χαρᾶς
191964v
192370vΦωτ(ιου) * οὐ γὰρ ἐστι ἡ βασιλεία Εἰπὼν οὐ γὰρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις δείκνυσι τὴν περὶ τὰ βρώματα αὐτῶν ἔριν σφοδροτάτην οὖσαν καὶ πέρα τοῦ μέτρου καὶ αἰνίττεται ὡς εἰ ἦν βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις οὐκ ἂν πλέον διηγωνίσασθε ἂν ἅμα δὲ καὶ ἐντρεπτικῶς ὅτι εἰ ὑπὲρ τούτων οὕτω ποιεῖτε τὶ χρὴ πράττειν ὑπὲρ δικαιοσύνης καὶ εἰρήνης καὶ τῆς πνευματικῆς χαρᾶς
198087v
199746r

Unit 787Ph (Rom.14.17-Rom.14.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ὁ γὰρ ἐν τούτοις δουλεύων οὕτω πράττων αὐτὰ ὡς χρεωστῶν , ὡς ὀφειλέτης μετὰ φοβοῦ καὶ μετὰ συντριμμοῦ , ὡς πιστὸς δοῦλος θεοῦ · ὁ γὰρ φυσιούμενος καὶ ἀλαζονευομενος ἐν τούτοις οὔτε δουλεύει θεῷ οὔτε εὐάρεστος αὐτῷ ἐστιν .
91106rὁ γὰρ ἐν τούτοις δουλεύων οὕτω πράττων αὐτὰ ὡς χρεωστῶν ὡς ὀφειλέτης μετὰ φοβοῦ καὶ μετὰ συντριμμοῦ ὡς πιστὸς δοῦλος θεοῦ ὁ γὰρ φυσιούμενος καὶ ἀλαζονευομενος ἐν τούτοις οὔτε δουλεύει θεῷ οὔτε εὐάρεστος αὐτῷ ἐστιν
62791r
1862191v
190530r* οὕτω πράττων αὐτὰ ὡς χρεωστῶν ὡς ὀφειλέτης μετὰ φοβοῦ καὶ μετὰ συντριμμοῦ ὡς πιστὸς δοῦλος θεοῦ ὁ γὰρ φυσιούμενος καὶ ἀλαζονευομενος ἐν τούτοις οὔτε δουλεύει θεῷ οὔτε εὐάρεστος αὐτοῦ ἐστιν
191964v
192370vΦωτ(ιου) * Ὁ γὰρ ἐν τούτοις δουλεύων οὕτω πράττων αὐτὰ ὡς χρεωστῶν ὡς ὀφειλέτης μετὰ φοβοῦ καὶ μετὰ συντριμμοῦ ὡς πιστὸς δοῦλος θεοῦ ὁ γὰρ φυσιούμενος καὶ ἀλαζονευομενος ἐν τούτοις οὔτε δουλεύει θεῷ οὔτε εὐάρεστος αὐτῷ ἐστιν
198087v
199746r

Unit 798Ph (Rom.14.22-Rom.14.22)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) μακάριος ὁ μὴ κρίνων Ἀντιπίπτον λύει . τὶ οὖν , φησίν , ἂν διὰ τὸν ἀσθενῆ μηδ' ἐγὼ φάγω ; οὐ παραβάλλομαι αὐτῷ ; οὐ γίνομαι αὐτῷ ὅμοιος ; πρὸς οὖν τοῦτο μονονουχὶ λέγει ὅτι μὴ γένοιτο · ἡ γὰρ πίστις σου ἡ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καθαρὰ καὶ ἀκίβδηλος μένει . εἶτα τὶ δὲ λέγω ; ὅτι οὐδὲν παραβλάπτῃ ἐκ τούτου , καὶ ὅτι ἡ πίστις σου μένει ἐνώπιον τοῦ θεοῦ , καὶ μακαρισμὸν προξενεῖς σεαυτῷ , ἐὰν διὰ τὴν ὠφέλειαν καὶ σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ οὐ τρώγῃς . μακάριος γάρ , φησίν , ὁ μὴ κατακρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει , τοῦτ' ἔστιν ὁ ἔχων τὸ συνειδὸς αὐτοῦ μαρτυροῦν αὐτῷ , οὐκ ἐν τούτῳ μόνον ἐν ᾧ διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ ἀπέχεται βρωμάτων , ἀλλὰ καὶ ἁπλῶς ἐν παντὶ πράγματι ὃ ἂν διὰ δοκιμῆς ἀκριβοῦς κατανοήσῃ , ὅτι ἀγαθον ἐστιν · ἔπειτα πράττῃ αὐτὸ τὴν συνείδησιν ἔχων μαρτυροῦσαν . μακάριος ἐστιν ὁ τοιοῦτος , τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ λαβήν τινα ἕνεκα τούτου δέξασθαι
91106vΦ(ω)τ(ιου) ὁ μὴ κρίνων ἑαυτόν Ἀντιπίπτον λύει τὶ οὖν φησὶν ἂν διὰ τὸν ἀσθενῆ μηδ' ἐγὼ φάγω οὐ παραβάλλομαι αὐτῷ οὐ γίνομαι αὐτῷ ὅμοιος πρὸς οὖν τοῦτο μονονουχὶ λέγει ὅτι μὴ γένοιτο ἡ γὰρ πίστις σου ἡ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καθαρὰ καὶ ἀκίβδηλος μένει εἶτα τὶ δὲ λέγω ὅτι οὐδὲν παραβλάπτῃ ἐκ τούτου καὶ ὅτι ἡ πίστις σου μένει ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ μακαρισμὸν προξενεῖς σεαυτῷ ἐὰν διὰ τὴν ὠφέλειαν καὶ σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ οὐ τρώγῃς μακάριος γὰρ φησὶν ὁ μὴ κατακρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει τοῦτ' ἔστιν ὁ ἔχων τὸ συνειδὸς αὐτοῦ μαρτυροῦν αὐτῷ οὐκ ἐν τούτῳ μόνον ἐν ᾧ διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ ἀπέχεται βρωμάτων ἀλλὰ καὶ ἁπλῶς ἐν παντὶ πράγματι ὃ ἂν διὰ δοκιμῆς ἀκριβοῦς κατανοήσῃ ὅτι ἀγαθον ἐστιν ἔπειτα πράττῃ αὐτὸ τὴν συνείδησιν ἔχων μαρτυροῦσαν μακάριος ἐστιν ὁ τοιοῦτος τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ βλαβήν τινα ἕνεκα τούτου δέξασθαι
62791r
1862192r
190530v* [Ἀντιπίπτον  λύει  τὶ  οὖν  φησὶν  ἂν  διὰ  τὸν  ἀσθενῆ  μηδ'  ἐγὼ  φάγω  οὐ  παραβάλλομαι] αὐτῷ οὐ γίνομαι αὐτῷ ὅμοιος πρὸς οὖν τοῦτο μονονουχὶ λέγει ὅτι μὴ γένοιτο ἡ γὰρ πίστις σου ἡ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καθαρὰ καὶ ἀκίβδηλος μένει εἶτα τὶ δὲ λέγω ὅτι οὐδὲν παραβλάπτει ἐκ τούτου καὶ ὅτι ἡ πίστις σου μένει ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ μακαρισμὸν προξενεῖς σεαυτῷ ἐὰν διὰ τὴν ὠφέλειαν καὶ σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ οὐ τρώγῃς μακάριος γὰρ φησὶν ὁ μὴ κατακρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει τοῦτ' ἔστιν ὁ ἔχων τὸ συνειδὸς αὐτοῦ μαρτυροῦν αὐτῷ οὐκ ἐν τούτῳ μόνον ἐν ᾧ διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ ἀπέχεται βρωμάτων ἀλλὰ καὶ ἁπλῶς ἐν παντὶ πράγματι ὃ ἂν διὰ δοκιμῆς ἀκριβοῦς κατανοήσῃ ὅτι ἀγαθον ἐστιν ἔπειτα πράττῃ αὐτὸ τὴν συνείδησιν ἔχων μαρτυροῦσαν μακάριος ἐστιν ὁ τοιοῦτος τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ λαβεῖν τινα ἕνεκεν τούτου δέξασθαι
191965v
192371rΦωτ(ιου) * μακάριος ὁ μὴ κρίνων Ἀντιπίπτον λύει τὶ οὖν φησὶν ἂν διὰ τὸν ἀσθενῆ μηδ' ἐγὼ φάγω οὐ παραβάλλομαι αὐτῷ οὐ γίνομαι αὐτῷ ὅμοιος πρὸς οὖν τοῦτο μονονουχὶ λέγει ὅτι μὴ γένοιτο ἡ γὰρ πίστις σου ἡ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καθαρὰ καὶ ἀκίβδηλος μένει εἶτα τὶ δὲ λέγω ὅτι οὐδὲν παραβλάπτῃ ἐκ τούτου καὶ ὅτι ἡ πίστις σου μένει ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ μακαρισμὸν προξενεῖς σεαυτῷ ἐὰν διὰ τὴν ὠφέλειαν καὶ σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ οὐ τρώγῃς μακάριος γὰρ φησὶν ὁ μὴ κατακρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει τοῦτ' ἔστιν ὁ ἔχων τὸ συνειδὸς αὐτοῦ μαρτυροῦν αὐτῷ οὐκ ἐν τούτῳ μόνον ἐν ᾧ διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ ἀπέχεται βρωμάτων ἀλλὰ καὶ ἁπλῶς ἐν παντὶ πράγματι ὃ ἂν διὰ δοκιμῆς ἀκριβοῦς κατανοήσῃ ὅτι ἀγαθον ἐστιν ἔπειτα πράττῃ αὐτὸ τὴν συνείδησιν ἔχων μαρτυροῦσαν μακάριος ἐστιν ὁ τοιοῦτος τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ λαβήν τινα ἕνεκα τούτου δέξασθαι
198087v
199746v

Unit 803Pha (Rom.16.25-Rom.16.25)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ τὸ κήρυγμα Ἰησοῦ Χριστοῦ Τὶ ἐστι τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ ; ἵνα γινώσκωσίν σε , φησί , καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν · ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα · ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἓν ἐσμεν καὶ ὡς ὁ Πέτρος φησὶν ὅτι αὐτος ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος · καὶ ὅτι τὴν κρίσιν πᾶσαν ὁ υἱὸς ἔχει · καὶ πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη .
91107rΦ(ω)τ(ιου) * καὶ τὸ κήρυγμα Ἰησοῦ Χριστοῦ Τὶ δὲ ἐστι τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ ἵνα γινώσκωσίν σε φησὶ καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἓν ἐσμεν καὶ ὡς ὁ Πέτρος φησὶν ὅτι αὐτος ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ ὅτι τὴν κρίσιν πᾶσαν ὁ υἱὸς ἔχει καὶ πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη ἡ βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος καὶ τὰ ὁμοία καὶ τὸ κήρυγμα Ἰησοῦ Χριστοῦ
62791v
1862192v
190530v* Τὶ δὲ ἐστι τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ ἵνα γινώσκωσίν σε φησὶ καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἓν ἐσμεν καὶ ὡς ὁ Πέτρος φησὶν ὅτι αὐτος ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ ὅτι τὴν κρίσιν πᾶσαν ὁ υἱὸς ἔχει καὶ πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱον καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος καὶ τὰ ὁμοία
191966r
192371vΦωτ(ιου) * καὶ τὸ κήρυγμα Ἰησοῦ Χριστοῦ Τὶ ἐστι τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ ἵνα γινώσκωσίν σε φησὶ καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἓν {ἐσμεν καί /ἐσμεν καὶ ὡς ὁ Πέτρος φησὶν ὅτι αὐτος ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ ὅτι τὴν κρίσιν πᾶσαν ὁ υἱὸς ἔχει καί }* πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη
198087v
199747r

Unit 803Phb (Rom.16.25-Rom.16.25)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΤὶς δὲ ἐστιν οὗτος ὁ Ἰησοῦς Χριστός ; ὁ ἐξ ἀρχῆς μὲν συνὼν τῷ πατρί , φανερωθεὶς δὲ νῦν . πῶς φανερωθείς ; τοῦ μυστηρίου , φησίν , ἀποκαλυφθέντος · ἐν χρόνοις γὰρ αἰωνίοις τοῦτο σεσιγημένον ὑπῆρχε μόνῳ τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ καὶ τῷ πνεύματι γινωσκομενον , νῦν δὲ τοῦ μυστηρίου ἀποκαλυφθέντος εἰς πάντα τὰ ἔθνη ἐφανερώθη ὁ Χριστός , υἱὸς ὢν τοῦ θεοῦ καὶ θεὸς ὁμοούσιος . ἀλλὰ πῶς ἐφανερώθη ; διὰ τῶν προφητῶν , διὰ τῶν γραφῶν αὐτῶν . καὶ πόθεν οὗτοι ἐλάλησαν καὶ ἔγραψαν ; ἐπιτάττοντος καὶ ἐμπνέοντος αὐτοῖς τοῦ παναγίου πνεύματος · τοῦτο γὰρ αἰώνιον θεὸν καλεῖ , τοῦτ' ἔστιν ἄχρονον . τὶ οὖν τὸ ἔργον τῶν προφητικῶν γραφῶν ἃς διὰ τοῦ πνεύματος ἐλάλησαν ; γνωρισθῆναι τὸν Χριστὸν πᾶσιν ἔθνεσιν . πῶς ; ὑπακουσάντων αὐτῶν τῇ πίστει διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων αὐτοῖς ταύτην , ὧν τὸ πλεῖστον μέρος ὁ τοῦ Παύλου δρομος καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἤνυσεν . ἔχεις οὖν κἀνταῦθα τὴν τριάδα συναπτομένην · διὰ μὲν τοῦ σοφῷ θεῷ τὸν πατέρα , διὰ δὲ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δηλονότι τὸν υἱον , διὰ δὲ τοῦ κατ' ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίου θεοῦ τοὺς προφήτας προφητεῦσαι τὸ ἅγιον πνεῦμα . καὶ ὅρα τῆς ὡς ἀληθῶς ὑψηλῆς καὶ οὐρανοδρομου διανοίας Παύλου τὸ ὀξυωπές · ἐπεὶ γὰρ ὡς ἐπίπαν τὸ μὲν σοφὸν εἶναι τὸ πνεῦμα οὐ προσίσταταί τισιν , τὸ δὲ ἄχρονον εἶναι προσίσταται τοῖς πολλοῖς , ἤμειψε ταῦτα . καὶ τὸ μὲν ὃ προὔστη ἄν τισιν , εἰ μὴ Παῦλος ἐβοα , τίθησιν ἐπὶ τοῦ πνεύματος αἰώνιον θεὸν καλῶν · τὸ δὲ ὃ καὶ μὴ μαρτυροῦντος εὔληπτον νομίζειν ἐπὶ τοῦ πατρὸς τοῦτο τίθησι μηδὲν δεδιὼς ἐπὶ τοῦ πατρός , σοφὸν ἀποκαλῶν . οὐ γὰρ ἐδεδίει , μή τις ἀφαιρήσῃ τῶν πολλῶν ἢ τὸ σοφὸν ἀπὸ τοῦ πνεύματος ἢ τὸ αἰώνιον ἀπὸ τοῦ πατρός , τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ υἱοῦ · τὸ γὰρ χρόνοις αἰωνίοις καὶ τὸ φανερωθέντος τὸ ἄχρονον κηρύσσει τοῦ υἱοῦ , περὶ ὃ προσκοπτειν ἔμελλον τινες , τοῦτο προθεραπεύων . ὥσπερ οὖν ῥηθέντος τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος αἰωνίου καὶ τὸν πατέρα αἰώνιον ἡ ἀκολουθία δίδωσι νοεῖν , οὕτω σοφοῦ ῥηθέντος τοῦ πατρὸς καὶ ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα εἰκοτως ἐν ἀρρήτῳ καὶ θεοπρεπεῖ σοφίᾳ νοηθεῖεν ἄν , καὶ οὔτε τὸ αἰώνιον τοῦ πατρὸς ἀφαιρεθείη , οὔτε τὸ σοφὸν τοῦ πνεύματος ἢ τοῦ υἱοῦ ἀποστερηθείη . καὶ τὸ εἰπεῖν δὲ τὸν θεῖον Παῦλον ἐπὶ τοῦ πατρὸς ἐνταῦθα σοφῷ συνάψαντα τῶ μόνῳ , τῆς ὡς ἀληθῶς ἦν τοῦ πνεύματος σοφίας καὶ τῆς ἐκεῖθεν χορηγουμένης Παύλῳ διανοίας · ἐν τούτῳ γὰρ τέθεικεν τὸ μόνῳ , ἐν ᾧ πᾶσὶν ἐστι ἀναμφίβολον , καὶ τοῖς λίαν φιλονείκοις ὅτι ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα οὐκ ἀπεστέρηται τούτου . τὶ τοῦτο ποιήσας ; ἵνα καὶ ἐν οἷς ἂν ἑτέροις θεοπρεπέσι νοήμασι καὶ ὀνομασι τὸ μόνον ἐπισυναπτομενον ἀκούσῃς , μὴ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος τὴν φωνὴν ἐκλάβοις , ἀλλὰ πρὸς ἀντιδιαστολὴν μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων , ἕνωσιν δὲ καὶ συνάφειαν τῆς μοναρχικῆς τριάδος · ὁ γὰρ ἐνταῦθα τοῦτο νοεῖν φανερῶς ὑποτιθεὶς καὶ ἐπὶ τῶν παραπλησίων τὴν αὐτὴν ὑποληψιν ἔχειν διακελεύεται . ἤκουσας σοφὸν τὸν πατέρα · καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα συνεξάκουσον σοφόν . αἰώνιον εἶπον τὸν υἱὸν ἢ τὸ πνεῦμα · καὶ τὸν πατέρα οὕτω μοι νοησον . βασιλέα εἶπον τὸν πατέρα , δυνατόν , ἐξουσιαστήν · καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα οὕτω δοξάζειν σε χρή . μόνον εἶπον καλῶς , ἵνα τῇ μοναδικῇ τριάδι συντηρήσω τὸ ἐξαίρετον , οὐχ ἵνα σχίσας αὐτὴν ἀφαιρήσω τὸ ἀξίωμα . μόνον ὅταν συνάψω , τἄλλα πάντα διαστέλλω , ἐκείνην δὲ μᾶλλον διὰ τοῦ μόνον ἑνοποιῶ , τῆς φυσικῆς σχέσεως οὐ μερίζων τὸ ἀδιάστατον , ἀλλὰ συσφίγγων ταῖς τῶν ἀκροατῶν διανοίαις τὴν ἑνοτητα
91107rτ(ο)υ αυτ(ου) * Τὶς δὲ ἐστιν οὗτος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐξ ἀρχῆς μὲν συνὼν τῷ πατρὶ φανερωθεὶς δὲ νῦν πῶς δὲ φανερωθεὶς τοῦ μυστηρίου φησὶν ἀποκαλυφθέντος ἐν χρόνοις γὰρ αἰωνίοις τοῦτο σεσιγημένον ὑπῆρχε μόνῳ τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ καὶ τῷ πνεύματι γινωσκόμενον νῦν δὲ τοῦ μυστηρίου ἀποκαλυφθέντος εἰς πάντα τὰ ἔθνη ἐφανερώθη ὁ Χριστὸς υἱὸς ὢν τοῦ θεοῦ καὶ θεὸς ὁμοούσιος ἀλλὰ πῶς ἐφανερώθη διὰ τῶν προφητῶν διὰ τῶν γραφῶν αὐτῶν καὶ πόθεν οὗτοι ἐλάλησαν καὶ ἔγραψαν ἐπιτάττοντος καὶ ἐμπνέοντος αὐτοῖς τοῦ παναγίου πνεύματος τοῦτο γὰρ αἰώνιον θεὸν καλεῖ τοῦτ' ἔστιν ἄχρονον τὶ οὖν τὸ ἔργον τῶν προφητικῶν γραφῶν ἃς διὰ τοῦ πνεύματος ἐλάλησαν γνωρισθῆναι τὸν Χριστὸν πᾶσιν ἔθνεσιν πῶς ὑπακουσάντων αὐτῶν τῇ πίστει διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων αὐτοῖς ταύτην ὧν τὸ πλεῖστον μέρος ὁ τοῦ Παύλου δρόμος καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἤνυσεν ἔχεις οὖν κἀνταῦθα τὴν τριάδα συναπτομένην διὰ μὲν τοῦ σοφῷ θεῷ τὸν πατέρα διὰ δὲ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δηλονότι τὸν υἱον διὰ δὲ τοῦ κατ' ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίου θεοῦ τοὺς προφήτας προφητεῦσαι τὸ ἅγιον πνεῦμα καὶ ὅρα τῆς ὑψηλῆς ὡς ἀληθῶς καὶ οὐρανοδρομου διανοίας Παύλου τὸ ὀξυωπὲς ἐπεὶ γὰρ ὡς ἐπίπαν τὸ μὲν σοφὸν εἶναι πνεῦμα οὐ προσίσταταί τισι τὸ δὲ ἄχρονον εἶναι προσίσταται τοῖς πολλοῖς ἤμειψε ταῦτα καὶ τὸ μὲν ὃ προὔστη ἄν τισιν εἰ μὴ Παῦλος ἐβοα τίθησιν ἐπὶ τοῦ πνεύματος αἰώνιον θεὸν καλῶν τὸ δὲ ὃ καὶ μὴ μαρτυροῦντος εὔληπτον νομίζειν ἐπὶ τοῦ πατρὸς τοῦτο τίθησι μηδὲν δεδιὼς ἐπὶ τοῦ πατρὸς σοφὸν ἀποκαλῶν οὐ γὰρ ἐδεδίει μή τις ἀφαιρήσῃ τῶν πολλῶν ἢ τὸ σοφὸν ἀπὸ τοῦ πνεύματος ἢ τὸ αἰώνιον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ υἱοῦ τὸ γὰρ χρόνοις αἰωνίοις καὶ τὸ φανερωθέντος τὸ ἄχρονον κηρύσσει τοῦ υἱοῦ περὶ ὃ προσκόπτειν ἔμελλον τινες τοῦτο προθεραπεύων ὥσπερ οὖν ῥηθέντος τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος αἰωνίου καὶ τὸν πατέρα αἰώνιον ἡ ἀκολουθία δίδωσι εννοεῖν οὕτω σοφοῦ ῥηθέντος τοῦ πατρὸς καὶ ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα εἰκοτως ἐν ἀρρήτῳ καὶ θεοπρεπεῖ σοφίᾳ νοηθεῖεν ἂν καὶ οὔτε τὸ αἰώνιον τοῦ πατρὸς ἀφαιρεθείη οὔτε τὸ σοφὸν τοῦ πνεύματος ἢ τοῦ υἱοῦ ἀποστερηθείη καὶ τὸ εἰπεῖν δὲ τὸν θεῖον Παῦλον ἐπὶ τοῦ πατρὸς ἐνταῦθα τῶι σοφῷ συνάψαντα τὸ μόνῳ τῆς ὡς ἀληθῶς ἦν τοῦ πνεύματος σοφίας καὶ τῆς ἐκεῖθεν χορηγουμένης Παύλῳ διανοίας ἐν τούτῳ γὰρ τέθεικε τὸ μόνῳ ἐν ᾧ πᾶσὶν ἐστι ἀναμφίβολον καὶ τοῖς λίαν φιλονείκοις ὅτι ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα οὐκ ἀπεστέρηται τούτου τὶ τοῦτο ποιήσας ἵνα καὶ ἐν οἷς ἂν ἑτέροις θεοπρεπέσι νοήμασι καὶ ὀνομασι τὸ μόνον ἐπισυναπτομενον ἀκούσῃς μὴ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος τὴν φωνὴν ἐκλάβοις ἀλλὰ πρὸς ἀντιδιαστολὴν μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἕνωσιν δὲ καὶ συνάφειαν τῆς μοναρχικῆς τριάδος ὁ γὰρ ἐνταῦθα τοῦτο νοεῖν φανερῶς ὑποτιθεὶς καὶ ἐπὶ τῶν παραπλησίων τὴν αὐτὴν ὑποληψιν ἔχειν διακελεύεται ἤκουσας σοφὸν τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα συνεξάκουσον σοφὸν αἰώνιον εἶπον τὸν υἱὸν ἢ τὸ πνεῦμα καὶ τὸν πατέρα οὕτω μοι νοησον βασιλέα εἶπον τὸν πατέρα δυνατὸν ἐξουσιαστὴν καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα οὕτω σε δοξάζειν χρὴ μόνον εἶπον καλῶς ἵνα τῇ μοναδικῇ τριάδι συντηρήσω τὸ ἐξαίρετον οὐχ ἵνα σχίσας αὐτὴν ἀφαιρήσω τὸ ἀξίωμα μόνον ὅταν συνάψω τἄλλα πάντα διαστέλλω ἐκείνην δὲ μᾶλλον διὰ τοῦ μόνον ἑνοποιῶ τῆς φυσικῆς σχέσεως οὐ μερίζων τὸ ἀδιάστατον ἀλλὰ συσφίγγων ταῖς τῶν ἀκροατῶν διανοίαις τὴν ἑνοτητα
62791v
1862192v
190530v* καὶ τὸ κήρυγμα Ιησυς Χριστὸς Τὶς δὲ ἐστιν οὗτος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐξ ἀρχῆς μὲν συνὼν τῷ πατρὶ φανερωθεὶς δὲ νῦν πῶς δὲ φανερωθεὶς τοῦ μυστηρίου φησὶν ἀποκαλυφθέντος ἐν χρόνοις γὰρ αἰωνίοις τοῦτο σεσιγημένον ὑπῆρχεν μόνῳ τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ καὶ τῷ πνεύματι γινωσκόμενον νῦν δὲ τοῦ μυστηρίου ἀποκαλυφθέντος εἰς πάντα τὰ ἔθνη ἐφανερώθη ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς ὢν τοῦ θεοῦ καὶ θεὸς ὁμοούσιος ἀλλὰ πῶς ἐφανερώθη διὰ τῶν προφητῶν διὰ τῶν γραφῶν αὐτῶν καὶ πόθεν οὗτοι ἐλάλησαν καὶ ἔγραψαν ἐπιττάτοντος * καὶ ἐμπνέοντος αὐτοῖς τοῦ παναγίου πνεύματος τοῦτο γὰρ αἰώνιον θεὸν καλεῖ τοῦτ' ἔστιν ἄχρονον τὶ οὖν τὸ ἔργον τῶν προφητικῶν γραφῶν ἃς διὰ τοῦ πνεύματος ἐλάλησαν γνωρισθῆναι τὸν Χριστὸν πᾶσιν ἔθνεσιν πῶς ὑπακουσάντων αὐτῶν τῇ πίστει διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων αὐτοῖς ταύτην ὧν τὸ πλεῖστον μέρος ὁ τοῦ Παύλου δρόμος καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἤνυσεν ἔχεις οὖν κἀνταῦθα τὴν τριάδα συναπτομένην διὰ μὲν τοῦ σοφῷ θεῷ τὸν πατέρα διὰ δὲ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δηλονότι τὸν υἱον διὰ δὲ τοῦ κατ' ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίου θεοῦ τοὺς προφήτας προφητεῦσαι τὸ ἅγιον πνεῦμα καὶ ὅρα τῆς ὑψηλῆς ὡς ἀληθῶς οὐρανοδρομου διανοίας Παύλου τὸ ὀξυοπὲς ἐπεὶ γὰρ ὡς ἐπείπαν τὸ μὲν σοφὸν εἶναι τὸ πνεῦμα οὐ προσίσταταί τισιν τὸ δὲ ἄχρονον εἶναι προσίσταται τοῖς πολλοῖς ειμηψε ταῦτα καὶ τὸ μὲν ὃ προὔστη ἄν τισιν εἰ μὴ Παῦλος ἐβοα τίθησιν ἐπὶ τοῦ πνεύματος αἰώνιον θεὸν καλῶν τὸ δὲ ὃ καὶ μὴ μαρτυροῦντος εὔληπτον νομίζειν ἐπὶ τοῦ πνεύματος τοῦτο τίθησι μηδὲν δεδιὼς ἐπὶ τοῦ πατρὸς σοφὸν ἀποκαλῶν οὐ γὰρ ἐδεδίει μή τις ἀφαιρήσῃ τῶν πολλῶν ἢ τὸ σοφὸν ἀπὸ τοῦ πνεύματος ἢ τὸ αἰώνιον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ υἱοῦ τὸ γὰρ χρόνοις αἰωνίοις καὶ τὸ φανερωθέντος τὸ ἄχρονον κηρύσσει τοῦ υἱοῦ περὶ ὃ προσκόπτειν ἔμελλον τινες τοῦτο προθεραπεύων ὥσπερ οὖν ῥηθέντος τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος αἰωνίου καὶ τὸν πατέρα αἰώνιον ἡ ἀκολουθία δίδωσι νοεῖν οὕτω σοφοῦ ῥηθέντος τοῦ πατρὸς καὶ ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα εἰκοτως ἐν ἀρρήτῳ καὶ θεοπρεπεῖ σοφίᾳ νοηθεῖεν ἂν καὶ οὔτε τὸ αἰώνιον τοῦ πατρὸς ἀφαιρεθείη οὔτε τὸ σοφὸν τοῦ πνεύματος ἢ τοῦ υἱοῦ ἀποστερηθείη καὶ τὸ εἰπεῖν δὲ τὸν θεῖον Παῦλον ἐπὶ τοῦ πατρὸς ἐνταῦθα σοφῷ συνάψαντα τῶ μόνῳ τῆς ὡς ἀληθῶς τοῦ πνεύματος σοφίας καὶ τῆς ἐκεῖθεν χορηγουμένης Παύλῳ διανοίας ἐν τούτῳ γὰρ τέθεικεν τὸ μόνῳ ἐν ᾧ πᾶσὶν ἐστι ἀναμφίβολον καὶ τοῖς λίαν φιλονείκοις ὅτι ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα οὐκ ἀπεστέρηται τούτου τὶ τοῦτο ποιήσας ἵνα καὶ ἐν οἷς ἂν ἑτέροις θεοπρεπέσι νοήμασι καὶ ὀνομασι τὸ μόνον ἐπισυναπτομενον ἀκούσῃς μὴ ὡς ἀντιδιαστολὴν τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος τὴν φωνὴν ἐκλάβοις ἀλλὰ πρὸς ἀντιδιαστολὴν μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἕνωσιν δὲ καὶ συνάφειαν τῆς μοναρχικῆς τριάδος ὁ γὰρ ἐνταῦθα τοῦτο νοεῖν φανερῶς ὑποτιθεὶς καὶ ἐπὶ τῶν παραπλησίων τὴν αὐτὴν ὑποληψιν ἔχειν διακελεύεται
190531r* ἤκουσας σοφὸν τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα συνεξάκουσον σοφὸν αἰώνιον εἶπον τὸν υἱὸν ἢ τὸ πνεῦμα καὶ τὸν πατέρα οὕτω μοι νοησον βασιλέα εἶπον τὸν πατέρα δυνατὸν ἐξουσιαστὴν καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα οὕτω δοξάζειν σε χρὴ μόνον εἶπον καλῶς ἵνα τῇ μοναδικῇ τριάδι συντηρήσω τὸ ἐξαίρετον οὐχ ἵνα σχίσας αὐτὴν ἀφαιρήσω τὸ ἀξίωμα μόνον ὅταν συνάψω τἄλλα πάντα διαστέλλω ἐκείνην δὲ μᾶλλον διὰ τοῦ μόνον ἑνοποιῶ τῆς φυσικῆς σχέσεως οὐ μερίζων τὸ ἀδιάστατον ἀλλὰ συσφίγγων ταῖς τῶν ἀκροατῶν διανοίαις τὴν ἑνοτητα
191966r
192371v* Τὶς δὲ ἐστιν οὗτος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐξ ἀρχῆς μὲν συνὼν τῷ πατρὶ φανερωθεὶς δὲ νῦν πῶς φανερωθεὶς τοῦ μυστηρίου φησὶν ἀποκαλυφθέντος ἐν χρόνοις γὰρ αἰωνίοις τοῦτο σεσιγημένον ὑπῆρχε μόνῳ τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ καὶ τῷ πνεύματι γινωσκόμενον νῦν δὲ τοῦ μυστηρίου ἀποκαλυφθέντος εἰς πάντα τὰ ἔθνη ἐφανερώθη ὁ Χριστὸς υἱὸς ὢν τοῦ θεοῦ καὶ θεὸς ὁμοούσιος ἀλλὰ πῶς ἐφανερώθη διὰ τῶν προφητῶν διὰ τῶν γραφῶν αὐτῶν καὶ πόθεν οὗτοι ἐλάλησαν καὶ ἔγραψαν ἐπιτάττοντος καὶ ἐμπνέοντος αὐτοῖς τοῦ παναγίου πνεύματος τοῦτο γὰρ αἰώνιον θεὸν καλεῖ τοῦτ' ἔστιν ἄχρονον τὶ οὖν τὸ ἔργον τῶν προφητικῶν γραφῶν ἃς διὰ τοῦ πνεύματος ἐλάλησαν γνωρισθῆναι τὸν Χριστὸν πᾶσιν ἔθνεσιν πῶς ὑπακουσάντων αὐτῶν τῇ πίστει διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων αὐτοῖς ταύτην ὧν τὸ πλεῖστον μέρος ὁ τοῦ Παύλου δρόμος καὶ τὸ εὐαγγέλιον ἤνυσεν ἔχεις οὖν κἀνταῦθα τὴν τριάδα συναπτομένην διὰ μὲν τοῦ σοφῷ θεῷ τὸν πατέρα διὰ δὲ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δηλονότι τὸν υἱον διὰ δὲ τοῦ κατ' ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίου θεοῦ τοὺς προφήτας προφητεῦσαι τὸ ἅγιον πνεῦμα καὶ ὅρα τῆς ὡς ἀληθῶς ὑψηλῆς καὶ οὐρανοδρομου διανοίας Παύλου τὸ ὀξυωπὲς ἐπεὶ γὰρ ὡς ἐπίπαν τὸ μὲν σοφὸν εἶναι τὸ πνεῦμα οὐ προσίσταταί τισιν τὸ δὲ ἄχρονον εἶναι προσίσταται τοῖς πολλοῖς ἤμειψε ταῦτα καὶ τὸ μὲν ὃ προὔστη ἄν τισιν εἰ μὴ Παῦλος ἐβοα τίθησιν ἐπὶ τοῦ πνεύματος αἰώνιον θεὸν καλῶν τὸ δὲ ὃ καὶ μὴ μαρτυροῦντος εὔληπτον νομίζειν ἐπὶ τοῦ {πνεύματος /πατρός }* τοῦτο τίθησι μηδὲν δεδιὼς ἐπὶ τοῦ πατρὸς σοφὸν ἀποκαλῶν οὐ γὰρ ἐδεδίει μή τις ἀφαιρήσῃ τῶν πολλῶν ἢ τὸ σοφὸν ἀπὸ τοῦ πνεύματος ἢ τὸ αἰώνιον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ υἱοῦ τὸ γὰρ χρόνοις αἰωνίοις καὶ τὸ φανερωθέντος τὸ ἄχρονον κηρύσσει τοῦ υἱοῦ περὶ ὃ προσκόπτειν ἔμελλον τινες τοῦτο προθεραπεύων ὥσπερ οὖν ῥηθέντος τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος αἰωνίου καὶ τὸν πατέρα αἰώνιον ἡ ἀκολουθία δίδωσι νοεῖν οὕτω σοφοῦ ῥηθέντος τοῦ πατρὸς καὶ ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα εἰκοτως ἐν ἀρρήτῳ καὶ θεοπρεπεῖ σοφίᾳ νοηθεῖεν ἂν καὶ οὔτε τὸ αἰώνιον τοῦ πατρὸς ἀφαιρεθείη οὔτε τὸ σοφὸν τοῦ πνεύματος ἢ τοῦ υἱοῦ ἀποστερηθείη καὶ τὸ εἰπεῖν δὲ τὸν θεῖον Παῦλον ἐπὶ τοῦ πατρὸς ἐνταῦθα σοφῷ συνάψαντα τῶ μόνῳ τῆς ὡς ἀληθῶς ἦν τοῦ πνεύματος σοφίας καὶ τῆς ἐκεῖθεν χορηγουμένης Παύλῳ διανοίας ἐν τούτῳ γὰρ τέθεικεν τὸ μόνῳ ἐν ᾧ πᾶσὶν ἐστι ἀναμφίβολον καὶ τοῖς λίαν φιλονείκοις ὅτι ὁ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα οὐκ ἀπεστέρηται τούτου τὶ τοῦτο ποιήσας ἵνα καὶ ἐν οἷς ἂν ἑτέροις θεοπρεπέσι νοήμασι καὶ ὀνομασι τὸ μόνον ἐπισυναπτομενον ἀκούσῃς μὴ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πνεύματος τὴν φωνὴν ἐκλάβοις ἀλλὰ πρὸς ἀντιδιαστολὴν μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἕνωσιν δὲ καὶ συνάφειαν τῆς μοναρχικῆς τριάδος ὁ γὰρ ἐνταῦθα τοῦτο νοεῖν φανερῶς ὑποτιθεὶς καὶ ἐπὶ τῶν παραπλησίων τὴν αὐτὴν ὑποληψιν ἔχειν διακελεύεται ἤκουσας σοφὸν τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα συνεξάκουσον σοφὸν αἰώνιον εἶπον τὸν υἱὸν ἢ τὸ πνεῦμα καὶ τὸν πατέρα οὕτω μοι νοησον βασιλέα εἶπον τὸν πατέρα δυνατὸν ἐξουσιαστὴν καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα οὕτω δοξάζειν σε χρὴ μόνον εἶπον καλῶς ἵνα τῇ μοναδικῇ τριάδι συντηρήσω τὸ ἐξαίρετον οὐχ ἵνα σχίσας αὐτὴν ἀφαιρήσω τὸ ἀξίωμα μόνον ὅταν συνάψω τἄλλα πάντα διαστέλλω ἐκείνην δὲ μᾶλλον διὰ τοῦ μόνον ἑνοποιῶ τῆς φυσικῆς σχέσεως οὐ μερίζων τὸ ἀδιάστατον ἀλλὰ συσφίγγων ταῖς τῶν ἀκροατῶν διανοίαις τὴν ἑνοτητα
198087v
199747r

Unit 821Ph (Rom.15.8-Rom.15.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Λέγω γὰρ Χριστὸν Ἰησοῦν οἷον · πῶς προσελάβετο ὑμᾶς ὁ Χριστός ; οὕτω λέγω , φησίν · τοὺς μὲν Ἰουδαίους περιτμηθεὶς καὶ χρηματίσας κατὰ σάρκα ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτῶν , ἐξ οὗ ἀληθεῦσαί τε συνήργησε τὸν πατέρα καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι . ἵνα γὰρ μήτις εἴπῃ · καὶ τὶς χρεία τοῦ προσληφθῆναι τοὺς Ἰουδαίους πάλαι τῷ πατρὶ προσῳκειωμένους ὄντας , καὶ ἐπαγγελίας ἐκδεχομένους ἃς οὐχ οἷον τε ἦν μὴ ἐκβῆναι , ἐπεὶ παναληθὴς ὁ ὑποσχομενος ; ταῦτα , φησίν , ὅτι κἂν προελήφθησαν οἱ Ἰουδαῖοι , κἂν ἐπαγγελίας ἐδέξαντο , εἰ μὴ προσελάβετο αὐτοὺς ὁ υἱὸς σαρκωθεὶς καὶ περιτμηθείς , οὔτε τῶν ἐπαγγελιῶν ἠξιώθησαν ἂν ἑαυτοὺς τῶν ἐντολῶν παραβάτας ἀπεργασάμενοι , οὒτ' ἂν τὸ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἄτρεπτον καὶ ἀμετάβλητον τοῦ πατρὸς εἰς συμφέρον αὐτοῖς ἐχρημάτιζε , διὰ τῆς παραβάσεως παρεμποδίζουσι ταύτην ἀποβῆναι . διὸ προσλαβόμενος αὐτοὺς καὶ περιτμηθεὶς καὶ τῇ τοῦ πατρὸς ἀληθείᾳ συνέπραξεν , καὶ τὰς ἐπαγγελίας τελεσθῆναι καὶ βεβαιωθῆναι συνήργησεν . ἀλλὰ τοὺς μὲν Ἰουδαίους οὕτω τε καὶ διὰ ταῦτα · τὰ δὲ ἔθνη , φησί , διὰ τὶ προσελάβετο ; δι' ἄφατον ἔλεος καὶ τοῦ δοξασθῆναι μᾶλλον τὸν πατέρα . εἰ γὰρ τὸ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι καὶ μὴ δόξα τισὶ διαψεύσασθαι τὸν πατέρα , εἰς δόξαν αὐτοῦ συνετέλει , τὸ μηδ' ὑποσχέσθαι μηδ' ἐπαγγείλασθαι , ἀλλ' οὕτως ἀθροον χαρίσασθαι τὰ ὑπερφυῆ καὶ μεγάλα καὶ ἀνέλπιστα , πῶς οὐχὶ εἰς ἄφατον δόξαν τοῦ πατρὸς συντελέσει ;
91107vΦ(ω)τ(ιου) * Λέγω γὰρ Χριστὸν Ἰησοῦν καὶ ἑξῆς οἷον πῶς προσελάβετο ὑμᾶς ὁ Χριστὸς οὕτω λέγω φησὶν τοὺς μὲν Ἰουδαίους περιτμηθεὶς καὶ χρηματίσας κατὰ σάρκα ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐξ οὗ ἀληθεῦσαί τε συνήργησε τὸν πατέρα καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ καὶ τὶς χρεία τοῦ προσληφθῆναι τοὺς Ἰουδαίους πάλαι τῷ πατρὶ προσῳκειωμένους ὄντας καὶ ἐπαγγελίας ἐκδεχομένους ἃς οὐχ οἷον τε ἦν μὴ ἐκβῆναι ἐπεὶ παναληθὴς ὁ ὑποσχομενος ταῦτα φησὶν ὅτι κἂν προελήφθησαν οἱ Ἰουδαῖοι κἂν ἐπαγγελίας ἐδέξαντο εἰ μὴ προσελάβετο αὐτοὺς ὁ υἱὸς σαρκωθεὶς καὶ περιτμηθεὶς οὔτε τῶν ἐπαγγελιῶν ἠξιώθησαν ἂν ἑαυτοὺς τῶν ἐντολῶν παραβάτας ἀπεργασάμενοι οὒτ' ἂν τὸ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἄτρεπτον καὶ ἀμετάβλητον τοῦ πατρὸς εἰς συμφέρον αὐτοῖς ἐχρημάτιζε διὰ τῆς παραβάσεως παρεμποδίζουσι ταύτην ἀποβῆναι διὸ προσλαβόμενος αὐτοὺς καὶ περιτμηθεὶς καὶ τῇ τοῦ πατρὸς ἀληθείᾳ συνέπραξεν καὶ τὰς ἐπαγγελίας τελεσθῆναι καὶ βεβαιωθῆναι συνήργησεν ἀλλὰ τοὺς μὲν Ἰουδαίους οὕτω τε καὶ διὰ ταῦτα τὰ δὲ ἔθνη φησὶ διὰ τὶ προσελάβετο δι' ἄφατον ἔλεος καὶ τοῦ δοξασθῆναι μᾶλλον τὸν πατέρα εἰ γὰρ τὸ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι καὶ μὴ δόξα τισὶ διαψεύσασθαι τὸν πατέρα εἰς δόξαν αὐτοῦ συνετέλει τὸ μηδ' ὑποσχέσθαι μηδ' ἐπαγγείλασθαι ἀλλ' οὕτως ἀθροον χαρίσασθαι τὰ ὑπερφυῆ καὶ ἀνέλπιστα πῶς οὐχὶ εἰς ἄφατον δόξαν τοῦ πατρὸς συντελέσει
62791v
1862193r
190531v* Λέγω γὰρ Χριστὸν Ἰησοῦν καὶ ἑξῆς οἷον πῶς προσελάβετο ὑμᾶς ὁ Χριστὸς οὕτω λέγω φησὶν τοὺς μὲν Ἰουδαίους περιτμηθεὶς καὶ χρηματίσας κατὰ σάρκα ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐξ οὗ ἀληθεῦσαί τε συνήργησε τὸν πατέρα καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι ἵνα γὰρ μή τις εἴπῃ καὶ τὶς χρεία τοῦ προσληφθῆναι τοὺς Ἰουδαίους πάλαι τῷ πατρὶ προσοιͅκειωμένους ὄντας καὶ ἐπαγγελίας ἐκδεχομένους ἃς οὐχ οἷον τε ἦν μὴ ἐκβῆναι ἐπεὶ παναληθὴς ὁ ὑποσχομενος ταῦτα φησὶν ὅτι κἂν προελήφθησαν οἱ Ἰουδαῖοι κἂν ἐπαγγελίας ἐδέξαντο εἰ μὴ προσελάβετο αὐτοὺς ὁ υἱὸς σαρκωθεὶς καὶ περιτμηθεὶς οὔτε τῶν ἐπαγγελιῶν ἠξιώθησαν ἂν ἑαυτοὺς τῶν ἐντολῶν παραβάτας ἀπεργασάμενοι οὒτ' ἂν τὸ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἄτρεπτον καὶ ἀμετάβλητον τοῦ πατρὸς εἰς συμφέρον αὐτοῖς ἐχρημάτιζε διὰ τῆς παραβάσεως παρεμποδίζουσι ταύτην ἀποβῆναι διὸ ὡς λαβομενος αὐτοὺς καὶ περιτμηθεὶς καὶ τῇ τοῦ πατρὸς ἀληθείᾳ συνέπραξεν καὶ τὰς ἐπαγγελίας τελεσθῆναι καὶ βεβαιωθῆναι συνήργησεν ἀλλὰ τοὺς μὲν Ἰουδαίους οὕτω τε καὶ διὰ ταῦτα τὰ δὲ ἔθνη φησὶ διὰ τὶ προσελάβετο δι' ἄφατον ἔλεος καὶ τοῦ δοξασθῆναι μᾶλλον τὸν πατέρα εἰ γὰρ τὸ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι καὶ μὴ δόξα τισὶ διαψεύσασθαι τὸν πατέρα εἰς δόξαν αὐτοῦ συνετέλει τὸ μηδ' ὑποσχέσθαι μηδ' ἐπαγγείλασθαι ἀλλ' οὕτως ἀθροον χαρίσασθαι τὰ ὑπερφυῆ καὶ μεγάλα καὶ ἀνέλπιστα πῶς οὐχὶ εἰς ἄφατον δόξαν τοῦ πατρὸς συντελέσει
191967r
192373vΦωτ(ιου) * Λέγω γὰρ Χριστὸν Ἰησοῦν οἷον πῶς προσελάβετο ὑμᾶς ὁ Χριστὸς οὕτω λέγω φησὶν τοὺς μὲν Ἰουδαίους περιτμηθεὶς καὶ χρηματίσας κατὰ σάρκα ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐξ οὗ ἀληθεῦσαί τε συνήργησε τὸν πατέρα καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι ἵνα γὰρ μήτις εἴπῃ καὶ τὶς χρεία τοῦ προσληφθῆναι τοὺς Ἰουδαίους πάλαι τῷ πατρὶ προσῳκειωμένους ὄντας καὶ ἐπαγγελίας ἐκδεχομένους ἃς οὐχ οἷον τε ἦν μὴ ἐκβῆναι ἐπεὶ παναληθὴς ὁ ὑποσχομενος ταῦτα φησὶν ὅτι κἂν προελήφθησαν οἱ Ἰουδαῖοι κἂν ἐπαγγελίας ἐδέξαντο εἰ μὴ προσελάβετο αὐτοὺς ὁ υἱὸς σαρκωθεὶς καὶ περιτμηθεὶς οὔτε τῶν ἐπαγγελιῶν ἠξιώθησαν ἂν ἑαυτοὺς τῶν ἐντολῶν παραβάτας ἀπεργασάμενοι οὒτ' ἂν τὸ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἄτρεπτον καὶ ἀμετάβλητον τοῦ πατρὸς εἰς συμφέρον αὐτοῖς ἐχρημάτιζε διὰ τῆς παραβάσεως παρεμποδίζουσι ταύτην ἀποβῆναι διὸ προσλαβόμενος αὐτοὺς καὶ περιτμηθεὶς καὶ τῇ τοῦ πατρὸς ἀληθείᾳ συνέπραξεν καὶ τὰς ἐπαγγελίας τελεσθῆναι καὶ βεβαιωθῆναι συνήργησεν ἀλλὰ τοὺς μὲν Ἰουδαίους οὕτω τε καὶ διὰ ταῦτα τὰ δὲ ἔθνη φησὶ διὰ τὶ προσελάβετο δι' ἄφατον ἔλεος καὶ τοῦ δοξασθῆναι μᾶλλον τὸν πατέρα εἰ γὰρ τὸ τὰς ἐπαγγελίας ἐκπληρῶσαι καὶ μὴ δόξα τισὶ διαψεύσασθαι τὸν πατέρα εἰς δόξαν αὐτοῦ συνετέλει τὸ μηδ' ὑποσχέσθαι μηδ' ἐπαγγείλασθαι ἀλλ' οὕτως ἀθροον χαρίσασθαι τὰ ὑπερφυῆ καὶ μεγάλα καὶ ἀνέλπιστα πῶς οὐχὶ εἰς ἄφατον δόξαν τοῦ πατρὸς συντελέσει
198087v
199747v

Unit 822Ph (Rom.15.8-Rom.15.8)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ∆ιάκονον , γεγενῆσθαι ὁ Χριστὸς μόνος ἐπλήρωσε τὸν νόμον πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας , ἀλλὰ καὶ Ἰουδαῖος ἦν κατὰ σάρκα · τοῦτο γὰρ καὶ διὰ τῆς περιτομῆς δηλοῦται . ἀλλὰ καὶ οἱ αὑτῷ υἱοθετηθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ ἐπληθύνθησαν καὶ ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης . ὥστε αὐτὸς καὶ τῷ πατρὶ συνήργησεν εἰς τὸ ἀληθεῦσαι καὶ εἰς τὸ τὰς πρὸς τὸν Ἀβραὰμ ἐπαγγελίας ἀποπληρωθῆναι , καθορθώσας μὲν πᾶσαν ἐντολήν , εἰς Ἀβραὰμ δὲ σπέρμα λογισθεὶς πᾶσάν τε τὴν οἰκουμένην πληρώσας διὰ τῶν πιστῶν .
91107vτου αυτου * ὁ Χριστὸς μόνος ἐπλήρωσε τὸν νόμον πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας ἀλλὰ καὶ Ἰουδαῖος ἦν κατὰ σάρκα τοῦτο γὰρ καὶ διὰ τῆς περιτομῆς δηλοῦται ἀλλὰ καὶ οἱ αὑτῷ υἱοθετηθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ ἐπληθύνθησαν καὶ ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης ὥστε αὐτὸς καὶ τῷ πατρὶ συνήργησεν εἰς τὸ ἀληθεῦσαι καὶ εἰς τὸ τὰς πρὸς τὸν Ἀβραὰμ ἐπαγγελίας ἀποπληρωθῆναι καθορθώσας μὲν πᾶσαν ἐντολὴν εἰς Ἀβραὰμ δὲ σπέρμα λογισθεὶς πᾶσάν τε τὴν οἰκουμένην πληρώσας διὰ τῶν πιστῶν
62792r
1862193r
190531v* ὁ Χριστὸς μόνος ἐπλήρωσε τὸν νόμον πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας ἀλλὰ καὶ Ἰουδαῖος ἦν κατὰ σάρκα τοῦτο γὰρ καὶ διὰ τῆς περιτομῆς δηλοῦται ἀλλὰ καὶ οἱ αὑτῷ υἱοθετηθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ ἐπληθύνθησαν καὶ ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης ὥστε αὐτὸς καὶ τῷ πατρὶ συνήργησεν εἰς τὸ ἀληθεῦσαι καὶ εἰς τὸ τὰς πρὸς τὸν Ἀβραὰμ ἐπαγγελίας ἀποπληρωθῆναι καθορθώσας μὲν πᾶσαν ἐντολὴν εἰς Ἀβραὰμ δὲ σπέρμα λογισθεὶς πᾶσάν τε τὴν οἰκουμένην πληρώσας διὰ τῶν πιστῶν
191967v
192373vΦωτ(ιου) * ∆ιάκονον γεγενῆσθαι ὁ Χριστὸς μόνος ἐπλήρωσε τὸν νόμον πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας ἀλλὰ καὶ Ἰουδαῖος ἦν κατὰ σάρκα τοῦτο γὰρ καὶ διὰ τῆς περιτομῆς δηλοῦται ἀλλὰ καὶ οἱ αὑτῷ υἱοθετηθέντες ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ ἐπληθύνθησαν καὶ ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης ὥστε αὐτὸς καὶ τῷ πατρὶ συνήργησεν εἰς τὸ ἀληθεῦσαι καὶ εἰς τὸ τὰς πρὸς τὸν Ἀβραὰμ ἐπαγγελίας ἀποπληρωθῆναι καθορθώσας μὲν πᾶσαν ἐντολὴν εἰς Ἀβραὰμ δὲ σπέρμα λογισθεὶς πᾶσάν τε τὴν οἰκουμένην πληρώσας διὰ τῶν πιστῶν
198087v
199747v

Unit 829Ph (Rom.15.14-Rom.15.14)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) Ὁ δὲ θεὸς τῆς ἐλπίδος ἐλπίδος ἐστί , φησί , θεὸς ὁ θεὸς ἡμῶν , ὥστε καλῶς ἐπεύχομαι ὑμᾶς · ἐλπίζω γὰρ ἐνεργῆσαι τὴν εὐχήν , ἂν αὐτοὶ μόνον βούλοισθε . ἐν δὲ τῷ πιστεύειν χαρᾶς καὶ εἰρήνης τῆς κατὰ τοὺς λογισμοὺς πληρούμενοι , ὅπερ ὑμῶν ὑπερεύχομαι , ἐστὲ καὶ ἐν τῇ ἐλπίδι περισσεύοντες , οἷον πλουτοῦντες καὶ δαψιλῶς διακείμενοι . ταῦτα δὲ διὰ τῆς χάριτος καὶ δυνάμεως τοῦ παναγίου παραγίνεται πνεύματος .
91108vὋ θεὸς τῆς ἐλπίδος ἐλπίδος ἐστὶ φησὶ θεὸς ὁ θεὸς ἡμῶν ὥστε καλῶς ἐπεύχομαι ὑμιν ἐλπίζω γὰρ ἐνεργῆσαι τὴν εὐχὴν ἂν αὐτοὶ μόνον βούλοισθε ἐν δὲ τῷ πιστεύειν χαρᾶς καὶ εἰρήνης τῆς κατὰ τοὺς λογισμοὺς πληρούμενοι ὅπερ ὑμῶν ὑπερεύχομαι ἐστὲ καὶ ἐν τῇ ἐλπίδι περισσεύοντες οἷον πλουτοῦντες καὶ δαψιλῶς διακείμενοι ταῦτα δὲ διὰ τῆς χάριτος καὶ δυνάμεως τοῦ παναγίου παραγίνεται πνεύματος
62792r
1862193v
190532v* Ὁ θεὸς τῆς ἐλπίδος ἐλπίδος ἐστὶ φησὶ θεὸς ὁ θεὸς ἡμῶν ὥστε καλῶς ἐπεύχομαι ὑμᾶς ἐλπίζω γὰρ ἐνεργῆσαι τὴν εὐχὴν ἂν αὐτοὶ μόνον βούλοισθε ἐν δὲ τῷ πιστεύειν χαρᾶς καὶ εἰρήνης τῆς κατὰ τοὺς λογισμοὺς πληρούμενοι ὅπερ ὑμῶν ὑπερεύχομαι ἐστὲ καὶ ἐν τῇ ἐλπίδι περισεύοντες οἷον πλουτοῦντες καὶ δαψιλῶς διακείμενοι ταῦτα δὲ διὰ τῆς χάριτος καὶ δυνάμεως τοῦ παναγίου παραγίνεται πνεύματος
191968r
192374vΦωτ(ιου) * Ὁ δὲ θεὸς τῆς ἐλπίδος ἐλπίδος ἐστὶ φησὶ θεὸς ὁ θεὸς ἡμῶν ὥστε καλῶς ἐπεύχομαι ὑμᾶς ἐλπίζω γὰρ ἐνεργῆσαι τὴν εὐχὴν ἂν αὐτοὶ μόνον βούλοισθε ἐν δὲ τῷ πιστεύειν χαρᾶς καὶ εἰρήνης τῆς κατὰ τοὺς λογισμοὺς πληρούμενοι ὅπερ ὑμῶν ὑπερεύχομαι ἐστὲ καὶ ἐν τῇ ἐλπίδι περισσεύοντες οἷον πλουτοῦντες καὶ δαψιλῶς διακείμενοι ταῦτα δὲ διὰ τῆς χάριτος καὶ δυνάμεως τοῦ παναγίου παραγίνεται πνεύματος
198087v
199748v

Unit 833Pha (Rom.15.15-Rom.15.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τολμηρότερον δὲ ἔγραψα ὑμῖν ἀδελφοὶ ἀπὸ μέρους ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς τολμηροτερρον δὲ εγραφε ἀντὶ τοῦ τρόπον τινά . καὶ εἴ τις μὴ τὴν διάνοιαν ὅλην βλέπει , ἀλλ' αὐτὰς τὰς λέξεις ἐκ μέρους πολυπραγμονεῖ γυμνώσας τὰς διανοίας , εἴ τις οὖν ἐκ μέρους σκοπεῖ , δοξει ἂν αὐτῷ σκληροτερον με καὶ τραχύτερον ὑμῖν προσενεχθῆναι διὰ τῶν γραμμάτων , ἀλλ' ἐγὼ ὡς ἐπαναμιμνήσκων ἔγραψα . καὶ πάλιν ἀνάγκην εἶχον τοῦ γράφειν , ὅτι χάρις μοι ἀπὸ θεοῦ ἐδοθη εἰς τὸ κηρύσσειν καὶ διδάσκειν τὰ ἔθνη · λειτουργὸς γὰρ εἰμι Χριστοῦ , οἷον ὑπουργὸς καὶ ὑπηρέτης . καὶ τὶ ἐργάζῃ ; ἱερουργῶ , φησί , τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ , τοῦτ' ἔστι θυσίαν αὐτῷ ταύτην θύω , τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ . καὶ πῶς ἐστι θύειν καὶ ἱερουργεῖν τὸ εὐαγγέλιον ; ἐκ τοῦ προσφέρειν αὐτῷ , φησί , τὰ δι' αὐτοῦ πιστεύοντα ἔθνη καὶ γίνεσθαι αὐτὰ εὐπροσδεκτα καὶ ἡγιασμένα ἐν πνεύματι ἁγίῳ · ὥστε ὁ προσάγων τῇ πίστει τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἱερουργεῖ . ἢ ἱερουργοῦντα ἀκουστέον ἁπλούστερον οἷον ἱερῶς ἐργαζομενον καὶ σπουδαίως , ἀλλὰ μὴ ὡς ἔτυχε καὶ ἠμελημένως . ἢ οὖν οὕτως ἢ μᾶλλον οὕτως ἐκληπτέον , τολμηρότερον ἔγραψα ἐκ μέρους ὑμῖν καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων γράψας · ἡ γὰρ ἐπικειμένη μοι ἀνάγκη καὶ σφοδροτερον καὶ ἀκριβέστερον γράφειν ἀπαιτεῖ . ἐγὼ δὲ ἐτολμησα καὶ τῆς ἀκριβείας καθυφεῖναι καὶ οὐχ ὡς διδάσκαλος γράφειν , ἀλλὰ μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων , καίτοι χρεωστῶν καὶ ἀκριβέστερον καὶ σφοδροτερον · εἰς τοῦτο γὰρ ὑπὸ τῆς χάριτος προκεχείρισμαι , καὶ ἐν τούτῳ ὑπουργεῖν καὶ δουλεύειν τέταγμαι . ὡς ἂν εί τις ἔλεγεν ἴσως · ἐν οἷς ἔγραψα καθηψάμην ὑμῶν , καὶ ἔδοξε τισιν ὑμῶν σκληροτερον ὑμῖν προσενεχθῆναι · ἐγὼ δὲ τοσούτῳ δέω τοῦτο ποιῆσαι , ὅτι καὶ φοβοῦμαι , μή πως οὕτω μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὑποστολῆς γράψας καὶ εὐθύνας ὑφέξω , ὡς τολμήσας ἔλαττον ἔργον διδασκάλου ποιῆσαι .
91108vτολμηρότερον δὲ ἔγραψα τολμηρότερον ἀπὸ μέρους ἀντὶ τοῦ τρόπον τινὰ καὶ εἴ τις μὴ τὴν διάνοιαν ὅλην βλέπει ἀλλ' αὐτὰς τὰς λέξεις ἐκ μέρους πολυπραγμονεῖ γυμνώσας τὰς διανοίας εἴ τις οὖν ἐκ μέρους σκοπεῖ δόξει ἂν αὐτῷ σκληρότερόν με καὶ τραχύτερον ὑμῖν προσενεχθῆναι διὰ τῶν γραμμάτων ἀλλ' ἐγὼ ὡς ἐπαναμιμνήσκων ἔγραψα καὶ πάλιν ἀνάγκην εἶχον τοῦ γράφειν ὅτι χάρις μοι ἀπὸ θεοῦ ἐδοθη εἰς τὸ κηρύσσειν καὶ διδάσκειν τὰ ἔθνη λειτουργὸς γὰρ εἰμι Χριστοῦ οἷον ὑπουργὸς καὶ ὑπηρέτης καὶ τὶ ἐργάζῃ ἱερουργῶ φησὶ τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ τοῦτ' ἔστι θυσίαν αὐτῷ ταύτην θύω τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ καὶ πῶς ἐστι θύειν καὶ ἱερουργεῖν τὸ εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ προσφέρειν αὐτῷ φησὶ τὰ δι' αὐτοῦ πιστεύοντα ἔθνη καὶ γίνεσθαι αὐτὰ εὐπροσδεκτα καὶ ἡγιασμένα ἐν πνεύματι ἁγίῳ ὥστε ὁ προσάγων τῇ πίστει τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἱερουργεῖ ἢ ἱερουργοῦντα ἀκουστέον ἁπλούστερον οἷον ἱερῶς ἐργαζομενον καὶ σπουδαίως ἀλλὰ μὴ ὡς ἔτυχε καὶ ἠμελημένως ἢ οὖν οὕτως ἢ μᾶλλον οὕτως ἐκληπτέον τολμηρότερον ἔγραψα ἐκ μέρους ὑμῖν καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων γράψας ἡ γὰρ ἐπικειμένη μοι ἀνάγκη καὶ σφοδρότερον καὶ ἀκριβέστερον γράφειν ἀπαιτεῖ ἐγὼ δὲ ἐτολμησα καὶ τῆς ἀκριβείας καθυφεῖναι καὶ οὐχ ὡς διδάσκαλος γράφειν ἀλλὰ μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων καίτοι χρεωστῶν καὶ ἀκριβέστερον καὶ σφοδρότερον εἰς τοῦτο γὰρ ὑπὸ τῆς χάριτος προκεχείρισμαι καὶ ἐν τούτῳ ὑπουργεῖν καὶ δουλεύειν τέταγμαι ὡσανεί τις ἔλεγεν ἴσως ἐν οἷς ἔγραψα καθηψάμην ὑμῶν καὶ ἔδοξα τισιν ὑμῶν σκληρότερον ὑμῖν προσενεχθῆναι ἐγὼ δὲ τοσούτῳ δέω τοῦτο ποιῆσαι ὅτι καὶ φοβοῦμαι μή πως οὕτω μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὑποστολῆς γράψας καὶ εὐθύνας ὑφέξω ὡς τολμήσας ἔλαττον ἔργον διδασκάλου ποιῆσαι
62792r
1862194r
190532v* τολμηροτερρον ἀπὸ μέρους ἀντὶ τοῦ τρόπον τινὰ καὶ εἴ τις μὴ τὴν διάνοιαν ὅλην βλέπει ἀλλ' αὐτὰς τὰς λέξεις ἐκ μέρους πολυπραγμονεῖ γυμνώσας τὰς διανοίας εἴ τις οὖν ἐκ μέρους σκοπεῖ δόξει ἂν αὐτῷ σκληρότερόν με καὶ τραχύτερον ὑμῖν προσενεχθῆναι διὰ τῶν γραμμάτων ἀλλ' ἐγὼ ὡς ἐπαναμιμνήσκων ἔγραψα καὶ πάλιν ἀνάγκην εἶχον τοῦ γράφειν ὅτι χάρις μοι ἀπὸ θεοῦ ἐδοθη εἰς τὸ κηρύσσειν καὶ διδάσκειν τὰ ἔθνη λειτουργὸς γὰρ εἰμι Χριστοῦ οἷον ὑπουργὸς καὶ ὑπηρέτης καὶ τὶ ἐργάζῃ ἱερουργῶ φησὶ τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ τοῦτ' ἔστι θυσίαν αὐτῷ ταύτην θύω τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ καὶ πῶς ἐστι θύειν καὶ ἱερουργεῖν τὸ εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ προσφέρειν αὐτῷ φησὶ τὰ δι' αὐτοῦ πιστεύοντα ἔθνη καὶ γίνεσθαι αὐτὰ εὐπροσδεκτα καὶ ἡγιασμένα ἐν πνεύματι ἁγίῳ ὥστε ὁ προσάγων τῇ πίστει τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἱερουργεῖ ἢ ἱερουργοῦντα ἀκουστέον ἁπλούστερον οἷον ἱερῶς ἐργαζομενον καὶ σπουδαίως ἀλλὰ μὴ ὡς ἔτυχεν καὶ ἠμελημένως ἢ οὖν οὕτως ἢ μᾶλλον οὕτως ἐκληπτέον τολμηρότερον ἔγραψα ἐκ μέρους ὑμῖν καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων γράψας ἡ γὰρ ἐπικειμένη μοι ἀνάγκη καὶ σφοδρότερον καὶ ἀκριβέστερον γράφειν ἀπαιτεῖ ἐγὼ δὲ ἐτολμησα καὶ τῆς ἀκριβείας καθυφεῖναι καὶ οὐχ ὡς διδάσκαλος γράφειν ἀλλὰ μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων καίτοι χρεοστῶν καὶ ἀκριβέστερον καὶ σφοδρότερον εἰς τοῦτο γὰρ ὑπὸ τῆς χάριτος προκεχείρισμαι καὶ ἐν τούτῳ ὑπουργεῖν καὶ δουλεύειν τέταγμαι ὡσανεί τις ἔλεγεν ἴσως ἐν οἷς ἔγραψα καθηψάμην ὑμῶν καὶ ἔδοξε τισιν ὑμῶν σκληρότερον ὑμῖν προσενεχθῆναι ἐγὼ δὲ τοσούτῳ δέω τοῦτο ποιῆσαι ὅτι καὶ φοβοῦμαι μή πως οὕτω μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὑποστολῆς γράψας καὶ εὐθύνας ὑφέξω ὡς τολμήσας ἔλαττον ἔργον διδασκάλου ποιῆσαι
191968r
192375rΦωτ(ιου) τολμηρότερον δὲ ἔγραψα ὑμῖν ἀδελφοὶ ἀπὸ μέρους ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς τολμηροτερρον δὲ εγραφε ἀντὶ τοῦ τρόπον τινὰ καὶ εἴ τις μὴ τὴν διάνοιαν ὅλην βλέπει ἀλλ' αὐτὰς τὰς λέξεις ἐκ μέρους πολυπραγμονεῖ γυμνώσας τὰς διανοίας εἴ τις οὖν ἐκ μέρους σκοπεῖ δόξει ἂν αὐτῷ σκληρότερόν με καὶ τραχύτερον ὑμῖν προσενεχθῆναι διὰ τῶν γραμμάτων ἀλλ' ἐγὼ ὡς ἐπαναμιμνήσκων ἔγραψα καὶ πάλιν ἀνάγκην εἶχον τοῦ γράφειν ὅτι χάρις μοι ἀπὸ θεοῦ ἐδοθη εἰς τὸ κηρύσσειν καὶ διδάσκειν τὰ ἔθνη λειτουργὸς γὰρ εἰμι Χριστοῦ οἷον ὑπουργὸς καὶ ὑπηρέτης καὶ τὶ ἐργάζῃ ἱερουργῶ φησὶ τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ τοῦτ' ἔστι θυσίαν αὐτῷ ταύτην θύω τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ καὶ πῶς ἐστι θύειν καὶ ἱερουργεῖν τὸ εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ προσφέρειν αὐτῷ φησὶ τὰ δι' αὐτοῦ πιστεύοντα ἔθνη καὶ γίνεσθαι αὐτὰ εὐπροσδεκτα καὶ ἡγιασμένα ἐν πνεύματι ἁγίῳ ὥστε ὁ προσάγων τῇ πίστει τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἱερουργεῖ ἢ ἱερουργοῦντα ἀκουστέον ἁπλούστερον οἷον ἱερῶς ἐργαζομενον καὶ σπουδαίως ἀλλὰ μὴ ὡς ἔτυχε καὶ ἠμελημένως ἢ οὖν οὕτως ἢ μᾶλλον οὕτως ἐκληπτέον τολμηρότερον ἔγραψα ἐκ μέρους ὑμῖν καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων γράψας ἡ γὰρ ἐπικειμένη μοι ἀνάγκη καὶ σφοδρότερον καὶ ἀκριβέστερον γράφειν ἀπαιτεῖ ἐγὼ δὲ ἐτολμησα καὶ τῆς ἀκριβείας καθυφεῖναι καὶ οὐχ ὡς διδάσκαλος γράφειν ἀλλὰ μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων καίτοι χρεωστῶν καὶ ἀκριβέστερον καὶ σφοδρότερον εἰς τοῦτο γὰρ ὑπὸ τῆς χάριτος προκεχείρισμαι καὶ ἐν τούτῳ ὑπουργεῖν καὶ δουλεύειν τέταγμαι ὡς ἂν εί τις ἔλεγεν ἴσως ἐν οἷς ἔγραψα καθηψάμην ὑμῶν καὶ ἔδοξε τισιν ὑμῶν σκληρότερον ὑμῖν προσενεχθῆναι ἐγὼ δὲ τοσούτῳ δέω τοῦτο ποιῆσαι ὅτι καὶ φοβοῦμαι μή πως οὕτω μετὰ πολλῆς φειδοῦς καὶ ὑποστολῆς γράψας καὶ εὐθύνας ὑφέξω ὡς τολμήσας ἔλαττον ἔργον διδασκάλου ποιῆσαι
198087v
199748v

Unit 833Phb (Rom.15.15-Rom.15.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextεις του αυτου Τὶ λέγεις ; τοσαῦτα γράφων τολμηρότερον λέγεις γράφειν καὶ ἐκ μέρους καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων καὶ ἐνδεῖν τι νομίζεις τῆς τελειότητος καὶ ἀκριβείας ; ναί , φησίν · καὶ γὰρ μείζονα γράφειν καὶ πλείω ὡς τὸ διδάσκειν ἐμπεπιστευμένος χρεωστῶ , νῦν δὲ ὡς φειδόμενος καὶ ὡς τολμηρον τι πράττων , οὕτως ὑφειμένως ἔγραψα .
91108v* καὶ γὰρ μείζονα γράφειν καὶ πλείω ὡς τὸ διδάσκειν ἐμπεπιστευμένος χρεωστῶ νῦν δὲ ὡς φειδόμενος καὶ ὡς τολμηρον τι πράττων οὕτως ὑφειμένως ἔγραψα
62792r
1862194r
190532vεις αυτου * Τὶ λέγεις τοσαῦτα γράφων τολμηρότερον λέγεις γράφειν καὶ ἐκ μέρους καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων καὶ ἐνδεῖν τι νομίζεις τῆς τελειότητος καὶ ἀκριβείας ναὶ φησὶν καὶ γὰρ μείζονα γράφειν καὶ πλείω ὡς τὸ διδάσκειν ἐμπεπιστευμένος χρεωστῶ νῦν δὲ ὡς φειδόμενος καὶ ὡς τολμηρον τι πράττων οὕτως ὑφειμένως ἔγραψα
191968r
192375rεις του αυτου Τὶ λέγεις τοσαῦτα γράφων τολμηρότερον λέγεις γράφειν καὶ ἐκ μέρους καὶ ὡς ἐπαναμιμνήσκων καὶ ἐνδεῖν τι νομίζεις τῆς τελειότητος καὶ ἀκριβείας ναὶ φησὶν καὶ γὰρ μείζονα γράφειν καὶ πλείω ὡς τὸ διδάσκειν ἐμπεπιστευμένος χρεωστῶ νῦν δὲ ὡς φειδόμενος καὶ ὡς τολμηρον τι πράττων οὕτως ὑφειμένως ἔγραψα
198087v
199748v

Unit 838Ph (Rom.15.17-Rom.15.17)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἔχω οὖν καύχησιν Τὶ οὖν ; σὺ ἐνεπιστεύθης τὴν τῶν ἐθνῶν προσφοράν ; ναί , φησί , καὶ καυχήσασθαι δύναμαι ἐν οἷς εἰργασάμην ἐν αὐτοῖς . ἡ δὲ καύχησίς μου οὐκ ἐν ἐμοί , τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ ἢ τῇ δυνάμει τῇ ἐμῇ , ἀλλ' ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ · καὶ γὰρ εἴ τι ἂν εἴπω καὶ καυχήσωμαι , οὐδὲν ἄλλο τολμήσω λέγειν , ἀλλ' ἢ ἅπερ ἐν ἐμοὶ ὁ Χριστὸς κατειργάσατο εἰς τὸ ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη . τὶ οὖν κατειργάσατο ; λόγον εἰς τὸ κηρύττειν ἔδωκεν , σημεῖα καὶ τέρατα εἰς τὸ εὐεργετεῖν καὶ πείθειν ἐχορήγησεν . τέλος οὕτως ηὔξησε καὶ ἐπλάτυνε καὶ ἐστήριξε τὴν δι' ἐμοῦ κηρυττομένην πίστιν , ὥστε ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ ἑξῆς τὴν πρώτην ἤνεγκε βλάστην , καὶ πέριξ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ διαριζωθῆναι καὶ διαφῦναι καὶ πληρῶσαι τὸ κήρυγμα τὴν τοσαύτην οἰκουμένην . οὐκοῦν καλῶς καὶ ὑμῖν ἔγραψα καὶ ὑπέμνησα τῶν ἐν ἐκείνοις κατορθωθέντων , θαρρεῖν καὶ περὶ ὑμᾶς ὑποτιθεμένων , καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ ἄδειαν τοῦ νουθετεῖν μετὰ τοῦ πνεύματος ἐγγυωμένων .
91109rΦ(ω)τ(ιου) * Τὶ οὖν σὺ ἐνεπιστεύθης τὴν τῶν ἐθνῶν προσφορὰν ναὶ φησὶ καὶ καυχήσασθαι δύναμαι ἐν οἷς εἰργασάμην ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ καύχησίς μου οὐκ ἐν ἐμοὶ τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ ἢ τῇ δυνάμει τῇ ἐμῇ ἀλλ' ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ γὰρ εἴ τι ἂν εἴπω καὶ καυχήσωμαι οὐδὲν ἄλλο τολμήσω λέγειν ἀλλ' ἢ ἅπερ ὁ Χριστὸς ἐν ἐμοι ̀κατειργάσατο εἰς τὸ ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη τὶ οὖν κατειργάσατο λόγον εἰς τὸ κηρύττειν ἔδωκε σημεῖα καὶ τέρατα εἰς τὸ εὐεργετεῖν καὶ πείθειν ἐχορήγησε τέλος οὕτως ηὔξησε καὶ ἐπλάτυνε καὶ ἐστήριξε τὴν δι' ἐμοῦ κηρυττομένην πίστιν ὥστε ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ ἑξῆς τὴν πρώτην ἤνεγκε βλάστην καὶ πέριξ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ διαριζωθῆναι καὶ διαφῦναι καὶ πληρῶσαι τὸ κήρυγμα τὴν τοσαύτην οἰκουμένην οὐκοῦν καλῶς καὶ ὑμῖν ἔγραψα καὶ ὑπέμνησα τῶν ἐν ἐκείνοις κατορθωθέντων θαρρεῖν καὶ περὶ ὑμᾶς ὑποτιθεμένων καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ ἄδειαν τοῦ νουθετεῖν μετὰ τοῦ πνεύματος ἐγγυωμένων
62792v
1862194r
190533r* Τὶ οὖν σὺ ἐνεπιστεύθης τὴν τῶν ἐθνῶν προσφορὰν ναὶ φησὶ καὶ καυχήσασθαι δύναμαι ἐν οἷς εἰργασάμην ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ καύχησίς μου οὐκ ἐν ἐμοὶ τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ ἢ τῇ δυνάμει τῇ ἐμῇ ἀλλ' ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ γὰρ εἴ τι ἂν εἴπω καὶ καυχήσωμαι οὐδὲν ἄλλο τολμήσω λέγειν ἀλλ' ἢ ἅπερ Χριστὸς ἐν ἐμοι κατειργάσατο εἰς τὸ ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη τὶ οὖν κατειργάσατο λόγον εἰς τὸ κηρύττειν ἔδωκεν σημεῖα καὶ τέρατα εἰς τὸ εὐεργετεῖν καὶ πείθειν ἐχορήγησεν τέλος οὕτως ηὔξησεν καὶ ἐπλάτυνεν καὶ ἐστήριξεν τὴν δι' ἐμοῦ κηρυττομένην πίστιν ὥστε ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ ἑξῆς τὴν πρώτην ἤνεγκεν βλάστην καὶ πέριξ μέχρι τοῦ Ἰλληρεικοῦ διαριζωθῆναι καὶ διαφῦναι καὶ πληρῶσαι τὸ κήρυγμα τὴν τοσαύτην οἰκουμένην οὐκοῦν καὶ ὑμῖν ἔγραψα καὶ ὑπέμνησα τῶν ἐν ἐκείνοις κατορθωθέντων θαρρεῖν καὶ περὶ ὑμᾶς ὑποτιθεμένων καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ ἄδειαν τοῦ νουθετεῖν μετὰ τοῦ πνεύματος ἐγγυομένων
191968v
192375vΦωτ(ιου) * ἔχω οὖν καύχησιν Τὶ οὖν σὺ ἐνεπιστεύθης τὴν τῶν ἐθνῶν προσφορὰν ναὶ φησὶ καὶ καυχήσασθαι δύναμαι ἐν οἷς εἰργασάμην ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ καύχησίς μου οὐκ ἐν ἐμοὶ τοῦτ' ἔστιν οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ ἢ τῇ δυνάμει τῇ ἐμῇ ἀλλ' ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ γὰρ εἴ τι ἂν εἴπω καὶ καυχήσωμαι οὐδὲν ἄλλο τολμήσω λέγειν ἀλλ' ἢ ἅπερ ἐν ἐμοὶ ὁ Χριστὸς κατειργάσατο εἰς τὸ ὑπακοῦσαι καὶ πιστεῦσαι τὰ ἔθνη τὶ οὖν κατειργάσατο λόγον εἰς τὸ κηρύττειν ἔδωκεν σημεῖα καὶ τέρατα εἰς τὸ εὐεργετεῖν καὶ πείθειν ἐχορήγησεν τέλος οὕτως ηὔξησε καὶ ἐπλάτυνε καὶ ἐστήριξε τὴν δι' ἐμοῦ κηρυττομένην πίστιν ὥστε ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ ἑξῆς τὴν πρώτην ἤνεγκε βλάστην καὶ πέριξ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ διαριζωθῆναι καὶ διαφῦναι καὶ πληρῶσαι τὸ κήρυγμα τὴν τοσαύτην οἰκουμένην οὐκοῦν καλῶς καὶ ὑμῖν ἔγραψα καὶ ὑπέμνησα τῶν ἐν ἐκείνοις κατορθωθέντων θαρρεῖν καὶ περὶ ὑμᾶς ὑποτιθεμένων καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ ἄδειαν τοῦ νουθετεῖν μετὰ τοῦ πνεύματος ἐγγυωμένων
198087v
199748v

Unit 871Ph (Rom.15.32-Rom.15.32)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) καὶ συναναπαύσωμαι ὑμῖν ὅπερ κατ' ἀρχὰς ἔλεγεν τοῦτο δέ ἐστι συμπαρακληθῆναι διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως
91109v* ὅπερ κατ' ἀρχὰς ἔλεγε τοῦτο δὲ ἐστι συμπαρακληθῆναι διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως
62793r
1862195v
190534r* ὅπερ κατ' ἀρχὰς ἔλεγεν τοῦτο δὲ ἐστι συμπαρακληθῆναι διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως
191970v
192377rΦωτ(ιου) * καὶ συναναπαύσωμαι ὑμῖν ὅπερ κατ' ἀρχὰς ἔλεγεν τοῦτο δὲ ἐστι συμπαρακληθῆναι διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως
198087v
199750r

Unit 891Ph (Rom.16.11-Rom.16.11)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) ἀσπάσασθε Ἀπελλῆν τὸν δόκιμον ἐν Χριστῶι τοῦτον φασὶ πρῶτον επισκοπων γενέσθαι τοῦ Βυζαντιου ὑπο Ἀνδρέου
91110r
62794r
1862196v
190535r
191972r
1923sΦωτ(ιου) * ἀσπάσασθε Ἀπελλῆν τὸν δόκιμον ἐν Χριστῶι τοῦτον φασὶ πρῶτον ἐπίσκοπων γενέσθαι τοῦ Βυζαντίου ὑπο Ἀνδρέου
198088v
199751r

Unit 895Ph (Rom.16.15-Rom.16.15)

SiglumPageAttributionsBiblicalComment
basetextΦωτ(ιου) τὸν Φιλόλογον φασὶ πρῶτον επιστκοπον γενέσθαι Σινωπης ὑπο Ἀνδρέου
91110rΦιλόλογον καὶ Ἰουλίαν τὸν Φιλόλογον φασὶ πρῶτον ἐπίσκοπον γενέσθαι Σινώπης ὑπο Ἀνδρέου
62794r
1862196v
190535v* τὸν Φιλόλογον φασὶ πρῶτον επιστκοπον γενέσθαι Σινώπης ὑπο Ἀνδρέου
191972r
192378vΦωτ(ιου) * τὸν Φιλόλογον φασὶ πρῶτον επιστκοπον γενέσθαι Σινώπης ὑπο Ἀνδρέου
198088v
199751v